Goed nieuws zie ik jullie al denken, bij de Rony is het toch altijd goed. Daar is iets van maar na 10 dagen ziek zijn is er eindelijk beterschap te merken. Zoals in een vorig blogje al gezegd elk jaar hebben ze me wel eens te pakken en dat duurt en blijft dan duren.
Maar er is licht aan het eind van de tunnel. Eindelijk terug buitenkomen, zo opgesloten zitten tussen de vier muren van je huis is niet de meest plezierige bezigheid.
Een vergadering heb ik vorige week bijgewoond, een korte want zat op de verkeerde plaats (hahaha!!!). En voor de rest wat lezen, seffens trouwens naar de bib, veel gekookt, mijn vrouwtje zal het geweten hebben en veel, veel rust.
Econoshock 2.0 van Geert Noels, ja ook ik lees al eens een te intelligent boek, heb ik in één week verslonden, sommige delen heb ik zelfs 2 keer gelezen. Soms lijkt hij groener dan mijn partij, dat is leuk om vast te stellen. Maar een geruststellend boek is het niet.
En koken is en blijft een kleine maar zeer plezante hobby. Ben in de verste verte geen echte kok maar ik kan een klein beetje mijn plan trekken. Niet overtuigd vraag het aan mijn vrienden (ja ik heb vrienden!!!) die vrijdag zijn komen eten.
Mijn dagje babysit heb ik moeten overslaan en blijkbaar was het voor mijn vrouwtje ook niet het beste idee want zij heeft een gans weekend in haar bedje gestoken. Aangetast door mij en de rest van de familie die blijkbaar stevige snotteraars zijn geworden.
Deze week hou ik het zeer bescheiden, de rest van mijn ziekte moet totaal uit mijn lijf verdwijnen en dan kunnen we er terug tegen aan.
Ondanks alles blijf genieten van de fantastische dingen die je in je eigen leventje mag meemaken.
Voorgerechtje met mozzarella en tijgergarnalen
Mijn eigenbereid stoofpotje (kip, chorizo, tomaat, ui, selder en veel kruiden)
Een kort en rustig weekverhaal. Geen dagje babysitten maar 's morgens een loopje gedaan van een uurtje, vervolgens een heerlijke sauna en afsluiten met een douchke. Een mens als ik voelt zich dan als gewassen en gestreken, kortom een nieuwe. Donderdag opnieuw een uurtje gaan joggen. Heb het nieuwe 10km-parcour van de natuurlopen gaan verkennen (verkennen is misschien een groot woord, ik ken ondertussen alle wegeltjes wel in mijn eigen stad) en tot de bevinding gekomen dat het waardig alternatief is. Vergaderen was er deze week ook bij. Zit nu in het bestuur van de seniorenraad van onze stad en ik voel me daar als een visje in het water. Zoals meestal op vrijdagnamiddag ga ik mee wandelen (Sport overdag in Lier) en ditmaal was Nijlen (Slappe Uier) de place-to-be. Twee urtjes stappen en dan een duveltje drinken, zalig.
Zaterdag een ganse dag aanwezig in Brussel op het Groen-congres. Nieuwe statuten bepalen, een nieuw bestuur kiezen en uiteraard een nieuwe voorzit(st)er. Heb persoonlijk voor Elke en Wouter gekozen maar ik ben er wel van overtuigd dat Meyrem en Jeremy dat fantastisch gaan doen. Nog wat oude vrienden tegengekomen en tijd gemaakt om wat bij te praten.
Gisteren op bezoek geweest in de koekenstad (Antwerpen) bij Mieke en Dirk. Het was een aangenaam weerzien want het was wel lang geleden. De jongste aanwinst van de familie was blijven slapen en zo hebben we die flinke meid ook eens kunnen bewonderen. Een wandelingetje gemaakt in hartje stad en een drankje gaan nuttigen. 's Avonds samen lekker "wild" gegeten. Fantastisch toch om een prachtige zondag mee af te sluiten.
En nu lig ik ziek in mijn bed. Hoesten, koud en warm, wat hoofdpijn kortom een stevige griep heeft mij hier om de oren geslagen. Maar dat is in deze tijd jaarlijks weerkerende kost dus me zorgen maak doe ik niet.
Hopelijk gaan we toch weer een leuke week tegemoet en zoals steeds blijf genieten.
Na eens een blogje op zondag, nu eentje op woensdag. Het moet allemaal kunnen, het is tenslotte mijn blogje en ik ben jullie allen dankbaar voor het veelvuldig lezen.
Verleden week was sportief een (k)rampweek. Enkel een wandeling met onze kleinzoon en onze dochter haar 2 labaradors op woensdag was het enige sportieve wapenfeit. Heb ik iets verkeerd gegeten, iets verkeerd gedronken wie zal het zeggen maar als dit niet overwaaid (???) dan zal er toch een dokter aan te pas moeten komen.
