Het was een drukke "Groene" week. Vorig weekend in Brugge een schitterend congres, alhoewel niet al onze "senioren"standpunten werden aanvaard. Maar onze sprekers hebben hun best gedaan om een zeer bescheiden GroenPlus-stempeltje op de partij te drukken. Opvallend was het stemgedrag avn de jongeren en de meer ouderen, zij kwamen veruiveld dikwijls overeen. Wat zou hier de reden van zijn? Jongeren zijn bekommerd om de toekomst van zichzelf maar ook om de toekomst van ouderen. En bij senioren is dit hetzelfde, zij zijn zeer bezorgd wat hun kinderen en kleinkinderen in deze maatschappij te wachten staat.
Dinsdagavond organiseerde GroenPlus Duffel een avond over wonen. Veel volk, maar met iets minder slecht weer hadden het er nog meer kunnen zijn. Proficiat aan Gilberte en haar team. Mieke Vogels vertelde uit haar boek over wonen, 2 bio-ecologische architecten (schitterend pleidooi) legden uit dat het ook anders kan. Uit de KUL kwam iemand haar thesis over "Wonen voor ouderen" voorstellen en tenslotte Anjes Dierens sprak uit eiegen ervaring. Zij ging niets uit de weg want het is niat al goud wat blinkt als men met meerdere mensen gaar samenwonen (kangoeroewonen).
Donderdag en vrijdag stonden in het teken van 10 jaar GroenPlus. Het werd een schitterende viering, woordje van onze voorzitter, sofagesprekken, een harp-interludium van één van onze GroenPlussers. Een (h)eerlijke maaltijd (Hacienda Popular), een wandeling in Borgerhout en een receptie in het Ecohuis ronden deze fantastische dag af. Meer dan 125 aanwezigen bevestiggen dat ook ouderen oor hebben voor de politiek. Een van de volgende dagen verschijnt er wel een uitgebreid artikel op onze website (http://www.groen-plus.be/).
De rest van de week heb ik me beziggehouden met de organisatie van ons colloquium "Leeftijdsvriendelijke gemeenten". Vermits er in Lier totaal geen interesse is in de ouderenweek (in ouderen tout court!!!) organiseer ik maar in een andere gemeente. (https://www.facebook.com/events/244623362354082/?fref=ts).
Zaterdag was het kleinzoondag. Puur amusement, hij lacht al met geluid, wat heerlijk om te horen. Hij is mee gaan wandelen en slaapt dan als een roos.
Ik ga er mee stoppen want ik vertrek naar Brussel, inderdaad voor een dagje Groen. Tot spijt van wie benijd.
Met mijn vrouwtje, dochter, schoonzoon en onze allernieuwste aanwinst Naar Nederlands Limburg op vakantie. Er zijn minder leuke dingen in het leven zou ik zeggen.
Na een ritje van een kleine 2 uurtjes installeerden we ons in één van de bungalows van de Lommerbergen (http://www.landal.be/be-nl/vakantieparken/nederland/limburg/de-lommerbergen?gclid=CMGhtK_ZlboCFYm_3godOXoAHg) in Reuver (Ned. Limb.). Rustig op een terrasje, met een "duur" duveltje, wachten we op de aankomst van onze kinderen (???) en kleinkind. Vrijdagavond lekker gegeten, pintje gedronken en onze eerst overnachting overleefd.
Wij hebben absoluut geluk gehad met het weer. Donderdag een beetje regen en bij het naar huis rijden eveneens, maar voor de rest zalig (zomer)weer. Dinsdagmiddag zelfs buiten gegeten en gans de namiddag lekker in het zonnetje gezeten. En voor de rest een loopje gedaan met mijn vrouwtje, gaan wandelen met Sado en Lex (onze dochter haar labradors) en een kort wandelingetje met Fynn, voor de eerste keer in zijn draagzak. Na 5 meter sliep hij al, zo content was hij.
Postzegels heb ik ook gekocht, er was nl. een postzegelbeurs in Reuver en daar werden zegels per opbod geveild. Leuke maar serieuze bedoening en het heeft opgebracht.
Tot woensdagavond was alles ok, maar vanaf de volgende morgen liet de gezondheid het volledig afweten. Niets heb ik nog gedaan, echt niets en dit tot op heden. Slapen, wat eten, medicament nemen en that`s it. Een mens stelt zich zijn vakantie toch iets anders voor. Gelukkig hebben de anderen zich leuk beziggehouden en ik was dan maar eens babysitter, zowel voor Fynn als voor de 2 labradors. Maar tot op heden zit er nog steeds geen fut in mijn lijf. Hopelijk betert het snel want ik heb vanaf vrijdag een zeer drukke 10-daagse voor de boeg.
Sommigen zijn er op uit om zo veel mogelijk poen te pakken voor het "eigen" goede doel. Ik hoef hiervan geen voorbeelden te geven, onder de dames en heren politici en onze "topambtenaren" zijn voorbeelden genoeg te vinden.
Deze week hebben mijn vrouwtje en ik toch wel ons best gedaan, al gaat het hier over kleine bedragen. Vorig weekend heb ik deelgenomen aan de recreatieve jogging, ingericht door AC Lierse, ten voordele van SOS Kinderdorpen. Gisteren heb ik samen met mijn vrouwtje in Antwerpen deelgenomen aan Race for the Cure (http://www.raceforthecure.be/) (http://www.hln.be/hln/nl/33/Fit-Gezond/article/detail/1713660/2013/09/29/5-642-lopers-en-wandelaars-op-vijfde-Race-for-the-Cure.dhtml). 5de Organisatie en mijn 5de deelname en ja de dames zijn er overduidelijk in de meerderheid maar het is t.v.v. borstkankeronderzoek. Meer dan 5500 deelnemers, deelnemers die zelf geconfronteerd zijn met kanker of vrienden en familie die iemand "kennen" met kanker. Liep ik de vorige lopen een beetje voor mezelf dit keer speciaal voor iemand die pas sinds enkele weken weet dat zij de confrontatie niet meer uit de weg kan gaan. Met ons drietjes, er was nog een collega van mijn vrouwtje bij, hebben wij op een rustig tempo de 6km afgelegd. Met dank aan Jo voor zijn zeer heilzame taping (zie verslag vorige week).
Gisteren heeft me nog iemand aangesproken dat ikzelf altijd met goede doelen bezig ben. Men moet niet overdrijven maar als ik er zelf over nadenk, deels is dat wel zo. Al mijn vroegere activiteiten zijn langs de kant gezet behalve de "ontbijtjogging" en de "midzomernachtrun". Al deze inkomsten gaan naar kankerdoeleinden en er is volgens mijn niets mis mee dat ik me daar goed bij voel. Net zoals die politici en topambtenaren zich goed voelen om zichzelf tot goede doel uit te roepen.
Tot een volgend verslagje of een volgend goede doel (hahaha)
Deze week geen artikeltje over onze wekelijkse avonturen, op mijn FB-pagina kunnen jullie de foto`s van de picknick bewonderen. En voor de rest van de week heb ik mij tamelijk veel Groen-gedragen. En daar is niets mis mee!!!
