Achter onze hof ligt een garage en deze wil uitbreiden. zolang het niet gaat over een spuitinstallatie heeft niemand van ons daar een probleem mee, denk ik. Maar voor de goede gang van zaken wordt iedereen die aanpalend is verwittigt met een aangetekend schrijven. En je kan op het stadhuis de verbouwingen gaan inkijken. Is het nu toeval of niet, maar in Merelstraat 23, waar wij wonen, is geen aangetekend schrijven toegekomen. Kan dit, stellen wij ons de vraag? Mijn vrouwtje, die dit niet pikt, belt naar de stad en vraagt beleefd hoe dit kan. Eerst was men wat achterdochtig maar na een gesprek (op de achtergrond) gaf men toe dat dit niet gebeurd was. Ondertussen zijn we een week later maar dat schrijven is nog steeds niet toegekomen. Dan stellen wij ons de vraag is dit moedwilligheid of wat? Straks ga ik toch even een aantal mensen contacteren of dit allemaal volgens de regels van de wet werkt of niet. Toen het gebouw (de garage) gezet werd heb ik samen met een buurman een klacht ingediend omdat er asbest in de gestorte ondergrond zit. (http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=VV1HSH9F) Men heeft dit toegegeven maar niets aan gedaan. is dit misschien de reden waarom wij niet verwittigd zijn? (http://www.bloggen.be/lierpolitiek/reageer.php?postID=54) in dit artikeltje (in mijn vroegere blog) is er een zekere Bert Wollants die hierop gerepliceerd heeft, maar er ook niets voor gedaan heeft. Zolang het maar niet in je eigen achtertuin is, zitten de mensen er niets meer mee in. Ook een tijdje geleden met de brief in verband met de bewonerskaart (om te parkeren) werden wij vergeten. Vooral mijn vrouwtje, en terecht, begint zich te ergeren aan dit soort toevalligheden. Een gemeentebestuur moet hier op toezien en is er denk ik toch voor alle Lierse bewoners en niet enkel voor de happy-few. Over happy-few gesproken. Voor één iemand worden de glazen wanden van de buskotjes vervangen, prijskaart 20 000 euro. Voor één iemand wordt de pallieterjogging, die al meer dan 25 jaar hetzelfde parcours aandoet nu plotseling gewijzigd. Het duurt amper een half uurtje en alle joggers (waarvan een groot deel ook nog verteerd in onze stad) zijn de Kartuizers- en Kolveniersvest gepasseerd. Nog een bewijs dat het bestuur, dat nu wel degelijk blijk geeft van onsportiviteit, er enkel is om sommigen te plezieren en anderen een beetje de duvel aan te doen, of een beetje te pesten. En wat me nog het meest verbaasd is dat ook de oppositie dit allemaal laat gebeuren zonder enige vorm van reactie. Ben ik dan de enige die een beetje kritisch mag zijn of is dit ook een gemeentelijk taboe aan het worden. Wie weet krijg ik hiervoor nog een GAS-boete (hahaha).
Iedereen kent de Ronde van België voor wielrenners
maar er is ook een Ronde voor lopers (1000km lang verdeeld in ongeveer 51
etappes). Zeven keer heb ik zelf deelgenomen (1996-2002) en nu 11 jaar
later ben ik er terug bij, zij het maar als aanhangsel want lopen doe ik bijna
niet meer. Maar omdat het de "allerlaatste" zou zijn wou ik er
absoluut nog eens bijzijn.
Met een ongelooflijk tof groepje van 5 (3 lopers (van de 10), 1 koelbloedige
chauffeur en ik als roadbook-lezer) hebben wij getracht om er een heerlijke
5-daagse van te maken. En of dat gelukt is. Er werd niet alleen hard gelopen
maar ook fantastisch veel gelachen. Ik doe absoluut mijn petje af voor 3
kranige 50-ers die veel van het andere jong geweld een stevig poepje hebben
laten ruiken. Zij hebben zelfs een etappe gewonnen. De bloemen en de kussen
waren al uitgedeeld voor de 2de ploeg arriveerde.
Rond 0u, middernacht kwamen mijn vrienden ("familie" voor de volgende
5 dagen) mij oppikken en wij op weg naar Mourcourt (Henegouwen) . Drie
etappes (Mourcourt-Dottignies-Menen-Ieper) moesten afgelegd worden en 1
keer zijn we toch stevig verloren gelopen, ons laten vangen door de andere
teams, met een zesde, achtste en 3de plaats (5de in het
klassement) was dit een degelijk begin.
Aan de kust, onze eerste slaapplaats (in het midden van de
dag) werden we in de watten gelegd door Luc en Linda (vrienden van de
bende van 5), een heerlijk ontbijt bij het toekomen en een stevige
spaghetti-maaltijd bij het weggaan. En goed geslapen hebben ze daar ook.
Opnieuw op weg naar Bassevelde voor 3 nieuwe
nachtetappes (Bassevelde-Overslag-St. Pauwels-Kruibeke). Ondertussen werd er
in de auto ongelooflijk veel verhalen opgedist, grappen verteld en
geschaterlacht bij de vleet. Of het altijd de waarheid was weet ik niet maar
het kwam waarschijnlijk wel dicht in de buurt. En er werd achteraf, want er
moest nog gelopen worden ook, flink gepresteerd. Een 5de, 3de
en een klinkende overwinning (14,4km/u gemiddeld) in de etappe St.Pauwels
Kruibeke deed de sfeer naar een hoogtepunt stijgen. Een sportief orgasme was
gemaakt, 3 riante 50-ers (gem. leeftijd 55 jaar) hebben die andere teams (met
veel jongere deelnemers) een flink sportief lesje geleerd.
In het algemeen klassement was een 4de plaats
het aandeel (334km, gem. snelheid 13,7km/u). Tijd om naar huis (in eigen bed
slapen) te rijden. Vlugger dan verwacht (maar heerlijk geslapen) was het alweer
tijd om richting Charneuxte rijden. Na
de 1ste etappe naar Jalhay (2de plaats) was de Ronde
halverwege, nog 500km te lopen en voor sommigen nam de vermoeidheid al stevige
proporties aan. Niet voor onze oudjes die dartelden nog stevig over de
Ardeense heuvels. Jalhay-Xhoffraix-Montenau(3de en 4de plaats) werden afgesloten in een
restaurant waar geen eten meer te verkrijgen was. Geen probleem enkele
kilometers verder Nederlandse eigenaars en die waren bereid om lekkere steaks
te serveren. Een goed duveltje erbij en lekker gesmuld en dat in aangenaam
gezelschap, wat wil een mens nog meer. Maar dit was even buiten de waard
gerekend mijn lives-worst-nightmare kwam er aan. Een half uur SK Lierse
strijdliederen dit was er absoluut over. Ben al geen voetbalfan maar deze
muziek sloeg alles, de Netezonen, Tony Cabana(-zaliger) en by all means ook de
Donkvrienden zongen deze tekstueel zeer hoogstaande chansons. Ik heb er `nachts
3 nachtmerries van gekregen, ik lag te baden in het zweet. Dit nooit meer.
Maar de koers liep verder Florenville-Muno-
Auby-sur-Semois-Oizy (5de, 2de en 2de)een 3de
plaats in het klassement was het hoogst haalbare. Maar wat werd er nog wat
afgelachen met de Lierse strijdliederen, ze hadden er zelfs niet beter op
gevonden om alle 3 (de lopers) in zwart-gele uitrusting aan te treden . Commotie
alom!!! Désolée en hors catégorie werden de niet-mis-te-verstane stokwoorden
van het weekend. Te pas en te onpas gebruikt, maar wel amusant.
In Louette St. Pierre onze 2de nacht doorgebracht maar
eerst lekker gaan eten in café Refuge (van waar ken ik die naam nog, hahaha?).
