Vanmorgen was ik nog geen 10 passen van mijn voordeur verwijderd en enkele buurtbewoners klampten me aan. Waarom ik en niet een ander (???).
Ze waren een beetje van de kaart, een beetje ontsteld. Het gerucht ging, in de wereld gestuurd door wie?, dat de Merelstraat en de Paul Krugerstraat enkelrichting zouden worden. En dat de Lijnbussen terug door onze straat zouden rijden. Begrijpe wie begrijpe kan een smalle straat als de Merelstraat onderhevig aan bustransport en niet eentje maar een hele caravaan per dag.
Ik was zelf stomverbaasd want meestal weet ik toch iets maar nu viel ik helemaal uit de lucht. Mijn licht opgestoken bij de Groen-voorzitter die in onze buurt woont maar ook zij was helemaal niet mee.
Dan maar mijn een telefoontje naar de verkeersdienst van onze stad. Op de achtergrond hoorde ik wat geroezemoes maar na enige tijd kwam de opluchting. Niemand was op de hoogte van dit verhaal. Gelukkig maar.
Meestal waar er rook is, is er vuur maar dat zou nu niet van toepassing zijn. De zeer vriendelijke stadsambtenare zou mij wel op de hoogte houden moest er zich toch een verandering in de verkeerplanning voordoen. Waarvoor mijn opperste dank.
Maar wie schept daar nu genoegen in om zoiets de wereld in te sturen? Er worden hier nog niet genoeg onwaarheden de wereld ingestuurd (of er wordt helemaal "niets" ingestuurd, ben nog altijd wachtende op antwoorden waarvan de vragen meerdere maanden geleden gesteld zijn).
Als iedereen het respect en de eerlijkheid tegenover anderen zou in acht nemen dan zou onze stad er weer heel wat beter uitzien.
Het is niet makkelijk om een keuze te maken waarover mijn wekelijks blogje gaat handelen. Misschien moet ik maar een paar keer meer in de pen duiken.
Mijn weekavonturen waren weer schitterend, maar er was ook de voorstelling van de Groene Vlaamse lijst. En ja ik ben ongelooflijk trots dat ik daar mag bijstaan. politiek gezien heb ik helemaal geen gewicht in de schaal te werpen, maar mijn engagement (dat wel iets verder gaat dan de meeste leden) en mijn "jeugdig" enthousiasme zijn reden genoeg om met genoegen deel uit te maken, zoals mijn vriend Calvo zegt, van dit DreamTeam.
En toch wil ik mijn blogje nog een andere richting geven. Het is weer Ivarem-time. Nu begint iedereen zich te roeren, nu de facturen binnenkomen en ja dat stoort me een beetje. In Duffel is er een politicus (http://www.gva.be/regio-mechelen/duffel/hoge-factuur-van-ivarem-zet-kwaad-bloed.aspx) (http://www.gva.be/regio-mechelen/duffel/oproep-kom-maandag-naar-het-gemeentehuis.aspx) die er plots garen wil uit spinnen, maar als wij indertijd de vraag stelden in alle Ivarem-gemeenten of er iemand bereid was mee op de kar te springen was het in Duffel ijzig stil. Maar nog straffer is dat ons hypocriet schepencollege zich nu, voor de 2de keer, distantieert van de hoge facturen.Er staat in de krant letterlijk : "Ook burgemeester Frank Boogaerts (N-VA) apprecieert de beslissing van Ivarem niet om het maximumbedrag per factuur van 60 naar 150 euro te verhogen."
Ik betaalde vroeger 18 euro per jaar en ik blijf dit bedrag betalen punt amen en uit. En als de Ivarem-verantwoordelijke beweerd dat de kosten (omdat ze meer facturen moeten leveren) gedragen zullen worden door de gemeenten dan is dat maar zo. De stad zal aan mijn 54 euro niet veel overhouden. Het had anders en beter en socialer gekund maar wie zaait zal oogsten.
Nog veel succes met de Ivarem-facturen, mijn broertje, onze vriend Tom en de 2 gezellige Mechelaars hebben getracht om er iets aan te doen en het is ons spijtig genoeg niet gelukt. Maar hetgeen in ons achterhoofd zat, nml. dat de mensen pas zouden reageren als men de rekening zou gepresenteerd krijgen, is hiermee ten volle bewaarheid geworden.
Groetjes aan iedereen en ik ga seffens mijn koffietje drinken in de Réfuge en waarschijnlijk nog wat nakaarten over de Lierse en Ivarem.
Deze week was er eentje van uithuizigheid, maandag en dinsdag Brussel, woensdag Mol en vrijdag Turnhout. Deze vervoeringen meestal met de trein en geen enkele die "te laat" was, waar gaan we dat schrijven!!!
Maar ik wil het over iets anders hebben. Muzikaal ben ik nogal beperkt, neen ik speel geen instrumenten, maar het luisteren er naar. Het moet Nederlands klinken en het mag iets meer zijn dan een schlager, laten we het kleinkunst noemen. Al dekt de naam de lading niet echt. Mijn muzikaal probleem is ook nog dat ik niet zo hou van verandering (!!!). Schoenmaker blijf bij je leest.
Enkele weken geleden trad Laïs op in de Jezuïtenkerk in onze stad en ik ben niet echt gelukkig terug naar huis gegaan. Ik neem aan dat elke zanger(es) of groep op een bepaald moment een andere weg wil inslaan. Maar voor mij als luisteraar is dat niet altijd te pruimen. Ik had ooit al eens een Laïs-optreden meegemaakt dat helemaal de verkeerde (mijn) richting opging en dat was nu weer. Het klonk allemaal best mooi maar het was mijn ding niet.
Zo ook weer zaterdag tijdens Kleinkunsteiland. Ik had de vorige 2 afleveringen ook meegemaakt en was helemaal aan mijn trekken, als kleinkunstfanaat, gekomen. Dus met volle verwachtingen naar deel 3. Maar ook hier ben ik niet gelukkig naar huis gegaan. Ok, 4 rasmuzikanten, 4 schitterende zangers en zangeressen, maar de "kleinkunst" bleef wat weg. Parodieën, sexgetinte liedjes (mag maar niet overdrijven), er werd al eens gelachen (vooral Nele Goossens was in haar element) maar te weinig kleinkunst. Een leuke avond maar niet meer dan dat.
Misschien ligt het aan mij maar ik ga graag luisteren naar die muzikale acts waar ik van hou en dan hoeft "verandering" voor mij niet echt. Niet getreurd volgende keer beter althans dat hoop ik.
