Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
11-05-2009
Rare vissen!
Gisteren was het koppel Marlboro volop bezig met de overloopbuis te poetsen en met proefafzetten. Ik heb dadelijk de pomp stil gelegd, maar na een uurtje oefenen zijn ze gewoon gestopt. Heel gek! Bij het koppel dat met larven zit zijn er weer heel weinig larven over, misschien een 20-tal. De rest van de eieren was wit geworden en nu is alles beschimmeld. Nochtans doe ik er een anti-schimmelmiddel in, maar toch helpt het niet. Ik ververs ook alle dagen water in de kweekbakken, dus aan vuil water kan het ook niet liggen. De microsiemens is ook in orde en de temperatuur is niet te hoog. Toch lukt het maar niet om jongen groot te krijgen in deze bakken. Nochtans had ik enkele weken geleden van dit koppel 6 jonge visjes die 6 dagen lang hebben rondgezwommen. Toen zijn ze door de ouders opgegeten omdat ze opnieuw hadden afgelegd. Het andere koppel Leopard Snakeskin probeert nog nergens naar. Die zouden nochtans nu ook wel moeten gaan afleggen. Ik denk dat ik eens opnieuw al mijn waardes moet gaan testen, want er moet toch iets zijn dat niet klopt. Ondertussen is mijn osmose-apparaat dringend aan vernieuwing van de sedimentfilter en van het membraan toe. Normaal moet het ding enkele honderden liters water per dag kunnen produceren, maar dat is heel sterk geminderd. Dit was al mijn derde osmosetoestel, want de andere toestellen waren binnen de kortste tijd verstopt door de hoge hardheid van ons water. Eigenlijk zou ik moeten verhuizen om beter water te hebben voor mijn vissen. Als ik op 5 km van hier woonde, dan zou ik het water uit de kraan gewoon kunnen gebruiken voor mijn vissen. Dat zou al een hele kost minder zijn. Natuurlijk zou ik voor de kweek nog wat osmosewater nodig hebben, maar zeker niet in de hoeveelheden die ik nu gebruik. Vermits ik vandaag de bakken wil zuiver maken, zal er weer heel wat water verbruikt gaan worden. Amai mijn waterrekening!
Gisteren was het de dag van de filterproblemen. Eerst begon het met de pomp van de bioloog: zonder reden was de pomp stil gevallen. Ik heb toen alles nagekeken, maar er was niets verkeerds te vinden. Op het laatst heb ik gewoon de stekker even uit getrokken en toen terug in gestoken. Daarmee sloeg de pomp opnieuw aan gang. Wat een opluchting. Toen ik een half uurtje later terug ging kijken stond de pomp weer stil. Opnieuw dezelfde procedure herhaald en daarna is ze blijven werken. Ik ben natuurlijk wel een aantal keren gaan controleren of alles nog OK was, zelfs vannacht. Tot nu toe geen probleem. Effe afkloppen. Ik denk dat er ergens een slecht contact is in de stekker of in de stekkerblok van de verlengkabel. Toen ik gisterenavond de vissen hun laatste voederbeurt van de dag ging geven zag ik dat er bijna geen stroming meer was aan de oppervlakte van de bak. Er zitten bovenaan in mijn grote showbak 2 uitstromers die zorgen dat het oppervlaktewater altijd in beweging is en zo zuurstof opneemt. De pomp die achter de achterwand staat om te zorgen dat het water van achter deze wand naar voor in de bak wordt gepompt, werkte nog, maar de grote potfilter van 1400 liter per uur werkt niet. Eerst aan de filter gevoeld, die draaide, toen gekeken naar de instroombuis. Daar staat normaal een zeefje op aan het uiteinde, dat zeefje was weg en in plaats daarvan stak er een vis in de buis. Het was een corydoras aeneus die vast was komen te zitten in het uiteinde van de aanzuigbuis. Het zeefje dat moet voorkomen dat zoiets gebeurt was van de buis af en dreef bovenaan in de bak tussen de drijfplanten. Waarschijnlijk heb ik ertegen gestoten met het uithalen van een van de verwarmers die in dezelfde hoek zitten, en is het zo afgevallen. De corydoras verstopte de hele instroombuis. Van zodra ik hem eruit had gekregen hoorde ik de filter heel hard het water aanzuigen. Ik heb toen nog even het zeefje eraf genomen en er zit daar