Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
11-10-2007
Het Fjordenpaard dankt zijn naam aan de 'fjorden' ....!
Het Fjordenpaard ... dankt zijn naam aan de fjorden! !
Het Fjordenpaard komt uit Noorwegen en kan tot één van de oudste paardenrassen van Europa worden gerekend. Het Fjordenpaard dankt zijn naam aan de 'fjorden', de diepe inhammen in de rotsachtige, grillige Noorse kust. In Noorwegen bewees de Fjord zijn diensten voornamelijk als last en trekdier en ook om de bevolking in lichte rijtuigjes te vervoeren. Men had daar een goed harddravend paard voor nodig om de grote afstanden te overbruggen.
Het Fjordenpaard deed in 1954 voor het eerst zijn intrede in Nederland. Er werden een aantal paarden als proefproject door de Kleine Boeren Commissie geïmporteerd. Een aantal kernen in Nederland kreeg Fjordenpaarden toegewezen om zodoende de gebruiksproef in het boerenwerk te testen. Deze gebruiksproef onderving veel kritiek doch de bruikbaarheid van het Fjordenpaard op de kleine landbouwbedrijven voldeed boven alle verwachtingen en de populariteit van de Fjord nam sterk toe.
De Fjord kent een enorme trekkracht en werkwilligheid waardoor het ingezet werd bij vele vormen van licht landbouwwerk als ploegen, maaien, schudden, eggen, enz. Daarnaast en vooral later toen de trekker het werk van de paarden overnam werd de Fjord een geliefd paardje om recreatief mee te mennen en onder het zadel te rijden.Ziehier een prachtige filmpje ... voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ...
Het Fjordenpaard wordt in Nederland voor velerlei doeleinden ingezet. In de eerste plaats is het een uitstekende gezinspony. Zowel volwassenen als kinderen kunnen de Fjord onder het zadel berijden en daarnaast kan het tevens worden aangespannen.
Dit gebeurt in recreatieve zin maar ook op wedstrijden is de Fjord steeds vaker te vinden. Hoewel de bouw van sommige Fjorden het niet altijd makkelijk maakt (zware hals) kunnen ze toch ook in de dressuur aardig meekomen.
Daarnaast worden de Fjorden veel ingezet op maneges voor gehandicapten en zijn ze geliefd in de Westernsport (trail-rijden) en Endurance (lange afstandsritten).
Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen !
Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen... ! Geschiedenis van het ras : In de negentiende eeuw kwamen in Schotland meerdere soorten laagbenige, ruwharige terriers voor. Robuust,niet kleinzerig en uitstekende bestrijders van schadelijke dieren. Soms werden er witte pups geboren, die meestal om het leven werden gebracht omdat men van mening was dat hun jachteigenschappen niet zo goed waren als die van hun gekleurde broertjes en zusjes. Op het eilans Skye kwamen echter al sinds het begin van de achttiende eeuw geheel witte terrierstammen voor, daar er fokkers waren die zich inzetten voor deze witte terriervariëteit. Het is echter door kolonel Malcolm uit Poltalloch in Schotland die aan het begin van de twintigste eeuw zijn honden tentoon begon te stellen dat de witte terrier bekend werd. Zijn honden en langharige, witte variëteit, die Rosneath Terrier werd genoemd, legden de basis voor de hedendaagse 'Westie'.
Algemene omschrijving Westies zijn levendig, vrolijk, speels en barsten van het zelfvertrouwen. Ze zijn niet snel ergens van onder de indruk, en alert op alles wat er om hen heen gebeurd. Ze laten hun stem horen als ze onraad bespeuren. Excessief blaffen kan bij goede opvoeding worden voorkomen. Ze zijn trouw aan hun eigenaar en diens gezinsleden, en beslist aanhankelijk, maar tevens eigenwijs en zelfstandig.Hun slimheid en vindingrijkheid moet niet worden onderschat; hun aanwezigheid geeft zonder meer leven in de brouwerij. Ziehier het prachtig super lief filmpje ... met twee Westies in de hoofdrol ... hiii ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... hmm ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Hoewel alert zijn ze niet argwanend t.o.v. vreemden. Het ras kan het goed vinden met kinderen, zeker als deze de leeftijd hebben waarop ze met de hond kunnen spelen en ravotten.
De omgang met andere honden is redelijk tot goed, al kunnen reuen het soms niet altijd laten om een sexe-genoot uit te dagen. Het jachtinstinct is sterk ontwikkeld, wat inhoudt dat een harmonieuze omgang met kleine huisdieren niet vanzelfsprekend is. Een goede socialisatie kan echter een wereld van verschil maken. Deze hond heeft een doortastende baas nodig die hem beslist consequent moet opvoeden, en die zich niet om de tuin laat leiden. Blijft duidelijke leiding achterwege dan zoekt de hond zijn eigen (vaak ongewenste) bezigheden.
Westies ravotten en graven graag. Ze hebben een meer dan gemiddelde bewegingsbehoefte en zijn graag buiten. Een Westie die als huishond gehouden wordt zal eens per kwartaal getrimd en geknipt moeten worden. Buiten de trimbeurten moet de vacht ongeveer tweemaal per week worden doorgeborsteld met een slickerborstel. De beharing is dusdanig van structuur dat vuil en modder zich -na opdroging- vrij eenvoudig uit laten borstelen. Honden van dit ras zijn gezinshonden bij uitstek, mits het gezin sportief is ingesteld.
De Brits Langhaar of 'lowlander' ... onder de loep .... !
