Tegen de ochtend gebeurde er een wonder. Blozen en bloeden door tranen, buigen naar de tak van het elastische hoofd van geurige rozen. Voor jou is deze aroma, schoonheid en tranen. Een gloed van dromen.
Twee populieren groeien. Ze leven als goede buren. Winderige dagen passeren. In een onophoudelijk gesprek. Minuten, dagen, jaren gaan voorbij. Door de jaren heen wordt het steeds moeilijker om te buigen. Bomen groeien. Nooit zullen ze elkaar niet raken. Maar daar, in de ondergrondse diepte, waar houthakkers niet storen. In diepe geheimhouding, in stilte. Hun wortels zijn voor altijd geweven.
Een mooie vrouw is een beroep. En als het nog steeds niet geregeld is, wordt het veroordeeld en heeft elke versie zijn onvoorwaardelijke supporters. Ze voedde vanaf haar kindertijd geen fabels, werd alleen gelaten en daarom machteloos, veel erger, veel gevaarlijker dan wanneer ze niet als mooi werd beschouwd. Laat veel omgedraaide romans voorbijgaan, laat lelijke razende prinsen raaskijken. En in het zeldzame beroep van een fantastische vrouw zijn er vaardigheden, geheimen en strikte principes. Ze loopt stil door de trillende straat, zit als een troon met gezworen vrienden. We moeten leven dagelijks opgenomen door hints, geruchten, zuchten, blikken. Vrienden, ze glimlacht vrolijk. Vriendinnen zullen antwoorden en onmiddellijk worden beledigd. Een mooie vrouw is een beroep, en al het andere is puur amateurisme.
Mijn vriend, de sporen van de afgelopen jaren zijn door mij vergeten, en mijn rebelse loop over mijn jeugd. Vraag me niet wat al niet is, wat mij werd gegeven in droefheid en plezier, wat ik liefhad, wat me veranderde. Mag ik niet ten volle genieten van de vreugde. Maar jij, onschuldig je bent geboren om gelukkig te zijn. Geloof hem onvoorzichtig, vang een vliegend moment op. Je hart leeft van vriendschap, van liefde, van kussende lust. Je hart is puur, moedeloosheid is haar vreemd. Helder, als een heldere dag, baby geweten.Waarom moet je luisteren naar de waanzin en passies en verhaal? Ze is je rustige geestonwillekeurig boos. Je zult tranen vergieten, je zult beven van je hart. De goedgelovige ziel van onvoorzichtiheid zal wegvliegen, en jij van mijn liefde misschien zul je doodsbang zijn. Misschien voor altijd. Nee, mijn liefste, ik ben bang mijn laatste genoegens te verliezen. Vraag geen gevaarlijke onthullingen van mij. Vandaag houd ik van, vandaag ben ik gelukkig.
Ergens klonken de golven. Golven vol droefheid. En als antwoord, fluistert de wind van passage. Zorgeloos, onbewust. Gefluister van de wind van migratie. Dat er geen verdriet in de wereld is.
Niet vreugdevolle gewichtloosheid, geen bier op een vreemde feest, maar slechts gekwelde geweten duwt de papier en pen. Gedichten zijn samengesteld uit pijn En er is niet langer meer in de wereld van thema's Al het andere is slechts een achtergrond Dat zal van de muren worden gescheurd.
Lente weer! vellen trillen weer vanaf de uiteinden van de berken en op de top van de wilg. Spring weer! opnieuw je trekken, opnieuw zijn mijnherinneringen levend. Lente! Lente! Oh, hoe het vastmaakt,
zoals het leven ons leert te geloven in kracht! Laat ons goed, onze beste vriend slapen. In zijn graf versierde bloemen. Hij zegt: "Vrolijk ook u op: u kunt de zieke twee ziekten
niet koesteren". Wanneer je bloemen naar hem draagt, verneder de sympathie van zijn vriend. We kunnen het verleden niet terugdraaien, de komende kan niet vertrouwd
worden, hoewel de dood het betekent, maar toch is het noodzakelijk om te leven; En het woord: leven - het betekent: onderwerpen.
