Jaren heb ik aan sport gedaan en ja ik ken het woord "verzuring". Eens je spieren hierdoor overmand worden is het over en out.
Maar tegenwoordig blijkt het woord een algemene ingang te hebben genomen tijdens ons dagelijks leven. Ouderen mogen niet meer petanqen want het geluid van de ballen verstoord (???) de omgeving. Kinderen mogen niet meer buitenspelen want ze maken te veel lawaai. Als jemet een aantal mensen wat teveel op één plaats blijft hangen zorg je voor overlast, na de hangjongeren zijn er nu ook hangouderen. Er mogen ook geen bepaalde bouwwerken te dicht in onze buurt staan. Het mag er allemaal wel komen maar niet in mijn achtertuin is de duidelijkste omschrijving. Kortom de beperkte tolerantie die er vroeger nog bestond is geheel en al verdwenen.
Maar de deur werd vorige week volledig dichtgedaan, ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen. Mensen protesteren tegen de overlast van kankerpatiënten in hun woningblok. Zij zorgen voor teveel inname van parkeerplaatsen, ze zorgen voor braaklawaai. Kan het nog erger?
Deze mensen hebben al genoeg problemen om zelf tot rust en genezing te komen en dan krijg je er dat nog bovenop. Ik heb nog het interview gezien op VRT (http://www.canvas.be/programmas/terzake/369875ac-aab6-4773-8247-6270f0618c6c vanaf 21min 30) met Rik Torfs, niet direct iemand waar ik fan van ben, maar zelfs hij vondt dit een brug te ver. En ik had de indruk dat de vraagsteller nog meedeleven voelde met de klagers en zagers, maar misschien moest hij advocaat van de duivel spelen.
"Hier botsen we op de grenzen van wat beschaving mag genoemd worden", drukt in één zinnetje uit waar het hier om gaat. De verzuringsmaatschappij viert hoogtij. En hoe kunnen we dit verhelpen? Een beetje minder egoïsme, een beetje meer respect.
Maar ja we zien en horen niets anders. Op alle maatschappelijke niveaus is het respect voor je medemens totaal verdwenen.
Laat ons er met zijn allen voor zorgen dat ons egoïsme wat ingeperkt mag worden en dat we terug respect voor elkaar opbrengen, ook al hebben we niet dezelfde overtuigingen.
Nog één zinnetje wil ik er persoonlijk aan toevoegen en ook dit gaat wellicht een brug te ver, maar van mij mogen die 12 klagers zelf kanker krijgen.
Een tijdje geleden heb ik een open-mail gestuurd ivm de Ivarem-factuur. Zes keer bedrogen op één factuur, het moet maar kunnen. Wel de minister is zo beleefd geweest een antwoord te sturen dat u hierbij integraal kan lezen :
Geachte heer en mevrouw Van Oosterwyck-Bruynseels,
Een lokaal bestuur, zoals de stad Lier, is autonoom in het bepalen van haar belastingen en tarieven. Ze kan het beheer van een aantal taken overdragen aan een intercommunale door middel van een gemeenteraadsbeslissing. De stad Lier heeft dit voor de taak afvalbeheer gedaan aan de intercommunale Ivarem.
Voor afvalbeheer zijn er 3 mogelijkheden van aanrekening die kunnen gecombineerd worden: - variabele aanrekening; een betaling per kg, volume, ophaalbeurt; - vaste aanrekening; een forfaitaire belasting, een bijdrage voor de huur van een recipiënt of andere infrastructuur; - de algemene middelen van de gemeente. De facturen voor afvalinzameling en -verwerking die de gemeente krijgt, moeten immers betaald worden ongeacht of de variabele aanrekening en de vaste aanrekening uit zichzelf voldoende opbrengen om ze te betalen of niet. Als er verschil is tussen het totaal van de facturen en de inkomsten van de variabele en vaste aanrekening, wordt dit bijgepast uit de algemene middelen.
Het principe 'de vervuiler betaalt' speelt vooral in de variabele aanrekening. De vaste aanrekening betreft kosten die het lokaal bestuur heeft voor elke inwoner ongeacht of deze veel of weinig gebruik maakt van de aangeboden infrastructuur en dienstverlening. Hier betaalt de burger voor het bestaan van deze voorzieningen. Voor de algemene middelen geldt de wetgeving rond belastingen, opcentiemen, en dergelijke meer.
Het toezicht op de 54 euro forfaitaire belasting is de bevoegdheid van de Vlaamse minister, bevoegd voor binnenlands bestuur, de heer Geert Bourgeois. Over de rechtmatigheid hiervan kan u contact nemen met het Agentschap Binnenlands Bestuur, Desguinlei 100, 2018 Antwerpen.
De OAVAM heeft de kostenstructuur van de ophaling door Ivarem in detail doorgenomen en kan u verzekeren dat Ivarem u niet meer aanrekent dan de werkelijke kosten die ze heeft. Vroeger werd daarvoor een aanzienlijk deel vanuit de algemene middelen gefinancierd. Dit kon u als burger alleen merken indien u de gemeentebegroting tot in detail zou nagekeken hebben. De nieuwe manier van werken maakt de kosten van het afvalbeheer zichtbaar voor elke burger door directe aanrekening, zodat deze zich nog meer bewust wordt van de noodzaak om de hoeveelheid afval minimaal te houden.
Voor het verschil tussen het jaarverbruik dat Ivarem u aanrekent, en het verbruik dat u zelf heeft berekend, neemt u best rechtstreeks contact op met Ivarem. Ook voor de weging, die volgens uw vaststelling niet kan, zal u eveneens contact moeten nemen met Ivarem. De contactgegevens van Ivarem staan op uw factuur en op de gele brief vermeld.
Vriendelijke groeten,
Hugo Geerts
Wat leren we hier nu uit? NIETS
Dat elke intercommunale zijn eigen zin kan doen, want niemand komt er tegen in. Zelfs de politiek, die natuurlijk verweven zit in deze toestanden, doet er niets aan. Integendeel ze krijgen nog gelijk ook.