De Brits Langhaar of 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
Uiterlijk Voor de Lowlander geldt dezelfde rasstandaard als voor de Britse korthaar met uitzondering van de vachtlengte die halflang tot lang kan zijn. Lowlander katten zijn middelgrote katten. Ze behoren een brede borstkas en een korte, gespierde rug te hebben, de bouw behoort in alle opzichten gedrongen te zijn. De poten zijn kort en recht, met ronde, stevige voetjes.
De dikke staart is kort tot gemiddeld van lengte. De kop is rond, met volle wangen en een brede schedel, en staat geplaatst op een korte en dikke, gespierde nek. De kleine oren zijn kort en breed aan de basis, en staan ver uit elkaar. De ogen zijn groot en rond; ze kunnen verschillende kleuren hebben, afhankelijk van de kleur van de vacht. De brede neus is kort en recht, en de neusaanzet mag niet te "plat" zijn,maar moet in een lichte welving in het voorhoofd overgaan. De kin is stevig en goed ontwikkeld. Lowlander katten combineren een mooie, gedrongen bouw met een langharige vacht en zijn vriendelijke en rustige huisdieren
Zowel in België als Engeland, Frankrijk en Nederland willen fokkers van langharige Britten (pluizen) de naam "Lowlander" aan de langharige Brit gaan geven en als ras laten erkennen. Dit is natuurlijk niet zo vreemd omdat veel rassen hun langharige variant of omgekeerd kennen. Ziehier een prachtig aangenaam filmpke ... een compilatie van allerlei ... enjoy it ... knipoogje .... hiiiiiiii ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Karakter Lowlander katten staan net als Brits-Korthaar katten bekend om hun gelijkmatige en aangename humeur ze zijn misschien wel iets aanhankelijker dan de Brits korthaar, maar dat kan natuurlijk per kat verschillen. De meeste katten zijn uiterst verdraagzaam en vriendelijk, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. De kittens zijn tot op een leeftijd van ongeveer een tot twee jaar net zo speels als andere katten, maar daarna worden de meeste wat minder actief en laten ze hun aanwezigheid nooit zo nadrukkelijk blijken, het ligt niet in hun aard om luidruchtig om aandacht te vragen.
Ze kunnen zichzelf redelijk goed bezighouden. Soms liggen ze uren ergens te slapen, maar ze houden er ook van om geknuffeld en geaaid te worden, en veel contact met de huisgenoten stellen ze zeker op prijs. Ondanks hun zachte karakter vinden Lowlander katten niet altijd alles maar goed, ze blijven hun eigen karakter behouden en als ze het ergens niet mee eens zijn zullen ze dat zeker laten merken.
Veel liefs ... spinnende groetjes ... hiiiii .... Miryam
Brindle Paarden ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !
Brindle Paarden ... zijn zeer zeldzaam maar een bijzonder prachtig verschijnsel... ! !
Brindle paarden zijn eigelijk geen erkend ras omdat het een zeer zeldzaam en bijzonder verschijnsel is dat eigenlijk bij alle rassen voorkomt. Het paard heeft over zijn gehele lichaam strepen en stippen zitten. Vaak worden daardoor Brindle-paarden verward met de Appaloossa, dit is echter niet hetzelfde. Over de gehele wereld zijn er ongeveer 20 à 30 Brindle-paarden en ook in Nederland bevinden zich twee exemplaren. Ook de Brindle heeft weer eigen kleuren zoals bruin, wit, grijs en zwart. Maar ze komen allemaal overeen met de bijzondere streeppatronen die zich over het gehele lichaam bevinden, daardoor is elke Brindle erg uniek. De brindle kan ontstaan uit twee gewone paarden. Door een genetische afwijking ontstaat de speciale vachtkleur. Het patroon is een soort zebrapatroon wat bestaat uit allemaal kleine stipjes die strepen vormen. Deze vacht is heel erg zeldzaam.
Doordat het Brindle-patroon bij elk dier voorkomt is het dus ook dat je honden, zebra´s, ezels en paarden met het Brindle-patroon ziet lopen. Maar bij paarden blijft het toch een uniek verschijnsel en zeker als er een paard wordt geboren dat maar liefst 5 erkende bonte kleuren over zijn lichaam heeft, met daarin nog eens het prachtige bonte Brindle-patroon. Er wordt geprobeerd om te fokken met de brindle's, maar het blijkt dat uit een kruising van twee brindle's toch een normaal' paard kan komen. Hieruit blijkt dan dat de afwijking niet dominant wordt vererfd. Het is dus wel mogelijk om een brindle veulentje uit twee brindle's te krijgen, maar de kans is vrij klein.
Wat ook kan voorkomen is dat uit de kruising met een gewoon paard en een brindle weer een brindle veulen komt. Ook deze kans is vrij klein. Daardoor is het fokken van brindle heel erg duur en kost het heel veel tijd. Er zijn mensen die het fokken met deze paarden toch erg graag willen proberen. Sinds 1998 bestaat er dan ook een stamboek, namelijk het Brindle and Striped Equine International. Hiermee wordt geprobeerd om brindle eigenaren bij elkaar te brengen.
Dit prachtige ras, de Australian Kelpie, is ontstaan uit twee geïmporteerde Black and Tan, kortharige collies met recht opstaande oren. Rond 1860 werden deze collies geïmporteerd door dhr. Elliot en dhr. Allen, van Geralda Station vlakbij Forbes in New South Wales.
