Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
27-07-2008
Opgepast voor zonnig en warm weer ...
Opgepast voor zonnig en warm weer ... Diarree bij het paard ... !
De belangrijkste oorzaken van diarree bij jonge en volwassen paarden en pony's zijn worminfecties, salmonellose, colitis-X, zand in de darm, een afwijkend rantsoen en vergiftigingen. Heel zelden kan diarree ook aangetroffen worden bij tumoren in de darm of in de maag. Ook bij andere aandoeningen, bijvoorbeeld van de lever of nieren, kan diarree worden gezien. Ook bij nerveuze paarden is diarree mogelijk, o.a. tijdens het werk of tijdens transport. Men noemt dit 'nervositeits-diarree'. Bij zogende veulens kan diarree eveneens veroorzaakt worden door bacterien, virussen of parasieten, maar ook de samenstelling van de moedermelk is een enkele keer de oorzaak van dunne mest bij veulens. Ook een door mest bevuilde staart van een paard wijst op diarree.
Ziehier een filmpje ... van een paard die uitgebroken is door het feit dat die een zonneslag heeft en beslagen is door de warmte ... Voor de kijklustigen onder jullie gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé...
Vergiftiging. Giftig zijn bijvoorbeeld ricinusbonen (25 gram bonen zijn voor een paard van 500 kg al dodelijk). Deze kunnen als verontreiniging zitten tussen andere bonen. Het paard wordt zo'n zeven uur na opname sloom, gaat zweten en verliest de coördinatie. Het raakt al snel in shock en sterft. Andere vergifigingen welke gepaard gaan met diarree kunnen veroorzaakt worden door arsenicum, kwik, en enkele plantensoorten, zoals digitalis (vingerhoedskruid), rhododendron, pseudo-acacia en buxus. vanzelfsprekend zijn er nog veel meer giftige planten, maar die geven meestal geen diarree .
Van links naar rechts: buxus, vingerhoedskruid, pseudo-acacia en rhododendron
Behandeling van diarree Belangrijk is in ieder geval het toedienen van infusen bij uitdroging. Daarnaast zijn er medicijnen die de spasmen van de darm opheffen en andere medicijnen die een min of meer 'stoppend' effect hebben. Het zal duidelijk zijn dat het bestrijden van de oorzaak, als die tenminste gevonden wordt, het meest effectief zal zijn.
Veel liefs en ... "Dont feel the thunder " ... hiii ... Miryam
Honden hebben nog vrijwel dezelfde lichaamstaal als wolven. De lichaamstaal bij wolven is makkelijk te "lezen", d.w.z. uit zijn lichaamshouding en mimiek kunnen we goed opmaken wat de wolf bedoelt. Zij hebben van nature staande oren, die alle kanten opdraaien en een lange staart. Verder hebben zij grote sprekende ogen en veel mimiek. Ze hebben een dikke maar korte vacht waardoor we gedragingen zoals b.v. het optrekken van de lippen goed kunnen zien.
Door het fokken van speciale rassen heeft de mens veel slechter "leesbare" honden gecreëerd. Denk hierbij b.v. aan het couperen van de oren en staart. Verder zijn er rassen met zeer lange haren die veel mimiek verdoezelen, aangezien de hond met zijn hele lijf communiceert. Wat is nu gedrag? Onder gedrag verstaan we de handelingen die de hond verricht o.i.v. prikkels die zowel van binnenuit als van buitenaf kunnen komen. De hond kent zeer veel gedragingen, enkele daarvan zijn: dominant gedrag, onderdanig gedrag, angst gedrag, en agressie
Het lichaam Rechte poten, lichaam rechtop, of langzame beweging voorwaarts met stijve poten. Ik ben hier de baas. Daag je me soms uit? Een actief agressief gebaar van een dominante hond die zijn leiderschap wil bevestigen.
Lichaam enigszins naar voor gebogen en de voeten staan schrap. Ik accepteer jouw uitdaging en ben klaar om te vechten! Een reactie op een bedreiging, of de reactie op de weigering van een andere hond om ruimte te maken; agressie zal volgen.
Opgezette haren op de schouders en de rug. Je bent te ver gegaan! Je mag kiezen: onmiddellijk ophouden, vechten of wegwezen! Elk moment kan er een aanval plaatsvinden.
Opgezette haren, alleen op de schouders. Je maakt me zenuwachtig. Dwing me niet tot vechten. Ik vind dit niet prettig. De hond denkt dat hij gedwongen wordt om te vechten.
Hond maakt zich kleiner of kruipt in elkaar terwijl hij opkijkt. Laten we geen ruzie maken. Ik accepteer dat jij een hogere positie hebt dan ik. Een actief onderworpen gebaar om de andere gerust te stellen.
Duwen met de snuit. Jij bent mijn leider. Negeer mij alsjeblieft niet. Ik wil graag ... Ongeveer hetzelfde als likken, maar niet zo onderworpen. Kan ook gebruikt worden om iets te vragen.
