Zoeken in blog

Foto
Inhoud blog
  • Bertje! Nee toch... Foei!
  • Iedereen verdient veel te veel. Behalve ik !
  • De Helpdesk
  • Woon- en Zorgcentrum Salvator - Hasselt
  • Welkom thuis... 't Is weer lente !
    SCHUINSER dan SCHUINS
    Bij velen zit het tussen de oren. Bij anderen in de broek
    02-07-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2 juli

    Op een 1 juli terugblikken is niet altijd vanzelfsprekend.
    Als je nog heel jong bent lijkt dit een doel op zich. Dan begint de vakantie. Maar nu? Op een zaterdag? Zo'n 30 graden in de schaduw met het vooruitzicht dat het morgen, zondag, nog een paar graadjes hoger zal liggen met een seniorenadvies van tussen 12 en 20 uur huisarrest? Allé, je zou voor minder optimist zijn.

     
    img206/987/2julikursief1bu8.png

     Het is nu al 2 uren en 13 minuten zondag 2 juli 2006, de Amerikaanse schuttle is niet vertrokken en de termometer, binnen tegen de muur, geeft 28,7 graden aan. Dus van slapen gaat er niet teveel in huis komen. En buitenhuis slapen... daar zijn we te senioor voor. Vroeger stond de tent al achter op de wei en heel de buurt hing aan dezelfde fles Cola te teutelen als jonge varkens.
    Van slapen kwam toen evenmin op de wei. Laat ons zwijgen van in huis. Het begon deze morgen al, allé deze middag, met opstaan. Het was te warm om overeind te komen én te plakkerig heet om te blijven liggen. Dus even tien minuten op de rand van het bed zitten knipperen met de ogen en peinzen hoe we de dag zo bewegingsloos mogelijk en droog zouden kunnen doorbrengen.
    Vooreerst het besef dat het zaterdag was en wellicht heel Vlaanderen uren staat aan te schuiven in rijen van 2, 3 of 4 om onze 65-km-korte kust te gaan bevuilen. Gisteren nog wist de VRT ons nog te vertellen dat eigenlijk het hele Noordzeewater bezoedelder is dan ze ons vertellen en men enkel met een blauwe vlag met de kwallen mocht gaan spelen, binnen het aangeduide zwemveilig terrein. Dus van die 65 km bleven er al heel wat minder over dan de landkaart ons aantrekkelijk maakte. Maar de zee? Geen haar van mijn grijze dos die daar een momentje aan durfde denken. File of niet. De bezoedeling is al erg genoeg. Nog nooit heeft men gezegd: omdat het zo warm is bestaat er enorme kans op een te hoog ozongehalte in de lucht. Gelieve dus dat ozongat zo klein mogelijk te houden, houdt de auto binnen en blijf thuis van de zee en verre autotochten. Nee hè, niemand die dat zegt. Men zou moeten zeggen: Kom bij warm weer pas buiten 's nachts na 0 uur en maak een verfrissend tochtje, met of zonder fiets en geniet van de prachtige zonsOPgang.
    Eigenlijk als gepensioneerde mag men de laatste jaren toch ook LIJN-recht gratis en voor niks, zelfs zitten
     in de overvolle NMBS. Maar ja, nu is het daar ook een staan en puffen geblazen als heel België in dezelfde richting suist. De regering vraagt zich soms af waar ze het geld moeten halen. Wij eigenlijk ook en vinden het nog fantasten ook omdat ze alle kasseien uit de grond kunnen klagen en het geld toch maar bij mekaar vinden. Doe zo voort dames en heren. Goochelaars zonder stokje. Allé sommigen toch, want onlangs heeft Daemske toch het tegendeel bewezen. Hopelijk komt hier geen rechtzetting van. Ik bedoel van het berichtje.
    Ah! De krant. Zo begint dat gewoonlijk. Eerst een soort ontbijt van 4 pillekes, die hun weg wel zullen vinden, met tussendoor enkele speculooskoekjes. Een kop koffie en dan al het nieuws dat we eigenlijk al bondig wisten maar nu in overvloed tot onze hersenen konden laten binnendringen.