Een tweetal vergaderingen heb ik toch kunnen bijwonen. Donderdag op het "Beheersorgaan Sport" werd er een voorstel ingediend door Herakles (hockey) om in het Zevenberge bos een drietal velden te leggen. het kwam me zeer eigenaardig over dat bijna niemand in de vergadering wist dat dit bos niet zo maar een bos is maar habitatgebied. Nu ja ik zeg wel dat deze velden daar nooit zullen komen maar met deze meerderheid in Lier weet je maar nooit. Hopelijk blijven onze geëngageerde politici dit goed opvolgen.
Met onze kleinzoon 2 keer naar de kermis geweest. Vissen vindt hij wel leuk maar op de paardemolen zitten is niet echt zijn ding lijkt mij. Hij is natuurlijk nog maar 14 maanden en hij heeft zich kostelijk geamuseerd.
Zondag op bezoek geweest in het verre Limburg bij de oudste neef en nicht van onze familie, wij zijn alle drie op en rons de 60. Lekker gegeten, leuke babbels en een stevige wandeling in de Limburgse bossen hebben ons deugd gedaan.
Mijn vrouwtje was tot gisteren ook thuis en wij hebben een leuke "thuis"dag gehad (mijn vrouwtje letterlijk, nog enkele Thuisafleveringen bekeken) en ik heb 8 liter soep en savooistoemp klaargemaakt.
De rest van de week zal kort zijn maar blijf vooral genieten.
Een zalige week "echte" vakantie in Hapert (niet zo ver over de grens maar toch het echte buitenland) hebben we doorgebracht. Al verschillende jaren nemen we onze intrek in één van de Landallparken, dit keer de "Vennenbossen" (http://www.landal.be/be-nl/vakantieparken/nederland/brabant/het-vennenbos). Het schitterende weer heeft zeker zijn duit in het zakje gedaan, enkel woensdagnamiddag regen gehad.
Elke dag wandelen, lopen, zwemmen, duveltjes drinken en lekker eten en aangenaam gezelschap. Zou een mens voor iets anders willen tekenen, ja anderen waarschijnlijk wel maar ik niet? Onze kleinzoon is een fantastisch ventje hij slaapt als je wandelt en hij is superzot van water, hij heeft van niets bang. En eten!!! De papa zegt dat hij overuren zal moeten doen om dat allemaal te blijven bekostigen.
Vrijdag terug thuis en van de heerlijke namiddag geprofiteerd om eens door ons stadje te wandelen en te genieten van een duvelrijk terrasje. De verplaatste markt (wegens de jaarlijkse foor) bezocht en met mijn broertjes een koffietje gaan nuttigen in de Refuge.
Mijn zondagmorgendloopje was niet je dat, net zoals woensdag (toen heb ik zelfs moeten wandelen). Nochtans heb ik tijdens onze vakantie 2 loopjes van 70 minuten gedaan. Ik dacht dat ik vertrokken was, maar sta terug met beide voetjes op de grond. morgen probeer ik opnieuw en hopelijk ... .
Goede vrienden blijf genieten van dit prachtige leven en tot één dezer ergens ten velde.
Voor het eerst (denk ik) mijn wekelijks blogje op zondagavond geschreven.
Vanuit Nederland dan nog wel. Maar dat is niet de eerste keer.
Het is een zeer sportieve week geworden. Dinsdag mijn rondjes vesten gedraaid, donderdag de nieuw 10km van de Natuurlopen uitgetest en goedgekeurd. Er zijn wel enkele plaatsen waar je aandachtig (bij het wegdraaien van het Netekanaal naar de Nete heb je 3 mogelijkheden (!!!), en je moet de spoorbaan onder door lopen (het is er zeer smal en er kunnen tegenliggers komen) moet zijn. Een goede bewegwijzering, waar ik het volste vertrouwen in heb, zal deze probleempjes helpen voorkomen.
Gisternamiddag in en rond Hapert een stevige wandeling gaan maken. Een mooie langs en door de Cartierheide (http://nl.wikipedia.org/wiki/Cartierheide). Vanmorgen heb ik, deels samen met mijn vrouwtje, een dik uur gelopen op Hapertse bodem en deze namiddag 2u gaan wandelen, in en rond de bossen van deze schitterende buurt.
De rest van de week hebben we nog tijd genoeg om dit Brabants (Kempisch) landschap nader te onderzoeken. We drinken wel Belgisch bier want dat van hier is niet te genieten.
Donderdag was het toneeldag. 2 Voorstellingen van theater Paljas "Afscheid" georganiseerd door de Lierse Seniorenraad. Na de middag waren er ongeveer 70, vooral senioren, aanwezig en 's avonds was het uitverkocht. Met volgens mij niets dan tevreden mensen, de commentaar was niet meer dan lovend.
Mijn zondagblogje zit er op. Blijf levensGENIETER in hart en ziel, ook de nog-werkende zielen onder ons.
De op-en-top sporter in mij is deze week weer boven water gekomen en hopelijk voor een lange periode.
Dinsdag en donderdag heb ik eindelijk mezelf het woord "loper" of"jogger" kunnen opkleven. Meer dan een uur, langste afstand 11km, heb ik aan één stuk gelopen. Het ging nog verduiveld goed ook. Snelheid zit er niet meteen in maar dat hoeft voor mij niet echt. Jullie kunnen echt niet begrijpen hoe gelkkig ik me hierbij voel. En ik ben al zo gelukkig!!!