toch wel een hele sterke instroom, bijna alsof je je hand voor de buis van een stofzuiger houdt. Het visje was, spijtig genoeg, dood. Gelukkig werkt de filter nog en is de motor niet verbrand, er zal dus wel nog een beetje water langs het visje door zijn geraakt, maar niet voldoende zodat er geen stroming was aan de uitstroombuis. Misschien zat het visje er ook nog maar pas in. In elk geval, mijn filter heeft het wel overleefd. Je ziet hoe er soms door hele kleine dingen een defect kan optreden dat grote gevolgen kan hebben als het niet op tijd wordt ontdekt. Een kapotte filter van dat formaat vervangen kost toch al gauw een paar honderd euro. Zoiets heb je natuurlijk ook niet in reserve liggen. De reservefilters die ik wel heb liggen zijn van een veel kleiner formaat en kunnen op een bak van bijna 600 liter niet veel doen. De vissen zouden al vlug last hebben gekregen van nitrietvergiftiging en ziek zijn geworden of dood zijn gegaan. Ik mag er niet aan denken. In de kweekbak zit het middelste koppel nog altijd zijn eieren te bewaken het merendeel is wel weer wit geworden. Nochtans zijn alle waardes perfect om te zorgen voor een goede bevruchting. Ik denk dat het mannetje misschien door zijn voorraad sperma heen is voor deze aflegperiode. Ik kan dit koppel misschien beter wat rust gunnen na dit legsel en het opnieuw proberen met de Cobalt Blue. Mijn kopstaander heeft een ganse dag normaal gezwommen, maar sinds gisterenavond is hij weer meer beginnen op zijn kop te staan. Ik moet het nu nog eens bekijken, maar ik denk dat ik toch nog ga behandelen met een ander middel. In de kleine showbak zitten 5 Red Turquoise discussen. Er zijn hierin enkele prachtige exemplaren. Ik ga volgende week in deze bak de microsiemens eens omlaag brengen om te zien of ik hier geen koppel in kan ontdekken.
Gsiteren heeft het koppel in de middelste bak eieren afgezet. De andere koppels proberen nog nergens naar. Van het Marlboro-koppel weet ik natuurlijk niet hoe lang ze tussendoor nodig hebben, maar zij hebben pas afgelegd op 30 april, dus ze zullen er binnenkort ook wel weer aan beginnen. De twee andere koppels hadden afgelegd op 26 april, dus zou het wel kunnen dat het andere koppel Leopard Snakeskin vandaag nog gaat afleggen. Bij de meeste discussen is er tussen twee legsels een periode van 8 tot 14 dagen. De vissen kunnen zo een tijdlang afleggen en dan een tussenpauze houden. Zo hebben ze elk jaar 2 legperiodes. Het probleem is ook dat ik niet weet hoe vaak de vissen bij de vorige eigenaars al hadden afgelegd. Ik zal dus moeten afwachten hoe lang ze nog gaan doorgaan. Ik ben wel van plan om de eieren te beschermen met een kegel uit draad gemaakt, zodat ze niet kunnen worden opgegeten. Intussen zit de kopstaander weer in de quarantainebak waar hij behandeld wordt voor zijn aandoening. Ik heb deze keer een andere behandeling gekozen en na een dag begon hij al opnieuw normaler te zwemmen. Vandaag heb ik hem nog niet op zijn kop zien staan. Omdat het kopstaan ook kan veroorzaakt worden door een ontsteking in de zwemblaas heb ik de temperatuur zo laag mogelijk gehouden en antibiotica gegeven. Hij moet nu nog tot morgenavond in de quarantainebak zitten, daarna mag hij terug naar zijn vrouwtje. Zij is heel verdrietig nu hij weg is uit de bak, want ze zit de ganse tijd achterin de bak in een hoekje te pruilen. Hoe zou je zelf zijn als je man opeens werd meegenomen zonder uitleg en dan dagen lang wegbleef? Ze vertoont nu zelfs geen dominante trekjes meer tegenover het koppel Cobalt Blue discussen dat ook in de rustbak zit. Het water in deze rustbak is veel hoger van microsiemens dan het water in de kweekbakken. Als ik koppels wil overzetten moet ik eerst de µS in dit water verlagen voor ik ze kan overzetten van of naar de kweekbak. Zo wordt de overgang niet te groot. Na een paar dagen lagere waardes kan ik dan weer de waarde verhogen als de wissel is gebeurd.
