Net mijn krant gelezen en tot de vaststelling gekomen dat bepaalde heiligen nog geëerd worden.
In een ver verleden werd ik in Lier geboren en mijn ouders hadden de plicht mij een naam te geven. Maar niet alles (ver van dat) was toegelaten.
Mijn vader, fier als een gieter, naar het stadhuis om me te laten inschrijven in het geboorteregister. Met de opdracht me "Rony" te noemen, maar dat was buiten de waard, hier de ambtenaar, gerekend. Na wat opzoekingswerk verscheen de toepasselijke naam HiëRONYmus ten tonele. Mijn pa was in alle staten, alles behalve dat. Na veel discussie over en weer werd tenslotte een consensus bereikt met "Ronald". Daar moest ik het dan de rest van mijn leven maar mee doen.
Buiten op school heeft nooit iemand de naam Ronald gebruikt. Ik zou hem er trouwens deftig attent op gemaakt hebben. Ik vertik het zelfs te luisteren als men me zo benoemd.
Maar wat lees ik dan vanmorgen in mijn krant : de heilige Hiëronymus krijgt een tentoonstelling ter zijner ere in het Rockoxhuis(http://www.rockoxhuis.be/nl/) in Antwerpen.
Misschien had mijn pa toch beter deze wonderbaarlijke man zijn naam aan mij gegeven. Ik ga in elk geval de tentoonstelling met veel interesse nekijken en bewonderen.
What`s in a name!!!
De heilige Hiëronymus in woord en beeld.
18 januari 2014 – 13 april 2014
(Jan Sanders van Hemessen, De Heilige Hiëronymus, copyright KBC Erwin Donvil)De Heilige Hieronymus van Jan Sanders van Hemessen, kreeg een ereplaats in Rockox’ kunstkamer of groote saleth, waar ook het beroemde werk van P.P. Rubens, Samson en Delila, een verdiende plaats had en is vandaag het enige werk uit de originele Rockoxcollectie dat vandaag nog in het museum van zijn woning aanwezig is en als het ware ‘in situ’ hangt.
Wij pogen de Heilige Hiëronymus aan de hand van de beeldende kunst te duiden in de renaissance en de barokperiode in West-Europa. Tijdens de 16de eeuw maakte de Heilige Hiëronymus dertig procent uit van alle heiligenvoorstellingen, maar ook in de 17de eeuw bleek de heilige nog van grote betekenis in de beeldende kunst en had hij een voorbeeldfunctie in de contrarefromatie en het humanisme.
Mijn blogje is meestal positief ingesteld, net als ikzelf trouwens(!!!), en ik heb er lang over nagedacht of ik onderstaande tekst wel zou verwoorden. Maar het moet mij even van de lever.
Sinds kort ben ik lid van de seniorenraad en vrijdag werd een item "stemmen in een woonzorgcentrum" behandeld. Het negativisme van de grote meerderheid in de groep, zelf senioren,kwam me zeer raar over en toen iemand antwoorde "ze kunnen toch altijd een volmacht geven" ging bij mij het licht even uit. Zijn mensen in een WZC niet meer bekwaam om zelf hun stem uit te brengen? Rare kronkels door rare "mensen"!!!
Maar waar ik het echt wil over hebben.
Ben zelf al jaren kankerpatiënt en het is nu nog, niet altijd even makkelijk om er over te praten. Ondertussen ken ik ook meerdere mensen die kanker hebben en het verbaasd me telkens weer hoe moeilijk ze het hebben om het aan de buitenwereld uit te leggen, kenbaar te maken of hoe je het wil formuleren. maar het omgekeerde is nog meer van toepassing. Je zogenaamde vrienden vermijden je, waarom? Ze durven je niet meer aanspreken, ze vermijden het zelfs om contact met je te nemen. Zaterdag was ik aandachtig toeschouwer op de natuurloop van AC Lyra en ik sprak met een paar mensen over een persoonlijke vriendin van mij, die sinds kort borstkanker heeft. Dat waren zeer, zeer korte gesprekken en ondanks hun vriendschap, denk ik toch, hadden ze nog geen contact gehad. Dit is een verhaal dat ik ondertussen al tientallen keren gehoord heb. Als je geconfronteerd wordt met iemand uit je vriendenkring lijkt het wel of die een besmettelijke ziekte heeft. Terwijl men juist op die momenten zijn vrienden nodig heeft. Na al die jaren hangt er nog steeds een "taboesfeer" rond deze ziekte, een ziekte waar niemand persoonlijk om gevraagd heeft.
Dit moest ik ondanks alle leuke ervaringen van de afgelopen week, toch even kwijt al was het maar voor mezelf.
Het wordt een drukke week, de volgende die er aan komt. Tekst en uitleg in een volgend artikel.
Geniet van elke minuut, van elk uur, van elke dag.
Beste lezersvrienden voor hen die ik vergeten zou zijn een ongelooflijk 2014 toegewenst. Laat het plezier in het leven door niets of niemand in de weg staan.
De eerste week van mijn zoveelste (tel kwijt???) levensjaar is optimaal verlopen, als dit de voorbode is van de andere 51 weken dan sta ik er zeer goed voor. Moet wel toegeven dat mijn vrouwtje, die 14 dagen vakantie had, daar een grote bijdrage heeft geleverd. Wat is er leuker dan "samen" dingen doen, whatever het ook inhoud. Samen eens lekker gaan eten, samen shoppen, samen met ons kleinkind gaan wandelen, zelfs samen thuiszitten zonder daarom hetzelfde te doen.
Onze belangen gedurende die eerste 5 dagen lagen vooral bij het nuttigen van een, soms overdreven, hoeveelheid voedsel. Mijn schoonmoeder die paling in het groen (2,5kg en bijna alles was op) gemaakt had, een lunchke hier en gisteren, ter afsluiting, een brunch in de Zuid-West (http://www.zuid-west.be/Home.htm). Lekker, lekker, lekkerst!!! Daardoor heb ik wel de nieuwjaarsreceptie aangeboden door ons stadsbestuur (maar uiteindelijk door onszelf betaald) gemist. De eerste keer zolang ze is doorgegaan. maar ik had er niet direct een boodschap en de aanwezigen zullen ons ook niet gemist hebben dus... .
Vrijdagavond is onze flinke kleinzoon voor de eerste keer hier blijven slapen. En hij deed het goed, zelfs zeer goed, hij mag nog op bezoek komen. Dat zijn pas leuke dingen voor de mensen. Er waait een jonge, frisse wind door je huis. Soms met een apart geurtje (!!!), hahaha. Lachen is zijn hobby en alles wat hij vastkrijgt gooit hij weg. En eten kan hij als de beste.