In een nest wat vlak na de aankomst van de honden in Australië geboren werd zaten verschillende black and Tan puppies en een rood pupje. Het rode pupje had veel weg van een vosje. Vanuit Victoria kwam een teefje, ook van een collie, met de naam Kelpie (een Keltisch woord dat waterbron betekent). Kelpie werd gedekt door een van de pups van dhr. Elliot en dhr. Allen. Een van deze nakomelingen leek zoveel op haar moeder dat ook zij Kelpie werd genoemd.
In 1872, op de leeftijd van 12 maanden, werd Kelpie ingeschreven voor de eerste Sheep dog trail. De wedstrijd werd gehouden in Forbes, New South Wales. Kelpie won deze eerste trail met gemak. Nadat zij deze wedstrijd had gewonnen kwam er een grote vraag naar haar pups. Deze pups werden Kelpies genoemd. Zo is de naam Kelpie geleidelijk ontstaan. Tegenwoordig is de naam officieel: Australian Kelpie.Ziehier een prachtig slide ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....knipoogje .... smile ... ! !
Een van de meest beroemde Kelpies in Australië was een smoke blue hond, genaamd Coil.Hij won de eerste ronde van de in 1898 in Sydney gehouden sheep dog trails met een maximum aantal punten.Die avond raakte coil betrokken bij een ongeluk met een paard en een cart. Een gebroken voorpoot hield hij eraan over. Zijn eigenaar, John Quinn (Cootamundra, New South Wales) spalkte zijn voorpoot. De volgende dag liep Coil op drie poten, de vierde sleepte hij voort. Toch won Coil, tot ieders verbazing, wederom de wedstrijd, verzamelde het maximum aantal punten met een foutloos optreden. Coil´s moeder, Gay, won de Sydney Sheep Dog Trail twee jaar eerder.
Van deze honden stamt de huidige Australian Kelpie af. De Kelpie is vrij van de meest erfelijke afwijkingen zoals we die bij andere rassen kennen. De Kelpie is een Australische hond, gefokt voor de Australische condities, gehard, maar op een zachte, gevoelige wijze, trouw en gewillig in trainingen. Hij kan zich aanpassen aan de meest uiteenlopende omstandigheden.De Australian Kelpie wordt nog steeds gebruikt bij het werken met schapen. Deze hond is voor de Australische schapenhouders wat de Border Collie is voor de Britse. De Australian Kelpie staat er om bekend over de ruggen van de schapen te lopen om zo snel mogelijk aan de andere kant van de (grote) kudde te komen of om achtergebleven dieren terug te brengen.
De Kelpie is een zeer behendige en wendbare hond. Hierdoor is hij zeker geschikt voor behendigheid en flyball. Ook is hij heel alert en heeft een snel leervermogen wat van hem een uitstekende gehoorzaamheidshond maakt. De snelheid waarmee de Kelpie nieuwe dingen leert, is zowel zijn sterke als zijn zwakke punt: ongewenste gedragingen zijn ook zo aangeleerd!
Heeft een zacht, gevoelig en aanhankelijk karakter. Tegelijkertijd is het een heel sociale, kindvriendelijke en aanhankelijke hond. Natuurlijk moet dit ras, net als andere rassen, goed gesocialiseerd worden.
Geschiedenis Er bestaat geen duidelijkheid over de afkomst van de Chartreux. Een hypothese is dat ze uit een bergachtig geïsoleerd gebied in frankrijk komen "La Grand Chartreux", een klooster waar de monniken deze katten hebben gefokt om muizen en andere knaagdieren weg te houden. Omdat het gebied afgelegen lag, leken de katten na verloop van tijd sterk op elkaar en werden ze nauw verwant.
Feit is dat er in de 16de eeuw al meldingen waren over een blauwe kortharige katten die in Frankrijk en in Rome voorkwamen. Ook dat hij werd gefokt in de 18de en 19de eeuw voor zijn 'unieke vacht' in de pelsindustrie.
Waarschijnlijk is de Chartreux rond de middeleeuwen vanuit het Oosten naar Frankrijk gekomen en heeft het ras 500 jaar overleefd zonder fokkers en maakt de Chartreux het oudste natuurlijk ras in Europa. Ben je nu totaal verknocht aan de Chartreux ... dan hmm mag je dit filmpke zeker niet missen ... zijn prachtige vacht ... zijn helder oranje ogen ... en een prachtig fkuisterend liedje op de achtergrond ... Mooi om zien ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
In Bretange is men begonnen te fokken met dit ras in 1920, aangezien zijn groot succes op katten shows, werd dit ras zeer populair in Frankrijk. Na de 2de wereld oorlog is men de Chartreux gaan kruisen met de Britse Korthaar, wat een grote terugslag was voor het ras. Na hevig verzet van o.a. dhr. Jean Simmonet die een boek schreef over de Chartreux, werd in 1976 het ras terug officieel erkent door zowel Fife als CFA. Tegenwoordig is de Chartreux nog altijd zeer geliefd in Frankrijk en Belgie, maar krijgt het ras nu ook een groeiende populariteit in de buurlanden alsook in de Verenigde Staten.
Amazone's in dameszadel zie je niet zo vaak, het word in nederland door enkele enthousiastelingen beoefend, er bestaat een vereniging (nederlandse dameszadel vereniging), een carrouselgroep (fleurop), een demonstratieteam (de amazones) en soms zie je een enkeling tijdens een dressuurwedstrijd of jachtrit en dan houd het eigenlijk wel op. Maar juist deze amazone's proberen de vergane glorie nog in ere te houden en aan een ieder te tonen, de ohhs en ahhs zijn vaak langs de kant te horen en ook de verhalen van vroeger komen naar je toe als je in dameszadel rijd. Rijden in dameszadel is gewoon prachtig mooi!
