Camino del Azahar - Camino de Levante & Sureste - Via de la Plata - Camino Francés - Camino Invierno & Van Cartagena naar Santiago !
Over mijzelf
Ik ben José Millecam
Ik ben een man en woon in Hullekenstraat 91/2 (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen / Fotografie.
Van Cartagena naar Santiago de Compostela, of van zuidoost naar noordwest diagonaal door het Spaanse binnenland!
Vanuit Cartagena vertrekken verschillende paden, een ervan is de Camino del Azahar (Azahar = oranjebloesem) die loopt tot in Pétrola. Het eerste deel loopt tot in Molina de Sugura samen met de Camino del Apóstol of GR 250 die naar Caravaca de la Cruz loopt, een plaatselijk zeer bekend bedevaartsoord. In Pétrola sluit de Camino del Azahar aan op de Camino Sureste die vertrekt vanuit Alicante naar Benavente waar die aansluit op de Via de la Plata. Iets verderop, in Chinchilla de Aragon sluit eveneens de Camino de Levante aan, deze vertrekt vanuit Valencia en sluit in Zamora aan op de Via de la Plata. Beide Camino’s volgen ongeveer dezelfde route tussen Albacete en de Via de le Plata, ik zal beide paden combineren. Beiden doorkruisen het Spaanse binnenland via de steden Albacete, Toledo en Avila. Eens op de Via de la Plata gaat het richting Arstorga waar men aansluiting vindt op de Camino Francés die men uiteraard verder kan volgen tot in Santiago de Compostela.
Nu is het niet de bedoeling dit pad te gaan belopen als een echte pelgrimstocht maar wil ik het graag in stukjes afstappen om zo het Spaanse binnenland te verkennen. Vooral het verlaten, eenzame, eindeloze binnenland spreekt tot mijn verbeelding en dit alles wil ik vastleggen in beeld (foto).
Dus: we vertrekken op tocht, wanneer???????????????
Intussen zijn er wijzingen opgetreden, de Camino Francés heb ik gestapt in 2010 en wegens de grote drukte zal ik de Camino Invierno lopen. Dit is de wintervariante vanuit Ponferrada, is iets langer maar nog zeer rustig. Na lang aandringen van de dochter zal ik er ook nog de Camino Finisterre aanbreien, het zogezegde naar het einde van de wereld! “Je moet dit doen vake, ja dochter”.
José Carpe Diem
21-09-2022
Stap dag 45 - Pumares - Vilamartin de Valdeorras
Stap dag 45 - Pumares - Vilamartin de Valdeorras – 21 km
Gisteren aangekomen Pumares, een piep klein dorpje en uiteraard is er niets maar wel een klein huisje die op viel door de vele prullaria in verband met de Camino, “Cello” stond er vermeld maar die had ik niet gevonden dus deze morgen eens terug gaan zien en ja hoor onmiddellijk gevonden. Het pad loopt op de rechterflank van de vallei van de Rio Sil. De eerste afspraak met de vrouw had ik in Sorbradelo, te bereiken met de auto via de mooie romeinse brug over de Sil, de Camino komt er spijtig genoeg niet langs. De tweede was na 14 km in O Barco waar we de vorige nacht geslapen hadden in een hotel. Tot hier een prachtig pad steeds aan rechter kant de rivier, dan volgende 5 km asfalt, wisselend links en rechts van N120, dus een stuk om vlug te vergeten. Net voor het binnenkomen van Vilamartin de Valdeorras is onze Hostal voor de komende twee nachten maar om het te bereiken moet ik spoor lopen, het ligt aan de andere kant van de spoorlijn en de N120. Eerst nog wat in verband met het weer van de drie voorbije dagen, mooi maar warm, 30° C, voor het weekend voorspeld men minder warm en kans op regen!
Gisterenavond afgerekend met gastvrouw Isabel, een zeer innemend mens, het ontbijt konden wij pas om 09h15’ nemen, uiteraard veel te laat voor ons maar weetje wat zei ze, ik zet deze avond laat wat klaar aan jullie deur met een thermos warme koffie. Het ontbijt stond niet op de rekening, ik merkte dit op en haar antwoord “het word je aangeboden door het huis”. Deze morgen om 07h45’ verlaten we het hotel en Jaklien zet me af waar ze me gisteren oppikte in Borrenes. Al vlug verlaat ik het dorp en kan ik genieten van de mooie natuur. Net voor Las Médulas haal ik de drie mede-pelgrims in die we gisteren na de aankomst in Borrenes even gesproken hadden. Hier in Las Médulas had ik mijn eerste aanspraak met de vrouw. Deze plaats is wereld bekend voor de goudmijnen uit de romeinse tijd en is ook werelderfgoed. Na een korte klim en een lange afdaling bereik ik het plaatsje Puente de Domingo Flórez waar ik een tweede afspraak had, in de verte waren de verbrande heuvels duidelijk zichtbaar. Bij verlaten van het dorp wissel ik ook van regio, verlaat Castillo-Leon voor die van Galicië. De komende kilometers loop ik tussen de door brand verwoeste bomen en struiken en zo bereik ik het plaatsje Pumares waar mijn taxi mij opwacht en we door rijden naar ons hotel in O Barco.