Groetjes en tot één dezer!!!
De "geluksprofessor", een aandachtig voorzitter en een parlementslid
Vragen staat vrij (een vroeger radio-programma?), maar antwoorden niet!!!
Het is niet de eerste keer dat ik als (bezorgde) burger vragen stel aan het schepencollege, ook in de vorige legislatuur viel dat veelvoudig voor. Maar een antwoord, positief of negatief kwam altijd terecht.
Dat lijkt nu wel even anders te zijn.
Even chronologisch werken :
30/10/2013 : Vraagstelling aan de heer Herrijgers ivm het afschaffen van de milieuconvenant. Waardoor alle steden en gemeenten een deel subsidies kwijtspelen. Ook de stad Lier maar zij tonen geen verzet, terwijl andere gemeenten (ook onder NVA-structuur) wel in het verzet gaan met een open brief aan de Vlaamse regering.
25/11/2013 : Een sorry-mail "We geven zo snel mogelijk een antwoord.", maar geen antwoord. Plus dat ik nog een 2de vraag stel ivm de Gassite. "Waar het afgraven eindigt eindigt volgens mijn mening niet de vervuiling wat gaat daar gebeuren? En waar blijft men met de afgegraven grond en wat doet men er mee? ."
8/1/2014 : Opnieuw een sorry-mail "Aanstaande maandag zullen wij in het college een definitief standpunt innemen en ook daarmee naar buiten komen.Dinsdag zal ik u dit laten weten en doorsturen.Sorry voor de vertraging, het was niet de bedoeling dit te negeren." Ondertussen zijn we al wel enkele maanden verder.
Op datzelfde moment stel ik aan een andere schepen, de heer Wollants, een mobiliteitsvraag.
22/1/2014 : De heer Wollants geeft me gelijk in mijn vraagstelling "Het klopt dat ter hoogte van die versmalling fietsers en automobilisten niet samen kunnen passeren." En geeft als aanbeveling : "vraag de diensten om de situatie eens in detail te bekijken. ". Ondertussen zijn we bijna een maand verder maar een definitief antwoord heb ik niet meer ontvangen. Nochtans heb ik hem zelf een aantal oplossingen gegeven, maar die zul te gemakkelijk en te naïef zijn.
Omdat ik het eigenlijk een beetje beu was en het begint te lijken op een minachting tegenover de burger stel ik een persoonlijke vraag aan het VVSG, waar ze me melden dat ze enkel antwoorden op vragen van ambtenaren (???). Raar maar waar. Ik doe een stapje bij en stel dezelfde vraag aan de bevoegde minister. Vraag : Is het schepencollege en zijn burgemeester verplicht te antwoorden op vragn van burgers? Het eerste antwoord lag moeilijk (nochtans geen moeilijke vraag, lijkt mij) het 2de antwoord : "Als de vraag een gewone, eenvoudige vraagstelling is, raad ik aan om de deontologische code van de mandatarissen na te lezen. Hierin kunnen regels staan over de manier waarop de mandatarissen moeten omgaan met vragen van burgers." Ik heb even nagekeken en in onze stad blijkt er GEEN deontologische code voorhanden te zijn. Dus ... hoeven zij ook geen antwoord te geven op burgervragen?
28/1/2014 : Antwoord van een Liers ambtenaar (ivm de vraagstelling op 25/11/2013) :
Ik nam vandaag contact op met de bodemsaneringsdeskundige E.S.A. bvba van de Gassite. De contactpersoon, Marijke Van Camp, vertelde mij dat de sanering nog niet is afgerond. Momenteel is men bezig met de analyse van de controlestalen, hieruit moet blijken of de grond voldoende gesaneerd is.De plek waar al palen in de grond zijn geslagen ligt achteraan het terrein, dit deel is niet vervuild en valt niet onder het bodemsaneringsproject. Indien hierover nog vragen zijn kan u contact opnemen met de contactpersoon bij E.S.A. Nu is het aan mij om de firma te vragen of alles vlogens de regels verloopt. Alle gekheid op een stokje, het is toch het stadbestuur dat de nodige stappen moet ondernemen om te kijken of alles volgens de regels verloopt.
Ondertussen zijn we 10 februari 2014. Op de vraag van oktober heb ik helemaal geen antwoord gekregen. Op de vraag van november moet ik zelf aan de bewuste firma maar een antwoord vragen. En op mijn vraag van januari wacht ik nog op een aanvaardbaar antwoord.
Iedere lezer mag hier zijn mening over hebben, maar dit getuigt van weinig of GEEN respect tegenover de Lierse burger, waar ik tot op heden nog altijd deel van uitmaak.
groetjes en sorry voor meer tekst en geen fotomateriaal.
Een leuke, leerzame, sportieve week is achter de rug.
Maandag en donderdag heb ik mijn inzet voor onze Groene partij met enkele percentjes verhoogd. Wij hebben als Groene senioren een eigen campagneleider, die trouwens deze namiddag tekst en uitleg komt geven in de Chapo in Berchem. Waarvoor dank Luc. Welke politieke partij kan zeggen dat de 55-plussers ook iets zinnigs te vertellen hebben en dat er nog naar geluisterd wordt ook? Vrijdag was het provinciale nieuwjaarsreceptie op mijn eigen geboortegrond. Het was geen overrompeling maar de voornaamste mensen waren aanwezig, ik dus ook!!!
Onze eerste babysit-dag zit er ook op. Woensdag ganse de dag in Mol, ons geweldig amuseren met onze kleinzoon maar ook met de 2 labradors, Sado en Lex. Nelly is met hen een rondje gaan lopen en dat viel zeker in de smaak.
Wat de titel van mijn leesstukje betreft, het is niet meer wat jullie denken. Lopen is niet meer aan de orde, af en toe nog eens een rondje om de smaak te behouden maar daar blijft het bij. Maar wandelen is de boodschap. Vorige zondag Schriek, vrijdag in K`Hooikt en gisteren in Hemiksem hebben we onze kilometertjes afgemaald. Vanaf deze week komt daar nog een stevige Mol-wandeling bij, wat betekent dat ik minstens 3 keer per week mijn wandelschoenen aantrek. Woensdag Mol, vrijdag met Guy, sport-overdag en zondag ergens ten velde (in organisatie van een wandelclub). We spreken dan van een 35km per week en dat lijkt me wel voldoende om te genieten van de omgeving en om onze (zwakke) conditie toch op peil te houden.
Een nieuwe, hopelijk weer aangename week ligt in het verschiet.