Het zal stil zijn in huize Merelstraat de volgende dagen. Geen kleinkind en mijn vrouwtje terug aan de slag. Ik zal eventjes tijd nodig hebben om te wennen. Maar vanaf volgende week vliegen we er weer in met het beleven van een resem leuke bezigheden.
Ik hou er mee op tot volgende keer en denk er aan beleef plezier in al wat je onderneemt.
Vandaag is mijn laatste blogje in het gezegende jaar 2013. Een jaar waar ik met fierheid op terugkijk. De geboorte van onze kleinzoon Fynn, een jaartje waar mijn gezondheidsindex eindelijk eens gestabiliseerd is, een jaartje waar ik me ingezet heb voor het goede doel (doe ik dat niet elk jaar), heb een stukje bos gekocht voor onze kleinzoon, de ontbijtjogging voor mijn vrienden van Lotgenoten Vlaanderen (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) en de midzomernachtrun (http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2013062310342795_midzomernachtrun-in-lier) voor het ziekenhuis in onze stad. Met mijn vrouwtje een gans jaar toffe dingen gedaan, lekker gegeten redelijk wat duveltjes gedronken. Leerrijke ontmoetingen en leerrijke studiedagen in mijn hoedanigheid als Antwerps voorzitter van GroenPlus (http://www.groen-plus.be/antwerpen/Leeftijdsvriendelijke%20gemeente%20in%20de%20kijker.htm).
Weinig reden tot klagen, eigenlijk helemaal geen reden tot ... .
... toch moet er iets uit het hart van mijn lever. Ik heb er lang (te lang???) over nagedacht of ik het wel zou doen maar de wil, om het te doen, is sterker dus daarom onderstaande brief die eigenlijk gericht is aan "jullie" burgervader(???) en de verantwoordelijke heer schepen. Het heeft inderdaad met de nasleep van Ivarem te maken, leest u zelf maar
Geachte heer Burgemeester, heer Schepen,
Ik beschouw me als een deel van de stem van de man in de straat, de man in de straat die het moeilijk heeft met steeds maar de kop van jut te zijn als het op betalen van lasten, taksen, retributies enz. aankomt. Geen enkel verweer heeft de rechtgeaarde burger, er kan zelfs niet over gediscussieerd worden.
Meer dan 2400 handtekeningen op onze Facebook-pagina, meer dan 700 handtekeningen verzameld tijdens de wekelijkse markt in Lier geven duidelijk aan dat er iets roert onder de bevolking.
Ik hoef aan niemand van jullie uit te leggen waar ik mee bezig ben en dit altijd ten dienste van de anderen, nooit tot eer en glorie van mezelf en hier geachte heer Burgemeester en schepen hebt u mij geraakt tot in het diepste van mezelf.
Behandeld worden als misdadiger, als outlaw, heeft mij diep geraakt. Ik weet dat we op de markt stonden zonder dat we een aanvraag hadden ingediend maar dat was onze keuze. Tenslotte bestaat er nog altijd zoiets als “vrijheid van meningsuiting”.
Maar dat de verantwoordelijken in onze stad in staat zouden zijn om de politie en de stadswachten, die zelf nog eens gecontroleerd werden door hun verantwoordelijke, op ons af te sturen om ons over welk feit dan ook een gasboete te moeten schrijven, was voor ons een brug te ver. Als dit de kracht van verandering is wens ik mij daarvan te distanciëren. Ik vraag me luidop af of dit zo maar mag, iemand een gasboete aansmeren ok, maar op voorhand al bepalen dat er een gasboete moet uitgedeeld worden. Het heeft voor mij iets als Oekraïnse praktijken. Een beetje dictatoriaal zelfs.
Het had anders gekund. De voorzitter van Ivarem heeft ons uitgenodigd voor een gesprek, een gesprek dat 2 uur geduurd heeft en in alle sereniteit verlopen is. Misschien had de verantwoordelijke schepen dit ook kunnen doen en dat zou absoluut getuigen van een “kracht van verandering” en zin voor burgerparticipatie.
Gedane zaken nemen geen keer en ik zal me daar niet laten door ontmoedigen maar als het college van Burgemeester en schepenen in de toekomst wat “respect” zou tonen voor al hun burgers dan staan we nog voor een aangename en boeiende volgende vijf jaar. Tenslotte zijn het “de burgers” die leven brengen in onze stad (zie nog maar net het project Filierpijnen).
En tenslotte voor alle duidelijkheid geachte lezer ik ben geen crimineel maar een simpele burger van een stad waar het aangenaam vertoeven zou moeten zijn. En ik heb zeker evenveel rechten al is dat hier nogal onduidelijk.
Hiermee wil ik 2013 afsluiten en ondanks een schitterend jaar toch een beetje in mineur.
Aan iedereen een fantastisch 2014 toegewenst een goede gezondheid, fantastische dingen mogen beleven, kortom ik wens jullie al datgene wat je jezelf mag toewensen.
Een leuke, zeer gevarieerde week achter de rug. Wat wenst een mens nog meer om zijn tijd (nuttig) door te brengen.
Vergadering van de provinciale GroenPlus afdeling waar ik als voorzitter de touwtjes (???) in handen kan nemen. Alle agendapunten worden kordaat aangepakt en besproken en steeds met meerderheid tegen minderheid aangenomen. Wat kan het leven democratisch zijn.
Na een schitterende 10 jaar GPL-viering werden de noeste werkers beloont met een etentje bij Hussain (districtslid Groen Antwerpen) en een rondleiding door Hugo in de Antwerpse wijk Seefhoek. Lees meer op onze GroenPlus-website : http://www.groen-plus.be/antwerpen/Pakistaans%20etentje.htm.
Mijn goede vriend Bruno, de enige van mijn werkcollega`s die nog contact houdt, was op bezoek in Lier. Babbelen, babbelen en nog eens babbelen was de boodschap. Nog erger dan "twie tetterwijven" zou Van Gelder schrijven. Een wandelingetje langs de stadsvesten, een biertje in de Refuge en een heerlijke wokschotel thuis door mezelf met mijn "hulpkok" klaargemaakt. Het was een heerlijke dag waarvoor dank Bruno.
Vrijdag, dag van de smaakzinnen. Samen met mijn vrouwtje gaan eten in Den Draaiboom (http://www.draaiboom.be/) waar Anja de plak zwaait in de keuken. Sorry maar voor ons is den Draaiboom, paling in het groen. Ik zal er waarschijnlijk nooit iets anders eten. Met een paar duveltjes, een heerlijke palingschotel en een achteraf-koffietje in het gezelschap van de kokkin, een garantie voor een overheerlijke lunch.
