Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
01-05-2009
Verrassing!
Gisteren zijn we de ganse dag weg geweest, we zijn even thuis geweest tussen de middag om de honden uit te laten en zijn pas tegen de avond terug thuis gekomen. Toen ik de vissen ging voeren deed ik een heel mooie ontdekking: het koppeltje Marlboro heeft eieren afgelegd. Het is de eerste keer dat ik dit koppel in een kweekbak heb gezet, dus ik moet afwachten hoe het gaat worden. Tot nu toe zorgen ze heel mooi voor de eieren en ze doen dit om beurt, dus dat zit al goed. De eieren zien er ook heel mooi oranje en glanzend uit, heel gezond, zo te zien. Het is natuurlijk altijd afwachten, dat heb ik intussen ook al wel gemerkt met de andere koppels, zeker omdat ook deze keer de filter niet is stilgelegd tijdens het afzetten. Dit koppel heb ik gekocht bij dezelfde persoon bij wie ik het koppel Cobalt Blue gekocht heb. Die man stopte met de hobby en verkocht daarom zijn koppels. De Cobalt Blue hebben tot nu toe nog niets gedaan, maar zij kunnen natuurlijk juist tussen twee periodes in zitten. Een discus heeft namelijk elk jaar 2 periodes waarin ze afleggen, met daartussen een rustperiode. Misschien dat ze meer geneigd zijn om af te zetten als ze uit het gezelschapsaquarium terug worden gezet in de kweekbak, zoals met dit koppel is gebeurd. Het koppel dat met larven zit is nog altijd goed voor ze aan het zorgen. De larven wiebelen heen en weer op de kegel, soms zitten ze meer naar voor of meer naar boven, dan weer meer naar achter of meer naar onder. De jonge visjes zouden deze avond eventueel kunnen gaan zwemmen, want ik heb gemerkt dat de jongen van dit koppel meestal nogal snel zijn om te beginnen zwemmen. Het is nu wel zo dat de temperatuur van het water nog een beetje lager staat omdat dan de eieren minder vlug beschimmelen en dat heeft ook effect op de snelheid waarmee de larven zich ontwikkelen tot vrijzwemmers. In elk geval zouden ze morgen moeten gaan zwemmen. Morgen is dan weer zo een dag dat ik weinig tot geen tijd ga hebben om voor de vissen te staan om ze te observeren, want morgen is het feest voor de verjaardag van mijn vader. In de voormiddag moeten we alles klaar zetten en in de namiddag is dan het feest. Afwachten dus wat het gaat geven met de visjes.
Ik ben laat vandaag met het schrijven van mijn tekstje, maar ik ben eerst nog naar de kapper geweest en dat heeft de hele voormiddag geduurd. Met de vissen is alles ondertussen goed. De larven zitten nog op de kegel en trillen er op los. De trotse ouders zijn helemaal donker gekleurd en klaar om de jongen te laten eten van hun slijmhuid. Het koppel Cobalt Blue dat ik in de gezelschapbak heb gezet blijft voorlopig nog in een hoekje zitten, want ze worden elke keer verjaagd door het Marlboro-koppel dat nog in die bak zat. Vermits ik het mannetje van dat koppel enkele dagen apart ga zetten om hem opnieuw te behandelen tegen het kopstaandersyndroom, hoop ik dat het nieuw ingebrachte koppel wat meer kans krijgt om zich te laten gelden. Ik voer nu op twee plaatsen, zodat ze tenminste wat te eten kunnen krijgen, want het mannetje van het Marlboro-koppel verjaagt hun steeds weer. Ondertussen staat er een quarantainebak te draaien om dat mannetje in onder te brengen voor zijn behandeling. Voor de rest is geen nieuws voorlopig nog goed nieuws, hopelijk blijft dat ook zo.
Gisteren was het de grote verhuisdag. Het koppeltje dat zoveel eieren had afgezet en waarvan het mannetje deze keer de eieren heeft opgegeten is terug herenigd. Het blauwe koppel Cobalt Blue is verhuisd naar de gezelschapsbak en vervangen door een koppeltje Marlboro. Hopelijk komen deze beide koppels vlug tot afzetten. Het koppeltje dat zijn jongen had opgegeten om opnieuw af te zetten heeft gisteren een groot deel van de eieren van hun legsel opgegeten. Waarschijnlijk was er met deze eieren iets mis. Zij waren al bezig met afzetten voor ik terug thuis was om de filter uit te schakelen, dus dat zullen eieren geweest zijn die niet bevrucht waren. Toch zitten er nu nog een veertigtal larven op de kegel. Ze worden goed bewaakt door ma en pa. Als alles goed gaat moeten deze larven tegen zaterdag beginnen zwemmen. Hopelijk lukt het deze keer ook om ze te houden want dit zou al een heel mooi nestje zijn om groot te brengen. Ik weet nu natuurlijk ook wel dat ik zal moeten oppassen dat de ouders de jongen weer niet gaan opeten als ze opnieuw zouden gaan afzetten. Daarom ga ik de jongen bij de eerste tekenen van afzetten uit de bak halen en apart van de ouders verder opvoeden. Als ze al maar eenmaal zo ver zijn dat ze artemia eten, dan moet dat lukken. Tenminste dat hoop ik. Binnenkort is er weer de vergadering van de discusvrienden. Altijd heel interessant en dat zal deze keer zeker het geval zijn, want de discusexpert van België komt een spreekbeurt geven over het vangen en overbrengen van wildvang discussen naar België. De week erna kunnen we dan met zijn allen bij hem in de zaak achter de schermen gaan kijken hoe de discussen worden behandeld als ze in quarantaine zitten. Ik denk wel dat daar veel volk naar toe zal komen, hoewel het is voor mensen uit Oost- en West-Vlaanderen natuurlijk niet zo evident om op een maandagavond naar Limburg te komen en daar pas weer laat te vertrekken naar huis. Ze zijn dan al vlug een uurtje of vier onderweg. Je moet als discusliefhebber ook iets over hebben voor je hobby natuurlijk. In ieder geval, ik zal er zeker zijn.