Vrijdag even stilgestaan in de strijd tegen armoede. Voor mij nog steeds het grootste onrecht in onze moderne maatschappij. En alle politici lullen er elk jaar even over maar er echt iets aan dien, nothing rien de knots. Toch vond ik het fantastisch dat voor het eerst onze stad zich inzette om het probleem aan de kaak te stellen. Ik heb wel het rapport gelezen "Voor stad en OCMW Lier, vanwege Ons Gedacht en Samenlevingsopbouw prov. Antwerpen".
Vanuit Samenlevingsopbouw en vanuit Ons Gedacht, de vereniging waar armen het woord nemen, willen we benoemen wat goed loopt voor Lierse mensen in armoede, maar we willen ook de knelpunten en verbeterpunten signaleren.
Besluit
Jullie zijn goed gestart : jullie tonen inzet en goede intenties. Toch signaleren we enkele knelpunten. Met dit rapport willen we jullie dan ook aanmoedigen om verder te investeren in een beleid dat rekening houdt met maatschappelijk kwetsbare mensen. Samenlevingsopbouw Antwerpen provincie en Ons Gedacht volgen dit op en maken daarom jaarlijks dit rapport op.
Wat me wel opviel en tegelijkertijd ook tegenviel er wordt met geen woord over ouderen gerept. Begrijpe wie begrijpe kan.
De rest van de week alle dagen stevig gaan wandelen. Met vrouw en kleinzoon in Postel, met "Sport overdag" in Koningshooikt en zaterdag en zondag met Trage Wegen Hooikt en Lier een stevige wandeling langs respectievelijk Voetweg 49 en het Kapellekesbos. Gisteren was RTV aanwezig om "Trage wegen" onder de aandacht te brengen die het zeker verdient. Guy Meulepas die zich ontzettend voor deze zaak inzet mocht even zijn zegje doen en van mij verdient hij meer dan een pluim; Merci Guy voor al je werk.
Hier ga ik het bij houden, blijf genieten van de nieuwe week die jullie te wachten staat. Volgende week komt mijn blogje vanuit Nederland waar wij met onze kleine familie een week gaan verblijven.
Deze week betrap ik er mezelf op dat ik geen tijd heb gehad om een paar loopjes te ondernemen. Behalve maandag alle dagen iets om handen, maar dat moet gezegd altijd superleuke dingen.
Met GroenPlus Antwerpen organiseren we jaarlijks 2 activiteiten, eentje politiek getint (was dit jaar in Zwijndrecht) en eentje meer sociaal gericht. Plaats van gebeuren Turnhout. Mijn (eigen) verslag moet je maar lezen op onze website (http://www.groen-plus.be/antwerpen/GroenPlus%20belangstelling%20voor%20erfgoed%20en%20tewerkstelling.htm).
Onze wekelijkse babysitdag bracht ons in hartje Mol. Wat winkeltjes bekijken en een tasje koffie gaan drinken meer moet dat niet zijn.
Als jongste lid van de Seniorenraad was ik aanwezig op de viering van de 70-, 80- en 90-jarigen van onze stad. Ik was aangenaam verrast om zoveel mensen die ik kende ofwel die mij kende te ontmoeten. Word ik dan toch oud? 370 aanwezigen het is niet niks, maar het zegt ook dat onze stad een oude stad is, kwestie van ouderdom. En Marleen (V. D. Poorten, OCMW-voorzitster) gaf dat ook toe. We gaan naar een ouderenbevolking van 1/3. Een nieuwe seniorenconsulent is dus wel op zijn plaats. Mijn schoonouders waren ook aanwezig, ze werden allebei 80.
Vrijdag is wandeldag. Met mijn fiets naar Kessel en dan een stevige wandeling met een drankje (ditmaal geen alcohol) als afsluiter. Zaterdag is marktdag en omwille van de regen liep het gezellig samenzijn (met mijn 2 broertjes en vrienden) wel wat uit.
St. Gummarusprocessie moet je als Lierenaar gezien hebben. Om 11u waren we thuis vertrokken en na een koffietje op een terrasje met Myrthe en Wodan, vanuit het balkon wat fotootjes genomen. Maar ik kan ze niet tonen want ik vind mijn fototoestel niet meer!!! Lekker gaan eten in Het Moment en bij toeval zat Bruno, mijn goede vriend, op hetzelfde terras dat we vanmiddag verlaten hadden. Dus??? De ene vriende weg, de andere in de plaats en om 18u (7u onderweg) was het stilaan tijd om naar de Merelstraat terug te keren. Deze morgen wel mijn enig loopje van de week gedaan, een uurtje ongeveer.
Een nieuwe week kondigt zich aan. Een rustige week en weer tijd om mijn sloefjes boven te halen. De boodschap blijft als altijd, genieten!!!