Zaterdag was het poll-dag in mijn Groene partij maar ik heb me verontschuldigd. Ik was gevraagd om een G-sport basketbaltornooi een beetje in goede banen te leiden en ik hoop dat ik mijn taak naar behoren heb vervuld. Ploegen voorstellen, matchen aan- en afkondigen (met de kundige hulp van Geertje, waarvoor dank) af en toe een intervieuwtje afnemen langs de zijlijn (zowel coaches, spelers als supporters) en de prijsuitreiking presenteren, het was een behoorlijk allegaartje aan taken. Maar ik heb me geweldig geamuseerd. Wat een spelvreugde die speelsters en spelers (tussen 10 en 58 jaar) uitstralen. Enkele coaches (waar ik een ongelooflijke bewondering voor heb) vertelden me dat dit (de spelvreugde en het enthousiasme) het is waar ze het voor doen. Ik geloof hen op hun woord. Nogmaals van mezelf een dikke, dikke proficiat aan Frank en zijn team van vrijwilligers voor een fantastische organisatie. Ik heb niets dan tevreden gezichten gezien.
De week werd afgesloten met een babyborrel in Wolfsdonk. Dank Frank en Tom voor de uitnodiging. Spijtig liet de Limburges connectie van onze familie het een beetje afweten. Maar met hen die er waren hebben we nog wat kunnen bijpraten.
Hier ga ik het bij houden want mijn nieuwe week start in het Brussels parlement. Tot één dezer dagen, tot ergens.
Dertig senioren , zelfs meerdere die nog niet tot Groen bekeerd waren, bliezen vrijdag om 10.30u verzamelen voor een geleid bezoek aan het Parlamentarium, het Bezoekerscentrum van het Europees Parlement.
Gastvrouw Angelique en collega Sara stonden ons al op te wachten om Bart Staes te verontschuldigen die een kwartiertje later zou opdagen maar om 10.45u waren we voltallig , Bart inbegrepen!
Met zijn allen door de security ,langs de vestiaire en ......het feest kon beginnen!
En reken maar, het was wel degelijk een feest : Europa, Brussel , Luxemburg, Straatsburg, partijen,raden commissies, wetten , verordeningen,onderlinge en fractie overschrijdende afspraken ...
Bart liet alles de revue passeren, verstaanbaar, aanschouwelijk, gedetailleerd, in één woord : perfect.
Filmpje meepikken , Europa afschuimen met een digitale rollator, wie is wie bij Groenen en de concurrentie , Bart wist er alles over en het was om 13.00u véél te vroeg om te gaan lunchen!
De broodjes, cake, appels en de noodzakelijke koffie smaakten uitstekend en om 14.00u stond onze gastheer weer klaar om in een technicolore sfeer Europa’s geheimen verder openbaar te maken.
Tony Cooreman profiteerde eerst even van de gelegenheid om in het kort uit te leggen wat en waarmee het ENGS – European Network of Green Seniors mee bezig is en nodigde en passant iedereen die interesse heeft in Europa en het Engels voldoende beheerst, uit om mee te werken met ons netwerk.M.a.w. stuur een mailtje met je gegevens en we houden jullie op de hoogte.
Finaal had Bart voor ieder nog een Europees groen zakje documentatiemateriaal meegebracht en om 16.00u trakteerde hij ons nog op een afscheidsborrel op het Luxemburgplein.
Einde van een mooie, leerrijke dag. Bedankt Bart en Tony.
Vandaag, dinsdag 26/11/2013, hebben de initiatiefnemers van “Neen aan de afvaltaks van Ivarem”, op uitnodiging van Ivarem, een gesprek gehad met de Algemeen Directeur Dhr. Jos Boeckx en de communicatieverantwoordelijke van het bedrijf waarvan de naam mij even ontsnapt.
Gedurende anderhalf uur, hebben we met respect voor elkaar geluisterd, zonder echter diepgaand in debat te kunnen gaan. Beide partijen hebben de mogelijkheid benut om de verschilende standpunten, invalshoeken en argumenten toe te lichten. Ieder vanuit zijn of haar visie, perspectief en aanvoelen.
We hebben niet echt veel nieuwe zaken gehoord. Daardoor hebben we ook niet echt nieuwe inzichten gekregen en zijn we niet overtuigd dat de afvaltaks de burger zal overtuigen om nog minder afval aan te bieden. Op vele argumenten schuift Ivarem de verantwoordelijkheid door naar de gemeenten. Zelf zijn ze er wel van overtuigd dat ze een doordachte en correcte maatregel hebben genomen en op een transparante wijze hebben gecommuniceerd en gehandeld.
Wij hebben van onze kant geprobeerd de argumenten, die we ook reeds uitvoerig in een open brief hebben geformuleerd, duidelijk te maken. Enkel bij het punt dat de afvaltaks onrechtvaardig is voor gezinnen in armoede of met kleine inkomens, die net liggen op of net boven de armoedegrens, zagen we enige verbijstering. Deze groep is immers veel groter dan de cijfers die je kan halen uit de kruispuntbank. De fiscus weet immers perfect wat we allemaal verdienen. Ten minste van wie het reële inkomen gekend is.
Ivarem is van oordeel dat zij het principe, dat de vervuiler betaald, niet verlaten. In tegendeel zijn zij van oordeel dat door een deel van de totale afvalfactuur zichtbaar te maken, de burgers er toe zal aanzetten tot nog meer vermijden van afval. Wij zien dit echter niet zo daar de meeste burgers de afvaltaks koppelen aan zijn of haar afvalverbruik en systeem dat wordt toegepast. Of het nu via Diftar of andere systemen gaat, dit blijft in de hoofden van mensen hetzelfde. Je kan het de burgers niet kwalijk nemen dat zij vanuit hun perceptie deze koppeling maken.
Ivarem heeft getracht ons ook duidelijk te maken dat ook zij gebonden zijn aan wetgevingen en regels vanwege de verschillende overheden. Zo kunnen zij alleen maar de kostprijs van het restafval volledig doorrekenen, aan de burgers. De kostprijs berekenen en verrekenen van de selectieve restafval die op de containerparken terecht komt, is al veel moeilijker. Zo mogen zij, vanuit wetgeving, de verschillende soorten restafval, niet met elkaar verbinden om aan de burger rechtstreeks door te rekenen.