Het vrouwke zet me deze morgen af aan de albergue in Ponferrada waar ik in juni gestopt ben, het is negen uur. Het centrum van de stad laat ik rechts liggen en daal af naar de brug over de rivier Boeza, voor wie niet vertrouwd is met de Camino Invierno is het opletten geblazen want die is niet goed aangeven vind ik, nu mijn GPS-track wijst de weg, geen probleem dus. Eerst volg ik kort de linkeroever van de rivier tot aan de samenvloeiing van Boeza en de Sil, van dan af is de bewegwijzering geen probleem. Het pad voert mij door een prachtige natuur afgewisseld door kleine wijnaarden, ja we zitten in een gekend wijngebied die de goede wijnen van “Bierzo” produceren. Na 8 km in Villa de la Jurisdicción drink ik een koffie met de vrouw in een bar, aan de Mirador Santalla de Bierzo heb ik een tweede afspraak, dan volgt een zware beklimming naar Villavieja om na 22 km mijn eerste stap dag te beëindigen in Borrenes. Samen rijden we naar ons hotel waar we nagenieten van uitgebreide maaltijd en zo zit onze eerste dag erop!
Daar gaan we dan voor een 17-daagse tocht, het sluitstuk!
Deze morgen om 06h15’ vertrokken uit Puerto de Mazarrón (camping) voor een rit van 900 km naar Noord-Spanje. Rond 08h00’ halt gehouden voor het ontbijt en in de voormiddag nog een tweede stop om diesel bij te tanken. Rond 13h30’ een stop in een wegrestaurant voor het middagmaal maar het was er veel te druk, dus doorrijden. Wat verderop een afrit “Villapando”, er gaat een lichtje branden, in mei hebben we daar twee nachten overnacht en er was er ook een goed restaurant, geen twijfel daar naartoe en ja hoor een voltreffer! Rond 16h00’ aangekomen in ons geserveerd hotelleke in een god vergeten dorpje, een oase van rust. Bagage uitladen en even bijkomen op het terras met een drankje en in de avond alles klaar maken voor morgen. Wat TV kijken op de tablet en tijdig het bed in, slaap wel.
Intussen zijn er wijzingen opgetreden, de Camino Francés heb ik gestapt in 2010 en wegens de grote drukte zal ik de Camino Invierno lopen. Dit is de wintervariante vanuit Ponferrada, is iets langer maar nog zeer rustig. Na aandringen van de dochter zal ik er ook nog de Camino Finisterre aanbreien, het zogezegde “naar het einde van de wereld”! “Je moet dit doen vake, ja dochter zal ik doen”.
Dus i.p.v. een 13-daagse wordt het een 17-daagse / 360 km. De planning ligt vast, op maandag 19 september 2022 vertrek ik vanuit Ponferrada, neem een rustdag in Santiago en hoop op donderdag 06 oktober aan te komen in Finisterre. De vrouw rijdt terug mee met de auto, dus heb ik mijn taxi bij de hand, wat een luxe is dit!
Deze nacht heeft het wat geregend en deze voormiddag moet ik nog enkele buien trotseren, na de middag werd het terug droog. Vertrokken rond 08h30’ en eerste de klim naar Cruz de Ferro, dan de afdaling naar Manjarin (vier huizen groot) maar gekend bij alle pelgrims die er voorbijkwamen. Hoeveel maal zou die iets wat excentrieke site en man niet gefotografeerd zijn. Moet het nu toch wel toeval zijn, net voor ik dit verslag schrijf lees ik een artikel dat de man ermee stopt na 27 jaar lang dag en nacht klaar te staan voor gestrande pelgrims en hen onderdak bood. Verder op het pad, in dalende lijn de prachtige dorpjes El Acebo, Riego de Ambrós en Molinaseca, om uiteindelijk Ponferrada te bereiken. Bij aankomst eerst naar de albergue geweest waar ik in 2010 overnacht had om een stempel en wat informatie over de Camino Invierno. Bij deze sluit ik mijn 11-daagse af. Besluit: het is goed geweest, bedankt mijn vrouwke om dit mede mogelijk te maken en zie ik er nu al naar uit om mijn tocht veder te zetten. Tot de volgende!!!!!!!
