Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
06-02-2006
In gedachtenis
In gedachtenis ------------------ In gedachten ben ik bij de mensen die deze maand het leven hebben gelaten. Hilda, Jos, Danny, de ouders van Alfons en Yvonne en dan nog de vader van mijn schoonzoon die gisteren plots is overleden. Daarbij denk ik ook aan al de mede kankerpatienten die ook zijn heengegaan. Mijn droefenis ligt bij al deze jonge mensen die nog zoveel te bieden hadden. Veel steun en sterkte aan al de familieleden van deze overledenen.
*We hebben jouw naam in het zand geschreven, maar de golven hebben die uitgeveegd. *We hebben jouw naam in een boom gegrift, maar de schors is verdwenen. *We hebben jouw naam in een steen gekrast, maar die steen is gebroken. *We hebben jouw naam in ons hart geborgen, en de tijd zal die bewaren.
Geheugen perikelen ------------------------ Als de rook om je hoofd is verdwenen? Ik denk dat ik in mijn vorig leven ergens al eens verteld heb over mijn geheugen perikelen. Ik had laatst gevraagd aan mijn oncoloog of hij nog patienten heeft gehad met problemen van het geheugen. Hij zei dat er heel veel kankerpatienten ermee te maken hebben . Dat noemen ze een typische chemo boun of zoiets in die aard.Na mijn operatie en chemo had ik altijd het gevoel dat ik ne hoop watten in mijn hoofd zitten had. Het was daar zeer mistig. Ik had serieuse concentratie stoornissen, ik kon geen gegevens meer opslagen op mijn hersencomputer, ik had moeite met zinnen maken. Het was in mijn hoofd ne regelrechte hutsepot. Ik kon er mee wenen , maar ook soms mee lachen. Wat ik allemaal had uitgespookt, het was niet meer menselijk. Ik volgde toen een cursus engels, en als de leraar een zin zei ,die ik moest vervolledigen, was ik in de helft mijne zin al kwijt , ofwel zat ik nog met woorden bezig die al een half uur gezegd geweest waren. Moest ik richting Hasselt , reed ik richting Antwerpen uit. Stond ik een half uur van huis wist ik al niet meer of ik mijn fornuis had uitgezet. Stond ik voor iemand voor de deur, overviel me een paniek dat ik niet meer wist hoe die persoon weer heette. Ik dacht echt dat ik serieus aan het dementeren was. Ik ben daar dikwijls bezorgd om geweest. Nu moet ik zeggen dat mijn hoofd veel klaarder is geworden. Dus kankerpatienten er is nog hoop . Ik vergeet nog wel namen enzo, maar dat wijt ik aan mijn leeftijd. Ik hoor mijn leeftijdgenoten toch ook al eens nadenken. Ik zou heel graag willen weten hoe het op dit gebied met andere patienten is gesteld, en of zij daar ook last van hebben. Zou je me daar eens over willen mailen of zo. Groetjes aan mijn boezemvriend(innen) Liesje
Hoe gaat het met de nazorg --------------------------------- Hoe lang en hoe vaak ter controle? Nacontrole wordt de eerste drie jaar elk kwartaal gedaan. Blijft de patiënte vrij van klachten en lijkt de ziekte tot staan gebracht, dan wordt overgegaan op een schema van een halfjaarlijkse controle. Er wordt van uitgegaan dat de recidief of de metastase - als die er al zijn - zich meestal in de eerste vijf jaar na de eerste tumor voordoet. Ook na tien jaar echter, soms zelfs na twintig jaar, kan zich opnieuw een tumor ontwikkelen. Ook wie zich gezond voelt en geen klachten heeft, moet zich beslist aan de afspraken voor nacontroles houden. Noteer klachten en problemen die u ondervindt in het dagelijks leven en leg die bij de volgende afspraak aan de arts voor. Zelfs onschuldig ogende klachten moeten ter tafel komen.