Alle containerparken samen in de regio kosten Ivarem een slordige 5,5 miljoen Euro op jaarbasis. Alle burgers samen betalen hiervan 10%. De overige 90% wordt doorgerekend naar de verschillende gemeenten. Elk bezoek aan een containerpark kost Ivarem zo wie zo 10 Euro.
De 5,5 miljoen Euro, waarvan hierboven sprake is, zit vervat in de 170 Euro per jaar, die een gezin gemiddeld betaald aan afval.
In een gemiddelde gemeente kost het afvalbeheer ongeveer 170 euro per gezin per jaar. Die kosten worden momenteel voor ongeveer 40 % doorgerekend aan de gezinnen en voor 60 % betaald uit de algemene middelen. Bedoeling is uiteindelijk ongeveer 80 % door te rekenen en nog 20 % uit de algemene middelen te betalen.
De kosten in euro per gezin per jaar zijn als volgt verdeeld:
Fractie-Hoeveelheid-Kosten gemeente-Kosten nu en 2014 Restafval 310 kg 100 € (323 €/ton) 60€ 80€ Cont.park 430 kg 55 € (128 €/ton) 5€ 8€ Select. inz. 280 kg 10 € (71 €/ton) 5€ 5€ Communicatie n.v.t. 5 € 0 0 Vaste bijdrage 54€ Alg. middelen 100€ 23€ Totaal 1 020 kg 170 € 170€ 170€
De gemeente heeft nog ongeveer 5 euro per gezin kosten voor niet huishoudelijke stromen (afval afkomstig van de werking van de gemeentelijke diensten).
Ivarem neemt geen politieke standpunten in, maar geeft wel toe dat indien de gemeenten niet voorzien in compenstaties, wat hun volledig vrijstaat, dit een belastingverhoging is. Zij geven ook aan dat alle gemeenten het financieel moeilijk hebben.
Nog volgens Ivarem is het niet mogelijk om een afvaltaks te berekenen op basis van het inkomen van het gezin en/of het reële verbruik van afval. Hiermee verlaten zij, volgens ons, wel het principe dat de vervuiler betaald.
Tot slot hebben wij gesteld dat de verwevenheid van de politiek, in de structuur van Ivarem, veel te groot is. De verschillende gemeenten zijn immers zowel aandeelhouder als bestuurder van Ivarem. Blijbaar zit dit zo vervat in de wetgeving op de intercommunales. Volgens ons wordt het dan hoge tijd dat de wetgeving veranderd. Je kan niet tegelijkertijd boswachter en stroper spelen.
Ivarem is met het voorstel van afvaltaks naar de conferentie van burgemeesters getrokken. Deze conferentie zou driemaal per jaar samenkomen. Wij kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de verschillende burgervaders dit voorstel als muziek in de oren heeft geklonken. Gelijktijdig een besparing doorvoeren en deze niet moeten compenseren aan de gezinnen is een godsgeschenk voor de noodlijdende gemeenten. Blijkbaar zouden een paar gemeenten wel denken aan enige vorm van compensatie. Maar de meerderheid gaat dit niet doen. Dit is wat wij noemen oude politiek in de coulissen van niet transparante vergaderingen en bijgevolg politiek oncorrect.
Besluit.
In wederzijds respect hebben we van gedachten gewisseld maar of dit nu zal leiden tot enige veranderingen, zijn we niet overtuigd. Wij, de initiatiefnemers, vrezen dat alles bij het oude zal blijven en dat de brave burger eens te meer de kop van Jut zal zijn. Wij danken de directie van Ivarem voor de uitnodiging.
Toch blijven wij demonstratief vragen aan iedereen om de facebookpagina en bijhorende petitie kenbaar te blijven maken en te verspreiden. Alle gemeenten moeten nog voor het jaareinde hun goedkeuring geven in dit dossier. Wij hopen dat er toch nog gemeentebesturen, meerderheid en opositie, die samen beslissen dat deze afvaltaks onrechtvaardig is en indien deze er toch komt, dat zij hun burgers en gezinnen ruimschoots zullen compenseren. Bovendien hopen wij ook dat de sociale correcties uitgebreid zullen worden en sterk verminderen voor de allerlaagste inkomens.
Vrijdagavond was het "Nacht van het Kempisch Erfgoed", ook in onze stad waren er verschillende activiteiten. Nadat we eerst gaan wandelen waren met Lier Woonplezier om wat meer verlichting op de stadsvesten, was het tijd om naar het museum te gaan. Daar vondt een vertelling plaats over onze Lierse reuzentrein. Knap verteld door 2 dames kwamen we te weten hoe onze reuzen er zo pikfijn uitzien en hoe op 1 avond de stad er proper en netjes bijlag. Een bezoek aan onze reuzen kon dan niet ontbreken maar veel tijd hadden we niet. Onder de Zimmertoren speelde men cinema. Filmpjes over de H.Hartparochie uit ver vervlogen tijden (1901-1951). Vele plaatsen kwamen me totaal onbekend over, er is toch veel veranderd in onze stad sindsdien.
Gisteren was het in Lier boomplantdag. Iedereen die voordien boompjes had gekocht was uitgenodigd en of er volk was! Lier en omgeving is de minst-beboste regio van onze provincie daat moest dringend wat aan gebeuren. Natuurpunt had niet minder dan 6600 bomen in de aanbieding staan en om 11u was het eerste bos al volgeplant. Wij hadden de eer aan het 2de gedeelt te mogen beginnen. Onze kleinzoon was er ook bij, het is voor hem dat we dit doen. Onze kinderen en kleinkinderen moeten nog in bossen kunnen spelen en ravotten en als we de huidige minister bezig horen, zij creëert niet-bestaande bossen, is dit niet zo evident.
Beeld zegt meer dan letters, ik ga het hier bij houden. Tot een volgend artikeltje en veel lees- en kijkplezier.
Ripspique (http://www.ripspique.be/) is al jaren een muzikaal begrip in onze stad. Alle soorten muziek in allerlei combinaties komen aan bod. Spijtig, voor mezelf, komt het Nederlandstalige lied weinig aan bod, maar gisteren was het zover.
Lucky Fonz III (http://nl.wikipedia.org/wiki/Lucky_Fonz_III) en Jan De Smet (http://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_De_Smet) zorgden gisteravond voor een unieke combinatie. De zanger van de Nieuwe Snaar is wereldberoemd in Vlaanderen (waarschijnlijk ook in Nederland) maar who the f... is Lucky Fonz III. Hij is ergens tussen 31 en 33 jaar oud (zijn eigen woorden), Lucky Fonz I blijkt zijn oma te zijn maar wie nr II is, was me gisteren niet echt duidelijk. Hij kondigt al zijn liedjes min of meer muzikaal aan, soms weet je zelfs niet of het lied ja dan neen al bezig is. Hij geeft de indruk zijn liedjes ter plaatse te componeren (wat natuurlijk niet zo is, maar toch).
