Wees voor even een vlinder en zweef heel licht Van het ene naar het andere gedicht Voel je daarbij vrij en prettig op vertrouwd terrein Gooi alles van je af en probeer jezelf te zijn Probeer met het lezen de natuur te proeven En voel hoe heerlijk het is om op mijn blog te vertoeven
@ Denkertje
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
Wij leven onder onvolmaaktheden en zijn zelf onvolmaakt, daarom moeten wij elkaar kunnen vergeven
Als iedereen aan de andere vergaf wat hij aan zichzelf vergeeft, dan zouden we een ideale wereld hebben
Vrienden komen vaak van een onverwachte kant sommigen lopen in cirkels anderen zie ik steeds kleiner worden als zij uit mijn leven weglopen
Een vriend is iemand die je verleden kent, in je toekomst gelooft, je vandaag accepteert zoals je bent
De Zee
Ik wil alleen zijn met de zee Ik wil alleen zijn met het strand Ik wil mijn ziel wat laten varen niet mijn lijf en mijn verstand
Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker dat ze weet wat ik bedoel
Ik wil alleen zijn met de golven Ik wil alleen zijn met de lucht Ik wil luisteren naar mijn adem Ik wil luisteren naar mijn zucht
Ik wil luisteren naar mijn zwijgen daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker zal mijn zwijgen wel verstaan
@ Denkertje
Denken
Eerst dacht ik niet aan denken Dat heb ik toen gedaan maar twee seconden later dacht ik er tóch weer aan
Nee, zo eenvoudig is dat niet Want weet je, wat je doet je denkt er óók aan als je denkt dat je er niet aan denken moet
Mijn web
dunne draden wil ik spinnen tot een heel mooi web
in het duister opgehangen waarin ik mezelf kan vangen
dunne draden die mij dragen zachtjes wiegend in de wind
nooit meer wil ik me bevrijden voel me geborgen als een kind
De liefde is zo mooi op zoveel manieren te beleven liefde is vertrouwen hebben en je aan elkaar durven te geven
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-07-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
@ Denkertje
Uit het teder gevoel van mijn hart
Gedichten
WELKOM
Ga op ontdekkingsreis door een groene oase van gedichten en geef je over aan
een ongekende blijde rust
Wat leuk dat je de wonderlijke wereld bezoekt van "Denkertje". Gedichten schrijven is één van m'n favoriete bezigheden. Heerlijk afdwalen op de krachten van je eigen inspiratie. Ik wens je veel plezier met het lezen van mijn gedichten.
Ik zou het erg leuk vinden wanneer je een reactie zou plaatsen in mijn gastenboek.
Met vriendelijke groet, Denkertje
31-05-2007
Theeroos
Theeroos
Wat sta je daar te schitteren als het gezicht van een engel Je donkere en frisgele gezicht balancerend op een magische stengel Een fragiele roos met een sierlijke en perfecte schoonheid, alles ineen Je wordt nog vrouwelijker met dat prachtige kader om je heen Wat ben je toch een lust voor het oog als je mij met je liefde toelacht Zo grootbloemig, zo indrukwekkend toon je mij jouw uitzonderlijke kracht Met een welriekende geur van thee die je rondom laat verspreiden Laat je lege en droeve harten weer door je warme aanwezigheid verblijden
Als een fontein sproei jij je intensief licht in het rond In een cirkelboog boven de horizon, mooi breed en bont Door breking van het licht door jou in kleuren omgezet Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet Elke keer weer kijk ik naar dit fenomenaal gezicht Net vreugde en liefde, bestraald door terugkaatsend licht Wonderbaarlijk hoe jij op regendruppels kunt schijnen En het spectrum beetje bij beetje weer laat verdwijnen Jammer dat je niet eeuwig kunt stralen daar zo hemelhoog Volmaakte schoonheid, bruisend licht van de hemelboog