Een dameszadel is zo gemaakt dat de amazone met 2 benen aan dezelfde kant zit in een positie die veilig en in balans is. Een dameszadel heeft een vlakkere zit dan een "heren"zadel en heeft 1 stijgbeugel die voor het linkerbeen gebruikt word. Je linker been komt onder de onderste hoorn en in de stijgbeugel, je rechterbeen word om de bovenste hoorn geslagen. Men gebruikt geen zweep maar een cane (stuggere zweep/rijstok) aan de rechterkant van het paard om het rechterbeen te vervangen. Ziehier een prachtig filmpje ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....knipoogje .... smile ... ! !
Iedereen kan leren in een dameszadel te rijden. Het is alleen wel heel erg belangrijk dat je gelijk in het begin een goede houding in het dameszadel aanleert.
De meeste fouten met het rijden in het dameszadel liggen voornamelijk aan de verkeerde houding! Er kan niet vaak genoeg op 'gehamerd' worden om goed op het paard te gaan en vooral blijven zitten. Het ontwikkelen van een goed evenwichtsgevoel is hierbij erg belangrijk, zodat je eventuele foutjes in je houding op een gegeven moment zelf kan voelen en corrigeren.
Veel liefs ... evenwichtige amazone groetjes ... Miryam
Werelddierendag ff anders ... humane zorgverzekeringen voor huisdieren ... ! !
Werelddierendag ff anders ... humane zorgverzekeringen voor huisdieren ... ! !
Fysiotherapie, homeopathie, behandeling van kanker. Iedere Nederlander kan zich daar voor verzekeren. Ook bij de dierenarts zijn dit behandelingen die steeds vaker voorkomen. Eigenaren van honden en katten willen hun huisdier de beste medische zorg geven en gebruikmaken van de modernste behandelmogelijkheden, aldus verzekeraar Proteq. De Heerhugowaardse online verzekeraar introduceert daarom de aanvullende dekking op een huisdierenverzekering. Hiermee zijn dergelijke humane zorgbehandelingen nu ook af te sluiten voor honden en katten.
Inspelen op de trends De medische zorg voor honden en katten ontwikkelt zich snel. Behandelingen die een aantal jaren geleden nog nauwelijks bestonden, zijn nu bijna gemeengoed geworden. Proteq introduceert daarom een aanvullende dekking. Deze aanvullende dekking biedt de eigenaar de mogelijkheid om de hond of kat te verzekeren tegen de kosten van aanvullende medische zorg zoals fysiotherapie, homeopathie, tandheelkunde en oncologie.
Een ontwikkeling die zich in de humane zorgverzekeringen een aantal jaren geleden al ingezet heeft, doet hiermee ook zijn intrede op de markt van huisdierenverzekeringen. Proteq: We verwachten dat de komende jaren de medische zorg voor honden en katten zich verder zal ontwikkelen en verwachten dan ook in de toekomst nog meer keuzemogelijkheden in de dekkingen van de huisdierenverzekeringen. En als online verzekeraar zijn we er trots op dat deze zorgverzekering voor honden en katten volledig via internet afgesloten kan worden. Simpel en snel dus.Extra info aanvullende dekking
De kosten voor een ziektekosten- of ongevallenverzekering voor de hond of kat liggen gemiddeld op zon 15 euro per maand. Voor 45 euro per jaar kan de aanvullende dekking van de Proteq Dier & Zorg Verzekering afgesloten worden waarin is opgenomen: - medische kosten in het buitenland tijdens een vakantie - fysiotherapie - tandheelkunde - oncologie - homeopathie
Hmm... zou dit niet mooi zijn ... mocht het kunnen ... zo een zorgverzekering voor onze geliefde dieren ... ?
Veel liefs ... hoopvol zorgverlenende knuffjes ...Miryam
De Ojos Azules betovert je met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe ogen ... ! !
De Ojos Azules betovert je met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe ogen ... ! !
De Ojos Azules zou je op het eerste gezicht eigenlijk direkt moeten betoveren met zijn lieve, aantrekkelijke uitstraling en grote, prachtig blauwe of odd-eyed ogen. Ze is een recent ontdekt Amerikaans ras uit New Mexico. De Spaanse naam betekent letterlijk Blauwen Ogen. De eerste kat van dit nieuwe ras dook in 1984 in New Mexico op. Het was een schildpadkleurige poes die Cornflower of korenbloem werd genoemd. Haar diepblauwe ogen waren een spontane mutatie en toen er met haar verder werd gefokt, bleek het gen voor blauwe ogen dominant te vererven. Al haar kittens lieten dezelfde fantastische oogkleur zien. Dit blijft een zeldzaam ras. Zelfs in 1922 waren er pas tien geregistreerd.
De Ojos Azules (Spaans voor blauwe ogen) is een zeldzaam ras, gebaseerd op een heel bijzondere mutatie, namelijk: Helder blauwe ogen in combiantie met een gekleurde vacht. In 1984 werd er in New Mexico een tortieshell poesje gevonden met blauwe ogen, genaamd 'Cornflower'. De persoon die het poesje vond herkende dit als een bijzondere mutatieen besloot met dit poesje als basis een nieuw ras te creëren. De prachtig blauwe ogen van de Ojos Azules komen voort uit een dominant gen dat in dit geval niet verbonden is met de vacht-kleur of doofheid zoals dat het geval is bij Siamezen of witte katten.