Je kussen zijn als een roos, die door de wind tegen de ander wordt gedrukt. Je kussen zijn als een droom, een droom van een ander leven. Lobbyen met je waanzin azuur. Je kussen zijn als een storm. Naar de afgrond, tot chaos, op de hitte, bij de zondvloed.
Er is iets in haar dat schoonheid mooier is, dat niet spreekt met gevoelens, met een ziel. Er zit iets boven het hart van de absolute macht van aardse liefde en aardse genoegens. Als een zoete hart van herinnering. Als het zoete licht van je eigen ster, betovert een of andere manier. Aan haar voeten en onder haar bescherming. Wanneer je bij haar bent, droomt je onduidelijke, obscure meesteres tegen haar. Denk niet dat je, en je hart is vol van alleen maar mooie tegenwoordigheid. Daal je de weg af, met haar uit elkaar, in een verlaten hoekje van jou, je bent vol van de hele droom immens, je bent vol van het hele mysterieuze verlangen.
Ik kijk erg uit naar het nieuwe jaar. Ik zit onder de kerstboom.
Daar bescherm ik geschenken. Ik bescherm ze tegen iedereen.
Ik wacht op mijn kindreren en kleinkinderen. En ik zeg:
Veel geluk met het nieuwe jaar 2019. Ik wens jullie allemaal
het beste. Ook voor mijn blog vriendenen vriendinnen
Gelukkig nieuwjaar 2019!!!!
De ijzige ochtend scheen en zong, de tweede is slechts een dag, want het sneeuwt buiten. En de lucht rondom is zachter rondom, en oogverblindend licht schijnt overal.
Ik liep door een bosje opgewarmd door de zon, droog gras bedekte mijn pad en een dunne korst van de eerste sneeuw, alsof diamanten hier zijn verspreid.
En ik herinnerde me hoe we samen de kust in de zomer langs deze weg liepen. En dezelfde wind, verlegen wind, kuste ons en stoorde je.
En zo goed en vrij was ik. Het spijt me dat ik vanochtend zonder jou heb gesproken. En ik vroeg je schuchter om je. En ik hoorde aan de telefoon : "Hallo, het lot!"
De ijzige ochtend scheen en zong, de tweede is maar een dag, want het sneeuwt buiten.En de lucht rondom is allemaal zachtblauw. En de ontmoeting was de gelukkigste van allemaal.
Over een echte vriend. In de moderne wereld van technologie, die door de buurt zweeft, denk je dat er zoveel zijn die we "mijn vrienden" noemen. En moe van de levensambities, niet gerealiseerde ideeën. Ik wil om ons heen gezichten zien, lieveling en mensen die dicht bij ons staan. Er is veel geschreven over vrienden. Van mezelf wil ik alleen maar toevoegen: een vriend is niet degene met wie ze samen dronken, en niet degene die op de schouder klapte. En niet degene die graag advies geeft, met wie het dagelijkse pad heeft gebracht, met wie je ooit hebt gestudeerd, ergens. Nee, jongens, dit zijn geen vrienden. Een vriend is niet iemand die grapt en lacht, en niet iemand die stijl en vers waardeert. Vriend in je problemen worden bekend. In vreugde en verdriet om twee. Hij heeft je dankbaarheid niet nodig en ze vallen niet tussen de woorden. Vroeger schreef ik over zulke vrienden, zij doen het ze spreken niet. Ze hebben geen klein hart van binnen, ik wens je gewoon een eenvoudige manier, een neppe nep weg jagen, maar waardeer oprechte vrienden.
Wat ben ik dol op de eerste winterse sensatie. De stoppelbaard die weigert te buigen voor de jager die haar verplettert. Wanneer de ekster naar de velden komt die naar groen hooi ruiken, wanneer de haard aan het einde van het oude kasteel wordt gewekt,
het is tijd voor de stad. Oh, vorig jaar, toen ik terugkeerde, en het goede Louvre dat ik zag en zijn koepel, en Parijs en zijn rook en al het prachtige koninkrijk. In de wind schreeuwen de koetsen van de koetsiers nog steeds.
