Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
03-10-2007
De Ojos Azules betovert je met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe ogen ... ! !
De Ojos Azules betovert je met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe ogen ... ! !
De Ojos Azules zou je op het eerste gezicht eigenlijk direkt moeten betoveren met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe of odd-eyed ogen. Ze is een recent ontdekt Amerikaans ras uit New Mexico. De Spaanse naam betekent letterlijk Blauwen Ogen. De eerste kat van dit nieuwe ras dook in 1984 in New Mexico op. Het was een schildpadkleurige poes die Cornflower of korenbloem werd genoemd. Haar diepblauwe ogen waren een spontane mutatie en toen er met haar verder werd gefokt, bleek het gen voor blauwe ogen dominant te vererven. Al haar kittens lieten dezelfde fantastische oogkleur zien. Dit blijft een zeldzaam ras. Zelfs in 1922 waren er pas tien geregistreerd.
De Ojos Azules (Spaans voor blauwe ogen) is een zeldzaam ras, gebaseerd op een heel bijzondere mutatie, namelijk: Helder blauwe ogen in combiantie met een gekleurde vacht. In 1984 werd er in New Mexico een tortieshell poesje gevonden met blauwe ogen, genaamd 'Cornflower'. De persoon die het poesje vond herkende dit als een bijzondere mutatieen besloot met dit poesje als basis een nieuw ras te creëren. De prachtig blauwe ogen van de Ojos Azules komen voort uit een dominant gen dat in dit geval niet verbonden is met de vacht-kleur of doofheid zoals dat het geval is bij Siamezen of witte katten.
Ojos Azules is een sierlijke, kortharig of halflangharige kat van gemiddeld type. Ojos kan in principe in alle kleuren voorkomen maar zo min mogelijk wit heeft de voorkeur. De ogen zijn helder blauw of grijsblauw maar ook odd eyed is toegestaan mits één oog blauw is, het andere oog mag groen-, goud- of koperkleurig zijn.
Eigenlijk hebben alle Ojos Azules wel wat wit op de poten, in het gezicht en aan de staartpunt, deze eigenschap is typisch voor dit ras. Bij meerkleurige en pointed katten is een witte staartpunt zelfs een vereiste op shows, anders zou het immers een 'gewone' calico of Siamees kunnen zijn. Omdat er niet zoveel katten van dit ras rondlopen en ik buiten de rasstandaard en wat foto's eigenlijk niet veel informatie over Ojos Azules heb gevonden kan ik over de karaktereigenschappen van dit ras helaas niks melden.
De TICA heeft de Ojos Azules in 1996 als experimenteel ras erkend maar helaas heeft dit ras een minpuntje.....Het fokprogramma schijnt op een laag pitje te zijn gezet omdat er is ontdekt dat dit blauwe ogen gen vermoedelijk verband houdt met een dodelijke genetische afwijking. Wanneer beide ouders drager zijn van deze afwijking sterven de kittens al in de baarmoeder. De verdere ontwikkeling en daarmee dus ook de toekomst van dit ras is nog onzeker
Veel liefs ... betoverende groetjes ... knipoogje ... Miryam
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor . !
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor
De foto's van de Achal Tekké zijn voor alle duidelijkheid niet bewerkt. ! ! Het zijn dan ook geen echte kleuren , maar de vacht of haren van de Achal Tekké zijn "hol" waardoor er licht heen schijnt en hij dan deze prachtige glim krijgt!
De Achal Tekkiner alias de Achal Tekké komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is een typisch nomadenpaard, hij staat er om bekend dat hij lange perioden zonder water en voedsel kan zonder dat hij er minder om presteert. Het uithoudingsvermogen van dit mooie dier is ongekend enorme hitte trotseert hij moeiteloos.
Hij valt ook onder de oudste raspaarden, 1000 voor Christus kwam de Achal Teké al voor in het Aziatische deel van Rusland. Uiterlijke kenmerken Dit dier heeft een recht profiel met een iets te lange rug, hij heeft een hoge schoft en schuine schouders. De hals maakt bijna een rechte hoek met het lichaam. Het hoofd is lang en rank, en het profiel is kaarsrecht.