Het pareltje van moeder natuur Vol kracht, zo rein en zo puur Opstijgend uit de diepte, waar het donker is en koud Ontkiem je, op zoek naar het licht waar je zo van houdt Koesterend in de warme stralen van het zonlicht Ontsluier jij je prachtig bloemengezicht Jouw bloem, die zo wonderschoon en aantrekkelijk blijft Als je in volle glorie vredig op het water drijft In het schijnsel van het zilveren maanlicht Verwelkom je de nacht, sluit je je hart en je zuiver gezicht
Wolken leggen rondom haar een kleurige pracht De hemel wordt gekleurd door haar wonderbare kracht Een hemelse glans, zo warm en zo tintelend zacht Het lijkt net of ze van blijdschap naar mij lacht Haar oranjerode gloed doet mijn adem stokken Haar ongekende schoonheid blijft mij lokken Ze zakt steeds verder in de horizon en brengt haar laatste groet Nog even geniet ik van een hemel in een fel oranjerode gloed Ik zie dat ze steeds verder daalt en aan de horizon verkleind Totdat ze tenslotte in de zee verdwijnt
Wat sta je daar statig met je gezicht verheven Zo standvastig en waardig, dé koningin van het floraleven Je bent zo wonderbaarlijk, zo'n begerenswaardig exemplaar Je hebt zo'n warme gloed, je bent echt onweerstaanbaar Net een ballerina die sierlijk op haar tenen balanceert Afgeblust door een frisse en pure schoonheid, die mij intrigeert De volle zuiverheid die moeder natuur je heeft meegegeven Symboliseert de liefde en vergankelijkheid van het leven Maar ook bij bloed dat uit het aardse leven is weggevloeid Is er werkelijk geen enkele roos die roder bloeit
Het voelt aan als een frisse wind Een inblazing waarbij de geest verheldering ondervindt Moeilijk te sturen en soms niet te stoppen Doet onze harten sneller kloppen Een vluchtige manier die zich niet laat leiden Net als zand dat je tussen je vingers ziet wegglijden Komt op momenten dat je er niet op zit te wachten Opent je geest en woelt door je gedachten
Jouw vriendschap is net een bloem die rijkelijk bloeit Een rups die tot wondermooie vlinder is uitgegroeid Je doet mij heel vaak aan deze dartelende schoonheid denken Die geluk en vrijheid met mij wil delen en z'n liefde wil schenken Jij die zo geliefd bent, vol licht en kleurrijk in mijn hart leeft En mij altijd weer die bijzonder aangename rilling geeft Voor jou alleen wil ik elke kleur van de regenboog stelen Alle zonnestralen en regendruppels met je delen Jouw vriendschap zo ongebonden als een vlinder op haar zwerfvlucht Zo hecht en vertrouwd als de ritme van vlindervleugels in de blauw lucht
Als de zon hoog aan de hemel staat te gloren Laat een kleine vogel zijn snorrend geluid horen Met zijn dunne vleugeltjes vliegt die snel uit En met zijn lange priemvormige snuit Zuigt die al het kostelijke nectar naar binnen Van elk bloemenhart dat hij voor zich weet te winnen Door met zijn vleugels snel heen en weer te gaan Kan die roerloos in de lucht blijven staan
Verlies is een raar gevoel In je hart en hoofd een vreemde warboel Een leegte die niet valt te omschrijven Een gevoel die je hele leven bij zal blijven Dat met de tijd steeds minder op je netvlies zal verschijnen Maar nooit helemaal uit je leven zal verdwijnen Zoeken naar iets dat er gewoonweg niet meer is Wachten op dat lieve, de warmte wat ik zo mis Weggerukt uit ons aardse leven Een gemis dat geen één je terug kan geven
Het speelt en spreidt zijn vrolijke klanken in het rond Een rijdend orkest op wielen met een beschilderd voorfront Waar mooie houten figuren aan de voorzijde geëtaleerd staan Die op de muziek iets bewegen en op koperen bellen slaan Een klein orkest met een kartonnen orgelboek en orgelpijpen Waar orgel, bekken, grote en kleine trom elkaar begrijpen Vroeger door het draaien aan een wiel tot spelen werd gebracht Nu voortbewogen wordt door mechanische kracht Waar de orgelman rammelend z'n bakje schudt voor een lieve duit Voor het behoud van dit nostalgisch geluid