De groetjes aan jullie, lezers en jullie mogen altijd mee komen wandelen.
Een kasteeltje ergens in Hemiksem (weet iemand de naam???)
Vandaag is het gedichtendag en neen een dichter ben ik niet maar elk jaar tracht ik mijn steentje bij te dragen.
Eerst wou ik er eentje maken over "Respect" een woord dat nutteloos ronddrijft in onze woordenschat. Weinigen schenken er nog één enkele vorm van waarde aan.
maar ...
Sinds vorig jaar ben ik "vokke" van een schattige kleinzoon en daarvoor zijn woorden wel nog iets waard.
Voor mijn best kleinzoon Fynn
Schattig is geen toverwoord het hoort
bij elk pasgeboren kind
Je brengt geluidjes voort het hoort
bij elk pasgeboren kind
maar
smelten doe ik elk keer als
ik je lach weer eens verteer
Beste Fynn ((vandaag trouwens terug te vinden in de Babyspecial van GVA) hopelijk krijg je ooit de gelegenheid om zelf te lezen wat een fiere vokke over je denkt. Het ga je goed in deze wereld mijn lieve kleinzoon.
De week heeft wat rare kronkels gebracht. In ons huis heeft het 2 keer (lichte) overstroming geweest. En er komen spookgeluiden uit de afvoerbuizen. Opkuisen en alles laten drogen zijn de boodschappen die je hier mee krijgt. Wij denken dat het inhalen (nee niet de sint) van een loodgieter een goed idee lijkt. Problemen zijn er om opgelost te worden en als er niets op te lossen is, schep je zelf maar een probleem. Doen politici dit niet alle dagen!!!
`s Avonds trad Laïs (http://www.maandacht.be/la%C3%AFs) op in de Jezuïtenkerk. We waren redelijk laat gearriveerd en er was enkel nog helemaal bovenaan in de tribune plaats. Maar we hadden een prachtig zicht op het podium. Na een opwarmertje van cello-muziek (niet echt onze meug) had ik na enkele liedjes eigenlijk al goesting om de zaal te verlaten. Wij willen niets afdoen aan de "stemmen" en zangkwaliteiten van de drie dames maar elke liedje leek muzikaal op het voorgaande. En eigenlijk zat er in heel de show weinig afwisseling. Hun 2 a-cappela nummers waren nog het beste uit het ganse repertoire. Neen het waaaw gevoel van vorige week, Freek de Jonge, was ver zoek. het is niet de eerste keer dat we teleurgesteld zijn in Laïs en we begrijpen dat de dames "rijper" zijn geworden en andere dingen willen doen. Maar voor ons hoeft het niet. Schitterende stemmen met stevige folkse muziek is voor ons voldoende.
Zondag, wandeldag was ook gisteren op de afspraak. Schriek was ditmaal the-place-to-be. Wandelklub Neteland uit Duffel (http://www.neteland.be/SCHRIEK.html) waren de organisatoren en meer dan 2000 deelnemers daagden op. Met onze vrienden Lutgard en Jan hebben we een 10km wandeling onder onze zolen geplakt. Prachtig weer, mooie natuur en aangenaam gezelschap wat moet een mens nog meer. Onderweg een heerlijk soepje met een pistoletje verorberd en klaar was kees. Na de middag nog wat "sportief", vanuit mijn luie zetel, genoten en het weekend zat er al weer op.
Vrijdag met mijn vrouwtje een heerlijke lunch en koopnamiddag in onze eigenste stad.
De langverwachte babyborrel voor de geboorte van onze kleinzoon Fynn werd massaal bezocht (meer dan 100 aanwezigen) en was een grandioos succes te noemen. Mijn goede vriend Bruno, een beetje onze "huisfotograaf" heeft voldoende plaatjes geschoten van de festiviteiten. Ik heb er enkele gemaakt van de voorbereidingen.
Zondag was er nog een beetje in de tank om een wandeling te maken op en rond Kessel Fort. Een 8km was voor vandaag meer dan voldoende en dan genieten van het festival Nijs dat maar blijft duren (voor mijn part nog tot in Hoogerheide!!!).
Aan het kookfornuis ... ... en aan de afwas
Klaar voor een grootste speech
Een boterhammetje om de innerlijke mens te versterken
Net mijn krant gelezen en tot de vaststelling gekomen dat bepaalde heiligen nog geëerd worden.
In een ver verleden werd ik in Lier geboren en mijn ouders hadden de plicht mij een naam te geven. Maar niet alles (ver van dat) was toegelaten.
Mijn vader, fier als een gieter, naar het stadhuis om me te laten inschrijven in het geboorteregister. Met de opdracht me "Rony" te noemen, maar dat was buiten de waard, hier de ambtenaar, gerekend. Na wat opzoekingswerk verscheen de toepasselijke naam HiëRONYmus ten tonele. Mijn pa was in alle staten, alles behalve dat. Na veel discussie over en weer werd tenslotte een consensus bereikt met "Ronald". Daar moest ik het dan de rest van mijn leven maar mee doen.
Buiten op school heeft nooit iemand de naam Ronald gebruikt. Ik zou hem er trouwens deftig attent op gemaakt hebben. Ik vertik het zelfs te luisteren als men me zo benoemd.
Maar wat lees ik dan vanmorgen in mijn krant : de heilige Hiëronymus krijgt een tentoonstelling ter zijner ere in het Rockoxhuis(http://www.rockoxhuis.be/nl/) in Antwerpen.
Misschien had mijn pa toch beter deze wonderbaarlijke man zijn naam aan mij gegeven. Ik ga in elk geval de tentoonstelling met veel interesse nekijken en bewonderen.
What`s in a name!!!
De heilige Hiëronymus in woord en beeld.
18 januari 2014 – 13 april 2014
(Jan Sanders van Hemessen, De Heilige Hiëronymus, copyright KBC Erwin Donvil)De Heilige Hieronymus van Jan Sanders van Hemessen, kreeg een ereplaats in Rockox’ kunstkamer of groote saleth, waar ook het beroemde werk van P.P. Rubens, Samson en Delila, een verdiende plaats had en is vandaag het enige werk uit de originele Rockoxcollectie dat vandaag nog in het museum van zijn woning aanwezig is en als het ware ‘in situ’ hangt.
Wij pogen de Heilige Hiëronymus aan de hand van de beeldende kunst te duiden in de renaissance en de barokperiode in West-Europa. Tijdens de 16de eeuw maakte de Heilige Hiëronymus dertig procent uit van alle heiligenvoorstellingen, maar ook in de 17de eeuw bleek de heilige nog van grote betekenis in de beeldende kunst en had hij een voorbeeldfunctie in de contrarefromatie en het humanisme.