Ojos Azules is een sierlijke, kortharig of halflangharige kat van gemiddeld type. Ojos kan in principe in alle kleuren voorkomen maar zo min mogelijk wit heeft de voorkeur. De ogen zijn helder blauw of grijsblauw maar ook odd eyed is toegestaan mits één oog blauw is, het andere oog mag groen-, goud- of koperkleurig zijn.
Eigenlijk hebben alle Ojos Azules wel wat wit op de poten, in het gezicht en aan de staartpunt, deze eigenschap is typisch voor dit ras. Bij meerkleurige en pointed katten is een witte staartpunt zelfs een vereiste op shows, anders zou het immers een 'gewone' calico of Siamees kunnen zijn. Omdat er niet zoveel katten van dit ras rondlopen en ik buiten de rasstandaard en wat foto's eigenlijk niet veel informatie over Ojos Azules heb gevonden kan ik over de karaktereigenschappen van dit ras helaas niks melden.
De TICA heeft de Ojos Azules in 1996 als experimenteel ras erkend maar helaas heeft dit ras een minpuntje.....Het fokprogramma schijnt op een laag pitje te zijn gezet omdat er is ontdekt dat dit blauwe ogen gen vermoedelijk verband houdt met een dodelijke genetische afwijking. Wanneer beide ouders drager zijn van deze afwijking sterven de kittens al in de baarmoeder. De verdere ontwikkeling en daarmee dus ook de toekomst van dit ras is nog onzeker
Veel liefs ... betoverende groetjes ... knipoogje ... Miryam
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor . !
De Achal Tekkiner komt vooral in goudkleur, zilverkleur en bronskleur voor
De foto's van de Achal Tekké zijn voor alle duidelijkheid niet bewerkt. ! ! Het zijn dan ook geen echte kleuren , maar de vacht of haren van de Achal Tekké zijn "hol" waardoor er licht heen schijnt en hij dan deze prachtige glim krijgt!
De Achal Tekkiner alias de Achal Tekké komt oorspronkelijk uit Rusland. Het is een typisch nomadenpaard, hij staat er om bekend dat hij lange perioden zonder water en voedsel kan zonder dat hij er minder om presteert. Het uithoudingsvermogen van dit mooie dier is ongekend enorme hitte trotseert hij moeiteloos.
Hij valt ook onder de oudste raspaarden, 1000 voor Christus kwam de Achal Teké al voor in het Aziatische deel van Rusland. Uiterlijke kenmerken Dit dier heeft een recht profiel met een iets te lange rug, hij heeft een hoge schoft en schuine schouders. De hals maakt bijna een rechte hoek met het lichaam. Het hoofd is lang en rank, en het profiel is kaarsrecht.
Hij heeft vrij wijde neusgaten en mooie grote ogen. De enigszins lange oren staan iets verder uit elkaar dan bij andere rassen en ogen sierlijk. De mondlijn komt boven de schofthoogte uit, dit is kenmerkend voor het ras. De benen zijn lang en hebben lichte maar stevige botten. De zijdeachtige staart is kort met een lage inplant. De manen zijn over het algemeen redelijk kort. Ziehier een heerlijk glanzend stoeipartij ... knipoogje ... een Achal en een Haflingerpaardje ... !Voor de kijklustigen onder jullie ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
De Achal Tekkiner komt voor in goudkleur, zilverkleur en lichtbruin. Schimmelkleurig komt zelden voor.Veelal heeft hij witte aftekeningen op het hoofd en benen. Door zijn enorme uithoudingsvermogen is de Achal Tekkiner bij uitstek geschikt als renpaard. Maar als rijpaard is de Achal Tekkiner ook zeer geschikt. De Achal Tekkiner is niet geschikt voor beginnende paardenliefhebbers, het is geen gemakkelijk paard. Hij heeft een sterke eigen wil en is behoorlijk temperamentvol; een consequente hand is absoluut noodzakelijk.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld.
De Shar-Pei is een heel oud ras en zonder twijfel 1 van de meest bijzonder uitziende rassen ter wereld. De geschiedenis van de Shar-pei gaat wel meer dan 2000 jaar terug. Waarschijnlijk is de plaats van oorsprong de stad Dialak in de Chinese provincie Kwung Tung. De Shar-Pei werd toen gebruikt als werkhond, zoals voor de jacht, bewaking en als herdershond. De Shar-Peis werden geselecteerd op hun kracht en intelligentie en wanneer ze daaraan niet voldeden werden zij waarschijnlijk opgegeten. Als soort van amusement werd de Shar-Pei in de dorpjes ingezet als vechthond, immers zijn harde vacht voelde niet prettig aan in de bek van een tegenstander en ook de kleine driehoekige oren en zijn diepliggende ogen maakte hem minder kwetsbaar.
Het is niet ondenkbaar dat de Shar-Pei middelen kreeg toegediend omdat de agressie die nodig was voor dit soort gevechten van nature niet in de Shar-Pei zat.Eind jaren zestig was het ras bijna uitgestorven en het is te danken aan de in Hong Kong wonende Matgo Law dat vandaag de dag een heleboel mensen over de hele wereld genieten van dit heerlijke ras. Algemeen. De Shar-Pei is een compact gebouwde, rustige hond. Als pup hebben zij veel rimpels maar als ze ouder worden verdwijnen die,ze groeien in hun Jas. Alleen op hun schoft en kop zijn dan rimpels toegestaan. Er zijn verschillende hoofdtypes, de dikkere Meathmouth en de smallere bonemouth Ziehier het prachtig luidruchtig filmpje .... euh ... lolly bay ... maar hmm ... een klein beetje ... euh ... gezaag bij ... hmmm knipoogje ! ! Vergeet je t liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... hiiii ... slaapwel ...