Vandaag ga ik het niet hebben over mijn eigen beperkte entourage maar over 2 feiten die me deze week in de media zijn opgevallen en waar ik mijn eigen bedenkingen over heb.
Sport ligt me zeer nauw aan het hart en de "situatie" Thomas Van der Plaetsen heeft me enorm gestoord. Het zal je maar overkomen, beticht worden van doping om daarna te moeten vaststellen dat je teelbalkanker hebt. Hier zijn de media en het hele dopinggebeuren zeer kort door de bocht gegaan. Hij werd bij voorbaat al aan de schandpaal genageld en zoals hij zelf aanhaalde het lijkt me moeilijk om daar nog af te raken. Ik moet wel eerlijk toegeven dat Thomas dat heel sereen heeft afgehandeld (http://www.gva.be/cnt/dmf20141002_01299411/van-der-plaetsen-staat-pers-te-woord-dopingzondaar-of-kankerpatient). Waar de media die info vandaan haalt is mij een raadsel, maar diegenen die het bericht laten uitlekken hebben zijn evenzeer in de fout als deze media.
Het 2de feit is ivm die uitgestelde schoolreis naar Brussel (http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/regio/limburg/141004-schoolreis-Brussel-geschrapt). Een lichte vorm van paranoia steekt hier de kop op. Moeten we onze kinderen misschien allemaal onder een glazen bokaal zetten zodat ze aan de realiteit onttrokken worden? Neen toch niet, maar men moet geen angst creëren. Ook hier gaan de media deels in de fout. Kijk naar een nieuwsuitzending en dat geeft voor 80% en soms meer al het slechte weer dat in de mens opkomt. De realiteit is toch het tegengestelde of stel ik me hier te naïef op? Dat men de feiten moet weergeven daar kan ik me in vinden, maar ik denk dat het anders kan. Sensatiebelusting zou ik het noemen tot angstcreatie toe. 15 minuten per uitzending over Sharia4Belgium, die gasten kicken daar op, om nog maar te zwijgen van alle andere gebeurtenissen die op hetzelfde neerkomen. Hoe meer zij het nieuws halen hoe beter en hoe drister ze te werk gaan. De waarheid moet zeker niet verzwegen worden maar breng het op een degelijke manier en niet "te" naar buiten.
En misschien af en toe eens wat leuke en interessante dingen tonen die de mens in ons een aangenaam gevoel doet krijgen.
Toch blijft de positivo in mezelf de bovenhand halen en ja we hebben alweer een aangename week achter de rug.
Zoals telkens sluit ik af met aan iedereen de raad te geven GENIETEN van het leven is en blijft de boodschap.
Positief denken is een, volgens mij, fantastische eigenschap. Maar "te" positief is ook niet goed. Na de lichte euforie van vorige week, na een loopje van meer dan 9km, dacht ik dat ik voor goed vertrokken was. Maar zo werkt het niet. Vanmorgend met mijn beide voetjes terug in de realiteit gezet.
De bedoeling was om 2 rondjes vesten onder mijn sloefjes te lappen. Na 3km'tjes waren mijn benen al totaal verzuurd. Ik heb me afgesloofd om dat ene rondje vol te maken maar dat was het dan. Weg euforie terug met de voetjes op de grond. Heb teveel recuperatietijd nodig om er een goed gevoel aan over te houden.
Krijg stilaan het vermoeden dat de voorbije maanden, waar ik "te"veel gepresteerd heb zich langzaam beginnen te wreken. Het is me al meermaals overkomen en toch laat ik me er altijd door vangen. De rust laten weerkeren lijkt me een goede optie, het een beetje kalmer aan doen!!!
Morgen is het babysitdag maar donderdag probeer ik het opnieuw. Traag maar zeker, maar zeker traag!!!
Vorige week is niet alles verlopen zoals gepland. Het babysitten heb ik woensdag moeten overslaan wegens ziekte en zondag zijn wij niet naar de "Race for the Cure" geweest wegens ongemakken bij ons Nellytje. Heb er dan maar een koersrijk weekend van gemaakt (op de weg en in het veld) en ook daar heb ik van genoten.
Rust inbouwen en blijven genieten van de kleine dingen des levens. Alles komt immers goed dat is altijd al zo geweest.
Alles begint stilaan terug routineus te worden, vergaderingetje hier, babysitje daar. Maar dat wil niet zeggen dat de dingen minder superleuk zijn. Donderdag eerste nationale bestuursvergadering van GroenPlus van het nieuw ingezette jaar. Vandaag een debat over energie an alles wat er rond draait met Kristof Calvo. Zeer interessant en hij gaf zelfs leuke en goede tips aan ons, senioren.
Wandelen wordt in mijn routineschaal een blijvend gegeven op vrijdag. Sport overdag is, wat de wandelaars betreft, hoe langer hoe meer een succesverhaal en dat mag de verdienste zijn van Guy Meulepas. Wat enkele jaren geleden begon met een 15-tal is nu uitgegroeid tot een (senioren)bende van meer dan 40 wandelaars. Ondertussen was mijn vrouwtje dochter en kleinzoon gaan ophalen in Mol. Door haar gebroken pink kan ze geen autorijden en is ze op hulp aangewezen. We hebben ons kostelijk geamuseerd en het was 21u voorbij eer we door de muggen het huis werden ingejaagd.