Stap dag 41 – Murias de Rechivaldo – Foncebadón – 21 km
Na ons ontbijt in de B&B om 08h15’ vertrokken. Moet nu ergens over de jaren heen ongeveer een 900 km gelopen hebben vanuit Cartagena en in totaal vier pelgrims ontmoet, hier zie ik er 10-talen voor me lopen, wat een verschil en maar steeds “Beun Camino” wensen. Wat mij ook onmiddellijk opviel is dat er veel pelgrims er vermoeid uit zien, ja die hebben waarschijnlijk al meer dan 10 stapdagen opzitten. Voor mij was het een blij terug zien, alles lijk mij nog vrij bekend na elf jaar geleden toen ik mijn tocht vanuit Dendermonde gelopen had. Foncebadón ligt op een hoogte van 1430 meter, een dorp met een kerk die dienstdoet als pelgrims opvang, drie hostals en een albergue die nu nog gesloten is (corona) en meer is er niet! Ik had in een van de hostals een kamer gereserveerd, dit was een voltreffer, een mooie kamer met uitzicht op de bergen, vlotte en vriendelijke bediening en een goed restaurant. Morgen de elfde en laatste stapdag, wat vliegt de tijd toch snel, Carpe Diem.
Stap dag 40 – La Bañeza – Murias de Rechivaldo – 28 km
Ik heb voor geopteerd om niet te overnachten in Astorga, kom daar normaal op de zeer drukke Camino Francés, maar stap 4 km verder door naar het eerstvolgende dorp en overnachten er in een B&B. Dus vertrokken om 08h45’ voor de langste wandeling van mijn 11-daagse en voor de derde dag op een rij te ervaren hoe slecht de bewegwijzering is tot net voor Astorga. De eerste gele pijl vind ik na 2,5 km de volgende na 16 km, de GPS komt terug goed van pas. Zonder veel moeite bereik ik Astorga en inderdaad het is er zeer druk van pelgrims, ik loop maar vlug door en bij het verlaten van de stad had ik mijn tweede afspraak met de vrouw, daar was er een restaurantje. Na het nuttigen van het middagmaal moet ik nog 4 km verder stappen tot onze B&B. S ’avonds hebben we rustig wat nagenoten op een terras, morgen verder voor nog twee stapdagen op de Camino Francés.
Stap dag 39 – Alija del Infantado – La Bañeza – 23 km
Van het voorspelde onweer voor gisterenavond niets gehoord of gezien! Vanmorgen vertrokken om 08h30’, de eerste 3 km langs de weg dan ongeveer 10 km op de rand van veld en bos, een prachtig parcours. In San Juan de Torres wacht de vrouw mij op, inmiddels was een spanjaard met de auto gestopt en gaf me de raad om op het einde van het dorp linksaf te gaan en niet rechtdoor. Gezien de zeer slechte bewegwijzering vertrouwde ik het niet en ben dan maar rechtdoor gestapt want ik had in de eerste 13 km maar 2 of 3 gele pijlen gezien, dus liep ik echt op mijn GPS, zonder die was ik zeker hopeloos verloren gelopen. Enkele kilometers voor La Bañeza hield het pad plots op door uitbreiding van de industrie, dan maar mijn eigen weg gezocht en ja hoor alles kwam goed. Net voor het bereiken van La Bañeza ontmoete ik een Spanjaard die was vertrokken uit Barcelona en wat hij eigenlijk precies liep weet ik niet maar hij had het ook over de zeer slechte bewijzering en had de hele dag langs de grote weg gelopen. Om 14h30’ zaten we, Jaklien en ik op een terras op de Plaza Mayor lekker te genieten van ons middagmaal en een heerlijk wijntje, meer moest dat niet zijn!!!
Stap dag 38 – Benavente – Alija del Infantado – 22 km
Na de twee overnachtingen in het pension vroeg klaar deze morgen om te vertrekken. De track dat ik op mijn GPS had loopt praktisch volledig op verharde wegen maar de baas van ons verblijf had een alternatief volledig bewegwijzert met borden, niet met de klassieke gele pijlen. De albergue voor de pelgrims in Benavente bevindt zich net buiten de stad in een oud treinstation, daar moest ik naartoe, maar door de corona is deze nog steeds gesloten. Van daaruit loopt er een oude spoorweg die nu dient als alternatief en helemaal nieuw is, 10 km lang en onverhard maar laat het dorpje Villabrázaro nu links liggen. Na 16 km het slapend dorp Maire de Gastroponce waar de vrouw net wat inkopen aan het doen was in de mobiele winkel toen ik voorbijkwam. Haal net voor het einde van mijn wandeling een Nederlandse pelgrim in die was vertrokken vanuit Sevilla voor de Via de la Plata en had als einddoel Astorga. Dit was mijn derde pelgrim die ik ontmoet sinds ik vertrokken ben vanuit Cartagena. Het was terug een zeer warme dag, 31 graden en men voorspelde onweer voor deze avond.