De Shar-Pei behoort een blauwe tong te hebben, net zoals de Chowchow en men denkt ook dat de Shar-Pei ontstaan is uit meerdere rassen zoals bv de Chowchow. Ook zijn er twee vacht types, de korte stugge horsecaot vacht en de wat langere zachte brushcoat. De Shar-Pei is een echte gezinshond, hij is zeer intelligent en is erg lief voor kinderen.Ook is hij zeer trouw aan zijn baas en gezin. Ten opzichte van vreemden kunnen zij wat terughoudend zijn maar kennen ze je eenmaal dan zijn het hele aanhankelijke honden. Het zijn goede bewakers van huis en haard.
Ondanks dat ze stoer en macho overkomen zijn ze over het algemeen zeer gevoelig en als ze vinden dat een ander teveel aandacht krijgt dan zullen ze alles uit de kast halen om dat even te veranderen, met hun charmes wel te verstaan! Over het algemeen kunnen zij goed met andere dieren overweg, helemaal als zij daarmee van jongs af aan mee opgroeien. De Shar-Pei is over het algemeen zeer snel zindelijk .Het zijn schone honden en de meeste vinden water en modder maar niets, uitzonderingen daar gelaten. Soms ontstaan wel eens communicatie problemen met andere honden. Door zijn vreemd uitziende uiterlijk, de hoog gedragen staart, de rimpels op de schoft waardoor het haar iets omhoog staat, de rimpels op de kop en soms het snurkende geluid,kunnen andere honden dat opvatten als zijnde dominant gedrag. Een Shar-Pei heeft wel een strakke hand qua opvoeding nodig maar het is zeker niet zo dat dit ras niets te leren valt zoals vroeger nog wel eens gedacht werd. Vele Shar-Pei doorlopen met glans de gehoorzaamheids en behendigeids cursussen!
Geschiedenis Hoewel de Amerikaanse Bobtail of stompstaartkat al heel lang in Amerika voorkwam, werd pas eind zestiger jaren een begin gemaakt met de ontwikkeling van het ras.Over de oorsprong van dit ras doen de vreemdste verhalen de ronde,
volgens een van die verhalen zou het ras zijn onstaan door een kruising tussen een Noord Amerikaanse lynx en een gewone huiskat. Dit lijkt onwaarschijnlijk omdat de lynx en de huiskat tot een ander tak van de kattenfamilie behoren en daarbij is de lynx ook nog eens twee keer zo groot als een huiskat
De meest waarschijnlijke verklaring is dat het ras is ontstaan uit kruisingen met de Manx of door een spontane mutatie. De Amerikaanse Bobtail is een middelmatig tot groot, stevig gebouwd ras met een natuurlijke, 'wilde' uitstraling. Doordat de achterpoten zijn iets langer zijn dan de voorpoten is de achterkant van de kat iets hoger dan de voorkant. Deze katten hebben twee to drie jaar nodig om volledig te volgroeien
Het, liefst rechte, korte staartje reikt bij voorkeur tot halverwege de hak maar mag ook korter en/of iets gebogen zijn. In de praktijk hebben veel katten een staart met één of meerdere knikken of hij ontbreekt helemaal. Dat laatste wordt echter als een ernstige fout gezien. Er bestaat van dit ras een kortharige en een langharige variant. De dubbele vacht heeft harde dekharen en een zachte ondervacht. Alle natuurlijke kleuren zijn bij dit ras toegestaan. De stompstaart vererft dominant, dat wil zeggen dat er bij een kruising met een gewone huiskat, of een ander ras, vrijwel zeker kittens met een korte staart geboren zullen worden.
Schwarzwälders ... (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd)
Schwarzwälders (ook wel "Black Forest Chestnuts" genoemd) zijn de lichtste Duitse koudbloedpaarden. Ze komen uit het Zwarte Woud in Zuid-Duitsland. Ze werden vroeger door boswerkers veel gebruikt als werkpaarden bij alle mogelijke klussen in het bos.
Maar tegenwoordig kom je ze steeds vaker als recreatiepaarden tegen (in het tuig en onder het zadel). De stokmaat van de Schwarzwälder ligt tussen de 1,45 en 1,55 m. en het gewicht tussen de 500 en 600 kg.
Lichaamsbouw
De Black Forest Chestnut is een klein zwaar trekpaard met een stokmaat van ongeveer 1,52 m.. Hij is meestal voskleurig, met blonde tot witte manen en een witte staart. Het hoofd is verfijnd, met een breed voorhoofd en een kleine neus.
De schouder is krachtig en gespierd, en hoewel het paard minder zwaar is dan de meeste trekpaarden, heeft het toch sterke benen, met weinig behang (sokken, haren om de onderbenen).
Het woord 'Fuchse' van 'Schwarzwalder Fuchse', de Duitse benaming van de Black Forest Chestnut, betekent voskleurig. De Engelse vertaling heeft daar kastanjebruin van gemaakt, een gelijksoortige, maar toch iets donkerdere bruine kleur.
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras .... ! !
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras ....
De Ringtailed Sing-a-Ling: Experimenteel Amerikaans ras in een vroeg stadium van ontwikkeling. De Ringtailed Sing-a-Lings dragen hun staarten over hun rug (zoals de Siberische Husky hond).