Mijn vrienden hebben goulash gegeten en ik gehaktballen in pepersaus en allen
een biertje erbij, het was ok. Maar wat blijkt als wij binnenkwamen liepen er 4
hondjes rond en als we huiswaarts keerden nog 2. Waarvan eentje in een bench
zat, hij mocht er eerst uit als de kok zijn keuken sloot!!! Mag een mens zich
hierbij vragen stellen of is dat allemaal wat ver gezocht. Na een iets mindere
nachtrust opstaan om 4u in de morgen, trachten iets te eten, gelukkig was er nu
koffie. Op weg naar Aubey d`Aulne maar dat was buiten de waard en de gps
gerekend. Bleek dat we helemaal op het verkeerde spoor zaten en een lichte
(zeer lichte) vorm van paniek brak uit. Gelukkig viel alles in de goede plooi
en net op tijd om te starten voor onze laatste 3 etappes. Mijn drie (riante
vijftigers) vrienden liepen nog een 65 km de laatst ziel uit hun lijf, ze waren
simpelweg niet klein te krijgen. Chapeau jongens!!!
Ondertussen was in Saintes de voorlaatste etappe al van
start gegaan. De sfeer zat er daar goed in. Muziek, veel volk, goeie Orval
ambiance in overvloed. We sloten af en met een 4de, 2de
en 2de plaats en een 3de plaats in de rangschikking kon
iedereen gelukkig leven.
Nog een laatste maal de sloefjes aangebonden voor de
afsluitende rit in Saintes en klaar was kees of was kees klaar?
De nodige speeches en toestanden waren er voor de meesten
onder ons een beetje te veel aan maar ook deze beproeving werd met glans
doorstaan.
Een feestmaal om de laatste der Ronde van Belgiës af te
sluiten en een laatste maal de auto ditmaal om naar huis te rijden en eens
heerlijk lang te gaan slapen.
Spijtig genoeg kan ik niet met woorden uitdrukken hoe
geweldig, fantastisch ik me geamuseerd heb met mijn 4 Lierse compagnons. Het
zal nooit meer terugkomen maar dit zal ook nooit meer vergeten worden. Bedankt
aan alle Kasteellopers maar vooral BEDANKT Wim, Paul, Patrick en Paul voor deze
5 heerlijke dagen.
En nu op weg naar de Roparun, Nederland here we come!!!
Van huis zijn is altijd een beetje (of helemaal) vakantie. Vorig weekend 3 dagen in "Le pays des collinnes" (https://plus.google.com/photos/108550527885156830577/albums/5872163922625914049?banner=pwa) en vanaf dinsdag naar de Belgische kust, het is maar een kleine stap. Mijn schoonouders, worden bijna 80, nemen elk jaar voor 2 maanden een appartement in Blankenberge en onze taak bestaat er in om hen daar zo goed mogelijk af te leveren. Wij maken van de gelegenheid gebruik om enkele dagen ter plekke te blijven. Eindelijk het zonnetje gezien, maar de kustwind was nog bitter koud. Toch was het aangenaam vertoeven. We hebben wat wandelingetjes gemaakt (woensdag, donderdag, vrijdag) een paar keer een loopje ondernomen (in de Uitkerkse polder), regelmatig een drankje (vooral duvel) genomen en een eerste keer lekker gaan eten (http://www.restovictory.be/historie). Een steak om u tegen te zeggen en een heerlijk dessertje om af te sluiten, overgoten met enkele duveltjes van prima kwaliteit. Een nieuw hemdje gekocht, een Boss, mijn schoonzoon zal tevreden zijn. Nieuwe schoenen waren ook aan de orde maar ze hadden maar tot 44,5, wat klein voor mijn tere voeten. Eigenlijk onbegrijpelijk, schoenen van een nederlandse ontwerper, in Nederland zijn nog meer "grote" mensen dan bij ons, maar ja, geen schoenen dus. Op de dijk hebben we ons regelmatig neergevlijd in de zachte kussens van de Buddha Bar (https://www.facebook.com/pages/Buddha-Bar/101744143248075). "Lekker chillen in het reefcafé", dat zijn de woorden van mijn vrouwtje, geen idee waar ze dit vandaan haalt, laat staan wat ze betekenen. Tijdens het weekend was het wandeltweedaagse in Blankenberge (44ste editie) (http://www.2daagse.be/nl/latest_news). Zaterdag hebben we 15km mee gestapt, heerlijk zonnetje, prettige ambiance, veel volk, een ideale wandeldag. Een stukje Blankenberge gezien dat we nog niet kenden. En waar voor je geld, peperkoek, J. de Strooperwafeltjes, een flesje bier , boterhammetjes met kaas en pladijsfilet, kortom "goe gesoigneerd". `s Avonds gaan eten in de Oesterput (http://www.oesterput.com/index4.php#/restaurant/bezoekje++waard) om duimen en vingers af te likken. Een kreeftje (voorgerecht) en een zeevruchtenschotel waar je enkele tijd zoet mee bent. Alweer met de nodige duveltjes (lust absoluut geen champagne). Genieten!!! Spijtig genoeg werd het zondag, inpakken nog iets gaan drinken met bomma en bompa en terug naar huis. onderweg 18° in de auto, in Lier nog 16° (rond 3 uur???). Is de warmte van onze stad dan toch stilaan aan het verdwijnen? Vandaag een vergaderingetje en dan ga ik me mentaal voor bereiden. De laatste maal (30st editie) Ronde van België (voor lopers)(http://users.belgacom.net/joggingganshoren/de_ronde.htm) en ik zal er bij zijn. Van woensdag tot zondag kan je me ergens onderweg in ons landje vinden maar waar dat is de vraag.
"Je wordt ouder papa", natuurlijk worden we ouder en sentimenteler (???) maar ook anderen worden ouder. Maar ... ... een tekstje schrijven over een groepje waarvan je de mensen (sommigen en niet echt persoonlijk) al van je jeugdjaren kent is wel echt teruggaan in de tijd. Eind jaren zestig, Chiro St. Gummarus en Chiro Duffel (Oost en West geloof ik), samen spelen met nog enkele andere regionale chiro`s bracht ons in contact. Begin jaren zeventig ontstaan van "De Snaar" bracht ons opnieuw (niet persoonlijk) in contact. Optredens allerhanden (oa skifflefestival in Hove als ik me niet vergis) ik was er regelmatig bij. Twee lp`s en wat groepswisseling later, De Nieuwe Snaar, en getracht van alle optredens, alle shows, toch één keer mee te pikken. Ik dacht dat we alles gezien en gehoord hadden maar er blijkt ooit een show geweest te zijn met Hugo Mathijssen, en Jean Blaute oa, die hebben we dan gemist. Maar de anderen allemaal van begin tot het nu aangekondigde einde. Wij hebben er van genoten, vrijdag in Lier, ondanks dat we alle trukjes en liedjes kennen, was het een fantastische show. Meer dan 2u alles geven om een enthousiast publiek te laten genieten.