Maar ik kan mezelf wel voor het hoofd slaan. Zoveel jaren loperservaring en toch laat ik me nog vangen. Hoe weinig ik ook loop slimmer ben ik er niet op geworden. Om mezelf te motiveren (???) koop ik vorige week een spiksplinternieuw paar loopsloefjes. Maar met een iets andere vorm als vroeger omdat ik het idee had dat ik liep als een Chaplin. Dus op aanraden van een ander model genomen. Maar Geert (Vedette Sport) die me goed kent verwittigde me toch dat ik mijn inlegzooltjes niet mocht uitlaten.
Vrijdagmorgen de "looptest" en het ging bijna "fantastisch", het Chaplin gevoel was weg. Maar ik was wel op weg "zonder" mijn inlegzooltjes. Zondagmorgen was ik klaar om naar de atletiekpiste te gaan en 10km te joggen voor het goede doel (http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/schapenkoppenloop.aspx). Ik vertrok samen met een grote groep maar onze wegen scheiden omdat ik maar 10km en de anderen 15km zouden afleggen. Na een half uur begon de miserie, pijn aan mijn rechterkuit, ik moest zelfs ophouden met lopen. Wandelen was de boodschap en ook dat liep niet van een leien dakje. Toch nog eens een poging wagen, ditmaal met een schuiffelpasje maar de pijn werd erger en erger. Na veel tandengeknars ben ik terug op de piste aangekomen.
Nu zijn we twee dagen later en de pijn is er nog steeds.
Maar ik was op weg gegaan zonder mijn inlegzooltjes, met alle goede raad naast me neer te leggen en nu moet ik de gevolgen dragen. Hoe kan een mens zich soms langs zijn domste kant laten zien. En volgende zondag is er "Run for the cure" (http://www.raceforthecure.be/) waar ik mijn met vrouwtje al meerdere jaren meeloop t.v.v. borstkanker.
Hopelijk gaat het me lukken maar ik vrees voor het ergste.
Er zijn uiteraard erger dingen in het leven, maar een mens heeft niet veel nodig om de dommerik uit te hangen. En heb ik nu mijn lesje geleerd? Wie zal het zeggen!!!
Een titel misleidt soms de massa, maar er is in wezen niets mis mee.
De 2 eerste dagen van de week stonden in het teken van de Groene senioren, maandag bijna ganse dag in Brussel en dinsdag in Berchem. Ook Groen houdt binnenkort een congres en GroenPlus (de 55-plussers van Groen) dragen met plezier hun steentje bij. Amenedementje hier, aanpassing daar er werd de ganse dag stevig gedebatteerd.
Deze week maar een loopje ondernomen, een 9-tal km. maar de goesting ontbrak een beetje. Hopelijk is er de volgende week beterschap.
In het verleden had ik al even laten horen dat ik graag de Seniorenraad (in Lier) wou versterken. Vanuit mijn GroenPlus ervaring moet dit zeker lukken. Vrijdag was het zover. Op uitnodiging heb ik mijn eerste seniorenraad achter de rug. Veel heb ik er niet gezegd, maar wel goed geluisterd. Als het kon tenminste want soms werd er stevig door mekaar gepraat. Een ervaring rijker en misschien word ik volgende keren terug uitgenodigd!!!
Zondag heb ik mijn hulp aangeboden (zoals alle jaren) aan mijn vrienden uit Vorselaar, de Kasteellopers. Hun Monumentenloop (http://www.kasteellopers.be/) is in het loperswereldje al een echt monument aan het worden. Om de 2 jaar een marathon en dit jaar kinderlopen, 6, 14 en 28km. Waar ik mee tracht alles in goede banen (mag je zelfs letterlijk nemen) te leiden. Met mijn maatje Dirk (en af en toe een duveltje) houden wij de stemming er in.
Een schitterende week met een beetje fierheid op mezelf, fier op onze schoonzoon, kortom fier op alles waar mensen zich inzetten.
Deze week redelijk sportief bezig geweest. Drie pogingen ondernomen om een loopje te doen. Twee zijn redelijk gelukt de derde was een complete afgang, maar ja dat ben ik ondertussen al gewoon.
Maandag was de start van een nieuw GroenPlus (de 55-plussers van Groen) jaar en we zijn er al goed ingevlogen. Met verkiezingen in het verschiet zullen ook de "senioren" af en toe hun zegje doen hoe een toekomstig beleid er moet uitzien. Misschien zouden zij een eigen partij moeten oprichten (zoals zo succesvol in Nederland gebeurd), wij vertegenwoordigen tenslotte een derde van de totale kiezersbevolking. Als dat nog geen goed idee zou zijn!!!
De "Weekdieren" (https://www.facebook.com/pages/Weekdieren/153708834770669) zorgen in hun Vleeshal alle dagen voor muziek, eten, drank en ja zelfs voetbal. Donderdag gaan kijken naar het groepje, met een naam die ik toch niet kan onthouden, van mijn neef Bram. Het was er snikheet maar ze speelden er lustig op los terwijl een fris pintje steeds dicht tegen mijn lippen stond. Ben zelf niet naar het voetbal gaan kijken, zoals vermeld op mijn FB-pagina, zal ik één van de enige Belgen zijn die naar de Memorial gekeken heeft. En er absoluut van genoten heeft.
Dit weekend was het de 25ste Monumentendag en ook in ons stadje waren een aantal gebouwen opengesteld voor het publiek. De Normaalschool (gedoemd om te verdwijnen!), de oude Rijkswachtkazerne (gaat verdwijnen, plannen zijn al beschikbaar), de Tiendeschuur (staat gedeeltelijk te verkommeren) en het Kanunnikenhuis in de Kloosterstraat heb ik bezocht. Soms vind ik het spijtig dat gebouwen verdwijnen om er "woonprojecten" op neer te planten. De oude kazerne ok, daar is niets mee aan te vangen. Maar de Normaalschool jongens wat voor een mogelijkheden bied dit gebouw. Laat het gedeelte oefenschool en de Kluis nog verkocht worden, maar de rest waaaaw. Maar ja geen centen dus verkopen, hoe meer inwoners in onze stad hoe dikker de portemonee van onze Burgemeester en zijn Schepenen.
En natuurlijk heb ik ook mijn kleinzoon nog bezocht, dat kan niet mankeren. Hij zal rap groot zijn.
Hier moet ik er snel mee ophouden want ik moet naar Brussel!!!
Kan een nieuwe week mooier beginnen dan met de geboorte van een kleinzoon? Ik denk het niet. Maandagmiddag opgewekt naar Mol om "onze" Fynn te gaan bewonderen, dinsdag met de overgrootouders en woensdag op een sportieve, met de fiets, naar het ziekenhuis. Genieten!!!
Vrijdag moest mijn vrouwtje een ganse dag werken en ben ik samen met Vincent, vriend en cafékennis (hahaha) naar de Boterhammen geweest (Warandepark, Brussel). Eerst was Nynke (http://nynkemusic.com/) aan de beurt en tot mijn spijt moet ik toegeven, dit was niets voor mij. Een wat fado-getint, Fries gebrabbel nee voor mij hoeft het niet meer. Maar ...
Good-old Willem Vermandere (http://willem-vermandere.be/) maakte alles goed. Mooie liedjes, schitterende bindteksten, we vergeven het hem volledig als hij er al eens "naast" zit. Voor de zoveelste (ben de tel kwijt) maal genoten van een man, de rust zelve, met een uitstraling om U tegen te zeggen.
