-Kerk St. Sulpitius Diest -Vlindertuin Knokke (Deel 2) - Seafront Zeebrugge Westhinder Russische duikboot Visserij Museum -Serpentarium Blankenberge
Oktober 2009
-Baai van Heist (Vervolg) -Heist aan zee -Basiliek van Scherpenheuvel -St. Jansbergklooster Zelem -Bleuberry Fields Koersel -Bloemen omgeving Sluis -Museum Ernest Claes -Japanse tuin Hasselt
September 2009
-Hoeve Dieren -Beeldentuin Staf Timmers -Zomerbloemen -Baai van Heist
Augustus 2009
-Tuincentrum Olivier Oostham -Kerkje St. Jan Berghmans Diest -Vlindertuin Knokke -Kerk St. Anna ter Muiden -Omgeving Sluis -Droogbloem zolder Zeeuws Vlaanderen -Oorlogsmuseum Halen -Herkenrode Kruidentuin (Deel 2)
-Eigen tuinfoto's -Bokrijk -Knokke 't Zwin -Schulensmeer -Noordzee Kust
De natuurliefhebber
Uitstappen
21-03-2009
Onze noorderburen.
Ook bij onze noorderburen verschenen er op het TV-scherm tal van komieken. Wat hebben we er mee kunnen lachen. Een mens heeft heimwee naar die tijd. De TV. bracht dit plezier in de huiskamer. Wat brengen ze nu de programma makers ? Sensatie!!!!!!!!!!!!!!!! Alleen de kijkcijfers tellen , dus maar veel geweld en sex. Men vergeet dat er mensen zijn die dergelijke programma's niet kunnen apreciëren en verlangen naar wat luchtige programma's. Doe ook iets voor die mensen.
Waar blijven deze plezante mannen ? Laat hen snel terug keren op TV. Of blijft men liever al die geweldfilms en smaakloze soapreeksen uitzenden. Men klaagt steeds over geweld van jongsafaan , maar wat wilt ge als ze op TV. niets anders krijgen voorgeschoteld.Ook spreekt men over meer depressie's bij de jeugd , zou het niet beter zijn dat men teruggrijpt naar wat meer humor op TV. in plaats van al dat negatieve. In onze jeugd kregen we tenminste nog wat te zien om te lachen , en hoe meer men kan lachen , hoe positiever men wordt. Dat predikken ze zelf , maar ze doen er niks aan. Laat mensen zoals hieronder terug aan bod komen , als ze dit nog zouden willen , want iedereen heeft recht op rustig ouder worden. Kan dit niet , dan zijn er zeker nog andere mogelijkheden om wat positievere en humorristische programma's uit te zenden.
De man van bakje vol met stro. URBANUS
De man van alles kan beter. MARC UYTERHOEVEN
De man van de slimste mens. MARC REYNEBEAU
De man achter Kamiel Spiesens. CRIS VAN DEN DURPEL
Ik ga jullie vandaag aan iemand voorstellen,alhoewel hij voor velen van u geen onbekende zal zijn. Bij het lezen van dit schrijven zal er ongetwijfeld bij hen een lichtje gaan branden.
Het is zeker de bedoeling niet dat ik hier een biografie over hem ga schrijven , zoals tegenwoordig een trend is geworden onder de zogenaamde BVs,maar ik wil toch, omdat ik bewondering heb voor hem ( waarom,dat kunnen jullie hier verder lezen)hier deze tekst neerschrijven.Ongetwijfeld zal alles hier niet aan bod komen,want dan zou het een boek worden omdat deze persoon zo veelzijdig is. Ik ken Julien,want over hem gaat het hier, al zowat een dertigtal jaren en alhoewel ik in zijn buurt woon hebben we elkaars deur niet plat gelopen zoals men in de volksmond pleegt te zeggen.
Julien heeft me tijdens gesprekken die we voerden eigelijk met de paplepel het verenigingsleven leren kennen.Hij heeft dan ook op dat gebied voor mij een voortrekkersrol gespeeld , en dan ook in de letterlijke zin van het woord,in mijn latere sociale omgang met mensen.