Hier hou ik het voor bekeken en misschien ga ik er eens over nadenken of ik mijn vuil niet in vuilbakjes van de stad of misschien rechtstreeks in de Nete kan gooien. Hahaha.
Maar we hebben ons best gedaan om er iets positief uit te halen. En als ik iets geleerd heb is dat er met dit stadsbestuur als burger niet te onderhandelen valt. Zelfs mijn naam mocht niet vernoemd worden bij het indienen van de aanvraag tot het organiseren van de Midzomernachtrun want dat zou negatief kunnen uitdraaien. Maar wees gerust alles is goedgekeurd en op 14 juni is het zover.
Maar eerst nog de verkiezingen. Op de lijst van het Vlaams Parlement op plaats 15, uw ondergetekende : Rony Van Oosterwijck
Vanmorgend alles in orde gebracht om de Lierse Groen Krant te gaan ronddragen. Het zonnetje scheen zwak en warm was het niet, 2 buitjes heb ik getrotseerd maar mijn 620 krantjes zijn verdeeld. Ik ben ook een 20-tal canvaskaarten kwijt aan mensen die ik op straat tegenkwam. Een simpele goedemorgen opent perspectieven tot een gesprek, slechts één iemand moest van onze partij niet weten, maar daar steek je geen energie in om hem te overtuigen. Zelfs een bezoekend echtpaar uit Herent (Vlaams Brabant) spraken me aan en vonden het fantastisch dat ik zelf de krantjes in de bus ging steken. Het was een leuke "Goede Vrijdag" morgend, hopelijk met een naar wens verlopen resultaat op 25 mei.
Maar ik, ik zie het volledig zitten.
Wat wel een beetje verrassend overkwam, als de mensen op mijn canvaskaart lazen dat ik voorzitter was van de Groene Senioren. De meesten vonden dat ik er nog goed geconserveerd uitzag.
De campagne voor de partij is al even bezig maar de mijne is nu definitief gestart. Op naar 25 mei en een positief resultaat in het verschiet. Ik geloof er in hopelijk jullie ook!!!
Voor meer info kunnen jullie nog terecht op mijn eigen verkeizingswebsite : users.telenet.be/groen.rony.
Het werd een rustige week waar wandelen, eten en drinken de voornaamste ingrediënten waren.
Woensdag mijn (zeer, beperkte) kookkunsten nog eens laten spreken. 7 Liter soep was het eindresultaat. 2 Potten witloof-komkommer en 5 liter tomaat-paprika en mijn vrouwtje heeft ze beiden goedgekeurd.
Vrijdagavond, sinds enige tijd onze wekelijkse lekker-eten-avond, een fantastisch dinertje gehad in de Soetemin (http://www.soetemin.be). Mijn vrouwtje, zeer Grieks-gezind, nam de meze met een flesje rezina en ik de maandmenu overgoten met enkel duveltjes. Vooral het voorgerecht (pannacota van bloemkool en knolselder met carpaccio van cocquille) zal me eeuwig bijblijven. Net als de kaas die gerijpt is in as (iets van Durbuy denk ik). Zaterdagavond opnieuw aanschuiven aan tafel ditmaal in de Cuzina (http://www.cuzina.be). Ook daar werd het weer een smaakfestijn, sardines met pepers en gember en een tajine royale en natuurlijk ondergedompeld in een zee van duveltjes.
Vrijdagnamiddag stond de laatste wandeling van "sport-overdag" op het programma. De laatste kilometertjes van een zeer geslaagd seizoen (soms meer dan 40 deelnemers) met dank aan Guy. Hij werd terecht beloond met een heerlijke mand grootse bieren. Laat het je smaken Guy en we kijken al uit naar september. Mijn oude loopvrienden organiseren jaarlijks een marathon-wandeling. De Rursee-marathon (http://www.rursee-marathon.de/index.php/streckenprofil) was aan de beurt. Met 9 stoere mannen vertrokken om 6u aan de parking van Lierse en 2u en half later start van de marathon in Rurberg. Grijs, mistig weer veranderde langzaam in een heerlijk zonnige namiddag. na 26km hield ik het voor bekeken, het was goed geweest. De rest nam de tweede lus van 16km nog voor rekening. Wim hield me gezelschap en we hadden een plezierige conversatie vergezeld van enkele Bitburgers. Heerlijk !!! Nadat de anderen hun wandeling voltooid hadden was het hoogtijd om huiswaarts te keren. We gingen met zijn allen nog eten in de Cuzina (zie hierboven)
Vandaag was het Vlaanderens mooiste. Nog eerst even genieten van Kenenisah Bekele (vorig jaar nog in Lier, http://www.sporza.be/cm/sporza/atletiek/1.1664835) in zijn allereerste marathon. 2u 05 02 je moet het maar doen bij je debuut en tevens een parcoursrekord in Parijs. En dan werden de tweewielers bovengehaald. Het was genieten maar ik wist niet dat 3 Belgische renners dom-dommer-domst zijn. Zie mijn FB-pagina : https://www.facebook.com/rony.vanoosterwijck/posts/10203468879991861?notif_t=like. Maar proficiat aan Fabian Cancelara.
Dit is mijn laatste blogje voor onze familietrip naar Tenerife. We zijn er mee weg samen met onze dochter, schoonzoon en natuurlijk onze kleinzoon Fynn. Tot binnenkort en dan zal de verkeizingskoorts alweer met wat graadjes gestegen zijn. Hopelijk stijgt nu de temperatuur in Tenerife. Adios!!!
Een open-mail schrijven naar iemand als U is voor ons geen dagelijkse bezigheid maar over het betaalprobleem ivm het afvalbeleid van een intercommunale (Een intercommunale in België is een vereniging van twee of meer gemeenten met als doel taken van gemeenschappelijk belang te realiseren) willen wij toch even vragen hoever deze intercommunale mag gaan? Wij veronderstellen dat er ook hier grenzen zijn.