Mijn blogje is meestal positief ingesteld, net als ikzelf trouwens(!!!), en ik heb er lang over nagedacht of ik onderstaande tekst wel zou verwoorden. Maar het moet mij even van de lever.
Sinds kort ben ik lid van de seniorenraad en vrijdag werd een item "stemmen in een woonzorgcentrum" behandeld. Het negativisme van de grote meerderheid in de groep, zelf senioren,kwam me zeer raar over en toen iemand antwoorde "ze kunnen toch altijd een volmacht geven" ging bij mij het licht even uit. Zijn mensen in een WZC niet meer bekwaam om zelf hun stem uit te brengen? Rare kronkels door rare "mensen"!!!
Maar waar ik het echt wil over hebben.
Ben zelf al jaren kankerpatiënt en het is nu nog, niet altijd even makkelijk om er over te praten. Ondertussen ken ik ook meerdere mensen die kanker hebben en het verbaasd me telkens weer hoe moeilijk ze het hebben om het aan de buitenwereld uit te leggen, kenbaar te maken of hoe je het wil formuleren. maar het omgekeerde is nog meer van toepassing. Je zogenaamde vrienden vermijden je, waarom? Ze durven je niet meer aanspreken, ze vermijden het zelfs om contact met je te nemen. Zaterdag was ik aandachtig toeschouwer op de natuurloop van AC Lyra en ik sprak met een paar mensen over een persoonlijke vriendin van mij, die sinds kort borstkanker heeft. Dat waren zeer, zeer korte gesprekken en ondanks hun vriendschap, denk ik toch, hadden ze nog geen contact gehad. Dit is een verhaal dat ik ondertussen al tientallen keren gehoord heb. Als je geconfronteerd wordt met iemand uit je vriendenkring lijkt het wel of die een besmettelijke ziekte heeft. Terwijl men juist op die momenten zijn vrienden nodig heeft. Na al die jaren hangt er nog steeds een "taboesfeer" rond deze ziekte, een ziekte waar niemand persoonlijk om gevraagd heeft.
Dit moest ik ondanks alle leuke ervaringen van de afgelopen week, toch even kwijt al was het maar voor mezelf.
Het wordt een drukke week, de volgende die er aan komt. Tekst en uitleg in een volgend artikel.
Geniet van elke minuut, van elk uur, van elke dag.
Beste lezersvrienden voor hen die ik vergeten zou zijn een ongelooflijk 2014 toegewenst. Laat het plezier in het leven door niets of niemand in de weg staan.
De eerste week van mijn zoveelste (tel kwijt???) levensjaar is optimaal verlopen, als dit de voorbode is van de andere 51 weken dan sta ik er zeer goed voor. Moet wel toegeven dat mijn vrouwtje, die 14 dagen vakantie had, daar een grote bijdrage heeft geleverd. Wat is er leuker dan "samen" dingen doen, whatever het ook inhoud. Samen eens lekker gaan eten, samen shoppen, samen met ons kleinkind gaan wandelen, zelfs samen thuiszitten zonder daarom hetzelfde te doen.
Onze belangen gedurende die eerste 5 dagen lagen vooral bij het nuttigen van een, soms overdreven, hoeveelheid voedsel. Mijn schoonmoeder die paling in het groen (2,5kg en bijna alles was op) gemaakt had, een lunchke hier en gisteren, ter afsluiting, een brunch in de Zuid-West (http://www.zuid-west.be/Home.htm). Lekker, lekker, lekkerst!!! Daardoor heb ik wel de nieuwjaarsreceptie aangeboden door ons stadsbestuur (maar uiteindelijk door onszelf betaald) gemist. De eerste keer zolang ze is doorgegaan. maar ik had er niet direct een boodschap en de aanwezigen zullen ons ook niet gemist hebben dus... .
Vrijdagavond is onze flinke kleinzoon voor de eerste keer hier blijven slapen. En hij deed het goed, zelfs zeer goed, hij mag nog op bezoek komen. Dat zijn pas leuke dingen voor de mensen. Er waait een jonge, frisse wind door je huis. Soms met een apart geurtje (!!!), hahaha. Lachen is zijn hobby en alles wat hij vastkrijgt gooit hij weg. En eten kan hij als de beste.
Het zal stil zijn in huize Merelstraat de volgende dagen. Geen kleinkind en mijn vrouwtje terug aan de slag. Ik zal eventjes tijd nodig hebben om te wennen. Maar vanaf volgende week vliegen we er weer in met het beleven van een resem leuke bezigheden.
Ik hou er mee op tot volgende keer en denk er aan beleef plezier in al wat je onderneemt.
Vandaag is mijn laatste blogje in het gezegende jaar 2013. Een jaar waar ik met fierheid op terugkijk. De geboorte van onze kleinzoon Fynn, een jaartje waar mijn gezondheidsindex eindelijk eens gestabiliseerd is, een jaartje waar ik me ingezet heb voor het goede doel (doe ik dat niet elk jaar), heb een stukje bos gekocht voor onze kleinzoon, de ontbijtjogging voor mijn vrienden van Lotgenoten Vlaanderen (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) en de midzomernachtrun (http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2013062310342795_midzomernachtrun-in-lier) voor het ziekenhuis in onze stad. Met mijn vrouwtje een gans jaar toffe dingen gedaan, lekker gegeten redelijk wat duveltjes gedronken. Leerrijke ontmoetingen en leerrijke studiedagen in mijn hoedanigheid als Antwerps voorzitter van GroenPlus (http://www.groen-plus.be/antwerpen/Leeftijdsvriendelijke%20gemeente%20in%20de%20kijker.htm).
Weinig reden tot klagen, eigenlijk helemaal geen reden tot ... .
... toch moet er iets uit het hart van mijn lever. Ik heb er lang (te lang???) over nagedacht of ik het wel zou doen maar de wil, om het te doen, is sterker dus daarom onderstaande brief die eigenlijk gericht is aan "jullie" burgervader(???) en de verantwoordelijke heer schepen. Het heeft inderdaad met de nasleep van Ivarem te maken, leest u zelf maar
Geachte heer Burgemeester, heer Schepen,
Ik beschouw me als een deel van de stem van de man in de straat, de man in de straat die het moeilijk heeft met steeds maar de kop van jut te zijn als het op betalen van lasten, taksen, retributies enz. aankomt. Geen enkel verweer heeft de rechtgeaarde burger, er kan zelfs niet over gediscussieerd worden.