Omdat ik de vorige keer gezien had dat het vrouwtje van het koppel in de laatste bak, de jongen aan het opeten was toen ze begonnen te zwemmen, heb ik gisterenmorgen het vrouwtje uit de bak gehaald. Vanmorgen had het mannetje wraak genomen en alle eieren opgegeten. Hij zal zijn buik wel goed vol hebben nu, want het waren meer dan 500 eieren. Waarschijnlijk vond hij het een onmogelijke taak om er alleen voor te zorgen. Ik ga het vrouwtje dus seffens terugzetten. Hopelijk zijn ze zo blij dat ze elkaar terugzien dat ze dadelijk opnieuw beginnen met afzetten. Ofwel gaat zij hem zo over zijn voeten geven dat hij hun kinderen heeft opgegeten dat er voorlopig niets in huis komt van afleggen. In de middelste bak zit het koppel nog heel mooi zijn eitjes te bewaken. Er zijn er wel heel wat wit geworden, maar dat was te verwachten. Dit koppel had al bijna de helft van de eieren afgezet toen ik thuis kwam. Ik was dus heel laat met het uitzetten van de filter. Ik hoop eigenlijk ook op nesten jongen van 40 - 60 stuks. Zeer grote nesten moet je weer gaan opsplitsen en in aparte bakken beginnen opkweken, dus meer verbruik van water en elektriciteit. Mijn rekening zal al wel torenhoog gaan zijn op het einde van het jaar. Gisteren was er vergadering van de club. Er was een voorstelling van een bezoek dat enkele clubleden brachten aan 2 grote openbare aquaria in Parijs. Prachtige beelden om te zien. De clubleden waren ook gaan kijken in aquariumwinkels in Parijs om te kunnen vergelijken met hier. Het aanbod van vissen was daar zeer beperkt, slechts een vijftal soorten, en de prijzen waren verschrikkelijk hoog. De klaargemaakte aquaria die er verkocht werden konden gemakkelijk de eerste prijs winnen in kitcherigheid. Het was allemaal gekleurd grind voor de bodem, namaakplanten in allerlei kleuren en beeldjes in de bakken van koeien, neushoorns, kikkers en meer van die dingen die geen enkele rechtgeaarde aquariumhouder met een stok wil aanraken. Als vis zat er dan in zo een bak een enkel goudvisje. Die dingen werden dan weer verkocht voor meer dan honderd euro voor een bakje van 50 cm. Alle winkels in de buurt hadden eenzelfde aanbod, precies alsof ze allemaal samen hun inkopen deden bij dezelfde leverancier. Heel wat anders dan hier dus waar je een heel uitgebreid aanbod hebt in de winkels en waar de prijzen nog normaal zijn. Vandaag wordt er dus weer verhuisd in mijn bakken. Eerst en vooral het vrouwtje Leopard Snakeskin terug bij haar mannetje, dan het koppel Cobalt Blue in de gezelschapsbak en een van de koppels Marlboro in de kweekbak. Ik ben eens benieuwd wat die gaan doen.
Gisteren was het de 6de levensdag van de jonge larfjes. Ze waren al heel mooi gegroeid en heel erg levendig. Ik had er vrijdag nog een mooie foto van gemaakt. Het is een macro-opname, zodat je de bouw van de visjes al duidelijk kan zien.
Mooi, vind je niet? Gisterenavond zijn de ouders dan opnieuw beginnen afzetten. Dit was waar ik al voor gevreesd had. Toch hebben de jongen nog tot gisterenavond laat rondgezwommen zonder dat de ouders ze iets deden. Ze waren al heel vinnig en konden al heel goed zwemmen. Vanmorgen waren ze echter verdwenen. In de bak zitten nu wel 295 nieuwe eitjes. Vlak nadat het koppel in de middelste bak was beginnen afzetten kreeg het koppel in de laatste bak ook weer zin. Zij hebben maar liefst 508 eitjes afgezet, een recordaantal. Ik heb vanmorgen het vrouwtje uit de bak gehaald en apart gezet bij de Marlboro's. Het mannetje zorgt goed voor de eitjes, dus hopelijk nu ook voor de nieuwe jongen. Nu maar hopen dat er geen verdwijningen meer voorkomen en dat zaterdag alle jongen beginnen zwemmen. Als ik dan nog maar een vierde kan overhouden van alle eieren, dan heb ik nog een heel mooi groot nest om groot te brengen want dat zouden er in totaal nog een tweehonderd zijn. Om de overloop te beschermen tegen induikelende jongen heb ik er nu de kammetjes op staan met daarrond dubbel muggengaas en dan nog de drijfplanten. Om daardoor te geraken moet je al microscopisch klein zijn. De artemia die ik zaterdagavond had opgezet om te laten uitkomen zullen vandaag geen kleine hongerige maagjes moeten vullen. Ik vind het toch wel spijtig dat ik mijn vijf kleine babytjes kwijt ben. Hopelijk komen er een paar honderd nieuwe voor in de plaats. Dat zal een mooi zicht zijn!!! Duim je voor mij?