    De krant dus. Viel me vandaag heel zwaar op de maag. Het lijkt of ze de "Tour de France" dit jaar hebben ingetrokken en die zou vandaag van start gaan. OK, ze hebben daar al enkele dagen (weer) over gesproken en geschreven, maar dat men een keuze had uit een massa kandidaten kon ik niet goed volgen. Sommigen wisten al in de loop van de week dat ze erbij waren, maar vandaag kon ik er 9 op mijn speculoosjes smeren. En dan nog niet de kleinsten. Mij lijkt het een onthoofding van de Tour. Lens is er mooi onderuit gekropen en zelfs een ganse ploeg kon niet aan de start verschijnen want ze behaalden het minimum deelnemersaantal niet. Dat is gelijk bij de Paus die nog naarstig over de pil ligt te piekeren terwijl de hele wereld ligt te boemzen dat de stukken er vanaf vliegen en aids luchtig als relatiegeschenk wordt rondgedeeld, want in Rome denken ze nog altijd dat die ballonnetjes dienen om postduif te laten spelen.
    Men is nu al jaaaaaren over doping bezig en altijd net voor een belangrijke wedstrijd keert het hele modderbad zich nog eens lekker om. Vroeger was dat mediabelangrijk en vulde halve kranten. Vandaag zijn we zoet met een sober artikeltje op de front waarop ook de foto prijkte van de bloementuilen ter herinnering aan de twee vermoorde meisjes. Sorry, maar ik heb het, spijts die vreselijke omstandigheden voor de kinderen, nog heel moeilijk dat twee meisjes onder de tien jaar om 3 uur 's nachts in het al zo beruchte Luik op hun eentje rondlopen. Als ouder zou ikzelf er al angstig, zelfs niet durven, rondlopen. Maar voor die arme kinderen. Hopelijk geschiedt de gerechtigheid en denk ik soms aan Amerikaanse toestanden waar meestal nog uitgevoerd wordt wat men beslist terwijl men nu hoort dat de eventuele Luikse verdachte buur gezien, gekend, reeds plichtig enz... was en na enkele jaren even heerlijk naar het buurtfeestje kon gaan. Wat mij ook frapant in de krant opvalt is dat ineens prins Laurent niks aan de foto's van zijn tweeling verdient. Met in het klein eronder: Prins annuleert verkoop van foto's tweelingszoontjes voor 15.000 euro. Net nu dat er een federale heisa ontstond rond het publicatierecht van deze kersverse Belgen die nog niemand mocht zien. Dat geldt natuurlijk ook voor TV-beelden in zo'n complex land als het onze. Ik hoop dat u het ook snapt.
    Wat verderop in de krant zat in contrast prins Philip over een ganse pagina zijn eigen foto's te trekken.
    Werchter koos weer het ideale weekend uit om uit de kleren te gaan en zo'n 80.000 rockers gingen uit de bol. We maken echt andermans rekening niet. Maar als er overheidstoelagen bij gemoeid zijn hoort dit tot onze plicht. Ik verzuim.
    Met zulke temperaturen doen sommige produkten het nogal vlugger dan anders. Drinken is alvast een must. Water is gratis. En als het bier mag zijn tel je 2 euro per pintje neer.
    Het prachtige zicht op het grootste kunstmatig binnenwater van Vlaanderen, het Limburgse "Schulensmeer" koelde mij, bijna over twee pagina's, af. Ik had het liever in kleur gezien??? De koelte van de zitkamer lokte mij om toch televisie te gaan kijken. Ik kon nog net een stukje meepikken van de VTM-film over de mogelijke achtergronden van de moord op president JFKennedy.
    Daarna zetten wij ons op de fiets om de rest van het vooraf reeds ferm uitgedunde peleton van de "Tour de France" hun proloogje van iets meer dan 7 km te laten afleggen. We onthouden dat in deze proloog onze Tom Boonen mooi op de 12de plaats eindigde en dat er dit jaar 10 Belgen deelnemen aan de ronde. Tom morgen kandidaat is voor de gele en groene trui... En als het kan op het einde het groen behouden.