De staarten lijken zeer gespierd maar hebben een volledige waaier van beweging. Gespierd en oosters lijkend, achterbenen zijn langer dan de voorpoten, houdt van klimmen en uitstekende balans.
De karakteristieken schijnen overeen te komen met de bobtail. Slechts 5 Amerikaanse soorten katten hebben deze karakteristieken. Alhoewel deze ook waargenomen zijn in Essex, UK waar de staart eerder langs de rug ligt.
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !!
De Camargue .... liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd ... !
De Camargue is een van oudsher inheems ras in de Rhõnedelta van Zuid-Frankrijk. Aangenomen wordt dat de Camargue-pony afstamt van een voorhistorisch paardenras. Ook heeft de Camargue een flinke scheut Oosters bloed dat voornamelijk afkomstig is van de Berber. Ze leven van wat ze in de rietvelden aan eetbaars bij elkaar kunnen schrapen. De geïsoleerde ligging van de Camargue zorgde ervoor dat de wilde kudde witte paarden (manades) niet beïnvloed werd door inmengingen van buitenaf.
Het gebied waarin de Camargue-pony's leven bestaat hoofdzakelijk uit moerasland en is uiterst onherbergzaam. De pony's leven in kudden van 40 tot 50 dieren in een half wilde staat.De ruige omgeving heeft het ras uiterst taai gemaakt.De getemde pony's worden gebruikt bij het hoeden van de zwarte stieren van de Camargue. Ziehier een prachtig mooi filmpje ... met prachtige foto's ... hiiii ... alleen voor het fluisterend muziekje al de moeite om te zien ... euh hum ... knipoogje ... Vergeet het muziekje in linker kolom niet uit te zetten hé ... voor je dit aanklikt ... ! !
De rijdieren van de veehoeders worden liefdevol "de witte paarden der zee" genoemd.De camargue-pony heeft een vrij lang en lomp hoofd met grove trekken. Duidelijk blijkt hieruit de verwantschap met het prehistorische paard.
De hals is kort en gaat over in een rechte steile schouder. De kleur is altijd schimmel. Hij heeft een weelderige staart en manen. De stap is levendig, draven doet hij zelden en die is dan zeer stroef. De galop is soepel. De camargue-pony heeft een groot uithoudingsvermogen en kan zeer oud worden. De hoogte ligt tussen de 1.33 en 1.43 cm.
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing .......!
De Bedlington heeft een warrelige, wollige beharing
De Bedlington Terriër is genoemd naar een Engelse mijnwerkersstad. Ondanks zijn lief aandoende uiterlijk, is hij een pittige, zelfverzekerde en erg moedige hond. Zijn voorouders werden gefokt als jachthonden en ongedierteverdelgers. Ze waren iets kleiner en lichter van bouw dan hun moderne soortgenoten. Misschien is hij een mengeling van de Dandie Dinmont Terriër, de Poedel en de Whippet. Door zijn aantrekkelijk uiterlijk werd hij in ieder geval een populaire gezelschapshond. De Bedlington Terriër paste zich al snel aan dit nieuwe leven aan. Hij is wel nog steeds een echte persoonlijkheid. Van oudsher was hij een ongediertebestrijder en jachthond (onder andere op hazen en vossen), maar nu voornamelijk een gezinshond.
Deze gracieuze hond is lenig en gespierd, zonder een spoor van zwakte of grofheid. Het totaalbeeld van het hoofd is peer- of wigvormig, met in rust een bijzonder zachte uitdrukking. Levendig, zeer beweeglijk en vol zelfvertrouwen. Intelligente gezelschapshond met een sterk jachtinstinct. Hij heeft een goed karakter, met een aanhankelijke, waardige aard en is niet angstig of nerveus. Het is een zachte hond als hij rustig is, maar vol moed als hij opgewonden is.
De Bedlington is een gracieuze, lenige, gespierde hond. De warrelige, wollige beharing (niet draadharig) mag niet geplukt, maar dient geknipt te worden en verhaart niet. Ziehier een super lief filmpje intervieuw hoe zachtaardig ze wel zijn ingefluisterd met een mooi en aangenaam muziekdeuntje ... interessant en leuk om weten ...knipoogje ... ! Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... !
Hoe lief en goedig deze hond er ook uitziet, van huis uit zijn het echte werkhonden, die gefokt werden om hun moed, neus en scherpte bij de jacht.
Zelfs voor de allergrootste hond zijn zij niet bevreesd en wanneer het onverhoopt op vechten aankomt weten zij hun mannetje te staan. Men mag zich dan ook wat betreft karakter niet vergissen. De Bedlington Terriër is een rap, fel en moedig baasje, die weer en wind kan trotseren. Hij is zeer aanhankelijk, intelligent en tegenover vreemden wantrouwig, heeft veel beweging nodig en is heel geschikt voor een gezin met kinderen.
De Ragamuffin,een weelderig, langharig kattenras .....! !
De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras
Een zeer recente Amerikaanse raskat, die in alles op de Ragdoll lijkt, maar waarbij andere kleuren zijn toegestaan. Uiterlijk De Ragamuffin, een weelderig, langharig kattenras, wordt wel beschreven als de nieuwe lapjeskat met de vacht in allerlei kleuren ... een grote kat met een zijdeachtige pluisvacht die niet klit, en grote expressieve ovale ogen.
