Goed nieuws zie ik jullie al denken, bij de Rony is het toch altijd goed. Daar is iets van maar na 10 dagen ziek zijn is er eindelijk beterschap te merken. Zoals in een vorig blogje al gezegd elk jaar hebben ze me wel eens te pakken en dat duurt en blijft dan duren. 

Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Eindelijk terug buitenkomen, zo opgesloten zitten tussen de vier muren van je huis is niet de meest plezierige bezigheid.

Een vergadering heb ik vorige week bijgewoond, een korte want zat op de verkeerde plaats (hahaha!!!). En voor de rest wat lezen, seffens trouwens naar de bib, veel gekookt, mijn vrouwtje zal het geweten hebben en veel, veel rust.

Econoshock 2.0 van Geert Noels, ja ook ik lees al eens een te intelligent boek, heb ik in één week verslonden, sommige delen heb ik zelfs 2 keer gelezen. Soms lijkt hij groener dan mijn partij, dat is leuk om vast te stellen. Maar een geruststellend boek is het niet.

En koken is en blijft een kleine maar zeer plezante hobby. Ben in de verste verte geen echte kok maar ik kan een klein beetje mijn plan trekken. Niet overtuigd vraag het aan mijn vrienden (ja ik heb vrienden!!!) die vrijdag zijn komen eten.

Mijn dagje babysit heb ik moeten overslaan en blijkbaar was het voor mijn vrouwtje ook niet het beste idee want zij heeft een gans weekend in haar bedje gestoken. Aangetast door mij en de rest van de familie die blijkbaar stevige snotteraars zijn geworden.

Deze week hou ik het zeer bescheiden, de rest van mijn ziekte moet totaal uit mijn lijf verdwijnen en dan kunnen we er terug tegen aan.

Ondanks alles blijf genieten van de fantastische dingen die je in je eigen leventje mag meemaken.   

Voorgerechtje met mozzarella en tijgergarnalen

Mijn eigenbereid stoofpotje (kip, chorizo, tomaat, ui, selder en veel kruiden)

Eén paddestoel gevonden in onze eigen tuin!!!