Wij hebben, als modale burger, een factuur in de bus gekregen waarin we liefst 6 keer, ja U leest goed, 6 keer belazerd (sorry voor het woordgebruik, maar er schiet me niets anders te binnen) worden.
En dan durft men spreken van de “vervuiler” betaald. Als goede sorteerder hebben wij ons uiterste beste gedaan en dan gebeurd er dit … .
Eerstens onze vorige facturen bedroegen telkens rond de 20 euro, deze keer dienen wij 86 euro als bijdrage te storten. Als U het mij vraagt een verhoging van 430%. Als dat normaal is houden wij ons hart vast. Als elke intercommunale vb. voor gas, electriciteit, water, tv-distributie enz … zijn factuur met 430% gaat verhogen dan is het einde wel in zicht. Er is nu al teveel armoede in deze rijke regio en dat zal dan enkel de hoogte in gaan.
Men eist van ons een bijkomende betaling van 54 euro voor elk huisgezin. Of men nu alleenstaande (vooral ouderen en jongeren) is of een gezin van 6 personen, iedereen betaald hetzelfde bedrag. Iemand die 3000 euro in de maand verdiend, en wij gunnen hen dat, moet evenveel betalen als iemand die met 900 euro moet rondkomen. Een totaal scheefgetrokken situatie of vindt U dat zelf niet?
De verhogingen van het ophalen, enkel de betaling als ophaalbeurt; zijn verdubbeld (van 0,35 naar 0,7 euro ???) en de betaling per kilo is met 30%
(van 0,17 naar 0,22 euro) gestegen. Dit krijg je op je factuur te lezen zonder enige voorafgaande verwittiging en zonder enige schroom. Doodleuk schrijft men in onze gele brief : “Zo komt U met 1 betaling een heel jaar toe”. Alles is hier blijkbaar toegelaten
Onze nieuwe factuur wordt berekend op “uw jaarverbruik” (staat letterlijk in de gele bijbehorende brief). Ivarem heeft een ander idee van jaarverbruik als wij moet ik eerlijk toegeven want ons jaarverbruik wordt gerekend op 31,88 euro.
En ons verbruik van 1/02/2013 tot 31/03/2014 (zijnde 14 ??? maanden) bedraagt maar 27,85 euro. Dit zijn allemaal kleine bedragen maar als men dit berekent op het totaal aantal gezinnen waar Ivarem verantwoordelijk voor is dan gaat dit over serieuze bedragen.
En tenslotte de controle van het gewicht. Ons normaal leveringsgewicht bedraagt tussen de 3,5 en 7 kg, waarschijnlijk met afrondingen naar boven. En plots heb ik een levering van 16kg. Ik heb een kleine vuilbak en daar kan zelfs geen 16kg bakstenen in.
U ziet geachte Minister-President voor ons is dit alles een brug te ver en wij zouden het ten zeerste op prijs stellen moest er enige vorm van controle op dit systeem komen.
Miin vrouw en ik beschikken niet over de nodige financiële middelen om hier een zaak aan te spannen bij wie dan ook maar wij hopen op het gezonde verstand van U en Uw regering om hier even bij stil te staan.
Een mens moet zijn tijd nuttig besteden want hij is al zo kort. Ik tracht dat te doen en meestal lukt dat wel. Maar er zijn zo van die momenten dat je denkt waarom? Ik heb me zelf kandidaat geteld (op aanraden van) voor het "Beheersorgaan Sport" dat hier in Lier in het leven is geroepen. Dit om ook nog wat voeling te hebben met het sportieve in onze stad. Maar na onze 2de samenkomst ben ik er heilig van overtuigd dat dit een nutteloos instrument is en ik heb de verantwoordelijken daarover al eens aangesproken. Het is nu aan hen om de zaak te bekijken, maar eerlijk gezegd voor mij hoeft het niet meer.
Voor de rest van de week niets dan superleuke dingen gedaan. Naar een gedreven Bart Staes gan luisteren, naar een regionale Groenvergadering geweest (heb er geen woord gezegd, maar dat hoefde niet) waar ik een luisterend oor heb gelegd naar de activiteiten van onze buurgemeenten. Ik denk dat ze er allemaal klaar voor zijn en met een gedreven kracht als Kristof kan het niet fout lopen.
Babysitten op ons kleinkind is ook een wekelijks terugkerend evenement. Heerlijk om met zo'n ventje buiten te komen. Vrijdag heb ik hem mee genomen naar de "Sport-overdag-wandeling" en iedereen was het er over eens dat het een braaf manneke is. Hij gaf geen kik (tenzij aangename geluidjes) gedurende de meer dan 2 uur durende wandeling en altijd maar rondkijken en genieten. Zaterdag naar de markt hetzelfde, rondkijken en voor iedereen heeft hij een smile in petto.
Gisteren was het supersunday voor AC Lyra, wat een deelnemers, wat een volk, wat een ambiance kortom een surplus voor onze stad. Lier op de sportkaart zetten is voor Lyra zeker gelukt. En toch zijn er nog, hoe moet ik dat bewoorden, apsjaars die het zeer, zeer moeilijk hebben met zulke evenementen. Waarschijnlijk is er zelfs één iemand die er in slaagt om het parcours volgend jaar te laten veranderen (het is te hopen dat het bij die ene blijft anders ...). En het schepencollege blonk weer uit door afwezigheid, sorru meneer Andries,onze schepen van Sport, hij liep zelfs mee. Net als minister-president Kris Peeters en net als mijn liefste vrouwtje. Een burgemeester is er voor iedereen en niet alleen om bij de bootvissers aan een orgel te draaien. Proficiat AC Lyra voor alweer een prachtorganisatie en bedankt voor jullie hartelijke uitnodiging.