De vakantie is alweer voorbij. Onze dochter en schoonzoon naar Tenerife en wij naar Mol, dogsitting. Het weer was gene stoef maar van vriesweer werd het stilletjes aan toch wat aangenamer. Alle dagen stond een stevige wandeling op het programma. Meestal in de voormiddag en onze 2 honden, Sado en Lex, genoten in de namiddag van de algehele rust. Lex is de deugniet in huis, maar wandelend heb je met hem geen problemen, af en toe wat snuffelen en eens een plasje doen tegen een boom. Sado is de rust in huis maar o wee als je een stap buitenzet. Snuffelend, schietend van links naar rechts en vice versa, 100 plasjes per wandeling, kortom één blok energie. Dinsdag zijn we in Mol naar de wekelijkse markt geweest en `s middags in De Onthaasting (http://www.deonthaasting.be/) een lunchke gaan eten. En zo was het vrijdag voor we het wisten. Via 4 files, plensende regenbuien, zelfs hagel zijn we na 1,5u (tegen 30km/u) toch heelhuids thuisgeraakt. Als afsluiter, het was tenslotte mijn verjaardag, lekker gaan eten in Den Draaiboom (http://www.draaiboom.be/). Aspergeroomsoep, paling in `t groen en een muzikaal (luide happy birthdaymuziek) tiramisudessert en dat alles overgoten met de nodige duveltjes. Wat een rustig weekendje moest worden eindigde nog verrassend in het ziekenhuis. Onze dochter was niet echt gezond van Tenerife weergekeerd en heeft een weekendje ziekenhuis doorgebracht. Met het kindje alles ok, maar zij had een tekort aan kalium. Maar met wat baxters en de nodige medicatie is dit, of wordt dit, opgelost. En ze is terug thuis. Gisteren eindelijk mooi weer en mijn vrouwtje was niet te houden. Om half twee zaten we al op een terras op het Zimmerplein en 3u later zaten we er nog, ondertussen gevuld met de nodige tripple hop Duvels (eerste keer gedronken en echt lekker). Als afsluiter van een heerlijke vakantie kan dit tellen. En binnen 2 weken zijn we alweer weg. Groetjes en veel ... genot en plezier
Het heeft ons enorm veel deugd gedaan . Lier is een plezant mooi stadje,
het was voor ons zelfs een hele ontdekking.De stad heeft een aantal troeven.We
hebben op die 2 dagen veel gezien en beleefd , ' t Begijnhof vonden we zeer tof
, ( ik had al veel boeken gelezen van Timmermans en Claes ) De Zimmer toren en
... zijn plein,de markt ,de winkel - wandelstraten, we gingen 2 maal naar de
Refuge,goed adres,gezellig , g'hebt de groeten van de waard ,we gingen ook naar
bistro ' Zuster Agnes',dat was wel heel goeie meevaller , t stadhuis ,belfort,
een aantal oude mooie woningen, ook kennis gemaakt met inwoners en ' t Glazen Huis. Jammer dat wat
kerken,het museum en het Timmermans gisteren en vandaag gesloten waren,
Omdat er weinig volk op de been was wegens de kou ,kwamen de dingen zo tot
ons. Geweldig. Van namiddag waren de terrasjes dan weer vol met
zonnekloppers.
Bedankt om ons op te pikken, en nog eens gefeliciteerd met uw initiatief (ontbijtjogging).
Soetemin is 'n heel goed adres, we hadden daar een heel ruime kamer en alle
comfort, vriendelijke mensen, jammer is dat ze aan een soort industriegebied
liggen. De stad durft blijkbaar niet kiezen voor
totaal autovrije zone;naast de laatste vernieuwing- inspanningen :het zou
nochtans niet zo moeilijk moeten zijn om het verkeersluw gebied helemaal
verkeersvrij te maken behalve voor ambulances en senioren -taxi's. Enz.
We hadden ook veel geluk met de bussen,telkens we er een wilden nemen ,kwam
die aangereden en konden we mee. Oubollig station.
Enfin, BEDANKT Rony. Doe ook de
groeten aan uw vrouw.
Om 7u liep de wekker af, alles in de auto geladen en op weg naar D`Open Poort. Cathy en haar man waren al in de weer met tafels en stoelen en stilaan kwamen de andere "Lotgenoten" (http://www.lotgenoten-vlaanderen.be/) binnen om een handje toe te steken. Even later werden, via Traiteur Familia (http://familia-nijlen.be/), alle benodigdheden geleverd om er een lekker ontbijt van te maken. Spek en eieren bakken, eitjes koken, koffie zetten, tafelpapier leggen, borden, kopje sen bestek klaarzetten en voor iedereen een chocolade ei (het was tenslotte Pasen) en cava en fruitsap voor de binnenkomers klaarzetten. Ondertussen waren mijn vrouwtje en ik op weg naar de piste om de lopers en wandelaars welkom te heten. Met een 25-tal lopers en een 15-tal wandelaars op weg om de ochtendkoude te trotseren. Een rustig jogtempo werd aangehouden en in groep arriveerden we onder de brug van de ring waar onze dochter met Tom klaarstonden met cava, fruitsap en paaseitjes. Welke jogging kan zeggen dat hij dit in zijn assortiment heeft en dan nog onderweg? Iedereen had de kans een douchke te nemen en dan op weg voor een heerlijk ontbijt. Er was al volk aanwezig en stilaan vulde de zaal zich. In totaal 112 ontbijters droegen hun steentje bij voor het goede doel. Geprobeerd met iedereen een babbeltje te doen (is me helaas niet gelukt, waarvoor sorry). Sommigen bleven nog een pintje drinken anderen hadden nog Paasverplichtingen en koersambities. Met de Lotgenoten eerst samen wat gegeten, alles opgeruimd en nog een na-vergaderingetje. Iedereen op weg naar huis en ik de laatste 30km Ronde van Vlaanderen nog bekeken. Alles in ons Combootje geladen en netjes terug afgeleverd in Nijlen en onze 5de ontbijtjogging zat er op. Er zal ongeveer 1400 euro overblijven om aan het goede doel te schenken. Wat betekent dat ik op 5 jaar tijd ongeveer 7500 euro in het bakje heb gebracht voor het goede doel (4 x voor Kanker, 1 x voor een project van onze dochter). Velen babbelen er over maar doen uiteindelijk niets en diegene die commentaar heeft mag het me altijd (persoonlijk) zeggen.
Hopelijk mag ik jullie volgend jaar (maar niet meer op Paasdag) terug verwelkomen voor een 6de fantastische 'Ontbijtjogging'
Voor de 5de keer organiseer ik dit jaar de "Ontbijtjogging". Waar de eerste jaren joggen een belangrijk deel uitmaakte van het geheel, is er de laatste jaren ook een wandeling bijgekomen en mensen komen ook eten zonder sportief te zijn. Normaal gaan de opgebrachte centen naar "Kom op tegen Kanker" (in 2009 ganse dag gevolgd door een camera van VRT, daarna ook op tv geweest), maar vorig jaar was het geld voor een project opgezet door onze dochter (met haar leerlingen). Zij namen deel aan de "Trein der duizend" en hebben een bezoek gebracht aan Auschwitz. Dit jaar is de opbrengst opnieuw voor kankeronderzoek en hopelijk zijn jullie massaal aanwezig.
Een overzicht van de vorige jaren (raar maar waar van 2010 heb ik niets teruggevonden???)
Wie had ooit gedacht dat de Natuurlopen van AC Lyra zouden uitgroeien tot het huidige succes? Ik denk niemand, maar ondertussen zijn er al 50 lopen de revue gepasseerd. Gisteren was het dus een beetje feest. En een wedstrijd door de binnenstad. De commentaren die ikzelf vernomen heb waren allen even enthousiast, spijtig van het weer, maar een schitterend parcours. En dankzij de vele vrijwilligers en de stadsdiensten (als het goed is mag je het ook zeggen) lag alles sneeuwvrij. Merci vanwege alle lopers!!! Voor de eerst keer heb ik alle 5 natuurlopen meegedaan, weliswaar zonder training (dat zit er echt niet in) maar terend op mijn "slecht" karakter. En ik ben er supergelukkig mee. Gisteren heb ik er zelf een speciaaltje van gemaakt. Langs de kant staan vele fotografen maar zij trekken kiekjes van hun voorbijlopende favorieten maar wat ziet de loper nu zelf? En vanuit dat standpunt, heb mijn toestelletje meegenomen tijdens het lopen, heb ik een klein reportage gemaakt. Hopelijk kunnen jullie er ook van genieten!!! https://plus.google.com/photos/114823277687787326069/albums/5859179942854617857/5859179944235160770?banner=pwa De winnaar geïnterviewd door RTV http://www.rtv.be/artikels/sport/sport-op-zondag/2013032415560035_koude-overheerst-halve-marathon-van-lier
Na het lopen huiswaarts, een douchke genomen en een stevige klepper gaan drinken. Volgens mijn vrouwtje werden het meer dan dat eentje. Maar af en toe jezelf eens laten gaan geeft een extra stimulans voor de verdere dagen. In november staat de 11de reeks voor de deur, dus begin al maar te trainen, zeg nu niet dat je niet verwittigd was. Dank aan iedereen die er voor gezorgd hebben dat alles weer optimaal werkte.
Tot een volgend schrijfsel en amuseer jullie nog!!!