Nadat ik gisteren mijn blogtekstje had geschreven dacht ik bij mezelf: "waarom niet de wedstrijd in Amerika die ik gisteren vernoemde aan de Nederlands/Belgische fora over discussen voorstellen?" Zo gezegd, zo gedaan. Ik ben lid op verschillende fora en heb op 2 ervan dit voorstel gedaan. Ik moest niet lang wachten op respons. Op een forum vond de administrator al dadelijk dat het een geweldig idee was en ging hij naar de mening van de sponsors vragen. Op het andere forum begon er een discussie over het hoe en waarom, maar de meeste mensen die reageerden waren toch heel positief. Wie weet slaat dit idee dus ook hier wel aan, zou dat niet geweldig zijn? Natuurlijk leer je op die manier heel veel bij over het grootbrengen van jonge discussen. Dat zoiets niet altijd even simpel is heb ik zelf wel ondervonden. Ik heb namelijk altijd een aantal jonge discussen die ik aan het grootbrengen ben in een aparte bak. Toen de visjes nog heel klein waren moest ik elke dag minstens de helft van het water verversen en de vissen werden 8 maal per dag gevoerd. Ik heb intussen al heel wat van deze visjes verkocht en de mensen waren heel tevreden. Ik had er 1 visje bij dat een misvorming had aan de buikvin. Deze vin was niet mooi rond gevormd, maar er was aan de voorkant precies een stuk af gesneden, waardoor ze hoekig was. Toen er iemand met zijn kinderen kwam om vissen te kopen heb ik dit visje mee gegeven. Normaal moet je zo een visje doden, maar het arme ding was helemaal gezond en levendig en de man vond het te erg om zo een visje te doden . Hij had er enkele van hetzelfde soort, zonder afwijkingen gekocht, dus heb ik hem dat visje maar mee gegeven als bonus. Hij was toch niet van plan om met de vissen te gaan kweken, zodat de afwijking niet kan worden doorgegeven aan volgende generaties. Dit is namelijk de reden dat zulke vissen worden gedood. Soms zie je een afwijking al op heel jonge leeftijd en moeten de jonge visjes worden uitgehaald en gedood. Soms komt de afwijking pas na enkele maanden tot uiting en ook dan moet de vis gedood worden. Indien een afwijkende discus zou gebruikt worden om er mee verder te kweken, kan hij de afwijking doorgeven aan zijn nakomelingen. Om te voorkomen dat de kwaliteit van de discus achteruit gaat worden alle afwijkingen er dus uit gehaald. Hoe dit visje zijn afwijking had gekregen weet ik niet, want ik heb ze als piepkleine jongen gekocht. Nieuwe jongen zijn er ondertussen nog niet te bespeuren in mijn kweekbakken. Ik denk dat de vissen misschien geen zin meer hebben om eieren af te leggen. Dit kan natuurlijk binnenkort wel gaan gebeuren met de 2 koppels die al vaker eieren hebben afgelegd, maar het koppel Marlboro is nog maar pas opnieuw begonnen, dus zij kunnen nog wel een tijdje doorgaan.