Vanmorgen zaten er nog 5 jongen op de ouders. Eentje is dus gesneuveld. Ze beginnen nu al veel beter te zwemmen en schieten af en toe over en weer tussen pa en ma, precies of ze vangertje aan het spelen zijn. Toen ik gisteren het vuil van de bodem wou hevelen had ik moeite om ze niet mee op te hevelen, want ze zijn verschrikkelijk nieuwsgierig en komen kijken wat die vreemde buis nu eigenlijk in hun bak komt doen. Ze willen er net als pa en ma aan komen pikken om ze te verjagen. Ik kan vanaf zondag beginnen met het voeren van baby-artemia. Eenmaal ze dat eten kan ik na een paar dagen ook beginnen met ander heel klein voer te geven zoals watervlooien of voedertabletjes. Ik had mij al voorzien op diepvries-baby-artemia ingeval mijn kweek niet zou lukken, maar met de kweekschaal die ik gehaald heb denk ik niet dat er veel problemen zullen zijn. Ik ga dus straks een eerste kweek opzetten. Ik heb natuurlijk niet zo heel veel jongen om bij te voeren, maar ze moeten de artemia toch krijgen om goed op te groeien. Hopelijk is er tegen volgend weekend een nieuw legsel dat ik samen met deze vijf babytjes kan laten opgroeien. Ik ben ook nog bezig met op te zoeken wat de gemakkelijkste manier zou zijn om de jongen artificieel op te laten groeien, ingeval de man de jongen ook zou opeten als hij er alleen voor staat. Ik ben ook aan het overwegen om van een volgend legsel een gedeelte te nemen om op die manier op te kweken, als test. Indien de man dan de jongen opeet, heb ik er hopelijk toch nog over van de artificiële kweekpoging. Ik heb daar wel nog een paar dingen voor nodig. Eerst en vooral moet ik er zo veel mogelijk over zien te weten te komen. Toen ik gisteren water ververst had in de bakken, begon het andere koppel eventjes te pikken aan de kegel, maar ze hebben het toch nog niet gewaagd om nieuwe eieren af te zetten. Het blauwe koppel krijgt dan telkens zijn strepen en staat geconcentreerd naar de kegel te kijken, maar daar blijft het bij. Volgende week heb ik het te druk om veel te gaan uitproberen want vrijdag is er de tuindag in Bokrijk en zaterdag hebben we met de hele familie een feestje gepland voor de 85ste verjaardag van mijn vader. Voor dat feestje moet ik nog iets bakken om mee te nemen en met 7 kinderen en hun partners, 12 kleinkinderen met hun partners en 10 achterkleinkinderen, wordt het een hele groep feestvierders. Daartussen door moet ik nog zorgen voor feestversiering en ik moet ook naar de kapper en daar ben je al een halve dag mee kwijt.
Het is nu dag drie sinds het vrijzwemmen van de jongen. Er zijn er in de middelste bak nog 6 overgebleven. Dat is natuurlijk wel een heel klein nestje, maar ik wil toch proberen om te zien hoe het lukt om ze verder groot te brengen. De beide ouders zorgen in elk geval zeer goed voor hun kroostje. Vanmorgen waren een paar van de jongen in een hoekje bovenin de kweekbak aan het rondzwemmen. Ze werden in het oog gehouden door pa die er vlakbij zwom. Hier zie je hoe de jongen er zojuist uitzagen:
Als je goed kijkt zie je 4 jongen op de rugvin van de vader zitten, de andere jongen zitten op zijn andere zijde. De beide sprieten die je ziet zijn de borstvinnen van de moeder die boven hem zwom. De ouders wisselen elkaar nu ook af bij het verzorgen. Gisteren zaten de jongen nog verdeeld op ma en pa. Soms zwemt de ouder die de jongen verzorgt plots weg en dan zie je de jongen die zich niet aan deze beweging verwachtten ineens achterblijven en vlug op zoek gaan naar de ouderdieren. Ik kan mij voorstellen dat het geknibbel van de jongen aan de slijmhuid voor de ouders heel irritant moet zijn, zeker als het gaat om een groot nest gelijk in de andere bak zat de eerste dag. Die beide dieren zaten gewoonweg volgepakt met jongen, ze zaten zelfs tot op hun ogen. Ik dacht er toen aan om een gedeelte van die jongen over te zetten bij de ouders in de middelste bak omdat zij er toch veel minder hadden en zo zou de druk voor het andere koppel iets minder zijn geweest. Als de jongen ongeveer van dezelfde leeftijd zijn, kun je dat namelijk doen. Als het andere koppel volgende week eieren gaat afzetten, dan kan ik dat niet meer doen omdat dan het verschil in leeftijd tussen de beide groepen jongen te groot is tegen dat de nieuwe jongen gaan zwemmen. Het kan natuurlijk ook wel zijn dat als het koppel in de andere bak gaat afleggen, de hormonen die in het water vrijkomen ervoor gaan zorgen dat het koppel dat nu met jongen zit, ook wil gaan afzetten. Dit kan dan voor hun een aanleiding zijn om de jongen op te eten en opnieuw af te leggen om te proberen een groter nest te krijgen. In dat geval zou ik wel weer jongen kunnen uitwisselen tussen de beide koppels. Ik ben echter van plan om het vrouwtje van het koppel dat nu geen jongen meer heeft, na het afzetten te verwijderen zoals ik nog heb gedaan. Moesten de beide koppels gelijktijdig opnieuw gaan afzetten, dan denk ik toch dat ik een deel van het andere nest bij dit koppel ga zetten omdat zij nu een goede broedzorg ontwikkeld hebben. Ik heb gisteren ook weer iets op de overloopbuis gezet om ervoor te zorgen dat er geen jongen meer kunnen worden weggezogen door de stroming in het water. Samen met de drijfplanten moet dit voldoende zijn om de jongen tegen te houden. Hopelijk lukt het hiermee en blijft er niet te veel vuil in hangen zodat de overloop gaat verstoppen en de bakken overlopen. In elk geval is het al sinds gisteren goed gebleven.