Onze dochter en haar zoon moesten zich aanmelden in de Colibrant (http://www.gva.be/cnt/dmf20140921_01280473/al-300-vrijwilligers-voor-ommegang-tijdens-sint-gummarusfeesten) want ze wil 25 jaar na data opnieuw meelopen in de Lierse Ommeganck. Ondertussen werd ik afgehaald om mijn jaarlijks optreden in Vorselaar te maken. Ik ben tijdens de Monumentenloop en bijhorende marathon al jaren starter en hulpje bij speaker Dirk Vissers (waarvoor dank mijn vriend). Het was een superwarme dag toch zeker om een marathon of een 28km te lopen. Chapeau voor alle aankomers!!! Spijtig moest ik om 16u de zaak verlaten want wij werden verwacht op een diamanten bruiloft in het verre maar groene Limburg. Na onze dochter en kleinzoon afgezet te hebben in Mol, op naar Zolder. Eerst ingechekt op onze B&B en dan let's party maar met mensen op ouderdom. Simpel maar zeer lekker gegeten, goed gedronken (Christal Alken is niet echt mijn bier maar ja) en aangenaam gezelschap. Na nog wat afspraken gemaakt lagen we rond 1u30 in ons nieuwe bed.
Een stevig ontbijt, inpakken en terug op weg naar Mol. Een gemeente waar altijd wat te doen is, in tegenstelling met ons eigenste stadje. 's Middags Spaans gaan eten georganiseerd door één van de Rauwse verenigingen en de paëlla was superlekker. Onze kleinzoon, die volgens mij alles lust, heeft flink zijn best gedaan en zelfs het dessert (iets met advokaat) kon hij pruimen. Wij zijn dan tot de vaststelling gekomen dat Mol echt wel de grootste gemeente (in oppervlakte) van Vlaanderen is. Van Mol rauw naar Mol Millegem is van het ene uiterste naar het andere en dat om een bezoekje te brengen aan de opendeurdagen van de Molse bier-en wijnbrouwers. Pas geperst appelsap (ook dat werd door onze kleinzoon lekker bevonden), een wijntje van appel en nog iets (mijn vrouwtje vondt het lekker) en enkel zelfgebrouwde biertjes (het Molse Honigbiertje vond ik maar niets, maar de Molse Stoere was wel lekker) ging onder onze neus en door onze mond.
Het werd tijd om onze eigen haard op te zoeken en moe maar alweer tevreden over het voorbije weekend hebben we ons afgekapt in onze zetel.
Dit is mijn 2de poging na het debacle van gisteren hopelijk kan het jullie behagen om het te lezen. Tot één dezer en zoals altijd GENIETEN!!!
Een uitermate schitterende week achter de rug. De westhoek heeft meer gebracht dan verwacht. Aangenaam gezelschap, lekker eten en drinken, de weergoden waren mee en een prachtig landschap om door te fietsen.
Het weekend kondigde zich diversifieel aan, maar door omstandigheden werd het maar half werk. Zaterdag een marktje gedaan en dan naar " 't Looks oep zijn leukst". Genieten van de muziek, de nieuwe sportmarkt bezocht (waar ik nog wat mensen kende) en een stevig duveltje gedronken. Met dochter en schoonzoon, mijn vrouwtje was met onze kleinzoon naar huis gegaan, blijven plakken en toe zij ook huiswaarts keerden nog steviger blijven plakken. Ik weet het dit is niets om naar huis over te schrijven en het is mij niet bekend hoe lang het geleden is, maar den duvel was meer dan in de man.
Aan de zondag heb ik dan ook jammer genoeg niets gehad. Ik wou gaan Schapenkoppenlopen, ben er wel lichamelijk even geweest maar daarmee is alles gezegd. Ook geen monumenten bezocht en eventjes naar de Schapenraces gaan kijken. Het Looks heb ik bewust links laten liggen en eten en drinken verliepen zeker niet vlotjes. Zo heb ik mijn lesje weer (tijdelijk???) geleerd.
Op naar een nieuwe week en we maken er weer het opperbeste van.
Het werd een korte fietstocht, amper 17km en 's avonds werden het nog 11. Laat ons eerlijk zijn we waren meer gewoon.
Ieper was vandaag de place-to-be. Kerkbezoek is steeds een vereiste als men gelijk welke stad aandoet. De St. Maartenskathedraal, wel mooi inside, en een Anglikaans kerkje, kitcheriger heb ik ze nog nooit gezien, zijn Iepers grootste en kleinste kerk.
Een wandeling rond de vesten kon niet ontbreken. Waar ze in Lier de ganse stad omgorden is dit hier niet het geval. Bijkomend spectakel was dat we konden genieten van enkele kunstenaars die bezig waren hun work-in-progress opte stellen.