Wat U de dokter moet vertellen bij de volgende afspraak. -------------------------------------------------------------------- *pijn aan het litteken *pijn in de borst *armklachten *Bij zelfonderzoek opgemerkte veranderinge,rode plekken, jeuk, etterende afscheiding zowel in de geopereerde borst al in de gezonde borst. *bijwerkingen van de therapie *opvallende veranderingen in het gewicht *gevoel van ziek zijn *nieuwe niet te verklaren pijn in spieren en botten. *hoofdpijn *toenemende vermoeidheid, verminderde prestatie- en concentratievermogen, lusteloosheid. *hoesten *ademnood bij belasting *gebrek aan eetlust en een vol gevoel *psychische of sociale problemen.
Hoe ziekte verwerken -------------------------- Kanker zet ook het gezinsleven op zijn kop, verandert dat en leidt vaak tot rolwisseling. Van het gezin wordt een grote flexibiliteit verwacht met veel aanpassingen aan de nieuwe situatie.Vaak groeit aan beide kanten de angst om elkaar aan te raken. Kanker is ook in deze moderne tijd nog altijd voor velen een taboeonderwerp, dat gelijkgesteld wordt met de dood en niemand praat graag over de dood. De meeste mensen, ook familieleden vinden het daarom moeilijk om vrij en onbevangen met een kankerpatient om te gaan. Een vrouw met borstkanker moet dan ook niet meteen teleurgesteld zijn als sommige mensen zich wat terughoudend of vermeend onjuist gedragen. U kunt zelf , als u er klaar voor bent , ook de eerste stap zetten om te praten met familieleden over uw ziekte.
Een paar manieren die u helpen om de ziekt e te verwerken.---------------------------------- ------------------ *Wees voornemens de ziekte psychisch de baas te worden. * Zoek mensen die u kunt vertrouwen. *Ga om met mensen met wie u zich nauw verbonden en vertrouwd voelt. * Ga om omt mensen met wie u open kunt praten over uw problemen en zorgen. * Doe zo vaak mogelijk dingen die u leuk vindt. * Zit niet voortdurend te piekeren en vergelijk uzelf niet voortdurend met andere vrouwen. * Besteed wat vaker dan anders zorg aan uw uiterlijk. *Geef uw gezin aandacht. * Ga wat meer dan anders om met vrienden. * Wijd u aan uw hobby's of zoek iets nieuws. * Geniet van gezelligheid. *Zie het leven als een geschenk.
Hoe kies ik een oncoloog ------------------------------ Een heel probleem voor iemand die niet met de medische wereld is vertrouwd. De patiente heeft het recht een arts te kiezen, en die keuze kan doorslaggevend zijn.Een oncoloog moet in de praktijk wel aan een aantal vereisten beantwoorden. *Hij moet echt naar zijn patienten kunnen luisteren, en rekening houden met de menselijke implicaties die de diagnose bij haar teweegbrengen. *De medische realiteit in al haar complexiteit kennen en toch met eenvoudige woorden de mogelijk te volgen strategieën uitleggen.Hun doeltreffendheid afwegen in functie van de gedane vaststel-lingen, en zo tot een besluit komen: gehele of gedeeltelijke borstverwijdering, een eerste chemotherapie gevolgd door een radiotherapie of een radiotherapie in combinatie met een curietherapie; *De juiste inlichtingen verstekken omtrent de therapiemethode die hem het best geschikt lijkt en de toepassingsmodaliteiten ervan, naargelang de graad van agressiviteit van de tumor, de zichtbare grootte....; *Op basis van de meest recente medische literatuur de te verwachten vooruitzichten van de therapie duidelijk uiteenzetten, alsmede haar eventuele neveneffecten en te lopen risico's. *Alle gestelde vragen berantwoorden zonder rond de pot te draaien, en toch menselijk blijven. *Als er overleg met de chirurg, radiotherapeut of chemotherapeut aangewezen is , de patiente inlichten dat hij op die manier met meer zekerheid de te volgen orde in de medische aanpak zal kunnen bepalen.