Hond gaat zitten terwijl hij door een andere wordt benaderd; laat zich besnuffelen. Wij zijn bijna gelijken, dus laten we verstandig zijn en niet vechten. Een klein vredelievend gebaar.
Een schildpadkat ...tortie "of " ... tortoiseshell ..
Een kat met enkel ros en zwart heet een "schildpadkat" of "tortie", een afkorting van het Engelse "tortoiseshell" (schildpaddenschild), waar de vacht van deze katten op zou lijken. Soms wordt de term "lapjeskat" ook wel gebruikt voor deze tweekleurige katten. Zwartschildpad en blauwcrème komen, met of zonder wit, veel voor bij rasloze katten, maar ook bij raskatten zie je deze kleurcombinatie vaak.Schildpadkatten zijn bijna altijd vrouwelijk; ze hebben immers twee X-chromosomen nodig. Toch komen er sporadisch schildpadkaters voor; een onderzoek wees uit dat één op de 3000 geboorten een schildpadkater oplevert.
Kleuren bij katers Katers kunnen hun Y chromosoom dat hun tot kater maakt uiteraard alleen maar van hun vader krijgen; de kleur van pa heeft dan ook geen enkele invloed op de kleur van zijn zonen want zijn Y chromosoom is leeg qua kleur. Daaruit vloeit voort dat katers altijd de kleur krijgen van hun moeder. Is moeder rood, dan zijn haar zoons ook rood. Is moeder zwart, dan worden haar zoons ook zwart. Is moeder een schildpad (een beter woord voor lapjeskat) dan heeft zij dus een X chromosoom voor zwart en een X chromosoom voor rood. Ze kan dan ook zowel zwarte als rode zonen voortbrengen.
Kleuren van poezen Hoe is het gesteld met de dames? De kleur van hun vader heeft wél invloed op hun vachtkleur. Poezen hebben immers twee kleurendragende X chromosomen; één kregen ze van hun moeder en de andere van de vader. Beide X chromosomen bevatten informatie voor vachtkleur, dus de informatie rood of zwart. Is de moederpoes rood en de vader ook, dan zijn de kitten eveneens rood. Is moederpoes zwart en de vader ook, dan zijn alle kittens zwart. Maar wat gebeurt er als de moederpoes zwart is en de vader rood? Dan krijgen de dochters van hun moeder een X chromosoom voor zwart en van pa een X chromosoom voor rood. Beide basiskleuren tonen zich dan in de dochter; ze is zwart en rood, ofwel een schildpad !
En wat nu als de moeder een schildpad is en de vader rood? Dan kan het X chromosoom van de moederpoes zowel de informatie rood als zwart bevatten en pa geeft enkel het X chromosoom voor rood. Uit deze combinatie kun je dan ook schildpadkleurige dochters krijgen als rode dochters. Nog een voorbeeldje; moeder is een schildpad en vader is zwart; de dochters kunnen dan schildpad zijn, of zwart.
Een schildpadkater, dat kan dus niet?! Een schildpadkater kan dus eigenlijk niet. Want dat zou betekenen dat hij twee X chromosomen draagt, net zoals een poes, maar zijn genetische code is XY het is een mannetje. Hij kan dus maar één kleur hebben; zwart of rood.
De Connemara Pony is afkomstig uit Ierland. Een gebied in het uiterste westen dat Connemara heet en waar de pony zijn naam aan dankt. Eeuwen lang leefden de pony's in het onherbergzame en heuvelachtige gebied in halfwilde staat. Het gebied staat bekend om zijn gure klimaat; veel regen, mist en wind en vooral weinig voedsel. De Connemara is een uiteindelijk product van de oude West-Europese rassen en de destijds op Arabieren gelijkende paarden.
Door het bizarre klimaat konden slechts de sterkste dieren overleven en zodoende bleef er een sterk en gehard paardje over. De huidige Connemara is een robuuste pony met adel en uitstraling.Ziehier een prachtig filmpke ... op een aangenaam muziekdeuntje naar voor gebracht ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... !
De Connemara pony bezit een prettig karakter. Ze zijn intelligent, vriendelijk en eerlijk en houden ervan met mensen te werken. De Connemara heeft weinig vluchtneiging, een eigenschap dat veel bergpony's gemeen hebben.
Tot op hoge leeftijd kan het dier werken en met gemak kan het ook een volwassene dragen. De Connemara is daardoor en mede door zijn goede bouw en uithoudingsvermogen een ideale sport en familie pony. Zoals bij veel ponyrassen zijn er ook onder de Connemara's wel eens wat eigenwijze types maar opvoeding speelt ook hier een grote rol!
De Connemara bezit een uitstekend springvermogen en presteert bijzonder goed in de dressuur maar ook in de cross. Daarnaast zijn ze prima te gebruiken bij het aangespannen rijden in zowel enkel-, dubbel- en vierspan. Door hun uithoudingsvermogen en tredzekere pas presteren de Connemara's ook goed bij het Endurance rijden en zelfs de Western sport heeft de Connemara inmiddels ontdekt.