Hij is de figuur die indertijd de nu allom bekende aquariumclub de Zilverhaai in de startblokken heeft geplaatst.Ik heb daar mede door toedoen van Julien mijn eerste stappen als lid van een opkomende club gezet.Van in het begin heb ik Julien daar leren kennen als een prachtkerel,een man uit één stuk, hij was de eerste voorzitter van de club. Maar niettgenstaande hij de voorzitter was bekeek hij alles niet van op afstand maar was hij een harde werker, alles voor de club was zijn leuze.Hij heeft meerdere tentoonstellingen op poot gezet en was ook de man als er dan moest gewerkt worden , die het eerst daar was en als laatste naar huis ging , en dat was altijd in de late uurtjes.Als ge ziet tot wat deze club is uitgegroeid dan is dat voor een zéér groot deel zijn verdienste geweest. Ik heb daar Julien ook leren kennen als een man die recht voor de raap was en als het erop aankwam zijn mening ongezouten zei. Hoogst waarschijnlijk trapte hij daar sommigen mee op de tenen, maar hij was niet achterbaks of schijnheilig en wat hij zei ging meestal tot de kern van de zaak , zonder tierelantijntjes of rond de zogenaamde pot gedraai.Met hem had ge iemand die eerlijk en oprecht was,een rots waarop een vereniging kon bouwen.Hij had een mening die in bijna alle situaties die zich in de club konden of zich voordeden die de juiste was.Ik heb me dan gedurende al die jaren dat ik lid was van die club zeer goed in mijn vel gevoeld. Ik wist dat bij hem de club in goede handen was en dat alles op een eerlijke en korrekte manier reilde en zeilde.
Voor mij is Julien in die jaren een echte vriend geworden, een voorbeeld hoe men , ondanks zijn bekwaamheden, eenvoudig en behulpzaam kan blijven en dit dan nog allemaal belangeloos.
Maar een mens wil in zijn leven al eens van iets anders proeven, hij is uit de club gestapt en is met een andere liefhebberij begonnen n.m.l. het kweken van kanaries en zoals hij had gedaan voor de Zilverhaai is hij ook gaan doen voor zijn nieuwe hobby n.m.l. het op poten zetten van een clubblad. Hij schrijft daarvoor zeer mooie artikels en illustreerd ze met mooie fotos. Ik weet nog altijd uit de tijd van de Zilverhaai, dat het clubblad uitgegroeid was tot het beste clubblad van een aquariumvereniging en dat was voor 95% zijn verdienste. Hij schreef, illustreerde en bundelde het clubblad tot een mooi geheel dat zijns gelijke niet kende in de aquariumwereld.
Ondertussen waren we elkaar na zijn vertrek uit de Zilverhaai een beetje uit het oog verloren.Ik was na zijn opstappen ook weg gegaan bij de club om wat anders te gaan doen.We zagen elkaar nog al wel eens omdat hij in mijn buurt woont, maar de kontakten waren wel een stuk minder, het bleef meestal met een groet of een zeer korte babbel. Als we toch goed aan de praat geraakten ging het steeds over het verenigingsleven en ik was dan ook bevoorrecht om te kunnen zien met wat hij op dat ogenblik bezig was, en dat was voor talrijke verenigingen mooie geïllustreerde artikels schrijven. Zijn artikels waren steeds recht voor de raap, met zelfs een vleugje sarcasme, maar steeds goed bedoeld. Geen gevlei en zonder de minste bijbedoelingen zoals de dag van vandaag er zovelen rondlopen in onze maatschappij. Denk maar aan de nakende verkiezingen waarbij onze brievenbussen weer volgepropt zullen worden met folders , met daarin weer een hele hoop loze beloften om maar aan stemmen te geraken om nadien een vet betaald postje te kunnen bezetten en om dan hun verkiezingsbelofte toch niet waar te maken. Nee geef me dan maar iemand zoals Julien , die het niet alleen maar beloofd , maar ook doet. Ondertussen zijn onze kontakten weer een flink stuk de hoogte in gegaan, ik wist dat hij een goed half jaar geleden gestart was met een eigen webside. Ik had trouwens zijn blogadres gekregen en ging dan ook regelmatig eens piepen, en ja hoor Julien was nog geen haar veranderd, en maar goed ook, zeer mooie zelf genomen fotos en recht voor de raap geschreven artikels met daarin ongezouten zijn mening uitend over bestaande wantoestanden. Hier zie ik dus de Julien nog steeds zoals ik hem heb leren kennen, waarderen en altijd zal blijven waarderen.
