ik mis je,
ik mis het dat ik niet meer van je hou......
ik mis het samen vliegen,
en in de wolken wiegen,
de hoge toppen, de diepe dalen,
waaruit je me kwam halen,
zodat ik dan weer pijlsnel stijgen zou,
om hoog in de lucht te zijn bij jou,
ik mis het fladderen van de vlinders,
het gelukkig zijn, als waren we nog kinders,
ik mis het, dat ik niet meer van je hou.......
Damma

vandaag maken we een tochtje met een schip
aan het roer staat een engel
die ons liefdevol gadeslaat en beschermt
het is een heerlijke zonovergoten dag
we liggen als adam en eva op het dek van het schip
de zon kleurt ons prachtig egaal bruin
in de voormiddag legt het schip aan bij een onbewoond eiland
we zwemmen  in zee
daarna drinken we gekoelde sangria en eten er paella bij
na de maaltijd doen we een middagdutje
we liggen ineengestrengeld in de schaduw van een palmboom
en vallen in een diepe slaap vol mooie dromen
ging deze dag maar nooit voorbij.......
Damma

Het is een mooie zomerdag

Zij zit onder de appelboom

genietend van haar dromen

Vogels zingen

Vlinders fladderen

Zij zit onder de appelboom

genietend dag te dromen
damma

Mijn lief,

Ik voel me geborgen in jouw armen,

beschermd door je liefde en je kracht.

Vol vertrouwen geef ik me over

aan je warmte, je passie en je macht.

Versmolten in een tedere omhelzing,

bij het ontluiken van de nacht.

damma

Ik maak een rondreis door Namibië.
Niet ík heb deze reisbestemming uitgekozen, maar jij. Jarenlang praatte je over niets anders dan een bezoek aan het zuiden van Afrika.
Evenzoveel jaren kwam er telkens iets tussen, werk, projecten, waardoor we de reis nog een jaartje uitstelden.
Dat ik hier uiteindelijk toch rondtrek, is dus dankzij jouw droom..........
De reis gaat vanaf Windhoek via Khomashochland en de Gamsberg pas, naar de Namib Woestijn.
Daarna met een 4x4 voertuig naar de Sossusvallei, een enorme kleipan in het centrum van de Namib woestijn, de oudste woestijn. De duinen zijn er soms meer dan driehonderd meter hoog en behoren tot de hoogste zandduinen ter wereld. De kleurschakeringen van de duinen variëren van geel over feloranje tot vuurrood.
Ik mis je, meer dan ooit, zó graag had ik deze reis sámen met jou gemaakt..........
Ik daal af in de Sesriem canyon en bewonderde de grillen van de natuur.
Ik zie Walvisbaai, Damaraland, Opuwu, de Rucanawatervallen, het prachtige Etosha National Park
en ik schreeuw tot het universum:
Wáárom was er dat ongeluk, dat jou voor altijd uit mijn leven rukte? Waarom?
Tenslotte ga ik via Otjiwarongo terug naar Windhoek.
Al die tijd ben je in gedachten bij mij. Spreek ik tegen je en meen ik, soms, je stem te horen, je gestalte te zien.
Een enkele keer denk ik zelfs dat ik je arm om mij heen voel.
Morgen vlieg ik terug naar huis, de reis is bijna voorbij.
Ik laat je hier achter, in je geliefde Afrika.
Mijn rouwen om jou, het moet voorbij zijn.
Ik wil mijn leven hervatten.
In mijn herinnering zul je altijd voortleven,
hier in Afrika.
Ik moet verder, zonder jou.
Damma