Hij heeft vrij wijde neusgaten en mooie grote ogen. De enigszins lange oren staan iets verder uit elkaar dan bij andere rassen en ogen sierlijk. De mondlijn komt boven de schofthoogte uit, dit is kenmerkend voor het ras. De benen zijn lang en hebben lichte maar stevige botten. De zijdeachtige staart is kort met een lage inplant. De manen zijn over het algemeen redelijk kort. Ziehier een heerlijk glanzend stoeipartij ... knipoogje ... een Achal en een Haflingerpaardje ... !Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
De Achal Tekkiner komt voor in goudkleur, zilverkleur en lichtbruin. Schimmelkleurig komt zelden voor.Veelal heeft hij witte aftekeningen op het hoofd en benen. Door zijn enorme uithoudingsvermogen is de Achal Tekkiner bij uitstek geschikt als renpaard. Maar als rijpaard is de Achal Tekkiner ook zeer geschikt. De Achal Tekkiner is niet geschikt voor beginnende paardenliefhebbers, het is geen gemakkelijk paard. Hij heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk temperamentvol; een consequente hand is absoluut noodzakelijk.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is een heel oud ras en zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld. De geschiedenis van de Shar-pei gaat wel meer dan 2000 jaar terug. Waarschijnlijk is de plaats van oorsprong de stad Dialak in de Chinese provincie Kwung Tung. De Shar-Pei werd toen gebruikt als werkhond, zoals voor de jacht, bewaking en als herdershond. De Shar-Peis werden geselecteerd op hun kracht en intelligentie en wanneer ze daaraan niet voldeden werden zij waarschijnlijk opgegeten. Als soort van amusement werd de Shar-Pei in de dorpjes ingezet als vechthond, immers zijn harde vacht voelde niet prettig aan in de bek van een tegenstander en ook de kleine driehoekige oren en zijn diepliggende ogen maakte hem minder kwetsbaar.
Het is niet ondenkbaar dat de Shar-Pei middelen kreeg toegediend omdat de agressie die nodig was voor dit soort gevechten van nature niet in de Shar-Pei zat.Eind jaren zestig was het ras bijna uitgestorven en het is te danken aan de in Hong Kong wonende Matgo Law dat vandaag de dag een heleboel mensen over de hele wereld genieten van dit heerlijke ras. Algemeen. De Shar-Pei is een compact gebouwde, rustige hond. Als pup hebben zij veel rimpels maar als ze ouder worden verdwijnen die,ze groeien in hun Jas. Alleen op hun schoft en kop zijn dan rimpels toegestaan. Er zijn verschillende hoofdtypes, de dikkere Meathmouth en de smallere bonemouth Ziehier het prachtig luidruchtig filmpje .... euh ... lolly bay ... maar hmm ... een klein beetje ... euh ... gezaag bij ... hmmm knipoogje ! ! Vergeet je t liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... hiiii ... slaapwel ...
De Shar-Pei behoort een blauwe tong te hebben, net zoals de Chowchow en men denkt ook dat de Shar-Pei ontstaan is uit meerdere rassen zoals bv de Chowchow. Ook zijn er twee vacht types, de korte stugge horsecaot vacht en de wat langere zachte brushcoat. De Shar-Pei is een echte gezinshond, hij is zeer intelligent en is erg lief voor kinderen.Ook is hij zeer trouw aan zijn baas en gezin. Ten opzichte van vreemden kunnen zij wat terughoudend zijn maar kennen ze je eenmaal dan zijn het hele aanhankelijke honden. Het zijn goede bewakers van huis en haard.
Ondanks dat ze stoer en macho overkomen zijn ze over het algemeen zeer gevoelig en als ze vinden dat een ander teveel aandacht krijgt dan zullen ze alles uit de kast halen om dat even te veranderen, met hun charmes wel te verstaan! Over het algemeen kunnen zij goed met andere dieren overweg, helemaal als zij daarmee van jongs af aan mee opgroeien. De Shar-Pei is over het algemeen zeer snel zindelijk .Het zijn schone honden en de meeste vinden water en modder maar niets, uitzonderingen daar gelaten. Soms ontstaan wel eens communicatie problemen met andere honden. Door zijn vreemd uitziende uiterlijk, de hoog gedragen staart, de rimpels op de schoft waardoor het haar iets omhoog staat, de rimpels op de kop en soms het snurkende geluid,kunnen andere honden dat opvatten als zijnde dominant gedrag. Een Shar-Pei heeft wel een strakke hand qua opvoeding nodig maar het is zeker niet zo dat dit ras niets te leren valt zoals vroeger nog wel eens gedacht werd. Vele Shar-Pei doorlopen met glans de gehoorzaamheids en behendigeids cursussen!
