Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
gewoon een prachtig verhaal dat je tot nadenken stemt:
Op een warme zomerdag danste en zweefde een eendagsvlieg rond de kruin van een oude boom. Ze voelde zich gelukkig. Toen ze even zat uit te rusten op de grote, frisse bladeren, zei de boom: "Arm klein ding! Je hele leven duurt maar één enkele dag! Wat kort! Wat triest!" "Triest!" antwoordde de eendagsvlieg. "Wat bedoel je daarmee? Alles is zo heerlijk licht, zo warm en mooi, en ik ben zo gelukkig! " "Maar slechts één dag en dan is alles voorbij!" "Voorbij!" zei de eendagsvlieg. "Wat is voorbij? Ben jij ook voorbij? " "Nee, ik leef wel duizenden van jouw dagen en mijn dagen vormen telkens seizoenen. Dat is zo lang dat jij het jou zelfs niet kunt voorstellen!" "Nee, want ik begrijp je niet! Jij hebt duizenden van mijn dagen, maar ik heb duizenden ogenblikken waarop ik blij en gelukkig kan zijn! Houdt dan al het mooie van deze wereld op als je sterft?" "Nee, "zei de boom, "dat duurt zeker veel langer, oneindig veel langer dan ik kan denken. " "Dan hebben we toch evenveel! We rekenen alleen anders."
Deze prachtige tekst werd voorgelezen op de gebedswake van een overleden kennis en vond ik echt heel mooi:
Er was eens een man die zeven vogels had. Ze pronkten in gouden kooien. De een zong nog mooier dan de ander. Elke ochtend zongen ze voor de man en de vogelman zong zijn mensenlied. Maar op een kwade dag kwam een harde windvlaag door het geopende raam. Een van de kooien viel om en brak. De vogel vloog verschrikt door het open raam naar buiten. De man was diep bedroefd want hij hield van de vogels alsof het zijn kinderen waren. De achtergebleven dieren treurden om het verlies van hun beste vriend. Ze zongen niet meer, het werd stil in de kamer. De ramen bleven dicht en de dagen gingen voorbij. Tot op een dag de zon naar binnen scheen. Eindelijk durfde de man het raam weer open te doen. Daar hoorden zij een lied, een vogel aan het raam, het was hun eigen vriend! Hij zong uit volle borst, mooier dan ooit tevoren, mooier dan wie dan ook. 'Wees niet bedroefd', zong hij, 'ik ben gelukkig, ik kan hoger vliegen dan de hoogste boom en verder dan het verste bos. Ik drijf op de wind tot boven de wolken, tot dicht bij de zon, niet meer gebonden, niet meer gekooid! Alles heeft zijn plaats en alles heeft zijn tijd, alles is aan het wórden, het wordt zo mooi, zo mooi, maar vraag me nog niet hoe. Zo mooi kan ik niet zingen.'
vrienden die je kan kopen en vrienden voor het leven :
vrienden zijn er in twee soorten het eerste soort kun je kopen met een paar goede woorden blijven ze vanzelf achter je aan lopen het tweede soort is onbetaalbaar en die zijn altijd daar zit je in een diep dal dan staan ze voor je klaar ze zullen je steunen en je tranen drogen voor hun hoef je je niet uit te sloven voordat ze je mogen voel je je even niet goed dan kunnen ze je aan het lachen maken ze weten door speciale dingen te zeggen elke keer weer je hart te raken *echte vrienden* zo noemen ze die mensen met een paar daarvan heb je niet veel meer te wensen
geniet van elke dag die je beleven mag, kijk steeds vooruit en niet achterom:
Laat het op je afkomen alles wat je beleeft, wees niet bang als je teveel geeft. Heb geduld met zoeken naar betere tijden. Laat niemand de macht hebben jou leven te leiden. Zoeken naar jezelf zal nachten lang duren, laat alles op je afkomen ,blijf niet in het zwarte turen. heb geduld ,je zal jezelf wel vinden, ondanks alles, zal je op een gegeven moment het geluk verslinden.
heb ik een plaatsje apart, ik probeer te genieten van het leven en ook aan anderen wat vreugde te geven:
Er woont een clowntje in m'n hart. Heel klein, heel apart. Hij kan lachen, zingen, dansen en springen. Heb je verdriet of moet je wenen? Dan mag je hem gerust eens lenen.