Ik voel, zoals ik het grijze weer en de voorbijgangers en de Seine leuk vond, onder de duizend straatlantaarns assisi als een koningin. Ik stond op het punt de winter weer te zien.En jij, mijn leven, en jij.
O, in je lange blikken stond ik op het punt mijn hart te herstellen, en begroette je muren. Waarom, wie had me verteld dat je hart zo snel was veranderd voor mij?
Zoek naar het antwoord op de verwachtingen. In de sneeuw van de winter, in de kleuren van de lente, in de uren van scheiding, in de uren van vergaderingen. Smaak de harten van de diepten. In de sluiers van gepassioneerde malaise. In de velden van hevige veldslagen. In de stilte van de onbekende weide. Vergeet je gebeden niet.
Het leven was traag, als een oude waarzegster, die op mysterieuze wijze vergeten woorden fluistert. Ik zuchtte ergens over, ik had medelijden met iets, op één of andere manier brandde mijn hoofd met een droom. Ik stopte op een kruispunt van de weg en zag gekartelde bossen. Maar zelfs hier, onder het juk van een buitenaardse wil, leek het alsof de hemel zwaar was. En ik herinnerde me de verborgen redenen. De gevangenschap van gedachten, de gevangenschap van jonge krachten. En daar, in de verte, grillige pieken, de vertrouwde dag loom verguld. Lente, lente! Vertel me waar ik medelijden mee heb? Wat voor soort droom is je hoofd dat brandt? Geheimzinnig, als een oude waarzegger, fluister ik het leven vergeten woorden.
De straal van de zon tussen de linden was zowel stekend als hoog. Voor het bankje tekende je het schitterende zand, ik gaf mezelf helemaal over aan gouden dromen. Je hebt niets op mij geantwoord. Ik heb lang vermoed dat we verwant zijn met het hart, dat je
je geluk voor me hebt gegeven, ik was verscheurd, ik bleef maar zeggen dat het niet om onze schuld ging, je hebt niets tegen me beantwoord. Ik bad, herhaalde ik, dat het onmogelijk
voor ons is om lief te hebben, dat de voorbije dagen vergeten moeten worden, dat alle rechten van schoonheid in de toekomst bloeien. U hebt hier ook niets tegen mij gezegd.
Met de rest van mijn ogen kon ik het niet opgeven, ik wilde het hele uitgedoofde geheim lezen. En je gezicht, ik vergeef gewoon de functies. Niets, je hebt geen antwoord gegeven.
Ik hou van de sneeuw, in de aanwezigheid van de maan.
Omdat het licht van een slee met een vriend snel en vrij is,
wanneer ze onder een tafel, warm en fris is, schudt ze je hand,
brandend en bevend. Wenst ze jou een gelukkig nieuwjaar.
In de winter wordt de wereld steeds vriendelijker en vrolijker van feestelijke zonder zorgen. Het is leuk om in december wakker te worden. En weet dat het nieuwe jaar binnenkort komt. Versierde kerstboom en verlichting, geschenken, Brugse kant bij het raam. En ik, zoals in mijn kindertijd, pas de dagen aan, zodat er nog maar één nacht overblijft. Ik wil een oudejaars bruisende tafel, ik wil een salade, "De ironie van het lot", en voor de kerstman om weer te komen, ik wil fantastische verrassingen. En laat het gebladerte vallen, maar als de vakantie is gekomen, willen we een beetje magie anderen geven verwarmte. Geschenken zullen weer verschijnen onder de kerstboom, onopgemerkt, zoals altijd. En het zal over het speelgoed schijnen. Live, echte ster. En de kaarsen op tafel zullen worden verlicht, als een teken van liefde, als een toekomstige code. Het is leuk om in december wakker te worden. En weet zeker dat het nieuwe jaar komt.