Geschiedenis Hoewel de Amerikaanse Bobtail of stompstaartkat al heel lang in Amerika voorkwam, werd pas eind zestiger jaren een begin gemaakt met de ontwikkeling van het ras.Over de oorsprong van dit ras doen de vreemdste verhalen de ronde,
volgens een van die verhalen zou het ras zijn onstaan door een kruising tussen een Noord Amerikaanse lynx en een gewone huiskat. Dit lijkt onwaarschijnlijk omdat de lynx en de huiskat tot een ander tak van de kattenfamilie behoren en daarbij is de lynx ook nog eens twee keer zo groot als een huiskat
De meest waarschijnlijke verklaring is dat het ras is ontstaan uit kruisingen met de Manx of door een spontane mutatie. De Amerikaanse Bobtail is een middelmatig tot groot, stevig gebouwd ras met een natuurlijke, 'wilde' uitstraling. Doordat de achterpoten zijn iets langer zijn dan de voorpoten is de achterkant van de kat iets hoger dan de voorkant. Deze katten hebben twee to drie jaar nodig om volledig te volgroeien
Het, liefst rechte, korte staartje reikt bij voorkeur tot halverwege de hak maar mag ook korter en/of iets gebogen zijn. In de praktijk hebben veel katten een staart met één of meerdere knikken of hij ontbreekt helemaal. Dat laatste wordt echter als een ernstige fout gezien. Er bestaat van dit ras een kortharige en een langharige variant. De dubbele vacht heeft harde dekharen en een zachte ondervacht. Alle natuurlijke kleuren zijn bij dit ras toegestaan. De stompstaart vererft dominant, dat wil zeggen dat er bij een kruising met een gewone huiskat, of een ander ras, vrijwel zeker kittens met een korte staart geboren zullen worden.
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras .... ! !
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ....
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras in een vroeg stadium van ontwikkeling. De Ringtailed Sing-a-Lings dragen hun staarten over hun rug (zoals de Siberische Husky hond).
De staarten lijken zeer gespierd maar hebben een volledige waaier van beweging. Gespierd en oosters lijkend, achterbenen zijn langer dan de voorpoten, houdt van klimmen en uitstekende balans.
De karakteristieken schijnen overeen te komen met de bobtail. Slechts 5 Amerikaanse soorten katten hebben deze karakteristieken. Alhoewel deze ook waargenomen zijn in Essex, UK waar de staart eerder langs de rug ligt.
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !!
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber. Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... met prachtige foto's ... hiiii ... alleen voor het fluisterend muziekje al de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen. De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing .......!
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing
De Bedlington Terriër is genoemd naar een Engelse mijnwerkersstad. Ondanks zijn lief aandoende uiterlijk, is hij een pittige, zelfverzekerde en erg moedige hond. Zijn voorouders werden gefokt als jachthonden en ongedierteverdelgers. Ze waren iets kleiner en lichter van bouw dan hun moderne soortgenoten. Misschien is hij een mengeling van de Dandie Dinmont Terriër, de Poedel en de Whippet. Door zijn aantrekkelijk uiterlijk werd hij in ieder geval een populaire gezelschapshond. De Bedlington Terriër paste zich al snel aan dit nieuwe leven aan. Hij is wel nog steeds een echte persoonlijkheid. Van oudsher was hij een ongediertebestrijder en jachthond (onder andere op hazen en vossen), maar nu voornamelijk een gezinshond.
Deze gracieuze hond is lenig en gespierd, zonder een spoor van zwakte of grofheid. Het totaalbeeld van het hoofd is peer- of wigvormig, met in rust een bijzonder zachte uitdrukking. Levendig, zeer beweeglijk en vol zelfvertrouwen. Intelligente gezelschapshond met een sterk jachtinstinct. Hij heeft een goed karakter, met een aanhankelijke, waardige aard en is niet angstig of nerveus. Het is een zachte hond als hij rustig is, maar vol moed als hij opgewonden is.
De Bedlington is een gracieuze, lenige, gespierde hond. De warrelige, wollige beharing (niet draadharig) mag niet geplukt, maar dient geknipt te worden en verhaart niet. Ziehier een super lief filmpje intervieuw hoe zachtaardig ze wel zijn ingefluisterd met een mooi en aangenaam muziekdeuntje ... interessant en leuk om weten ...knipoogje ... ! Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Hoe lief en goedig deze hond er ook uitziet, van huis uit zijn het echte werkhonden, die gefokt werden om hun moed, neus en scherpte bij de jacht.
Zelfs voor de allergrootste hond zijn zij niet bevreesd en wanneer het onverhoopt op vechten aankomt weten zij hun mannetje te staan. Men mag zich dan ook wat betreft karakter niet vergissen. De Bedlington Terriër is een rap, fel en moedig baasje, die weer en wind kan trotseren. Hij is zeer aanhankelijk, intelligent en tegenover vreemden wantrouwig, heeft veel beweging nodig en is heel geschikt voor een gezin met kinderen.
De Ragamuffin,een weelderig, langharig kattenras .....! !
De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras
Een zeer recente Amerikaanse raskat, die in alles op de Ragdoll lijkt, maar waarbij andere kleuren zijn toegestaan. Uiterlijk De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras, wordt wel beschreven als de nieuwe lapjeskat met de vacht in allerlei kleuren ... een grote kat met een zijdeachtige pluisvacht die niet klit, en grote expressieve ovale ogen.