Piknikken doen we in De Spiegel, een vereniging waar 300 vrijwilligers 700 leden met een beperking een goed gevoel willen bezorgen. Dit kan gaan van kaartspelen over creatief bezig zijn tot uitstapjes en een jaarlijkse reis. Eén woord RESPECT.
Iedereen klaar voor een bezoek aan Flanders Fields museum, maar ik ga zelf niet mee. Heb een samen met onze dochter een 6-tal weken geleden bezocht en wij vonden het tegenvallen. Niet getreurd, deels een einzellganger zijnde, heb ik een stevig wandelingetje gemaakt en op mijn stappen teruggekeerd naar die kunstwerken op de vesten. Sociaal als ik ben en altijd bereid tot een gesprek, in het Engels, Frans en Antwaarps. Maar een kunstenaar blijft toch een raar iemand. Misschien denken mensen dat ik een rare gedachtengang heb maarvoor hen telt dit dubbel. Probeer nooit een kunstwerk te begrijpen. Maar er zou wel iets moois uit bloeien.
Paul tegengekomen in het Klein stadhuis en een duveltje en een koffietje verorberd. We moesten nog een Groene Pluim uitreiken in een zeer speciaal schooltje, Koningsdale. Een Steiner-school met een visie op de toekomst van onze planeet. Zij mag niet aan vlijt ten onder gaan. Nog een aperitiefje, stoofvlees met frietjes gegeten en genoten van de "Last Post". Wat een drukte zeg. Een heerlijke babbel gedaan met Jeffrey uit Surrey, 81 jaar en volgend jaar 60 jaar getrouwd. Hij was er fier op want zij zouden een boodschap ontvangen van the (real) Queen. Nadat alle bloemen en kransen neergelegd waren was het tijd om onze terugtocht aan te vatten. Het was pikdonker als we terug in onze B&B aanstormden.
De avond werd afgesloten met een "soort" zangstonde en een evaluatie van ons tripje in de westhoek. Spijtig genoeg komen aan alle mooie liedjes een einde, morgenmiddag is het definitief voorbij.
Een stevig ontbijt was nodig aan de orde want gisteravond hadden drank en discussie meester van me gemaakt. Het duurde een tijdje eer mijn fiets vroeg wat ik van hem verlangde.
Polygoonbos was eerst aan de orde. Hier heb ik een paar jaar geleden met vrienden zelfs gepiknikt. Stoot dit tegen soldatensborst? Ik veronderstel van niet, zij zullen,vooraleer zij stierven ook wel ter plaatse voorradig voedsel hebben verorberd. Vooral Australiërs en All Blacks (Nieuw Zeeland) liggen hier begraven. Mijn vraag is hoe komen ze hier terecht? Waarschijnlijk per boot, maar hoelang duurde dan de oversteek? Niemand had een antwoord.
Onderweg kwamen we een rijzige Schot tegen. Ik kon het niet nalaten om onder zijn rokken te kijken, maar het was één donker gat. Het op en af fietsen kroop me enigszins in de schoenen, kortom, ik wist dat ik vandaag geen Merckxiaanse avonturen zou beleven.
Hill 60 en Hill 62 (de nummers duiden de hoogtemeters aan) had ik een aantal weken geleden met onze dochter ook bezocht. Is de eerste een droge krater van een 60-tal breedtemeters, de 2de geeft een prachtig vergezicht op Ieper.
Een stevige eigenbereide lunch met een soepje (???) deed mijn hongergevoel dumpen. De namiddageditie van de tocht heb ik samen met Jos en Kris aan ons laten voorbijgaan. Het grote Canadese monument en het graf van de schrijver van "In Flanders Fields" had ik al bezocht. Wat rust en een leesmoment werden mijn deel en ik heb er van genoten. Ik was gewassen en gestreken tegen de anderen terug op de farm arriveerden.
De avond werd afgesloten met een overheerlijk koud buffet en een vertel- en zangstonde van woordkunstenares Agnes Bruneel. Willem Vermandere en Stef Bos behoorden tot haar repertoire.
Nog een duveltje voor het slapengaan, de discussie heb ik min of meer aan mij laten voorbijgaan. Op de kamer heb we, Paul en ik, nog enkele uurtjes (tot half 2) gepalaberd over van alles en nog wat; Boeiend, zeer boeiend maar uiteindelijk nam de slaap de bovenhand.
Na een heerlijk ontbijt in onze tijdelijke woonplaats Varlet Farm (http://www.varletfarm.com/nl/page1.htm) werden de fietsen van stal gehaald.
Het bezoek aan het Duits kerkhof (Studentenfriedhof) was het bezoek meer dan waard. Het is mooi in al zijn eenvoud. Na een stukje fietsen langs het kanaal Ieper-IJzer werden we onderweg door Lucien en Annemie getrakteerd op druivensap van eigen maak, met een blokje kaas in de hand werd de weg voortgezet naar een prachtig natuurgebied De Blankaart.
Pichnick in het zonnetje, wandelingetje in de natuur om de spijsvertering te bevorderen en terug op de fiets voor een totale omschakeling.