Terwijl mijn vrouwtje nog even over-en-weer naar Mol reed, om de boel wat op te kuisen alvorens onze dochter thuis kwam, zorgde ik voor wat eten op tafel. Een muis zou doodgevallen zijn in onze ijskast! Naar de markt geweest, uiteraard een koffietje gaan drinken en 6 liter groente- en tomatensoep gemaakt. `s Avonds met ons tweetjes lekker gaan eten in de Pezo (http://www.pezo.be/). Minestronesoepje, viswok (superlekker) en een huisgemaakt tiramisutje, overgoten met duvel en een koffietje. We gingen eigenlijk om osso-buco (vorige keer super) te eten, maar blijkbaar is dit enkel een suggestie (en dus niet altijd op de kaart), spijtig.
Gisteren was het babyborrel van mijn 30ste vriend Kris. Wij naar Zele om hun 2 maanden oude zoon Briek te bewonderen, wauw wat een brok leven. Er waren nog andere Lotgenoten (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) aanwezig en het was dus een prettig weerzien. Thuisgekomen nog een fritje gaan steken bij de Ferre en na een beetje tv kijken, heerlijk uitgeslapen voor een nieuwe week.
Vandaag staat al de eerste vergadering op het programma.
Geniet van de nieuwe week die voor de boeg staat en tot ... .
Bompa of opa worden, het klinkt alsof je echt oud wordt. Nu ja echt jong zijn we niet meer maar toch.
Wat doet dat met een mens? Velen hadden het over "een nieuwe mijlpaal" en, als je er even bij stilstaat, is dat inderdaad wel zo. Het is in elke geval een superleuke ervaring en zeker als je dat "kleine mensje" in je armen mag nemen.
Een superfiere dochter en schoonzoon kondigden ons telefonisch het heuglijke nieuws. Een jongen, 3,5kg, 50,5cm groot genaamd FYNN (een Finse jongensnaam die "eerlijk" betekent). Blijkbaar moesten wij, als grootouders, ook een andere naam kiezen. Niet makkelijk maar uiteindelijk zijn we gevallen voor "moeke" en "vokke" (oep za Liers en ni anders).
Laten we hopen dat we nog lang van ons "eerste" kleinkind mogen genieten en dat het in alle "eerlijkheid" (zijn naam zegt het zelf) mag opgroeien.
Fiere ouders Bij moeke op de schoot Een glunderende meter Rustig kindje (Liers mutsje!!!) Bij de overgrootouders op schoot Geboortegeschenkjes door de mama zelf gemaakt
Na een schitterende fietsvijfdaagse met al mijn (nieuwe) GroenPlus-vrienden (http://www.groen-plus.be/) had ik enkele dagen tijd nodig om wat te recupereren. Toch de tijd gehad om nog eens een (alweer niet prettig) loopje te doen. Het gaat eigenlijk constant van kwaad naar erger, wat er fout loopt? Ik heb er geen flauw benul van.
Gelukkig kon ik mij dit weekend optrekken aan enkele heerlijke etentjes met fantastische vrienden.
Donderdag - moederdag - had mijn vrouwtje enkele familieleden en vrienden uitgenodigd en kon ik me helemaal uitleven aan het eten bereiden (samen met je vrouwtje dat is liefde!!!) en daarna de gerechtjes klaarmaken op de BBQ. Een overheerlijke avond, windstil en aangename temperatuur droegen absoluut bij tot het slagen van dit eetfestijn (en de drank niet te vergeten!).
Vrijdag, rustdag met ons Nellytje, genoten van een dagje heerlijk nietsdoen. Vanaf 8u waren we beiden in de weer om eten klaar te maken voor onze vrienden die `s avonds een hapje bleven eten. Dit keer werd het me wel gemakkelijk gemaakt want alle dames kwamen rond 10u een handje toesteken en ik moest enkel delegeren. Wat mij op het lijf geschreven is. Maar er moest eerst nog gewerkt worden. Onze vriend Jan had een wandelzoektocht ontdekt in K`Hooikt en wij er met de fiets naartoe. Twee uurtjes wandelen, rondkijken, opzoeken en uiteindelijk hebben we op één foto na alles gevonden. Nog een biertje gedronken in het "Lammeke" en terug naar huis. Mijn vrouwtje serveerde de voorgerechtjes terwijl ik de BBQ zijn warmte bezorgde. Lekker gegeten, veel gedronken, ongelooflijk gelachen, kortom het was een geslaagde dag.
Zondag wat atletiek en wielrennen bekeken en `s avonds op weg naar Schilde om heerlijk te dineren bij vrienden. We kennen elkaar al jaren en spreken eens per jaar af om bij iemand (om beurt) een hapje te verorberen. Bij de buren had een (redelijke luidruchtige) party plaats, we konden meegenieten van hun (niet altijd de onze) muzikale keuzes. Nicole had haar geweldige kookkunsten bovengehaald en wij moesten niets anders doen dan onze beentjes onder tafel schuiven en genieten van alle heerlijke gerechten. Maar een geweldige avond kent snel zijn einde en wij terug op weg naar Lier.
Vanmorgen ben ik niet op de weegschaal gaan staan want het zal weer overgewicht zijn. Deze week wat diëten en vooral gaan verhuizen met onze dochter.
Eindelijk zou je kunnen zeggen. Ongeveer een jaar of 3, 4 (of al langer) hebben we er over gedaan om met Gunther en Brigit eens samen te gaan eten. En vrijdag was het zover. De keuze lag bij ons en we hebben heerlijk gegeten in Café Latino (http://www.cafelatinolier.be/) op de Zimmerplein. Met een cava`tje, een wijntje of een desparados (lekker biertje) openden we de debatten, gevolgd door een resem heerlijke koude en warme tapas. Nog een trio-tje als nagerecht en op culinair gebied was het voor ons een meer dan geslaagde avond. En aangenaam gezelschap verhoogd natuurlijk de waarde van zulke avond. Zaterdag was het fietsdag, start om 9u in Lier om 10u ter plekke. Onze "Italië"vrienden hadden ons uitgenodigd om naar Rotselaar af te zakken en daar een fietstochtje te ondernemen. Met 9 waren we uiteindelijk en we vertrokken via de Demer richting Aarschot. Via Ramsel bereikten we rond de middag Herselt waar we lekker gegeten hebben bij Mie Maan (http://www.miemaan.be/content/). Met enkele hopussen in de benen terug op weg via Averbode (stop voor een algemene likpauze!!!) naar Scherpenheuvel. Ons Nellytje heeft daar voor mij een lief geschenkje gekocht!!! Hadden we al enkele heuveltjes (nee niet die van Erika) beklommen het beste moest nog komen. Via Rillaar naar Gelrode gaat het serieus op en af. Uiteindelijk belanden we terug aan de Demer om zo terug op onze startplaats in Rotselaar aan te komen. 66km stonden er op onze teller, wel een beetje veel voor een allereerste fietstochtje van het jaar. Met nog een stevig drankje was het tijd om afscheid te nemen van ons fantastisch gezelschap en rond 19u30 arriveerden we moe maar voldaan terug in ons eigen huisje. Zondag was het algemene rustdag, trouwens veel te warm om iets te ondernemen. Een nieuwe schitterende week kondigt zich aan, profiteren maar zou ik zeggen. Iedereen zijn zonden gaan biechten in de kathedraal!!!