De supporters hebben er lol in! In de Begijnhofstraat
Wat doet een man alleen thuis, met buiten regen die met bakken naar beneden valt? Vandaag zijn er 2 mogelijkheden. Ofwel kijk je naar de inauguratie (what`s in a name!!!) van de paus, maar als compleet atheïst is dit geen optie, ofwel ga je "proberen" iets lekkers te koken voor je vrouwtje. Vanmorgen echte verse kippenbouillon getrokken. De start van een groot culinair avontuur! Van een gedeelte heb ik verse soep gemaakt. Een naam kan ik er niet zo direct voor bedenken maar ik heb ze (voor)geproefd, ik leef nog en ja ze is superlekker. Ajuin, selder en in minder mate prei en venkel en daarbij die verse bouillon, het is nog net niet een engeltje (om in de sfeer te blijven) dat op je tong plast. Van de rest heb ik "getracht" gentse waterzooi te maken. Een verse kip, ui, prei en selder, grote stukken aardappel en een beetje room (ben geen roomfan!). Resultaat een goed gevulde stoofpot klaar om straks verorberd te worden. Het is zeker voor 4 of 5 personen en vermits we maar met ons tweetjes zijn, mogen er 2 "kome eten" (hahaha). Voor vanmiddag (sta nog een beetje op dieet) heb ik koude groentjes versneden en koude aardappelen met verse peterselie en een beetje mayo. En als kers op de taart of liever zalm op de toast, als voorgerecht kan dit tellen. Toast met groene pesto in de oven, een plak gerookte zalm met bovenop verse eiersla. Om te vervolmaken enkele blaadjes rucola. Smakelijk eten en tot één dezer...
Ach ja opruimen moet ook nog!!! Met de ideale song "Naakt doe ik de afwas" van Jelle Cleymans op de achtergrond. Wat heeft een mens toch weinig nodig om gelukkig te zijn!!!
Dinsdag was het nationale vergadering van de groene senioren en dus wij op weg naar Brussel. Onderweg een babbeltje met een bekende Lierenaar maar in Brussel Noord liep het fout. De trein stopte en we moesten overstappen om verder naar Zuid te reizen. Van de trein, op de trein bleek dit dezelfde trein te zijn waar ik net voordien van weggevlogen was! Algehele hilariteit en niemand wist van iets, chaos ten top. Ondertussen was ik tot de vaststelling gekomen dat ik een sms-je had ontvangen. "Vergadering geannuleerd", maar ik was al in Brussel. Dus opnieuw trein af en naast mij (allee het spoor er naast) stond een trein richting Turnhout (eerst even navragen?) en die stopt ook in Lier. Drie uur onderweg voor niets nu ja ik heb een goede babbel gemaakt, mijn krantje gelezen en een koffietje gedronken. Er zijn erger dingen in het leven. Elke week ga ik naar de kine voor een lymfedrainage en ik had me voorgenomen, ik ga te voet, doe nog een heerlijk wandelingetje en ga ergens een koffietje drinken. Maar dat was zonder de waard of liever gezegd zonder het weer gerekend. Zonnig vertrokken in een goede dikke trui maar onderweg sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Dus zo vlug mogelijk naar huis want doornat (mijn trui woog 50 kilo denk ik!!!). Elke week vrijdag is het "sport-over-dag" wandelen, maar vermits ik meestal met mijn vrouwtje ga lunchen ga ik niet meer mee (vroeger dinsdag was voor mij beter). Maar ditmaal moest mijn schatje werken en ik dus profiteren van de situatie om mee te gaan. Samenkomst aan de kerk van Ranst voor een leuke wandeling in en rond het Zevenbergenbos (http://users.telenet.be/natuurpuntzevenbergenbos/home.htm?opennatuurdag2013.htm). Twee uurtjes in de natuur, gezondheid opsnuiven en dan een fris pintje consumeren want wil een mens nog meer. De laatste winterwandeling stond in Lier geprogrammeerd met vertrek aan de Oude Lier. Wij met ons tweetjes, op de fiets er naar toe voor een 13km lange hoevenwandeling. OMWALDE HOEVEWANDELING. LIER . ZONDAG 17 MAART 2013 Het neusje van de zalm, door een variëteit aan historie en natuur, één van de mooiste wandelingen rond Lier. De 13 kilometer lange wandeling (zeker goed schoeisel voorzien) leidt je van de Nazarethhoeve via de Nazarethdreef naar de omwalde hoeven: Karthuizershof, Jezuïetenhoeve en Hertog Janshoeve, door het natuurgebied de Mushaag om te eindigen aan het fort van Lier. Hierna keer je terug naar het beginpunt via het Netekanaal. In de Oude Lier een snackje gegeten, het taartje was gratis en een Hopus van `t vat, hmmmmm. Een leuk weekend en een rustige nieuwe week tegemoet.
Ik heb er mijn buik van vol. Als pensioengerechtigde volg ik een beetje dit zeer moeilijk onderwerp. En dat het fout loopt daar zal ik de laatste zijn die dit tegnspreekt. Maar dat iedereen, of toch de meesten, die hun zeg hierover kwijt willen, de babyboomers telkens als schuldigen aanwijzen daar heb ik genoeg van. Zaterdag was het katern "WeekendPlus" gedeeltelijk gewijd aan "Is er straks nog geld voor onze pensioenen?".De heer Peersman, ekonoom aan de Universiteit Gent, haalde krachtig uit naar de babyboomers. In al mijn frustratie en inderdaad naïviteit heb ik een brief geschreven naar bovengenoemde prof. Enkel een A4-tje want ik heb nog een hoop tekst die ik hem in de toekomst ook wel eens wil laten lezen, omdat dit onderwerp me sinds lang interesseert. Hieronder de brief die ik op amper enkele minuten tijd op mijn pc-tje heb geformuleerd :
Brief aan de heer Peersman, Universiteit Gent
Geachte Heer,
Mag het dat ik me stoor aan een man, die waarschijnlijk
tien keer slimmer is dan ik, die zegt tespreken in naam van de huidige generatie? Mag het dat ik me stilaan
begin te ergeren, om als babyboomer, de schuld te krijgen van alle ellende?
Ik heb ooit een film gezien Soylent Green (met Ch.
Heston) waarin ouderen (60-jarigen) naar een laatste rustplaats gevoerd worden
om nog een keer, via een film, te genieten van de pracht van onze aarde. Een
aarde, die in deze film, leidt aan een ongelooflijk voedseltekort. De ouderen
krijgen een spuitje om in schoonheid te sterven en worden dan, luguber maar
waar, tot groene koekjes omgevormd om de nog levenden te voederen.
Misschien, mijnheer Peersman, moeten we onszelf opofferen
om de pensioenen betaalbaar te houden?
Waarom moet het steeds benadrukt worden dat wij, de
babyboomers, de schuld van alle ellende zijn?
Ten eerste is het niet de man in de straat die hiervoor
gezorgd heeft maar de politiek uit het verleden. U geeft dit deels toe maar u
verwijt ons deel uit te maken van het systeem, ja u beweert dat wij het zijn
die dit systeem in leven willen houden. Als de 50-ers en 60-ers van nu
tenminste al eens bereid zouden zijn om tot de wettelijke pensioenleeftijd te
werken, zouden ze kunnen meewerken aan een oplossing voor het probleem dat ze
mee geschapen hebben, dat zijn letterlijk u woorden (GVA zaterdag 9 maart)!
Het is wel deze generatie die een land uit de blubber van
de Tweede Wereldoorlog heeft gehaald. Het is wel deze generatie die met hard
werken er voor gezorgd heeft dat onze kinderen nu al meer reisjes hebben
ondernomen dan wij ooit zullen ondernemen. Het is wel deze generatie die er mee
voor zorgt dat onze kinderen aan kant-en-klare woningen kunnen denken nog voor
ons eigen huisje afbetaald is. Niets is ons in de schot geworpen, met vallen en
opstaan hebben we bereikt wat er nu voorhanden is. Dat telt tenminste voor
mezelf en mijn vriendenkring (en daar zitten geen ekonomen,
hoogwaardigheidsbekleders of politici tussen, maar simpele arbeiders en
bedienden)
Het is ook deze generatie die eerst aan de deur wordt
gezet als er een herstrukturering plaatsvindt. Het is deze generatie die bij
een ontslag, als 50- of 60-jarige, niet meer aan de bak komt omdat hij te oud
is. Er zij er voldoende die hun steentje willen bijdragen, maar je moet wel de
mogelijkheden hebben of tenminste krijgen.
