
Ginder ver weg, de horizon beneveldxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
niemand ziet waar het water eindigt
de lucht begint, t zicht in tweeën deelt
een breuklijn tussen twee gelijken.
Het plaatje baadt in volle stilte en rust
nergens gebeurt er wat, bijna tijdloos
de oude man, een standbeeld, versuft
zit naast zijn oude sloep, hopeloos.
Duizend verhalen kan hij vertellen
heel raar hij vindt alleen het begin,
het einde wil hij niet, nog niet, erkennen
omdat hij haar, zijn sloep, zo bemint.
Hoeveel en waarheen heeft hij gevaren
met haar, zijn trouwe vriendin, zijn leven
voor- en tegenspoed gedeeld die jaren
van haar gehouden, om haar gegeven.
Aan de ketting ligt ze nu uitgeteld
hij waakt bij haar tot het donkert
keert dan huiswaarts tijd ongeteld
morgen herbegint weer zijn wake
tot het lot één van de twee overdonderd.
Bomi
( 2009 )
|