Geschiedenis Dit is één van de nieuwste kattenrassen. De Ragamuffin werd in 1994 gecreëerd. De uitvindster van de Ragdoll, Ann Baker, richtte een organisatie op, de International Ragdoll Cat Association, waarvan de katten niet op shows verschenen. In het begin van 1994 scheidde een groep fokkers van de IRCA zich af, vormde een nieuwe groep en bedacht een nieuwe naam voor hun Ragdolls : Ragamuffin. De ACFA accepteerde deze katten als experimenteel ras.
Volgens andere gegevens is de Ragamuffin inmiddels door de Amerikaanse United Feline Organisation voor competitie erkend. Hij kan bij de Amerikaanse Cat Fanciers Association wel worden geregistreerd, maar kan momenteel nog niet op hun shows worden ingeschreven. Ziehier ... prachtige plaatjes ... wel niet van de Ragamuffin ... maar van de Ragdoll... enjoy this pictures ... naar voor gebracht met een aangenaam ... hmm ... fluisterend muziekje ... knipoogje ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als kalm, rustig, aanhankelijk, intelligent, speels, vreedzaam en lief.
Veel liefs .... Spinnende groetjes ... hiiii .... Miryam
De Appaloosa ... ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar.
Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar.
Steeds vaker voeren mensen hun huisdier als waren zij mensen. De hond of kat krijgt veel variatie in de voeding en voeding met veel zetmeel en plantaardige ingrediënten voorgezet. Mensen vergeten kennelijk dat deze huisdieren van nature vleesetende dieren zijn. Zo kan het voorkomen dat honden of katten gedwongen vegetariër of zelfs veganist worden. Deze merkwaardige en wellicht onbewuste ontwikkeling is een van de vele veranderingen in de loop der jaren op het gebied van diervoeding.
Dat stelt prof.dr.ir. Wouter Hendriks bij de aanvaarding op 14 september van het ambt als hoogleraar Diervoeding aan Wageningen Universiteit.Humanisatie of vermenselijking noemt prof. Hendriks dit verschijnsel in zijn oratie, Gezamenlijk richting dier-voeding interactomics, waarbij bezitters van huisdieren hun eigen opvattingen over goede voeding voor henzelf overdragen op hun huisdier.
Opmerkelijk is dat aandoeningen bij huisdieren steeds meer overeenkomen met die van hun baasjes. Obesitas of zwaarlijvigheid bij huisdieren was 25 jaar geleden nog vrijwel onbekend, terwijl die aandoening nu, net als bij de baasjes, ook bij huisdieren een ware epidemie wordt, zegt Hendriks. Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar. En net als bij de mens gaat dat gepaard met ziekten die horen bij zwaarlijvigheid, zoals diabetes, gewrichtsproblemen, maar ook allergie.
Ziehier het verhaal van Tessa ... die enkel nog met bestek eet ... te gek om te vernoemen ... maar ieder zijn dingelingske é ... alhoewel opzich is er niks verwonderlijks aan dat Tessa met een vork eet. Maar wel als het gaat om een kat. Tessa heeft namelijk van haar baasje geleerd om netjes met een vork (of met een lepel bij het toetje) te eten. Maar dan moet ze natuurlijk wel eerst haar pootjes wassen.
ze heeftnu echte tafelmanieren en eet daarom met een vork, lepel en indien nodig met stokjes.
Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.
Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.
Beschrijving: De Norrbottenspets is nauw verwant aan de Finse Spits en mogelijk zelfs aan de Noorse Buhund. Al sinds mensenheugenis leeft deze hond in de provincie Norrbotten in het noorden van Zweden. Hij heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond. In 1948 werd hij echter uit het register van de Zweeds Kennel Club geschrapt omdat men meende dat hij was uitgestorven. Er waren echter nog enkele exemplaren in leven en in de jaren zestig werden de reconstructiewerkzaamheden op gang gebracht, wat tot gevolg had dat het ras in 1967 weer werd erkend. De nieuwe naam werd Norrbottenspets. Het ras is nu gestabiliseerd, maar komt buiten de grenzen van Scandinavië weinig voor.
Gebruik: Jachthond, waakhond en gezelschapshond. Jachthond die veerwild opspoort, opstoot en door op strategische momenten te blaffen de aandacht ervan gevangen houdt, zodat de jager zijn werk kan doen. Werd ook ingezet als waakhond en bij het vee.
Activiteit: Deze levendige en stoere hond is zeer actief en heeft een groot uithoudingsvermogen. kan zich aan het stadsleven aanpassen, mits hij regelmatig voldoende beweging krijgt. Ondanks zijn kleine formaat kan hij prima naast de fiets lopen, maar bouw deze activiteit langzaam op. Norbottenspetsen zijn in de regel gezonde en sterke honden
Opvoeding: Vanwege het eigenwijze karakter van deze hond heeft zijn toekomstige baasje veel geduld, overtuigingskracht en inzicht in het karakter van de hond nodig om hem de basisbeginselen van de opvoeding bij te brengen.