Ik ben net klaar met het lezen van de reacties op een nieuwe wedstrijd op SimplyDiscus.com. Dit is het tweede jaar dat deze wedstrijd doorgaat en ik zou willen dat ik er aan mee kon doen, maar helaas het is alleen in Amerika en Australië. Het gaat om het volgende: de deelnemers die gekozen worden krijgen elk een aantal jonge discussen van ongeveer 5-6 cm groot en dezelfde leeftijd, uit hetzelfde legsel. Ze moeten hiervoor alleen de vervoerskosten betalen. Ze moeten daarna deze discussen zo goed mogelijk groot brengen en elke twee weken foto's plaatsen op de website over hun vooruitgang. Het is ook de bedoeling dat ze alle informatie over het grootbrengen van deze discussen op het forum plaatsen, dus hun waterwaardes, waterwissels, voeding enz. Heel leerzaam allemaal. Op het einde van de wedstrijd worden foto's ingezonden van de vissen en hieruit wordt de winnaar gekozen. Ik moet zeggen dat ze hiervoor zeer strenge normen hanteren. De winnaar krijgt 2 zebrapleco's. De vissen die ze hebben gekregen voor de wedstrijd mogen ze ook houden. Zou het niet geweldig zijn moest er in België ook zo een wedstrijd kunnen gehouden worden? Je hebt dan natuurlijk sponsors nodig om de vissen te schenken, maar het moet toch kunnen op de grotere fora. Gisteren kreeg ik ook een mailtje van iemand die mij had gevraagd waar ik mijn achterwand in mijn grote showbak gehaald had. De mailtjes die we ondertussen hebben uitgewisseld over de aankoop en de installatie van deze acherwand maken dat ik heel benieuwd ben hoe deze bak er zal uitzien als er vissen in zitten. Je ziet, met discussen houden maak je nog nieuwe vrienden. Mijn vissen zijn ondertussen allemaal heel blij met hun zuivere bak. Ik heb gisteren en eergisteren al mijn bakken een groot onderhoud gegeven, dat betekent, heel rigoureus het vuil uit de bodem zuigen, de planten toppen en opnieuw planten, alle ruiten zuiver maken en een grote waterwissel doen. Ik heb heel veel planten moeten weggooien omdat bv de Cabomba enorm was gegroeid. Het was bijna een oerwoud in mijn grote showbak. Ik heb ook een 10-tal jonge Echinodorus Bleheri, dus als iemand er wil hebben, je kan ze komen afhalen, stuur mij maar een mailtje. Ik ga ze wel niet per post versturen, want dat gaat mij te veel kosten. Het zijn jonge plantjes die aan mijn moederplant stonden, ze moeten nog heel wat groeien. De kleinste zullen ongeveer 8 cm groot zijn, maar als je naast de wortels een bolletje klei steekt, zullen ze binnen de kortste tijd de hoogte in schieten. In mijn kweekstelling heeft de grote waterwissel nog niet geleid tot afzetten. Ik verwacht eigenlijk dat het vandaag zo ver zal zijn, dus moet ik deze namiddag weer heel dikwijls gaan kijken of ze nog niet bezig zijn, zodat ik op tijd mijn pomp kan uitzetten en dan begint de spanning weer te stijgen. Wat zal het deze keer geven?
