|
Ik weet niet precies waarom, maar ik blijf vaak hangen bij de kleine dingen. Dit stukje mos bijvoorbeeld — niks spectaculairs op het eerste gezicht. Maar toen ik er met mijn camera dicht op ging, zag ik hoe fijn en fragiel het eigenlijk is.
Ik had mijn macrolens gewoon mee op een wandeling, zonder een groot plan. Maar net dat onverwachte maakt het zo leuk. Je kijkt anders naar de wereld als je weet dat je elk moment iets kleins kan tegenkomen dat toch de moeite is om vast te leggen.
Wat me aanspreekt aan dit soort foto's is de rust. Geen drukte, geen afleiding — gewoon even inzoomen en alles rondom vergeten. Voor mij is dat echt een manier om te vertragen. Even stilstaan, letterlijk en figuurlijk.
.
|
Ik ben Martin