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Wat als een hond tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd ... !
Het lijkt niet zo evident ... maar net als beloningen worden straffen vaak op een incorrecte manier uitgevoerd. Net zoals bij het geven van een beloning moet ook de straf direct volgen op het gedrag. Het heeft dus geen zin een hond die tijdens onze afwezigheid de kamer heeft verbouwd, te straffen voor dit gedrag.
De hond heeft er immers geen idee van dat hij voor de thuiskomst van de eigenaar iets heeft uitespookt dat door de eigenaar van de hond niet als aangenaam wordt ervaren. Hij koppelt slechts bepaalde omgevinsfactoren aan elkaar voor het krijgen van straf, in dit geval de aanwezigheid van, bijvoorbeeld, een vernielde stoel en de binnenkomst van de eigenaar. Het dier heeft er echter geen idee van dat hij zelf verantwoordelijk was voor het vernielen van de stoel.
Bovendien kan voor sommige mensen het straffen verslavend werken, men vergeet dan het gewenste gedrag te belonen, waardoor de hond angstig en onzeker wordt, en de kans dat hij dus agressief zal reageren toeneemt (angst-agressie). Als de hond zich onderworpen heeft, moet er niet worden doorgegaan met straffen. Daarnaast kan het geven van straf ook negatieve effecten hebben. Te hard straffen kan leiden tot angstgedrag en naarmate men hierin verder gaat, soms agressief gedrag.
Gebruik maken van straf en/of correctie is dus bij de meeste problemen nauwelijks aanvaardbaar of effectief.De beste manier om een hond een bepaald gedrag af te leren is de hond een alternatief te geven, wat dan weer beloond kan worden. Ziehier een super leuk filmpje ... ghiiiiiii ... echt de moeite om zien ... waar is Kie Kie ... ghiiiiiii ... ik weet waar ze is ... euhhhhh ... jij nog niet é .... ghiiiiii ... super hoor ! En hoe slim honden wel kunnen zijn als je een kat in huis hebt ... knipoogje ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...enjoy it ...
Probleemgedrag ontstaat vaak doordat de fouten zijn gemaakt bij het belonen of straffen. Het is dan weer zaak de hond alternatieven aan te bieden, voordat men overgaat tot corrigeren.
Zoals al eerder vermeld is behalve de sterkte van de straf en de beloning ook de timing van beide erg belangrijk. Indien het gaat om zaken die we niet kunnen controleren (zoals het vernielen van het meubilair tijdens afwezigheid van de eigenaar), is het beter om te voorkomen dat de hond ongewenst gedrag kan gaan vertonen.
In dat geval kan een kamerkennel (= bench) een uitkomst zijn. Hiermee wordt ongewenst gedrag voorkomen en als de hond de kamerkennel heeft aangeleerd als een prettige ervaring, zal hij er ook geen moeite mee hebben om in zijn eigen veilig en aangnaam plekje te vertoeven ... maar vergeet vooral het belonen niet en slecht gedrag kan men beter negeren door de hond links te laten liggen ... en totaal geen aandacht te schenken !
Hetzelfde geldt voor het straffen van de hond als hij na eindeloos roepen eindelijk komt. Wordt de hond op het moment dat hij dan toch bij de eigenaar komt gestraft, dan wordt niet het treuzelen van de hond maar het terugkomen bestraft. Met als gevolg dat de hond de volgende keer twee keer zal "nadenken" vooraleer hij terug tot bij u komt want er hangt hem tenslotte een straf boven het hoofd... oei oei ... knipoogje
Spelagressie ... de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie door katten . . .( 1 )
Spelagressie is de meest voorkomende vorm van agressie die door katten ten opzichte van mensen wordt geuit. Alle kittens en jonge katjes moeten spelen. Speelgedrag is normaal gedrag, dat het jonge dier voorziet van de mogelijkheid om zijn* motorische en cognitieve vaardigheden te ontwikkelen. Tevens biedt het de kans om te socialiseren met anderen. Het spelen bestaat uit schijnagressie: de kat achtervolgt, jaagt, schopt, krabt, grijpt, slaat en bijt. Maar niet met de intentie om ter doden.
Katten spelen op twee verschillende manieren: Het sociale spel, en het alleen spelen. Problemen ontstaan wanneer de kat zich tot mensen wendt in zijn spel. Ondanks de speelintenties van de kat, kunnen mensen hierdoor, soms ernstig, gewond raken. En krab- en bijtwonden van katten zijn pijnlijk en kunnen snel infecteren.
Soms is het lastig om te bepalen of de kat aan het spelen is, of dat hij echt agressief gedrag tentoonstelt. Er zijn drie kenmerken die katten laten zien als zij echt aan het spelen zijn:
Het speelgezicht: de bek van de kat staat half open. De zijwaartse aanval, of het zijwaartse sprongetje ( vaak met een gekromde rug). Katten zijn meestal stil tijdens spel: ze grommen en blazen niet, zoals bij een agressieve confrontatie. Indien uw kat jonger is dan een jaar oud, en hij is het enige huisdier (of als de andere huisdieren niet met de kat wíllen spelen), is de kans groot dat de kat spelagressie tentoon zal stellen ten opzichte van u.