Ik was ondertussen begonnen met computerlessen te volgen en hier was ik een tweetal weken terug aan het hoofdstuk gekomen: Hoe maak ik een eigen webside? Dit vondt ik zo boeiend en interresant en ben dan ook met vol enthousiasme hiermee gestart. Hierdoor ben ik dus weer in het vaarwater gekomen van Julien, en ja hoor weer kwam de bereidwilligheid om anderen te helpen , bij Julien naar voor. Wij komen dus weer veel regelmatiger samen en dan wisselen we tips onder elkaar uit. Ik van hetgeen ik in de school leer en Julien al uit zijn ervaring. Fotograferen is ondertussen ook een gemeenschappelijke hobby geworden , want we willen zoveel mogelijk zelf gemaakte fotos op onze webside plaatsen. Ik zie ons dan ook binnenkort met het aankomende mooie weer af en toe eens samen de natuur intrekken om mooie beelden vast te leggen met onze camera die we dan kunnen gebruiken om onze website te verfraaien. Zoals ge dus kunt lezen , oude vriendschap roest niet ( een kleine vervorming van rust roest )
Julien ik wil u via dit schrijven bedanken voor alles wat gij voor mij betekent hebt en nog steeds betekent, en ik hoop met Gods zegen dat we beiden nog vele jaren kunnen genieten van een goede gezondheid zodat we samen nog mooie dingen kunnen realiseren. Verder wens ik u alle succes toe met uw webside, ik ben er trouwens zeker van dat ook dit u weer zal lukken. Voor de mensen die na het lezen van dit artikel nog niet zouden weten over wie ik het hier gehad heb ga ik zijn pseudoniem onthullen. Al hetgeen van hem verschijnt eindigd meestal met de groetjes van TJip.
Ik ga hier eindigen met mijn artikel want anders wordt het toch nog een boek , hetgeen me trouwens ook nog zou lukken met iemand zoals Julien.
Zo, ik ga het voor vandaag hierbij laten , ik ben moe en wil gaan slapen. Ik wens dan ook aan diegene die nog eens ko- men kijken een goede nachtrust toe. Daaaaaaaaaaaaaaag.
Een van mijn bezigheden om mijn conditie en ook omdat het de gezondheid ten goede komt ( sporten is gezond )wat op peil te houden is naast wandelen en fietsen ook zwemmen gaan. Dit doe ik in het stedelijk zwembad van Lummen op vrijdag in de namiddag van drie uur tot vier uur. Ik doe dit samen,met op een daarvoor speciaal voorbehouden uur, met een groepje leeftijdsgenoten, alhoewel ik zeg leeftijdsgenoten, ik ben met mijn 63 jaar één van de benjamins. Meestal zijn we met een 30 tal personen,en van die dertig mensen zijn er minstens de helft bij waarvan hun leeftijd tussen ( jawel verschiet niet ) de 80 en de 90 jaar schommelt. Alle bewondering voor die groep want dat is niet voor velen weggelegd om dit op die leeftijd nog te kunnen. Ik vindt dit een voorbeeld van doorzettings- vermogen, maar spijtig genoeg is dit niet voor velen mogelijk door ziekte of andere tegenslagen. Groetjes.
Ik wil langs deze weg, moest hij mijn blog een bezoekje brengen onze leraar Rudi aan het CVO van Heusden - Zolder van harte beterschap wensen. Rudi wordt maar snel beter want ge hebt ons nog veel te leren.
Beste vrienden waarschijnlijk zijn jullie ook opgebeld door het CVO om te melden dat het volgende week geen les is. Dat maakt dat we allemaal een extra weekje hebben om met onze webside bezig te zijn. Voor mezelf zal het meestal in de loop van de avond zijn dat ik er ga aan werken. Het mooie weer is daarvoor de oorzaak,want nu beginnen de eerste tuinwerken zich aan te dienen. Ik veronderstel dat jullie nu ook wel andere werkzaamheden te doen zult hebben dan een ganse dag aan de computer te zitten. Ik wil jullie die vandaag nog langs mijn blog passeren trouwens alle succes toewensen met uw blog, waarmee ge net als ik in een beginstadium zitten.
Mooie foto's, prachtige beelden , bij het zien van dat alles droom je soms even weg en denkt men , wat is de natuur toch prachtig. De mens zou daar meer moeten bij stilstaan en denken wat gaf de Heer ons een mooi geschenk, laten we dat zo houden , maar jammer is men veel van deze dingen aan't verwoesten.Onze kleinkinderen zullen dan ook een aantal van die prachtige landschappen,planten , dieren enz. nooit te zien krijgen. Groetjes.