Stap dag 37 – San Esteban del Molar – Benavente – 16 km
Zoals gisteren al vermeld, vandaag terug een korte stap dag, is trouwens ook het laatste stuk op de Camino Sureste want die eindigt in Benavente. Morgen stap ik dan verder voor de laatste drie stap dagen op de Camino Via de la Plata want die eindigt in Astorga. Waren de voorbije dagen ideaal wat de temperaturen betreft, dan werd het vandaag toch iets te warm, 30 graden, maar voor morgen voorspellen ze kans op een bui! Voor de rest is er vandaag niets speciaals te melden dus tot morgen dan.
Stap dag 36 – Villapando – San Esteban del Molar – 16 km
Vandaag en morgen terug twee korte wandelingen want anders wordt het 32 km en dit is me toch net iets te veel, dus nemen we onze tijd deze morgen en vertrek ik rond 10h00’. Na een ommetje door het dorp trek ik de weidse velden in, dus een verderzetting van de vorige dagen. Halverwege de wandeling toch een dorpje, een bar met een terrasje, daar wacht mijn vrouwke me op en na een alcoholvrij biertje loop ik door. In San Esteban, een verlaten dorp zonder enige voorzieningen wacht Jaklien mij op en rijden we door naar Benavente, daar hebben we in een pension “La Traperia” voor twee nachten geboekt. Het is een oud groot herenhuis ingericht als een soort B&B met drie kamers en een kleine tuin waar het rustig vertoeven is. Slaap wel…………!
Stap dag 35 – San Pedro de Latarce – Villapando – 18 km
Het vrouwke zet me af waar ze mij gisteren had opgepikt. Vandaag een korte tocht van 18 km van het ene dorp naar het andere en onderweg is er niets. De wandeling kan men opdelen in drie stukken, de eerste 6 km is een verderzetting van gisteren velden en nog eens velden. Het tussen stuk, bos, hoofdzakelijk met de zwarte den, denk ik! Het derde deel terug velden en nog eens velden zover het oog reiken kan. Maar vandaag wel wat afleiding, er zijn namelijk veel fietsers op pad en achteraf blijkt na een gesprek met een van hen een groep Spanjaarden te zijn van 25 personen die vertrokken zijn vanuit Madrid en naar Santiago fietsen. Wegens de korte wandeling was ik om 13h00’ al terug in de hostal en na een Menu del Dia in het restaurant was het tijd om alles wat bij te werken na de turbulente dag van gisteren.
Stap dag 34 – Mota de marques – San Pedro de Latarce
Stap dag 34 – Mota de marques – San Pedro de Latarce – 20 km
Deze morgen na het ontbijt vertrokken om 09h00’. Eerst een klein stukje teruglopen naar het dorpje en de gele pijlen om mijn tocht verder te zetten. Deze is in verband met het landschap net dezelfde als gisteren, een licht golvend agrarisch gebied, kan ook niet anders, we zitten volop in de “La Mancha”, een van de graanschuren in Spanje. Kort na de middag pikt mijn taxi me op want hier in het dorp is er helemaal niets en rijden we door naar Villapando daar hebben we in een hostal een kamer gereserveerd voor de volgende twee nachten. Later op de dag vernemen we het zeer slechte nieuws, Tim, zoon van onze vrienden Herman en Kaatje is plots overleden, zo eindigt een zonnige dag in een zware mineur. Heel veel sterkte aan Kaatje, Herman, Mien en Wies.
Stap dag 33 – Tordesillas – Mota de Marques – 25 km
Van morgen om 9h00’ vertrokken uit het hotel voor mogelijk een saaie dag want mijn track volgde de A6, soms links dan weer rechts net naast de snelweg. Zoals gebruikelijk moet men eerst de agglomeratie zien uit te komen, de snelweg oversteken en dan die naar links volgen. Wat blijkt nu, na 500 meter verlaten de gele pijlen het pad net naast de snelweg en kiezen ze voor een die de velden intrekt weg van het motoren gebrul. Op mijn track slechts een dorpje onderweg, nu lagen er plots drie van die onhebbelijke dorpjes op mijn pad en in een van die had ik een afspraak met mijn taxi. Na de bevoorrading rest mij nog 8 km te lopen tot het vierde slapende dorpje, gelukkig bevindt die niet veraf van de snelweg en is er een hostal/restaurant voor de nacht. Wat eerst een saaie tocht leek te worden werd uiteindelijk een mooie wandeling in een golvend landschap.