Verschijning: Algemeen: De Norrbottenspets moet een kleine, bijna vierkante, stijve en droge keeshond zijn. Hij is wakker, levendig, vriendelijk, zelfbewust en duidelijk beweeglijk. Aard: Zelfstandig Uitermate beweeglijk Vriendelijk Eigenwijs Intelligent Slim Moedig Hij heeft een evenwichtige persoonlijkheid en is nooit nerveus of agressief Aanhankelijke en kan goed overweg met kinderen Goede waakhond
Het is geen nieuws voor paardenliefhebbers, dat het omgaan met onze hippische partners ons vaak veel meer kan zijn dan alleen maar een sportieve of recreatieve bezigheid. Paarden kunnen goed aanvoelen wat in ons omgaat en het contact en werken met hun kan ons helpen bij ons zelf te komen.
Op deze manier kunnen paarden ook een sterke opvoedende effect op kinderen en de jeugd hebben. Deze fantastische mogelijkheden in de relatie van Mens en Paard kunnen ook gebruikt worden om de mens uit een aantal problemen te helpen of hem in zijn ontwikkeling te bevorderen. Dat paardrijden door op verschillende manieren gehandicapte mensen met veel plezier gedaan wordt is al jaren in onze Contreien bekend. Zeg nu zelf ... wat kan er mooier zijn dan een kind zo te zien openbloeien ... woorden overbodig in het hier opvolgend filmpke... Met een pinktraantje ... euh ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Bij het therapeutische paardrijden- Equitherapie - , gaat het erom het paardrijden en het contact en bewegen met het paard doelmatig te gebruiken, om therapeutische effecten te bereiken.
Dit op lichamelijk maar ook psychisch vlak. Equitherapie houdt in, dat het paard met zijn specifieke sociale- leer- en bewegingsmogelijkheden meewerkt als co-therapeut om mensen (kinderen en volwassene) met psychische en/of lichamelijke problemen systematisch te helpen of hun in hun ontwikkeling te bevorderen Equitherapie hanteert een holistische visie. Door het combineren van verschillende psychologische stromingen, waaronder systeemtherapie en lichaamsgerichte therapie, wordt het gehele cliëntsysteem benaderd.
Equitherapie biedt mensen die al vele therapieen achter zich hebben, of mensen die het beangstigend vinden om therapie te krijgen, de mogelijkheid om in een bijzondere omgeving, met behulp van het paard aan zichzelf te werken. Het doel is hierbij niet het oplossen van de bestaande problemen, maar ondersteuning te bieden bij het zoeken naar alternatieven. Hierdoor wordt men meer zelfbewust en is er minder kans op terugval.
Je moet de Hongaarse puszta's gezien hebben, om te ervaren hoe immens die uitgestrektheid is. Met daarop het ontelbare vee. Er was geen herder die dat allemaal kon overzien. Logisch dan ook, dat zij drijvende en bewakende honden moesten hebben, die het werk zelfstandig konden doen. En dan uiteraard wel onder alle omstandigheden; 's zomers in de zinderende hitte en 's winters in de gemeenste kou. (Hongarije heeft een landklimaat; dit betekent in de zomer zeer hoge en in de winter extreem lage temperaturen!).
De Komondor is dus een hond die zijn werk volledig zelfstandig verricht. Hij is een zelfdenker, de je het bewaken absoluut niet hoeft te leren. Hij beoordeelt eigenmachtig elke situatie en handelt naar eigen inzichten.Ziehier het prachtig filmpje van een Komondor en zijn maatje een Pitbull... samen op wandel ... hmm ... met een aangenaam fluisterliedje naar voor gebracht ... Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... just have fun ...
Hij zit derhalve niet te wachten op commando's van zijn baas. Deze karaktereigenschap is zeer zwaarwegend en een Komondor eigenaar moet hiervan volledig doordrongen zijn! Het betekent echter niet, dat een Komondor niet naar zijn baas moet luisteren en aan hem of haar ondergeschikt moet zijn. Dat moet hij wel degelijk, anders is hij de baas.
Het betekent echter ook, dat hij niet slaafs en zonder nadenken de wensen van zijn baas uitvoert. Als hij een commando krijgt, zal hij altijd eerst zelf nadenken waarom en/of dat wel nodig is, voordat hij doet wat van hem gevraagd wordt. De Komondor is dus niet bij uitstek een hond voor de africhting of om 'kunstjes' te leren. Komondors zijn uitermate trouw aan hun baas, maar dan wel op basis van wederzijds respect. Straf hem nimmer ten onrechte en inconsequent, want dat begrijpt en verdraagt hij niet. Agressie wekt bij de Komondor agressie op, met alle gevolgen van dien.