Wat kunt u doen? Zorg voor een gevarieerde selectie aan speeltjes, zodat u erachter kunt komen waar de voorkeur van uw kat naar uitgaat. In het algemeen is het zo dat katten houden van kleine speeltjes waar ze tegenaan kunnen slaan, zoals balletjes en nepmuizen. Ze houden er ook van om speeltjes die net zo bewegen als een prooi achterna te jagen, te volgen en te meppen.
Als uw kat graag onder dingen zit en uw enkels aanvalt als u langs loopt, of u vastgrijpt als u de trap op of af loopt, draag dan speeltjes met u mee die u voor u uit gooit om uw kat aan te moedigen de speeltjes te achtervolgen in plaats van u aan te vallen. Ghiiiiiiii ... zie hier typisch spelende kittens ... maar stel u ff voor dat dit evenzeer ook jou enkels of benen konden zijn ... zullen sommige onder u wellicht bekend voorkomen . Kijk ff mee ... maar vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Speel minstens 2x10 minuten per dag (of langer) met uw kat, gebruik hierbij zijn favoriete speeltjes. Plan deze speeltijd op de tijden dat uw kat zich van nature speels gedraagt. (Tenzij dit om 4 uur s nachts is, natuurlijk ). Voorzie uw kat geregeld van nieuwe speeltjes, en/of creëer ze zelf van papierpropjes, dozen, enz. Laat uw kat (mits mogelijk en door u gewild) regelmatig buiten spelen. Of overweeg een afgeschermde buitenruimte of kamer voor uw kat te creëren met takken, planken, tunnels e.d. In een complexere omgeving met (indien buiten) kans om op insecten te jagen en bladeren na te jagen, zal de kat zeker zijn energie kwijt kunnen!
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Hier een prachtige mooie valkkleurige Buckskin die zich ff aan t loslopen is ... smile ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
De Wheaten is levendig en dapper ,goed gehumeurd en zeer aanhankelijk
Geschiedenis De Irish Softcoated Wheaten Terriër, door de insiders meestal Wheaten genoemd, is, zoals de naam al zegt, afkomstig uit Ierland. Hij is een van de vier Ierse Terriërrassen. Men vermoedt dat er al 200 jaar geleden Wheatens in Ierland waren. De Wheaten was de hond van de arme boer en moest van alles kunnen: ongedierte bestrijden, de kudde hoeden, het erf bewaken, en hij werd ook voor de jacht op das en otter gebruikt. Om dit alles te kunnen, moest hij gezond en sterk zijn. In 1937 werd het ras officieel erkend door de Ierse Kennel Club. In Nederland werden de eerste Wheatens in de jaren 70 gefokt.
Karakter/ Gedrag De Wheaten is levendig en dapper. Hij is goed gehumeurd en zeer aanhankelijk en trouw aan zijn eigenaren. Hij is de zachtaardigste onder de terriërs, maar hij is toch wel een terriër en soms eigenwijs. Hij is hoogst intelligent en man kan hem dan ook van alles leren.
Een consequente opvoeding met een zachte hand is een must, harde commandos zijn uit den boze. De Wheaten is uitermate geschikt als huishond. Hij wil graag bij zijn gezin zijn, in een kennel zou hij doodongelukkig zijn en verpieteren.
Ziehier een prachtige mooie voorstelling hoe zo een honden worden geshowt ... ghiiiiiii .... je ziet dadelijk om welk hondje het gaat .... gelieve eerst het liedje in linkerkolom uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
De Wheaten is geen hond, die de hele dag alleen kan zijn. Wheatens zijn dol op kinderen. Als hij goed gesocialiseerd en opgevoed wordt, is hij de ideale gezinshond, die trouw en blij overal mee naar toe gaat: kamperen, naar het voetbal, zeilen of naar het restaurant.
Wheatens zijn speels en levendig tot op hoge leeftijd, een Wheaten kan 12 tot 14 jaar oud worden. Het is een sterk en gezond ras. Per dag heeft een volwassen Wheaten minimaal een uur beweging nodig, rennen en ravotten en met andere honden spelen. Alleen aan de riem lopen en uitlaten is geen optie. Wanneer hij voldoende beweging krijgt en zijn werk kan doen, namelijk snuffelen, rennen en sporen volgen, dan zal hij een evenwichtig en tevreden huisgenoot zijn. Anders zal hij zichzelf bezig houden en beginnen in huis dingen te vernielen uit verveling.
De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !
De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.
De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief. Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.
Het zijn bijzonder intelligente dieren en ook nieuwsgierigheid is hen niet vreemd. Doordat de Sphynx zo sociaal en aanhankelijk is kan hij beter niet alleen gehouden worden, tenzij er iemand een deel van de dag thuis is. De hele dag alleen thuis zijn is niet goed voor een Sphynx, hij heeft gezelschap nodig.