Onder het hoogpiepend geluid van motoren Rolt ze langzaam over de baan naar voren Steeds sneller en sneller gaat ze, haar lichaam trilt Totdat ze plots haar twee voeten van de grond tilt Meer en meer stijgt ze op, een intensieve vogel die trots uitstraalt Haar vleugels wijd en voeten die ze pas naar binnen heeft gehaald Schuin omhoog met een glimlach om de brede snoet Klimt ze hoger en hoger naar de wolken, de zon tegemoet En als ze boven de wolken voert, zoet zwevend, zo grandioos Gaat er een vrijheid voor je open zo groots, vrij en grenzeloos Dan vergeet je echt even alle angsten en alle zorgen Die veilig onder het wolkendek blijven verborgen
Luchtig gekleed in smetteloos witte zomerkleertjes Schattige koppies steken uit boven donzige veertjes Snelle pootjes die lichtvoetend en trappelend het water raken Die al net zulke sierlijke bewegingen als hun trotse moeder maken Zo schattig, zo lief hoe die broze kindertjes op mama's rug meevaren Zo'n vertederend beeld, dat nergens mee valt te evenaren Ze stelen en ontroeren mijn hart met hun opgevoerd theatershowtje Als ze dobberend over het water glijden als een vlietend bootje
Seconden tikken meedogenloos op de achtergrond Oneindig stil draaien de wijzers de uren rond Met tijd die door onze vingers naar de eeuwigheid is gegleden Tasten we bewogen in het heden, de toekomst en het verleden Gaan we met hem als een beste vriend hand in hand Of schuiven we hem als de ergste vijand aan de kant Vluchtig als een wolk, beangstigend hoe die met ons leven meedrijft Glijdt steeds verder weg, net zo lang tot er niets meer overblijft
Leef vandaag, denk daarbij niet aan morgen Leef vrij en vergeet voor een tijd even je zorgen Laat alle kou en leegte uit je hart stromen Laat de zon en warmte weer volop in je hart komen Vergeet even een moment je verdriet en pijn Leer met elke nieuwe dag gelukkig te zijn Soms moet je omhoog klimmen langs een zijden draad Vluchtend uit een dal, zoekend naar de zon die aan de hemel staat Alleen moet je je door de duisternis een weg zien te banen Zodat elke dag lichter wordt en je hart vrijwaart van sombere tranen Éénmaal sta je bovenop de berg met je ogen op het dal gericht Voel je je sterk en gelukkig met de zonnestralen op je gezicht
Een fascinerende stad die stil is blijven staan in de tijd Die doordrenkt is van harmonie en betoverende schoonheid Die zijn bezoekers met buitengewone mysterie verleidt Waar alles lijkt te zinken in een wereld van onwerkelijkheid Een kostbaar juweel met een historisch verleden Door brede en smalle kanalen in stukken gesneden Door monumentale bruggen weer bijéén gebracht Afgeblust door een betoverende aantrekkingskracht Waar kronkelende waterwegen door hoge huizen snijden Zwarte meesterwerken geruisloos door het water glijden Venetië die tussen droombeeld en werkelijkheid is gaan zwerven Die steeds verder afzakt en mettertijd zal zinken en sterven
Verbijsterend zie ik hoe twee meeuwen uit de lucht komen vallen Hun longen uit hun lijf krijsen en mijn lome rust vergallen Ze hebben beiden hun vleugels en snavels wijd gespreid Om zich voor te bereiden op een hevige strijd De ene meeuw heeft de ander stevig bij zijn kop vast Terwijl de ander zich probeert te ontdoen van de ballast Het slachtoffer probeert een ontsnappingsvlucht te wagen Maar de ander heeft hem alweer naar de grond geslagen De heftige strijd houdt nog een lange tijd zo aan Maar de belager wil hem maar niet laten gaan De verliezer krijgt nu een beetje rust om af te druipen Zijn kracht bij elkaar te rapen en wankelend weg te kruipen