De Komondor is zeer eerlijk en recht door zee. Hij valt dan ook altijd frontaal aan; nimmer van achteren. Typisch voor dit ras is dat hij bij het gevecht, opgericht staand op de achterbenen, zijn zeer machtig geschapen voorbenen gebruikt. De Komondor legt zijn tegenstander gewoon neer. Ondanks zijn grootte en gewicht is hij extreem snel en elastisch.
Hiii .... je ziet het inderdaad goed ... ook dit is een Komondor ... euh ...
Hij verstaat zonder moeite de kunst om in volle vaart via een sprong in de lucht 180 graden te draaien! En dat terwijl sommige honden van 5-6 jaar oud toch een gewicht kunnen hebben van rond de 80 kilo!Ziehier een toch wat iet eigenaardig filmpje ... heel anders naar voor gebracht in een heerlijk natuurgeluid ... hmm ! !
Overigens, van dat gewicht is op die leeftijd pakweg 20 kg vacht. Dit vormt dan ook een echt pantser, waardoor de Komondor tegen vijanden vrijwel volledig wordt beschermd. Zo lomp als een pup kan zijn, omdat hij zijn kracht en gewicht nog niet kent, zo voorzichtig is een volwassen Komondor. Hij is bij uitstek een kindervriend en werd dan ook veelvuldig voor kinderbewaking, als babysit gebruikt. Waarschijnlijk het meest waardevolle van de Komondor, ten opzichte van soortgelijke rassen, is zijn vermogen om goed van kwaad te onderscheiden. Hij voelt heel goed aan of een vreemde met goede of slechte bedoelingen zijn baas of zijn te verdedigen territorium nadert.
De oriental ...Oosterse Korthaar ... hetzelfde type als de Siamees maar ...
De oriental ...Oosterse Korthaar, hetzelfde type als de Siamees maar ...
Deze katten zijn van hetzelfde type als de Siamees, alleen ontbreken de siamese aftekening en de blauwe ogen. Deze katten hebben allemaal groene ogen. Het zijn katten met een geheel gekleurd lichaam in effen, schildpad of diverse soorten tabby tekening. Ze komen ook voor met zilver en heten dan in effen kleur: Smoke; met tabbytekening heten ze Silvertabby, Silvershaded of Silvertipped.
De allereerste 'officiële' Oosterse Korthaar, een bruine kater genaamd Elmtower Bronze Idol, werd geboren in 1952. In 1958 werd de bruine varieëeit, de Havana, door de Engelse organisatie GCCF erkend. In de jaren '70 volgde de Oosters Korthaar Lilac of Lavendel. De Oosters Korthaar Zwart, ook wel Ebony genoemd, bestaat als erkende varieteit sinds 1972.Sindsdien is er een bijna onoverzienbare hoeveelheid nieuwe varieteiten ontstaan.
Er zijn kleuren bijgekomen: Blauw, Cinnamon, Fawn, Rood en Creme. Met het rood kwamen de Torties of 'Schildpadjes'. Dan de tabbies, in vier categorieen: Blotched, Mackerel, Spotted en Ticked Tabby, met de bijbehorende Tortie-Tabbies. Ziehier een prachtig filmpke van oriëntals ... hmm ... met een zeer aangenaam fluisterend liedje " Can't take my eyes off of you ... "Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Een heel bijzonder effect geeft het zilver, dat in combinatie met alle kleuren en patronen kan voorkomen.
Opmerkelijk is dat, bij al dit getover met kleuren, de Havana zich nog altijd handhaaft als de meest populaire variëteit. De meest recente ontwikkeling is de fok van wit gevlekte variëteiten. Hetgeen een groot gevaar kan betekenen voor de siamees. Als twee wit gevlekte dieren kittens krijgen, met de siamese aftekening, dan hebben ook deze siamese kittens witte vlekken. Wat een fout betekent in het siamese ras. Men zou moeten streven naar een fokverbod op siamezen met deze witte vlekken.
De Iers/Engelse Tinker of Romany horse... zowel braaf als sterk en beschikt over een flinke portie moed
Wie heeft nog niet gehoord over de Tinker? Dit ras afkomstig uit Ierland en Engeland zorgt voor een enorme golf van enthousiaste mensen.
Maar wat is een Tinker nu eigenlijk? Voor diegenen die nog niet weten wat een Tinker precies is, wil ik dit graag uitleggen. De Tinker is een ras dat is samengesteld uit diverse rassen zoals de Clydesdale, de Shire en cob types. De gypsys of zigeuners gebruikten de Tinker, ook wel Romany horse genoemd, om hun huis mee voort te trekken. Hun hele hebben en houden werd toevertrouwd aan dit paardje. Heel belangrijk was het dat een Tinker zowel braaf als sterk was en over een flinke portie moed beschikte.