Het was echt prachtig om te zien hoe gisterenmorgen de jonge visjes rond hun ouders zwommen. In de middelste bak was het toch een mooie zwerm en in de achterste bak zaten er zoveel jongen op de ouders dat het een ongelooflijk gewriemel was rond hun lichamen. Heel mooi om te zien. Ik heb dat zo even in het oog gehouden om te zien of alles goed ging en ben toen aan het huishouden begonnen. Toen in een paar uurtjes later ging kijken waren het precies minder jongen en in de achterste bak zat het mannetje verstopt tussen de overloopbuis en de zijwand. Het was niet goed te zien of de jongen op hem zaten of ergens in een hoekje. Door de drijfplanten is er nog maar weinig licht in de bakken. Hij bleef daar maar hangen, terwijl in de middelste bak de ouders rondzwommen met hun jongen op hun lichaam. Toen ik terug kwam van de wandeling met de honden zag ik dat er nog maar heel weinig jongen over waren. Toen ik de vissen even in het oog hield zag ik het vrouwtje in de achterste bak de jongen van de zijde van het mannetje afpikken. Hij stootte haar met zijn kop in de zij om haar weg te jagen, maar ze spuwde het jong niet terug uit. Ik heb haar nog even uit de bak gehaald, maar het was al te laat. Er waren bijna geen jonge visjes meer over, dus heb ik haar maar terug gezet. Wat haar - na al die dagen goed voor haar kroost gezorgd te hebben - heeft doen overgaan tot het opeten van de jongen begrijp ik nog niet goed. Ze kan niet geschrokken zijn van iets, want er was niemand meer in de bijkeuken geweest. Toch heeft ze die hele mooie zwerm van enkele honderden jongen gewoonweg opgegeten. Misschien kon zij de drukte en het geknabbel aan haar slijmlaag niet meer aan en is ze de jongen beginnen opeten om dat te doen stoppen. Ik kan haar dus in het vervolg niet meer in de bak laten zitten als de jongen beginnen te zwemmen. Het klinkt misschien gek, maar het mannetje zag er verdrietig uit. Ik was het in elk geval wel. In de andere bak zijn er ook nog maar enkele jongen over, maar daar zorgen de ouders er zeer goed voor. Waar de rest van de jongen heen is is voor mij ook een raadsel. Ze zullen toch niet een deel van de jongen opeten en de rest goed verzorgen zeker. Ik heb ondertussen nog geen foto's gemaakt van de jongen omdat ik de vissen niet wil doen schrikken met het flitslicht. Ik ga nu maar afwachten wat er gaat gebeuren met de paar jongen die ik nog over heb.
Vandaag is het dus de grote dag, de larfjes moeten nu gaan vrijzwemmen. Dit is een heel spannend moment, want als ze de ouders niet kunnen vinden om van hun slijm te eten, dan zijn ze na een korte tijd verloren. De beide ouders zorgen nu goed voor de twee nesten larven, dus de kans dat ze een van de ouders vinden is al groter dan bij het vorige nest toen ik de moeders heb moeten weghalen. Er is nu gewoonweg het dubbel van ouder om te vinden. Natuurlijk is het ook belangrijk om te zien of ze niet door de afvoer gaan verdwijnen. Om te zorgen dat ze niet te ver naar achter in de bak gaan zwemmen, eenmaal ze hiermee gaan beginnen natuurlijk, heb ik het licht vooraan op de bak geplaatst. De overloop staat achterin, dus dan gaan ze al de verkeerde kant op als ze naar het licht gaan. Door de drijfplanten hoop ik ook dat ze worden tegen gehouden voor ze door de afvoer verdwijnen. Op dit ogenblik zijn er al enkele jongen die een eerste poging hebben gewaagd. Ze zijn door hun ouders ingehaald en op de kegel gezet. Ze zullen nu stilaan allemaal moeten gaan proberen te zwemmen, tot de ouders het opgeven om hun terug te vangen en op de kegel of de buis te zetten. Ik ben tussendoor even gaan kijken omdat de pc was uitgevallen en ja hoor: in beide bakken zitten er jongen op de ouders. In de middelste bak zijn ze al allemaal van de buis af, in de andere bak zitten de meeste larven nog op de buis, maar sommige zitten ook al op de ouders. Dit is prachtig, je zou het in levende lijve moeten zien. Ik schrijf nu telkens een klein stukje bij omdat de pc elke keer uitvalt en zo heb ik toch telkens iets kunnen bewaren. Er is iets mis met de koeling van de computer, waardoor hij telkens uitvalt. Terug naar de visjes. Na een paar dagen moeten de jongen al zo gegroeid zijn dat ze tegen de stroming van de filter in kunnen zwemmen en dus niet meer in de overloop terecht kunnen komen. Hopelijk geraken ze zover, zeker nu het al gelukt is tot dit stadium. In elk geval zullen de ouders van nu af aan goed voor hun kroost gaan zorgen en dat is heel belangrijk bij discussen omdat het bij deze vissen de ouders zijn die de eerste weken moeten zorgen voor hun jongen. Natuurlijk kan ik ze al na een dag of 5 beginnen bijvoeren met vers uitgekomen artemia, maar toch moeten ze dan nog huidslijn van de ouders kunnen eten. Ik durf echter niet meer verder vooruit te denken, dus gaan we gewoon genieten van elk moment dat de jongen er zijn. Ik zal zo vlug mogelijk foto's of een filmpje plaatsen zodat je kan meevolgen hoe het gaat met de beide gezinnetjes.
Met discussen kun je altijd voor verrassingen komen te staan, zo ook gisteren. Ik had het vuil van de kweekbakken afgeheveld en dacht dat dat een goed moment zou zijn om te testen of het koppel uit de middelste bak zijn jongen nog zou opeten. Ik nam dus de beschermdraad van de kegel weg terwijl ik de bakken terug bijvulde. Het vrouwtje begon dadelijk aan de kegel te pikken om de witte eitjes te verwijderen tot ze plots een larfje in haar mond nam. Ik stond met ingehouden adem te kijken wat er ging gebeuren. Ze stond nog wat te kauwen op het jong, maar plots zwom ze weg naar een ander deel van de kegel en daar spuwde ze het terug uit. Je kan je wel indenken hoe blij ik was dat ze het niet opat, want in de middelste bak zijn maar een 40-50 eitjes uitgekomen en de vorige keren at het vrouwtje de eitjes op als ze er aan kon geraken. Ik ben in de loop van de morgen telkens opnieuw gaan kijken of de larfjes er nog waren en ja hoor, ze zaten nog allemaal mooi op de kegel. De ouders hadden intussen al een stukje van de kegel gepoetst. Toen het tijd was voor de wandeling met de honden dacht ik vlug terug te zijn, maar het was zo mooi buiten dat we toch een uur gewandeld hebben. De honden vonden het heerlijk. Bij thuiskomst ik natuurlijk in vliegende vaart de bijkeuken in om te kijken hoe het was met de middelste larfjes en toen ik in de bak keek, viel ik bijna om. De kegel was helemaal kaal. Ik begon al van: "O neen, hebben ze hun jongen nu toch weer opgegeten", toen ik wat dichterbij keek zag ik het volgende :
Het is natuurlijk niet hetzelfde als in de bak ernaast, dit dus:
maar ik ben heel blij dat ze hun jongen niet hebben opgegeten en dat ze de larfjes zo goed verzorgen dat ze ze zelfs hebben verplaatst naar de overloop om te kunnen zorgen dat er geen vuil meer tussen de jongen zit. Er was namelijk op de witte eitjes al wat schimmel gekomen. In het vervolg kan ik de ouders dus gewoon laten zorgen voor hun eitjes zonder dat ik er een bescherming rond moet zetten. Dat is beter omdat een koppel met goede broedzorg dan dadelijk alle onbevruchte eitjes eruit haalt zodat deze niet gaan beschimmelen. Je ziet het, zelfs een koppel dat al een tijdje bezig was met zijn eieren en jongen op te eten kan nog leren om goed voor hun kroost te zorgen. Als alles nu goed gaat zullen ze vanavond of deze nacht moeten beginnen zwemmen. Hopelijk gaat alles dan weer goed en gaan ze vlug op de ouders zitten grazen. In ieder geval: ik ben weer dolblij dat alles tot nu toe zo goed is gegaan. En dan zeggen ze dat een kinderhand gauw gevuld is....