Ziehier een documentaire van het wezen " De Sphynx " ... zeer zeker eens zien ... je valt voor hun of niet ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Hebben ze het niet koud? Nee, de Sphynx heeft een hogere stofwisseling waardoor zijn lichaamstemperatuur iets hoger ligt dan van andere katten. Dierenartsen, die nog nooit een Sphynx hebben vastgehouden, denken dan wel eens dat de kat verhoging heeft.
Daarom eet een Sphynx meer dan andere katten, er moet altijd ruim voldoende voer de hele dag vrij tot zijn beschikking staan. Wij hebben de kachel gerust niet op 25 graden staan maar gewoon op 20 zoals menigeen .
Is het DE kat voor mensen met een allergie voor katten?
Als je allergisch bent voor kattenhaar dan kan de Sphynx DE kat zijn, in het geval van allergie voor huidschilfers zou je tegen een Sphynx kunnen omdat deze gewassen moet worden en met het wassen was je ook de huidschilfers weg. Maar of dit wassen voldoende is dat weet je niet van te voren. Het is dus niet juist om te stellen dat een Sphynx DE kat is voor allergische mensen, maar er zijn mensen met een kattenallergie die wel tegen een Sphynx kunnen.
Cavalia ... paardenshow ... een staaltje visuele poëzie in België ! !
Cavalia is een show die een sterk staaltje visuele poëzie naar België brengt. Paard en ruiter spelen de hoofdrol in deze vertoning en worden in hun vertolking geholpen door een buitenissige multimediale show. Na de succesvolle Europese première vorig jaar in Brussel, is Cavalia deze zomer terug in ons land. Zoals bekend verwelkomt Knokke-Heist dit spektakel van 22 juli tot 31 augustus 2008. Het wordt ontegensprekelijk hét mega-evenement deze zomer 2008 aan de Belgische kust.
Geen bruut machtsvertoon en evenmin een doordeweekse parade van viervoeters en hun berijders om den brode. Neen; een subtiel evenwicht tussen de gratie van het paard en de elegantie van de ruiter. Dans en acrobatie in een virtueel decor; door meer dan 30 dampende en briesende paarden.
Het spektakel is een ode aan de schoonheid van het paard, een dankbetuiging voor de eeuwenlange samenwerking van mensen en paarden. De openingsscène verwijst naar de eerste tekeningen van paarden die werden teruggevonden in de grotten van Lascaux. Paarden werden lange tijd enkel door mannen benut als werkkrachten en transportmiddel.
Pas veel later werd het paard door mannen én vrouwen verheven tot een nobele passie. Zie hier ... een prachtig staaltje visuele poëzie ...van dit wonderbaarlijk spektakel ...Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ! ! Kijk ...en geniet ... met een knipoogje naar ...hmm .. vrijheid ! !
Deze evolutie is ook verweven in de meeslepende muziek van Michel Cusson.
De voorstelling visualiseert de gratie en de kracht van de paarden en wil het publiek een boodschap van vrijheid meegeven: zowel mensen als dieren presteren het beste wanneer zij uit vrije wil handelen. In een gedurfde eindscène Laat Frederic Pignon drie paarden in volle vrijheid over de piste galopperen.
De Shetland Sheepdog( Sheltie )...de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog, die door de liefhebbers ook wel Sheltie wordt genoemd, vindt zijn ontstaan op de Engelse Shetland eilanden ten Noorden van Schotland. Het lijkt wel de verkleinde versie van de Schotse Herdershond. Hij is ontwikkeld uit hondenrassen die kolonisten naar Engeland hebben gebracht.
Zo werden Schotse Herdershonden met Scandinavische herdershonden en IJslandse Keeshonden gekruist. Later kwam daar de Collie bij vanwie we nog goed het verwantschap terugvinden.Oorspronkelijk deed hij dienst als hoeder van de schapen en het bewaken van de boerderij.De Shetland Sheepdog werd pas in 1909 officieel als ras erkend maar reeds en veel langere geschiedenis.
Nu is de Shetland Sheepdog een heel aangename gezelschapshond geworden. Hij is rustig in huis en trouw aan zijn familie. Hij moet bij ´zijn´ mensen kunnen zijn, het contact met hen heeft hij echt nodig en nog liefst is hij dicht bij zijn baas. Hoe dicht ze bij hun baasje staan , zie je in het hier opvolgend Filmpje ... knap om zien hoe kunstzinnig ze wel zijn ...vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Dit vrolijke en nieuwsgierige hondje neemt wel een afstandelijke houding aan ten opzichte van vreemden maar, mag nooit angstig zijn.
De opvoeding geeft meestal geen problemen. De Sheltie is gevoelig en wil met liefde behandeld worden en verwacht rechtvaardigheid van zijn baas. Hij moet vooral worden aangemoedigd tijdens de training en niet steeds gestraft worden. Ook kan hij dienst doen als waakhond. Hij is niet groot maar is wel luidruchtig genoeg om zijn omgeving te alarmeren.
