Vrijdagnamiddag de trein op naar Tielen en vandaar nog een half uurtje wandelen tot aan de sporthal. Onze dochter was fotograaf van dienst en was al druk in de weer om de kidsruns op de gevoelige plaat te leggen. Een rugnummer (hoe lang was dat geleden?) gaan afhalen, me omkleden en ik was er klaar voor. Om 19u35 werden we op gang geschoten voor 5, 10 of 15km langs een zeer gevarieerd parcours. Iets meer dan 47 min.
43
203
47:12,8
Van Oosterwyck Rony
Lier
later zat mijn wedstrijdje er op en het was, ondanks de voorbije strubbelingen in mijn lijf, fantastisch meegevallen. Nog een heerlijk douchke, en een verdiend duveltje heeft onze dochter mij aan het station van Tielen afgezet en na een halfuurtje sporen betrad ik terug Lierse grond. Mijn vrouwtje zat op een terrasje op de Zimmerplein en vaneigens daar nog een biertje gedronken.
Zaterdag was anders, naar een begrafenis gaan is niet echt mijn ding maar ik had mezelf verplicht hier naartoe te gaan. Het volk stond tot buiten, drie kerken hadden niet volstaan. Het was een zeer serene dienst, velen voelden zich geroepen om een laatste hulde te brengen aan een vrouw met een ongelooflijk sterk karakter en met een vechtlust die zijn gelijke niet kent. Een dame die me geleerd heeft nooit "op te geven" ook al weet je dat je een ongelijke, op voorhand verloren strijd levert. We zullen nog dikwijls aan je denken en vergeten doen we je nooit!!!
Om 7u30 de trein op naar Zele want het was testloop voor de nakende Roparun. Kris haalde me af aan het station en klaar waren we om er zachtjes in te vliegen. Eerst kennismaken met de mensen die ik niet kende en vice versa natuurlijk. We liepen per 2, aangenamer, onder begeleiding van een viertal fietsende dames. Ik liep als 2de maar vlug zakte ik af naar derde loper (waarom?hahaha). Ondanks de regen in Lier (met onweer) was het de ganse dag schitterend weer en zelfs de wind blies een eindje met ons mee. Vooral in Antwerpen (city) hadden we veel bekijks, niemand snapte wat wij aan het presteren waren en misschien maar goed ook. Na een 5-tal uurtjes lopen bereikten we de sporthal van Stabroek. Na een warme douche en enkele frisse biertjes hebben ze me veilig op de trein naar huis gezet. Een prachtig loopje met fantastische lotgenoten op een aangename zomerse meidag, wat moet een mens nog meer.
Gisteren rustig duurloopje van een uurtje, traag maar gestaag, het tempo verzwakte niet. Na alle strubbelingen waar mijn lichaam, alweer, onderhevig was maakt het me blij dat ik mijn 4de loopje pijnvrij kon doormaken. Mijn persoonlijk kine heeft me vanmiddag nog eens extra verzorgd zodanig dat ik hopelijk het weekend lopend maar pijnvrij kan doorstaan. Dus nu maar hopen ... ... want het is d-weekend. Als ik dit overleef en dan de volgende weken nog wat kilometertjes kan bijmalen zie ik het wel zitten. Maar training ga ik altijd te kort komen daarvoor reageert mijn lichaam te onregelmatig op de inspanningen. Nog 3 weken en dan is het Roparun-time, dit jaar terug met mijn vrienden (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) "lotgenoten". Morgen naar Lichtaart om 10km onder mijn loopschoenen te plakken. Dit t.v.v. de school waar onze dochter lesgeeft. Lopen en het goede doel het lijkt wel de rode draad doorheen de laatste jaren. Zondag naar Zele voor een testloop voor de Roparun. 65km van Zele naar Stabroek en ons team is met 2 ploegen van 4 lopers ingeschreven. Als ik dat kan volhouden, over snelheid wil ik het nu niet hebben, zal ik een zeer gelukkig man zijn. Nu eerst nog een vergaderingetje over ons weekend tijdens de Lier 800 feesten. ´k Geloof dat het over centen gaat, niet echt mijn ding maar een absolute noodzaak om iets te organiseren.