Het is wel de jongere generatie die geijverd heeft om er
eens een jaartje tussenuit te knijpen. Wij zijn gaan werken vanaf 18 jaar,
hebben het beste van onszelf gegeven, nooit de kans gehad om even op adem te
komen. Als wij 58 jaar oud zijn hebben wij al 40 jaar gewerkt, daar zullen vele
van de huidige jongeren niet eens toe komen. Laat staan de politici die na
enkele politieke dienstjaren al mogen profiteren van een pensioen (en een
goed pensioen). Is het dan niet logisch dat zij langer moeten werken?
Dat iedereen nu elk moment van de dag bereikbaar moet
zijn, met alle gevolgen vandien is zeker niet de schuld van de babyboomers, zij
hadden geen gsm`s, geen i-pods en pads. De jongere generatie klaagt dat ze door
hun bazen niet meer gerust gelaten worden, stress is het nieuwe codewoord,
is dat onze schuld?
Daarbij komt nog wie zorgt voor de kleinkinderen, de
babyboomgeneratie! Wie houdt, als vrijwilliger, clubs en verenigingen in leven,
de babyboomers! Als onze generatie deze taken niet meer wil opnemen, wie gaat
dit wel doen en ja wie gaat dit betalen. Het is een gratis bijdrage aan een
inderdaad vernieuwde maatschappij.
Maar geachte heer Peersman, u moet geen generatieconflict
kweken neen u moet er mee voor zorgen dat alle generaties hun steentje
bijdragen om deze wereld leefbaar te maken.
Een beetje meer respect voor een grijze kop zou zeker
op zijn plaats zijn en met zijn allen aan hetzelfde zeel trekken om een
schitterende toekomst te bewerkstelligen voor iedereen.
Op dit kleine A4-tje heb ik getracht, in al mijn
naïviteit, waarvoor sorry, een beetje neer te schrijven dat niemand schuld moet
pleiten, niemand zich schuldig moet voelen maar dat enkel door solidariteit
er nog een fantastische toekomst voor iedereen is weggelegd.
Met vriendelijke groeten
Rony Van Oosterwijck, 58 jaar, vader en toekomstig
grootvader Vandaag is mijn blogje tekstueel iets langer dan normaal, maar dank aan diegenen die de moeite hebben gedaan om het te lezen. En reageren mag ditmaal absoluut!!!
Als je alleen thuis zit heb je tijd om na te denken. Zo ook sinds vanmorgen maar meer dan anders. Mijn gedachten dwalen af naar vroeger, jeugdherinneringen steken bij de vleet de kop op. En één rode draad loopt door al deze sequentele herinneringen, mijn moeder. Mijn moeder is niet meer en elk jaar zijn er wel momenten dat ik aan haar denk, verjaardag, moederdag, overlijdensdag, ergens zomaar. Maar vandaag dat ietsje meer, net iets anders. Mijn moeder zou namelijk 80 worden vandaag. Het zou een dag kunnen geweest zijn van feesten en plezier. Misschien is het dat ook wel, maar op een andere manier. Mijn moeder, mijn bron van inspiratie, mijn vrijheid die ik kreeg, mijn respect voor anderen, mijn sociale geëngageerdheid, mijn levenslust, mijn overleving in moeilijkere tijden. Zij sleurde me door alles heen, geen vraag was haar teveel. Reeds vroeg leerde ze mij op eigen benen staan. Mijn doen en laten stond niet strikt neergeschreven, ze nam het op voor mij als ik eens buiten de lijntjes kleurde. Ze was, zoals velen het al hebben voorgezegd, streng maar rechtvaardig. En daarom moeder, gelukkige tachtigste verjaardag en klinken doe ik op jou gezondheid!!! Het ga je goed mijn moeder, wherever you may be.
vroeger, wat is vroeger vroeger zijn herinneringen een tijd van zoveel mooie dingen maar die komen nooit meer terug ze passeerden ons, vliegensvlug het verleden toen wij nog samen waren het waren zulke mooie jaren jij en ik, vroeger
Verleden week 2 keer mijn loopsloefen aangebonden en telkens een dikke 50 min. gelopen. Zo fier als een gieter. Probeer nog enkele malen in de loop van de volgende weken en dan kan ik met een happy gevoel deelnemen aan de laatste Lyra-natuurloop van deze editie. Een feesteditie, 10 jaar natuurlopen in Lier. Het parcours, door de stad, van deze loop kan je opvragen op de website van AC Lyra (http://www.afstandmeten.nl/index.php?id=1024324). Vrijdag en zaterdag op weekend naar Leuven. Mijn vrouwtje en ik zijn ondertussen al 34 jaar gelukkig getrouwd (zij gelukkig, ik getrouwd hahaha). En elk jaar maken we er een feestje van, meestal een weekendje ergens heen. Om 8u11 zaten we op de trein, bestemming Leuven, want om 10u werden we verwacht voor een stevig ontbijt in restaurant Zoff (vanwaar ken ik die naam???)(http://www.zoff.be/). Na een bezoek aan het VVV-kantoor wij op weg voor een stevige wandeling door de stad. Wat ons wel opviel, het aantal kerken in Leuven. Zouden die nog allemaal in gebruik zijn? Iets na de middag terug aangekomen op de Markt, een kleinigheidje gegeten en terug op weg (deel 2). Een mooi "Groot Begijnhof", majestueuze Universiteitsgebouwen, onnoemlijk veel cafés en eethuizen, Leuven op zijn best. Rond 18u ons hotel opgezocht en na een korte rustpauze toch maar besloten om ter plaatse te blijven eten (http://www.lodge-hotels.be/lodge/brasleuvenindex.jsp). En dat bleek achteraf geen slecht idee. Na een moeilijke nacht en een overheerlijk ontbijt wij op weg voor een shopping-day-in-Leuven. Dat viel al bij al wat tegen en zo kwam het dat we iets na de middag al terug op de trein richting Lier zaten. Foto`s : (eigen materiaal) : https://plus.google.com/photos/108550527885156830577/albums?banner=pwa&gpsrc=pwrd1#photos/108550527885156830577/albums/ 5851055042875362273/5851055220633451826 Zondagmorgen iets later uit de veren en in de namiddag een wandelingetje gemaakt langs onze Lierse vesten. Veel volk, vooral toeristen denk ik. Eventjes halt houden in Den Eycken Boom, daar hebben ze Hopus (hmmm lekker!!!). Op de Zimmerplein kwamen we een bekend koppeltje tegen en pas om 19u30 de terugweg naar huis aangevat. We gingen eventjes een wandelingetje maken!!! Ja dag Jan. Een veel te kort weekend is alweer voorbij. Morgen, dinsdag, nog eens een doktersbezoek en vrijdag ga ik naar Eupen (nog nooit geweest). Veel lees- en kijkgenot en tot ...
