Op de plek, waar zielen wachten tot het hun tijd is om geboren te worden, in een mensenleven, op aarde, was er een zieltje, dat heel bang was, om naar de aarde te gaan, want op aarde, zo had ze gehoord, zou ze iemand ontmoeten van wie ze zou gaan houden en die ander zou dan zómaar bij haar weg kunnen gaan. Ze wist zeker, dat ze dat niet zou overleven. Ze had op voorhand al heel grote angst, paniek zelfs, als ze er alleen maar aan dacht, dat die ander, van wie ze zóveel zou houden, weg zo gaan...........
Ze was zo bang, dat ze maar liever niet naar de aarde wilde gaan.
Er was daar nog iemand, die bang was, maar hij was juist bang voor mensen die in paniek raakten.
Hij had gehoord, dat hij op aarde van iemand zou gaan houden én dat er op aarde heel veel mensen waren, die in paniek raakten.
Hij was bang dat hij juist van iemand zou gaan houden, die heel vaak in paniek raakte. Hij wilde dat niet; hij had een grote hekel aan paniek.
God, in al zijn wijsheid, stuurde hen op hetzelfde moment naar de aarde, en in het ene zieltje plaatste Hij een magneetje met Angst + en in de andere ziel een magneet met Angst -
zodat Hij zeker wist, dat ze elkaar aan zouden trekken,
om samen hun angst te overwinnen.
Ze konden zich aan elkaar slijpen.
damma
11-08-2021
de derde dag van de vakantie
Ik ben op vakantie.......
Het is heerlijk warm en wolkeloos
Ik mis jou zo heel erg, mijn lief........
Overdag lig ik in de zon, of zwem ik in zee,
's Avonds wandel ik langs de vloedlijn.
's Nachts zit ik op het strand en kijk ik naar de sterrenhemel
en denk ik aan jou.
Er hangt hier een heel bijzondere sfeer.
Het is net, of ik steeds jouw aanwezigheid voel.........
Ik zie je niet écht, maar ik voel je aanwezigheid.......
Het is nonsens, het kán niet
en toch voel ik je, hier, dicht bij mij..........
Op de derde dag van mijn verlof,
als ik voor de zoveelste maal een verkoelende duik in zee neem,
voel ik ineens een paar bekende handen, die mij vasthouden.........
Wanneer ik boven water kom, ben jíj daar...........
Je neemt mijn hoofd teder tussen je handen
en geeft mij een innige kus.........
Ik ben zó blij, dat je mij gevolgd bent,
dat we sámen hier zijn.......
Nu begint de vakantie pas écht.......... Damma
09-08-2021
nog eenmaal dansen
Kom, laten we nog eenmaal dansen... Ga je met me mee? Samen naar de haven, Slenteren over de boulevard, Genieten van het uitzicht, We drinken zoete wijn, Dansen tot diep in de nacht. Tegen het ochtendgloren lopen we langzaam we terug naar je hotel, bedroefd en stil. Jouw vakantie is voorbij, zo dadelijk vlieg je terug naar huis, naar je leven in Europa en ik blijf hier achter, verdrietig en alleen....... damma
07-08-2021
het lege huis
Het lege huis.....
de kale tuin.....
de omgezaagde bomen.....
het bord: te koop....
niets hier herinnert nog aan jou....
behalve de pijn,
die in mijn hart is blijven wonen......
Damma
05-08-2021
mijn berg
Ik woon op een eiland, waar mensen uit alle richtingen welkom zijn en liefdevol ontvangen worden, het eiland bestaat uit een berg, er is een noordkant, met steile rotsen, daar diep beneden beuken grote golven op de rotsen, dat is de kant waar ik meestal met mijn rug naartoe zit, daar is het altijd nacht, maar het is best een mooie nacht, want het is volle maan en bijna onbewolkt,
aan mijn voorkant, mij is er de zuidkant van de berg, met de prachtig begroeide helling en uiteraard komt aan de ene kant de zon op en gaat hij aan de andere kant onder en ik kan voortdurend kiezen of ik me wil richten naar de ontroerende zonsopgang, het prachtige zuiden, of de weemoedige zonsondergang, Soms heb ik behoefte aan de zee en de volle maan, dan zit ik in het donker over zee te staren, en hoor ik diep beneden de golven op de rotsen slaan....... ik kan kíezen.......en ik wil soms hier en dan weer dáár zijn.