Beide artiesten weten telkens het ideale woord te vinden om ons iets of niets duidelijk te maken. Van Drs. P over Urbanus naar Wannes Van de Velde en eigen nummers kwamen aan bod. Met gitaar, banjo, akkordeon en piano werd alles muzikaal omlijst. Af en toe werd er een strofe vergeten, was de tekst even zoek maar dat maakte (volgens hun eigen woorden) "deel uit van de show".
Het was verassend, wist niet op voorhand wat ik er moest van denken, het was een schitterend spektakel waar lachen nooit ver af was. Ik heb er van genoten en beste Lucky en Jan als jullie dit moesten herhalen, ik kom terug. Heb na de vertoning zelfs de kans gehad om met beiden een kort, summier gesprek te hebben en dat was een leuke afsluiter. Met een nieuwe plaat (Jan De Smet) en nieuwe cd (die ik momenteel aan het afspelen ben) met mijn fietsje de koude nacht in op weg naar huis.
Zaterdag hebben wij, het provinciaal GroenPlus-bestuur, een gesmaakte studiedag georganiseerd ivm "Leeftijdsvriendelijke gemeenten, een hefboom voor actief ouder worden". Op 1 oktober had ik deelgenomen aan het colloquium georganiseerd door de Vlaamse Ouderenraad (http://www.ouderenweek.be/2013/brochure.pdf) in het Vlaams parlement.
Een unieke gelegenheid om zelf iets dergelijke te organiseren.
Een 40-tal geïnteresserden namen in Zwijndrecht, gastgemeente, deel aan onze studiedag. Een openingswoord van de plaatselijke gemeenten, de heer VandeVijver, was hier zeker op zijn plaats. Na een korte uiteenzetting van Jos Stassen, burgemeester va Kruibeke, over het "kiezen" in een WZC was het de beurt aan Veerle Baert (VVSG)om ons, via een PP-presentatie, een uitleg te geven hoe het VVSG dit thema aanpakt.
Chris Vermeulen, OCMW-voorzitter in Zwijndrecht, voegde de daad bij het woord en vertelde met praktische voorbeelden hoe Zwijndrecht dit aanpakt.
Een broodjesmaaltijd zorgde voor wat soelaas om er dan in de namiddag terug stevig in te vliegen.
Ingrid Pira (12 jaar burgemeester van Mortsel) vertelde vanuit haar praktijkervaring dat steden en gemeenten heel wat kunnen ondernemen om het ouderen aangenaam te maken. En niet alle maatregelen hoeven veel geld te kosten. Philippe Bossin, kabinetsmedewerker van mevrouw De Bie, schepen in Mechelen, kwam voorstellen hoe Mechelen het WZC van de toekomst gaat bouwen. En Joost Fillet, kersvers schepen in Kontich, kwam de toekomstplannen van zijn gemeente uit de doeken doen. Drie zeer gedreven sprekers met drie verschillende onderwerpen en veel vraagstelling vanuit het publiek. Ik ben af en toe moeten tussenkomen want anders hadden we misschien nog bezig geweest. We kunnen gerust spreken van een geslaagde studiedag.
Met nog een receptie en nababbelen werd de dag netjes afgerond.
Opruimen, nog een duveltje gedronken en terug naar mijn geboortestad waar ze blijkbaar geen interesse hebben om iets rond de week van de ouderen te organiseren (van 18 tot 24 november) (http://www.vlaamse-ouderenraad.be/artikel.php?pub_id=3023).
Gisteren was het rustdag na een zeer interessante week waarover morgen meer.
Veerle Baert (VVSG)
Chris Vermeulen (OCMW-voorzitter Zwijndrecht) Burgemeester van zwijndrecht in gesprek met Lieve Philippe Bossin, Ingrid Pira, Joost Fillet
Hebben jullie ook af en toe het gevoel dat het "genoeg" is geweest? ik denk dat ieder van ons daar al eens mee rondloopt maar het daarom niet uit.
Wat Ivarem aanvangt met zijn afvaltaks tart elke verbeelding. Waar gaan we in dit landje naartoe als iedereen zich zomaar het recht kan toeeigenen om in de brave burger zijn zakken te zitten. Morgen vraagt Telenet 50 euro om enkel maar te "mogen" bellen, Electrabel vraagt 50 euro omdat zij dit "billijk" (zie artikel en de uitspraak van de voorzitter) en ga zo maar door. Het einde is dan nog lang niet in zicht. Ik maak deze vergelijking omdat jullie die ook maken, 200 euro voor afvalwater, 2000 euro voor electriciteit en verwarming. Dat zijn inderdaad appelen met peren vergelijken en die bedragen die u aanhaalt zijn verre van correct (mijn persoonlijk bedrag voor electriciteit en gas bedraagt op jaarbasis 1095 euro!!!). Ook omdat ik goed mij best doe.
"Om gezinnen bewuster te maken over de kosten van het afvalbeleid en hen er toe aan te zetten maximaal gebruik te maken van de dienstverlening (ik veronderstel die van Ivarem zelf)" dat zijn de geciteerde woorden van de voorzitter van Ivarem. Mevrouw de voorzitter sinds het diftar is ingeschakeld (met in Lier een enorme hoeveelheid aan problemen) betaal ik amper 18 euro per jaar. Waarom zo weinig? Omdat ik goed recycleer en nu word ik gestraft met een 3-voudige verhoging (3 x 18 = 54). Hoe legt u me dat uit?
Wat als ik weiger? Ik zet voortaan mijn vuilbak (toch maar 1 keer per maand) niet meer buiten en zal mijn vuil komen storten aan de voordeur van Ivarem dan draait u op voor de kosten en ik mag in "den bak" gaan zitten (hopelijk met kost en inwoon). Lijkt me dat geen goed voorstel.
En onze stadsvader tracht er zich ook weer tussenuit te wringen door aan te halen dat zij niet in het bestuur van Ivarem zitten. De vraag is hier waarom? Geen interesse, vergeten bestuursfunctie aan te vragen? Een stad als de onze is het aan zichzelf verplicht om hier een bestuursfunctie op te nemen. Maar dan blijft nog de vraag zouden ze voor of tegen geweest zijn?
Misschien is het opstarten van een facebook pagina (maar ik ben daar geen held in) een leuk ideetje.