Met dekken werd niet zo nauw gekeken. Als een merrie gedekt moest worden, werd er in de omgeving een hengst gezocht en daar werd de merrie dan meestal 's nachts bij in de wei gezet. Wat voor een hengst erop ging, was niet van belang. Vandaar dat er zoveel verschil is tussen Tinkers. Zo worden er nu vier types beschreven: De Romany Vanner, Romany Grai, Romany Cob, Romany Scudder. De eerste drie types komen het meeste voor in Nederland.
De Tinker is een koudbloed waardoor ze ideaal zijn voor recreatief gebruik. De Tinker heeft over het algemeen een rustig temperament.
Het karakter van een Tinker is ideaal voor mensen die uren heerlijk naar buiten willen rijden in de bossen. Maar ook voor dressuur of springen deinst de Tinker niet terug. Dit vriendelijke dier houdt van aandacht en geeft ontzettend veel terug.
Ze beschikken over lange manen, een volle tot zeer volle staart en flink wat behang of sokken aan de voeten. De Tinker is over het algemeen bont gekleurd waarin men zwartbont, vosbont, bruinbont en driekleur onderscheidt. De driekleur is meestal bruinbont op het lichaam met zwart en witte manen. Maar ook effenkleurige Tinkers komen voor zoals bruin, zwart en ook schimmelkleurige zijn gesignaleerd zoals de blauwschimmel en de roodschimmel. Door de bontfactor kunnen Tinkers ook maanogen hebben, dit is een pigmentverkleuring van de iris. Het is een fabeltje dat mensen denken dat ze hierdoor minder aan dat oog kunnen zien.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... wedden dat het een tinker wordt ... hiiii .... knipoogje ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Pas op bij aankoop dat u een ervaren Tinkereigenaar meeneemt. Een algemeen schoonheidsfoutje bij de Tinker is een losse knie.
De Tinker heeft dan ook menige hart gewonnen. ... dat deze nog lang zal mogen bestaan om dit mooie ras in al zijn goede aspecten te kunnen behouden....
Veel liefs ... briesend hiii ...groetje ... Miryam
Wolven zijn dag- en schemeringsdieren, maar door felle bejaging zijn ze in veel gebieden (waaronder Europa) een nachtelijke leefwijze erop na gaan houden. De wolf is een goede renner, maar kan ook goed zwemmen. Ze zijn in staat zich snel te verplaatsen, met een topsnelheid van 45 tot 50 km/u. Het is heel gewoon dat ze op een dag 50 tot 60 kilometer afleggen, maar er is een wolf waargenomen die op één dag 190 kilometer aflegde. Normaal gesproken zullen ze binnen hun territorium blijven, maar als ze op zoek zijn naar een nieuw territorium kunnen ze in hoog tempo nieuwe gebieden verkennen.
Communicatie De wolf kent een grote verscheidenheid aan expressies en geluiden. Het bekende huilenis vooral bedoeld om te communiceren over langere afstanden.Afhankelijk van de omstandigheden kunnen wolven het gehuil van andere wolven op afstanden van zes tot tien kilometer horen. Het afbakenen van het territorium, door middel van te urineren met een opgetilde achterpoot, is voorbehouden aan dominante dieren.
De wolven begroeten anderen door onderwerping te laten zien, met neergeslagen ogen en een zacht gejank. Als wolven boos of bang zijn laten ze dat meestal zien met ontblote tanden en gegrom.Hier een prachtig mooi filmpje ... zeker de moeite om eens te zien ... met het prachtig fluisterend liedje " On my way" vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ! !
Voortplanting De paartijd verschilt per gebied. In Scandinavië duurt dit van februari tot april. Het nest van een wolf bevindt zich in een grot of een hol, verscholen onder boomwortels of tussen rotsen. Soms graaft hij zijn eigen hol, of vergroot hij het hol van een vos of een dassenburcht.
Tussen maart en mei, na een draagtijd van 63 dagen, worden de welpjes -drie tot zeven per worp- geboren. Beide ouders zorgen voor de jongen. Ze krijgen daarbij hulp van de andere roedelleden. De reu brengt voedsel aan het zogende teefje.
Selkirk Rex een huiskat met krullekes ......! ! ! !
Selkirk Rex een huiskat met krullekes ... ! !
Oorsprong Het ras Selkirk Rex is ontstaan in 1987 uit een Asiel poes in Sheridan (Montana) Een van haar kittens had namelijk een gekrulde vacht. Jeri Newman een lokale perzen fokker werd door het Asiel om haar mening gevraagd over dit apart uitziend poesje. Jeri die in katten genetica geïnteresseerd is adopteert dit kitten en kruiste dit poesje (Miss DePesto of NoFace) met een pers uit haar cattery.