Stap dag 32 & Medina del Campo – Tordesillas & 25 km
Deze morgen maandag 23 mei, het is nu volop lente, vertrokken waar ik vorig jaar in de herfst gestopt ben op de Plaza Mayor in Medina del Campo. Het vrouwke wuift me uit en weg ben ik, tot iets later ergens onderweg. Bij het verlaten van het centrum moet men kiezen, naar links de Levante richting Zamora of rechts de Sureste richting Benavente maar mijn keuze was al gemaakt en het wordt rechts. De snelweg A6 wordt de rode draad voor vandaag en de komende dagen want die is nooit veraf. Halverwege de stapdag doorkruist de Camino het wijndorp Rueda, bekend voor zijn lekkere witte wijn hoofdzakelijk door de teelt van de “Verdegio-druif”. Ooievaars, bijeneters, slang en een vluchtende ree maken deel uit van mijn dag en iets na 14h00’ zit ik samen met mijn vrouw op een terras op de Plaza Mayor in Tordesillas te genieten van een lekkere maaltijd.
We zijn nu 02 mei 2022 en na vier weken België terug in Spanje. Het staat vast en de meeste hotels zijn al geserveerd, op 22 mei vetrekken we richting Noord-Spanje voor het voorlaatste stuk op DE WEG naar Santiago de Compostela. We trekken verder waar we vorig jaar gestopt waren, van Medina del Campo door de Meseta richting Astorga waren we aansluiten op de Camino Francés. Na negen stapdagen, nog twee dagen op de normaal zeer drukke Camino Francés tot in Ponferrada. Vanuit Ponferrada resten dan nog 13 stapdagen op de Camino Invierno tot in Santiago, maar dit wordt een volgend verhaal!
De volgende plannen en voorbereidingen liggen klaar!
De volgende plannen en voorbereidingen liggen klaar, hopelijk gaan die door!
Het is de bedoeling om eind mei begin juni opnieuw te gaan stappen. Vanuit Medina del Campo zet ik mijn tocht verder, eerst nog 6 stapdagen op de Camino Sureste tot in Benavente, vanaf hier 3 stapdagen op de Via de la Plata tot in Astorga, hier kom ik op de normaal zeer drukke Camino Francés, 2 stapdagen verder, in Ponferrada eindigt dan mijn 11-daagse.
Vanuit Ponferrada kan men kiezen hoe men veder loopt naar Santiago, ofwel de Camino Francés volgen maar dat heb ik al gedaan, dus wordt het waarschijnlijk de Camino Invierno of de minder bekende wintervariante, maar dat zien we later wel!!!
Stap dag 31 & Ataquines – Medina del Campo & 18 km
Deze morgen rijden we terug naar de afrit van de snelweg nabij Ataquines. Terug een volledige vlakke wandeling tussen de velden even onderbroken door het dorpje met de welluidende naam San Vicente de Palacio. In de bar wacht mijn vrouwke me op voor de koffie, nu rest er mij nog een 11-tal kilometer te lopen en mijn 11-daagse zit erop. Na een verfrissende douche in het hotel trekken we naar het marktplein van Medina en genieten we van een welverdiende lunch “A la Carte”. De 11-daagse, een met zon overgoten tocht is goed geweest, morgen rijden we terug naar ons zonnig tweede verblijf!
Stap dag 30 & richting Arévalo – Ataquines & 23 km
Na het ontbijt onderweg zet mijn vrouwtje me af waar ze gisteren ons oppikte. De buitentemperatuur in de auto geeft - 0,5 graad aan! Hoe groot kan het verschil zijn, in de namiddag rond 15h30’ is het 22,5 graden .Na 5 km bereik ik Arévalo, een stadje met een rijk verleden gezien de vele kerken, het kasteel en de oude stadspoorten. Het landschap dat gisteren en deze morgen meer op de “Landes” leek, veranderd totaal na het verlaten van de stad, uitgestrekte velden. De Camino laat Ataquines rechts liggen en ter hoogte van de afrit van de snelweg en de gesloten Hostal Los Arcos wacht mijn taxi mij op. We overnachten nu in een hotel in Medina del Campo het voorlopig eindpunt, maar dat is voor morgen.
Ik ben José Millecam