In de winter wordt de wereld steeds vriendelijker en vrolijker van feestelijke zonder zorgen. Het is leuk om in december wakker te worden. En weet dat het nieuwe jaar binnenkort komt. Versierde kerstboom en verlichting, geschenken, Brugse kant bij het raam. En ik, zoals in mijn kindertijd, pas de dagen aan, zodat er nog maar één nacht overblijft. Ik wil een oudejaars bruisende tafel, ik wil een salade, "De ironie van het lot", en voor de kerstman om weer te komen, ik wil fantastischeverrassingen. En laat het gebladerte vallen, maar als de vakantie is gekomen, willen we een beetje magie anderen geven verwarmte.Geschenken zullen weer verschijnen onder de kerstboom , onopgemerkt, zoals altijd. En het zal over het speelgoed schijnen. Live, echte ster. En de kaarsen op tafel zullen worden verlicht, als een teken van liefde, als een toekomstige code. Het is leuk om in december wakker te worden. En weet zeker dat het nieuwe jaar komt.
Rising Sun, Dying Month, Every day I love you and I wait. Maar sterker dan de maand, en malser dan de zon, hou ik van de gouden ster. Die gouden ster die flikkert glinstert in de mystieke mist van de zonsopgang en in de stilte van de avond, is het koud en mooi, het zendt een glans naar de aarde. Voor hen die overdag moe zijn en vijandig en zorgzaam, spreekt deze glans van liefde, voor degene die hopeloos hopeloos in de duisternis is, brandt hij van hoop. Dat is waarom ik zo van die ster charmer houd. Ik leef tussen dag en nacht, van mijn hart heb ik me geleerd om te dwalen. Niet overwinnend, maar zacht in het volgende uur.
Elke dag, en in de hitte, en bij slecht weer, verzamel ik een mozaïek van geluk, van geluk en dromen, van hoop en lentebloemen. Van de glimlach van vertrouwde mensen, vriendelijke woorden en van de brieven van vrienden. Maar zodra een patroon ontstaat, is onopvallende moeite als een dief, sluipen, het zal me benaderen. En het mozaïek op de vloer zal worden gegooid, en lacht om tranen over mij, maar de deur sluit voor rampspoed, verbied ik mijn ziel rouw en ga weer aan het werk. Elke dag, en in de hitte, en bij slecht weer, verzamel ik een mozaïek van geluk.
De trottoirs zijn verstopt, overal is het wit-wit.Sneeuw-sneeuw-
sneeuwval. Genoeg voor schoppen, voor schoppen en krabbers,
voor grote vrachtwagens.De sneeuw was 's nachts dik en wit.
Vanuit de sneeuw in de kamer is het licht. Blaast lichtjes de
pluizen op, en dewinterzon staat op. Zoals elke dag, voller en
beter, vollediger en beter wens ik jou voor het nieuwe jaar.
Met de zon gebogen over de donkere aarde, met mijn blik, omhels ik het hele doorkruiste pad: ik zie dat de duisternis van de woestijn is gedoofd. Dag gedoofd en leidde de nacht.
Gewoon iets vreselijks flikkert met een patroon.Wee het verleden door geheim verwijt. In de verwarde loop van onrealiseerbare dromen. Er zijn miljoenen tranen daar vergoten.
Het is een schande en pijn dat het zo onbegrijpelijk is. Deze waasplekken gloeien, het is alsof de boodschap die niet is bereikt. Alles, oh, alles, zou er alles mee dragen!
Ik feliciteer je met het aanbreken van de dag. Op de stromende, slaperige ochtend. Op deze zachte inktkleur. Gescheiden aan parelmoer.
Gefeliciteerd met de kristallen wereld. Raak hem aan hij breekt, hij wordt roze sterrenstof opgelost bij zonsopgang.
Ik adem stil op het glas en raak mijn lippen nauwelijks aan, de gevoelens worden subtiel verscherpt hiermee feliciteer ik ook.
Gefeliciteerd! Ik wens een mirakel ter ere van het feit dat de lucht helderder wordt. Ter ere van het feit dat er een nieuwe dag komt, wens ik sneeuw.