Het werd een min of meer politieke week maar ook amusement ontbrak niet. Over de finale begroteing van onze stad zal ik het in een later artikel nog over hebben maar deze week twee maal naar Brussel. Een dagje federaal parlement en een dagje vlaams parlement. Maandag na de bib een koffietje gaan drinken met mijn broers waar hij vertelde dat zijn zoon een rake klap in het aangezicht had gehad van een Tsjetseen. Zonder reden, elkaar tegenkomen en baf, kloppen maar. Tegenwoordig hoor je niets anders, niemand ligt er blijkbaar ook nog van wakker. Je zou zeggen dat het normaal is. Heeft iemand zich al eens afgevraagd hoe dat komt? De verzuring van de maatschappij wordt door een bepaald soort mensen in stand gehouden en zelfs nog aangemoedigd. Maar o wee als je daar tegen ageert. Dinsdag een "politieke" dag in het federaal parlement. Met stevige discussies tot gevolg. Ouderen hebben en moeten een mening hebben maar soms is die toch verschillend van anderen. Maar door discussie en compromissen kom je ver (neen wij slaan elkaar niet in elkaar). Uitleg door Stefan Van Hecke (vooral over de NMBS), uitleg door Elisabeth Meuleman en door Mieke Vogels (over wonen). Voor 55-plussers interessante materies en aanluiding tot bovenvermelde discussies. Mijn goede vriend Bruno heeft me een bezoek gebracht en we hebben er samen een zeer, zeer, aangename dag van gemaakt. Wat eten, een wandelingetje in onze stad, iets gaan drinken wat moet een mens nog meer. Vrijdag naar het federaal parlement voor een colloqium "Publieke ruimte ook voor senioren" (http://www.groen-plus.be/activiteitenkalender/Publieke%20ruimte%20ook%20voor%20senioren.pdf). Een verslag zal nog volgen op onze website, www.groen-plus.be. Vlug naar huis en wat eten want het was "Nacht van de Sport" (verslag zie onderstaand artikel). Lopen is eigenlijk niet meer aan mij besteed, maar "mijn" natuurlopen kan of wil ik niet missen. Dus stond ik, zoals 750 anderen, aan de start van de 4de loop in de 10de reeks. De wind was ijzig en ik was blij dat ik mezelf goed gelaagd had, ik heb niet echt kou gehad. Snelheid heb ik totaal niet meer (heb ik die trouwens ooit gehad???) en mijn uithouding is ook niet meer je dat maar ik heb het 10km volgehouden. Thuisgekomen en gedoucht en ik was alweer een tevreden man. Mijn vrouwtje had verse soep bereid en daar bekomt een mens helemaal van. Zondag ging mijn vrouwtje met haar vriendinnen op stap en ik zou er een aangename sportnamiddag (beperkt tot kijken!!!) van maken. Bij gebrek aan wielrennen (buiten de veldrijders) heb ik naar langlaufen, Noordse combinatie (voor de leken onder jullie dit is een combinatie van schansspringen en langlaufen) en biathlon gekeken. Om 6u op weg om naar de Chiro-spaghetti-avond te gaan. Lekker gegeten in aangenaam gezelschap (!!!) en naar huis om een hoop nichtjes op te vangen die met onze dochter een weekendje Disneyland hadden bezocht. De nu op gang getrokken nieuwe week zal iets rustiger zijn, amper één vergadering op donderdag. Maar dan starten de weg-van-huis-zijn-weekends, te beginnen met Leuven. Groetjes aan ieder dit de moed heeft om mijn artikeltjes te blijven lezen. En misschien tot ergens ten velde.
13de editie "Nacht van de Sport" Ook al ben ik sinds enkele jaren geen lid meer van de Lierse Sportraad, toch worden ik en mijn vrouwtje vriendelijk uitgenodigd om aanwezig te zijn. Dit jaar was niet anders. Vorig jaar werden we nog in de bloemetjes gezet en bedankt voor bewezen diensten (wow wat een uitdrukking).Na een ganse namiddag vergaderen in het Vlaams parlement was dit een aangename afwisseling. Sport is en blijft uiteindelijk mijn ding. Ons Nellytje liet zich verontschuldigen maar tegen 20u zat de CC De Mol goed gevuld (450 aanwezigen???) met meestal sportievelingen. Na het welkomswoord van sportraadvoorzitter Jo Docx en de maidenspeech van onze splinternieuwe schepen van Sport, de heer Andries, was het tijd om met de huldiging van start te gaan. Johan Van Rooy was "speaker" van dienst en riep alle provinciale kampioenen op het podium. Ik moet toegeven dat was redelijk goed gevuld. De pers reikte zijn prijs uit aan de Struifvogelmaatschappij, die 40u aan één stuk gespeeld hadden en hun 60ste verjaardag vierden. De opbrengst hiervan, zijnde 4000 euro, werd geschonken aan Palliatieve Zorgen van het H. hartziekenhuis in Lier. Een zeer verdiende sportpersprijs. Alle Vlaamse en Belgische kampioenen werden afgeroepen en op het podium ontvangen door onze schepen en de sportraadvoorzitter. Zij mochten allen een Lierse sporttrofee komen afhalen. In het verleden was het al eesn anders maar dit jaar mochten we 5 internationale kampioenen begroeten. 3 Europese (atletiek, bodybuilding en jeugdjumping), 1 wereldkampioen (wielrennnen masters) en 1 paralympische kampioene (Marieke Vervoort is aangesloten bij AC Lyra). Geen enkele sportclub kan leven zonder vrijwilligers en ook die werden (meer dan verdiend) in de bloemetjes gezet. Annie (vrouw van mijn goede vriend Jean) is al meer dan 20 jaar in de weer voor AC Lyra, René Baeten, vrijwilliger met het meeste dienstjaren bij SK Lierse en een posthume huldiging van Leon Gysbrechts van Kanoclub Lier, spijtig genoeg vorig jaar op 66-jarige leeftijd overleden. Zijn kleinzoon kwam met trots de prijs in ontvangst nemen. Jongere van het jaar werd de 13-jarige Europees jeugdjumpingkampioene Louise Van Laer. De 2 andere genomineerden komen uit het basketbalwereldje en werden, wegens matchverplichtingen, vertegenwoordigt door hun beider vaders. De prijs werd uitgereikt door de vorige winnaar Mathias Broothaerts, verspringer bij AC Lyra. De trofee voor "Sportlaureaat recreatie", een trofee die me zelf zeer nauw aan het hart ligt, zelf liefst 5 keer in ontvangst mogen nemen, werd uitgereikt door "mezelf". Ja inderdaad een taak die normaal voor burgemeester en schepenen voorzien mocht door mij persoonlijk uitgereikt worden. Her minste dat ik hier van kan zeggen is dat het mijn ijdelheid absoluut streelt. En zoals het betaamt : " De winnaar is ... Remi Neyens". Remi is 73 en zwarte dan jiu-jitsu. Een unicum in België en RTV had er zelfs aandacht voor. Op het podium ook nog mijn opvolger (organisator van de Natuurlopen) Rony Becquet en duikschool Atlantis. het hoogtepunt van de avond was de uitreiking van de Sporttrofee van de stad Lier door onze kersverse burgemeester. Het zal niemand verbazen dat Marieke Vervoort deze trofee mee naar huis mocht nemen. Zij is absoluut een charmante, begeesterende dame met ongelooflijk veel moed en inzet. Veel "normale" sporters zouden hiervan een lesje kunnen nemen. Spijtig voor Eurpees 4x400m kampioen Yente Bouckaert want in elke voorgaand jaar had hij zeker de prijs gekregen. De turnkring van Lyra had, als afwisseling, enkele nummers ten berde gebracht en afgesloten werd met een diabolo-circusact. Een meer dan geslaagde avond, dankzij de vrijwillige inzet van de sportraadwerkgroep en de sportdienst, werd uitgewuifd met een receptie in de foyer van het cultureel centrum.