Hier hou ik het voor bekeken, veel kan ik er zelf niet aan doen maar ik heb mijn hart gelucht en dat is al 54 euro waard.
Maandagmiddag was het enige weekmoment dat ik niet ten huize was. Een maandelijkse vergadering met et provinciaal bestuur van GroenPlus. Om de laatste details te regelen voor onze studiedag ivm "Leeftijdsvriendelijke gemeenten : een hefboom voor actief ouder worden" (https://www.facebook.com/events/244623362354082/?fref=ts). In Lier, op bestuurlijk vlak, heeft het woord ouderen blijkbaar een vieze smaak. Er wordt niets georganiseerd ivm de aankomende Ouderenweek. Dus organiseert een Lierenaar maar een studiedag in Zwijndrecht!!!
Onze kleinzoon was zaterdag ten-huize-van zijn moeke en vokke. En we hebben hem meegenomen naar de markt. Meer dan 30 jaar geleden droeg ik onze dochter in een draagzak en iedereen moest er het fijne van weten. Volgens mij is ddit nog niets veranderd wat we hadden ongelooflijk veel bekijks. Een vokke met zijn kleinzoon in een draagzak het is blijkbaar ook in onze stad geen alledaags zicht. Fynn heeft er zich niets van aangetrokken hij sliep, hij sliep en hij sliep. Zelfs bij het drinken van een koffietje was hij niet uit zijn slaapje op te wekken.
Eindelijk zijn we nog eens gaan wandelen. De voorgaande weken was er altijd wel iets. Mijn vrouwtje had nog eerst, met haar vriendin, een vestje gelopen. Zondagmorgen voor het eerst sinds lang nog eens samen een vestje gelopen. En samen met een koppel uit de buurt zijn we naar Olen vertrokken voor een stevige boswandeling van 13,3km. Onderweg een soepje gegeten en genoten van een prachtig herfstweertje. Wat wil een mens nog meer. En dan was het Nijs-time. Jongens wat ik heb ik weer genoten van een zeer geslaagde one-man-show. Schitterend.
Tijd om te stoppen want ik moet eventjes naar het ziekenhuis en dan een GroenPlus vergadering.
Gisteren met mijn vrouwtje naar de Boekenbeurs geweest. Vroeger een jaarlijks weerkerend gebeuren, maar het was nu al enkele jaren geleden. Veel veranderd is er niet, er zijn wat nieuwe stands, er is plaats voor e-boek, Van In (Lier) is uit roulatie. Het was een leuke namiddag maar ...
... wel opvallend.
Heb mezelf verplaatst met openbaar vervoer, 1x bus, 2x tram. En wat blijkt? Is er nog één iemand die betaalt? Niet moeilijk dat de Lijn schulden heeft. Echt waar ik heb niemand, maar dan ook niemand zien betalen. Controle is er niet, heeft iedereen dan een abonnement? Rare toestanden. Heb dan uiteindelijk beslist om ook maar niet te betalen!!! Grapje. Heb een omnipas en rij een gans jaar gratis omdat we van 2 auto`s naar 1 auto zijn overgestapt.
Na ons bezoek aan de boekenbeurs kwamen we toch tot een vrij eigenaardige vaststelling. Mijn vrouwtje had een paar boekjes gekocht, ik niets. Maar we gingen naar huis met 3 pakjes Royco-minut-soep, 2 blonde Grimbergen en 2 pakken chips van Lays. Was dit nu de boekenbeurs of het voedingssalon? Leuk maar het hoeft niet.
Op de boekenbeurs nog een babbeltje gedaan met de Lierse schrijver Kris Van Steenbergen. Dit is al de 2de maal ik hoop dat hij niet begint te denken dat ik hem stalk!!! Zij boek is wel een absolute aanrader. Dus iedereen naar de boekhandel voor "Woesten".
Tot een volgende keer, geniet en have-fun-all-the-time !!!
Het was een drukke "Groene" week. Vorig weekend in Brugge een schitterend congres, alhoewel niet al onze "senioren"standpunten werden aanvaard. Maar onze sprekers hebben hun best gedaan om een zeer bescheiden GroenPlus-stempeltje op de partij te drukken. Opvallend was het stemgedrag avn de jongeren en de meer ouderen, zij kwamen veruiveld dikwijls overeen. Wat zou hier de reden van zijn? Jongeren zijn bekommerd om de toekomst van zichzelf maar ook om de toekomst van ouderen. En bij senioren is dit hetzelfde, zij zijn zeer bezorgd wat hun kinderen en kleinkinderen in deze maatschappij te wachten staat.
Dinsdagavond organiseerde GroenPlus Duffel een avond over wonen. Veel volk, maar met iets minder slecht weer hadden het er nog meer kunnen zijn. Proficiat aan Gilberte en haar team. Mieke Vogels vertelde uit haar boek over wonen, 2 bio-ecologische architecten (schitterend pleidooi) legden uit dat het ook anders kan. Uit de KUL kwam iemand haar thesis over "Wonen voor ouderen" voorstellen en tenslotte Anjes Dierens sprak uit eiegen ervaring. Zij ging niets uit de weg want het is niat al goud wat blinkt als men met meerdere mensen gaar samenwonen (kangoeroewonen).
Donderdag en vrijdag stonden in het teken van 10 jaar GroenPlus. Het werd een schitterende viering, woordje van onze voorzitter, sofagesprekken, een harp-interludium van één van onze GroenPlussers. Een (h)eerlijke maaltijd (Hacienda Popular), een wandeling in Borgerhout en een receptie in het Ecohuis ronden deze fantastische dag af. Meer dan 125 aanwezigen bevestiggen dat ook ouderen oor hebben voor de politiek. Een van de volgende dagen verschijnt er wel een uitgebreid artikel op onze website (http://www.groen-plus.be/).
De rest van de week heb ik me beziggehouden met de organisatie van ons colloquium "Leeftijdsvriendelijke gemeenten". Vermits er in Lier totaal geen interesse is in de ouderenweek (in ouderen tout court!!!) organiseer ik maar in een andere gemeente. (https://www.facebook.com/events/244623362354082/?fref=ts).
Zaterdag was het kleinzoondag. Puur amusement, hij lacht al met geluid, wat heerlijk om te horen. Hij is mee gaan wandelen en slaapt dan als een roos.
Ik ga er mee stoppen want ik vertrek naar Brussel, inderdaad voor een dagje Groen. Tot spijt van wie benijd.
Met mijn vrouwtje, dochter, schoonzoon en onze allernieuwste aanwinst Naar Nederlands Limburg op vakantie. Er zijn minder leuke dingen in het leven zou ik zeggen.