het is een koude, winderige dag, je bent bezig met je werk, het is één uur en ik kom naar je toe met friet en stoofvlees,
We zoeken een plekje waar we enigszins tegen de wind beschermd zijn.
Ik kijk naar je terwijl je eet; je ziet er moe uit en ik denk aan al die lange dagen, die je werkt, in weer en wind.
Het is tijd om er een tijdje tussenuit te gaan.
Als je klaar bent met eten, zeg ik: kom eens mee...........
Je volgt me naar de auto, ik doe de deuren open en zeg: Stap in, we gaan weg.
Jij zegt dat je niet zomaar weg kunt.
Ik antwoord.......jawel, gewoon instappen en je overgeven, alles loslaten en erop vertrouwen dat ik weet wat ik doe, kom, stap in.........
je verlangen om weg te gaan van waar je nu bent is groot,
je stapt in.
Ik start de motor, zet een rustgevend muziekje aan en rij richting Denemarken,
nog voordat we de Duitse grens bereikt hebben, lig je al heerlijk naast me te snurken.
Je bent echt aan vakantie toe.
Het is een prachtige nacht.
Ik zie de volle maan en sterrenpracht en ik besluit gewoon door te rijden, tot je wakker wordt
en dat is dus uren en uren later, in Denemarken, juist als de zon opkomt.
Ik zeg: "Welkom in Denemarken."
Je kijkt eerst verbaasd en dan heel gelukkig en zegt:
"tof! echt tof."
We hebben honger en aangezien er nog nergens een winkel open is, haal ik mijn noodrantsoen tevoorschijn: knäckebröd ,kaas, sinaasappelsap.
We genieten van ons ontbijt, terwijl de zon begint te klimmen.
We staan geparkeerd op een lieflijk weggetje, in een wijds landschap, in de verte ligt een dorpje, daar gaan we straks naartoe, maar eerst zitten we hier gewoon en genieten, ik streel je hand, je wang.
Ik kijk je aan en zie dat je gelukkig bent, tevreden en ontspannen
je maakt je nergens zorgen over..........
geniet gewoon van het moment.............
jij en ik in dat prachtige landschap...........
het klimaat is mild, weinig wind, zonneschijn, zachte temperatuur.
We besluiten om ,op ons gemak, door te rijden naar Noorwegen, onderweg stoppen we om te lunchen, eten heerlijke zalm met vers brood, en gaan dan door, naar de pont.
Alleen al het overvaren vind ik een belevenis, ik hou van de zee, van varen, en van de bergen.
We staan tegen de reling aan en je slaat een arm om me heen, trekt me tegen je aan en zegt: "Dit is een fantastisch cadeau, deze trip, ik ben heel blij met je"
"Ik ook met jou lieverd, wat heerlijk dat je me vertrouwde en meeging", antwoord ik.
Nog even en de pont legt aan, we rijden van boort
dineren op een terras met uitzicht over zee.
Ik heb je lief mijn lief, zó lief, zo woordeloos lief.
Je ziet het in mijn ogen en ik zie het in jouw ogen:
we hebben elkaar lief.
we slapen met het raam open, zodat de combinatie van zee- en berglucht onze kamer binnenstroomt.
De maan is vol, de sterren stralen.
Ik val in een diepe slaap, met jouw armen om mij heen
Damma

het is een mooie zomeravond

we maken een strandwandeling;  rollen onze broekspijpen op, trekken onze sokken en schoenen uit en lopen door het natte zand,

regelmatig rollen de golven over onze voeten,

voel je het zeewater over je voeten, het zuigen van het natte zand?

meeuwen vliegen boven ons, maken een duikvlucht, zodat ze juist langs ons scheren en ze roepen naar ons:

geniet, geniet, geniet,  het leven is kort, dus geniet.............

we blijven aan het strand, tot de zon ondergaat, genieten van de zonsondergang en dan lopen we de boulevard op, om gezellig samen te dineren bij kaarslicht in een kleine bistro, een intiem diner voor twee en dan gaan we naar de caravan, maar we besluiten, om niet ín de caravan te gaan slapen, maar buiten, onder de sterrenhemel, we leggen de slaapzakken op het gras, ritsen ze aaneen en liggen, ineengestrengeld in elkaars armen naar de sterren te kijken.......tot onze ogen moe worden en we vanzelf in slaap vallen....................................................... 
damma