Zo af en toe komt er iemand naar boven, die heeft dan een hele pelgrimstocht gemaakt om bij mij te komen......
Als ik dat wil, kan ik, naar beneden gaan, naar het dal, waar de mensen zijn en ik kan me gewoon tussen hen begeven, zonder dat één van hen weet, dat ik eigenlijk op de berg hoor....
daarna kan ik weer gewoon terugkeren naar de top van mijn berg......... damma
03-08-2021
hartje voor Mariposa
Het is een koude winteravond. In het donker haalt hij houtblokken vanonder de overkapping in de tuin, waar hij ze sinds jaar en dag mooi opgestapeld heeft liggen.
Eenmaal binnen, werpt hij de eerste houtklos in de open haard, daarna pakt hij de tweede en juist voordat hij die in de open haart wil gooien, ziet hij dat er een hart in gegraveerd staat.
Hij zakt ineen op het kleed voor de haard en denkt aan haar voor wie hij, jaren geleden, dit hart heeft gezaagd, met de punt van zijn kettingzaag, in een klos van een van de vele bomen, die hij die dag in stukken aan het zagen was.
Tijdens het zagen had hij steeds aan háár gedacht, aan zijn Mariposa, zijn lieve vlinder.
Heel de zomer had zij hem gezelschap gehouden, tijdens het werken in de tuin. Zij was zijn vlinder en hij was van haar gaan houden.
Toen de herfst aanbrak, zei hij, dat ze weg moest gaan, maar ze wilde niet bij hem vandaan, dus bleef ze tot de winter aanbrak; pas toen het vroor was ze bij hem weggegaan, naar warmer streken, vlinders kunnen immers niet tegen koude. Ze had hem bij het afscheid teder gekust en beloofd, dat ze terug zou komen.
In het voorjaar had hij vol verwachting naar haar uitgekeken, tot ver in de zomer had hij gehoopt op haar terugkeer, toen het herfst werd, had hij alle hoop verloren en in de winter die volgde was zijn hart bevroren. Nooit dacht hij meer aan Mariposa.
Ze had haar belofte niet gehouden, ze was niet teruggekomen en zijn hart was bevroren.
Nu zat hij daar, met "haar" boomstronk in zijn handen.
Hij herinnerde zich die ene mooie zomer; zag haar weer door de tuin fladderen, voelde weer haar "butterflykisses". Langzaam smolt het ijs rond zijn hart. Hoe had hij, destijds, kunnen denken, dat zij de vorst had kunnen overleven? Natuurlijk was ze gestorven op haar tocht naar het zuiden. Geen vlinder kan zo ver vliegen in zulke koude, eigenlijk had hij dat destijds al beseft, maar niet wíllen weten.
Hij had haar zo graag willen geloven, toen ze zei, dat ze terug zou komen en hij was zó teleurgesteld geweest, toen ze almaar niet terugkwam.
Maar nu, met de houtklos in zijn hand, besefte hij, dat ze wel degelijk teruggekomen was........
Hij schonk een glas sangria in, nam er een bord spaghetti piripiri bij, precies zoals hij dat zo vaak gedaan had in de zomer dat ze bij hem was. Hij at en dronk met smaak en daarna plaatste hij het blok hout met het hart van zijn Mariposa, in het houtvuur..............
Hij keek naar de vlammen en herinnerde zich die heerlijke zomer, tot in het kleinste détail........
De warmte, het eten en de wijn maakten hem een beetje slaperig..........
Ineens was ze daar, zijn Mariposa..........het houtblok was vergaan en Mariposa was tot leven gekomen..........Ze gaf hem vlinderkusjes, gelijk weleer............en ze zei: "Zie je wel dat ik teruggekomen ben.................."
Damma
01-08-2021
weg bij mij
Ik weet : je wilt weg, weg bij mij....
ik voel het al een hele tijd,
maar ik, ik wil zo graag,
dat je blijft, bij mij.....
Toch weet ik, dat ik je moet laten gaan.
