22-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

   

                   Bidprentje uit 1930 bij het overlijden van een kind in Lummen




                              

21-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik heb gedroomd, o moeder,
dat gij op sterven laagt,
en voor het al te sluiten,
mij lang in d' ogen zaagt.

Gij spraakt van eerlijk blijven,
van recht door 't leven gaan;
hebt toen nog eens geglimlacht,
en alles was gedaan.

'k wou om vergeving smeken,
waarvoor, ik wist het niet,
en bij u nederknielen;
mijn knieën bogen niet.

Toen wist ik dat 'k u nimmer
nog iets vergelden kon.
Uw stem deed mij ontwaken
in 't klare licht der zon.

Daar blonken grote tranen
van heil en droefenis.
En 'k voelde diep in 't harte
wat ene moeder is.

Willem Elsschot

20-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

En zo ging hij heen
naar een ver, ver land
over het water.
Het land van later.
En staat er een steen.

Waarom zo vlug ?
Zie ik je ooit nog terug ?
Waarom toch zo snel?
Het land van nu wordt een lege hel !

Maar het duurt niet meer zo lang...

En straks ga ik heen
naar een ver, ver land over het water.
Het land van later.
En dan staat er een steen.

Pascale

19-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik kan helaas geen afscheid nemen
Ik kan helaas niet bij je zijn
Maar ik denk aan jou en voel de pijn
Pijn die een leven lang zal duren
Het had ook anders kunnen zijn...

18-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik zoek je tussen mensen,
en vind niemand die op je lijkt.
Ik zoek je tussen muziek,
en vind niemand met je stem.
Ik zoek je tussen veel discussies,
en vind niemand met jouw ideeën.
Ik zoek je tussen bloemen,
en vind er geen met jouw geur.
Ik zoek je overal,
en vind niemand zoals jij.
Ik zag  je zo graag !

17-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik keek door het venster maar je was er niet.
De kamer schijnt eensklaps te groot geworden
met weggeschoven stoelen, lege borden.
Je bril ligt in je boek, vergeet hem niet.

Van ergens dringt je stem nog tot mij door.
Ik weet het al, je bent waarschijnlijk boven,
Ik zal het kraken van de treden horen,
je woorden zijn je altijd even voor.

De deur staat op een kier, je komt terug
je was alleen maar weg om iets te halen.
Het duurt wel lang, mijn ogen staan vol tranen,
een onverdacht verdriet achter je rug.

                                                                                                Anton van Wilderode

16-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Twee Handen
Handen zo teder en zacht
Handen die troosten in de nacht
Handen die strelen
Handen die koesteren en liefde geven
Handen die tranen drogen
Handen die zeggen het is goed
rust maar zacht...
Je mag nu gaan..
. je taak hier is volbracht

14-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Je word alleen geboren
en alleen ga je hierheen.
Zodra je dit begrijpen
gaat sta je wel alleen.
Dan heb je al wat meegemaakt
en sta je aan de kant.
Zodra je dit begrijpen gaat
is je kaarsje haast opgebrand.

13-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ze nam afscheid van het leven,
haar handen berustend in de schoot gevouwen,
een laatste groet aan de wereld om haar heen,
zo stierf ze,
vredig en vooral... niet alleen.

12-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Mijn laatste groet is
 voor hen
die mij in mijn onvolmaaktheid
kenden en mij liefhadden.

11-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten ...
op handen en voeten,
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.

                                                  Ida Gerhardt

10-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Alles wat geld kost,
is lang niet altijd kostbaar,
Alles wat echt kostbaar is,
kost niets, zon,liefde,leven.

09-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Afscheid nemen van iemand,
Hoe doe je dat?
Afscheid nemen van iemand
die je lief had,
Hoe doe je dat?
Afscheid van iemand nemen
die je nooit meer zult zien,
Vertel me hoe je dat doet.

08-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Twee liefderijke handen
vergeten wij niet,
twee handen waar  ieder
slechts goedheid in ziet.

Ze hebben gebeden
ze hebben geleden
ze hebben gewerkt
           ze hebben zo innig
              ons leven versterkt.

                        die handen van moeder...

07-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het is moeilijk te aanvaarden
dat je weg bent van deze aarde.
Altijd stond je klaar.
Voor ons en d' ander.
Weinig nemen en veel geven.
Altijd hartelijk en warm.
Geslaagd ben je in je leven.
Je hebt ons een goed voorbeeld gegeven.

06-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Op 't eind berusting toen je ons verliet,
glimlach door herinnering,
 tranen vol verdriet
Dood is 'n zekerheid in dit leven,
                                    zelfs de oudste boom zal 't eens begeven
                                      Maar jouw wortels gaan nooit verloren...

                                                             Doortje

05-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

een open deur
doorgaan en niet weten
hoe je toekomst
er uit zal zien,
vraagt moed
en vastberadenheid.

04-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

De warmte van mijn tranen,
een troost voor mijn verdriet.
In mijn hoofd nog zoveel vragen,
het antwoord krijg ik niet.

03-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida

Stil verdriet, zo goed verborgen
Soms toch tastbaar, dan weer niet.
Stil verdriet lijkt soms verdwenen
Maar echt verdwijnen doet het niet.

02-02-2007 om 00:00 geschreven door André & Ida