Vorige week vroeg iemand zich af en ik citeer : " Beleef je soms een dipje of ben je er gewoon even van tussen? ". Laat ik eerst iedereen gerust stellen, ondanks het lang geleden is dat ik mijn blogje nog gebruikt heb, is met mij alles ok. Mijn gezondheidsdipje is al enkele weken gepasseerd, met wat pilletjes en epo voel ik me als een jong veulen in de wei (as a matter of speaking of course). Dat ik er even tussenuit wou is meer dan de waarheid. Naar mijn normen heb ik het wat te druk gehad en dat moet absoluut vermeden worden dus ... . Maar stilgezeten heb ik zeker niet. Veel gelezen, terug mijn sloefjes vanonder het stof gehaald (voor de 133ste keer al) en gaan helpen bij onze dochter. Zij is niet enkel "zwaar" zwanger maar zij hebben ook nog een huisje op de heide gekocht. Mijn schoonzoon heeft grootse plannen en wij dragen ons zeer bescheiden steentje bij om er uiteindelijk een gezellig nestje van te maken. En voor de rest vooral in het weekend de gezelligheid opzoeken. Een etentje hier, een bbq`tje daar, een duveltje hier en een duveltje daar alles mag niets moet. Mijn vrouwtje is in deze tot rust komende verlofperiode veel thuis dus heerlijk om op onze gezegende leeftijd dingen samen te doen. zoals verbouwen uiteraard. Dus beste vrienden na alle beslommeringen van de voorbije maanden is er geen reden tot paniek. Tot op heden vind ik van mezelf dat ik nog altijd een reden van bestaan heb, maar dat het er iets rustiger aan toe gaat is voor mezelf een schitterende zaak. Tot hoors of tot ziens!!!
Als er één iemand is die gefeest heeft dan mag ik er zeker bij zijn. Alles heb ik meegedaan en overal heb ik me geweldig geamuseerd. Donderdag heb ik de winnaar van onze gokwedstrijd (Midzomernachtrun) gelukkig gaan maken. Mevrouw Mortelmans (gokte 1877 rondjes en het juist antwoord was 1868) lag in het ziekenhuis maar was superblij met haar "luxe-ontbijt" voor 2 in Dijk 34. Na nog een bezoekje aan onze goede vriend Armand (ondertussen terug thuis, maar was effe verschieten man!!!) mijn fietsje geparkeerd aan café Refuge om eens eventjes over en langs de avondmarkt te lopen. Spijtig (???) genoeg ben ik niet verder dan het terras geraakt en rond 24u zat ik daar nog. De Triple Hop van Duvel was allemaal op!!! Vrijdagavond op mijn gemakje te voet naar de verenigingenmarkt, direkt een pintje in de kanoclub, normaal mijn plaats om af te sluiten. Even mijn rondgang gemaakt en mijn neef en broertje waren een St. Bernardus aan degusteren bij de Lispenaars, waar onze schepen ook van dienst was. Heb er dan maar een blondje meegedronken. De haringen van de Lierse Bootvissers waren een perfekte "fond" voor de rest van de avond. Overgoten met "zuur saus" een boterham en enkele jenevers, heerlijk. Uiteindelijk terug in de kanoclub terechtgekomen waar we midden in de nacht (3u, half 4???) de weg naar huis zijn ingeslagen. Zaterdag, marktdag tijd om wat voedingswaren in te slaan en dan zoals meestal, socializen op een terras op het Zimmerplein. De middag was al lang gepasseerd als ik huiswaarts keerde, maar geloof het of niet, zonder alcoholische drank!!! In de namiddag kwam mijn vrouwtje thuis van haar kustvakantie, blij dat ik was hoera!!! Samen zijn we naar Zimmerrock geweest. Ik hou nogal van Flip Kowlier en een uurtje Hof van Commerce kan er bij mij wel in. Spijtig genoeg weinig volk en weinig ambiance, ze hielden het dan ook vroeger dan voorzien voor bekeken. Ne een paar Hopussen in den Eycken Boom hebben we nog even geluisterd naar de "Mens" maar na Irene hielden we het voor bekeken. Zondag genoten van een fantastisch "volksbuffet" en ondertussen was onze "dikke" (fantastisch toch het vooruitzicht om grootvader te worden) dochter er ook bijgekomen. Heb nog even genoten van Toeters en Blazen, terwijl de dames gingen shoppen (wat dacht u van babykleding) en genoten van een sublieme Bakelants in de Tour. Nog een laatste inspanning en gaan kijken naar de beste 10 000m loper ter wereld. Wat een belevenis in onze stad om deze man te mogen aanmoedigen. Zelfs onze burgervader was aanwezig, op het volksbuffet was ik hem ook al tegen gekomen maar ik denk niet dat hij mij kende!!! Terug thuis heb ik me neergevlijd in mijn zetel, het Feest was ten einde. Drank, eten ik zal weer enkele kilootjes zijn bijgekomen but who cares, ik heb me geweldig geamuseerd en hopelijk al die andere feestgangers ook. Tot een volgende Lier Feest!!!
Na, eigenlijk, 2 jaar voorbereiding (vorig jaar niet doorgegaan) was het zaterdagavond ll. eindelijk zover. Een eerste keer het is allemaal wat moeilijk inschatten. Er is zelfs even ongerustheid geweest, een nachtje wakker liggen, 3 weken geleden was amper 1 ploeg ingeschreven. Het scenario was al voorzien dat als we geen 10 ploegen hadden we het evenement zouden afblazen. Gelukkig is het zover niet moeten komen. Na enkele woordjes uitleg van dokter Troch (hoofd Oncologisch Centrum H.Hartziekenhuis Lier) stonden klokslag 21u 36 teams aan de start van deze eerste Midzomernachtrun. Een verslag maken ga ik niet doen maar de achteraf-commentaar van de deelnemers spreekt voor zichzelf. - En nog eens gefeliciteerd met de geslaagde Midzomer! (Walter) - Nog eens een dikke merci voor je ongelofelijke inzet, enthousiasme en organisatie voor de onvergetelijke midsummerrun wij hebben er in ieder geval veel plezier aan beleeft. Dus voor jou en je ganse team een dikke pluim! tot volgend jaar. (Rene) - uitgeslapen na een keitoffe midnightrun met Johan Verberck, Katrien Ceulemans, Marianne Collin en Joyce Demet doen we nog eens! - was top ! bedankt voor de fijne organisatie (Johan) - Rony, het was zalig genieten!!! (Ludo) - hehe - hoe rap kan je zijn met een kruiwagen? (Jessie) - ...tot volgend jaar! (Koen) - Gisteren een leuke avond gehad. Bedankt aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt. Met ons ploegske Lulutodi met een half rondje naast de overwinning gegrepen :) Maar ik hoop dat de echte overwinningen komend jaar geboekt worden op de afdeling oncologie in het H-Hartziekenhuis. Ik hoop dat de avond goed wat centen heeft opgebracht. (Dirk) - Het was een leuke avond. Bedankt om dit realiseren en hopelijk kunnen ze met dit klein beetje centen op de afdeling oncologie nog goed wat mensen helpen. grts de 4 runners (Pieter) - Knap gedaan! Er wordt al uitgekeken naar de volgende editie!! (Els) - Wat een ervaring! Wat een avond! Bedankt voor alles! Hopelijk tot volgend jaar! (Ilse) - het was super leuk :) volgend jaar weer? (Nancy) - Natuurlijk mogen we fier zijn op onze RONY het was aangenaam werken met hen de
lierenaars, en in onze kraampjes
ging het er goed aan toe warm of koud veel volk of even geen volk toch ging
het er leuk aan toe met ons rendier in de pan Een verkenning in lier was nog
leerrijk ook zeker iets om over te doen en willen graag bij editie 2 bij
zijn, eventueel onze kinderen inzetten voor een ploegje ??? (Marc) - Ik denk dat we met z'n allen fier mogen zijn op onze Rony. Hij heeft
het toch weer voor elkaar gekregen, natuurlijk met onze hulp ;-) Het was deze nacht wel een beetje laat in bedje kruipen, rond 3u, maar ik
had het er zeker voor over om deze eerste editie mee te maken. Hopelijk kunnen
we volgend jaar zelf een team inschrijven. (Martin) - Van harte gefeliciteerd met de knappe organisatie. Hopelijk
komen er vervolgedities, met meer deelnemers en supporters! (Cecile) - Dag Rony, nog eens een dikke proficiat voor
gisteren (of zeg ik beter vanmorgen?). Ik hoop dat je niet heel de weel
strijk zal liggen van de zware inspanningen (Jo) - bedankt volgend jaar
weer!!! (Annemie) - Hi all, Wat een FUN !!! (Ozturk) - Met deze wil ik je proficiat wensen met het initiatief van de
midzomernachtrun. Alsook met het organiseren van heel het gebeuren.