Eindelijk nog eens een rustig weekendje. Mijn vrouwtje aan zee, ik alleen thuis. Boodschapjes gedaan, naar de markt geweest (is uitgelopen!!!, hoe komt dat toch altijd?), met mijn pc´tje wat gespeeld, Giro gekeken op tv kortom niets speciaals. Of toch! Nieuwe stoelen gekocht voor de living, grijze, van 4Seasons (dure naar het schijnt hahaha). het uitpakken heeft wel wat tijd gekost (kilo´s karton?). ´s Avonds naar de vergadering van de Lotgenoten, met mijn autootje naar Mechelen. Niemand te zien, gsm gebruikt, oh nee, de vergadering is uitgesteld en men was vergeten te verwittigen. Dat zijn leuke dingen voor de mensen (van wie is dit nu weer?) Zondagmorgen sloefjes aan en drie kwartier redelijk flink gelopen, douchke nemen en ik ben weeral een nieuwe mens. En dan ... ... niets meer, rust, rust en nog eens rust. Wat gelezen, heb 3 nieuwe boeken gekocht, muziek beluisterd, heb 5 nieuwe cd´s gekocht (goedkope) en eventjes een contadorreke bewonderd. Rond 18u mijn vrouwtje thuis van zee, plannen gemaakt (???), naar de politie ja, ze was haar ganse hebben en houden (paspoort, rijbewijs, bankkaarten enz...) allemaal verloren. Het geld is niet zo erg, dan drink ik wel wat minder Duvel. Een rustig maar lichtelijk bewogen weekend is voorbij.
Vandaag was mijn eerste publiekelijk optreden als kersverse nieuwe voorzitter van Groen!Plus prov. Antwerpen. ´s Morgens hebben we een Groen!e Pluim uitgereikt aan de Trein-Tram-Bus, via hun voorzitter Stefan Stynen. (tekst op http://www.treintrambus.be/) Op vrijdag 13 mei reikte Groen! de Groene Pluim uit aan Frans Dumont (oud-voorzitter) en Stefan Stynen, voorzitter van de reizigersvereniging TreinTramBus en zijn medewerkers wegens de ontwikkeling van de Groene Haltewandelingen. Deze wandelingen lopen van halte naar halte of station naar station. In tegenstelling tot de wandelaars die per auto komen, hoef je niet naar je vertrekpunt terug te keren. De wandelingen zijn zo uitgewerkt dat zowel op het vertrek- als op het eindpunt minstens elk uur een trein, tram of bus komt, ook in het weekend. Op het eind van de wandeling vind je altijd wel ergens een natje of een droogje.
Sinds 2006 ontwikkelde TreinTramBus al 30 wandelingen volgens dit concept. Volgens Groen!Plus is dit een belangrijke bijdrage tot duurzaam toerisme met een kleine ecologische voetafdruk. Vandaar de Groene Pluim. Die werd overhandigd door Freya Piryns (senator Groen!). Meer informatie op http://www.groenehalte.be
Daarna was het tijd om de praktijk aan de theorie te testen en iedereen (een 15-tal wandelaars) was het er roerend over eens het is een prachtige wandeling. Ons middagmaal hebben we genomen in ´t Stationneke in Kessel-Statie. Het 2de deel liep via de Kesselse Heide naar nijlen waar we ons natje hebben genuttigd in het plaatselijke woon- en zorgcentrum. we werden hier verwelkomd door de Nijlense Groen!voorzitter Annemie die ons nog een prachtige rondleiding gaf. En dan met de trein terug naar huis. Als nieuwe voorzitter een schitterend geslaagde dag.
Onze Groen!fotograaf Walter die anders nooit op foto verschijnt.
Na 50 minuutjes treinen naar Brussel en een kleine wandeling meldde ik me aan in het Groen!lokaal. Enkel de voorzitter van West-Vlaanderen was me voor en samen hebben we voor koffie en thee gezorgd voor de achter-ons-komers. Vergaderen was de boodschap en ik moet het Groen!Plus-vergaderen toch nog wat gewoon worden. Ben ik duidelijk van een iets jongere generatie? Na het verorberen van onze boterhammetjes was het tijd om de tram richting Anderlecht te nemen.
Een bezoek aan het Erasmushuis (http://www.erasmushouse.museum/Public/Page.php?ID=27) was onze eerste halte. Het viel een beetje tegen, een soort verzamelde werken van ..., maar de tuinen daarentegen waren zeer mooi. Een kruidentuin, met planten waar ik het bestaan niet eens van af wist, en een filosofische tuin, (Daar waar vrienden zijn, is er rijkdom)
(tuinhuis uit brilglazen)
waar men kan nadenken maar vooral tot rust komen. Het Anderlechtse begijnhof, je moet het weten want het ligt tamelijk verscholen, was zeer klein, maar een bezoekje meer dan waard. Met dank aan Violette voor de degelijke begeleiding als gids en hoedster van de bende van Groen!Plus. Na nog een paar brusselse krieken gedronken, hadden 7 Groen!Plussers nog de moed om te voet naar het station van Brussel-Zuid te gaan. En dan even lekker reizen met de trein naar Lier.