Het gebeurt soms : het moederdier overleeft een bevalling niet, of verstoot haar jongen of geeft onvoldoende tot geen melk. Wat ook al eens voorvalt - spijtig genoeg - is dat mensen ongewenste kittens op straat zetten. Een toevallige wandelaar neemt dat hoopje ellende mee naar huis en hoe moet het nou verder ? Weet dat u een enorme taak op zich neemt, want een kattenmoeder vervangen is geen sinecure. De gulden regel is zeer kort samen te vatten in drie woorden : warmte - voedsel - rust.
Warmte Een kitten is zeer gevoelig aan onderkoeling, immers de vacht is nagenoeg onbestaande, het relatief groot lichaamsoppervlak zorgt voor een intense warmteuitwisseling en de 'lichaamsthermostaat' werkt nog niet optimaal zoals bij volwassen dieren. Wanneer er een moederdier en nestgenoten zijn, geeft dit minder problemen : ze houden elkaar lekker warm, alhoewel zelfs in zulke normale omstandigheden, een warmte-lamp toch gewenst is. Het kleine ding op zichzelf moet dus zeker verwarming krijgen, het best via de rode warmte lampen.Een ideaal 'nest' is een houten wijnkist met een dikke laag krantenpapier op de bodem met daar bovenop een laken. Het hout geeft een warme, tochtvrije beschutting, het diertje kan dankzij de wanden niet uit het nest wegrollen en zodoende in de kou terecht komen. De warmte-lamp is nodig zowel overdag als 's nachts tot het diertje zo'n week of 4 is, daarna is bijverwarming nodig 's nachts, eventueel overdag afhankelijk van de verwarmingssituatie in huis
Rust Net als kleine mensjes hebben ook kleine diertjes hun rust broodnodig. Let dus goed op : voor kinderen is zo'n kitten onweerstaanbaar en ze zullen het diertje te pas en te onpas wakker maken, knuffelen en storen. Dit moet zeker vermeden worden. Het diertje moet enkel wakker gemaakt worden voor de voeding, tussen 2 eetbeurten in laat u het slapen.Zorg ook dat het 'nest' niet op drukke plaatsen van het huis staat, een rustig schemerig hoekje is het best.
Voedsel Dit hoofdstuk geeft de meeste problemen en is de echte struikelblok in de verzorging van de moederloze. Een eerste moeilijkheid: heeft het kitten de biestmelk gedronken of niet. De biestmelk is de eerste melk die de moeder produceert en bevat tal van afweerstoffen die het jonge ding bij de eerste zuigbeurt binnen krijgt. Deze afweerstoffen verdedigen het jong de eerste paar weken tegen allerlei ziekten. Deze biest is door niets te vervangen. Als het jong het niet heeft gezogen, zijn de overlevingskansen beduidend kleiner.Daarna de echte melkvoeding : er zijn nu zeer goede melkvervangers op de markt, die de kwaliteit van kattenmelk sterk benaderen (te koop bij dierenarts of apotheek).
Deze melk wordt verkocht onder de vorm van poeder dat moet opgelost worden in gekookt afgekoeld water (temperatuur van 38 °C). Het jong moet om de 3 à 4 uur gevoed worden (ook 's nachts) met een pipet kunstmelk. De hoeveelheid geeft het jong perfect aan : het zal zuigen tot ie voldoende heeft gehad voor de lopende voederbeurt.
Zeer belangrijk is het feit dat u het jong zal moeten helpen met urineren en defeceren. Als u de kans krijgt moet u eens een normaal nest van moeder met jongen observeren : de eerste weken zal u geen bevuild nest zien, voor de simpele reden dat het moederdier de kleintjes helpt met de behoeftenproductie en die zelf oplikt. Het moederdier zal geregeld de jongen krachtig over de buik likken : deze massage zorgt er voor dat het jong zal urineren en defeceren, dit likt de moeder meteen op.Het masseren zal u dus ook moeten doen : met een doekje masseert u het buikje enkele malen per dag zodat het jong z'n afvalstoffen kwijt kan.
Een druppeltje olie aan het jong geven helpt wel bij echt lastige stoelgang. De melkvoeding moet volgehouden worden tot een leeftijd van ca 6 weken, uiteraard neemt het aantal voederbeurten per dag af met de vorderende leeftijd.Vanaf de leeftijd van circa 3 weken mag u het jong al aangepast blikvoer voorschotelen (poes : whiskas voor jonge poesjes, hiervan hebben al veel verschillende merken iets op de markt gebracht). Hier een onweerstaanbaar schattig filmpke ... van een tijgertje dat zorgvuldig en met veel liefde de nodige warmte krijgt ... smile ... u kijkt toch ook é ??? zeker de moeite ...knipoogje ... vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Zorg er wel voor dat het blikvoer op lichaamstemperatuur en in kleine hoeveelheden wordt verstrekt.De regel is : als u het redt tot het diertje blikvoer begint te eten en zelfstandig zijn behoeften kan doen, is er een zeer grote overlevingskans.Hou de tips in uw achterhoofd, heb een ijzeren wilskracht en de natuur zal u belonen met een gezond en lief kitten.
