Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen, over wolkjes, en juist als de zon ondergaat, vlieg ik door het raam dat open staat naar binnen,
je bent wel enigszins verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach..............
je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom
je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht.........
je steekt de kaarsen aan
het licht weerspiegelt in je ogen
we eten van de hapjes, proeven van de drank
kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans
heel plechtig en heel lief
natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs
je streelt mijn haren
kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren
en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne
we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen
we zijn één, voor nu en voor altijd
damma

Op een koude winteravond

kom ik op de fiets, door de sneeuw naar jou toe

het is een bar koude, donkere avond,

maar mijn hart is warm en mijn hoofd is vol geluk,

want ik ga de nacht doorbrengen bij mijn grote liefde,
bij mijn lieve, warme, tedere, passievolle geliefde

heel de weg naar jou zing ik, jubelt mijn hart van blijdschap.

Als ik eindelijk bij je aankom is het al 23.00 uur.

Jij bent heel blij dat ik, ondanks sneeuwstorm heelhuids bij je aangekomen ben.

Je sluit me teder in je armen en kleedt me uit,

als verrassing en verwelkoming heb je het bad vol warm water laten lopen............

het is echt zó tof, zó lief, zó teder en zó zorgzaam van je............

ik stap in het warme bad, jij komt erbij en samen genieten we van de weldadige warmte..........

je hebt  wijn binnen handbereik staan,

we klinken op een heerlijke nacht samen.......

als het badwater koud begint te worden en wij helemaal warm zijn, stappen we uit bad en drogen elkander teder en liefdevol en heel zorgvuldig af

je steekt de kaarsen in de slaapkamer aan

we nemen de wijn mee

we kruipen onder het dekbed, dicht tegen elkaar aan, omhelzen elkander met armen en benen
we zijn eindeloos gelukkig, alleen al door elkaar vast te houden........

het eerste uur houden we elkaar alleen maar vast,

nu eens ik boven en jij onder, dan andersom, dan weer op onze zij......almaar elkaar vasthouden en strelen........het is zo verrukkelijk om elkaar te voelen en zo zálig te weten dat het heel de nacht mag duren.........

na een uur lang alleen maar vastgehouden te hebben, beginnen we voorzichtig te vrijen

we strelen elkaar teder, kussen elkander innig,

we nemen alle tijd om elkaar te  beminnen.........

na het beminnen vallen we gelukkig en voldaan in elkaars armen in slaap...........een verrukkelijke slaap........telkens als we even wakker worden, kijken we elkaar blij verheugd aan, in de wetenschap: je bént er nog.........de nacht is nog niet voorbij......en je bent er nog........nog altijd bij mij...........

ik hoor de lieve geluidjes waarmee je ademhaalt als je slaapt.........en ik heb je zo lief, zo eindeloos lief.......

jij houdt mij vast terwijl ik slaap en je hebt me lief, zo eindeloos lief.........samen slapen.........in elkaars armen...........het toppunt van geluk

Damma

Dat ik dood zou gaan,

juist nu iedereen verder mag gaan

dat had ik niet verwacht

daar was ik niet op bedacht

het is een hard gelag

dat ik niet verder mag

mijn tijd zit erop

dat is een strop

alles gaat weer open

maar mijn ogen worden voorgoed gesloten

mijn leven is voorbij

maar ik maak geen stampij

ik heb het goed gehad

straks valt mijn laatste blad

damma

het is een heerlijke dag

om tien uur ben ik al bij je op de bouw

precies op tijd

ik geef de stenen aan en jij metst ze

het is heerlijk om samen met jou op de stelling te staan

ik geniet van het weidse uitzicht

van het stenen aangeven

van het jou zien werken

ik geniet van het gewoon naast jou zijn, stenen aangeven

samen werken, samen zijn

om één uur maak ik de lunch klaar

spaghetti piripiri

koele sangría met veel vruchtjes en ijsblokjes

we blijven gewoon op de stelling zitten

met ons bord op schoot

na het eten blijf ik zitten kijken naar het  uitzicht

jij komt met je hoofd in mijn schoot liggen

ik streel je over je lief bolleke

geef je tedere kusjes op je oogleden,

je neus, je mond

terwijl ik zachtjes je haren streel, val je in slaap

ik geniet van het mooie uitzicht over de velden

en van jouw nabijheid

na anderhalf uur kus ik je voorzichtig wakker

het is tijd om verder te gaan met metsen

we werkten tot zes uur

toen moest ik naar huis

ik geef je kusje, zeg: tot morgen en ga weg

je zwaait me na.......

kushandje
damma

Het is vroeg in de morgen, het is nog donker, je zit in de auto op weg naar je werk en je denkt aan mij.