Meer dan 2400 handtekeningen op onze Facebook-pagina, meer dan 700 handtekeningen verzameld tijdens de wekelijkse markt in Lier geven duidelijk aan dat er iets roert onder de bevolking.
Ik hoef aan niemand van jullie uit te leggen waar ik mee bezig ben en dit altijd ten dienste van de anderen, nooit tot eer en glorie van mezelf en hier geachte heer Burgemeester en schepen hebt u mij geraakt tot in het diepste van mezelf.
Behandeld worden als misdadiger, als outlaw, heeft mij diep geraakt. Ik weet dat we op de markt stonden zonder dat we een aanvraag hadden ingediend maar dat was onze keuze. Tenslotte bestaat er nog altijd zoiets als “vrijheid van meningsuiting”.
Maar dat de verantwoordelijken in onze stad in staat zouden zijn om de politie en de stadswachten, die zelf nog eens gecontroleerd werden door hun verantwoordelijke, op ons af te sturen om ons over welk feit dan ook een gasboete te moeten schrijven, was voor ons een brug te ver. Als dit de kracht van verandering is wens ik mij daarvan te distanciëren. Ik vraag me luidop af of dit zo maar mag, iemand een gasboete aansmeren ok, maar op voorhand al bepalen dat er een gasboete moet uitgedeeld worden. Het heeft voor mij iets als Oekraïnse praktijken. Een beetje dictatoriaal zelfs.
Het had anders gekund. De voorzitter van Ivarem heeft ons uitgenodigd voor een gesprek, een gesprek dat 2 uur geduurd heeft en in alle sereniteit verlopen is. Misschien had de verantwoordelijke schepen dit ook kunnen doen en dat zou absoluut getuigen van een “kracht van verandering” en zin voor burgerparticipatie.
Gedane zaken nemen geen keer en ik zal me daar niet laten door ontmoedigen maar als het college van Burgemeester en schepenen in de toekomst wat “respect” zou tonen voor al hun burgers dan staan we nog voor een aangename en boeiende volgende vijf jaar. Tenslotte zijn het “de burgers” die leven brengen in onze stad (zie nog maar net het project Filierpijnen).
En tenslotte voor alle duidelijkheid geachte lezer ik ben geen crimineel maar een simpele burger van een stad waar het aangenaam vertoeven zou moeten zijn. En ik heb zeker evenveel rechten al is dat hier nogal onduidelijk.
Hiermee wil ik 2013 afsluiten en ondanks een schitterend jaar toch een beetje in mineur.
Aan iedereen een fantastisch 2014 toegewenst een goede gezondheid, fantastische dingen mogen beleven, kortom ik wens jullie al datgene wat je jezelf mag toewensen.
Een leuke, zeer gevarieerde week achter de rug. Wat wenst een mens nog meer om zijn tijd (nuttig) door te brengen.
Vergadering van de provinciale GroenPlus afdeling waar ik als voorzitter de touwtjes (???) in handen kan nemen. Alle agendapunten worden kordaat aangepakt en besproken en steeds met meerderheid tegen minderheid aangenomen. Wat kan het leven democratisch zijn.
Na een schitterende 10 jaar GPL-viering werden de noeste werkers beloont met een etentje bij Hussain (districtslid Groen Antwerpen) en een rondleiding door Hugo in de Antwerpse wijk Seefhoek. Lees meer op onze GroenPlus-website : http://www.groen-plus.be/antwerpen/Pakistaans%20etentje.htm.
Mijn goede vriend Bruno, de enige van mijn werkcollega`s die nog contact houdt, was op bezoek in Lier. Babbelen, babbelen en nog eens babbelen was de boodschap. Nog erger dan "twie tetterwijven" zou Van Gelder schrijven. Een wandelingetje langs de stadsvesten, een biertje in de Refuge en een heerlijke wokschotel thuis door mezelf met mijn "hulpkok" klaargemaakt. Het was een heerlijke dag waarvoor dank Bruno.
Vrijdag, dag van de smaakzinnen. Samen met mijn vrouwtje gaan eten in Den Draaiboom (http://www.draaiboom.be/) waar Anja de plak zwaait in de keuken. Sorry maar voor ons is den Draaiboom, paling in het groen. Ik zal er waarschijnlijk nooit iets anders eten. Met een paar duveltjes, een heerlijke palingschotel en een achteraf-koffietje in het gezelschap van de kokkin, een garantie voor een overheerlijke lunch.
Zaterdag was het poll-dag in mijn Groene partij maar ik heb me verontschuldigd. Ik was gevraagd om een G-sport basketbaltornooi een beetje in goede banen te leiden en ik hoop dat ik mijn taak naar behoren heb vervuld. Ploegen voorstellen, matchen aan- en afkondigen (met de kundige hulp van Geertje, waarvoor dank) af en toe een intervieuwtje afnemen langs de zijlijn (zowel coaches, spelers als supporters) en de prijsuitreiking presenteren, het was een behoorlijk allegaartje aan taken. Maar ik heb me geweldig geamuseerd. Wat een spelvreugde die speelsters en spelers (tussen 10 en 58 jaar) uitstralen. Enkele coaches (waar ik een ongelooflijke bewondering voor heb) vertelden me dat dit (de spelvreugde en het enthousiasme) het is waar ze het voor doen. Ik geloof hen op hun woord. Nogmaals van mezelf een dikke, dikke proficiat aan Frank en zijn team van vrijwilligers voor een fantastische organisatie. Ik heb niets dan tevreden gezichten gezien.
De week werd afgesloten met een babyborrel in Wolfsdonk. Dank Frank en Tom voor de uitnodiging. Spijtig liet de Limburges connectie van onze familie het een beetje afweten. Maar met hen die er waren hebben we nog wat kunnen bijpraten.
Hier ga ik het bij houden want mijn nieuwe week start in het Brussels parlement. Tot één dezer dagen, tot ergens.
Dertig senioren , zelfs meerdere die nog niet tot Groen bekeerd waren, bliezen vrijdag om 10.30u verzamelen voor een geleid bezoek aan het Parlamentarium, het Bezoekerscentrum van het Europees Parlement.
Gastvrouw Angelique en collega Sara stonden ons al op te wachten om Bart Staes te verontschuldigen die een kwartiertje later zou opdagen maar om 10.45u waren we voltallig , Bart inbegrepen!
Met zijn allen door de security ,langs de vestiaire en ......het feest kon beginnen!