Een vale zwarte hoed met lappen erop Verbleekte haren die in het wilde weg staan op z'n kop Een rode doek die strak gebonden zit om zijn nek Schriele armen die hij wijd draagt door een lichaamsgebrek Strootjes die steken uit zijn broekspijpen en elke mouw Staat die als haveloos figuur in de warmte en de kou Met wapperende lappen die versleten zijn tot op de draad Bindt die de strijd aan met het gevleugelde kwaad
Op mijn venster zie ik een spat Het is doorzichtig en glinstert wat Meer regendruppels zie ik op mijn venster komen Net opgekropte tranen die op een wang naar beneden stromen Duizenden regendruppels die zich nu uit de wolken wringen Brengen water tot leven met hun ontelbare kringen Ik zie regendruppels ritmisch op straat dansen Die elke steen donker kleuren en laat glanzen Regendruppels met hun eigen compositie lied Die aan bladeren hangen als geleden verdriet
Door lente-, zomer-, herfst- en winterweer Met zijn eigentijds geluid en mysterieuze sfeer Waar wilde planten nog rijkelijk bloeien Gewassen ons boven het hoofd groeien Waar het ene in het andere kronkelende pad uitmondt Bomen lange schaduwen trekken over de grond Steile heuvels en dalen mij met hun charme omringen Prachtige beekjes die hun klaterende liedjes zingen Waar zonnestralen door hoge bomen schijnen in lange stroken Dichte bomenrijen door open plekken worden onderbroken Het gouden zonlicht gemoedelijk in het rimpelloze water blinkt Zo nu en dan geritsel of gekraak uit het geurende groen klinkt Met zijn uitgestrektheid die zo voelbaar is en florissant Waar je zo klein bent als een insect in een weiland
Losgehakte flinters hout liggen op de grond Grote spaanders vliegen in het rond Hij hakt in de beukestam er rustig op los De slagen van zijn puntige snavel galmen door het bos Zo nu en dan hoor je gekraak van hout dat breekt Als hij stevig zijn snavel in een boom steekt Behendige rakker die een eigen klankbord heeft Als die zich roffelend op een dode tak uitleeft
Het leven is als een bloem Het begin is teer en fijn De één die bloeit uitbundig De ander geurt heel fijn Sommige bloemen blijven lang Weer anderen blijven even Vraag niet bij welke groep je hoort Dat is het geheim van het leven
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Word niet zo snel boos om zoveel kleine dingen en denk dan wat vaker: even slikken doet geen pijn probeer de wereld met een glimlach te bekijken bedenk dat mensen zónder fouten er niet zijn
Ik voel je zachte adem strelend op mijn huid plagerig verlokkend passie straal je uit
Zwoele kussen dwalen fladderend en traag mijn lichaam is betoverd beantwoord stil je vraag
We zoeken in elkaar verleidelijke troeven en in ons samenzijn kun je ook liefde proeven
In verstrengeling gebonden steeds hoger op de tree de hemel binnen bereik liefdesdans voor twee
Bloemen
Wat is er mooier dan een enorme bloemenpracht Dat vreugde op aarde schept en verdriet verzacht Geuren die mijn hart diep weten te raken Kleuren die op mij een betoverende indruk maken Bloemen van ongekende schoonheid, zo rein en puur Juweeltjes, ontsproten uit de aarde van moeder natuur
@ Denkertje
Ga nooit heen
Ga nooit heen zonder te groeten Ga nooit heen zonder een zoen Wie het noodlot zal ontmoeten kan het morgen niet meer doen Ga nooit weg zonder te praten dat doet soms een hart zo'n pijn Wat je 's morgens hebt verlaten kan er 's avonds niet meer zijn
Wat ik niet zeggen kan en niet kan schrijven zal ergens diep in mij toch bij me blijven
@ Denkertje
Een Beetje