Oei, is het weeral zolaat. De dag is weer voorbij gevlogen, voor morgen voorspellen ze weer zo'n mooie dag, dan kunnen we buiten er weer tegenaan gaan. Groetjes en tot morgen misschien.
Zoals gewoonlijk ga ik nog een paar mopjes typen,zoals ge kunt zien ben ik al druk bezig. MOP 1: Een boer met potentieproblemen komt bij de dokter. Dokter,weet u nog, die pillen die u me hebt gegeven, om eh....Viagra. Ja. Werken ze niet? Ik weet het niet. Mijn vrouw heeft per ongeluk het doosje in de waterput laten vallen. Goeie genade! U drinkt dat water toch niet? Nee, dat zou niet kunnen. Ik krijg de zwengel van de pomp niet meer naar beneden. MOP 2: Ik wou dat ik voor elk meisje waar ik mee geslapen heb een euro kreeg, snoeft een een man aan de bar.Waarom ? vraagt zijn buurman. Wou je een krant kopen?
Zoals ik al laten weten heb in de zijkant van mijn blog zijn er al drie van de vier van mijn kleinkinderen gek van paarden, het vierde is nog te jong, één ervan is 9 jaar en rijdt al enkele tijd als fiere jonge ruiter rond met zijn eigen pony. Ook rijdt hij nog in een manége in de buurt waar hij nog paardrijlessen krijgt om zoals hij al wel eens laten horen heeft een toekomstige kampioen te worden. Als bompa hoopt ge natuurlijk dat hij dat zal waarmaken. Groetjes.
Ik heb vandaag mijn eerste lente foto's van dit jaar genomen in mijn tuin. Het was daarbij ook nog mooi weer vandaag om daar wat mee bezig te zijn. Ik ga er u enkele tonen. Groetjes.
Vandaag 19 Maart is het mijn naamdag,mijn roepnaam is Jos,maar op mijn paspoort staat Jozef. In de tijd dat ik geboren werd was het veelal de gewoonte dat de eerste twee kinderen de naam kregen van hun grootvader of hun grootmoeder. Vandaar dus dat ik als eerst geborene in huis de voornaam kreeg van mijn grootvader. Zo is het dus vandaag mijn naamdag. St. Jozef de timmerman,levensgezel van Maria, de moeder van Jezus Christus.
Op vraag van verschillende bekenden heb ik zoals ge zien kunt mijn lettertype wat vergroot,dat vergemakkelijkt het lezen.Om aan de wensen te voldoen van die personen heb ik dat dan ook met plezier gedaan. Ik ben dus niet zo iemand zoals ge op bijgevoegd plaatje kunt zien. Groetjes.
Een lach moet er toch ook weer bijzijn. Mopje 1:Een moeder praat met haar zoontje over 'kinderen' krijgen. Ze zoekt naar woorden en probeert: Kijk, de vader brengt bij de moeder een zaadje in, en daaruit groeit een baby. Niet helemaal bevredigend. Dus een logische vraag: Maar mam, moet jij dat zaadje dan inslikken? Alleen als ik een nieuwe jurk nodig heb. Mopje 2:En Janneke, wat wil je later worden? vraagt de onderwijzeres. Mannequin, juf. De mond van de lerares vertrekt zich zuur. En als je daar nouw te lelijk voor bent? Dan kan ik altijd nog schooljuf worden.
Mijn naam is Jos Neys,ook bekend onder het pseudoniem Jne.,ik ben woonachtig te Beringen in het Belgische Limburg en ben geboren op 17-9-1946.
Mijn hobby's zijn buiten de computer en mijn blog verzorgen,digitaal fotografie met de daarbij horende wandelingen doorheen onze prachtige natuur om mooie foto's te maken.
Buiten wandelen probeer ik mijn konditie nog wat te verbeteren met : fietsen,zwemmen en wat tuinieren in de zomer.Ook het volgen van kursussen behoort tot mijn bezigheden.
Mijn vrouw Simonne die mij meestal in de mate van het mogelijke vergezeld tijdens mijn wandeltochten en dan ook wat foto's trekt.Zo zal je in het nieuwe jaar 2011 ook wat van haar werk te zien krijgen met als schuilnaam:'Westie'.Ze is intussen ook gestart met het volgen van computerlessen zodat ze misschien binnenkort met een eigen blog kan starten.