Ik vraag je:
"Kom, laten we nog eenmaal vliegen. Ga je met me mee?" We stijgen op, hoog boven het dal, vliegen over de rivier, voelen de kracht van onze vleugels, maken een duikvlucht en landen in de kruin van een boom.
Dan zeg ik:
"Ga maar, vlieg maar weg, je bent vrij......"
Je kijkt me aan, verrast en blij.
"Mag ik?"
"Ja, ga maar, het is goed"
Je slaat nog eenmaal teder een vleugel om mij heen
en vliegt weg, gelukkig en blij.
Ik kijk je na en fluister zachtjes.........denk je, zo af en toe, nog eens aan mij? Damma
31-07-2021
verdriet
hoe ga je om met een groot verdriet je gaat er Niet mee om, het verdriet gaat met jou om het is alom aanwezig je kunt je er niet voor verstoppen je kunt er niet even pauze van nemen het ís er en het doet met je wat het wil het houdt je vast ,zolang het wil je kunt er niets tegen doen, het is er, groter dan je zelf bent, veel en veel groter dan je zelf bent het heeft oneindig veel meer macht dan je zelf hebt en je hebt het maar te gehoorzamen het vervult je helemaal en dra je eens denkt aan iets anders dan aan het verdriet is het onmiddellijk terug aanwezig het heeft je in zijn macht, het heeft zich met duizend tentakels aan je gehecht en je moet wachten, tot het u loslaat er is geen enkele manier waarop je het verdriet los kunt laten je moet wachten totdat het joú loslaat en dat gebeurt langzaam, tentakel voor tentakel een groot verdriet dat heeft je in zijn macht al dat je kunt doen is wachten tot het je loslaat nochtans is dat míjn ervaring damma
29-07-2021
mijn lief
Mijn lief,
Ik voel me geborgen in jouw armen
beschermd door je liefde en je kracht.
Vol vertrouwen geef ik me over
aan je warmte, je passie en je macht.
Versmolten in een tedere omhelzing,
bij het ontluiken van de nacht.
Damma
27-07-2021
vliegen
Het is een mooie zomeravond, ik kom naar je toegevlogen op engelenvleugels, over de wolken, en, juist als de zon ondergaat, vlieg ik door het raam, dat openstaat, naar binnen. Je bent verbaasd, dat ik zomaar bij je binnenvlieg, maar je bent ook heel blij, je ogen lichten op, je neus krult, je mond opent zich in een lach.............. je bent echt heel verheugd, dat ik zo maar aangevlogen kom je zet heerlijke hapjes op tafel, verrukkelijke drank erbij, muziek op de achtergrond, mooie muziek, die past bij een zwoele zomernacht......... je steekt de kaarsen aan het licht weerspiegelt in je ogen we eten van de hapjes, proeven van de drank kijken elkaar aan, je staat op en vraagt me ten dans heel plechtig en heel lief natuurlijk wil ik met je dansen ,graag zelfs je streelt mijn haren kust me teder op mijn voorhoofd, mijn ogen, mijn neus, mijn oren en dan, heel zacht ,beroeren jouw lippen de mijne we versmelten, voelen hoezeer we bij elkaar horen we zijn één, voor nu en voor altijd. Damma
25-07-2021
feniks
ik heb één talent en dat is het talent om heel hoog te vliegen, om gelukkig te zijn, hoe hoger ik vlieg, hoe gelukkiger ik ben en dan, onvermijdelijk, stort ik naar beneden en dat is vandaag gebeurd het doet zeer het is donker en koud nergens brandt een lichtje ik ben het contact met De Bron verloren ik heb dit vaker meegemaakt ik weet dat het over gaat dat ik als een feniks uit mijn as zal herrijzen maar dat is slechts rationele wetenschap nú is het koud en donker damma
23-07-2021
op vlindervleugels
Ik kom naar je toegevlogen, op vlindervleugels.
Je bent aan het werk in de hof.
Ik neem je liefdevol in mijn armen,
aai je over je lief bolleke,
geef tedere kusjes op je voorhoofd,
je lieve ogen, je neus, je mond......
We horen bijen zoemen, vogels fluiten.
De rozen verspreiden hun heerlijke geur.
Wat is de wereld mooi, hier in de hof.