Ps/ Door met veel patienten te praten is dit niet altijd evident, en voelt de patient zich dikwijls in de kou blijven staan. Ook de angst om voor zo'n groot iemand te zitten , verlamd de patient al om iets te durven vragen, of hun angsten te verwoorden. Ze zijn bang om als onwetende, onkundige, lomp iemand over te komen. Hier vind ik persoonlijk dat er nog veel werk aan de winkel is om een goede verstandhouding te krijgen tussen arts en patiente. Ook is hier voor de huisarts een cruciale aanpak weggelegd. Het is niet altijd de onwillendheid, ook de werkdruk speelt bij de oncologen en grote rol.Groetjes aan al mijn boezemvriend'innen Liesje
Antioestrogenen -------------------- Een vrouw na de overgang, bij wie een hormoonreceptor-positieve tumor werd verwijderd, wordt behandeld met antioestrogenen. Het ove de hele wereld meest gebruikte hormoonpreparaat uit deze groep is tamoxifen. Het belangrijkste effect van antioestrogenen is dat ze voorkomen dat de oestrogenen aan zich eventueel nog aanwezige tumorcellen, aan de epitheelcellenm van de borstklier en eventueel aanwezige metastasen binden. Hoewel de eierstokken na de overgang hun taak beëindigen, worden er nog kleine hoeveelheden oestrogeen geproduceerd in de bijnieren en het vetweefsel. De behandeling reduceert het aantal recidieven en de kans dat in de andere borst ook borstkanker ontstaat wordt met ten minste 30 procent verminderd. Bij een vrouw die nog niet in de overgang is, stimuleert tamoxifen veeleer de oestrogenenproductie van de eierstokken. Tamoxifen wordt over het algemeen goed verdragen, maar toch zijn overgansklachten niet uitgesloten. Een vrouw kan tijdens deze behandeling last krijgen van opvliegers, misselijkheid, jeuk en wisselende en depressieve stemmingen.Veranderingen in het baarmoederslijmvlies en vaginale bloedingen behoren ook tot de mogelijkheden. Tamoxifen wordt ondertussen ook al gebruikt ter voorkoming van een mammacarcinoom. Dit is vooral geschikt in het geval van vrouwen met een verhoogde kans op borstkanker. Dus bij vrouwen die erfelijk belast zijn.
Hormoonbehandeling -------------------------- Biij twee derde van de vrouwen met borstkanker is het gezwel een hormoonreceptor-positieve tumor, dus gegroeid onder invloed van oestrogenen, en progesteron.Deze vrouwen kunnen na het wegnemen van de tumor een hormoonbehandeling krijgen.Daarmee moet voorkomemn worden dat onder invloed van deze hormonen opnieuw een kwaadaardig gezwel, een recidief dus, groeit of een niet genezen borstkanker voortschrijdt. Hoe meer hormoonreceptoren er in het tumorweefsel zit, des te positiever de reactie op hormoonbehandeling is . De hormoonbehandeling betekent voor elke vrouw een psychische ontlasting en een beduidend minder ingrijpende behandeling dan het chirurgisch verwijderen van de eierstokken. Ondertussen is er een hele reeks hormoonpreparaten , of hormoonblokkers, die bij borstkanker worden ingezet, de zogenaamde aromataseremmers..Deze medicamenten worden ingezet bij een eerste tumor. Het kan soms een vervanging zijn van de chemo.Bovendien richt de toepassing van de afzonderlijke groepen medicijnen zich naar het gegeven of de behandelde vrouwen al dan niet de overgang achter de rug heeft. <wordt vervolgd>
lymfoedeem --------------- Hoe lymfoedeem voorkomen? ----------------------------------- Het opzwellen van de arm is vaak te voorkomen door deze in bed iets hoger te leggen. Daarvoor kan de arm het beste worden ondersteund met een abductiekussen.Zo wordt de arm ontlast en worden de lymfe- en bloedstroom naar het hart bevorderd. Vooral in de eerste weken na de operatie moet de arm s'nachts hoog liggen om te voorkomen dat de lymfestroom gestuwd wordt.