En reken maar, het was wel degelijk een feest : Europa, Brussel , Luxemburg, Straatsburg, partijen,raden commissies, wetten , verordeningen,onderlinge en fractie overschrijdende afspraken ...
Bart liet alles de revue passeren, verstaanbaar, aanschouwelijk, gedetailleerd, in één woord : perfect.
Filmpje meepikken , Europa afschuimen met een digitale rollator, wie is wie bij Groenen en de concurrentie , Bart wist er alles over en het was om 13.00u véél te vroeg om te gaan lunchen!
De broodjes, cake, appels en de noodzakelijke koffie smaakten uitstekend en om 14.00u stond onze gastheer weer klaar om in een technicolore sfeer Europa’s geheimen verder openbaar te maken.
Tony Cooreman profiteerde eerst even van de gelegenheid om in het kort uit te leggen wat en waarmee het ENGS – European Network of Green Seniors mee bezig is en nodigde en passant iedereen die interesse heeft in Europa en het Engels voldoende beheerst, uit om mee te werken met ons netwerk.M.a.w. stuur een mailtje met je gegevens en we houden jullie op de hoogte.
Finaal had Bart voor ieder nog een Europees groen zakje documentatiemateriaal meegebracht en om 16.00u trakteerde hij ons nog op een afscheidsborrel op het Luxemburgplein.
Einde van een mooie, leerrijke dag. Bedankt Bart en Tony.
Vandaag, dinsdag 26/11/2013, hebben de initiatiefnemers van “Neen aan de afvaltaks van Ivarem”, op uitnodiging van Ivarem, een gesprek gehad met de Algemeen Directeur Dhr. Jos Boeckx en de communicatieverantwoordelijke van het bedrijf waarvan de naam mij even ontsnapt.
Gedurende anderhalf uur, hebben we met respect voor elkaar geluisterd, zonder echter diepgaand in debat te kunnen gaan. Beide partijen hebben de mogelijkheid benut om de verschilende standpunten, invalshoeken en argumenten toe te lichten. Ieder vanuit zijn of haar visie, perspectief en aanvoelen.
We hebben niet echt veel nieuwe zaken gehoord. Daardoor hebben we ook niet echt nieuwe inzichten gekregen en zijn we niet overtuigd dat de afvaltaks de burger zal overtuigen om nog minder afval aan te bieden. Op vele argumenten schuift Ivarem de verantwoordelijkheid door naar de gemeenten. Zelf zijn ze er wel van overtuigd dat ze een doordachte en correcte maatregel hebben genomen en op een transparante wijze hebben gecommuniceerd en gehandeld.
Wij hebben van onze kant geprobeerd de argumenten, die we ook reeds uitvoerig in een open brief hebben geformuleerd, duidelijk te maken. Enkel bij het punt dat de afvaltaks onrechtvaardig is voor gezinnen in armoede of met kleine inkomens, die net liggen op of net boven de armoedegrens, zagen we enige verbijstering. Deze groep is immers veel groter dan de cijfers die je kan halen uit de kruispuntbank. De fiscus weet immers perfect wat we allemaal verdienen. Ten minste van wie het reële inkomen gekend is.
Ivarem is van oordeel dat zij het principe, dat de vervuiler betaald, niet verlaten. In tegendeel zijn zij van oordeel dat door een deel van de totale afvalfactuur zichtbaar te maken, de burgers er toe zal aanzetten tot nog meer vermijden van afval. Wij zien dit echter niet zo daar de meeste burgers de afvaltaks koppelen aan zijn of haar afvalverbruik en systeem dat wordt toegepast. Of het nu via Diftar of andere systemen gaat, dit blijft in de hoofden van mensen hetzelfde. Je kan het de burgers niet kwalijk nemen dat zij vanuit hun perceptie deze koppeling maken.
Ivarem heeft getracht ons ook duidelijk te maken dat ook zij gebonden zijn aan wetgevingen en regels vanwege de verschillende overheden. Zo kunnen zij alleen maar de kostprijs van het restafval volledig doorrekenen, aan de burgers. De kostprijs berekenen en verrekenen van de selectieve restafval die op de containerparken terecht komt, is al veel moeilijker. Zo mogen zij, vanuit wetgeving, de verschillende soorten restafval, niet met elkaar verbinden om aan de burger rechtstreeks door te rekenen.
Alle containerparken samen in de regio kosten Ivarem een slordige 5,5 miljoen Euro op jaarbasis. Alle burgers samen betalen hiervan 10%. De overige 90% wordt doorgerekend naar de verschillende gemeenten. Elk bezoek aan een containerpark kost Ivarem zo wie zo 10 Euro.
De 5,5 miljoen Euro, waarvan hierboven sprake is, zit vervat in de 170 Euro per jaar, die een gezin gemiddeld betaald aan afval.
In een gemiddelde gemeente kost het afvalbeheer ongeveer 170 euro per gezin per jaar. Die kosten worden momenteel voor ongeveer 40 % doorgerekend aan de gezinnen en voor 60 % betaald uit de algemene middelen. Bedoeling is uiteindelijk ongeveer 80 % door te rekenen en nog 20 % uit de algemene middelen te betalen.
De kosten in euro per gezin per jaar zijn als volgt verdeeld:
Fractie-Hoeveelheid-Kosten gemeente-Kosten nu en 2014 Restafval 310 kg 100 € (323 €/ton) 60€ 80€ Cont.park 430 kg 55 € (128 €/ton) 5€ 8€ Select. inz. 280 kg 10 € (71 €/ton) 5€ 5€ Communicatie n.v.t. 5 € 0 0 Vaste bijdrage 54€ Alg. middelen 100€ 23€ Totaal 1 020 kg 170 € 170€ 170€
De gemeente heeft nog ongeveer 5 euro per gezin kosten voor niet huishoudelijke stromen (afval afkomstig van de werking van de gemeentelijke diensten).
Ivarem neemt geen politieke standpunten in, maar geeft wel toe dat indien de gemeenten niet voorzien in compenstaties, wat hun volledig vrijstaat, dit een belastingverhoging is. Zij geven ook aan dat alle gemeenten het financieel moeilijk hebben.
Nog volgens Ivarem is het niet mogelijk om een afvaltaks te berekenen op basis van het inkomen van het gezin en/of het reële verbruik van afval. Hiermee verlaten zij, volgens ons, wel het principe dat de vervuiler betaald.
