Sorry, gisteren viel alles tegen, zelfs seniorennet had zijn kuren. Dus, nieuwe poging. Het weerbericht voor de dag van de arbeid klopte perfect. Deze ochtend bij het ontwaken: "heel zachtjes tikt de regen tegen het.....". Wij toch maar op stap, het was vandaag toch een korte afstand (16 km). Ondanks de regen hebben we in Ponte Rio Marnel kunnen genieten van het uitzicht op het dorp (zie foto). Iets later, na onze koffiepauze was het niet meer zachtjes tikken, doch plenzen. Volgens Diane: geen weer om een hond door te jagen. Vermits de auberge pas om 14 uur opengaat en wij te vroeg waren, hebben we ons zelf getrakteerd op een dagmenu met bijbehorende wijn. De rest van de dag: regen, regen, regen... Dus na de perikelen met de blog, vroeg gaan slapen.
2 mei: Albergaria A Velha - Sao Joao de Madeira. Ook vanmorgen miezerde het nog wat, dus de vochtige regenkappen(niets droog gekregen in de kelderruimte) maar terug aan getrokken. Het bospad door het eucalyptus bos was op sommige plaatsen gewoon niet begaanbaar door de regen van gisteren. In Pinheiro da Bemposta zijn de straatjes allemaal heel smal en met kasseien bekleed. Intussen is het droog geworden en durft de zon zich af en toe laten zien. In Oliveira de Azemeis, na 22 km, zouden we vandaag stoppen, maar de enige 2 pensions waren gesloten en voor het 4 sterren hotel was ons pelgrims budget te klein. Dus, na het middag eten, toch op stap voor de volgende 8 zware kilometers tot in Sao Joao da Madeira. Om 16 uur zijn we uiteindelijk aangekomen. Daar kwamen we het Australische koppel tegen, de andere pelgrims zijn we niet meer tegen gekomen. Groetjes van Diane en mij.
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Coimbra bezoeken was zeker geen verloren tijd. Het was werkelijk de moeite waard. Vandaag konden we rustig om 8uur ontbijten en dan pas vertrekken, er staat maar 23 km op het programma. We komen langs een paar kleine dorpjes maar moeten ook weer veel op de grote weg lopen tot Santa Lucia, om dan in een uitgestrekt eucalyptus bos te wandelen. Het weer was afwisselend bewolkt en zonnig. De trip was zeer heuvelachtig en dus vermoeiend, maar als beloning kregen we prachtige vergezichten voorgeschoteld. s' avond zaten we met 8 pelgrims"Leitao assado" te eten, dit is een plaatselijke specialiteit; gegrild speenvarken. Nu is het weer bedtijd. Groetjes, Diane en Guy.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
Gisteren avond nog onder begeleiding van de huisbazin naar de kerk gegaan waar een vriendelijke dame (kosteres)een speciale doordruk stempel in ons boekje heeft gezet. Dit stempelboekje moeten we in Compostela voorleggen als bewijs dat we de Camino gedaan hebben. Over voormiddag zijn we vlug uitgesproken, regen en mist verpeste het uitzicht op de mooie natuur. Namiddag klaarde het wat uit, de zon kwam er af en toe door, net genoeg om de regenkappen te drogen vooraleer we weer een stortbui over ons kregen. In Alvorge was er een markt, d.w.z. een kraam met kleren en een met fruit. Wij konden er genieten van een fantastisch vergezicht aan het kerkje dat ook bekend staat voor zijn groot houten kruis. Wij zetten onze tocht verder door uitgestrekte velden met wijnranken tot in Rabacal.Weer nieuwe pelgrims onderweg ontmoet; Britten en Australiërs. Ook een prettig weerzien met de Oostenrijkse dames. Wij gaan nu slapen, het was een vermoeiende dag, maar toch weer de moeite waard. Bijgevoegde foto is onze eerste selfi die we maken, zeg nu zelf, niet slecht.
Vandaag staat er weer een tocht van 31,5 km op het programma.Deze tocht kan in geen geval ingekort worden omdat nergens tussen vertrek en aankomst overnachting mogelijk is. Wij lopen kilometers op een wondermooi bospad, doch, mooie liedjes duren niet lang. Eens buiten het bos bleken we de weg kwijt te zijn, met die prachtige natuur niet opgelet. Maar op een camino komt meestal alles goed, even op de grote weg is er een behulpzame Portugees om ons terug op de weg naar de camino te begeleiden. Om 10,00u houden we koffiepauze in Soianda, dit blijkt de enige plaats te zijn waar kan gedronken worden. Gelukkig dat we het op voorhand wisten en dus voldoende bij hadden. De camino loopt verder door een groot eucalyptus bos met tussendoor kurkbomen,maar het is steeds afwisselend berg op en af. We installeren ons op de rand in het bos om te eten, plots een hevige regenbui, dan maar de regenkap over ons trekken en de broodjes gezellig verder opeten. Als de bui over is,terug op weg, nogmaals benadrukken dat de natuur hier prachtig is. De laatste 5km gaan we over een prachtige"via Romana". Het is hier wel moeilijk op
wandelen, het tempo ligt lager dan we gewoon zijn, ook al omdat we moe worden en alles begint pijn te doen: voeten, schouders, rug. Maar alles is vlug vergeten na een warme ontvangst met een heerlijke porto-wijn in de auberge. Het moet gezegd zijn dat de Portugezen behulpzame en vriendelijke mensen zijn. Tinneke arriveerde uiteindelijk een uur na ons. Tot slot toch even vermelden dat we onderweg opgevangen werden door een boer die ons appelsienen liet plukken uit zijn plantage.