Rondom mij heb ik enkel maar positieve reacties gehoord over de organisatie
die je op poten hebt gezet, en het verloop ervan.
Ook wil ik je melden dat bij een volgende editie op mijn weliswaar beperkte
ondersteuning kan gerekend worden. (Luc) - Hallo. Wij hebben gisteren mee gedaan met de midzomernachtrun. Kunnen we ergens op
het net de foto's bekijken en de resultaten?
Wij vonden het wel heel plezant! (Team Hoop) - Even laten weten dat ik mijn teamgenoten het een mooie avond vonden gisteren. proficiat met het initiatief ... hopelijk mag dit een
vervolg krijgen. (Gerd) - Nog
eens een dikke PROFICIAT voor uw organisatie!Natuurlijk
een pluim op de hoed voor de vele medewerkers.We
hebben ons reuze geamuseerd en hopen volgend jaar op een
vervolg.
(De
Lyramasters) Nog een laatste opmerking : Jef en ik waren er ! Spijtig dat er niemand anders van de ganse GR is langsgeweest ! (Ozturk). Moeten we hier nog versteld van staan? Neen, sommigen hebben zich geëxcuseerd voor hun niet-aanwezigheid. Maar 2 schepenen hebben zelfs nog niet de elitaire beleefdheid om te melden dat ze niet kunnen/willen komen. Dit kan echter de totale pret niet bederven. Het ziekenhuis was wel vertegenwoordigd door mensen uit de directie en binnenkort (er zal zeker ruchtbaarheid aan gegeven worden) zullen zij een mooie cheque aangeboden krijgen.
Tenslotte onze gokwedstrijd. 75 Gokkers hebben een kans gewaagd om een "Luxe-ontbijt voor twee" (geschonken door Dijk 34) te winnen. En de winnaar is : Denise Mortelmans uit Lier. Zij vulde in dat er (in totaal) 1877 rondjes zouden gelopen worden en het juist aantal is 1868.
BEDANKT aan alle medewerkers, vooral Ludo, Geert en niet te vergeten onze sportfunctionaris Michel, bedankt beide atletiekclubs, bedankt Joke, bedankt Lierse sportraad. BEDANKT aan mijn Lotgenoten (www.lotgenoten-vlaanderen.be) BEDANKT aan alle loopsters en lopers BEDANKT aan iedereen die een pintje is komen drinken of een hapje is komen eten BEDANKT aan onze sponsors Alibo, Vedette Sport en traiteur Familia (Nijlen)
Hopelijk ben ik niemand vergeten, waarvoor dan mijn immense excuses.
Dit geslaagd evenement zal nu door ons rustig geëvalueerd worden en we zullen tijdig meedelen of er een vervolg komt ja dan neen.
Mini Europa moet wijken voor grootse bouwprojecten (waar hebben we dat nog gehoord). Onze dochter en ik gisteren op bezoek, waarschijnlijk voor de laatste keer. Jeugdsentiment, toen we dachten dat mini Europa ons veel groter leek. Maar we hebben er van genoten en een aantal mooie gebouwen op foto gezet. Wat er met die gebouwen gaat gebeuren is vrij onduidelijk. Volgens onze dochter kan je ze kopen en de rest zou ergens in een kelder verdwijnen, jammer toch.
Kreeg de stad Lier vorig jaar nog een nominatie als fietsstad 2012, die uiteindelijk naar Mortsel ging, dat zal in de toekomst waarschijnlijk niet snel meer gebeuren. Zaterdag organiseerde Lier Woonplezier, een vereniging van Lierenaars zonder politieke voorkeur, een fietstocht door de stad om het beleid van onze "nieuwe" bewindsploeg aan te kaarten. (http://www.gva.be/regio-antwerpen-zuid/lier/fietsers-willen-doorgaand-verkeer-uit-binnenstad-weg.aspx). Veel zoden aan de dijk zal het niet brengen vermits de ganse gemeenteraad uitblonk door afwezigheid. Waarschijnlijk andere belangrijkere gebeurtenissen te beleven, dat kan he!!! Enkel Els Van Weert (Groen) fietste mee. Misschien zouden ook deze burgers (de NVA, de Niet-Voor-Allen partij doet zijn naam eer aan) het even fijn gevonden hebben moest de verantwoordelijke schepen zich even had laten zien. Maar ja iedere schepen heeft nog een 2de misschien wel belangrijker beroep. Toch waren er nog wel geëngageerde Lierenaars te vinden, die het belangrijk vinden dat men ook `s morgens met kinderen naar school kan fietsen. Ik heb zelf al ondervonden dat voor 9u door de stad fietsen niet altijd zo evident is. Maar als volwassen fietser kun je assertief in het midden van de straat rijden, ondanks getoeter. Als kind of jongere ligt dit wat moeilijker. Zelf tijdens deze korte fietstocht waren er automobilisten die nog ergens hun "tikkaart" moesten gebruiken want er was niet enkel belgerinkel, er was ook veel getoeter. Waarschijnlijk een deel chauffeurs die niet echt in de stad nodig zijn maar de stadsdoorrit gebruiken als "kortste weg". Het was mooi weer, aangenaam om te fietsen dus no complains. Misschien moet men dit een keertje meer doen. Blijven fietsen is de boodschap en ooit zullen ze het wel eens begrijpen. Sommigen onder hen fietsen nochtans ook maar misschien niet op de juiste momenten.