Ik wens een slokje vorst. Gouden melodieën van de schat, Een zaal leeg in de geuren van een roos. En ook sprekende blikken.
Ik wens de dromen van dronkenschap, om de vleugels langer dan staal te maken, wens ik liefde en geluk, hoe afgezaagd het ook zou klinken.
Ik feliciteer u met het aanbreken van de dag. Het is nu opgelost in kleuren. En zal bijna spoorloos verdwijnen. Maar is het niet, een glorieuze vakantie?
Ik vraag vandaag niet om geschenken van de kerstman. En ik verwacht geen feedback voor daden van verschillende mensen. Ik wil gewoon de hete tranen stoppen. Degenen die steeds meer uit ons hart stromen. En iedereen heeft een heel zwaar kruis en hun rug is gebogen. En voor geluk moet je opnieuw betalen met tranen. We weten niet hoe we levend moeten koesteren, maar we waarderen de graven, om de aarde één keer per jaar te besprenkelen met zout verdriet. Het nieuwe jaar spaart niet en het oude leven neemt niet weg. Je hoeft alleen maar zelf naar de hemel te kijken. En beschuldig je eigen beschuldigingen, afwijking, en haast je om het oneindige gezin over liefde te vertellen. Schiet op alsjeblieft, het leven eindigt altijd abrupt. Neem de dichtsbijen en dierbaren van ons weg. En de pijn van de ziel is gescheurd, arm, met een knal. Ik zal een paar wonderen toevoegen aan mijn niet-feestvers: ik knuffel je geliefden, de hele wereld zal een ogenblik verharden. Verzamel de meest nabije zielen rond je tafel. En, met een glimlach, vier de geboorte van het nieuwe jaar. En maak geen ruzie met de komende dag. Alles is ijdelheid. Het belangrijkste is mensen Iin je armen te sluiten. Wordt niet ziek en laat het hart van de beledigingen geen pijn doen. Begrip, tederheid, liefde, vergeet het niet. En hiervoor zal de Heer ons belonen met genade. Laat het verdriet van verlies nooit op je vallen, maar laat je familie zich op een moeilijk moment haasten om te helpen. Als het somber is, betekent dat dat we de schuld hebben. Haal de licht stralen als de zon, naar de menselijke ziel!
Ik keek er naar uit , naar het nieuwe jaar.Ik zit onder de
kerstboom. Daar bescherm ik geschenken.Ik bescherm ze
tegen iedereen!Ik wacht op mijn kindreren en kleinkinderen.
En ik zeg:"Veel geluk met het nieuwe jaar 2019".
Ik wens jullie allemaal het beste. Ook voor mijn blog
vriendenen vriendinnen.Gelukkig nieuwjaar !!!!
De ijzige ochtend scheen en zong, de tweede is slechts een dag, want het sneeuwt buiten. En de lucht rondom is zachter rondom, en oogverblindend licht schijnt overal! Ik liep door een bosje opgewarmd door de zon, droog gras bedekte mijn pad en een dunne korst van de eerste sneeuw, alsof diamanten hier zijnverspreid. En ik herinnerde me hoe we samen aan de kust in de zomer langs deze weg liepen. En dezelfde wind, verlegen wind, kuste ons en stoorde je. En zo goed en vrij was ik. Het spijt me dat ik vanochtend zonder jou heb gesproken. En ik vroeg je schuchter om je. En ik hoorde aan de telefoon : "Hallo, het lot!" De ijzige ochtend scheen en zong, de tweede is slechts een dag, het sneeuwt buiten. En de lucht rondom is allemaal zachtblauw. En de ontmoeting was de gelukkigste van allemaal.
Liefde en vriendschap worden onderscheiden. Maar hoe kan ik dit onderscheiden? Ze willen gewoon verwerven, alleen we kunnen er geen verbergen. Lege gedachte. Bedrog is tevergeefs. Soms is vriendschap zachte
en gepassioneerd, verlegen, het hart beweegt het bloed, en zelfs draagt het een gevaarlijke brand.