In het leven gaat het om geven en nemen en en af en toe iemand de hand reiken:
Nooit te laat. Het is nooit te laat om sorry te zeggen, nooit te laat om het goed te maken, nooit te laat om te zeggen dat het je spijt. want meestal wil de ander je niet meer kwijt.
Nooit te laat om je fouten te herzien, nooit te laat om toe te geven, want die ander kan je altijd nog vergeven.
Nooit te laat om te bekennen, nooit te laat om te zeggen dat je fout was, nooit te laat om je ruzie goed te maken, nooit te laat om weer te lachen en lol te maken!
Bij vrienden kan je alles zeggen, je hoeft ze niks uit te leggen. Je kunt op vrienden bouwen en ze vertrouwen. Ze zijn er als ze er moeten zijn, ze helpen je met het verdragen van pijn. Bij vrienden kun je altijd terecht, al loopt je leven slecht.. Echte vrienden raak je niet kwijt, dat is een feit..
heb je nodig, en het is fijn te weten dat je zo een echte vriend bezit:
Als je vraagt wat echte vriendschap is Zal iedereen wat anders zeggen Het lijkt alsof iedereen er anders over denkt Maar dan moet je ze vragen het uit te leggen
Je kent elkaar door en door Je weet al wat de ander zeggen zal Het is degene die je altijd zal vangen Na weer zo'n eindeloze val
Het is iemand die je kan vertrouwen Tegen alle anderen is die stil Iemand die je altijd zal helpen Als iets niet lukken wil
Iemand die je steun biedt Of iemand die je raad geeft Waar je bij uit kan huilen Ook als die het zelf zwaar heeft
Diegene zal zoveel mogelijk doen Om te zorgen dat je vrolijk bent Iemand die zoveel voor je betekent Omdat je die zo goed kent
Iemand die altijd voor je klaar staat In voor en tegenspoed In goede en in slechte tijden Omdat die van je houdt, niet omdat het moet
Dat is echte vriendschap Zonder kan je niet leven Want een vriend geeft je de moed Het nooit op te geven.
Ook al kan je je echte vrienden meestal tellen op één hand, het zullen zij zijn die er altijd zullen zijn:
Er is altijd wel iemand iemand aan je zij altijd wel iemand die het zelfde vindt als jij iemand die weet dat je alles aan kan iemand die je steunt met al je leed er is altijd iemand die eerlijk is tegenover jou altijd is er wel iemand die tegen je zeggen wil ik Hou Van Jou.
laat de moed dan niet zakken, want achter de wolken schijnt altijd de zon :
Als je soms even twijfelt aan jezelf, denk dan maar aan morgen. Morgen zal het beter gaan Weg zijn van je zorgen. Na de nacht komt steeds de dag na regen komt zonneschijn met je hart vol moed, komt nieuwe vreugde je tegemoet.
Dankzij onze ouders hebben wij het geluk van leven gekregen, dus draag ze altijd een warm hart toe:
Leren staan, leren lopen, leren denken, en vooral veel liefde schenken. Deze dingen zijn niet verkeerd, dat hebben je ouders je geleerd.
De eerste woordjes die je zei, waren mama en papa, en dat maakte hen zo blij. Ze droogden jouw tranen, waren altijd voor jou daar en leidden alles in goede banen,
Ze hielpen bij schrijven en bij rekenen, ze zullen een leven lang, heel veel voor jou betekenen. Ze zullen er altijd voor je zijn, ze delen jouw geluk, en huilen bij jouw verdriet,
Ze voelen ook jouw pijn. ze zullen van je houden zowel bij regen,als bij zonneschijn, je hele leven lang, dus zet ze altijd op de eerste rang...
maar hetgeen je verwacht in je leven, wordt je niet altijd gegeven:
Ieder mens heeft een verwachting van zijn leven, maar de uitkomst hiervan is niet iedereen gegeven. Sommigen wel, die kunnen profiteren niets op hun levensweg dat het geluk doet keren.
Maar anderen moeten, soms vroeg, soms laat, ervaren dat alles niet altijd op rolletjes gaat. Gezondheid is voor velen niet altijd weggelegd en dat is dan nog positief gezegd.
Een groot deel van 't leven hier op aarde heeft helaas voor hun niet die waarde welke ze vroeger hadden gedacht, want hulpbehoevend zijn hadden ze niet verwacht.
En toch hebben zij vaak een kijk op het leven die aan menigeen niet is gegeven. Ze leren leven met de ongevraagde beperkingen en genieten zo van alle hun nog gegeven dingen.