Na een ritje van een kleine 2 uurtjes installeerden we ons in één van de bungalows van de Lommerbergen (http://www.landal.be/be-nl/vakantieparken/nederland/limburg/de-lommerbergen?gclid=CMGhtK_ZlboCFYm_3godOXoAHg) in Reuver (Ned. Limb.). Rustig op een terrasje, met een "duur" duveltje, wachten we op de aankomst van onze kinderen (???) en kleinkind. Vrijdagavond lekker gegeten, pintje gedronken en onze eerst overnachting overleefd.
Wij hebben absoluut geluk gehad met het weer. Donderdag een beetje regen en bij het naar huis rijden eveneens, maar voor de rest zalig (zomer)weer. Dinsdagmiddag zelfs buiten gegeten en gans de namiddag lekker in het zonnetje gezeten. En voor de rest een loopje gedaan met mijn vrouwtje, gaan wandelen met Sado en Lex (onze dochter haar labradors) en een kort wandelingetje met Fynn, voor de eerste keer in zijn draagzak. Na 5 meter sliep hij al, zo content was hij.
Postzegels heb ik ook gekocht, er was nl. een postzegelbeurs in Reuver en daar werden zegels per opbod geveild. Leuke maar serieuze bedoening en het heeft opgebracht.
Tot woensdagavond was alles ok, maar vanaf de volgende morgen liet de gezondheid het volledig afweten. Niets heb ik nog gedaan, echt niets en dit tot op heden. Slapen, wat eten, medicament nemen en that`s it. Een mens stelt zich zijn vakantie toch iets anders voor. Gelukkig hebben de anderen zich leuk beziggehouden en ik was dan maar eens babysitter, zowel voor Fynn als voor de 2 labradors. Maar tot op heden zit er nog steeds geen fut in mijn lijf. Hopelijk betert het snel want ik heb vanaf vrijdag een zeer drukke 10-daagse voor de boeg.
Sommigen zijn er op uit om zo veel mogelijk poen te pakken voor het "eigen" goede doel. Ik hoef hiervan geen voorbeelden te geven, onder de dames en heren politici en onze "topambtenaren" zijn voorbeelden genoeg te vinden.
Deze week hebben mijn vrouwtje en ik toch wel ons best gedaan, al gaat het hier over kleine bedragen. Vorig weekend heb ik deelgenomen aan de recreatieve jogging, ingericht door AC Lierse, ten voordele van SOS Kinderdorpen. Gisteren heb ik samen met mijn vrouwtje in Antwerpen deelgenomen aan Race for the Cure (http://www.raceforthecure.be/) (http://www.hln.be/hln/nl/33/Fit-Gezond/article/detail/1713660/2013/09/29/5-642-lopers-en-wandelaars-op-vijfde-Race-for-the-Cure.dhtml). 5de Organisatie en mijn 5de deelname en ja de dames zijn er overduidelijk in de meerderheid maar het is t.v.v. borstkankeronderzoek. Meer dan 5500 deelnemers, deelnemers die zelf geconfronteerd zijn met kanker of vrienden en familie die iemand "kennen" met kanker. Liep ik de vorige lopen een beetje voor mezelf dit keer speciaal voor iemand die pas sinds enkele weken weet dat zij de confrontatie niet meer uit de weg kan gaan. Met ons drietjes, er was nog een collega van mijn vrouwtje bij, hebben wij op een rustig tempo de 6km afgelegd. Met dank aan Jo voor zijn zeer heilzame taping (zie verslag vorige week).
Gisteren heeft me nog iemand aangesproken dat ikzelf altijd met goede doelen bezig ben. Men moet niet overdrijven maar als ik er zelf over nadenk, deels is dat wel zo. Al mijn vroegere activiteiten zijn langs de kant gezet behalve de "ontbijtjogging" en de "midzomernachtrun". Al deze inkomsten gaan naar kankerdoeleinden en er is volgens mijn niets mis mee dat ik me daar goed bij voel. Net zoals die politici en topambtenaren zich goed voelen om zichzelf tot goede doel uit te roepen.
Tot een volgend verslagje of een volgend goede doel (hahaha)
Deze week geen artikeltje over onze wekelijkse avonturen, op mijn FB-pagina kunnen jullie de foto`s van de picknick bewonderen. En voor de rest van de week heb ik mij tamelijk veel Groen-gedragen. En daar is niets mis mee!!!
Maar ik kan mezelf wel voor het hoofd slaan. Zoveel jaren loperservaring en toch laat ik me nog vangen. Hoe weinig ik ook loop slimmer ben ik er niet op geworden. Om mezelf te motiveren (???) koop ik vorige week een spiksplinternieuw paar loopsloefjes. Maar met een iets andere vorm als vroeger omdat ik het idee had dat ik liep als een Chaplin. Dus op aanraden van een ander model genomen. Maar Geert (Vedette Sport) die me goed kent verwittigde me toch dat ik mijn inlegzooltjes niet mocht uitlaten.
Vrijdagmorgen de "looptest" en het ging bijna "fantastisch", het Chaplin gevoel was weg. Maar ik was wel op weg "zonder" mijn inlegzooltjes. Zondagmorgen was ik klaar om naar de atletiekpiste te gaan en 10km te joggen voor het goede doel (http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/schapenkoppenloop.aspx). Ik vertrok samen met een grote groep maar onze wegen scheiden omdat ik maar 10km en de anderen 15km zouden afleggen. Na een half uur begon de miserie, pijn aan mijn rechterkuit, ik moest zelfs ophouden met lopen. Wandelen was de boodschap en ook dat liep niet van een leien dakje. Toch nog eens een poging wagen, ditmaal met een schuiffelpasje maar de pijn werd erger en erger. Na veel tandengeknars ben ik terug op de piste aangekomen.
Nu zijn we twee dagen later en de pijn is er nog steeds.
Maar ik was op weg gegaan zonder mijn inlegzooltjes, met alle goede raad naast me neer te leggen en nu moet ik de gevolgen dragen. Hoe kan een mens zich soms langs zijn domste kant laten zien. En volgende zondag is er "Run for the cure" (http://www.raceforthecure.be/) waar ik mijn met vrouwtje al meerdere jaren meeloop t.v.v. borstkanker.
Hopelijk gaat het me lukken maar ik vrees voor het ergste.
Er zijn uiteraard erger dingen in het leven, maar een mens heeft niet veel nodig om de dommerik uit te hangen. En heb ik nu mijn lesje geleerd? Wie zal het zeggen!!!
Een titel misleidt soms de massa, maar er is in wezen niets mis mee.