Tot slot hebben wij gesteld dat de verwevenheid van de politiek, in de structuur van Ivarem, veel te groot is. De verschillende gemeenten zijn immers zowel aandeelhouder als bestuurder van Ivarem. Blijbaar zit dit zo vervat in de wetgeving op de intercommunales. Volgens ons wordt het dan hoge tijd dat de wetgeving veranderd. Je kan niet tegelijkertijd boswachter en stroper spelen.
Ivarem is met het voorstel van afvaltaks naar de conferentie van burgemeesters getrokken. Deze conferentie zou driemaal per jaar samenkomen. Wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de verschillende burgervaders dit voorstel als muziek in de oren heeft geklonken. Gelijktijdig een besparing doorvoeren en deze niet moeten compenseren aan de gezinnen is een godsgeschenk voor de noodlijdende gemeenten. Blijkbaar zouden een paar gemeenten wel denken aan enige vorm van compensatie. Maar de meerderheid gaat dit niet doen. Dit is wat wij noemen oude politiek in de coulissen van niet transparante vergaderingen en bijgevolg politiek oncorrect.
Besluit.
In wederzijds respect hebben we van gedachten gewisseld maar of dit nu zal leiden tot enige veranderingen, zijn we niet overtuigd. Wij, de initiatiefnemers, vrezen dat alles bij het oude zal blijven en dat de brave burger eens te meer de kop van Jut zal zijn. Wij danken de directie van Ivarem voor de uitnodiging.
Toch blijven wij demonstratief vragen aan iedereen om de facebookpagina en bijhorende petitie kenbaar te blijven maken en te verspreiden. Alle gemeenten moeten nog voor het jaareinde hun goedkeuring geven in dit dossier. Wij hopen dat er toch nog gemeentebesturen, meerderheid en opositie, die samen beslissen dat deze afvaltaks onrechtvaardig is en indien deze er toch komt, dat zij hun burgers en gezinnen ruimschoots zullen compenseren. Bovendien hopen wij ook dat de sociale correcties uitgebreid zullen worden en sterk verminderen voor de allerlaagste inkomens.
Vrijdagavond was het "Nacht van het Kempisch Erfgoed", ook in onze stad waren er verschillende activiteiten. Nadat we eerst gaan wandelen waren met Lier Woonplezier om wat meer verlichting op de stadsvesten, was het tijd om naar het museum te gaan. Daar vondt een vertelling plaats over onze Lierse reuzentrein. Knap verteld door 2 dames kwamen we te weten hoe onze reuzen er zo pikfijn uitzien en hoe op 1 avond de stad er proper en netjes bijlag. Een bezoek aan onze reuzen kon dan niet ontbreken maar veel tijd hadden we niet. Onder de Zimmertoren speelde men cinema. Filmpjes over de H.Hartparochie uit ver vervlogen tijden (1901-1951). Vele plaatsen kwamen me totaal onbekend over, er is toch veel veranderd in onze stad sindsdien.
Gisteren was het in Lier boomplantdag. Iedereen die voordien boompjes had gekocht was uitgenodigd en of er volk was! Lier en omgeving is de minst-beboste regio van onze provincie daat moest dringend wat aan gebeuren. Natuurpunt had niet minder dan 6600 bomen in de aanbieding staan en om 11u was het eerste bos al volgeplant. Wij hadden de eer aan het 2de gedeelt te mogen beginnen. Onze kleinzoon was er ook bij, het is voor hem dat we dit doen. Onze kinderen en kleinkinderen moeten nog in bossen kunnen spelen en ravotten en als we de huidige minister bezig horen, zij creëert niet-bestaande bossen, is dit niet zo evident.
Beeld zegt meer dan letters, ik ga het hier bij houden. Tot een volgend artikeltje en veel lees- en kijkplezier.
Ripspique (http://www.ripspique.be/) is al jaren een muzikaal begrip in onze stad. Alle soorten muziek in allerlei combinaties komen aan bod. Spijtig, voor mezelf, komt het Nederlandstalige lied weinig aan bod, maar gisteren was het zover.
Lucky Fonz III (http://nl.wikipedia.org/wiki/Lucky_Fonz_III) en Jan De Smet (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_De_Smet) zorgden gisteravond voor een unieke combinatie. De zanger van de Nieuwe Snaar is wereldberoemd in Vlaanderen (waarschijnlijk ook in Nederland) maar who the f... is Lucky Fonz III. Hij is ergens tussen 31 en 33 jaar oud (zijn eigen woorden), Lucky Fonz I blijkt zijn oma te zijn maar wie nr II is, was me gisteren niet echt duidelijk. Hij kondigt al zijn liedjes min of meer muzikaal aan, soms weet je zelfs niet of het lied ja dan neen al bezig is. Hij geeft de indruk zijn liedjes ter plaatse te componeren (wat natuurlijk niet zo is, maar toch).
Beide artiesten weten telkens het ideale woord te vinden om ons iets of niets duidelijk te maken. Van Drs. P over Urbanus naar Wannes Van de Velde en eigen nummers kwamen aan bod. Met gitaar, banjo, akkordeon en piano werd alles muzikaal omlijst. Af en toe werd er een strofe vergeten, was de tekst even zoek maar dat maakte (volgens hun eigen woorden) "deel uit van de show".
Het was verassend, wist niet op voorhand wat ik er moest van denken, het was een schitterend spektakel waar lachen nooit ver af was. Ik heb er van genoten en beste Lucky en Jan als jullie dit moesten herhalen, ik kom terug. Heb na de vertoning zelfs de kans gehad om met beiden een kort, summier gesprek te hebben en dat was een leuke afsluiter. Met een nieuwe plaat (Jan De Smet) en nieuwe cd (die ik momenteel aan het afspelen ben) met mijn fietsje de koude nacht in op weg naar huis.
Zaterdag hebben wij, het provinciaal GroenPlus-bestuur, een gesmaakte studiedag georganiseerd ivm "Leeftijdsvriendelijke gemeenten, een hefboom voor actief ouder worden". Op 1 oktober had ik deelgenomen aan het colloquium georganiseerd door de Vlaamse Ouderenraad (http://www.ouderenweek.be/2013/brochure.pdf) in het Vlaams parlement.
Een unieke gelegenheid om zelf iets dergelijke te organiseren.
Een 40-tal geïnteresserden namen in Zwijndrecht, gastgemeente, deel aan onze studiedag. Een openingswoord van de plaatselijke gemeenten, de heer VandeVijver, was hier zeker op zijn plaats. Na een korte uiteenzetting van Jos Stassen, burgemeester va Kruibeke, over het "kiezen" in een WZC was het de beurt aan Veerle Baert (VVSG)om ons, via een PP-presentatie, een uitleg te geven hoe het VVSG dit thema aanpakt.