Gisteren heb ik mijn handen vol gehad met het zuiver maken van de showbak met wildvang, de showbak met Rood-Turquoise discussen, de rustbak voor de koppels en de bak met jonge vissen. De voormiddag was om voor ik het wist. Ik gebruik voor het afhevelen van het water een darm met daaraan een stolpje. Dit stolpje plaats ik op de bodem en daar zuigt het de bovenste laag fijn grind op en doet dit opwervelen. Al het vuil dat zich hierin bevindt gaat door de darm naar de afvoer, terwijl het grind dat zwaarder is, terug op de bodem valt. Je moet hierbij natuurlijk wel opletten dat je het stolpje niet te diep in de bodem duwt, anders gaat je grind mee weg. Zo doe ik de bodem telkens stukje per stukje, zodat er geen vuil blijft liggen. Ondertussen worden ook dode plantendelen verwijderd en worden zo veel mogelijk slakken uit de bak gehaald. Ik heb in mijn bakken wel de slak Anentome helena zitten, maar die krijgen de slakjes niet bijgehouden. De Anentome is een slakkenetende slak. Als er geen slakken meer voorhanden zijn dan eet ze afgestorven plantendelen. Slakken heb je namelijk altijd in je bak, maar trop is te veel en dan is de Anentome een handig beestje. Vandaag moeten de kweekbakken nog eens goed onder handen genomen worden. Ik ben daarvoor nog osmosewater aan het maken. Als alles goed gaat moet er deze week weer worden afgelegd door enkele koppels. Ik heb een bescherming rond de overloopbuizen gemaakt, zodat ze hier niet op gaan afzetten, want dan kan ik geen beschermkegel over de eieren zetten. Er is wel een probleempje met het muggengaas dat ik bovenaan rond de overloopbuis had gezet. Als ik dit niet elke dag goed zuiver maak, begint de waterspiegel in mijn bakken te stijgen. Als dat niveau stijgt, zakt het niveau in de bioloog, zodat mijn pomp droog zou kunnen staan. Dat zou natuurlijk nefast zijn. Het probleem is dat er altijd voer en plantenafval tussen de drijfplanten blijft hangen en dat gaat in het gaas vastzitten en verstopt de gaatjes. Je ziet dus dat er altijd wel ergens een probleempje is dat moet worden verholpen. Ik ga proberen om daar vandaag een oplossing voor te vinden. Als alles terug goed zuiver is en mijn waterwaardes zijn goed, dan hoop ik dat ik deze keer terug jonge visjes kan krijgen in mijn bakken. Het is natuurlijk spijtig dat ik mijn kweekbakken niet ergens kan zetten waar niemand door moet en waar de vissen dus niet gestoord worden. De minste schrikreactie is genoeg voor discussen om hun eieren of hun jongen op te eten. Je zou bijna denken dat ze niet gevoerd worden, terwijl ze toch een zeer gezond en gevarieerd dieet krijgen. Ik begin 's morgens met droogvoer voor discussen of vlokkenvoer met algen en spinazie. De rest van de dag krijgen ze dan afwisselend witte, rode en zwarte muggenlarven, mysis, mosselvlees, runder- of kalkoenhart en artemia. In het begin wilden ze het droogvoer en de vlokken niet eten, maar als je een beetje volhoudt, raken ze wel gewoon aan de smaak. De droogvoeren bevatten namelijk altijd toegevoegde vitamines en mineralen die de vissen nodig hebben om gezond te blijven en dat is toch de bedoeling.
Het is niet gelukt. De jonge visjes zijn niet op de ouders gaan zitten, maar achterin de bak tegen de ruit blijven hangen. Het enige visje dat al op de ouders zat is ook weg. Goed dat dit koppel al een keertje jongen heeft gehad die wel goed waren verzorgd, anders zou ik weer denken dat ze de jongen opeten. Mijn waterwaardes gisteren nog eens gecontroleerd en een grotere waterwissel gedaan. Hopelijk gaan ze nu vlug weer over tot afzetten. Ik ga ondertussen mijn microsiemens nog wat laten zakken, die stond gisteren op 100. Als je met discussen wil kweken, zijn de belangrijkste waterwaardes de PH, de microsiemens en het nitraatgehalte. De PH zou laag moeten zijn, nl tussen de 6 en 6,5. Het nitraatgehalte moet zo laag mogelijk zijn en liefst niet hoger dan 25 mg/l. Dit krijg je alleen door zo veel mogelijk te verversen en door geen voedsel in de bak te laten liggen. Wat ook wel helpt om je