Een leuk artikeltje over het voorbije weekend zit er vandaag niet in. De Belgische wielerwereld is in diepe rouw. Wouter Weylandt zou in september vader worden, maar het heeft niet mogen zijn. Ik heb toevallig de koers bekeken in uitgesteld relais. Had ze opgenomen omdat ik maandagnamiddag mijn vadertje ga bezoeken in het rusthuis. Ondertussen had ik vernomen dat er een wielrenner overleden was, het deed best raar als je de wedstrijd bekijkt en je weet al wat er gebeurd is terwijl onze reporters ter plaatse eigenlijk nog van niets wisten.
Een half dagje vorkliftchaufferen vandaag. Joepie eindelijk nog eens een ander jobke op mijn werk. Met mijn vrouwtje gaan lunchen, wordt stilaan een vrijdagse bezigheid en daarna wat gaan shoppen en nog gekocht ook. Geld moet rollen vrienden, daar dient het voor. Voor de rest lijkt alles rustig in mijn stad tenzij ... ... Een fietsersbrug over de Nete. http://www.gva.be/antwerpen/lier/provincie-bouwt-voetgangersbrug-over-grote-nete.aspx Een fantastisch idee!!!
Mijn vervoersmiddelen zijn meestal mijn voetjes, mijn fiets, de trein en de bus, maar af en toe heb ik de noodzakelijkheid om mijn auto te gebruiken. Vooral voor mijn woon-werkverplaatsingen en af en toe om onze dochter in Mol te bezoeken. Voor mij hoeft "koning auto" helemaal geen voorkeursbehandeling als het om verkeer gaat. Maar ... ... het is me nu toch even te gortig. Onze dochter bezoeken via Nijlen (http://www.nijlen.be/Nieuws_top-Omleiding-door-werken-Liersesteenweg.html) en de autostrade is helemaal niet aan de orde, Emblem en de autoweg naar Turnhout zijn onze codewoorden. Maar ook hier heb je al een probleem (http://www.gva.be/antwerpen/lier/uitbreiding-bedrijventerreinen-leidt-tot-extra-kruispunt-op-ring.aspx) voor je onze stad verlaten hebt. En dat op zichzelf blijkt voor sommige Lierenaars al een enorm gegeven te zijn. Gelukkig zijn er anderen die terug het gebruik van het voetganger zijn en/of hun fiets hebben ontdekt. Elk nadeel, heeft zijn voordeel (of was het net andersom). Gaan werken is een nog groter probleem. Wilrijk is the workplace-to-be maar voor enkele tijd niet zo evident. Dat men Mortsel moet vermijden hoef ik niemand uit te leggen, maar dat beperkt een deel van mijn mogelijkheden. Lint dan maar via Hove en Edegem, oeioeioei. Hove (http://www.hove.be/nieuwsdetail.aspx?id=246, http://www.hove.be/file_uploads/2658.pdf) is voor het eerstvolgende jaar zo goed als onbereikbaar terrein. Hove links laten liggen en van Lint via Kontich (http://www.lint.be/nieuws/667/default.aspx?_vs=0_n&id=621) rijden is geen optie. De kers op de taart is Edegem (http://www.edegem.be/nieuwsdetail.aspx?id=3789) ook daar heeft men het ongelooflijke idee geopperd om alles nog even vlug open te leggen. Geen doorgang in het centrum meer en aan het UZA zijn ze een nieuwe rotonde aan het leggen, alweer rondrijden dus. Nog iemand die goesting heeft om met me mee naar Wilrijk te rijden? Is het niet de taak van het beleid om alles "in goede banen te leiden"? Hebben de verantwoordelijke politici nog nooit van overleg gehoord, nee natuurlijk niet. Iedereen moet scoren want volgend jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen en mensen worden beschouwd als kortetermijndenkers. Maar dat je hierdoor Lier niet meer in of uit geraakt zal hen hierbij worst wezen. Besluit ... ... nog één en een half jaar vruchteloos je "weg" zoeken en dan zijn we voor 4 jaar gerust. De eerste 4 jaren na een verkiezing gebeurd er toch niets.
met de mensen die ik niet kende en vice versa natuurlijk. We liepen per 2, aangenamer, onder begeleiding 
van een viertal fietsende dames. Ik liep als 2de maar vlug zakte ik af naar derde loper (waarom?hahaha).
hebben ze me veilig op de trein naar huis gezet. Een prachtig loopje met fantastische lotgenoten op een aangename zomerse meidag, wat moet een mens nog meer. 
Eindelijk nog eens een rustig weekendje. Mijn vrouwtje aan zee, ik alleen thuis.
Na 50 minuutjes treinen naar Brussel en een kleine wandeling meldde ik me aan in het Groen!lokaal.
(Daar waar vrienden zijn, is er rijkdom)
(tuinhuis uit brilglazen)
maar vooral tot rust komen. 
je moet het weten want het ligt tamelijk verscholen, was zeer klein, maar een bezoekje meer dan waard. Met dank aan Violette 