Naar wekelijkse gewoonte vrijdagmiddag, lunchtime met mijn vrouwtje. Amper 300m van onze deur verwijderd is Dijk 34 (http://www.dijk34.be/master.php?lang=nl) gevestigd, en omwille van het dichtbijzijn, zijn we er samen nog nooit gaan eten. Hoog tijd voor "verandering". We hebben beide een "salade Dijk 34" genomen, Nelly de kleine versie, ik de grotere en het was superlekker. Minpuntje de prijs voor een salade vonden we toch redelijk boven de middelmaat uitsteken. Zaterdag is marktdag en we kregen van "de" Vlaamse familie (heb vandaag in de krant een nieuwe betekennis van hun naam gelezen "Niet Voor Arbeiders", ik kan er mee leven) een laat Valentijnchocolaatje. Groentjes en fruit kopen en dan socializen in café Refuge. Mijn vrouwtje moest naar een babyborrel en ik heb sportief genoten van biathlon (ben een beetje verliefd op die sport) en veldrijden. Het wordt tijd dat het seizoen gedaan is want de (meeste) helden zijn moe. Volgende week nog en we kunnen ons volledig concentreren op het wielrennen. zondagmorgen een treintje genomen naar Gent, waar Lieve ons aan station Dampoort kwam ophalen. De auto parkeren, een klein wandelingetje in de binnenstad en dan een heerlijke maaltijd bij Pizza Gulhan (http://blog.jerrevds.be/content/pizza-g%C3%BClhan). Zeer eigenaardige vaststelling gedaan, nog nooit meegemaakt. Ik bestel een soep (pensensoep) en de Turks-Gentse (allochtoon mag je in Gent niet meer uistpreken) ober verteld doodleuk dat die soep niet te eten is. Stel hem driemaal dezelfde vraag en zegt driemaal "soep alleen voor Turken, niet lekker". Ik durfde (of dierf???) ze niet meer nemen en heb turkse kippensoep en een fantastisch stoofpotje gegeten. Ons Nellytje een mezze (daar is ze zot van) en Lieve een pizza met spinazie. Na wat opzoekingswerk blijkt dat het een soep op basis van melk, citroen en ingewanden is. Misschien gelukkig maar dat ik geluisterd heb want ik lust absoluut geen melk. Maar toch raar dat men in een restaurant zegt dat jet "iets" niet moet nemen. Samenkomst in Herberg Macharius (https://www.facebook.com/pages/Herberg-Macharius/217600491647957), een kort speechke door de heer Voorzitter en dan onder de bevoegde leiding van John Vandaele een bezoek aan de St. Baafsabdij en aanverwanten. Het was een leuke rondleiding (ongeveer 1,5 uurtje) en we weten nu dat dit de oudste wijk van Gent is. Er was nog een optreden voorzien in de Herberg maar wij zijn vrienden gaan bezoeken die ook in Gent wonen. Een stevige babbel, een fris Gents biertje, Gruut (http://www.gruut.be/info-nl.html), en enkele leuke, lekkere hapjes later hebben we een treintje terug naar Lier genomen. Alweer een leuk weekend was veel te vlug voorbij. Op naar een nieuwe week, een drukke maar een fijne week. Groetjes en tot ... .
Wat doet een Lierenaar buiten zijn werktijden? Eten, drinken, zich amuseren, we worden niet voor niets "Lierke plezierke" genoemd. En vermits ik mezelf absoluut als Lierenaar beschouw (??? is dat wel zo, in deze tijd) doe ik mijn uiterste best om dit waar te maken. Zoals de gewoonte het al voorschrijft vrijdag een lunchke gedaan bij "Brasserie Louis" op het Zimmerplein. (http://www.brasserielouis.be/) Ik had zin in erwtensoep met spek en korstjes maar dat bleek niet meer voorradig te zijn. Een brasserie waar geen soep te verkrijgen is, raar maar waar. Dan maar rundscarpaccio genomen en mijn vrouwtje zalmcarpaccio. Lekker. Mijn schatje had als hoofdschotel blinde vinken met kroketjes (zonder groenten!!!) en ik gentse waterzooi met vis. Lekker. Een duveltje en als afsluiter nog een koffietje we hadden het weeral gehad. Nog wat rondgedwaald in ons stadje en nog een drankje genomen in onze stamcafé, Réfuge. `s Avonds was onze dochter op bezoek en ik had "quiche" gebakken, ik denk voor de eerste keer. Met zalm en courgette en het liet zich eten. Op zaterdag gaan Lierenaar naar de markt, dus ik ook. Nog een koffietje, voor het sociaal contact, gaan drinken. Kip gegeten en naar het veldrijden gekeken. Niels Albert was outstanding. In café Réfuge was een optreden gepland van Hans Mortelmans en groep (http://www.hansmortelmans.be/) en wij er naartoe. Wat Django Rheinhardt, wat Wannes Van de Velde, wel alles in het Antwerps maar het was leuk. En ondertussen wat bijkeuvelen met mensen die je al een tijdje niet meer gezien hebt. Zondag stond helemaal in het teken van onze "Valentijnsbrunch" (http://www.zuid-west.be/Home.htm). Met bomma en bompa, dochter en schoonzoon en mijn vrouwtje en ik samen eten van 10u30 tot 14u30. Wat wil een mens nog meer. Daarbij wat duveltjes achterover geslagen en met een voldaan gevoel naar huis. Nog een uurtje van het Nys-moment genoten en voor de rest van de dag luilekker in de zetel. Zoals het iets oudere mensen past. Het zal een superrustige week worden, enkel vanavond een bijeenkomst in Duffel en that`s it. Groetjes en tot een volgend ...
Een stralend zonnetje aan een heldere hemel, hoog tijd om een wandelingetje te maken. Langs mijn broertje geweest maar die had er geen zin in, dus alleen op weg. Via de wandelknooppunten 9, 10, 7, 98 en 97 langs de jachthaven van Emblem (http://www.jachthavenemblem.be/Jachthaven_VVW_Emblem/Welkom.html) richting dorp. Onderweg kan men links het Netekanaal verlaten en via de Spoorweglei (Emblem) komt men aan het fietspad Lier-Broechem. Plots autogetoeter, wie kent mij hier? Mijn oude basketvriend Willy met zijn vrouwtje, natuurlijk eventjes tijd genomen om een babbeltje te doen. Vervolgens richting Lier tot aan de Ring. Rechts loopt de Mulderweg (wie heeft hier al ooit van gehoord???) een straat waarvan ik het bestaan niet eens vermoedde. En ik die dacht dat ik mijn stad nu stilletjesaan wel kende. Via Hagenbroek-Noord en de Hagenbroeksesteenweg tot aan de Lispersteenweg. Daar kom je door over te steken in de Rivierstraat terecht. Vervolgens via de wandelknooppunten 6, 90 (Lispersteenweg overweg), 4, 8 en 9 terug naar de Merelstraat. Ondertussen hadden donkere wolken zich boven ons stadje opgestapel, maar dit mag je letterlijk nemen. Met een voldaan gevoel, toch 2,5 uur stevig doorgewandeld, terug thuisgekomen. Voor vandaag heb ik mijn beweging wel gehad.
De eerste kern-vergadering van GroenPlus in dit nieuwe jaar is achter de rug. Ik denk dat ik veel aan het woord ben geweest want ik kreeg er wat commentaar op. Ja, je bent jong en je wil wat!Een noodzakelijk bezoek aan het containerpark werd wegens de archislechte weersomstandigheden uitgesteld tot nader order. Met een kleine autoverplaatsing zijn we gaan lunchen in Schoon Lier, Mechelsesteenweg. Een dagmenuutje leek interessant, soep, vispannetje met puree en koffie (14,50 euro). De soep, preisoep, was heerlijk het vispannetje daarentegen. Er zat vis in, puree was vervangen door aardappeltjes in de schil en naar de rest mocht je raden (nogal veel ajuin en look). We zeggen dit niet al te dikwijls maar dit was een echte tegenvaller, niet voor herhaling vatbaar. Zaterdagmorgen was mijn vrouwtje al vroeg in de ban van haar "dropping". Veel was niet genoeg, kledij voor 4 dagen, eten voor een gans regiment. Ben maar wijselijk naar de markt gefietst en nog enkele koffietjes gaan drinken (met beide broers). Bij thuiskomst was de rust weergekeerd en heb me opgemaakt voor een heerlijk avondje cyclocross. Van der Poel en Vos maakten hun favoriete rol meer dan waar, Wietse Bosmans is de meest domme renner die ik ooit bezig gezien heb (zijn commentaar in de krant dat Van Aert achter hem reed is bullshit). Twee keer op dezelfde plaats (aan de aankomstlijn) plaatste Theunissen een demarrage. Wat zat Bosmans aan zijn broek te friemelen bij de 2de demarrage? En weg was hij, de vogel gaan vliegen. En was het dan van niet meer kunnen of niet meer willen? Gelukkig was er Sven Nys. Jongens wat heb ik weer genoten, slim, slim, slim. Wachten tot de anderen fouten maken. Ik heb het al (misschien zelfs meerder keren) herhaald, de enige sportman (in mijn leven) waar ik mijn hoed voor afdoe is Sven Nijs. Zo leef je voor je sport en zo maak je reclame voor je sport. Daar kunnen er nog veel een puntje aan zuigen, ook uit andere sporten. Bedankt Sven voor die heerlijke momenten. Gistermorgend naar een CD-voorstelling geweest. "Potgrond" (http://www.rtv.be/artikels/nieuws/2013020313112287_cd-voorstelling-potgrond-met-dorps-en-stadsliederen) een hulde-cd aan dorps- en stadsliederen uit onze provincie. Met een Liers lied en een Liers koor, Adagio maar zonder Lierse aanwezigheid. Blijkbaar heeft ons stadbestuur geen interesse in muzikaal erfgoed want ze schitterden door afwezigheid. Van de andere dorpen en gemeenten was of de burgemeester of één der schepen aanwezig, uit Lier niemand. Maar waarom verbaasd me dit niet. In hun nieuw aan te leggen alfabet zijn ze nog niet aan de M (muziek) gekomen. Enkel de A (afschaffen) en de B (besparen) staan er in vermeld. Nu, ik was er wel en heb genoten van de muziek (echte volksmuziek), de speeches waren iets te lang maar ach daar kunnen we mee leven. En dat ere-gedeputeerde Helsen kon zingen was een aangename verrassing. Hier hou ik het voor gezegd. Hopelijk wordt het iets beter weer en kan ik eens een loopje ondernemen. De groetjes en tot een volgende.
