Goedemorgen beste lezers van mijn blog 'De tachtigers'. Waarom deze titel? Wel ik word binnenkort 86 jaar en ik vind het nog altijd boeiend om mijn proza en poëzie te laten lezen. En vooral geeft het schrijven mij veel plezier. Straks ga ik met mijn rollater de zon in die nu vrolijk mijn woonkamer binnen piept. De stramme beentjes strekken, de weelde van een bloesemende lentedag in mijn hart sluiten. Genieten van wat nog wel kan tot het morgenlicht mij niet meer kan bereiken...

Morgenlicht.

Ik zie je gezicht dat naast mij ligt

Het vroege morgenlicht 

streelt je haar, je neus, je mond.

Geluksgevoel vloeit door mij heen.

Het is zo goed dat jij me vond.

Ik ben niet meer alleen.

In het morgenlicht zag ik je gezicht.

Ik streelde je haren, ik kuste je mond.

Zo blij dat je mij weer vond.

De vallende avond tempert het licht.

en ik vind niet meer je gezicht.

Ik lig nu weer alleen.

Marijcke, 

Ik wens jullie ook een zonnige dag!