Ineens voel je een zacht, warm briesje....... en even later zit ik naast je.

Ik kijk je stralend aan en zeg: "Wat fijn, dat je me geroepen hebt!"

"Deed ik dat dan?" vraag je verbaasd.

"Ja zeker wel" zeg ik, "als je heel sterk aan me denkt, kom ik vanzelf naar je toe, ik kan niet anders........en ik wíl niet anders. Ik ben blij, heel blij, dat je me geroepen hebt. Het is fijn om bij je te zijn."

Ik leg mijn hand op je dijbeen en mijn hoofd op je schouder.

We rijden rustig door de donkere ochtend. Je voelt je gelukkig en je wilt dat deze rit heel lang duurt. Als je de parkeerplaats van je werk opdraait, vraag je: "Blijf je bij me?"

"Graag!" antwoord ik, "ik zorg ervoor dat alleen jij mij kunt zien, ik zal onzichtbaar zijn voor alle anderen."

Je lacht en zegt: "Mooi zo, dat spaart een heleboel uitleg."

We lopen samen naar binnen. Mensen groeten je, hebben je nodig, je moet dingen oplossen en onder al die drukke werkzaamheden,  zie ik je regelmatig naar me kijken, met een liefdevolle blik; je bent blij dat ik bij je ben.

Aan het eind van de werkdag zitten we weer samen in de auto.

Ik zie dat je moe bent en stel voor om even te stoppen op een rustige plek.

Ik masseer je nek, je rug, streel je lieve gezicht, je zachte haren, geef je  kusjes en knuffels,

tot je je weer helemaal fit en gezond voelt.

Daarna rijden we verder. Bij jouw huis aangekomen, moet ik afscheid nemen.

"Tot morgen?" vraag je. "Als je me roept......" antwoord ik.

Met hetzelfde zachte, warme briesje waarmee ik die ochtend gekomen ben, ga ik nu weg.

Je weet, dat je me altijd roepen kunt.........
damma

Ik droomde dat ik naar je toeging,
net als vroeger,
de lange weg met de fiets,
tegen de wind in.

Bij je huis aangekomen zag ik
dat er een omgewaaide boom in je voortuin lag.

Ik klom over de boom heen en keek naar binnen.
Je huis was leeg.

Ik wist het weer,
nog in mijn droom,
tijdens het ontwaken:

 Je bent er al zolang niet meer.

Damma

Het is lente en ze zeggen dat ik je nog deze zomer zal ontmoeten, dat je me nog deze zomer komt halen.

Ik schrik: deze zomer al. De lente is zo koud, de koudste in veertig jaar.

Ik verheug me op een warme zomer met veel zonneschijn en zwoele nachten onder een heldere sterrenhemel.

Toe, doe me een plezier en kom pas in de herfst, als de zon lager staat, de avonden donker zijn en koud. Kom me pas halen als de herfst valt, gun me nog deze zomer en laat het een mooie warme zomer zijn, vol zonneschijn.

Kom me halen als de herfst valt.

Damma

vandaag maken we een tochtje met een bootje...........jij en ik
aan het roer staat een engel
die ons liefdevol gadeslaat en beschermt
het is een heerlijke zonovergoten dag
we liggen als Adam en Eva op het dek van het schip
de zon kleurt ons prachtig egaal bruin
in de voormiddag legt het schip aan bij een onbewoond eiland
we zwemmen  in zee
daarna drinken we gekoelde sangría en eten er paella bij
na de maaltijd doen we een middagdutje
we liggen ineengestrengeld in de schaduw van een palmboom
en vallen in een diepe slaap vol mooie dromen
ging deze dag maar nooit voorbij.......
damma

het monster is er!

ik voel het..........

het monster belaagt me,

staat achter me

en tegelijkertijd vóór me,

naast me,

onder me en boven me;

het omringt me,

niet als een goede fee.

maar als een kwade geest,

angst genaamd.........

ik ben verstijfd van angst!

vluchten kan dus niet......

ik kijk angst aan

en angst kijkt terug,

even bang als ik angst aankijk

kijkt angst mij aan.........