Gisteren zijn de eieren uitgekomen. Het grootste legsel heeft het zaterdag in de loop van de dag nog goed gedaan. In het kleinere legsel echter zijn er heel veel witte eieren gekomen. Toch zijn hierin nog een veertigtal larven tot ontwikkeling gekomen, wat een doorsnee nest is. Het grotere legsel was gisterenmorgen een wriemelende hoop van kleine larfjes op de kegel. De bescherming stond er nog rond, zodat de ouders de jongen niet konden opeten. Gisterenavond toen we thuis kwamen zaten er heel wat larven plots op de overloopbuis waar ze werden bewaakt door de moeder, terwijl de vader de rest van de jongen op de kegel bewaakte. Ik snap nog niet hoe dat is kunnen gebeuren, tenzij er een kluwentje van jongen van de kegel is gevallen, waardoor de ouders er aan konden geraken. Ik heb toen de bescherming weggenomen en op géén tijd hadden de ouders de jongen allemaal overgebracht naar de overloopbuis en de kegel zuiver gemaakt. Het is niet mogelijk om te zeggen hoeveel van die eieren zijn uitgekomen, want het is gewoon een wriemelende bal van zwarte stipjes. Het zijn er in elk geval veel. Blijkbaar heeft de moeder haar lesje geleerd door haar vorige keer weg te halen van de jongen. Ze verzorgt ze nu zeer goed. Ik ga seffens voorzichtig het vuil afhevelen en water bijvullen en ook de temperatuur van het water lichtjes verhogen. Morgenvroeg moet ik dan de pomp minder hard zetten, zodat de stroming lager is tegen dat de jongen gaan zwemmen. Hopelijk kunnen ze dan door de drijfplanten uit de overloop weg blijven, zodat ik deze keer eindelijk jongen over heb om groot te brengen. Intussen ben ik ook bezig om mijn vissen te gewennen aan droogvoer. De ene morgen geef ik droogvoerkorrels en de andere morgen geef ik vlokkenvoer. De rest van de dag krijgen ze gewoon diepvriesvoer. Ik hoop dat ik op die manier de vissen een nog gezonder menu voorschotel omdat in de vlokken en de korrels allerlei toevoegingen zitten van vitamines en mineralen die de vissen nodig hebben. De soort diepvriesvoer waarin ook plantaardig voedsel zit verwerkt, wordt door deze vissen namelijk niet zo goed gegeten. Ik gaf daarom wel altijd vitamines onder de andere voeding, maar het plantaardig materiaal moet ook in de voeding aanwezig zijn, dus probeer ik het nu zo te doen. Sommige vissen hebben er geen probleem mee gehad, maar andere vissen nemen het even in hun mond en spuwen het dan weer uit. Maar net zoals ik vroeger moest leren om spruiten te eten, zullen zij nu moeten leren om droogvoer aan te nemen. Het zou ook gemakkelijker zijn voor als wij eens met vakantie zouden willen gaan, dan kan onze zoon die nog thuis woont gemakkelijker de vissen voeren zonder al de rompslomp van het ontdooien van het diepvriesvoer en het afspoelen onder de kraan. Indien je namelijk diepvriesvoer geeft dat nog niet ontdooid is, komt ook al het vuile water dat in de blokjes zit mee in je aquarium en zal zo je water snel vervuilen.
Tot nu toe gaat alles prima met de eitjes. Ik heb gisteren, nadat ik de bakken had afgeheveld, de kegel van de middelste bak zo gedraaid dat ik de eitjes beter kan zien. Ik tel er nu 263. Dat is voor dit koppel het grootste legsel tot nu toe. Er zijn ook niet zo heel veel eitjes wit geworden, dus ik denk dat de koppels er beter in geworden zijn. Je kent dat wel, al doende leert men. Hopelijk werkt nu ook de methode die ik toegepast heb zoals ze mij gezegd hebben op de club, om de jongen uit de filter te houden. Morgenvroeg moeten er larven zijn, dat is ook altijd wel een mooi gezicht. Ik ga dan voorzichtig proberen om te zien hoe de ouders reageren als ik de draad van de kegel wegneem. Als ik ze dan een kwartiertje in het oog hou, kan ik wel zien of ze de jongen zouden opeten of niet. Ik kan altijd de draad terug zetten zoals bij het vorige legsel en de daders uit de bak halen. Hopelijk laten ze nu echter de larven gerust, want als ik nu de vrouwtjes moet weghalen hebben de mannetjes het moeilijker om zo een grote nesten groot te brengen. Voorlopig zit ik dus nog met meer dan 600 eieren. Als er soms iemand is die zich wil amuseren met eieren tellen, hier is een foto van een van de laatste legsels:
Wil je al mijn foto's bekijken op het internet, dat kan op deze link: http://s270.photobucket.com/albums/jj88/renestas/ Op deze foto heb ik 375 eitjes geteld. Wie kan beter? Je mag mij altijd je resultaat laten weten. Stel je eens voor dat dit allemaal begint te zwemmen, dat moet een prachtig zicht zijn. Nog enkele dagen geduld...