Vandaag is het vrijdag, normaal op ter heide, vandaag op stap voor ter heide. Golega,waar we gisteren zijn toegekomen, is bekend om zijn paarden: " Lucitano ". Volgend weekend wordt er een internationale paardenmarkt gehouden (iets groter dan die van Kuringen dus). Ook het Australische koppel logeerde bij ons en nog een Nederlandse dame: Tinneke. Vandaag was iedereen al op om 6 uur, samen gezellig ontbijten en praten over o.a. de 37 km van gisteren. Om 7,15 dus op stap voor 29 km. Er is regen voorspeld, we zien wel. Vrij snel passeren we "Quinta da Cardiga": het is een totaal verwaarloosde woonwijk met kerk, kasteel en woongelegenheden uit de tijd van de tempeliers orde. Het eucalyptus bos dat wij passeren, is moeilijk te bewandelen, nat en geen bospad maar een soort aangevoerd slib, het maakte onze schoenen kilo's zwaarder. Net op tijd halen we Atalaia voordat er een ware stortbui losbarst. Dus gebruiken we de koffiepauze om onze regenkledij aan te trekken. Verder gaat de tocht door een groot bos en over heuvels met een overweldigend uitzicht. Vervolgens wandelen we door enkele kleine woonkernen om rond 15,45 uur Tomar te bereiken en vervolgens aan een café te stoppen en iets te drinken. Morgen staat er weer 31 km op het programma, we beginnen het stilaan gewoon te worden.
Gisteren avond nog interessante ontmoeting gehad met studenten uit het Luikse.Zij zijn hier in het kader van een uitwisselingsproject. Vandaag om 6,45 op pad voor 30km naar Golega. 3 uur aan een stuk zien wij wijngaarden zo ver we konden kijken. In Vale de Figueira,waar wij ontbijten,ontmoeten we een Australisch koppel. Het viel ons wel op dat veel vrouwen de café in kwamen om koffie te drinken, met gebakjes! Verder is het dan weer wandelen over zandwegen tussen hoofdzakelijk maïsvelden en de zon laat zich ook weer goed voelen. In een klein dorpje: Pomdeionho hebben we onze middagpauze gehouden, volgens onze gids zouden we hier echter niet door komen. Oei, wat met het aantal km? In Azinhaga merkten wij aan een bepaald huis ontzettend veel zwaluwennesten, de vogels zelf ook natuurlijk, we hebben zelfs al jongen gehoord. Nu zouden de laatste km moeten beginnen, maar dan weer langs de steenweg. Als we uiteindelijk bij het eerste terras in Golega aankomen om 15,45uur , staat er een steen die 37 km aangeeft tot Santarém. Dus 7 km meer dan voorzien. Toch nog een mooie auberge gevonden, waar het andere koppel ook reeds aanwezig is. Vlug douchen en het stof weg spoelen.
Gisteren avond nog interessante ontmoeting gehad met studenten uit het Luikse.Zij zijn hier in het kader van een uitwisselingsproject. Vandaag om 6,45 op pad voor 30km naar Golega. 3 uur aan een stuk zien wij wijngaarden zo ver we konden kijken. In Vale de Figueira,waar wij ontbijten,ontmoeten we een Australisch koppel. Het viel ons wel op dat veel vrouwen de café in kwamen om koffie te drinken, met gebakjes! Verder is het dan weer wandelen over zandwegen tussen hoofdzakelijk maïsvelden en de zon laat zich ook weer goed voelen. In een klein dorpje: Pomdeionho hebben we onze middagpauze gehouden, volgens onze gids zouden we hier echter niet door komen. Oei, wat met het aantal km? In Azinhaga merkten wij aan een bepaald huis ontzettend veel zwaluwennesten, de vogels zelf ook natuurlijk, we hebben zelfs al jongen gehoord. Nu zouden de laatste km moeten beginnen, maar dan weer langs de steenweg. Als we uiteindelijk bij het eerste terras in Golega aankomen om 15,45uur , staat er een steen die 37 km aangeeft tot Santarém. Dus 7 km meer dan voorzien. Toch nog een mooie auberge gevonden, waar het andere koppel ook reeds aanwezig is. Vlug douchen en het stof weg spoelen.