Liefde en vriendchap is zo moeilijk te ondescheiden.
Iedereen die wil om te worden gehoord. Leer te blijven zwijgen, zeker toe te passen. Hun mond afdichting. Scheld niet voor de oorzaak. Het woord van leugens, en zelfverzekerd en moedig. De lippen knijpend houden .
Alles in paren en je bent alleen. Niemand kent je angst. Een glas vrolijke wijn uit de leegte slaat niet op. Een alsem bitter kreunen. In de nacht, de wind pakt. Eén.Maar alleen HIJ is nodig, de ene in de hele wereld. En zonder dat kun je niet ademen, kalm de pijn van het hart niet. Je koude hart kan het niet warm houden zonder het. Wacht, het is allemaal weg en weg, en de dagen rennen onverbiddelijk. De vreugdeloze keten van jaren. Het leven gaat langzaam voorbij.
Het hart zal je in alles helpen, en zelf een keuze maken.
Wees niet alleen bang voor moeilijkheden, het leven zelf zal alles op zijn plaats zetten. Ze wordt jou gegeven als een geschenk van God. Weet, leven is geen plaats om naartoe te gaan. En het is goed, wanneer we het beste licht beheren, de juiste, om te gaan.
Er zijn heldere momenten. De aarde is zo onvergelijkbaar goed.
En onaardse bewondering. Aan de maker van de geurwerelden
draagt een bloem en de vogel zingt een liedje. De schepper van zijn
schepping bedankt. O, als het zou versmelten met de bloem en de vogel,
en de hele aarde. En met hen, zoals zij, bid met één gebed.
Zonder woorden, zonder een gedachte, zonder een fluistering.
Ontzag van een trillende ziel om te branden.
Ik wil blije gezichten zien, en dat alles gezond was, met een wens die ik voor altijd afscheid wil nemen, en dat we allemaal gelukkig moeten, en zouden leven. Om dit te doen, heb je niet te veel nodig. Leef goed en voor het hart. Beoordeel je acties heel strikt, het leven verandert niet voor een schijntje.
Ik ben klaar om naar het einde van de wereld te rennen, ik ga ermee akkoord
om honderdduizend mijl te gaan. Alleen maar om je weer te zien, alleen om
een moment met je te hebben. Hoe ik wil dat je mijn handen aanraakt, met
een wang naar mijn wang. En laat het niet lang duren, maar blij om te
blijven. Nergens kan ik verlossing vinden van mijn liefde, ik heb me er
volledig in geworpen en ik leef het. Ik wanhoop wanhopig in verlangen
om de jouwe te zijn, draag het in mezelf, en ik vind geen plaats voor mezelf.
En voor mijn liefde zal ik volledig antwoorden. Er is geen mooier gevoel meer
in de wereld. Laat zelfs in die liefde, ik niet alleen zal blijven.
Tegenslagen ondanks jou koester de vriendschap altijd zorgvuldig.
Nuttige vrienden zullen helpen. Met bedrog kun je beter geen grap
maken,ze zullen tenslotte uit elkaar gaan. En als je pijn hebt in
deze wereld, zullen de vrienden voor altijd bij je blijven.
Vrienden zeggen: "Alle middelen zijn goed om te redden
van boosaardigheid en ongeluk, zelfs een deel van de tragedie,
zelfs een deel van de ziel. " En hoe kan ik de passie verbergen,
Liefde komt, rust, slapeloosheid, koorts en loomheid, groeit met angst en achterdocht, voedt zich met tranen en gebed. Dan leidt ze een ongelijk gevecht met trucjes, bedrog, chillen, dan zal ze jaloezie geven aan de beledigingen, en de warmte van liefde zal vanzelf uitsterven. Liefde is het patroon. Vergane gevoelens zullen niet opfleuren. En denk aan mij verkeerd is er enig nut? Immers, je verdriet, geloof me, klopt niet, en je zult helemaal niet door liefde worden misleid, maar eenvoudigweg is de periode van liefde verlopen.
