|
Jaren heb ik aan sport gedaan en ja ik ken het woord "verzuring". Eens je spieren hierdoor overmand worden is het over en out.
Maar tegenwoordig blijkt het woord een algemene ingang te hebben genomen tijdens ons dagelijks leven. Ouderen mogen niet meer petanqen want het geluid van de ballen verstoord (???) de omgeving. Kinderen mogen niet meer buitenspelen want ze maken te veel lawaai. Als jemet een aantal mensen wat teveel op één plaats blijft hangen zorg je voor overlast, na de hangjongeren zijn er nu ook hangouderen. Er mogen ook geen bepaalde bouwwerken te dicht in onze buurt staan. Het mag er allemaal wel komen maar niet in mijn achtertuin is de duidelijkste omschrijving. Kortom de beperkte tolerantie die er vroeger nog bestond is geheel en al verdwenen.
Maar de deur werd vorige week volledig dichtgedaan, ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen. Mensen protesteren tegen de overlast van kankerpatiënten in hun woningblok. Zij zorgen voor teveel inname van parkeerplaatsen, ze zorgen voor braaklawaai. Kan het nog erger?
Deze mensen hebben al genoeg problemen om zelf tot rust en genezing te komen en dan krijg je er dat nog bovenop. Ik heb nog het interview gezien op VRT (http://www.canvas.be/programmas/terzake/369875ac-aab6-4773-8247-6270f0618c6c vanaf 21min 30) met Rik Torfs, niet direct iemand waar ik fan van ben, maar zelfs hij vondt dit een brug te ver. En ik had de indruk dat de vraagsteller nog meedeleven voelde met de klagers en zagers, maar misschien moest hij advocaat van de duivel spelen.
"Hier botsen we op de grenzen van wat beschaving mag genoemd worden", drukt in één zinnetje uit waar het hier om gaat. De verzuringsmaatschappij viert hoogtij. En hoe kunnen we dit verhelpen? Een beetje minder egoïsme, een beetje meer respect.
Maar ja we zien en horen niets anders. Op alle maatschappelijke niveaus is het respect voor je medemens totaal verdwenen.
Laat ons er met zijn allen voor zorgen dat ons egoïsme wat ingeperkt mag worden en dat we terug respect voor elkaar opbrengen, ook al hebben we niet dezelfde overtuigingen.
Nog één zinnetje wil ik er persoonlijk aan toevoegen en ook dit gaat wellicht een brug te ver, maar van mij mogen die 12 klagers zelf kanker krijgen.
|