Deze week brengt terug wat rust in het leven, geen vergaderingen, geen speciale activiteiten, maar veel tijd om te gaan wandelen.
Groetjes iedereen en tot ...
Neem ook eens de moeite om mijn nieuwe website te bezoeken waarvoor hartelijke dank : http://users.telenet.be/groen.rony/Site/Welkom.html
Voor de 6de keer organiseerde ik samen met Lotgenoten Vlaanderen (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be) een ontbijtjogging in mijn dierbare stad.
Mijn vrouwtje bekommerde zich om het loopgedeelte (groepsjogging van een 8-tal km) en mijn goede vriend Guy nam het wandelinitiatief voor zijn rekening (sinds een 3-tal jaren kan er ook gewandeld worden).
Ondertussen waren mijn vrienden Lotgenoten (en onze dochter en schoonzoon) druk in de weer om de parochiezaal klaar te zetten. Het eten (dankzij traiteur Familia, http://traiteurwellens.be, in Nijlen) was al gearriveerd en er werd al druk spek en eieren gebakken (en eitjes gekookt).
Tegen 10u arriveerden de eerst, hongerige eters. Spijs en drank in overvloed, niemand moest zichzelf iets te kort doen. Nog snel 2 interviewtjes (eentje voor "Onze TV, Lier en eentje aan Lierinbeeld) gegeven, nam ik rustig de tijd om met iedereen een babbeltje te doen. Na een heerlijk ontbijt werd er rustig de tijd genomen om nog een biertje (of iets dergelijks) te degusteren.
Nog de nodige opruimingswerken en alle gerief teruggebracht naar Nijlen en onze ontbijtjogging zat er helemaal op.
DANK aan mijn Lotgenoten voor de belangrijke hulp, DANK aan de aanwezigen voor de nodige ondersteuning en DANK aan de gulle storters, die er lichamelijk niet bij konden zijn maar toch een financiële bijdrage hebben gestort.
Hopelijk zie ik jullie allen weer volgend jaar voor de 7de editie.
Gisteren met onze dochter een tentoonstelling gaan bezoeken in het verre Brussel. Een fietsje, een treintje, een trammetje en een tevoetje en we waren vrij vlug op onze bestemming.
Reeds maanden geleden had onze dochter mij uitgenodigd om samen met haar, tijdens de speciale lerarendagen, deze tentoonstelling te bezoeken. En we hadden het geluk van een leuke, goedvertellende gids te hebben. Ook al duurde het 1,5 uur, het was toch een beetje kort. Maar omwille van andere verplichtingen kon ik niet langer blijven.
Teruggaan doe ik zeker want het is de moeite waard en bijkomend pluspunt de plaats waar de tentoonstelling opgesteld is, het Museum voor Krijgskunst (http://www.klm-mra.be/klm-new/nederlands/main01.php?id=menu_links/startpagina) is gratis te bezoeken. Allen daarheen zou ik aanraden. het is een dagtripje waard en er zijn nog 2 andere musea in de buurt (o.a. Autoworld ...).
Meer woorden ga ik er niet aan vuil maken, hopelijk doen deze onderstaande foto's jullie allen goesting krijgen.
Veel kijkplezier!!!
Museum voor Krijgskunst (gratis)
Motor FN, Herstal (voor de oorlog)
Hiermee begon de 1ste wereldoorlog
Door de loopgraven
Grensovergangen tijdens de oorlog
Winkel met Amerikaanse waren (corned-beef, hmmm lekker!!!)
Eerst en vooral bedankt iedereen voor de felicitaties via FB, e-mail, sms, persoonlijk. Robijnen huwelijk is inderdaad 35 jaar en niet zoals sommigen beweren 40 jaar (blijkbaar is dit zo in Nederland, maar tot het tegendeel bewezen is zijn we nog altijd Belgen). We hebben er een fantastische dag van gemaakt maar eigenlijk beperkte de essentie zich tot eten en drinken.
Een eetfestijn dat al van vrijdag begon. Ik had voor mijn vrouwtje Gentse waterzooi klaargemaakt en dat was heerlijk, niet mijn maar haar woorden. Elk 2 borden hebben we binnengesmikkeld.
Zaterdag een dagje Mechelen wat shoppen maar 's middags lekker gaan eten (http://www.demargriet.be). Vispannetje en duvel om duimen en vingers af te likken. 's Avonds de overschot van de waterzooi tussen de kiezen geslagen. Het moest allemaal maar zo lekker niet zijn.
Zondagmorgen genoten van een heerlijke brunch in de Zuid-West (http://www.zuid-west.be). Te veel om op te noemen en ook hier een duveltje gedronken, wat wil een mens nog meer! In de namiddag kregen we hoog bezoek van dochter, schoonzoon en kleinzoon. In de Refuge nog wat duveltjes genuttigd en dan thuis pistoletje gegeten.
De volgende dagen ga ik iets soberder moeten leven, want ik ben stilaan op weg naar de 100kg. Maar heb ik nog wel zin om hier iets aan te verhelpen?
Vanmorgen was ik nog geen 10 passen van mijn voordeur verwijderd en enkele buurtbewoners klampten me aan. Waarom ik en niet een ander (???).
Ze waren een beetje van de kaart, een beetje ontsteld. Het gerucht ging, in de wereld gestuurd door wie?, dat de Merelstraat en de Paul Krugerstraat enkelrichting zouden worden. En dat de Lijnbussen terug door onze straat zouden rijden. Begrijpe wie begrijpe kan een smalle straat als de Merelstraat onderhevig aan bustransport en niet eentje maar een hele caravaan per dag.
Ik was zelf stomverbaasd want meestal weet ik toch iets maar nu viel ik helemaal uit de lucht. Mijn licht opgestoken bij de Groen-voorzitter die in onze buurt woont maar ook zij was helemaal niet mee.