Behandeling van een lymfoedeem ----------------------------------------- De eerste tekenen van een lymfoedeem zijn een zwaar en gespannen gevoel in de bewuste arm, die dikker is dan de gezonde. Is er sprake van een armoedeem - wat tegenwoordig zelden voorkomt - dan moet het volgende gebeuren: *leg de arm omhoog *maak met de hand pompbewegingen om de stuwing op te heffen; *Neem een verkoelend armbad. *draag een armkous *doe aan lymfedrainage.
Om de arm hoog te leggen, moet u deze eerst op een abductiekussen of anders een gewoon kussen leggen. Bij de pompoefeningen om de stuwing op te heffen, bij voorkeur als de arm hoog ligt, moeten de vingers een aantal malen een vuist gebald en weer ontspannen worden. De arm kan door een armbad of door in een doek gewikkelde ijsblokjes gekoeld worden. De armkous moet voor u op maat gemaakt worden. Bij manuele lymfedrainage gaat het om een behandeling met speciale massage. Daardoor wordt het terugvloeien van lymfe, bloed in de aderen en vocht naar het hart gestimuleerd. Lymfedrainage is een lastige massage, die een aparte opleiding en veel ervaring vergt. Wie een lymfedrainage krijgt voorgeschreven, kan de arts het beste meteen naar een ter zake deskundige fysiothrapeut vragen. Neem maatregelen voor de arm echt helemaal dik wordt, of het is te laat. Voorkomen is beter dan genezen. Liesje
Ik heb je al verteld dat de oncoloog iets voelde, nu in mijn ander borst. Mijn keel, mijn maag het ligt allemaal in de knoop. Probeer me wijs te maken dat het allemaal niks is. Ik bel deze morgen naar het stedelijk ziekenhuis of ik daar een echo mocht laten maken. Ja ik mocht direct komen. Ik heb me redelijk goed kunnen houden, maar de angst is verbijsterend aanwezig. Maar ik ben blij dat ik zo vlug mag gaan. In de kliniek aangekomen ,mocht ik direkt binnengaan om die echo. Ik was zo zenuwachtig en benauwd,plus mijn opvliegertjes erbij , ik zag zo rood als ne kalkoen. De dokter begon eraan, ik kon niets van zijn gezicht aflezen?Hij drukte op alle knopjes, ik dacht al dat loopt hier gegarandeert verkeerd af. Je zult zien die borst moet eraf, geen ontkomen aan. Maar tot mijn verbijstering zei hij "dat hij niets kon vinden". Het zou om verhard borstklierweefsel gaan.Ik vroeg of hij toch wel goed had gezien en niets had overgeslagen. Lieve boezemvriendinnen , ik kan niet vertellen wat een opluchting er door je heen gaat. Eenmaal buiten vloeiden mijn traantjes ,maar nu van geluk. Geluk en ongeluk staat toch zo dicht bijelkaar.. De zus van mijn schoonbroer heeft juist vandaag ook te horen gekregen dat zij uitzaaiingen heeft tengevolge van blaaskanker. Dat maakt nu het verschil. Ik kan gerust naar huis gaan en die vrouw zit nu heel erg inzak en as. Ik wens M. heel veel moed en sterkte toe. Liesje
Ja wat nu weer? Vrijdag naar de oncoloog geweest en voelde iets hards in mijn andere borst. Ik dacht het al omdat hij telkens naar de zelfde plek terugkwam. Het deed ook pijn als hij op die bepaalde plek drukte. Ja zou toch beter zijn dat ik terug een echo laat maken. Dan is hij gerust zegt hij. Ja wat is gerust, ik ben van de ene kant blij, dat hij er niet zo maar over gaat , en doet of er niets aan de hand is. Het zal waarschijnlijk wat verhard borstweefsel zijn, ik hoop het met hem. Mijn verstand zegt Liesje laat je weer niet opjagen dat is allemaal niets om je ongerust over te maken. Maar mijn gevoelens gaan toch weer hun eigen gang en de angst kruipt tot in mijn keel en mijn maag ligt in de knoop. Ga morgen een afspraak maken voor een echo want die kon vrijdag niet meer gebeuren. Zou nog moeten wachten tot 5december, maar zo lang ga ik niet wachten. Ik vraag morgen hier in het stedelijk ziekenhuis voor een afspraak. Wat als al