Wij hebben Wifi problemen gehad, maar nu schijnt toch weer alles in orde. Deze morgen eerst andere logies gezocht, waar wij een douche konden nemen en onze kleding drogen. Hostel N1 is een splinter nieuw pelgrims hotel, dat eigenlijk nog niet gekend is. Wij hebben de bus naar Fatima genomen. Daar hebben we alle meegekregen intenties en de nodige kaarsen laten branden. De kerk zelf mochten wij niet in, onderhoudswerken. Het O.L.Vrouwenbeeld stond opgesteld in een bidkapel. Alles is daar sober gehouden, geen Scherpenheuvel toestanden. Gelukkige weer goede Wifi mogelijkheden.
Vandaag in Santarém aangekomen en voor de eerste keer Wifi.
19 april: Om 7,30 zijn we op pad. De houten boulevard langs de Tejo is iets langer dan die van Oostende. Wij wandelen vervolgens over een heel smal aarden pad. Bloemen, het geluid van vogels en kikvorsen zijn ons enige gezelschap. Na30 km mogen wij in de kazerne van de brandweer overnachten. Is eens wat anders dan een hotel.
20 april: 25 km gewandeld, waarvan 4 km mooi natuurpad. Alleen de ochtendzon over de stroom 'Tejo' was de moeite. Voor het overige was er alleen asfalt en dan nog langs de drukke N3. Het verkeer reed er alsof ze op de autostrade waren en wij hadden geen voetpad om op te lopen. De asfalt en de hitte maakte het nog ondraaglijker. Ook veel industrie, nieuwe en verlaten fabrieken. Wij hebben zelfs een complex gezien van minstens 500 m. lang, dat totaal ontmanteld was. Gelukkig toch nog iets te zien, ooievaarsnesten op 2 silo's en op zend masten. Ook de eerste pelgrims ontmoet, 2 Oostenrijkse dames en 2 Duitsers.
21 april: Opgestaan om 5,45 uur en op weg om 7 uur voor een tocht van 32km. Vertrokken uit Azambuia, bekend om zijn tomatenfabriek. Geen wolkje aan de lucht. Een tocht om snel te vergeten. Vlak en werkelijk niets te zien. Om15,30uur in Santarém aangekomen en gaan slapen in Sancta Casa miserecordia, was wel het minste van het minste. Overnachten koste er 5. Alles was klam van de vocht bij het opstaan.
Vandaag onze eerste kilometers gewandeld,hoofdzakelijk door de woonwijken van Lissabon,met de typische Alfana wijk. Parque de Nacoes is een totaal nieuwe chique woonwijk en hier logeren wij in een jeugdherberg.
Gisteren Lissabon verkend: veel gebouwen die getuigen van een rijk verleden uit het koloniale tijdperk, andere zijn dan weer prachtig gerenoveerd. Kasteel van São Jorge bezocht(uitzicht over de stad), Belém met zijn prachtig klooster en kasteel, waar wij pasteis de Belém gekocht hebben.
De eerste pelgrims ontmoet aan de kathedraal: zij bezoeken eerst Lissabon,gaan met de trein naar Porto om daar hun Camino te beginnen. Ook van anderen kregen wij een"Buen Camino", wij voelden ons op de slag weer pelgrim.
De bijgevoegde Foto is van de brug"Vasco de Gama" uit 1998 en volgens de gids de langste van Europa(17 km).
Gisteren hebben wij een laatste serieuze test gedaan in de voerstreek.Wij hadden een parcours van 21 km. uitgestippeld, vertrekkend uit St.Pietersvoeren. Het weer was ons oorspronkelijk niet goed gezind,in de namiddag was het heerlijk wandelen in het zonnetje.Rond 2,30 zijn wij na 16 km. in Ulvend aangekomen. Genieten van een heerlijke coupe met slagroom hoort er zeker bij.Kortom, omstreeks 16,30 uur stonden wij terug aan het vertrekpunt. Het was een geslaagde laatste test. Diane en ik hebben besloten deze wandeling later nog eens over te doen,zo mooi met geweldige vergezichten. Nu nog inpakken en wegwezen.
Vorige maandag en vandaag zijn wij in de Voerstreek gaan wandelen, respectievelijk 30 en 20 km.
Zo hebben wij een beetje de hellingen ook in de benen. In tegenstelling tot vorige maandag was het een heerlijke dag. Om 10 uur liepen wij reeds in onze t-shirts te wandelen. Aan het aantal wandelaars dat we tegenkwamen was te merken dat de lente niet meer tegen te houden is. Onderweg even gesproken met een nederlands koppel dat in mei naar Compostela gaat.