Dan maar mijn een telefoontje naar de verkeersdienst van onze stad. Op de achtergrond hoorde ik wat geroezemoes maar na enige tijd kwam de opluchting. Niemand was op de hoogte van dit verhaal. Gelukkig maar.
Meestal waar er rook is, is er vuur maar dat zou nu niet van toepassing zijn. De zeer vriendelijke stadsambtenare zou mij wel op de hoogte houden moest er zich toch een verandering in de verkeerplanning voordoen. Waarvoor mijn opperste dank.
Maar wie schept daar nu genoegen in om zoiets de wereld in te sturen? Er worden hier nog niet genoeg onwaarheden de wereld ingestuurd (of er wordt helemaal "niets" ingestuurd, ben nog altijd wachtende op antwoorden waarvan de vragen meerdere maanden geleden gesteld zijn).
Als iedereen het respect en de eerlijkheid tegenover anderen zou in acht nemen dan zou onze stad er weer heel wat beter uitzien.
Het is niet makkelijk om een keuze te maken waarover mijn wekelijks blogje gaat handelen. Misschien moet ik maar een paar keer meer in de pen duiken.
Mijn weekavonturen waren weer schitterend, maar er was ook de voorstelling van de Groene Vlaamse lijst. En ja ik ben ongelooflijk trots dat ik daar mag bijstaan. politiek gezien heb ik helemaal geen gewicht in de schaal te werpen, maar mijn engagement (dat wel iets verder gaat dan de meeste leden) en mijn "jeugdig" enthousiasme zijn reden genoeg om met genoegen deel uit te maken, zoals mijn vriend Calvo zegt, van dit DreamTeam.
En toch wil ik mijn blogje nog een andere richting geven. Het is weer Ivarem-time. Nu begint iedereen zich te roeren, nu de facturen binnenkomen en ja dat stoort me een beetje. In Duffel is er een politicus (http://www.gva.be/regio-mechelen/duffel/hoge-factuur-van-ivarem-zet-kwaad-bloed.aspx) (http://www.gva.be/regio-mechelen/duffel/oproep-kom-maandag-naar-het-gemeentehuis.aspx) die er plots garen wil uit spinnen, maar als wij indertijd de vraag stelden in alle Ivarem-gemeenten of er iemand bereid was mee op de kar te springen was het in Duffel ijzig stil. Maar nog straffer is dat ons hypocriet schepencollege zich nu, voor de 2de keer, distantieert van de hoge facturen.Er staat in de krant letterlijk : "Ook burgemeester Frank Boogaerts (N-VA) apprecieert de beslissing van Ivarem niet om het maximumbedrag per factuur van 60 naar 150 euro te verhogen."
Ik betaalde vroeger 18 euro per jaar en ik blijf dit bedrag betalen punt amen en uit. En als de Ivarem-verantwoordelijke beweerd dat de kosten (omdat ze meer facturen moeten leveren) gedragen zullen worden door de gemeenten dan is dat maar zo. De stad zal aan mijn 54 euro niet veel overhouden. Het had anders en beter en socialer gekund maar wie zaait zal oogsten.
Nog veel succes met de Ivarem-facturen, mijn broertje, onze vriend Tom en de 2 gezellige Mechelaars hebben getracht om er iets aan te doen en het is ons spijtig genoeg niet gelukt. Maar hetgeen in ons achterhoofd zat, nml. dat de mensen pas zouden reageren als men de rekening zou gepresenteerd krijgen, is hiermee ten volle bewaarheid geworden.
Groetjes aan iedereen en ik ga seffens mijn koffietje drinken in de Réfuge en waarschijnlijk nog wat nakaarten over de Lierse en Ivarem.
Deze week was er eentje van uithuizigheid, maandag en dinsdag Brussel, woensdag Mol en vrijdag Turnhout. Deze vervoeringen meestal met de trein en geen enkele die "te laat" was, waar gaan we dat schrijven!!!
Maar ik wil het over iets anders hebben. Muzikaal ben ik nogal beperkt, neen ik speel geen instrumenten, maar het luisteren er naar. Het moet Nederlands klinken en het mag iets meer zijn dan een schlager, laten we het kleinkunst noemen. Al dekt de naam de lading niet echt. Mijn muzikaal probleem is ook nog dat ik niet zo hou van verandering (!!!). Schoenmaker blijf bij je leest.
Enkele weken geleden trad Laïs op in de Jezuïtenkerk in onze stad en ik ben niet echt gelukkig terug naar huis gegaan. Ik neem aan dat elke zanger(es) of groep op een bepaald moment een andere weg wil inslaan. Maar voor mij als luisteraar is dat niet altijd te pruimen. Ik had ooit al eens een Laïs-optreden meegemaakt dat helemaal de verkeerde (mijn) richting opging en dat was nu weer. Het klonk allemaal best mooi maar het was mijn ding niet.
Zo ook weer zaterdag tijdens Kleinkunsteiland. Ik had de vorige 2 afleveringen ook meegemaakt en was helemaal aan mijn trekken, als kleinkunstfanaat, gekomen. Dus met volle verwachtingen naar deel 3. Maar ook hier ben ik niet gelukkig naar huis gegaan. Ok, 4 rasmuzikanten, 4 schitterende zangers en zangeressen, maar de "kleinkunst" bleef wat weg. Parodieën, sexgetinte liedjes (mag maar niet overdrijven), er werd al eens gelachen (vooral Nele Goossens was in haar element) maar te weinig kleinkunst. Een leuke avond maar niet meer dan dat.
Misschien ligt het aan mij maar ik ga graag luisteren naar die muzikale acts waar ik van hou en dan hoeft "verandering" voor mij niet echt. Niet getreurd volgende keer beter althans dat hoop ik.
Groetjes en tot één dezer!!!
De "geluksprofessor", een aandachtig voorzitter en een parlementslid
Vragen staat vrij (een vroeger radio-programma?), maar antwoorden niet!!!