die miserie weer van voor terug gaat beginnen. Durf er niet aan te denken. Maar ik moet positief blijven zegt mijn verstand. Ik was vorige keer ook nog zeker gerust, dat kon niet kwaadaardig zijn. Ik had niet door dat die arts ongerust was en liet het ook zo niet overkomen. Dit is iets voor een geoefend iemand om dat door te hebben. Maar ik ben nu gewaarschuwd voor 2. Willen patienten niet nodeloos ongerust maken en alle stapjes krijg je ook per stapje te horen. O, eerst dat knobbeltje eruit en dan is alles vergeten. Dan, bij een borstbesparende operatie daar hoort auromatisch bestralingen bij. Heb je dat bijgeslikt, ja het gezwel is nogal agressief en niet hormonaal , dus een chemoke kan er ook nog wel bij. Daarmee ben je wel een tijdje mee zoet. Ook het psychologische voor je gezin, werk en alles eromheen, je word toch fel dooreengeschud. Maar Liesje nog niet vooruitlopen ga in je zeteltje zitten en mijmert liever over de mooie dingen. Beste kankerpatienten je ziet mijn verstand en mijn gevoelens komen vandaag niet goed overeen. We kijken maar wat de volgende week me zal brengen. Willen jullie meeduimen voor dit kleine Liesje met dat heel klein hartje. Dank, aan al mijn boezemvriend(innen) voor uw steun.Liesje
Site ----- Ik heb van mijn oncoloog nog een goede site gekregen over borstkanker en borstkanker bij mannen. Spijtig genoeg is dit in het engels. De site is www.peoplelivingwithcancer.org deze kankersite is te vergelijken met borstkanker.net; Maar ook voor meerdere kankers. Was wel meer geschikt voor mannen met borstkanker. Omdat die mensen nog meer in de kou blijven staan. Dus boezemvrienden ik probeer voor jullie ook mijn best te doen. groetjes Liesje
Onderzoek ------------- Vrijdag terug naar de oncoloog. Ik voel de spanning en angst al stijgen. Ik denk dat dat bij iedere kankerpatient de spanningen hoog oplopen. Zullen ze terug iets vinden, hoe is de tumormarker?. Als ik aan de binnenkant van mijn linkerborst voel , voel ik wel een harde en pijnlijke schijf. Was vorige keer ook al zo, en wordt toegeschreven aan een littekenweefsel. Alhoewel ik daar niet geopereerd ben. Soms weet ik niet goed wat ik moet melden of niet. Ik wil geen zeur worden of zijn. Is het moe zijn nog normaal na 2 jaar. Mijn rug doet altijd pijn tegenwoordig, is dit arthrose of is het botpijn. Ik schrijf het wat graag ,hopend op arthrose. Hartkloppingen, is dit aan de chemo toe te kennen, of ligt dit aan de kilo's die ik extra meesleur. Keuren ze je helemaal positief, dan twijfel je of ze het onderzoek wel nauwkeurig hebben gedaan. Het zal altijd wel iets zijn waar je over blijft piekeren. Borstkanker blijft nog altijd het hoogste sterftecijfer bij vrouwen. Toch heel bemoedigend, vind je niet? We zullen maar kijken wat de tijd met zich meebrengt, en genieten van de dag van vandaag. En hopen dat ze toch niets vinden. Ik vind het wel goed dat ik met mijn oncoloog heel goed kan praten, en me er op mijn gemak bij voel.Dat is ooit wel anders geweest. Liesje
tumormarker ---------------- Over die tumormarker valt veel en weinig te zeggen. De dokters doen er wel mysterieus over. Mijn tumormarker zit op 25 dat is zowat de grens. Vorige malen ging het van 28 naar 17. Ik denk die kleine verschillen onder de grens zal nog wel goed zitten. Dat kan verschillen van verschillende labo's heb ik me laten vertellen. Hogere tumorwaarden duid meestal dat er slapende cellen terug actief aan't worden zijn. Er zouden dan terug controles moeten komen. Die dan op dat moment nog niets kunnen zeggen omdat de uitzaaiingen misschien wel 1 jaar later of meer eerst kunnen te zien zijn. Wat wel zo is , als er al uitzaaiingen zijn en de tumormarker daalt of stijgt terug ,kunnen ze zien of