Ik zou op deze plek willen blijven,
met jou in mijn armen..............
voor altijd............ Damma
21-07-2021
vakantie aan zee
Ik ben met vakantie aan zee,
ik mis je
het is een mooie avond,
de maan schijnt, ik wandel langs de vloedlijn en staar over zee
als ik moe word, ga ik even liggen, onder de sterrenhemel
en val in slaap..........de vloed komt op, ik voel water aan mijn voeten en juist als ik denk: ik moet wakker worden en opstaan, zijn er die armen om me heen.........., jouw armen.
ik open mijn ogen .........en zie jou, je bent bij me! slaap ik of droom ik?............
je legt je hoofd tegen mij aan, ik streel je over je lief bolleke, druk me dicht tegen je aan en de droom gaat verder, ik geniet van de warmte en de zachtheid, van je armen om mij heen.......
het maakt niet uit of het een droom is of dat het echt is.........jij bent bij me, dat is het enige wat telt..........
Damma
19-07-2021
het antwoord van de bomen
Ik dwaalde door het bos en riep, in wanhoop,
naar de bomen:
"Mijn lief houdt niet meer van mij!"
De bomen antwoordden:
"Vergeef hem.........."
Ik schreeuwde naar de bomen:
"Ik hou nog wel van hem!"
Ze antwoordden:
"Vergeef jezelf......."
Ik huilde:
"Hij houdt van een ander!"
De bomen zeiden:
"Gun het hem......."
Ik snikte:
"Ik kan niet zonder hem!"
De bomen zeiden:
"Laat hem los............."
damma
17-07-2021
zeuren
Er is het klagen
er is het zagen
er is het zeuren
en eindeloos treuren.
Er is de blijdschap
er is de vreugde
er is de hoop
er is tevreden zijn
damma
15-07-2021
slapeloze nacht
ik beleef mijn zoveelste slapeloze nacht.
iedereen slaapt.
het is juist, of ik helemaal alleen op de wereld ben.
drie uur in de morgen.
ik voel me eenzaam en alleen,
loop wat rond in huis
en dan zie ik haar
een nachtvlindertje.
ze fladdert heen en weer
en landt dan op mijn arm
"kun je niet slapen?" vraagt ze me
als ik verdrietig nee schud
zwaait ze met haar toverstafje
en maakt mij juist zo klein als zij is, met dezelfde ragfijne vleugels
"je hoeft niet bang te zijn" zegt ze,
"straks maak ik je weer groot...........
vlieg nu maar met me mee,
slapeloos door het huis dolen is niks gedaan,
kom.............. "
voorzichtig probeer ik mijn vleugels,
het lukt!, ik schater het uit van plezier.
vliegen is verrukkelijk!
mijn nieuwe vriendinnetje en ik vliegen het raam uit,
buitelen over elkaar heen,
zitten elkaar achterna,
we hebben het grootste plezier.
wanneer ze ziet, dat ik helemaal moe en uitgelaten ben,
brengt ze me terug naar huis,
als ik in bed lig, zwaait ze met haar toverstafje en word ik weer groot.
ze geeft me een kusje op mijn voorhoofd en zegt: "slaap wel"
terwijl ik haar het raam uit zie fladderen, val ik in een diepe, gelukkige slaap. Damma
13-07-2021
ik mis je
ik mis je, ik mis het dat ik niet meer van je hou...... ik mis het samen vliegen, en in de wolken wiegen, de hoge toppen, de diepe dalen, waaruit je me kwam halen, zodat ik dan weer pijlsnel stijgen zou, om hoog in de lucht te zijn bij jou, ik mis het fladderen van de vlinders, het gelukkig zijn, als waren we nog kinders, ik mis het, dat ik niet meer van je hou....... Damma
11-07-2021
varen
vandaag maken we een tochtje met een schip aan het roer staat een engel die ons liefdevol gadeslaat en beschermt het is een heerlijke zonovergoten dag we liggen als adam en eva op het dek van het schip de zon kleurt ons prachtig egaal bruin in de voormiddag legt het schip aan bij een onbewoond eiland we zwemmen in zee daarna drinken we gekoelde sangria en eten er paella bij na de maaltijd doen we een middagdutje we liggen ineengestrengeld in de schaduw van een palmboom en vallen in een diepe slaap vol mooie dromen ging deze dag maar nooit voorbij....... Damma