Het is niet de eerste keer dat ik als (bezorgde) burger vragen stel aan het schepencollege, ook in de vorige legislatuur viel dat veelvoudig voor. Maar een antwoord, positief of negatief kwam altijd terecht.
Dat lijkt nu wel even anders te zijn.
Even chronologisch werken :
30/10/2013 : Vraagstelling aan de heer Herrijgers ivm het afschaffen van de milieuconvenant. Waardoor alle steden en gemeenten een deel subsidies kwijtspelen. Ook de stad Lier maar zij tonen geen verzet, terwijl andere gemeenten (ook onder NVA-structuur) wel in het verzet gaan met een open brief aan de Vlaamse regering.
25/11/2013 : Een sorry-mail "We geven zo snel mogelijk een antwoord.", maar geen antwoord. Plus dat ik nog een 2de vraag stel ivm de Gassite. "Waar het afgraven eindigt eindigt volgens mijn mening niet de vervuiling wat gaat daar gebeuren? En waar blijft men met de afgegraven grond en wat doet men er mee? ."
8/1/2014 : Opnieuw een sorry-mail "Aanstaande maandag zullen wij in het college een definitief standpunt innemen en ook daarmee naar buiten komen.Dinsdag zal ik u dit laten weten en doorsturen.Sorry voor de vertraging, het was niet de bedoeling dit te negeren." Ondertussen zijn we al wel enkele maanden verder.
Op datzelfde moment stel ik aan een andere schepen, de heer Wollants, een mobiliteitsvraag.
22/1/2014 : De heer Wollants geeft me gelijk in mijn vraagstelling "Het klopt dat ter hoogte van die versmalling fietsers en automobilisten niet samen kunnen passeren." En geeft als aanbeveling : "vraag de diensten om de situatie eens in detail te bekijken. ". Ondertussen zijn we bijna een maand verder maar een definitief antwoord heb ik niet meer ontvangen. Nochtans heb ik hem zelf een aantal oplossingen gegeven, maar die zul te gemakkelijk en te naïef zijn.
Omdat ik het eigenlijk een beetje beu was en het begint te lijken op een minachting tegenover de burger stel ik een persoonlijke vraag aan het VVSG, waar ze me melden dat ze enkel antwoorden op vragen van ambtenaren (???). Raar maar waar. Ik doe een stapje bij en stel dezelfde vraag aan de bevoegde minister. Vraag : Is het schepencollege en zijn burgemeester verplicht te antwoorden op vragn van burgers? Het eerste antwoord lag moeilijk (nochtans geen moeilijke vraag, lijkt mij) het 2de antwoord : "Als de vraag een gewone, eenvoudige vraagstelling is, raad ik aan om de deontologische code van de mandatarissen na te lezen. Hierin kunnen regels staan over de manier waarop de mandatarissen moeten omgaan met vragen van burgers." Ik heb even nagekeken en in onze stad blijkt er GEEN deontologische code voorhanden te zijn. Dus ... hoeven zij ook geen antwoord te geven op burgervragen?
28/1/2014 : Antwoord van een Liers ambtenaar (ivm de vraagstelling op 25/11/2013) :
Ik nam vandaag contact op met de bodemsaneringsdeskundige E.S.A. bvba van de Gassite. De contactpersoon, Marijke Van Camp, vertelde mij dat de sanering nog niet is afgerond. Momenteel is men bezig met de analyse van de controlestalen, hieruit moet blijken of de grond voldoende gesaneerd is.De plek waar al palen in de grond zijn geslagen ligt achteraan het terrein, dit deel is niet vervuild en valt niet onder het bodemsaneringsproject. Indien hierover nog vragen zijn kan u contact opnemen met de contactpersoon bij E.S.A. Nu is het aan mij om de firma te vragen of alles vlogens de regels verloopt. Alle gekheid op een stokje, het is toch het stadbestuur dat de nodige stappen moet ondernemen om te kijken of alles volgens de regels verloopt.
Ondertussen zijn we 10 februari 2014. Op de vraag van oktober heb ik helemaal geen antwoord gekregen. Op de vraag van november moet ik zelf aan de bewuste firma maar een antwoord vragen. En op mijn vraag van januari wacht ik nog op een aanvaardbaar antwoord.
Iedere lezer mag hier zijn mening over hebben, maar dit getuigt van weinig of GEEN respect tegenover de Lierse burger, waar ik tot op heden nog altijd deel van uitmaak.
groetjes en sorry voor meer tekst en geen fotomateriaal.
Een leuke, leerzame, sportieve week is achter de rug.
Maandag en donderdag heb ik mijn inzet voor onze Groene partij met enkele percentjes verhoogd. Wij hebben als Groene senioren een eigen campagneleider, die trouwens deze namiddag tekst en uitleg komt geven in de Chapo in Berchem. Waarvoor dank Luc. Welke politieke partij kan zeggen dat de 55-plussers ook iets zinnigs te vertellen hebben en dat er nog naar geluisterd wordt ook? Vrijdag was het provinciale nieuwjaarsreceptie op mijn eigen geboortegrond. Het was geen overrompeling maar de voornaamste mensen waren aanwezig, ik dus ook!!!
Onze eerste babysit-dag zit er ook op. Woensdag ganse de dag in Mol, ons geweldig amuseren met onze kleinzoon maar ook met de 2 labradors, Sado en Lex. Nelly is met hen een rondje gaan lopen en dat viel zeker in de smaak.
Wat de titel van mijn leesstukje betreft, het is niet meer wat jullie denken. Lopen is niet meer aan de orde, af en toe nog eens een rondje om de smaak te behouden maar daar blijft het bij. Maar wandelen is de boodschap. Vorige zondag Schriek, vrijdag in K`Hooikt en gisteren in Hemiksem hebben we onze kilometertjes afgemaald. Vanaf deze week komt daar nog een stevige Mol-wandeling bij, wat betekent dat ik minstens 3 keer per week mijn wandelschoenen aantrek. Woensdag Mol, vrijdag met Guy, sport-overdag en zondag ergens ten velde (in organisatie van een wandelclub). We spreken dan van een 35km per week en dat lijkt me wel voldoende om te genieten van de omgeving en om onze (zwakke) conditie toch op peil te houden.