de medicatie aanslaat of niet, en hoe je lichaam erop reageert. Maar als er geen klachten zijn ;nemen de artsen niet altijd die tumormarker erbij . Naar mijn mening zou bij elke controlebeurt dit moeten gebeuren . Maar bij elke schommeling is het zo dat het je ook maar angstig maakt. Elke kanker heeft een andere tumormarker ,bij borstkanker is dit p53 . Bij prostaatkanker is die marker een heel goed gegeven om prostaatkanker vast te stellen. Ik kan ook begrijpen dat de arts je niet angstiger wil maken dan het allemaal is. En als je er niet om vraagt die gegevens ook niet zomaar geven. Dit is mijn eigen oordeel naar het geen ik al gehoord en gelezen hebt. Iedere patient ga met die gegevens om zoals ze willen en daarom is het mijne misschien niet het allerjuiste. Meer uitleg hierover kan je lezen bij borstkanker.net Liesje
Link trefpunt ----------------- Met veel plezier kan ik jullie mededelen dat ik ook een link krijg van borstkanker trefpunt. Dit is een ontmoetingsplaats waar iedere kankerpatient zijn verhaal en emoties kwijt kan. Het geeft ook informatieve mededelingen. Bedankt aan trefpunt Liesje
Gedachten ------------- Ik zit nu in het stadium van mijmeringen. Ik zag gisteren een campagne op tv om vrouwen boven 50 jaar te laten screenen. Ja zo was het bij mij begonnen. Met die brief in mijn hand wat ik zou doen ; gaan of niet gaan. Gelukkig had ik mijn man die zei , ja je hebt nu tijd waarom zou je niet gaan. Het was meteen raak, "ik zie een wit vlekje " zei die verpleegster, maar het daagde toen nog niet in me op. Ik zou toch geen kanker krijgen. Dat gebeurd bij een ander , maar toch zeker niet bij mij. Was het maar waar, het verdict, kwaadaardig, agressief. Mijn eerste gedachten waren, ergens mij te verstoppen waar niemand me kon vinden. Want kanker was het vreselijkste dat mij zou overkomen. Alles is nu achter de rug, ik voel me goed, gerust ben je nooit, maar ik pleit naar alle vrouwen , LAAT JE SCREENEN, of het kan wel eens te laat zijn. Had ik toen mijn man niet gehad, hoeveel erger zou het dan nu geweest zijn. Gewoon doen boezemvriend(innen).
Wees jezelf -------------- Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontev redenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet je zelf niet met spookbeelden . Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde dicipline op, waar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, tocht ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn, en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn,houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Wees waarachtig. Streef naar geluk. Liesje
Link ------ Lieve bloggers en boezemvriend'innen ik heb ook de toestemming gekregen om in het lotgenotenforum en lotgenoten van borstkanker in Nederland te mogen staan. Bedankt Tineke. http://www.borstkankerlinkspagina.tk/ http://www.borstkankerforum.tk/
Nagedachtenis ----------------- Terwijl ik alle blogjes is aan't doorsnuffelen was, kwam ik tot de ontdekking dat er voor mij al een vrouw was die over borstkanker een site had. Ik zeg wel had, want spijtig genoeg is deze vrouw op zeer jonge leeftijd overleden. Ze heeft de strijd moeten opgeven. En dan sta ik ook even stil want ja, er zijn toch nog veel mensen ondanks hun vechten, en oneerlijke lijdensweg dit leven moeten verlaten. En welke harte pijn ze achter laten bij hun familieleden.Daarom beste bloggers en familie wil ik toch ook een ode brengen aan deze geweldige vrouw die zo moedig was om over zo'n moeilijk onderwerp te willen praten. Voor de familie, vrienden en medebloggers die DAISY hebben gekend en misschien ook medebloggers die ondertussen ook overleden zijn, wij denken aan jullie. Liesje en nog zoveel andere.