angst is bang voor mij?

ik ontspan me en vraag aan angst:

"wat maakt jou zo bang?"

angst begint te vertellen

eerst angstig, maar allengs rustiger,

vertelt angst dat hij mij te naïef vindt,

te goed van vertrouwen;

hij maakt zich daar grote zorgen om,

want hij ziet al aankomen, dat ik beduveld zal worden,

ik vráág daar gewoon om, zegt angst, doordat ik te goed van vertrouwen ben, vraag ik erom, dat ik bedonderd zal worden..........

angst maakt zich grote zorgen om mij.

als angst helemaal uitgesproken is,

bedank ik hem voor zijn bezorgdheid

en zeg ik hem dat ik vertrouwen aan het kweken ben.

dat ik dat nooit eerder kon, in mijn leven, vertrouwen hebben in iets of iemand,

dat ik altijd juist zo bang geweest ben

als hij is,

maar dat ik dat niet meer wil, bang zijn

en dat ik daarom Vertrouwen uitgenodigd heb in mijn leven,

omdat ik gelukkig wil zijn i.p.v. bang.

ik bedank angst nogmaals voor zijn bezorgdheid

en vraag hem vriendelijk te vertrekken

omdat Vertrouwen klaar staat om mij te steunen

dat zij achter mij staat,

en ook voor mij,

maar ook naast mij

en boven mij en onder mij

en terwijl angst zich terugtrekt

voel ik hoe Vertrouwen mij helemaal omringt

damma

Het is een heerlijke zwoele zomeravond aan zee.

Ik slenter langs het strand en zie een bootje liggen.

Ik loop ernaartoe, kijk erin en merk dat het leeg is.

De volle maan weerspiegelt haar zilveren licht op het zeewater.

Wat zou ik graag uit varen gaan.

Ineens staat er iemand naast mij die zegt:

"Stap maar in, ik roei wel."

Onmiddellijk stap ik in, geen seconde hoef ik er over na te denken.

De man duwt het bootje de golven in, springt er in en vaart er behendig mee over de golven.

Hij zingt een lied, het bekende Santa Lucia en kijkt me heel teder en liefdevol aan.
Het is een heel mooie man met een prettige, liefdevolle uitstraling.

Het lijkt wel of ik hier op zee vaar met een heuse engel.......
en wie weet, ís dat ook zo........

damma

Ik zit in de trein en zie dat de heide in bloei staat..........

ik herinner me, hoe we verliefd we waren, jij en ik,........onze wandelingen, de picknicks...........

impulsief neem ik de beslissing uit te stappen bij het eerstvolgende station.
Het is een prachtige, zonovergoten dag.

Ik wandel een heel stuk over de heide, genietend van de mooie bloemetjes, de zon, het zingen van de vogels, de berken met hun mooie witte stammen.......

Dan zie ik een lieflijk tafereeltje, een man die in zijn eentje zit te picknicken onder een berk.

Als ik langs hem wil lopen, nodigt hij me uit om bij hem te komen zitten.

Even aarzel ik.......zomaar, bij een wildvreemde op het picknickkleed aanschuiven.........kan dat wel.........

De man heeft een vriendelijke uitstraling, die maakt dat ik mijn schroom overwin en gewoon bij hem op het kleed ga zitten.

Hij schenkt me een glas jus d'orange in en geeft me een bruin broodje met kaas, tomaat en komkommer,

het smaakt heerlijk, we genieten zwijgend van de mooie natuur.

Hij vertelt over zijn grote liefde, die hem helaas, ontvallen is en ik durf hem over jou te vertellen, jij die mijn grote liefde was.

We herkennen gevoelens van verdriet, bij elkaar, maar ook van verlangen naar nieuwe liefde.

Aan het eind van de middag nodigt hij me uit, met hem mee naar huis te gaan, hij woont aan de rand van het heideveld, in een schattig wit huisje, met groen/rode deuren en blinden.

Hij maakt een eenvoudig maal voor ons beiden,

hij dekt de tafel buiten met een vrolijk rood/wit geruit kleed.

Ik voel me zo vertrouwd bij hem, zo veilig en zo gelukkig,

en ik weet.........dit is een nieuw begin,

het oude is voorbij, het nieuwe is begonnen....
Damma

Mijn allerliefste,

Ik neem je teder in mijn armen.

Ik hou je vast, innig, lang en stil.