nitraat laag te houden is eendenkroos. Als je dit als drijfplant in je bak legt, vreet het je nitraatgehalte wel op. Ik zou het wel niet aanraden, want eendenkroos kan je heel moeilijk terug kwijt geraken als je het weg wil doen. Het kleinste stukje dat blijft liggen is voldoende om na enkele dagen weer een nieuw tapijtje op je water te hebben. Het groeit namelijk zo snel dat je heel vaak een gedeelte moet afscheppen om het bij te houden. Ik heb ooit eendenkroos in mijn bakken gekregen door een plantje dat ik van iemand had gekregen. Op geen tijd lag de hele oppervlakte van mijn bak vol met dit plantje. Omdat ik bij de verzorging van de bakken van de ene bak naar de andere ging met de hevelslang, had ik zelf al in elke bak een stukje eendenkroos gebracht met als gevolg dat al mijn bakken vol lagen. Ik kan je verzekeren dat ik een ganse dag heb gewerkt om al die bakken vrij te krijgen van eendenkroos. Het nitraatgehalte in mijn bakken was wel zeer laag geworden. Wat de microsiemens betreft: als je die niet kan meten zal het kweken heel moeilijk zijn. Dit is namelijk zowat de belangrijkste waarde voor het kweken van discussen. Je hebt al een microsiemensmeter voor minder dan 50 euro. Je moet je microsiemens ergens tussen 85 en 100 houden. Dit kun je krijgen als je heel zacht water uit de kraan hebt of door toevoeging van regenwater, osmosewater of water dat door een kation-anionenwisselaar is gegaan. Ikzelf gebruik osmosewater want het kraanwater is in mijn gemeente zeer hard en hoe harder het water, hoe hoger de microsiemens. Als je regenwater wil gebruiken, moet je wel opletten dat er in jouw streek niet te veel industrie is. Daardoor wordt het regenwater namelijk heel erg vervuild. Als je wel regenwater kan gebruiken, kun je best water opvangen nadat het al een tijdje hard heeft geregend. Je mag je regenwater wel niet opvangen van de afvoer van een dak, want dan neem je weer heel wat vuil mee dat op je dak en in de goot bljift hangen. Als je het regenwater nog eerst door actieve kool filtert, zijn de meeste schadelijke stoffen er uit. Het probleem met regenwater gebruiken is dat het soms in de zomer lange tijd niet regent en je dus geen water voorhanden hebt. Niet dat dat de laatste zomers een probleem zou geweest zijn, maar wie weet wat het dit jaar wordt. Wat de KH en de GH betreft: je krijgt alleen een goede microsiemens als deze waardes laag zijn. Nitriet mag er heel zeker niet in je bak zijn, maar als je een goede filter hebt zul je dat ook niet krijgen. Een potfilter moet je natuurlijk wel regelmatig schoon maken. Hierbij moet je er op letten dat je niet de ganse inhoud van de potfilter gaat vervangen, want dan kieper je al je goede bacteriën weg en dan ga je zeker nitriet krijgen. Je vervangt best telkens alleen het materiaal van je voorfilter, bv watten. Als je hiervoor spons gebruikt, kun je die natuurlijk gemakkelijk uitspoelen. Ik gebruik een bioloog en hoef deze dus niet zo vaak zuiver te maken. Het vuil dat door mijn filtermaterialen heen gaat, zal onder de roosters op de bodem van de bioloog gaan liggen. Ik kan dat via een slangetje tussen de scheidingsruiten uit hevelen. In het eerste vak van mijn bioloog ligt spons. Als ik die uitspoel heb ik al heel veel van het vuil dat in mijn bioloog zit verwijderd. Om heel veilig te spelen, kun je best nadat je je filter hebt gekuist de eerste dagen even je nitrietgehalte meten. Moest je onverhoopt toch te ijverig geweest zijn, dan kun je altijd nog je filter helpen door toevoeging van bacteriën die je koopt in de winkel. Ammoniak is ook nog iets dat je zeker niet in je bak mag hebben, maar het ijzergehalte van je water is niet zo belangrijk omdat je normaal toch geen planten in een kweekbak zet. Wil je er toch planten in, dan moet je wel ijzer in je water hebben, anders gaan je planten het niet goed doen. Voor de kweek is echter een kale bak het gemakkelijkst schoon te houden. En ik die vroeger in school dacht dat ik scheikunde toch nooit zou nodig hebben in mijn latere leven....