Leef je leven zonder angst ------------------------------- Ik vroeg om Kracht en ontving moeilijkheden om me sterk te maken. Ik vroeg Wijsheid en ik kreeg problemen om het op te lossen. Ik vroeg om Voorspoed.. en ik kreeg hersenen, het verstand om te kunnen werken. Ik vroeg om Moed en ik kreeg obstakels om te overwinnen. Ik vroeg om Liefde, en ik kreeg mensen op mijn weg met problemen die ik kon helpen. Ik vroeg om Gunsten en ik ontving kansen. Ik kreeg Niets wat ik wilde.. Maar ik ontving ALLES wat ik nodig had. Leef je leven zonder angst. Ga de obstakels tegemoet in de wetenschap dat je ze kunt overwinnen. Liesje
Uitzaaiingen 2 ------------------ Kan een borsttumor aan het licht komen via uitzaaiingen------------- ----------------------------- De plaats waar de uitzaaiingen worden ontdekt leidt trouwens het onderzoek naar het orgaan waar de primaire symtoomloze tumor zich ontwikkeld heeft. Maar zelfs dan blijft deze onvindbaar.
Waarom wordt er zwaarder getild aan de primaire tumor die er aan de oorsprong van lag.----- ------------------------------------ Uitzaaiingen hebben een ander groeiritme dan de primaire tumor. Deze laatste verdubbelt de omvang eens om de 100 dagen, de eerste doen daar veel minder tijd over. De cellen in de uitzaaiingen bieden ook veel meer weerstand tegen behandelingen dan deze van de oorspronkelijke haard. Als daarnaast de uitzaaiingen zich gelijktijdig uitspreiden in verschillende organen, is het niet meer mogelijk om ze te bestrijden met een chirurgische of radiotherapeutische tussenkomst. Alleen geneesmiddelen kunnen dan hun ontwikkeling afremmen. Uitzaaiingen zijn daarom in het algemeen veel ernstiger.
Hoe staat het met de uitzaaiingen in de lymfeklieren------------------------------------------ *Als de tumor zich plaatselijk ontwikkelt en niet is uitgezaaid naar de draineerklieren, kan aangenomen worden dat er geen kankercellen ontsnapt zijn uit de primaire tumor en er geen andere organen gekoloniseerd zijn. Nadat alle nodige informatie is ingewonnen en na een adequate behandeling kan men dan redelijk gerust zijn omtrent de goede afloop. *Als de klieren aangetast zijn bestaat er een reëel gevaar op ver uitlopende uitzaaiingen. Dan is er een therapeutische strategie in verschillende stadia nodig die zal uitgewerkt worden door een medisch team , bestaande uit een borstchirurg, radiotherapeut en een oncoloog. Die zullen samen de middelen onderzoeken om via de aangepaste behandelingenn een optimaal resultaat te bekomen.Liesje
In gedachtenis
Hoe ziekte verwerken
Hoe kies ik een oncoloog
lymfoedeem
Ik heb je al verteld dat de oncoloog iets voelde, nu in mijn ander borst. Mijn keel, mijn maag het ligt allemaal in de knoop. Probeer me wijs te maken dat het allemaal niks is. Ik bel deze morgen naar het stedelijk ziekenhuis of ik daar een echo mocht laten maken. Ja ik mocht direct komen. Ik heb me redelijk goed kunnen houden, maar de angst is verbijsterend aanwezig. Maar ik ben blij dat ik zo vlug mag gaan. In de kliniek aangekomen ,mocht ik direkt binnengaan om die echo. Ik was zo zenuwachtig en benauwd,plus mijn opvliegertjes erbij , ik zag