Ik kus je overal, intens, zacht en teder.

Ik heb je zo oneindig lief

Voor altijd

Jouw Damma

het is een koude, sombere dag, ik kom naar je toe,
de achterdeur staat los, zodat ik zó door kan lopen

ik heb bami bij me en geroosterd vlees met pindasaus,

je bent al heel de ochtend aan het werk,

dus is het de hoogste tijd voor een lunchpauze

ik heb wel 100 kaarsjes meegenomen en die steek ik allemaal aan,

we genieten van het eten  en worden slaperig van de wijn,

ik sta op en neem je lieve hoofd tussen mijn handen, streel je over je haren, geef je een kusje op je voorhoofd, je ogen, je neus, bijt zachtjes in je oor, geef je teder kusje op je mond,

ik vlij me in je armen en ik weet één ding heel zeker: 

er is geen plaats ter wereld waar ik liever ben, dan in jouw armen............
damma

hoe ga je om met een grote teleurstelling........

je had iets gehoopt, verwacht, geloofd

je krijgt het niet, je wordt bedrogen

hoe ga je dan verder met je leven?

ik ga dan in een hoekje zitten, mijn hoofd omlaag,

rol me op als een foetus, kruip weg, wil niet meer leven, dit is te groot, te erg, dit wil ik niet voelen, hier kan ik niet mee overweg

na verloop van tijd durf ik de pijn te voelen,

ik wil verder met mijn leven,

ik stel me open en laat de pijn toe

het doet immens zeer,

ik kronkel van de pijn,

maar ik hou vol

en drink de beker tot het einde leeg

als alle pijn weggevloeid is

ga ik me baden

daarna trek ik mijn wandelschoenen aan

en maak een wandeling door de natuur

me verbazend over haar schoonheid

me lavend aan haar pracht

dan wordt het rustig in mij

het oude is voorbij

het nieuwe ligt voor mij, in mij, om mij,

onder mij en boven mij

ik weet: je kunt altijd opnieuw beginnen,

ook na het ergste verdriet

damma

Het eikenblad verlangde heel de zomer hartstochtelijk naar het beukenblad.

Hij vond haar zó mooi, zo sierlijk, zo lief.

Hij wilde haar aanraken, voelen, ruiken, maar telkens als de wind hem naar haar toe waaide, waaide zij van hem af en als zij naar hem toe waaide, waaide hij bij haar vandaan.

De zomer ging voorbij, het werd herfst en op een kwade dag rukte de wind het eikenblad van zijn tak, hij draaide almaar sneller rond en rond, toen schoot hij omhoog en daarna viel hij op de grond……… meters bij zijn geliefde beukenblad vandaan. Hij kon haar nog nét zien. Wat een ellende, wat een verdriet, hij was verder van haar verwijderd dan ooit.

Hij huilde bittere tranen…….. maar het lot was hem gunstig gezind….. want toen de storm was gaan liggen, dwarrelde het beukenblad voorzichtig naar beneden……… en landde bovenop het eikenblad, zij kuste al zijn tranen weg……. en die nacht hadden zij elkander hartstochtelijk lief.

Damma

.....mijn meest tedere herinnering aan jou is toen we samen naar het graf van je vrouw gingen, ik ging water halen, toen ik terugliep zag ik je zorgvuldig de blaadjes tussen de plantjes weg harken........zo lief, zo zorgzaam, zo teder, met zoveel liefde en aandacht.... alleen al om wat ik toen zag, zal ik altijd van je blijven houden........... ik zou zo heel graag willen dat ik jou als vader had gehad, dat jij altijd voor mij gezorgd had en bij mij geweest was, zoals je altijd voor je eigen kinderen gezorgd hebt en bij hen gebleven bent, je bent de vader naar wie ik mijn leven lang gezocht heb,  bij jou zou ik een "normale", gelukkige jeugd gehad hebben, vol liefde en veiligheid.

Vaak, als ik op je schoot zit, met mijn gezicht naar het jouwe, mijn knieën naast jouw heupen, dan speel je "Het karretje dat over de zandweg reed."...... en dan boem, zak ik door de kar, en je vangt me altijd op, je laat me nooit écht vallen....... je bent zo onnoemelijk zacht en teder en lief en ook zo speels en vrolijk en zo intelligent  ............ zo heerlijk, verrukkelijk lief.............