Na een week absolute rust ben ik er terug klaar voor. En een extra weekendje aan onze kust zou me nog goed moeten doen. Vrijdagmorgen, busje op, treintje in, 2 keer overstappen en tegen 10u maakten we contact met een ietwat woelige zee. Een licht ontbijtje en dan met mijn schoonouders nog een koffietje gedronken op de Blankenbergse markt. Tijd om een wandelingetje te maken, maar mooi weer was het niet. Ook zaterdagmorgen was het niet je dat, maar wandelen in een trui lukte nog net. Te voet naar Zeebrugge maar dat blijkt momenteel een onmogelijke opdracht te zijn. Brug afgesloten en we zagen het niet zitten om helemaal rond te gaan. Geen garnalen met rodenbach maar de tram op richting Blankenberge. In de namiddag de buitenwijken opgezocht, mooie villa`s gezien en een heerlijke wafel (ijs, slagroom en warme krieken) gegeten. Voor mijn schoonvader zijn verjaardag gaan eten in "Oberbayern" (http://www.restoberbayern.be/NL/default.htm). Forel (je krijgt er 2, fantastisch) en een duveltje wat wil een mens nog meer. Na een heerlijke nachtrust was het tijd om terug te keren naar onze Lierse roots. Maar dat was zonder het openbaar vervoer gerekend. Vier uur onderweg aub, 4 verschillende treinen, wat we in Bornem en Puurs gingen doen weet geen mens. Zo zie je maar de trein is altijd een beetje reizen. Volgend weekend zijn we nog eens thuis, we klagen niet hoor.
Mijn 6de Roparun, mijn eerste als niet-loper. Gelukkig had ik in de Ronde van België (zie vorige week) de nodige ervaring opgedaan als bijrijder en roadbooklezer en met een chauffeur als Bob was alles aanwezig om de juiste weg van Parijs naar Rotterdam te vinden. Na een korte kennismaking in Mechelen (vertrekplaats van het ganse team) hadden we in Parijs wat meer tijd om, vooral met de nieuwelingen en dat waren er wel wat, een praatje te doen. Het nadeel van de Roparun is dat je gecocoond blijft in je eigen team, de anderen zie je nooit. 14u33 startuur van het team 239, Lotgenoten Vlaanderen. Voor ongeveer 48u leef je samen met vrienden (allez dat denk ik toch) om het beste van jezelf te geven. Niemand wil onderdoen voor de anderen en ja dat gaat soms ten koste van. Voor het eerst werden we geconfronteerd met ongelukjes. Cathy brak haar enkel, Yvan stopte om bij zijn vrouwtje te zijn (begrijpbaar), Hans liep zichzelf wat in de prak. Een totale teamomschakeling was nodig. Maar de drive en de spirit was nooit weg. Ik heb genoten van een fantastisch team waarvoor allen hartelijk dank. Ik heb me geweldig geamuseerd in een busje vol enthousiastelingen. Ik heb genoten van de uitzichten en niet alleen landschappen maar ook van decolletés met walkie-talkies in. De sfeer was optimaal, daar heb ik getracht mijn steentje bij te dragen, en de rest kwam als vanzelf. We bereikten Rotterdam voor we het zelf goed beseften. We did it again. Toch één minpuntje, ik heb mijn maatje (mijn 30ste vriend) wel gemist. Maar hopelijk (als ik nog mee mag) is hij er volgend jaar terug bij. Mijn oprechte dank gaat uit naar het ganse team 239, maar toch een extraatje voor Josiane en Martin, die de aartsmoeilijke taak hadden om ons opperhoofd Winy te vervangen. Ik weet het hij is "onvervangbaar" en wij hebben hem ongelooflijk gemist. Maar hopelijk is ook hij volgend jaar terug van de partij. Op weg naar mijn, hopelijk, 7de Roparun, 10 runs halen lijkt me een haalbaar objectief.
Ik wil jullie enkele uitspraken van mede-Lotgenoten niet onthouden :
"Ik heb toffe mensen ontmoet, gelachen en genoten van elk moment.
Ik wil jullie bedanken dat ik erbij mocht zijn en als nieuweling zo
hartelijk ben ontvangen."
"Maar vooral met jullie allemaal!!!!
Wat een sfeer en ambiance, ik ben nog aan het nagenieten.
Bedankt omdat ik er dit weekend weer bij mocht zijn."
"Mijn eerste kennismaking met Roparun en Lotgenoten Vlaanderen, was meer dan een
unieke ervaring; een toffe groep mensen met een warm hart ontmoet, nieuwe
levenservaringen opgedaan, ongekende emoties ervaren."
"Kortweg gezegd, alweer en uniek ervaring voor het leven. Genoten met volle
teugen, en met momenten afgezien gelijk de beesten. "
"Wij proberen ook iets te
verwerken en dit heeft wonderlijkwel geholpen.Inspiratie en wijsheid opgedaan
en vooral ... nieuwe vrienden voor het leven gemaakt."
"Voor mij waren er veel nieuwe mensen bij.. na 2 dagen zijn ze al zo
onbekend niet meer :) Een weekend vol met natte poezekes, horny juices,
protties en preuties ... soms verneemt ge meer dan dat ge wilt weten ;)"
"Dank jullie wel voor deze onvergetelijke ervaring. Ik ga niet iedereen of alle
taken afzonderlijk opnoemen en bedanken. Ik wil gewoon jullie
bedanken dat ik er bij mocht zijn..."
"wat is een druppel regen als daarna de zon kan schijnen voor anderen."
"Met een klein hartje ben ik vertrokken maar dank
zij de inzet en vriendschap van de ganse groep beleefde ik een fantastisch
weekend , het werd een unieke en emotionele ervaring ."
"Samen afzien schept toch een mooie band,niet ?! "
"Geen enkele kaart mag wankelen of het hele kaartenhuisje stort in. Maar
ons Lotgenotenhuisje is wel degelijk bestand tegen regen en wind, dat hebben
we nu wel bewezen."