Sterven doe je niet ineens maar af en toe een beetje en alle beetjes die je stierf 't is vreemd, maar die vergeet je het is je dikwijls zelfs ontgaan je zegt ik ben wat moe, maar op een keer dan ben je aan je laatste eindje toe
Slechts een moment
Vluchtend uit de chaos van gevoelens zoek ik een moment van rust
een moment van rust en vrede zonder woorden zonder rede
een moment vol zachte lieve kleuren vol zoete milde geuren
slechts een moment
waar ik eventjes mezelf kan zijn soms heel groot en soms heel klein
Vleugels uitgeslagen zwevend door de lucht hemels vrij gevoel gedachten op de vlucht
@ Denkertje
Vanavond omhels ik je en zal ik je zacht wiegen tot de zon ondergaat
We schuiven de maan een stukje op en lezen samen in dit licht een boek
We zijn als twee woorden die elkaar voor het eerst in een zin ontmoeten
We zijn als twee glazen rode wijn die ernaar verlangen om geproefd te worden
Nestel je naast mij neer en laten we samen de sterren gezelschap houden
Voor stervelingen is er niets verleidelijker dan te kunnen wegvliegen
Niets geeft zoveel vrijheid en geluk als hoog in de lucht op vleugels wiegen
@ Denkertje
Leef vandaag want morgen is onzeker en gisteren is helemaal voorbij Leef vandaag geniet van alle dingen en zet je zorgen als je kunt opzij Leef vandaag probeer wat meer naar alle mooie dingen te kijken, keer op keer Leef vandaag, vandaag is je gegeven en morgen zie je morgen dan wel weer
@ Denkertje
Oprechtheid
Eerlijkheid is waarheidsgetrouw zijn Oprecht durven zijn tegenover elkaar, open en rein Als je tevreden bent met jezelf en vol zelfvertrouwen Als je jezelf en anderen met een open blik durft te aanschouwen Wanneer je niet overdrijft om op anderen indruk te maken Niet vals zal spelen en niet in je eigen leugens verzeilt zal raken Zoveel mogelijk altijd aan je beloftes zal houden dat is je streven Als je illusies, zelfbedrog ontdekt, laat je deze zachtjes los in het leven Wanneer je iemand boos maakt of teleurstelt zijn het je fouten die je erkent Je weet dat je tekort bent geschoten, geef dit dan gewoon toe dat je fout bent
@ Denkertje
Voor alle nabestaanden van ramp MH 17 dit kaarslicht Voor al het menselijk leven dat is ontwricht Al die onschuldige levens die verloren zijn gegaan Aan alle zielenpijn en intens verdriet dat is ontstaan Mijn woorden brengen hun niet weer tot leven Maar ik hoop dat ze wel kracht en troost zullen geven
@ Denkertje
17-7-2014
Spiegelbeeld
Dat beeld in de spiegel, dat ben jij Het ontlokt verbaasheid in mij Toon je mij wel de ware realiteit Of schep je wazige onwerkelijkheid Je eerste ontmoeting met je eigen persoonlijkheid Je bent nu verbonden voor altijd Een leuke ervaring om met jezelf kennis te maken Spannend om je eigen spiegelbeeld aan te raken Dan voel je van binnen de adrenaline opkomen Ervaar dit zoals je nog nooit eerder hebt waargenomen Laat je door deze magische wereld omgeven Het zal je gezelschap houden de rest van je leven
@ Denkertje
Liefde floreert niet goed onder uitoefening van sterk dominant gedrag Dan neem ik een besluit, die men meestal niet van mij verwachten mag Ik ben altijd blij dat ik dan zelf de stap heb genomen Niet altijd gemakkelijk om tot zo'n besluit te komen Ondanks dat mijn hart hierdoor van slag raakt Ben ik toch blij dat ik die keuze uiteindelijk heb gemaakt Met respect en liefde naar de ander toe, heb ik toch niets verkeerd gedaan Jammer, dat mijn goede bedoelingen niet worden gewaardeerd en verstaan Dan lokt mijn vrijheid weer en besluit ik om weer alleen verder te gaan Met vol vertrouwen door het leven, wil ik mijn vleugels uitslaan Ik fladder als een vlinder vrij ongebonden door de tijd Elke dag is een nieuw begin met een nieuwe mogelijkheid
