Feest...feest!!! Wie niet komt, mist het meest! 22 maart 2011.
Ieder jaar is het ledenfeest van seniorenclub 't Anker in Mariekerke een uitzonderlijk gebeuren. Ruim 45 leden zijn reeds ingeschreven. Het feestmenu is uitzonderlijk lekker en de bijdrage van de leden zelf is gewoon meer dan democratisch. Wie voor minder geld hetzelfde menu kan krijgen, kan het verschil terugkrijgen mits voorleggen van BTW-bonnetje. Er wordt niet alleen gegeten maar het bestuur heeft een echte vrijwilliger aangesproken om voor de gepaste muziek te zorgen. Een uitvoerig verslag en het nodige fotomateriaal komt zeker in een volgende editie van deze blog.
Dus, beste blogbezoekers, we zien mekaar weer over een paar weken.
Krommeke : kraampje. Kweddele : ( altijd meerv. ) moeilijkheden, spanningen. Kwizenie : fornuis. Lee : (1) lende, taille. " Da lei in m'n lee " = ik heb er een voorgevoel van.
(2) scharnier van een deur. Leuzig : loos, leeg. " een leuzige noote" Livvenieër : Onze Lieve Heer Loechtekes : lichtjes, maar even, zacht. Loete : nukken, kuren, luimen. Luksfottuur : luxe auto, personenauto. Luzze : loods, afdak, wagenschuur.
Uit : Puur Puus van Louis Callaert & Ward Vanachter
Als de muzen hun werk goed doen en de geniale ideeën voortreffelijk rijpen dan... komt er een nieuw spel in omloop in seniorenclub 't Anker in Mariekerke.
Hoe zal het er uit zien ? Op zijn minst rond en fantastisch.
Wie kan meespelen ? Iedere rechtshandige. Voor de linkshandige moet een kleine technische ingreep gebeuren.
Wat is er te verdienen ? Ronde en fantastische prijzen met het karakter van surprises.
Wanneer komt het in omloop ? Zodra de ideeën rijp zijn.
Afspraak ? Zodra het ding een voortreffelijke vorm heeft, verschijnt er een foto op deze blog.
We willen de winter zo vlug mogelijk vergeten. Daarom kijken we even vooruit in het programma van seniorenclub 't Anker van Mariekerke :
Op 15 februari 2011 halen we de volksspelen nog even uit de kast om de tweede beurt van deze indoorwedstrijd af te werken. Een week later laten we de paella aanrukken.
De eerste en de derde dinsdag van maart geven we de kaartliefhebbers de kans om hun hartje op te kalen.
Op 8 maart laten we de wandelaars nog even los voor een uurtje rustig wandelen.
Op 22 maart 2011 schuiven we de voeten onder de tafel voor het jaarlijks ledenfeest. Een traiteur zal dan al het nodige doen om er een feestelijke namiddag van te makan. We laten ons voor eenmaal dienen.
De laatste dinsdag van maart krijgen onze leden de kans om eigen hobbywerk tentoon te stellen.
Laat de lente maar komen want onze fietsen staan reeds klaar.
Waarschijnlijk ga je deze tekst niet verder lezen als ik zeg dat er niets bijzonders in te leren is. Indien je toch nog aan het lezen bent, wens ik je van harte proficiat want je bent een aanhouder. Aangezien de aanhouder altijd wint, schrijf ik mijn verhaal zonder inhoud verder.
Ik weet niet of je het reeds opgemerkt hebt maar ik ben stilaan geneigd om toch iets los te laten uit mijn diepste gevoelens. Het is echt waar : ik schrijf deze tekst niet zomaar. Natuurlijk begin je als lezer te vermoeden dat er helemaal niets gaat komen dat de moeite waard is om in een blog vermeld te worden. Dan sla je de bal echt mis. In een blog staat altijd iets dat op een boodschap lijkt. Soms lijkt die boodschap erg onduidelijk als er dan wel een in zit.
En nu komt het...Als Mon en Gusta tot hier deze tekst gelezen hebben dan ben ik er van overtuigd dat binnen de kortste keren Miel en Vic opgeroepen worden om het geheim van dit raadsel uitvoerig te bespreken.
Nu blijft nog de vraag die alle andere vragen in de schaduw stelt : " Zal dit onderwerp volgende dinsdagnamiddag bij de seniorenclub 't Anker ter sprake komen, ja of neen ?" Zo te zien moet ik volgende week terug in mijn pen kruipen om een antwoord te geven op deze levensbelangrijke vraag.
Ben je nog steeds aan het lezen ??? Wel, wees er van overtuigd, je hebt iemand gelukkig gemaakt en wie dat is, dat vertel ik volgende week.
Dat jullie deze blog even bezoeken, vind ik geweldig fijn.
De tekst met als titel" Rode wijn " vinden jullie even verder. Mijn opdracht is nu de volgende : Ga op zoek naar de foto die het best past bij deze bezinningstekst. Misschien moeten jullie deze tekst wel tweemaal lezen maar dat is niet zo erg want je bent op de goede weg. En wie Juul niet kent die moet naar een van de ontspanningsnamiddagen komen, want daar is altijd wat te beleven...