Dan is er ook nog het goddelijke vrijen, het eindeloze beminnen, het strelen, kussen, samenkomen, één zijn, de totale overgave, het strelen, de passie,
voor de manier waarop wij elkaar liefhebben is zijn onvoldoende woorden, niemand heeft mij ooit bemind, zoals jij mij bemint, zo teder, zo vol passie en liefde, hartstochtelijk en toch liefdevol, nooit néém je mij, alsof ik een ding ben, altijd bemín je mij, of ik van kostbaar materiaal ben,
het begint met een kus, daarna het strelen, het elkaar aankijken, het liefdevol strelen en kijken......ik voel me zo speciaal, het is verrukkelijk om door jou aangeraakt te worden en even verrukkelijk om jou aan te raken, jou te kussen, overal, ik hou van je lichaam, ik hou van je ziel, ik hou van je karakter, ik hou van de schittering in je prachtige ogen, ik hou ervan, hoe je naar me kijkt, hoe we elkaar aankijken als we vrijen, hoe ik tot leven kom in jouw liefdevolle blik, onder jouw tedere aanraking.........
Damma

Op de plek, waar zielen wachten tot het hun tijd is om geboren te worden, in een mensenleven, op aarde, was er een zieltje, dat heel bang was, om naar de aarde te gaan, want op aarde, zo had ze gehoord, zou ze  iemand ontmoeten van wie ze zou gaan houden en die ander zou dan zómaar bij haar weg kunnen gaan.
Ze wist zeker, dat ze dat niet zou overleven.
Ze had op voorhand al heel grote angst, paniek zelfs, als ze er alleen maar aan dacht, dat die ander, van wie ze zóveel zou houden, weg zo gaan...........

Ze was zo bang, dat ze maar liever niet naar de aarde wilde gaan.

Er was daar nog iemand, die bang was, maar hij was juist bang voor mensen die in paniek raakten.

Hij had gehoord, dat hij op aarde van iemand zou gaan houden én dat er op aarde heel veel mensen waren, die in paniek raakten.

Hij was bang dat hij juist van iemand zou gaan houden, die heel vaak in paniek raakte.
Hij wilde dat niet; hij had een grote hekel aan paniek.

God, in al zijn wijsheid, stuurde hen op hetzelfde moment naar de aarde, en in het ene zieltje plaatste Hij een magneetje met Angst + en in de andere ziel een magneet met Angst -

zodat Hij zeker wist, dat ze elkaar aan zouden trekken,

om samen hun angst te overwinnen.

Ze konden zich aan elkaar slijpen.

damma

Soms, in eenzame nachten, als ik wakker lig, kom je naar me toe, je glipt binnen door het dakraampje, dat altijd openstaat, speciaal voor jou, omdat ik altijd hoop dat je zult komen......
Je neemt plaats op de rand van mijn bed,
streelt me over mijn bolletje, geeft me tedere kusjes op mijn voorhoofd, ogen, neus en mond......
je schuift naast me en houdt me liefdevol in je armen........
zo lig je bij me, tot het ochtendgloren,
dan fluister je zachtjes in mijn oor: "ik hou van jou" en vlieg je weg, zoals je gekomen bent.......
je zwaait nog even en werpt me een kushandje toe.............dan ben je weg
het raampje laat ik altijd openstaan
want ik weet......in eenzame nachten, als ik de slaap niet vatten kan, kom je naar me toe...........zo af en toe............
damma

Ik, Damma, trek warmte en zonneschijn aan,

nu en continu en op alle niveaus van mijn bestaan.

Het is volle maan.
Ik trek mijn mooiste heksenkleedje aan
en kom naar je toegevlogen.
Het is een wolkeloze nacht, moeiteloos vind ik mijn weg naar jouw huis.
Zachtjes land ik op het dak.
Ik zie dat je het raam een stukje open hebt gelaten, als teken dat je hoopt dat ik komen zal.
Je ligt zo lief te slapen, zo stil en gelukkig.
Ik ga op de rand van het bed zitten en streel je zachtjes over je haren, buig me voorover en geef je tedere kusjes op je voorhoofd,...... je ogen,........ je neus,.......... en tenslotte op je mond............
Je wordt wakker, blij verheugd omdat ik bij je ben.
Je nestelt je gelukzalig in mijn armen
en zo vallen we in slaap...............
tot het maanlicht overgaat in de ochtendzon en er een nieuwe dag is aangebroken, vol nieuw geluk.
damma