Geschiedenis Dit is één van de nieuwste kattenrassen. De Ragamuffin werd in 1994 gecreëerd. De uitvindster van de Ragdoll, Ann Baker, richtte een organisatie op, de International Ragdoll Cat Association, waarvan de katten niet op shows verschenen. In het begin van 1994 scheidde een groep fokkers van de IRCA zich af, vormde een nieuwe groep en bedacht een nieuwe naam voor hun Ragdolls : Ragamuffin. De ACFA accepteerde deze katten als experimenteel ras.
Volgens andere gegevens is de Ragamuffin inmiddels door de Amerikaanse United Feline Organisation voor competitie erkend. Hij kan bij de Amerikaanse Cat Fanciers Association wel worden geregistreerd, maar kan momenteel nog niet op hun shows worden ingeschreven. Ziehier ... prachtige plaatjes ... wel niet van de Ragamuffin ... maar van de Ragdoll... enjoy this pictures ... naar voor gebracht met een aangenaam ... hmm ... fluisterend muziekje ... knipoogje ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als kalm, rustig, aanhankelijk, intelligent, speels, vreedzaam en lief.
Veel liefs .... Spinnende groetjes ... hiiii .... Miryam
De Appaloosa ... ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar.
Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar.
Steeds vaker voeren mensen hun huisdier als waren zij mensen. De hond of kat krijgt veel variatie in de voeding en voeding met veel zetmeel en plantaardige ingrediënten voorgezet. Mensen vergeten kennelijk dat deze huisdieren van nature vleesetende dieren zijn. Zo kan het voorkomen dat honden of katten gedwongen vegetariër of zelfs veganist worden. Deze merkwaardige en wellicht onbewuste ontwikkeling is een van de vele veranderingen in de loop der jaren op het gebied van diervoeding.
Dat stelt prof.dr.ir. Wouter Hendriks bij de aanvaarding op 14 september van het ambt als hoogleraar Diervoeding aan Wageningen Universiteit.Humanisatie of vermenselijking noemt prof. Hendriks dit verschijnsel in zijn oratie, Gezamenlijk richting dier-voeding interactomics, waarbij bezitters van huisdieren hun eigen opvattingen over goede voeding voor henzelf overdragen op hun huisdier.
Opmerkelijk is dat aandoeningen bij huisdieren steeds meer overeenkomen met die van hun baasjes. Obesitas of zwaarlijvigheid bij huisdieren was 25 jaar geleden nog vrijwel onbekend, terwijl die aandoening nu, net als bij de baasjes, ook bij huisdieren een ware epidemie wordt, zegt Hendriks. Op dit moment is naar schatting 25 procent van de katten en 40 procent van de honden te zwaar. En net als bij de mens gaat dat gepaard met ziekten die horen bij zwaarlijvigheid, zoals diabetes, gewrichtsproblemen, maar ook allergie.
Ziehier het verhaal van Tessa ... die enkel nog met bestek eet ... te gek om te vernoemen ... maar ieder zijn dingelingske é ... alhoewel opzich is er niks verwonderlijks aan dat Tessa met een vork eet. Maar wel als het gaat om een kat. Tessa heeft namelijk van haar baasje geleerd om netjes met een vork (of met een lepel bij het toetje) te eten. Maar dan moet ze natuurlijk wel eerst haar pootjes wassen.
ze heeftnu echte tafelmanieren en eet daarom met een vork, lepel en indien nodig met stokjes.
Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.
Norbottenspets ... heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond.
Beschrijving: De Norrbottenspets is nauw verwant aan de Finse Spits en mogelijk zelfs aan de Noorse Buhund. Al sinds mensenheugenis leeft deze hond in de provincie Norrbotten in het noorden van Zweden. Hij heeft een speciale jachtblaf en wordt gebruikt als vogelhond. In 1948 werd hij echter uit het register van de Zweeds Kennel Club geschrapt omdat men meende dat hij was uitgestorven. Er waren echter nog enkele exemplaren in leven en in de jaren zestig werden de reconstructiewerkzaamheden op gang gebracht, wat tot gevolg had dat het ras in 1967 weer werd erkend. De nieuwe naam werd Norrbottenspets. Het ras is nu gestabiliseerd, maar komt buiten de grenzen van Scandinavië weinig voor.
Gebruik: Jachthond, waakhond en gezelschapshond. Jachthond die veerwild opspoort, opstoot en door op strategische momenten te blaffen de aandacht ervan gevangen houdt, zodat de jager zijn werk kan doen. Werd ook ingezet als waakhond en bij het vee.
Activiteit: Deze levendige en stoere hond is zeer actief en heeft een groot uithoudingsvermogen. kan zich aan het stadsleven aanpassen, mits hij regelmatig voldoende beweging krijgt. Ondanks zijn kleine formaat kan hij prima naast de fiets lopen, maar bouw deze activiteit langzaam op. Norbottenspetsen zijn in de regel gezonde en sterke honden
Opvoeding: Vanwege het eigenwijze karakter van deze hond heeft zijn toekomstige baasje veel geduld, overtuigingskracht en inzicht in het karakter van de hond nodig om hem de basisbeginselen van de opvoeding bij te brengen.
Verschijning: Algemeen: De Norrbottenspets moet een kleine, bijna vierkante, stijve en droge keeshond zijn. Hij is wakker, levendig, vriendelijk, zelfbewust en duidelijk beweeglijk. Aard: Zelfstandig Uitermate beweeglijk Vriendelijk Eigenwijs Intelligent Slim Moedig Hij heeft een evenwichtige persoonlijkheid en is nooit nerveus of agressief Aanhankelijke en kan goed overweg met kinderen Goede waakhond