Op 4juli 1988 werd Miss DePesto of NoFace de troste moeder van 6 kittens. 3 kittens hadden krullen de andere 3 hadden gladhaar. Deze 50 % kitten met krul haar was precies wat je van een dominant gen zou kunnen verwachten. Door dit gegeven werd Jeri nog meer geïnteresseerd in dit gen en begon haar fokprogramma en gaf het ras haar naam. Net zoals bij de Devon Rex en Cornish Rex is de Selkirk Rex vernoemd naar de een plaats waar dit ras zijn oorsprong had. Het dominante Rex-gen van de Selkirk zorgt ervoor, dat de haren in losse afzonderlijke krullen gerangschikt zijn.
Rondom de nek, op de staart en op de buik zijn de krullen het duidelijkst.In de vacht van de Selkirk zijn alle haarsoorten aanwezig. Het is nog een relatief jong ras dat nog in ontwikkeling is. De grondlegger van de Selkirk wilde geen oosters uiterlijk aan het Ras geven. Als outcross partners is daarom gekozen voor de Perzisch Langhaar, Exotic, Brits korthaar en Brits type langhaar.
Tot 2010 mogen de Selkirks nog gekruist worden met de Pers en Exotic. Tot 2015 mag de Brit nog ingezet worden hierna word verwacht dat het ras op zich kan voortbestaan.
Op het moment is het nog een redelijk zeldzaam ras hier in België. De meeste Selkirks die nu in België wonen komen uit Oostenrijk, Duitsland, Amerika, Hongkong. Maar ze hebben natuurlijk allemaal vele generaties terug Miss DePesto of NoFace als gemeenschappelijke voorouder.
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Veel liefs ... drijvende groetjes ... hiii ...Miryam
De Basenji ... Eén van zijn bijzonderheden is ... hij blaft niet... maar jodelt ! !
De Basenji ... Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet... maar jodelt ! !
Het meest karakteristieke van de basenji is wel dat ze niet kunnen blaffen, in plaats daarvan stoten ze een heel scala aan geluiden uit wat jodelen wordt genoemd. Dit doen ze vaak als ze blij zijn, uitdagen of iets voor elkaar hebben gekregen wat niet mag.
De basenji lijkt in zijn gedrag soms erg op een kat. Ze hebben geen lichaamsgeur en zijn ze erg schoon opzichzelf en wassen zichzelf net als een kat. Dankzij de enkele zeer korte vacht, heeft men weinig hinder van losse haren. Men moet wel opletten dat de hond geen kou vat bij regen en vorst e.d. Basenjis liggen graag op een warm en hoog plekje, omdat ze graag alles willen overzien.
Laat Basenjis nooit teveel op een kale vloer liggen, maar op een zacht kleedje, anders ontstaan er lelijke plekjes op de gewrichten. Basenjis zijn uitermate nieuwsgierig en er ontgaat hen vrijwel niets. Ze helpenook graag als je ergens mee bezig bent. D.w.z.: Ze lopen je in de weg om maar niks te missen of pakt je spullen weg om ze vervolgens in zijn mandje eens rustig te bekijken.
Teven worden in de regel maar eens per jaar loops. Basenjis zijn erg zindelijk, maar dat houdt niet in dat je dit allemaal maar vanzelf gaat. Basenjis zijn altijd in voor een verzetje en hebben veel beweging nodig. Helaas is het niet overal mogelijk uw Basenji los te laten lopen want wanneer ze een konijn o.i.d. zien gaan ze ervandoor, ze komen echt wel terug, maar in ons overvolle kikkerlandje kan dat net te laat zijn.
Basenjis zijn ontzettende stijfkoppen maar tegelijk ook leergierig. Ze leren snel maar zijn daardoor ook gauw verveeld. Het is goed mogelijk trainingen te volgen met uw Basenji, zoals behendigheid, gehoorzaamheid en uiteraard speuren, er wordt echter wel van de eigenaar een zekere creativiteit en sportiviteit verwacht om te voorkomen dat de hond zich gaat vervelen en andere dingen gaat doen.Een Basenji blijft eigenwijs en zullen tijdens oefeningen of wandelingen regelmatig hun kop in de wind gooien en doen alsof ze alles vergeten zijn wat u hem heeft aangeleerd.
Denk erom een Basenji zal nooit slaafs worden! En men moet ook niet proberen een basenji slaafs te maken doet u dit wel dan zal de Basenji zich tegen u keren en zult u beiden niet gelukkig zijn met elkaar. De Basenji ziet zijn mensen ook niet als meerdere zich maar meer als gelijke.
Samenvatting De Basenji is een vierkant gebouwde, middelgrote hond met een elegante verschijning. Eén van zijn bijzonderheden is: hij blaft niet, maar is zeker niet stom. Hij heeft een krulstaart die hij vlakliggend aan één van de lendenen draagt. Fijngevormde rimpels vormen zich op de schedel als hij attent is en daarbij zijn oren spitst. Hij poetst zich als een kat en heeft geen typische hondengeur. Zijn temperament vraagt om veel beweging buitenshuis. Tegenover vreemden kan de Basenji zich gereserveerd opstellen.