Dit doet alles relativeren, mensen die "kankeren" over alles, maar zij die er mee geconfronteerd worden kankeren nooit. Misschien zouden velen hier een lesje uit kunnen leren maar dat lijkt me een ietwat utopische gedachte. De wereld is niet een diegenen die mekaar het licht in de ogen niet gunnen maar aan hen die er staan om anderen te helpen. "PIJN IS TIJDELIJK OPGEVEN IS VOOR ALTIJD"
Achter onze hof ligt een garage en deze wil uitbreiden. zolang het niet gaat over een spuitinstallatie heeft niemand van ons daar een probleem mee, denk ik. Maar voor de goede gang van zaken wordt iedereen die aanpalend is verwittigt met een aangetekend schrijven. En je kan op het stadhuis de verbouwingen gaan inkijken. Is het nu toeval of niet, maar in Merelstraat 23, waar wij wonen, is geen aangetekend schrijven toegekomen. Kan dit, stellen wij ons de vraag? Mijn vrouwtje, die dit niet pikt, belt naar de stad en vraagt beleefd hoe dit kan. Eerst was men wat achterdochtig maar na een gesprek (op de achtergrond) gaf men toe dat dit niet gebeurd was. Ondertussen zijn we een week later maar dat schrijven is nog steeds niet toegekomen. Dan stellen wij ons de vraag is dit moedwilligheid of wat? Straks ga ik toch even een aantal mensen contacteren of dit allemaal volgens de regels van de wet werkt of niet. Toen het gebouw (de garage) gezet werd heb ik samen met een buurman een klacht ingediend omdat er asbest in de gestorte ondergrond zit. (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=VV1HSH9F) Men heeft dit toegegeven maar niets aan gedaan. is dit misschien de reden waarom wij niet verwittigd zijn? (http://www.bloggen.be/lierpolitiek/reageer.php?postID=54) in dit artikeltje (in mijn vroegere blog) is er een zekere Bert Wollants die hierop gerepliceerd heeft, maar er ook niets voor gedaan heeft. Zolang het maar niet in je eigen achtertuin is, zitten de mensen er niets meer mee in. Ook een tijdje geleden met de brief in verband met de bewonerskaart (om te parkeren) werden wij vergeten. Vooral mijn vrouwtje, en terecht, begint zich te ergeren aan dit soort toevalligheden. Een gemeentebestuur moet hier op toezien en is er denk ik toch voor alle Lierse bewoners en niet enkel voor de happy-few. Over happy-few gesproken. Voor één iemand worden de glazen wanden van de buskotjes vervangen, prijskaart 20 000 euro. Voor één iemand wordt de pallieterjogging, die al meer dan 25 jaar hetzelfde parcours aandoet nu plotseling gewijzigd. Het duurt amper een half uurtje en alle joggers (waarvan een groot deel ook nog verteerd in onze stad) zijn de Kartuizers- en Kolveniersvest gepasseerd. Nog een bewijs dat het bestuur, dat nu wel degelijk blijk geeft van onsportiviteit, er enkel is om sommigen te plezieren en anderen een beetje de duvel aan te doen, of een beetje te pesten. En wat me nog het meest verbaasd is dat ook de oppositie dit allemaal laat gebeuren zonder enige vorm van reactie. Ben ik dan de enige die een beetje kritisch mag zijn of is dit ook een gemeentelijk taboe aan het worden. Wie weet krijg ik hiervoor nog een GAS-boete (hahaha).
Iedereen kent de Ronde van België voor wielrenners
maar er is ook een Ronde voor lopers (1000km lang verdeeld in ongeveer 51
etappes). Zeven keer heb ik zelf deelgenomen (1996-2002) en nu 11 jaar
later ben ik er terug bij, zij het maar als aanhangsel want lopen doe ik bijna
niet meer. Maar omdat het de "allerlaatste" zou zijn wou ik er
absoluut nog eens bijzijn.
Met een ongelooflijk tof groepje van 5 (3 lopers (van de 10), 1 koelbloedige
chauffeur en ik als roadbook-lezer) hebben wij getracht om er een heerlijke
5-daagse van te maken. En of dat gelukt is. Er werd niet alleen hard gelopen
maar ook fantastisch veel gelachen. Ik doe absoluut mijn petje af voor 3
kranige 50-ers die veel van het andere jong geweld een stevig poepje hebben
laten ruiken. Zij hebben zelfs een etappe gewonnen. De bloemen en de kussen
waren al uitgedeeld voor de 2de ploeg arriveerde.
Rond 0u, middernacht kwamen mijn vrienden ("familie" voor de volgende
5 dagen) mij oppikken en wij op weg naar Mourcourt (Henegouwen) . Drie
etappes (Mourcourt-Dottignies-Menen-Ieper) moesten afgelegd worden en 1
keer zijn we toch stevig verloren gelopen, ons laten vangen door de andere
teams, met een zesde, achtste en 3de plaats (5de in het
klassement) was dit een degelijk begin.
Aan de kust, onze eerste slaapplaats (in het midden van de
dag) werden we in de watten gelegd door Luc en Linda (vrienden van de
bende van 5), een heerlijk ontbijt bij het toekomen en een stevige
spaghetti-maaltijd bij het weggaan. En goed geslapen hebben ze daar ook.
Opnieuw op weg naar Bassevelde voor 3 nieuwe
nachtetappes (Bassevelde-Overslag-St. Pauwels-Kruibeke). Ondertussen werd er
in de auto ongelooflijk veel verhalen opgedist, grappen verteld en
geschaterlacht bij de vleet. Of het altijd de waarheid was weet ik niet maar
het kwam waarschijnlijk wel dicht in de buurt. En er werd achteraf, want er
moest nog gelopen worden ook, flink gepresteerd. Een 5de, 3de
en een klinkende overwinning (14,4km/u gemiddeld) in de etappe St.Pauwels
Kruibeke deed de sfeer naar een hoogtepunt stijgen. Een sportief orgasme was
gemaakt, 3 riante 50-ers (gem. leeftijd 55 jaar) hebben die andere teams (met
veel jongere deelnemers) een flink sportief lesje geleerd.
In het algemeen klassement was een 4de plaats
het aandeel (334km, gem. snelheid 13,7km/u). Tijd om naar huis (in eigen bed
slapen) te rijden. Vlugger dan verwacht (maar heerlijk geslapen) was het alweer
tijd om richting Charneuxte rijden. Na
de 1ste etappe naar Jalhay (2de plaats) was de Ronde
halverwege, nog 500km te lopen en voor sommigen nam de vermoeidheid al stevige
proporties aan. Niet voor onze oudjes die dartelden nog stevig over de
Ardeense heuvels. Jalhay-Xhoffraix-Montenau(3de en 4de plaats) werden afgesloten in een
restaurant waar geen eten meer te verkrijgen was. Geen probleem enkele
kilometers verder Nederlandse eigenaars en die waren bereid om lekkere steaks
te serveren. Een goed duveltje erbij en lekker gesmuld en dat in aangenaam
gezelschap, wat wil een mens nog meer. Maar dit was even buiten de waard
gerekend mijn lives-worst-nightmare kwam er aan. Een half uur SK Lierse
strijdliederen dit was er absoluut over. Ben al geen voetbalfan maar deze
muziek sloeg alles, de Netezonen, Tony Cabana(-zaliger) en by all means ook de
Donkvrienden zongen deze tekstueel zeer hoogstaande chansons. Ik heb er `nachts
3 nachtmerries van gekregen, ik lag te baden in het zweet. Dit nooit meer.
Maar de koers liep verder Florenville-Muno-
Auby-sur-Semois-Oizy (5de, 2de en 2de)een 3de
plaats in het klassement was het hoogst haalbare. Maar wat werd er nog wat
afgelachen met de Lierse strijdliederen, ze hadden er zelfs niet beter op
gevonden om alle 3 (de lopers) in zwart-gele uitrusting aan te treden . Commotie
alom!!! Désolée en hors catégorie werden de niet-mis-te-verstane stokwoorden
van het weekend. Te pas en te onpas gebruikt, maar wel amusant.
In Louette St. Pierre onze 2de nacht doorgebracht maar
eerst lekker gaan eten in café Refuge (van waar ken ik die naam nog, hahaha?).
Mijn vrienden hebben goulash gegeten en ik gehaktballen in pepersaus en allen
een biertje erbij, het was ok. Maar wat blijkt als wij binnenkwamen liepen er 4
hondjes rond en als we huiswaarts keerden nog 2. Waarvan eentje in een bench
zat, hij mocht er eerst uit als de kok zijn keuken sloot!!! Mag een mens zich
hierbij vragen stellen of is dat allemaal wat ver gezocht. Na een iets mindere
nachtrust opstaan om 4u in de morgen, trachten iets te eten, gelukkig was er nu
koffie. Op weg naar Aubey d`Aulne maar dat was buiten de waard en de gps
gerekend. Bleek dat we helemaal op het verkeerde spoor zaten en een lichte
(zeer lichte) vorm van paniek brak uit. Gelukkig viel alles in de goede plooi
en net op tijd om te starten voor onze laatste 3 etappes. Mijn drie (riante
vijftigers) vrienden liepen nog een 65 km de laatst ziel uit hun lijf, ze waren
simpelweg niet klein te krijgen. Chapeau jongens!!!