Toen ik gisteren het vuil wou afhevelen in de kweekbakken, werd ik al dadelijk aangevallen door de mannetjes. Ik had nog niet gedaan met water verversen toen het koppel in de achterste bak de kegel verwoed begon te poetsen. Ook het koppel in de middelste bak begon even later voorzichtig wat te pikken aan de kegel. Hoewel discussen meestal pas tegen de avond beginnen afleggen, wou ik toch zorgen dat ik er op tijd bij was om de filter stop te zetten, zodat de bevruchting niet gestoord werd. Ik ben dus alle tien minuten gaan kijken of er nog niet afgelegd werd en om half vier, zoals gewoonlijk, begon het middelste koppel eraan. Enkele minuten later begon ook het koppel in de achterste bak af te leggen. Ik heb dus maar gauw de filter uitgezet om te zorgen dat er geen stroming was zodat de eieren beter bevrucht konden worden, tenminste, als de man zijn werk goed deed. Ze zijn anderhalf uur bezig geweest met afzetten en het resultaat is dat in de achterste bak 375 eitjes geteld kunnen worden op de kegel. In de middelste bak hebben ze de eieren op de kant van de kegel afgezet, zodat ik niet alle eieren kan zien, daar tel ik er 133. Vermits er uit het zicht ook nog eieren op de kegel zitten, zullen dit er ook wel heel wat meer zijn. Dat zijn hele grote nesten. Als al die eieren zouden uitkomen, kan ik beginnen met extra uitzwembakken te kopen om plaats genoeg te hebben om de jongen in te zetten. Natuurlijk gaat dit niet gebeuren, maar zelfs als de helft uitkomt is het nog een hele grote zwerm om groot te brengen. Vanaf vandaag zullen de onbevruchte eieren beginnen wit te worden. Meestal begint dat al na enkele uren na het afzetten en kan dit doorgaan tot 48 uren later. Om schimmelen van de eieren te voorkomen heb ik dadelijk na het afzetten een anti-schimmelmiddel over de eieren gespoten en opnieuw werd ik prompt aangevallen door de vaders. Om te voorkomen dat de eieren worden opgegeten heb ik er een draad over gezet. Gek genoeg zag het er gisteren een tijdje naar uit dat het blauwe koppel ook zou beginnen met afzetten. Ze waren ook aan het poetsen geslagen en op een bepaald moment zag ik het vrouwtje proefafzetten. Dat wil zeggen dat ze met haar buik langs de kegel omhoog gaat, zonder dat ze eieren afzet. Precies of ze de maat wil nemen voor ze aan het echte werk begint. Ondanks al deze voorbereidingen zijn ze even later ermee opgehouden. Hopelijk gaan ze vandaag verder waar ze gisteren gestopt zijn. Zou dat niet geweldig zijn, als al mijn koppels in de kweekbakken bijna tegelijkertijd jongen zouden hebben. Ik zou nogal wat artemia moeten gaan kweken, amai. In elk geval moet ik, als alles goed gaat, zondag larven hebben in twee van de drie bakken en als alles goed blijft moeten ze tegen woensdag gaan zwemmen. Er breken dus weer spannende tijden aan.
Nadat ik gisteren water had ververst in de kweekbakken stonden alle drie de koppels vol interesse te kijken naar de kegel. Bij een koppel waren de meningen wel verdeeld: het mannetje keek naar de overloopbuis en het vrouwtje naar de kegel. Hier moet dus nog even over gesproken worden tussen die twee. Er werd ook in alle bakken een beetje aan poetswerk gedaan, maar ik veronderstel dat ze vonden dat het te warm was om af te leggen, want verder zijn ze niet gegaan. Ze hebben wel allemaal heel goed gegeten en dat doen ze meestal ook wel als ze zich aan het voorbereiden zijn op het afleggen. De dag van het afleggen zelf, eten ze dan meestal maar weinig. Ik veronderstel dus dat er vandaag hier of daar wel een poging gedaan zal worden. Vermits ik hiervoor nog niet zover ben geweest dat de jongen de slijmhuid van de ouders aan het eten waren, weet ik niet goed hoe lang er tussen dat legsel en het volgende zit. Ik kan dus nu niet meer afgaan op de klokvaste leggewoonte van mijn ene koppel. Misschien zullen de koppels nu dezelfde tijd aanhouden tussen het verdwijnen van de jongen en het volgende legsel, als ze voorheen deden tussen twee legsels. In dat geval zal ik pas zondag opnieuw eieren hebben. Het kan natuurlijk ook te maken hebben met het feit dat ik mijn waterwaardes moest verhogen omdat het water te zacht was geworden door de toevoegingen van osmosewater. Of misschien hebben de koppels ruzie omdat de vrouwtjes een paar dagen zijn gaan kamperen in een andere bak, terwijl de mannetjes alleen moesten zorgen voor de jongen. Ik kan mij die discussies al goed voorstellen: "en je hebt mij hier het hele weekend alleen laten zitten met de kinderen. Je weet hoe ze zijn als ze pas beginnen te zwemmen, ze zitten overal waar ze niet moeten zijn, en ik maar achter hun aan gaan terwijl madam van het schoon weer aan het genieten was." In elk geval, het is nu afwachten op het volgende legsel. Gek genoeg was gisteren ook het blauwe koppel zeer geïnteresseerd in de kegel en zelfs al een beetje aan het poetsen. Ze vertonen ook wel hun strepen, maar dat hebben ze al wel meer gedaan. Sinds ze verhuisd zijn van de laatste bak in de rij, naar de eerste bak zijn ze ook veel actiever geworden. Ze zwemmen nu bijna constant rond, terwijl ze voordien alleen maar in hun hoekje bleven zitten en schrokken van elke beweging. Ze komen nu ook al naar voor in de bak als ik met het eten aankom. Sommige koppels beginnen zelfs aan de lepel te pikken waarmee ik het eten verdeel in de bakken. Als ik mijn handen in het water zou steken met het eten, dan zouden ze zeker uit mijn handen eten. In ieder geval, vandaag is er werk aan de winkel, want ik moet niet alleen vuil afhevelen en verversen, maar ook nog op zoek naar een cadeautje voor mijn jongste zoon die vandaag verjaart.