We werden op een aangename manier ontvangen in het asielcentrum van Poelkapelle. Na een, vond ikzelf, zooölogische rondleiding volgde een Albanees en Pakistaans gerecht dat door iedereen gesmaakt werd.
De vrijwilligers van het centrum werden beslagen met een Groene Pluim en in de avondlijke donkerte en stilte werd de terugtrip aangevat naar onze bedstee. Dat liep ongeveer 1,5km fout maar enkele duveltjes en een aangenaam gesprek maakten dit volledig goed.
Voor een meer dan volledig verslag zie : http://www.groen-plus.be/westvlaanderen/fietstocht2014_dag2.htm
Onze begindag maar tevens mijn eerste nacht zitten er op, heb redelijk goed geslapen. Met een dikke 20 fietsers bezochten we gisteren het museum van Passendale (veel interessanter dan Flanders Fields) en Tyne Cot Symmetery.
Na een deskundige uitleg van Ludo over het ontstaan van een oorlog die er zat aan te komen. Men had er enkel nog geen datum opgeplakt en het werd uiteindelijk 1914. Fietsje op en naar Passendale, museum met een stukje echte loopgraven.
Via Tyne Cot Symmetery, het meest impressionante kerkhof. Meer dan 11 000 soldaten (vooral Australiërs en Nieuw-Zeelanders), maar ook 4 Duitse soldaten liggen hier begraven.
Onze warme dag eindigde met een spaghetti-festijn en uiteraard een duveltje.
Uitgebreid verslag van onze correspondent ter plaatse, Walter : http://www.groen-plus.be/westvlaanderen/fietstocht2014_dag1.htm
September en de normale gang van zaken trek zichzelf terug op. Maandag eerste GroenPlus-vergadering. Zoals steeds op tijd streng optreden om to-the-point te blijven, maar het siert mezelf dat ik dat redelijk deftig in goede banen kan leiden.
Woensdag terug babysitten in Mol. 's Morgens een stevige wandeling langs de oevers van de ??? (welk kanaal is het ook alweer?) met 2 superbrave labradors aan onze zij. En in de namiddag moesten de vrouwen met onze Fynn naar "Kind en Gezin".
Onze "Midzomernachtrun"-cheque hebben we uitgereikt aan het St. Elisabetheziekenhuis. 2600 euro een stevig bedrag voor een kleine maar fantastische organisatie. Dit keer was er wel iemand van het schepencollege, onze schepen van Sport, waarvoor dank. En de directie van het ziekenhuis zelf was zeer vereerd met de bijdrage. En 's avonds voor mijn vrouwtje en mezelf een heerlijke visschotel gemaakt (paling in't groen, mosseltjes in tartaar, een eigengereide tomaat crevette, witloof met vishapjes enz...). Kortom genieten!!!
Zaterdag marktdagen met onze kleinzoon een wandelingetje gaan maken en 's namiddags spelnamiddag. We hebben ons "geweldig" geamuseerd mijn kleinzoon en ik. Hij tatert er honderdvoudig oplos en ik, ik doe dat ik hem begrijp en dat loopt vlot.
Gisteren voor de eerste keer 2 rondjes rond de stadsvesten gedaan. Het was trouwens al de 4de keer deze week dat ik mijn loopsloefjes aandeed. maar of dat goed ging blijft een open vraag. Een bezoekje gebracht aan de eerste Lierse cultuurmarkt en een kort optreden van de volksdansgroep Pallieter meegemaakt. Fietsje op en naar een overheerlijke BBQ overgoten met de nodige duvels.
En nu, inpakken en wegwezen. Vijfdaagse fietstocht in en rond Ieper. (http://www.groen-plus.be/westvlaanderen/fietstocht2014.htm). Hopelijk goed weer en voor de ambiance daar zorg ik zelf wel voor, hahahaha!!!
Vrijdagmorgen met onze kleinzoon en dochter naar Planckendael. Aanschuiven!!! Het was duidelijk merkbaar een mooie dag en de laatste echte dag vakantie. Eens binnen van al die drukte niets meer gemerkt buiten in de namiddag bij de pinguins, weer aanschuiven.
De Olmense Zoo kent hij al voor- en achterwaarts maar hier was alles nieuw. Praten kan hij nog niet maar zijn mond heeft geen seconde stilgestaan. En af en toe liet de mama hem even lopen, aan één handje want alleen dan valt zijn zekerheid weg en dat lukt nog niet goed.
We moesten eerst zelf wat zoeken en aftasten maar door het volgen van de aangeduide routes (van alle werelddelen) is alles prima gelopen. Hij viel van de ene verbazing in de andere, wij trouwens ook, want er was veel veranderd in Planckendael.
Het rechtstreeks contact met de geitjes viel niet zo in goede aarde, maar het was allemaal nieuw dus misschien volgende keer beter. Pakken wou hij alle diertjes die achter draad of glas zaten.
Het schitterende weer maakt natuurlijk veel goed en tot een pak na de middag gaven wij onze ogen de kost. Spijtig genoeg was hij bij de giraffen, zijn lievelingsdier, in slaap gevallen. Maar moeke heeft dan maar een fluwelen girafke gekocht, waar hij superblij mee was.