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden. Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtig filmpje van een daverende ruitervoorstelling ... let wel ... dit zijn zowel de Boulonnais en de Percheron ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Er zijn verschillende theoriën over de intelligentie van honden. De meerderheid van eigenaars zal beweren dat zijn hond intelligent is: ze kunnen talrijke verhalen vertellen om dit aan te tonen. Buiten deze verhalen over hoe de hond in staat was zijn baasje te slim af te zijn, toont de hond ook zijn intelligentie in de taken waarvoor hij oorspronkelijk gekweekt was.
De Border Collie bijvoorbeeld is relatief eenvoudig aan te leren hoe hij een kudde schapen onder bedwang moet houden, maar wanneer je hem vraagt om een vos op te sporen zal hij wellicht schromelijk tekort schieten. De jachthond daarentegen die zonder probleem de vos weet te localiseren zal zonder twijfel een idioot lijken wanneer hij geconfronteerd word met schapen. Motivatie is een groot gedeelte verantwoordelijk voor intelligentie. Zo was er een hondeneigenaar die zijn hond wou laten testen omdat hij dacht dat het dier een leerstoornis had na een discussie met een vriend. Zijn labrador bleef dom voor de deur zitten tot iemand deze opendeed terwijl de andere hond zijn snuit en poten gebruikte om de deur te openen. Het kwam helemaal niet in de eigenaar op dat de hond helemaal niet zo dringend naar buiten wou en slim genoeg was om te wachten tot iemand de deur open deed in plaats van energie te verspillen.
Een andere persoon met een Border Collie dacht dat haar hond dom was omdat hij minder snel leerde apporteren dan haar andere Borders. Eens de trainingsmethode werd aangepast aan het specifieke karakter van de hond (anders dan de doorsnee Border) apporteerde hij als geen ander.
We mogen de intelligentie van de hond niet afmeten tegen menselijke standaarden. Elke hond bezit nml zijn eigen unieke talent. In het hierop volgende filmke zul je met verbazing staan kijken ... euh ... zoniet gapen van ongeloof ..echt een uniecum ... prachtig mooi om zien ! ! Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit zetten ... alvorens deze te bekijken .... geniet ervan ... ! !
De Brits Langhaar of de 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
Uiterlijk Voor de Lowlander geldt dezelfde rasstandaard als voor de Britse korthaar met uitzondering van de vachtlengte die halflang tot lang kan zijn. Lowlander katten zijn middelgrote katten. Ze behoren een brede borstkas en een korte, gespierde rug te hebben, de bouw behoort in alle opzichten gedrongen te zijn. De poten zijn kort en recht, met ronde, stevige voetjes. De dikke staart is kort tot gemiddeld van lengte.
De kop is rond, met volle wangen en een brede schedel, en staat geplaatst op een korte en dikke, gespierde nek. De kleine oren zijn kort en breed aan de basis, en staan ver uit elkaar. De ogen zijn groot en rond; ze kunnen verschillende kleuren hebben, afhankelijk van de kleur van de vacht. De brede neus is kort en recht, en de neusaanzet mag niet te "plat" zijn,maar moet in een lichte welving in het voorhoofd overgaan. De kin is stevig en goed ontwikkeld. Lowlander katten combineren een mooie, gedrongen bouw met een langharige vacht en zijn vriendelijke en rustige huisdieren
Zowel in België als Engeland, Frankrijk en Nederland willen fokkers van langharige Britten (pluizen) de naam "Lowlander" aan de langharige Brit gaan geven en als ras laten erkennen. Dit is natuurlijk niet zo vreemd omdat veel rassen hun langharige variant of omgekeerd kennen. Ziehier een prachtig aangenaam filmpke ... een compilatie van allerlei ... enjoy it ... knipoogje .... hiiiiiiii ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Karakter Lowlander katten staan net als Brits-Korthaar katten bekend om hun gelijkmatige en aangename humeur ze zijn misschien wel iets aanhankelijker dan de Brits korthaar, maar dat kan natuurlijk per kat verschillen. De meeste katten zijn uiterst verdraagzaam en vriendelijk, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. De kittens zijn tot op een leeftijd van ongeveer een tot twee jaar net zo speels als andere katten, maar daarna worden de meeste wat minder actief en laten ze hun aanwezigheid nooit zo nadrukkelijk blijken, het ligt niet in hun aard om luidruchtig om aandacht te vragen.
Ze kunnen zichzelf redelijk goed bezighouden. Soms liggen ze uren ergens te slapen, maar ze houden er ook van om geknuffeld en geaaid te worden, en veel contact met de huisgenoten stellen ze zeker op prijs. Ondanks hun zachte karakter vinden Lowlander katten niet altijd alles maar goed, ze blijven hun eigen karakter behouden en als ze het ergens niet mee eens zijn zullen ze dat zeker laten merken.