Een nieuwe, hopelijk weer aangename week ligt in het verschiet.
De groetjes aan jullie, lezers en jullie mogen altijd mee komen wandelen.
Een kasteeltje ergens in Hemiksem (weet iemand de naam???)
Vandaag is het gedichtendag en neen een dichter ben ik niet maar elk jaar tracht ik mijn steentje bij te dragen.
Eerst wou ik er eentje maken over "Respect" een woord dat nutteloos ronddrijft in onze woordenschat. Weinigen schenken er nog één enkele vorm van waarde aan.
maar ...
Sinds vorig jaar ben ik "vokke" van een schattige kleinzoon en daarvoor zijn woorden wel nog iets waard.
Voor mijn best kleinzoon Fynn
Schattig is geen toverwoord het hoort
bij elk pasgeboren kind
Je brengt geluidjes voort het hoort
bij elk pasgeboren kind
maar
smelten doe ik elk keer als
ik je lach weer eens verteer
Beste Fynn ((vandaag trouwens terug te vinden in de Babyspecial van GVA) hopelijk krijg je ooit de gelegenheid om zelf te lezen wat een fiere vokke over je denkt. Het ga je goed in deze wereld mijn lieve kleinzoon.
De week heeft wat rare kronkels gebracht. In ons huis heeft het 2 keer (lichte) overstroming geweest. En er komen spookgeluiden uit de afvoerbuizen. Opkuisen en alles laten drogen zijn de boodschappen die je hier mee krijgt. Wij denken dat het inhalen (nee niet de sint) van een loodgieter een goed idee lijkt. Problemen zijn er om opgelost te worden en als er niets op te lossen is, schep je zelf maar een probleem. Doen politici dit niet alle dagen!!!
`s Avonds trad Laïs (http://www.maandacht.be/la%C3%AFs) op in de Jezuïtenkerk. We waren redelijk laat gearriveerd en er was enkel nog helemaal bovenaan in de tribune plaats. Maar we hadden een prachtig zicht op het podium. Na een opwarmertje van cello-muziek (niet echt onze meug) had ik na enkele liedjes eigenlijk al goesting om de zaal te verlaten. Wij willen niets afdoen aan de "stemmen" en zangkwaliteiten van de drie dames maar elke liedje leek muzikaal op het voorgaande. En eigenlijk zat er in heel de show weinig afwisseling. Hun 2 a-cappela nummers waren nog het beste uit het ganse repertoire. Neen het waaaw gevoel van vorige week, Freek de Jonge, was ver zoek. het is niet de eerste keer dat we teleurgesteld zijn in Laïs en we begrijpen dat de dames "rijper" zijn geworden en andere dingen willen doen. Maar voor ons hoeft het niet. Schitterende stemmen met stevige folkse muziek is voor ons voldoende.
Zondag, wandeldag was ook gisteren op de afspraak. Schriek was ditmaal the-place-to-be. Wandelklub Neteland uit Duffel (http://www.neteland.be/SCHRIEK.html) waren de organisatoren en meer dan 2000 deelnemers daagden op. Met onze vrienden Lutgard en Jan hebben we een 10km wandeling onder onze zolen geplakt. Prachtig weer, mooie natuur en aangenaam gezelschap wat moet een mens nog meer. Onderweg een heerlijk soepje met een pistoletje verorberd en klaar was kees. Na de middag nog wat "sportief", vanuit mijn luie zetel, genoten en het weekend zat er al weer op.
Vrijdag met mijn vrouwtje een heerlijke lunch en koopnamiddag in onze eigenste stad.
De langverwachte babyborrel voor de geboorte van onze kleinzoon Fynn werd massaal bezocht (meer dan 100 aanwezigen) en was een grandioos succes te noemen. Mijn goede vriend Bruno, een beetje onze "huisfotograaf" heeft voldoende plaatjes geschoten van de festiviteiten. Ik heb er enkele gemaakt van de voorbereidingen.
Zondag was er nog een beetje in de tank om een wandeling te maken op en rond Kessel Fort. Een 8km was voor vandaag meer dan voldoende en dan genieten van het festival Nijs dat maar blijft duren (voor mijn part nog tot in Hoogerheide!!!).
Aan het kookfornuis ... ... en aan de afwas
Klaar voor een grootste speech
Een boterhammetje om de innerlijke mens te versterken
Net mijn krant gelezen en tot de vaststelling gekomen dat bepaalde heiligen nog geëerd worden.
In een ver verleden werd ik in Lier geboren en mijn ouders hadden de plicht mij een naam te geven. Maar niet alles (ver van dat) was toegelaten.
Mijn vader, fier als een gieter, naar het stadhuis om me te laten inschrijven in het geboorteregister. Met de opdracht me "Rony" te noemen, maar dat was buiten de waard, hier de ambtenaar, gerekend. Na wat opzoekingswerk verscheen de toepasselijke naam HiëRONYmus ten tonele. Mijn pa was in alle staten, alles behalve dat. Na veel discussie over en weer werd tenslotte een consensus bereikt met "Ronald". Daar moest ik het dan de rest van mijn leven maar mee doen.
Buiten op school heeft nooit iemand de naam Ronald gebruikt. Ik zou hem er trouwens deftig attent op gemaakt hebben. Ik vertik het zelfs te luisteren als men me zo benoemd.
Maar wat lees ik dan vanmorgen in mijn krant : de heilige Hiëronymus krijgt een tentoonstelling ter zijner ere in het Rockoxhuis(http://www.rockoxhuis.be/nl/) in Antwerpen.