Ik heb weer een nieuw boek meegebracht uit de bibliotheek van de discusclub. Ze hadden niet zo veel boeken over discus die ik nog niet gelezen had, maar dit is er wel eentje dat duidelijke uitleg geeft. Dit boed vindt een kweekstelling die gefilterd wordt op een bioloog het beste. Daar zit ik dus wel goed mee. Ze zeggen verder dat je wel een sponsfilter kan gebruiken in een kweekbak, maar dat je waterwaardes dan goed moeten gecontroleerd worden. Natuurlijk zal een volume van 125 liter water vlugger vervuilen dan een volume van 500 liter, zeker als de filtering maar een honderdste deel is van wat een bioloog inhoudt. Toch is dat vandaag wat ik nog een keertje moet doen: mijn waterwaardes controleren. Voor de rest is het weer verversen van een bak of 5. Er heeft nog geen enkel koppel afgelegd gisteren. Ik denk dat ze nog een beetje in de rouw zijn over hun verloren babytjes. Ik heb de filterwatten gisteren nagezocht, maar het is moeilijk te zeggen wat het juist is dat er in hangt. Ik denk dat ik volgende keer dat ik jongen heb misschien eens een soort kous of zo onder de uitloop moet hangen. Zo kunnen de jongen niet in de bioloog zelf terecht komen en kan ik ze misschien wel terugvinden of tenminste iets waaruit ik kan opmaken dat het de jongen zijn. Ik heb intussen al drijfplanten op de kweekbakken gelegd, zodat de jongen hierin kunnen blijven hangen als ze met de stroming worden meegezogen. Het is vooral de eerste paar dagen dat de jongen een sterkere stroming niet kunnen overwinnen. Ze zijn dan natuurlijk ook nog piepklein. Ik moet dus het licht naar voor zetten in de bak, eenmaal de jongen gaan zwemmen, zodat ze al niet naar de kant van de overloop zullen getrokken worden en dan de filtering heel laag zetten, zodat de stroming niet te hard is. Na de eerste paar dagen zijn ze al zoveel groter geworden dat ze al beter tegen wat stroming in kunnen zwemmen. Op hoop van zege dus.
Gisterenavond was er een vergadering van de "discusvrienden" in Broechem. Het thema van de vergadering was "Algen komen en gaan". Goddank heb ik niet zo veel last meer van algen sinds de opstart van mijn aquaria. Ik heb op de vergadering wel de persoon gezien die mij de kweekstelling heeft verkocht. Ik heb hem aangesproken over het feit dat mijn jongen uit de bak verdwijnen en hij heeft mij de raad gegeven om in de bioloog op zoek te gaan naar bewijs dat de jongen door de overloopbuis zijn verdwenen. Bijna alle kwekers die op de vergadering waren gebruiken hetzelfde principe voor hun kweekbakken, zonder verlies van jongen. Als het inderdaad zo zou zijn dat mijn jongen in de overloop verdwijnen, moet ik gewoon drijfplanten in mijn bakken doen. Hier kunnen de jongen in blijven hangen, zodat ze niet worden weggezogen in de overloop. De speciale kammen die op de overloop stonden moeten wel worden vervangen omdat er tanden tussenuit waren, maar dat is een mindere kost dan het omschakelen naar sponsfilters en verwarmingen in elke bak apart. Als ik de jongen niet zou terugvinden in mijn bioloog, dan worden ze door de ouders opgegeten. Dat zou natuurlijk wel een probleem zijn, want dat betekent dan dat ik zowel de moeder als de vader niet bij de jongen kan laten en dat ik ze artificieel moet grootbrengen. Dat zou een volledige dagtaak worden om het voer te maken, in de bak te doen en telkens het water te verversen. daarbij zou het nog het probleem geven dat ik een nieuw soort van installatie hiervoor moet hebben. Ik ga daarom seffens op zoek naar bewijs dat mijn jongen in de bioloog zijn verdwenen. Hopelijk vind ik iets terug, want de jongen zijn zeer klein en zouden door de druk van het water helemaal tot poeder gereduceerd worden.
Gisteren was ik de koning te rijk met mijn eerste vrijzwemmende discusjongen. Ik denk dat je het wel begrijpen zult als je het filmpje bekeken hebt dat ik gisteren op deze blog heb gezet. Het was echt heel mooi om te zien hoe goed de vader zorgde voor zijn jongen en hoe mooi de jongen rond de vader bleven zwermen om af en toe op zijn flank te gaan grazen. In de tweede bak waren de jongen gisteren ook al beginnen zwemmen, maar het merendeel van die jongen ging in de hoek achter de overloopbuis zitten. Hoewel in de eerste bak ongeveer 150 eieren uitgekomen waren en in de tweede bak een 40-tal, was er gisterenavond in elke bak nog maar één jong discusje op de vader te vinden. Er moet dus toch nog een spleetje zijn in de spons die bovenop de overloopbuis staat, waardoor de jongen worden weggezogen. We gaan dus de bakken uitrusten met een sponsfilter, zodat we deze kunnen laten draaien zonder de bioloog, als er weer eens jongen zijn. We kunnen dan ook het waterpeil laten zakken, zodat de jongen de ouders gemakkelijker kunnen vinden. Om de bioloog toch nog draaiende te houden, laten we alleen de eerste bak hierdoor filteren. Zo blijven alle goede bacteriën bewaard voor als we de andere bakken ook terug op de bioloog kunnen aansluiten, nadat de jongen uit de bakken zijn gehaald. Het wordt dus nu weer afwachten voor het volgende legsel en in de tussentijd moeten we de sponsfilters nog halen en installeren. Hopelijk zijn die voldoende ingedraaid als de eieren uitkomen en de jongen gaan zwemmen. Ik ben deze keer toch weer een beetje verder geraakt met de kweek. Als ik elke keer een stapje meer kan nemen, moet het volgende legsel wel gaan lukken. Vanmorgen heb ik daarom de bakken eens goed onder handen genomen en ze goed gepoetst. Omdat de vrouwtjes die hadden afgelegd in een andere bak waren gezet, heb ik de gelegenheid gebruikt om een herschikking te doen in de bakken. Ik heb namelijk het koppel Blue Diamonds verhuisd van de laatste bak naar de eerste bak. Ze zitten nu in een bak waarin al verschillende keren jongen zijn geweest, zodat ze misschien hiervan zin krijgen om het ook eens te proberen. De eerste bak krijgt een beetje meer daglicht dan de bak waar ze voorheen in zaten en ze lijken mij nu een beetje levendiger te worden. Ze zien er in elk geval nog altijd prachtig uit en het laatste jong van hun heb ik pas twee weken geleden verkocht. Hier kun je ze zelf zien en natuurlijk mag je ze ook beoordelen met de scores die je onderaan dit artikel kan geven.