Voor de rest werdhet een zeer ristig weekend. Mijn eerst vergadering (seniorenraad) is al achter de rug. Straks ook eerste vergadering GPL waar we de verkiezing van een nieuw bestuur gaan voorbereiden. Misschien zijn mijn laatste maanden als voorzitter geslagen, wie weet!!!
Dag 5 van het EK is achter de rug, een lange dag. Vanmorgen om 8u op weg naar de stad voor de vrouwenmarathon. En om 19u was in het Letzikonstadium de laatste discus geworpen. Maar ik kan het niet genoeg benadrukken, we hebben genoten.
En zeker gisteravond, eindelijk een Belgische medaille. Niet Jonathan Borlee, die alle Belgische supporters in de finale in de steek heeft gelaten (zogezegd gekwetst), maar Nafissatou Thiam (amper 19) zorgde voor een schitterende bronzen medaille.
Het was ook weer Lyra-time met Mathias Broodthaers. De papa en trainer, die ik na de competitie, even persoonlijk kon spreken, was zenuwachtiger dan zijn zoon. Amai wat een stress!!! 7,41m was niet voldoende voor een finaleplaats maar hij kan er alleen maar bij geleerd hebben. Heb nog even de kans gehad om met Mats te spreken, die achteraf, toch niet zo ontgoocheld was als direct na de race. 13de Plaats en dat met de minste tijd van allemaal is ok.
En dan tijd voor topsport. De onverwachte Zwitserse gouden medaille van Kariem Hussein (maar wel oververdiend), Gemili klopt Lemaitre op de 200m (19.98), Schippers 2de gouden medaille, Bondarenko (van wie ik een handtekening heb gekregen) springt 2,35m. Een nieuw wereldrecord op de 50km snelwandelen (Diniz, Frankrijk), Rooney wint de 400m, waar één van de Britten diende uitgesloten te worden maar dat gebeurde verassend genoeg niet.
Vanmorgen marathon voor de vrouwen, wedstrijden die me persoonlijk het nauwst aan het hart liggen. Frans goud (Doonaey), schitterende tijd. De Nederlandse Hassan was zwaar ontgoocheld na haar nederlaag op de 5000m. Lavillinie wint polsstokspringen, Child (GB) wint de 400m horden, Pars (Hongarije) het hamerslingeren. Axelle Dauwens werd mooi 7de op de lage horden, zij verrast in de goede zin.
Hopelijk kunnen we morgen nog eens vieren maar ik betwijfel het. De aflossingsploeg was met de hakken over de sloot, de vrouwen daarentegen zijn ook in de finale en dat is pas een aangename verrassing. Nog een landgenoot in de finale van de 1500m en eentje in de marathon hat zal voor de zoveelste mal genieten worden.
Tot morgen voor een denk ik laatste artikel vanuit Zurich.
Gisteravond topsport van het hoogste en het laagste niveau.
Fransman (3000m steeple) gediskwalificeerd wegens "naaktlopen" en andere Fransman (110m horden) wegens hinderen en buiten zijn baan lopen. De arrogantie werd afgestraft. Ook de superarrogante topfavoriet van de 110m horden (alweer een Franzose) werd pas 3de. Spijtig maar heimelijk had ik er plezier in.
Natuurlijk was er tijd voor echte topsport. Axelle Dauwens liep een schitterende 1/2 finale en is daarmee geplaatst voor de grote finale. Nafisattou Thiam stond na dag 1 (4 proeven) aan de leiding. Spotakova (speerwerpen), Compaore (hink-stap-sprong), Shubenkov (110m horden) waren verdiende winnaars.
Vanmorgen (bijna) alle evenemeneten in de gietende regen, maar ook daar zijn oplossingen voor (zie foto onderaan). Thiam blijft na het verspringen op de 2de plaats. En in de 1500m kon enkel Moukrine zich plaatsen voor de finale.
Vanavond kijken we met plezier uit naar het verspringen met Mathias Broodthaers (AC Lyra, de vlag zal wapperen) en hopelijk een medaille met Jonathan Borlee (maar heb mijn twijfels).
Foto's zeggen dikwijls meer dan letters, dus dit blogje fotografisch ok.
Borlees gisteren half en half. Kevin uitgeschakeld en Jonathan naar de finale maar medaillekansen??? Ik denk het niet. Bashir Abdi kon mee in de 10 000m tot 2 ronde voor het einde, 5de plaats ok. Mats Lunders, onze Lyraman, leek me zelf een beetje ontgoocheld maar voor ons hoefde dat niet.
Het meest ontgoocheld was Ann Zagre, die op het scorebord de 3de plaats kreeg toegewezen maar uiteindelijk buiten de medailles viel. Troosten hielp niet.
Vanmorgen een schitterende Thiam in het hoogspringen. 1,97m Nooit sprong iemand hoger in een meerkamp bij de dames. Onze polsstokspringer was er met 4 sprongen vanaf, 5,50m was te hoog gegrepen.