Chris Vermeulen, OCMW-voorzitter in Zwijndrecht, voegde de daad bij het woord en vertelde met praktische voorbeelden hoe Zwijndrecht dit aanpakt.
Een broodjesmaaltijd zorgde voor wat soelaas om er dan in de namiddag terug stevig in te vliegen.
Ingrid Pira (12 jaar burgemeester van Mortsel) vertelde vanuit haar praktijkervaring dat steden en gemeenten heel wat kunnen ondernemen om het ouderen aangenaam te maken. En niet alle maatregelen hoeven veel geld te kosten. Philippe Bossin, kabinetsmedewerker van mevrouw De Bie, schepen in Mechelen, kwam voorstellen hoe Mechelen het WZC van de toekomst gaat bouwen. En Joost Fillet, kersvers schepen in Kontich, kwam de toekomstplannen van zijn gemeente uit de doeken doen. Drie zeer gedreven sprekers met drie verschillende onderwerpen en veel vraagstelling vanuit het publiek. Ik ben af en toe moeten tussenkomen want anders hadden we misschien nog bezig geweest. We kunnen gerust spreken van een geslaagde studiedag.
Met nog een receptie en nababbelen werd de dag netjes afgerond.
Opruimen, nog een duveltje gedronken en terug naar mijn geboortestad waar ze blijkbaar geen interesse hebben om iets rond de week van de ouderen te organiseren (van 18 tot 24 november) (http://www.vlaamse-ouderenraad.be/artikel.php?pub_id=3023).
Gisteren was het rustdag na een zeer interessante week waarover morgen meer.
Veerle Baert (VVSG)
Chris Vermeulen (OCMW-voorzitter Zwijndrecht) Burgemeester van zwijndrecht in gesprek met Lieve Philippe Bossin, Ingrid Pira, Joost Fillet
Hebben jullie ook af en toe het gevoel dat het "genoeg" is geweest? ik denk dat ieder van ons daar al eens mee rondloopt maar het daarom niet uit.
Wat Ivarem aanvangt met zijn afvaltaks tart elke verbeelding. Waar gaan we in dit landje naartoe als iedereen zich zomaar het recht kan toeeigenen om in de brave burger zijn zakken te zitten. Morgen vraagt Telenet 50 euro om enkel maar te "mogen" bellen, Electrabel vraagt 50 euro omdat zij dit "billijk" (zie artikel en de uitspraak van de voorzitter) en ga zo maar door. Het einde is dan nog lang niet in zicht. Ik maak deze vergelijking omdat jullie die ook maken, 200 euro voor afvalwater, 2000 euro voor electriciteit en verwarming. Dat zijn inderdaad appelen met peren vergelijken en die bedragen die u aanhaalt zijn verre van correct (mijn persoonlijk bedrag voor electriciteit en gas bedraagt op jaarbasis 1095 euro!!!). Ook omdat ik goed mij best doe.
"Om gezinnen bewuster te maken over de kosten van het afvalbeleid en hen er toe aan te zetten maximaal gebruik te maken van de dienstverlening (ik veronderstel die van Ivarem zelf)" dat zijn de geciteerde woorden van de voorzitter van Ivarem. Mevrouw de voorzitter sinds het diftar is ingeschakeld (met in Lier een enorme hoeveelheid aan problemen) betaal ik amper 18 euro per jaar. Waarom zo weinig? Omdat ik goed recycleer en nu word ik gestraft met een 3-voudige verhoging (3 x 18 = 54). Hoe legt u me dat uit?
Wat als ik weiger? Ik zet voortaan mijn vuilbak (toch maar 1 keer per maand) niet meer buiten en zal mijn vuil komen storten aan de voordeur van Ivarem dan draait u op voor de kosten en ik mag in "den bak" gaan zitten (hopelijk met kost en inwoon). Lijkt me dat geen goed voorstel.
En onze stadsvader tracht er zich ook weer tussenuit te wringen door aan te halen dat zij niet in het bestuur van Ivarem zitten. De vraag is hier waarom? Geen interesse, vergeten bestuursfunctie aan te vragen? Een stad als de onze is het aan zichzelf verplicht om hier een bestuursfunctie op te nemen. Maar dan blijft nog de vraag zouden ze voor of tegen geweest zijn?
Misschien is het opstarten van een facebook pagina (maar ik ben daar geen held in) een leuk ideetje.
Hier hou ik het voor bekeken, veel kan ik er zelf niet aan doen maar ik heb mijn hart gelucht en dat is al 54 euro waard.
Maandagmiddag was het enige weekmoment dat ik niet ten huize was. Een maandelijkse vergadering met et provinciaal bestuur van GroenPlus. Om de laatste details te regelen voor onze studiedag ivm "Leeftijdsvriendelijke gemeenten : een hefboom voor actief ouder worden" (https://www.facebook.com/events/244623362354082/?fref=ts). In Lier, op bestuurlijk vlak, heeft het woord ouderen blijkbaar een vieze smaak. Er wordt niets georganiseerd ivm de aankomende Ouderenweek. Dus organiseert een Lierenaar maar een studiedag in Zwijndrecht!!!
Onze kleinzoon was zaterdag ten-huize-van zijn moeke en vokke. En we hebben hem meegenomen naar de markt. Meer dan 30 jaar geleden droeg ik onze dochter in een draagzak en iedereen moest er het fijne van weten. Volgens mij is ddit nog niets veranderd wat we hadden ongelooflijk veel bekijks. Een vokke met zijn kleinzoon in een draagzak het is blijkbaar ook in onze stad geen alledaags zicht. Fynn heeft er zich niets van aangetrokken hij sliep, hij sliep en hij sliep. Zelfs bij het drinken van een koffietje was hij niet uit zijn slaapje op te wekken.
Eindelijk zijn we nog eens gaan wandelen. De voorgaande weken was er altijd wel iets. Mijn vrouwtje had nog eerst, met haar vriendin, een vestje gelopen. Zondagmorgen voor het eerst sinds lang nog eens samen een vestje gelopen. En samen met een koppel uit de buurt zijn we naar Olen vertrokken voor een stevige boswandeling van 13,3km. Onderweg een soepje gegeten en genoten van een prachtig herfstweertje. Wat wil een mens nog meer. En dan was het Nijs-time. Jongens wat ik heb ik weer genoten van een zeer geslaagde one-man-show. Schitterend.
Tijd om te stoppen want ik moet eventjes naar het ziekenhuis en dan een GroenPlus vergadering.