Misschien had mijn pa toch beter deze wonderbaarlijke man zijn naam aan mij gegeven. Ik ga in elk geval de tentoonstelling met veel interesse nekijken en bewonderen.
What`s in a name!!!
De heilige Hiëronymus in woord en beeld.
18 januari 2014 – 13 april 2014
(Jan Sanders van Hemessen, De Heilige Hiëronymus, copyright KBC Erwin Donvil)De Heilige Hieronymus van Jan Sanders van Hemessen, kreeg een ereplaats in Rockox’ kunstkamer of groote saleth, waar ook het beroemde werk van P.P. Rubens, Samson en Delila, een verdiende plaats had en is vandaag het enige werk uit de originele Rockoxcollectie dat vandaag nog in het museum van zijn woning aanwezig is en als het ware ‘in situ’ hangt.
Wij pogen de Heilige Hiëronymus aan de hand van de beeldende kunst te duiden in de renaissance en de barokperiode in West-Europa. Tijdens de 16de eeuw maakte de Heilige Hiëronymus dertig procent uit van alle heiligenvoorstellingen, maar ook in de 17de eeuw bleek de heilige nog van grote betekenis in de beeldende kunst en had hij een voorbeeldfunctie in de contrarefromatie en het humanisme.
Mijn blogje is meestal positief ingesteld, net als ikzelf trouwens(!!!), en ik heb er lang over nagedacht of ik onderstaande tekst wel zou verwoorden. Maar het moet mij even van de lever.
Sinds kort ben ik lid van de seniorenraad en vrijdag werd een item "stemmen in een woonzorgcentrum" behandeld. Het negativisme van de grote meerderheid in de groep, zelf senioren,kwam me zeer raar over en toen iemand antwoorde "ze kunnen toch altijd een volmacht geven" ging bij mij het licht even uit. Zijn mensen in een WZC niet meer bekwaam om zelf hun stem uit te brengen? Rare kronkels door rare "mensen"!!!
Maar waar ik het echt wil over hebben.
Ben zelf al jaren kankerpatiënt en het is nu nog, niet altijd even makkelijk om er over te praten. Ondertussen ken ik ook meerdere mensen die kanker hebben en het verbaasd me telkens weer hoe moeilijk ze het hebben om het aan de buitenwereld uit te leggen, kenbaar te maken of hoe je het wil formuleren. maar het omgekeerde is nog meer van toepassing. Je zogenaamde vrienden vermijden je, waarom? Ze durven je niet meer aanspreken, ze vermijden het zelfs om contact met je te nemen. Zaterdag was ik aandachtig toeschouwer op de natuurloop van AC Lyra en ik sprak met een paar mensen over een persoonlijke vriendin van mij, die sinds kort borstkanker heeft. Dat waren zeer, zeer korte gesprekken en ondanks hun vriendschap, denk ik toch, hadden ze nog geen contact gehad. Dit is een verhaal dat ik ondertussen al tientallen keren gehoord heb. Als je geconfronteerd wordt met iemand uit je vriendenkring lijkt het wel of die een besmettelijke ziekte heeft. Terwijl men juist op die momenten zijn vrienden nodig heeft. Na al die jaren hangt er nog steeds een "taboesfeer" rond deze ziekte, een ziekte waar niemand persoonlijk om gevraagd heeft.
Dit moest ik ondanks alle leuke ervaringen van de afgelopen week, toch even kwijt al was het maar voor mezelf.
Het wordt een drukke week, de volgende die er aan komt. Tekst en uitleg in een volgend artikel.
Geniet van elke minuut, van elk uur, van elke dag.
Beste lezersvrienden voor hen die ik vergeten zou zijn een ongelooflijk 2014 toegewenst. Laat het plezier in het leven door niets of niemand in de weg staan.
De eerste week van mijn zoveelste (tel kwijt???) levensjaar is optimaal verlopen, als dit de voorbode is van de andere 51 weken dan sta ik er zeer goed voor. Moet wel toegeven dat mijn vrouwtje, die 14 dagen vakantie had, daar een grote bijdrage heeft geleverd. Wat is er leuker dan "samen" dingen doen, whatever het ook inhoud. Samen eens lekker gaan eten, samen shoppen, samen met ons kleinkind gaan wandelen, zelfs samen thuiszitten zonder daarom hetzelfde te doen.
Onze belangen gedurende die eerste 5 dagen lagen vooral bij het nuttigen van een, soms overdreven, hoeveelheid voedsel. Mijn schoonmoeder die paling in het groen (2,5kg en bijna alles was op) gemaakt had, een lunchke hier en gisteren, ter afsluiting, een brunch in de Zuid-West (http://www.zuid-west.be/Home.htm). Lekker, lekker, lekkerst!!! Daardoor heb ik wel de nieuwjaarsreceptie aangeboden door ons stadsbestuur (maar uiteindelijk door onszelf betaald) gemist. De eerste keer zolang ze is doorgegaan. maar ik had er niet direct een boodschap en de aanwezigen zullen ons ook niet gemist hebben dus... .
Vrijdagavond is onze flinke kleinzoon voor de eerste keer hier blijven slapen. En hij deed het goed, zelfs zeer goed, hij mag nog op bezoek komen. Dat zijn pas leuke dingen voor de mensen. Er waait een jonge, frisse wind door je huis. Soms met een apart geurtje (!!!), hahaha. Lachen is zijn hobby en alles wat hij vastkrijgt gooit hij weg. En eten kan hij als de beste.
Het zal stil zijn in huize Merelstraat de volgende dagen. Geen kleinkind en mijn vrouwtje terug aan de slag. Ik zal eventjes tijd nodig hebben om te wennen. Maar vanaf volgende week vliegen we er weer in met het beleven van een resem leuke bezigheden.
Ik hou er mee op tot volgende keer en denk er aan beleef plezier in al wat je onderneemt.