. Commotie
alom!!! Désolée en hors catégorie werden de niet-mis-te-verstane stokwoorden
van het weekend. Te pas en te onpas gebruikt, maar wel amusant.
"Lekker chillen in het reefcafé", dat zijn de woorden van mijn vrouwtje, geen idee waar ze dit vandaan haalt, laat staan wat ze betekenen. 
Tijdens het weekend was het wandeltweedaagse in Blankenberge (44ste editie) (
, boterhammetjes met kaas en pladijsfilet, kortom "goe gesoigneerd". 
bracht ons opnieuw (niet persoonlijk) in contact. Optredens allerhanden (oa skifflefestival in Hove als ik me niet vergis) ik was er regelmatig bij. Twee lp`s en wat groepswisseling later, De Nieuwe Snaar, en getracht van alle optredens, alle shows, toch één keer mee te pikken. 
De vakantie is alweer voorbij. Onze dochter en schoonzoon naar Tenerife en wij naar Mol, dogsitting. Het weer was gene stoef maar van vriesweer werd het stilletjes aan toch wat aangenamer. Alle dagen stond een stevige wandeling op het programma. Meestal in de voormiddag en onze 2 honden, Sado en Lex, genoten in de namiddag van de algehele rust. Lex is de deugniet in huis, maar wandelend heb je met hem geen problemen, af en toe wat snuffelen en eens een plasje doen tegen een boom. Sado is de rust in huis maar o wee als je een stap buitenzet. Snuffelend, schietend van links naar rechts en vice versa, 100 plasjes per wandeling, kortom één blok energie. 
Om 7u liep de wekker af, alles in de auto geladen en op weg naar D`Open Poort. Cathy en haar man waren al in de weer met tafels en stoelen en stilaan kwamen de andere "Lotgenoten" (
eitjes koken, koffie zetten, tafelpapier leggen, borden, kopje sen bestek klaarzetten en voor iedereen een chocolade ei (het was tenslotte Pasen) en cava en fruitsap voor de binnenkomers klaarzetten.
werd aangehouden en in groep arriveerden we onder de brug van de ring waar onze dochter met Tom klaarstonden met 
cava, fruitsap en paaseitjes. Welke jogging kan zeggen dat hij dit in zijn assortiment heeft en dan nog onderweg?
en nog een na-vergaderingetje. Iedereen op weg naar huis en ik de laatste 30km Ronde van Vlaanderen nog bekeken. Alles in ons Combootje geladen en netjes terug afgeleverd in Nijlen en onze 5de ontbijtjogging zat er op.
Voor de 5de keer organiseer ik dit jaar de "Ontbijtjogging".
En een wedstrijd door de binnenstad. De commentaren die ikzelf vernomen heb waren allen even enthousiast, spijtig van het weer, maar een schitterend parcours. En dankzij de vele vrijwilligers en de stadsdiensten (als het goed is mag je het ook zeggen) lag alles sneeuwvrij. Merci vanwege alle lopers!!! 
Gisteren heb ik er zelf een speciaaltje van gemaakt. Langs de kant staan vele fotografen maar zij trekken kiekjes van hun voorbijlopende favorieten maar wat ziet de loper nu zelf? En vanuit dat standpunt, heb mijn toestelletje meegenomen tijdens het lopen, heb ik een klein reportage gemaakt. Hopelijk kunnen jullie er ook van genieten!!!
gemaakt. Een naam kan ik er niet zo direct voor bedenken maar ik heb ze (voor)geproefd, ik leef nog en ja ze is superlekker. Ajuin, selder en in minder mate prei en venkel en daarbij die verse bouillon, het is nog net niet een engeltje (om in de sfeer te blijven) dat op je tong plast.
te maken. Een verse kip, ui, prei en selder, grote stukken aardappel en een beetje room (ben geen roomfan!). Resultaat een goed gevulde stoofpot klaar om straks verorberd te worden. Het is zeker voor 4 of 5 personen en vermits we maar met ons tweetjes zijn, mogen er 2 "kome eten" (hahaha).
versneden en koude aardappelen met verse peterselie en een beetje mayo. 
als voorgerecht kan dit tellen. Toast met groene pesto in de oven, een plak gerookte zalm met bovenop verse eiersla. Om te vervolmaken enkele blaadjes rucola.
Zonnig vertrokken in een goede dikke trui maar onderweg sneeuw, sneeuw en nog eens sneeuw. Dus zo vlug mogelijk naar huis want doornat (mijn trui woog 50 kilo denk ik!!!). 
Stefan Van Hecke (vooral over de NMBS), uitleg door 
Elisabeth Meuleman en door 
Mieke Vogels (over wonen). Voor 55-plussers interessante materies en aanluiding tot bovenvermelde discussies. 
De wind was ijzig en ik was blij dat ik mezelf goed gelaagd had, ik heb niet echt kou gehad. Snelheid heb ik totaal niet meer (heb ik die trouwens ooit gehad???) en mijn uithouding is ook niet meer je dat maar ik heb het 10km volgehouden. Thuisgekomen en gedoucht en ik was alweer een tevreden man. Mijn vrouwtje had verse soep bereid en daar bekomt een mens helemaal van. 
is 73 en zwarte dan jiu-jitsu. Een unicum in België en RTV had er zelfs aandacht voor. Op het podium ook nog mijn opvolger (organisator van de Natuurlopen) Rony Becquet en duikschool Atlantis. 
Samenkomst in Herberg Macharius (
en dan onder de bevoegde leiding van John Vandaele 
een bezoek aan de St. Baafsabdij en aanverwanten. Het was een leuke rondleiding (ongeveer 1,5 uurtje) en we weten nu dat dit de oudste wijk van Gent is. Er was nog een optreden voorzien in de Herberg maar wij zijn vrienden gaan bezoeken die ook in Gent wonen. Een stevige babbel, een fris Gents biertje, Gruut (
op het Zimmerplein. (
Wat Django Rheinhardt, wat Wannes Van de Velde, wel alles in het Antwerps maar het was leuk. En ondertussen wat bijkeuvelen met mensen die je al een tijdje niet meer gezien hebt.
verlaten en via de Spoorweglei (Emblem) komt men aan het fietspad Lier-Broechem. Plots autogetoeter, wie kent mij hier? Mijn oude basketvriend Willy met zijn vrouwtje, natuurlijk eventjes tijd genomen om een babbeltje te doen. Vervolgens richting Lier tot aan de Ring. Rechts loopt de Mulderweg (wie heeft hier al ooit van gehoord???) een straat waarvan ik het bestaan niet eens vermoedde. En ik die dacht dat ik mijn stad nu stilletjesaan wel kende. Via Hagenbroek-Noord en de Hagenbroeksesteenweg tot aan de Lispersteenweg. Daar kom je door over te steken in de Rivierstraat terecht. Vervolgens via de wandelknooppunten 6, 90 (Lispersteenweg overweg), 4, 8 en 9 terug naar de Merelstraat. Ondertussen hadden 
donkere wolken zich boven ons stadje opgestapel, maar dit mag je letterlijk nemen. 