De 2 eerste dagen van de week stonden in het teken van de Groene senioren, maandag bijna ganse dag in Brussel en dinsdag in Berchem. Ook Groen houdt binnenkort een congres en GroenPlus (de 55-plussers van Groen) dragen met plezier hun steentje bij. Amenedementje hier, aanpassing daar er werd de ganse dag stevig gedebatteerd.
Deze week maar een loopje ondernomen, een 9-tal km. maar de goesting ontbrak een beetje. Hopelijk is er de volgende week beterschap.
In het verleden had ik al even laten horen dat ik graag de Seniorenraad (in Lier) wou versterken. Vanuit mijn GroenPlus ervaring moet dit zeker lukken. Vrijdag was het zover. Op uitnodiging heb ik mijn eerste seniorenraad achter de rug. Veel heb ik er niet gezegd, maar wel goed geluisterd. Als het kon tenminste want soms werd er stevig door mekaar gepraat. Een ervaring rijker en misschien word ik volgende keren terug uitgenodigd!!!
Zondag heb ik mijn hulp aangeboden (zoals alle jaren) aan mijn vrienden uit Vorselaar, de Kasteellopers. Hun Monumentenloop (http://www.kasteellopers.be/) is in het loperswereldje al een echt monument aan het worden. Om de 2 jaar een marathon en dit jaar kinderlopen, 6, 14 en 28km. Waar ik mee tracht alles in goede banen (mag je zelfs letterlijk nemen) te leiden. Met mijn maatje Dirk (en af en toe een duveltje) houden wij de stemming er in.
Een schitterende week met een beetje fierheid op mezelf, fier op onze schoonzoon, kortom fier op alles waar mensen zich inzetten.
Deze week redelijk sportief bezig geweest. Drie pogingen ondernomen om een loopje te doen. Twee zijn redelijk gelukt de derde was een complete afgang, maar ja dat ben ik ondertussen al gewoon.
Maandag was de start van een nieuw GroenPlus (de 55-plussers van Groen) jaar en we zijn er al goed ingevlogen. Met verkiezingen in het verschiet zullen ook de "senioren" af en toe hun zegje doen hoe een toekomstig beleid er moet uitzien. Misschien zouden zij een eigen partij moeten oprichten (zoals zo succesvol in Nederland gebeurd), wij vertegenwoordigen tenslotte een derde van de totale kiezersbevolking. Als dat nog geen goed idee zou zijn!!!
De "Weekdieren" (https://www.facebook.com/pages/Weekdieren/153708834770669) zorgen in hun Vleeshal alle dagen voor muziek, eten, drank en ja zelfs voetbal. Donderdag gaan kijken naar het groepje, met een naam die ik toch niet kan onthouden, van mijn neef Bram. Het was er snikheet maar ze speelden er lustig op los terwijl een fris pintje steeds dicht tegen mijn lippen stond. Ben zelf niet naar het voetbal gaan kijken, zoals vermeld op mijn FB-pagina, zal ik één van de enige Belgen zijn die naar de Memorial gekeken heeft. En er absoluut van genoten heeft.
Dit weekend was het de 25ste Monumentendag en ook in ons stadje waren een aantal gebouwen opengesteld voor het publiek. De Normaalschool (gedoemd om te verdwijnen!), de oude Rijkswachtkazerne (gaat verdwijnen, plannen zijn al beschikbaar), de Tiendeschuur (staat gedeeltelijk te verkommeren) en het Kanunnikenhuis in de Kloosterstraat heb ik bezocht. Soms vind ik het spijtig dat gebouwen verdwijnen om er "woonprojecten" op neer te planten. De oude kazerne ok, daar is niets mee aan te vangen. Maar de Normaalschool jongens wat voor een mogelijkheden bied dit gebouw. Laat het gedeelte oefenschool en de Kluis nog verkocht worden, maar de rest waaaaw. Maar ja geen centen dus verkopen, hoe meer inwoners in onze stad hoe dikker de portemonee van onze Burgemeester en zijn Schepenen.
En natuurlijk heb ik ook mijn kleinzoon nog bezocht, dat kan niet mankeren. Hij zal rap groot zijn.
Hier moet ik er snel mee ophouden want ik moet naar Brussel!!!
Kan een nieuwe week mooier beginnen dan met de geboorte van een kleinzoon? Ik denk het niet. Maandagmiddag opgewekt naar Mol om "onze" Fynn te gaan bewonderen, dinsdag met de overgrootouders en woensdag op een sportieve, met de fiets, naar het ziekenhuis. Genieten!!!
Vrijdag moest mijn vrouwtje een ganse dag werken en ben ik samen met Vincent, vriend en cafékennis (hahaha) naar de Boterhammen geweest (Warandepark, Brussel). Eerst was Nynke (http://nynkemusic.com/) aan de beurt en tot mijn spijt moet ik toegeven, dit was niets voor mij. Een wat fado-getint, Fries gebrabbel nee voor mij hoeft het niet meer. Maar ...
Good-old Willem Vermandere (http://willem-vermandere.be/) maakte alles goed. Mooie liedjes, schitterende bindteksten, we vergeven het hem volledig als hij er al eens "naast" zit. Voor de zoveelste (ben de tel kwijt) maal genoten van een man, de rust zelve, met een uitstraling om U tegen te zeggen.
Terwijl mijn vrouwtje nog even over-en-weer naar Mol reed, om de boel wat op te kuisen alvorens onze dochter thuis kwam, zorgde ik voor wat eten op tafel. Een muis zou doodgevallen zijn in onze ijskast! Naar de markt geweest, uiteraard een koffietje gaan drinken en 6 liter groente- en tomatensoep gemaakt. `s Avonds met ons tweetjes lekker gaan eten in de Pezo (http://www.pezo.be/). Minestronesoepje, viswok (superlekker) en een huisgemaakt tiramisutje, overgoten met duvel en een koffietje. We gingen eigenlijk om osso-buco (vorige keer super) te eten, maar blijkbaar is dit enkel een suggestie (en dus niet altijd op de kaart), spijtig.
Gisteren was het babyborrel van mijn 30ste vriend Kris. Wij naar Zele om hun 2 maanden oude zoon Briek te bewonderen, wauw wat een brok leven. Er waren nog andere Lotgenoten (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) aanwezig en het was dus een prettig weerzien. Thuisgekomen nog een fritje gaan steken bij de Ferre en na een beetje tv kijken, heerlijk uitgeslapen voor een nieuwe week.
Vandaag staat al de eerste vergadering op het programma.
Geniet van de nieuwe week die voor de boeg staat en tot ... .