      img235/6182/2julikursief12ma3.jpg

    Tijdens het zappen, kwam ik regelmatig voorbij een tennisveld, maar vermits voor mij die sport meer lijkt om een avondje met snookeren te dagdromen bleef ik daar niet hangen en verzeilde in de WK voetbalwedstrijd tussen Engeland en Portugal. Ook niet dadelijk de sport om van te dromen, maar deze wedstrijd hield me in de ban. Vooral omdat er nogal met wat kaarten gespeeld werd, eentje van het plein moest, er maar geen doelpunt kon gescoord worden, 2 x 15 minuten langer moest gespeeld worden en tenslotte met horten en stoten de pinalties voor de nodige hartkloppingen zorgden. Waw zeg. Ernaast, tegen de paal... tot Portugal door de zoldering ging en Engeland de kelder opzocht. Een Engeland dat toekomstige voetbalsupporters bespaarden van verder Engelse voetbal te bekijken en overzeese hooligans die nu heel rustig de tijd hebben om zelfs te voet thuis te geraken. Wel even de Noordzee overzwemmen hé mannen. Maar het water heeft de goede temperatuur. No problems men!
    Van luieren, nietsdoen en zitten wordt je ook maar stijf en moe... dus bewoog ik zoals in een vertraagde film naar mijn electronische brein, waar misschien wat bloggers liggen te knokken met tekst en foto's. Of misschien muziek? Nee, daar is het echt te warm voor en vraagt teveel beweging. Aan de blogactiviteiten voelde ik dat er nog meer senioren elders dan het pc-verblijf hadden opgezocht.
    Nadat ik mijn mailbox had uitgekuisd van viagra, sex, nephorloges, goedkope software, leningen... die de spamfilter niet had kunnen tegenhouden kwam ik terecht op de website van Aljazeera en ontdekte er enkele aantrekkelijke artikeltjes die je hieronder wel ergens terugvindt. In elk geval de collectie WK-carnavalfoto's nam me meer dan een uurtje in beslag en zo kon ik op een mooie manier afscheid nemen van het WK voetbal in Duitsland... of er moest morgen iets uitzonderlijks gebeuren. Je weet maar nooit.
    Tot slot luisterde ik nog even naar de Duitse radio WDR4 en mocht nog vernemen dat het morgen zelfs in Duitsland warmer en warmer wordt met als voorlopig hoogtepunt woensdag 36 graden. Net genoeg om niet in koorts te vervallen. Het is nu bijna 4 uur op zondagmorgen en binnen een half uurtje fluiten de vogeltjes je rond de oren dat het je lief is. In elk geval de achterste buitendeur staat - met de zift in - wagewijd open en de frisse lucht tracht met tevergeefse moeite het warme binnenhuis af te koelen. Maar toch nog veel te vroeg om te gaan slapen. Misschien nog een blognieuwsje zoeken... de 78toeren-radio beluisteren of toch nog even een wereldreisje maken op mijn surfplank... 
    Gaston Berghmans zingt het toch zo schoen: De jeugd dat es ne schoene tijd!
    En wat zie ik! Er zit nog iemand op mijn blogje die de slaap niet kan vatten... En we zijn niet alleen.
    Maar nee, luister... Het is 4.24 uur en de eerste vogels kwelen er ineens lustig op los. Eentje begint... Het koor volgt. Waar is de tijd dat er nog tucht bestond. Nu vraagt men zich af wat dat woord wil zeggen. Shit. De temperatuur binnen wijst 27,7 graden aan. Nog te... Ik denk dat ik enkele minuten zonder tent de wei op ga en dan. Geen kat die daar naar kraait. De haan wel. Slaap wel!(Gi)


    >> Reageer (0)
    07-07-2005
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Krisis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Bij het eerste krieken van het zomerzonnetje haalt mijn vrouw elk jaar de zomerhemdjes uit hun winterslaap.
    Zoöok dit jaar lagen ze netjes in de kast, naast de boordjes voor bijzondere dagen.