Veel liefs ... spinnende groetjes ... hiiiii .... Miryam
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt. Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De speciale gangen tölt en telgang, ontstaan niet door training maar zijn natuurlijke, aangeboren talenten van dit paardenras. De tölt is een viertakt-gang waarbij het paard door de beenzetting van de stap z'n tempo kan verhogen. De tölt kun je heel goed horen en zien: het paard gaat trots opgericht en de ruiter zit stil op de rug van het paard. De telgang is dan weer een gang waarbij het paard afwisselend met zijn linker- en rechterbenenpaar naar voren grijpt. Telgang wordt zo snel mogelijk gereden.
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
Hmmm ... hier een mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... voor de kijklustigen onder jullie ... euh ... vergeet het liedje in de linker kolom niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... Veel kijkgenot ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
De beagle ... één van de kleinste in meute jagende honden... ! !
De beagle behoort tot één van de kleinste in meute jagende honden.Het is een zelfverzekerde, zeer levenslustige hond, die het spoor van wild, voornamelijk hazen en konijnen, volgt en daarom een sterke, kompakte lichaamsbouw met goede hoekingen heeft.
De beagle heeft een ruime gang, is erg snel en heeft veel uithoudingsvermogen.De benen zijn sterk en gesloten.Het hoofd is typisch vanwege zijn uitgesproken stop en licht gewelfde schedel.De uitdrukking is zacht en vriendelijk.De oren moeten tot aan de neuspunt van de stompe voorsnuit reiken.Toch mag het hoofd geen grove indruk maken.De staart met een witte punt, wordt vrolijk en hoog gedragen en het goede humeur behoort tot de raskenmerken. Ziehier het prachtig filmpje van een puppy .... hiii ... super lief om zien en ritmisch naar voor gebracht ... hiii ...mooi in slow motion ... ! ! ... super datte ... ! Vergeet even wel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten , vooralleer je dit aanklikt hé ...
De beagles zijn meestal driekleurig, waarbij alle houndkleuren zijn toegestaan.Ook de tweekleurige, tan and white, ziet men meer en meer.
De geschiedenis De oorsprong van de beagle ligt niet in Engeland of Amerika, maar vermoedelijk in Griekenland, waar in 433 v. Chr. De Griekse schrijver Xenophon al schrijft over kleine honden met lange oren, die met de neus jagen op hazen en konijnen en daarbij luid geven.Deze honden belandden in Italïe om zo met de Romeinen naar Engeland te worden meegenomen.Hier vonden weer kruisingen plaats met daar reeds bestaande type van met de neus jagende kleine honden. 'Merry little hounds zo stonden deze hondjes toen in Engeland bekend.Rond 1500 werden de Beagles daar al veelvuldig als jachthond gebruikt-eigenlijk jachthondje, want de Beagles waren toen niet zo groot.
Er werden in meutes op haas en konijn gejaagd.Wordt tegenwoordig de meute Beagles te voet gevolgd, toen ging men te paard naar het jachtgebied naar huis te worden teruggebracht.Koningin Elisabeth van Engeland (1533-1603) had een meute waarmee zij regelmatig jaagde.Begin 1900 stond de Amerikaanse Beagle op een zeer hoog peil en in 1950 werden er voor het eerst Beagles uit de USA in Engeland geîmporteerd.En nu is er een regelmaat van importeren en exporteren van en naar alle landen in de wereld.
Veel liefs ... jagende groetjes ... hiii ... Miryam
De Australische Tiffanie kat ... een visie in een zilveren sluier ! !
Naar mijn mening, is de meest exquise of edele kat de Chinchilla met zijn zilveren getinte vacht en afgelijnde ogen rond die mooie lichtgevende opmerkelijke groene ogen.(net alsof ze een eyeliner gebruiken) De Chinchilla vergt nochtans een grote verzorging.
De Birmaan, anderzijds, is een prachtige kat met een grote persoonlijkheid, hartelijk en tevens weinig in onderhoud. Ziehier een grappig filmpje ... let wel dit is geen Tiffanie maar een Persisch kitten ...Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !
Meng hen samen allebei en na twee generaties kunt u de Australische Tiffanie bekomen; even mooi als de Chinchilla maar met een laag onderhoud en een semi-langharige vacht. En met een buitengewoon hartelijke persoonlijkheid van het Birmaanse type
Eén van de meest overweldigende eigenschappen van dit ras zijn de mooie levendige groene ogen,wat twee jaar kan vergen om zich te ontwikkelen; en bij de kleine kittens eerst voorkomt als prachtig marineblauw. De verscheidenheden tonen ook afgelijnde ogen en lippen die hen zulk een aantrekkelijke verschijning geeft. De rode tot rose neus is omlijnd in het zwart. Alhoewel de bonte of gevlamde variëteiten een neus hebben die samengaat of compatibel is met hun pluizige vacht.
Veel liefs ... hiii ... pluizige spinnende groetjes ... Miryam
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag . ?
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?
Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor. De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact.
Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen. De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.
De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.
Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!
Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen. Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Wanneer u dat doet gunt u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven
van honden
sluier ! !