Ondertussen was in Saintes de voorlaatste etappe al van
start gegaan. De sfeer zat er daar goed in. Muziek, veel volk, goeie Orval
ambiance in overvloed. We sloten af en met een 4de, 2de
en 2de plaats en een 3de plaats in de rangschikking kon
iedereen gelukkig leven.
Nog een laatste maal de sloefjes aangebonden voor de
afsluitende rit in Saintes en klaar was kees of was kees klaar?
De nodige speeches en toestanden waren er voor de meesten
onder ons een beetje te veel aan maar ook deze beproeving werd met glans
doorstaan.
Een feestmaal om de laatste der Ronde van Belgiës af te
sluiten en een laatste maal de auto ditmaal om naar huis te rijden en eens
heerlijk lang te gaan slapen.
Spijtig genoeg kan ik niet met woorden uitdrukken hoe
geweldig, fantastisch ik me geamuseerd heb met mijn 4 Lierse compagnons. Het
zal nooit meer terugkomen maar dit zal ook nooit meer vergeten worden. Bedankt
aan alle Kasteellopers maar vooral BEDANKT Wim, Paul, Patrick en Paul voor deze
5 heerlijke dagen.
En nu op weg naar de Roparun, Nederland here we come!!!
Van huis zijn is altijd een beetje (of helemaal) vakantie. Vorig weekend 3 dagen in "Le pays des collinnes" (https://plus.google.com/photos/108550527885156830577/albums/5872163922625914049?banner=pwa) en vanaf dinsdag naar de Belgische kust, het is maar een kleine stap. Mijn schoonouders, worden bijna 80, nemen elk jaar voor 2 maanden een appartement in Blankenberge en onze taak bestaat er in om hen daar zo goed mogelijk af te leveren. Wij maken van de gelegenheid gebruik om enkele dagen ter plekke te blijven. Eindelijk het zonnetje gezien, maar de kustwind was nog bitter koud. Toch was het aangenaam vertoeven. We hebben wat wandelingetjes gemaakt (woensdag, donderdag, vrijdag) een paar keer een loopje ondernomen (in de Uitkerkse polder), regelmatig een drankje (vooral duvel) genomen en een eerste keer lekker gaan eten (http://www.restovictory.be/historie). Een steak om u tegen te zeggen en een heerlijk dessertje om af te sluiten, overgoten met enkele duveltjes van prima kwaliteit. Een nieuw hemdje gekocht, een Boss, mijn schoonzoon zal tevreden zijn. Nieuwe schoenen waren ook aan de orde maar ze hadden maar tot 44,5, wat klein voor mijn tere voeten. Eigenlijk onbegrijpelijk, schoenen van een nederlandse ontwerper, in Nederland zijn nog meer "grote" mensen dan bij ons, maar ja, geen schoenen dus. Op de dijk hebben we ons regelmatig neergevlijd in de zachte kussens van de Buddha Bar (https://www.facebook.com/pages/Buddha-Bar/101744143248075). "Lekker chillen in het reefcafé", dat zijn de woorden van mijn vrouwtje, geen idee waar ze dit vandaan haalt, laat staan wat ze betekenen. Tijdens het weekend was het wandeltweedaagse in Blankenberge (44ste editie) (http://www.2daagse.be/nl/latest_news). Zaterdag hebben we 15km mee gestapt, heerlijk zonnetje, prettige ambiance, veel volk, een ideale wandeldag. Een stukje Blankenberge gezien dat we nog niet kenden. En waar voor je geld, peperkoek, J. de Strooperwafeltjes, een flesje bier , boterhammetjes met kaas en pladijsfilet, kortom "goe gesoigneerd". `s Avonds gaan eten in de Oesterput (http://www.oesterput.com/index4.php#/restaurant/bezoekje++waard) om duimen en vingers af te likken. Een kreeftje (voorgerecht) en een zeevruchtenschotel waar je enkele tijd zoet mee bent. Alweer met de nodige duveltjes (lust absoluut geen champagne). Genieten!!! Spijtig genoeg werd het zondag, inpakken nog iets gaan drinken met bomma en bompa en terug naar huis. onderweg 18° in de auto, in Lier nog 16° (rond 3 uur???). Is de warmte van onze stad dan toch stilaan aan het verdwijnen? Vandaag een vergaderingetje en dan ga ik me mentaal voor bereiden. De laatste maal (30st editie) Ronde van België (voor lopers)(http://users.belgacom.net/joggingganshoren/de_ronde.htm) en ik zal er bij zijn. Van woensdag tot zondag kan je me ergens onderweg in ons landje vinden maar waar dat is de vraag.
te ondernemen. Met 9 waren we uiteindelijk en we vertrokken via de Demer richting Aarschot. Via Ramsel bereikten we rond de middag Herselt waar we lekker gegeten hebben bij 
Mie Maan (
(stop voor een algemene likpauze!!!) naar Scherpenheuvel. Ons Nellytje heeft daar voor mij een lief geschenkje 
gekocht!!! Hadden we al enkele heuveltjes (nee niet die van Erika) beklommen het beste moest nog komen. Via Rillaar naar Gelrode gaat het serieus op en af. Uiteindelijk belanden we terug aan de Demer om zo terug op onze startplaats in Rotselaar aan te komen. 66km stonden er op onze teller, wel een beetje veel voor een allereerste fietstochtje van het jaar. Met nog een stevig drankje was het tijd om afscheid te nemen van ons fantastisch gezelschap en rond 19u30 arriveerden we moe maar voldaan terug in ons eigen huisje. 
heeft grootse plannen en wij dragen ons zeer bescheiden steentje bij om er uiteindelijk een gezellig nestje van te maken. En voor de rest vooral in het weekend de gezelligheid opzoeken. Een etentje hier, een bbq`tje daar, een duveltje hier en een duveltje daar alles mag niets moet. 
(Jessie)
Enkel Els Van Weert (Groen) fietste mee. Misschien zouden ook deze burgers (de NVA, de 
Na een week absolute rust ben ik er terug klaar voor. En een extra weekendje aan onze kust zou me nog goed moeten doen. Vrijdagmorgen, busje op, treintje in, 2 keer overstappen en tegen 10u maakten we contact met een ietwat woelige zee. Een licht ontbijtje en dan met mijn schoonouders nog een koffietje gedronken op de Blankenbergse markt. 
. Commotie
alom!!! Désolée en hors catégorie werden de niet-mis-te-verstane stokwoorden
van het weekend. Te pas en te onpas gebruikt, maar wel amusant.
"Lekker chillen in het reefcafé", dat zijn de woorden van mijn vrouwtje, geen idee waar ze dit vandaan haalt, laat staan wat ze betekenen. 
Tijdens het weekend was het wandeltweedaagse in Blankenberge (44ste editie) (
, boterhammetjes met kaas en pladijsfilet, kortom "goe gesoigneerd". 