Ik hoop dat ze nu ook de smaak te pakken gaan krijgen en gaan beginnen afleggen, want zeg nu zelf, wie wil er geen jongen van zulk een prachtige vissen:
Vanmorgen waren de eitjes van het andere koppel ook uitgekomen. Ik heb dus nu 2 bakken met jonge larfjes. De larfjes die eerst zijn uitgekomen zijn allemaal in een hoopje bij elkaar gaan zitten, zodat het moeilijk is om te zeggen of er soms zijn verdwenen. Gisteren telde ik er ongeveer 150. Het andere legsel is voor het grootste deel wit geworden. Hier zitten maar een tiental larfjes op de kegel. Blijkbaar is dat mannetje niet zo heel goed in het bevruchten van de eitjes of is zijn zaad niet goed. Misschien is hij toch nog te jong om er echt veel van terecht te brengen. Ik ga seffens toch proberen om de bescherming rond het eerste legsel uit te nemen. Dat koppel heeft de vorige keren zijn eitjes en larfjes goed verzorgd, behalve de laatste keer toen ze de eieren hebben opgegeten. Dat was toen wel mijn fout, zoals je je nog wel zal herinneren. Ik ga ze natuurlijk een tijdje in het oog houden om te zien of alles goed gaat, anders gaat de draad er terug rond. Het vrouwtje van het andere koppel heeft de vorige keer de jongen opgegeten, tenminste dat denk ik. Vermits het er nu toch niet zoveel zijn, ga ik haar nog niet weghalen. Moest het zijn dat de jongen dan weer verdwijnen, dan weet ik dat zij ze opeet, want door de afvoer kunnen ze niet meer heen. In dat geval gaat zij er de volgende keer uit voordat de jongen beginnen te zwemmen. Nu moet het blauwe koppel stilaan ook wel beginnen met afleggen. Ze zijn niet meer zo schrikachtig en zijn terug mooi op kleur gekomen. Als ze binnen 2 weken nog niet hebben afgelegd, ga ik er een ander koppel in zetten.
Vanmorgen even gecheckt hoe het is met de legsels. Het eerste legsel is uitgekomen en er zitten een hele resem kleine larfjes op de kegel. Er zijn een paar eieren beschimmeld, maar normaal mag dit geen probleem zijn. Ik zal er seffens, bij het afhevelen van het vuil, proberen om deze eitjes te verwijderen met een tandenstoker. Hopelijk ga ik zo geen larfjes wegdoen want het zit allemaal heel kort opeengepakt op de kegel. Ik heb ook even geprobeerd om de draad rond de kegel weg te nemen, maar toen begon het koppel ruzie te maken en elkaar telkens kopstoten te geven. Ruzie over de kinderen dus, wie kent dat niet? Het tweede legsel is nog altijd in het stadium van eieren. Morgen zullen dit ook larven moeten worden. In dit legsel zijn er heel wat eieren wit geworden, maar ik kan niet goed zien hoe het met de rest van de eieren gesteld is. Straks ga ik ook proberen die kegel wat te draaien om een beter zicht te hebben. Als ik in die bak het vuil wil afhevelen, wordt de hevelslang telkens door pa aangevallen. Hij verdedigt zijn kroost met gevaar voor eigen leven, een heel goede huisvader dus. Ik heb nu de temperatuur een klein beetje omhoog gedaan, door 1 graad te verhogen op 1 verwarmingsstaaf. Er zitten 2 verwarmingsstaven in de bioloog ingeval eentje moet uitvallen, kan de andere de taak overnemen. Als er moet opgewarmd worden is het water met 2 staven ook vlugger warm dan met eentje. Vermits de kweekstelling in een onverwarmde plaats staat, is het 's nachts wel nodig, zelfs met de deur open naar de verwarmde vertrekken. Als het echt koud zou gaan worden, gaan we er toch een verwarming plaatsen. Maar voorlopig moet het eerst eens beginnen met warm te worden. Wat verwacht ik nu in de komende dagen? Wel, morgen moet het andere legsel het larvenstadium bereiken. Die eitjes moeten dus uitkomen. Zaterdag moet het eerste legsel het vrijzwemmende stadium bereiken en dat is het spannendste moment. Zondag zou het andere legsel zover moeten zijn dat ze gaan zwemmen. Met de filterspons die ik op de overloopbuis heb gezet moet het niet meer mogelijk zijn voor de jongen om in de filter terecht te komen. Het enige wat dus nog kan gebeuren is dat ze opgegeten worden of dat ze de ouders niet kunnen vinden. Hopelijk komen ze niet vast te zitten in de sponzen, want dat zou natuurlijk ook nefast zijn. Op Paasdag moet ik dus normaal gesproken twee zwermen jongen in mijn bakken hebben. Dat wordt nog beter dan kuikentjes krijgen op Pasen.