    Meestal ben ik zo verwend dat mijn kleren netjes op de kapstok de nieuwe week inzetten. Maar indien niet, neem ik het bovenste hemdje van de hoop en zoek er een bijpassende broek bij. Uit de vijf waaruit ik kan kiezen. Dus rap gebeurd.
    Niet dat ik naar de juiste combinatie zoek. Nee! Zo kleerkieskleurig ben ik nu ook weer niet. Het gebeurt al eens dat ik op gele sokken, een bruin kostuum, een blauw hemd en een groene das contrastrijk het huis uitga.
    Met schoenen heb ik nooit een probleem. Die zijn altijd zwart. En de keuze beperkt. Om de drie à vier jaren koop ik in de solden drie of vier paar van dezelfde soort. Liefst zonder veters. Met dien verstande natuurlijk: vier linkse en vier rechtse. En heb vooral een hekel aan inlopen en knellen. Dat werkt vreselijk op mijn systeem.
    Verleden week moest ikzelf inzetten met het zoeken in de beperkte kleerkastruimte die voor mij besteed is.
    Ik trok het bovenste hemdje aan. Een lichte broek... Allé, aangepast aan het komende warme weer. En iedereen weet hoe de zon die week om ons heen bruinde.
    's Middags ontdekte ik dat ik ouder geworden ben. Dat ik behoorde tot een soort van vorige generatie, toen mijn vrouw speels opmerkte dat ik een hemd van de oudste zoon aanhad.
    Je staat bij zoiets nooit stil. Je woont allemaal samen en de dagelijkse probleempjes en veranderingen in onze familiegeschiedenis merk je niet op en groeien ongemerkt gewoon mee. Zeker niet als je zelden of nooit aan "toen" denkt.
    Het gebeurt wel eens, als ik mijn foto-albums inkijk of mijn mappen negatieven naga, dat ik even denk van: a ja, toen! Maar met die boeken gaan ook meestal de herinneringen weer dicht.
    Maar nu! Dat hemdje! Hoe kort ook. Dat bleef hangen.
    Onder het eten keek ik mijn zoon terloops aan. 14 jaar! Bijna! 10 centimeter groter dan ik. Al dons op zijn wangen en af en toe reeds een volwassen kwinkslag in de ogen.
    Ook zijn schoenen hebben de mijnen in maten achter zich gelaten en zijn broek heeft pijpen zonder einde. Zijn stem is al enkele jaren geleden van de toonladder gevallen.
    Ik keek even stiekem rond de tafel. Ook de andere twee leken me vandaag stukken ouder.
    Mijn vrouw? Nooit anders gekend, dacht ik.
    Hoe was ze vroeger? Weet ik niet.
    Ja, op foto's! Natuurlijk zie je dan een verschil.
    Maar nu! Nee! Je wordt samen oud en ziet het niet. Je kinderen blijven kinderen. Al groeien ze boven je uit. Los laten moet je ze niet meer. Ze zijn dat al jaren voor dat je zelf nog maar de indruk krijgt.
    Bij een verjaardag blijf ik, buiten de taart en de kadootjes, nooit lang stilstaan. Het is zoiets dat elk jaar terugkomt. Een traditie. Zonder er verder over na te denken. Ook al schuif je dichter naar de geboortedatums van de meeste overlijdensberichten in de krant blijven de bijhorige foto's altijd jong te blijven.
    Een jaar heeft vier seizoenen. En die volgen mekaar mooi in dezelfde volgorde op. Je zou het niet anders verwachten en weten. Zo was dat vroeger en zo zal het blijven. Daar denk je ook niet over na. Juist lijk de tijd die met de seconde je leven wegtikt. Waar naartoe? Dat vraag je je gewoon niet af. Weg. Gewoon weg.
    Ik stak een sigaret op en zette me in de zetel.
    - Veertig jaar, dacht ik. En dat hemdje? Was dat nu omdat het in de verkeerde kast lag? Of moest de vrouw eens naar de oogarts?
    Mijn vrouw zag dat er iets scheelde en vroeg naar mijn gepieker.
    - Ik denk nog aan dat hemdje, lachte ik de ernst weg. Van krisis gesproken. Vroeger droegen de kinderen de afgedragen kleren van hun broers, zussen, ouders... Maar nu! Draag ik gewoon een hemdje van de zoon.
    Ik geloof echt dat de tijden veranderen en wij veel te vlug ouder worden.
    Tot 20 willen we ouder zijn en vanaf dan heel wat jonger lijken. (GîG)

    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Archief per week
  • 16/07-22/07 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 11/12-17/12 2006
  • 26/06-02/07 2006
  • 04/07-10/07 2005

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!