Rode wijn.
Een fles rode wijn staat vergeten op de oude schoolmuur. De geschiedenis van het dorpsschooltje spiegelt zich in de donkerrode gloed van de wijn. De speelplaats draagt nog slechts enkele sporen van een schools verleden. Deuren en ramen laten nog een vermoeden van klaslokalen achter. De mist van het verleden heeft heel wat belevenissen vervaagd.
In de grote, hoge ruimte binnen kruipt een rustige feeststemming tot in het meest verlaten hoekje.
Juul laat alle drukte ver achter zich. Hij kruist de armen, sluit de ogen en geniet onverstoorbaar van de mooiste dromen waar niemand enig vermoeden van heeft. . Maar toch
Waar is de tijd van de engelbewaarders ?Zie ik ze als ik mijn ogen open doe ? Of zijn ze maar pas dicht bij me als ik die droomwereld vasthoud ?Hemels zalig is zulke droom ! Die droom laat ik niet los voor een lepeltje rijstpap, maar wel ...voor een kleurrijke, sappige brochette.
Pas als Juul buiten komt, wordt hij zich bewust van de rillige zomerkilte.
Waarom lachen al die mensen ? Om de fiets? Om de man? Om de man met de fiets?
Grijze wolken dekken de dag toe . Beelden vervagen, dromen lossen op in de friste van de avond. De fles is leeg en het spiegelbeeld is flou.
Spinnen kruipen binnen, Lievevrouwbeestjes hokken in trosjes samen in de hoek van de slaapkamer. De koude herfstnachten laten sporen achter in de frisse, rillige dagen. We zoeken stilaan een beetje gezelligheid binnen.
Onderstaand gedicht geeft die herfstsfeer kleurrijk weer.
Herfstdromen.
Herfstdromen, klam en kil, in 't sterrenbos, vervagen. Bomen, hagen en struiken kalen in de sombere najaarsdagen. En 't ritselend bladertapijt dikt aan. Een mateforisch beeld van komen en gaan.
Herfstdromen,sluimerend achter devote teksten,beduimelde bladen, Oude, gekreukte foto's, met pijn en vreugde geladen. Een verschrompeld boek dringt diep in 't verleden, En spant een herinneringsboog, van kindsbeen tot heden.
Herfstdromen met nostalgische vragen vertragen in de tijd van toen: De tijd van 't ronkend kacheltje Van stoffige kolen De tijd van smak-smakelijke wafels, Van de statige portretten en hoge hoeden.
Herfstdromen, teder en broos,ijlen in een donker vermoeden Van goudgeel tot bronzig bruin. Mijn kinderlijke fantasieën zijn niet te bevroeden In 't stoffig verleden: een vergleden fortuin. Gedes
De smaak van een dialect zit in de klanken en gemoedelijkheid van de gebruiker.Dus : proef de woorden vooraleer je de betekenis leest.
Aflutsen : aftroggelen. Beroepsraar : profwielrenner. Bewaad : besef, bewustzijn. Dagwand : ( oude landmaat ) 100 roeden. Doddemem : doekje waarin iets zoets was gebonden en dat men ( vroeger) schreiende kinderen in de mond stak om ze te sussen. Effenaf : vlakweg, zonder meer. Fleus : over enige tijd, straks. Gunstag : woendag. Inkel geld : klein geld, pasmunt. Jutweg : hot, rechtsaf ( bevel tot paard ) Kastaar = galjaar : (1) stoere bink, lefgozer (2) iets dat groter is dan normaal. Luzze : loods, afdak, wagenschuur.
Bron: Woordenboek van het Puurse dialect. L Callaert & W Vanachter
Op 23 november 2010 om 14 uur start een muzikale ontspanningsnamiddag in het gemeenschapshuis te Mariekerke. Iedereen, maar vooral niet-leden, worden die namiddag verwacht en extra in de watte gelegd. Het wordt weer iets enigs.
De vijftig Ankerleden waren op post, op enkele zieken na.
De weerman had ons wel een beetje ongerust gemaakt maar uiteindelijk viel de temperatuur echt mee.
Reeds van bij het begin zat de sfeer er in : de cava liep zacht binnen en de hapjes verdreven de eerste honger.
De voorzitter had een enig lekkere vispapillot samen gesteld .( nergens elders te verkrijgen ) De gerechten werden op de barbecue op temperatuur gebracht. Vakmanswerk van Edwin en Swa.
Misschien was het hoogtepunt van deze namiddag de groepsfoto. Nog nooit in de geschiedenis van 't Anker waren we erin geslaagd om vijftig senioren netjes op een rij te zetten en om ze met de gepaste glimlach even stil te houden. De foto komt in een volgende blog maar photoshop moet nog een paar schoonheidsfoutjes wegwerken.
"Mooi en medogenloos " en andere TV -programma's kwamen totaal in de vergeethoek terecht. Dit live programma kreeg absolute voorrang.
Voor het bestuur kwam de verrassing bij het einde van het feest : spontaan begonnen een aantal feestvierders te helpen bij het opruimen van de zaal. Dank u, lieve mensen.