zo rood als ne kalkoen. De dokter begon eraan, ik kon niets van zijn gezicht aflezen?Hij drukte op alle knopjes, ik dacht al dat loopt hier gegarandeert verkeerd af. Je zult zien die borst moet eraf, geen ontkomen aan. Maar tot mijn verbijstering zei hij "dat hij niets kon vinden". Het zou om verhard borstklierweefsel gaan.Ik vroeg of hij toch wel goed had gezien en niets had overgeslagen. Lieve boezemvriendinnen , ik kan niet vertellen wat een opluchting er door je heen gaat. Eenmaal buiten vloeiden mijn traantjes ,maar nu van geluk. Geluk en ongeluk staat toch zo dicht bijelkaar.. De zus van mijn schoonbroer heeft juist vandaag ook te horen gekregen dat zij uitzaaiingen heeft tengevolge van blaaskanker. Dat maakt nu het verschil. Ik kan gerust naar huis gaan en die vrouw zit nu heel erg inzak en as. Ik wens M. heel veel moed en sterkte toe. Liesje
Ja wat nu weer? Vrijdag naar de oncoloog geweest en voelde iets hards in mijn andere borst. Ik dacht het al omdat hij telkens naar de zelfde plek terugkwam. Het deed ook pijn als hij op die bepaalde plek drukte. Ja zou toch beter zijn dat ik terug een echo laat maken. Dan is hij gerust zegt hij. Ja wat is gerust, ik ben van de ene kant blij, dat hij er niet zo maar over gaat , en doet of er niets aan de hand is. Het zal waarschijnlijk wat verhard borstweefsel zijn, ik hoop het met hem. Mijn verstand zegt Liesje laat je weer niet opjagen dat is allemaal niets om je ongerust over te maken. Maar mijn gevoelens gaan toch weer hun eigen gang en de angst kruipt tot in mijn keel en mijn maag ligt in de knoop. Ga morgen een afspraak maken voor een echo want die kon vrijdag niet meer gebeuren. Zou nog moeten wachten tot 5december, maar zo lang ga ik niet wachten. Ik vraag morgen hier in het stedelijk ziekenhuis voor een afspraak. Wat als al die miserie weer van voor terug gaat beginnen. Durf er niet aan te denken. Maar ik moet positief blijven zegt mijn verstand. Ik was vorige keer ook nog zeker gerust, dat kon niet kwaadaardig zijn. Ik had niet door dat die arts ongerust was en liet het ook zo niet overkomen. Dit is iets voor een geoefend iemand om dat door te hebben. Maar ik ben nu gewaarschuwd voor 2. Willen patienten niet nodeloos ongerust maken en alle stapjes krijg je ook per stapje te horen. O, eerst dat knobbeltje eruit en dan is alles vergeten. Dan, bij een borstbesparende operatie daar hoort auromatisch bestralingen bij. Heb je dat bijgeslikt, ja het gezwel is nogal agressief en niet hormonaal , dus een chemoke kan er ook nog wel bij. Daarmee ben je wel een tijdje mee zoet. Ook het psychologische voor je gezin, werk en alles eromheen, je word toch fel dooreengeschud. Maar Liesje nog niet vooruitlopen ga in je zeteltje zitten en mijmert liever over de mooie dingen. Beste kankerpatienten je ziet mijn verstand en mijn gevoelens komen vandaag niet goed overeen. We kijken maar wat de volgende week me zal brengen. Willen jullie meeduimen voor dit kleine Liesje met dat heel klein hartje. Dank, aan al mijn boezemvriend(innen) voor uw steun.Liesje
Site
tumormarker
Link
Nagedachtenis
Leef je leven zonder angst
Uitzaaiingen 2