Al bij al, een geslaagde test. Toch hebben wij ons voorgenomen volgende week nog eens goed te testen in de Voerse heuvels.
Vandaag is er een persvoorstelling gegeven over onze tocht voor Ter Heide. In aanwezigheid van Paul Kumpen, die het Peterschap op zich genomen heeft, werden onze bedoelingen toegelicht door de directie. Nadien volgde een korte rondleiding met uitleg op het domein. Paul Kumpen was onder de indruk van de toewijding van het personeel voor de gasten.
Deze blog om u mee te laten genieten van onze avonturen tijdens onze camino van Lissabon naar Compostela. Zoals jullie weten wandelen wij deze 620km met de bedoeling geld in te zamelen voor Ter Heide. Wij hebben al enkele weken van voorbereiding achter de rug. De eerste dagen zonder rugzak, tegenwoordig met rugzak en afstanden van +20km. Deze pagina is eigenlijk geschreven om ons kennis te laten maken met de blog en zijn mogelijkheden.
Het zou een zonnige dag worden, dus zijn we maar vroeg op pad gegaan. We passeren Anadia, waar op een enorm groot terrein nieuwe industriële gebouwen staan, met o.a. ook nog film- en theaterzaal. De gevolgen zijn zichtbaar in de nabij gelegen dorpjes, de huizen zijn er netter en gerenoveerd.enkele kilometers verder hielden we koffiepauze in Arcos. Dit was dan weer een spookdorp met totaal verwaarloosde huizen en verlaten industrie gebouwen. Het zou een wandeling worden, totaal op asfaltweg, gelukkig werd het bewolkt. Maar wat is er nu mooier aan een Camino dan de spontane ontmoetingen. Vandaag kregen we op onze koffiepauze zomaar 2 kleine gebakjes aangeboden, op een industriepark van een wijnhandel kregen we zomaar elk een zakje met 2 appels en een flesje water aangeboden. In Agueda ontmoette we dan weer een Canadese dame die haar doodzieke moeder kwam bezoeken en die ons moed insprak. De wandelroute die we volgen wordt gebruikt door de pelgrims die naar Compostella gaan (gele pijlen), en door de bedevaarders die naar Fatima gaan(blauwe pijlen). We lopen dus op hetzelfde pad als de bedevaarders die op 13 mei de herdenking van de verschijning van O.L.Vrouw aan de 3 herderskinderen mee vieren in Fatima. De eerste 2 bedevaarders hebben we vandaag ontmoet en even gesproken. Groetjes van Diane en mij.
Wij zijn vandaag al de 28ste. Gisteren speelde Wifi ons met onze voeten. Eenmaal alles ingezet, vloog ik er uit. Vandaag gaan we het verstandige aanpakken en in stukjes wegschrijven. De Kerkklokken wekte ons om 6 uur. Opstaan, inpakken en wegwezen was de boodschap want er was weer regen voorspeld. Het was genieten van het mooie ongerepte natuurpark. In Zambuial merkten wij toch weer heel wat vervallen en verlaten huisjes, er staat ook een heel oud bruggetje "Ponte Filipina" uit 1636. Verder was het genieten van prachtige vergezichten. Het ontbijt dat we hebben voorzien moeten wij uitstellen, het café is dicht. Dan maar wachten tot Condeixa a Velha, ondertussen viel de regen met bakken uit de lucht. Na een ontbijt met enkele tassen koffie konden we dan toch weer verder onder een stralende zon. Even verder in Conimbriga is er een Romeinse nederzetting. De opgravingen geven een overzicht van een stad met o.a. thermen, forum, zuilenrij en vloermozaïek. Wat verder was onze verwondering groot toen we 2 vrouwen de was zagen doen in een overdekte wasplaats aan een Kerkje. Zes maal hebben we de regenkappen moeten uit en aan doen voor we binnen waren. En dan zien we Coimbra beneden in het dal liggen maar het duurde nog zeker 2uur voor we echt in de stad waren. De laatste 5 dagen hebben we gemiddeld 31 km gestapt, vandaag nemen we een rustdag om te recupereren ade stad te verkennen.
Vandaag eens niet om 6.00 u opstaan. Na het ontbijt de Blog van gisteren (Wifi problemen) bijgewerkt en op stadsbezoek. Coimbra ligt tegen een helling aan de Mandego stroom en is vanouds een universiteitsstad(20000 studenten) met mooie oude gebouwen en kerken. De straatjes in het oude stadsdeel zijn "fiatjes" breed. Groetjes van ons, morgen is weer een stapdag, dus nu maar afsluiten, trouwens te veel problemen met Wifi.
Vandaag in Santarém aangekomen en voor de eerste keer Wifi.