Ik was gisteren zo blij met mijn nieuwe eitjes van het Marlboro koppel, maar een uurtje later waren ze allemaal opgegeten. Ik had geen bescherming over de kegel gezet omdat ik de eerste keer wou zien of ze de eieren zouden opeten. Ik weet nog niet hoe dit koppel zijn legsels verzorgt, dus moet ik dat uit ondervinding leren. Waarschijnlijk zijn ze ergens van geschrokken en hebben ze daarom de eieren opgegeten. Volgende keer ga ik er wel een bescherming over zetten. Bij het koppel met de larven waren gisterenavond de jongen beginnen zwemmen. Er zaten er nu en dan een paar op de ouders, maar de rest zwom nog rond. Vanmorgen zitten alle jongen op de achterste ruit, dus nu hoop ik maar dat ze op de ouders gaan komen zitten, anders halen ze het niet. Ik begin ondertussen te denken dat ik alleen maar probleemkoppels heb, want de kweek wil maar niet lukken. Telkens is er een kleinigheid waardoor de eieren of de jongen verloren gaan. Aan mijn waterwaardes kan het niet liggen, want die hou ik nauwlettend in het oog. Overal op de clubs waar ik navraag wat de reden dan wel kan zijn, wordt mij gezegd dat niemand zijn goede koppels verkoopt en dat ik de reden hierin moet zoeken. Toch geef ik het niet op. Ik heb al jongen gehad die bijna een week oud waren voor ze door de ouders werden opgegeten en als ik zorg dat ik alle risico's kan vermijden, dan moet ik uiteindelijk tot resultaat komen, zelfs met probleemkoppels. Lukt het zo niet, dan ga ik zorgen dat ik alles klaar heb om de kegels met de jongen in een aparte bak te zetten en de jongen zo groot te brengen. Natuurlijk mogen de ouders de eieren dan niet op de overloopbuis afleggen, want die kan ik niet uit de bak halen. Intussen krijgen ze nog tot het einde van mei om hun jongen zelf groot te brengen voordat ik ga omschakelen naar artificiële opkweek.
Gisteren zijn we de ganse dag weg geweest, we zijn even thuis geweest tussen de middag om de honden uit te laten en zijn pas tegen de avond terug thuis gekomen. Toen ik de vissen ging voeren deed ik een heel mooie ontdekking: het koppeltje Marlboro heeft eieren afgelegd. Het is de eerste keer dat ik dit koppel in een kweekbak heb gezet, dus ik moet afwachten hoe het gaat worden. Tot nu toe zorgen ze heel mooi voor de eieren en ze doen dit om beurt, dus dat zit al goed. De eieren zien er ook heel mooi oranje en glanzend uit, heel gezond, zo te zien. Het is natuurlijk altijd afwachten, dat heb ik intussen ook al wel gemerkt met de andere koppels, zeker omdat ook deze keer de filter niet is stilgelegd tijdens het afzetten. Dit koppel heb ik gekocht bij dezelfde persoon bij wie ik het koppel Cobalt Blue gekocht heb. Die man stopte met de hobby en verkocht daarom zijn koppels. De Cobalt Blue hebben tot nu toe nog niets gedaan, maar zij kunnen natuurlijk juist tussen twee periodes in zitten. Een discus heeft namelijk elk jaar 2 periodes waarin ze afleggen, met daartussen een rustperiode. Misschien dat ze meer geneigd zijn om af te zetten als ze uit het gezelschapsaquarium terug worden gezet in de kweekbak, zoals met dit koppel is gebeurd. Het koppel dat met larven zit is nog altijd goed voor ze aan het zorgen. De larven wiebelen heen en weer op de kegel, soms zitten ze meer naar voor of meer naar boven, dan weer meer naar achter of meer naar onder. De jonge visjes zouden deze avond eventueel kunnen gaan zwemmen, want ik heb gemerkt dat de jongen van dit koppel meestal nogal snel zijn om te beginnen zwemmen. Het is nu wel zo dat de temperatuur van het water nog een beetje lager staat omdat dan de eieren minder vlug beschimmelen en dat heeft ook effect op de snelheid waarmee de larven zich ontwikkelen tot vrijzwemmers. In elk geval zouden ze morgen moeten gaan zwemmen. Morgen is dan weer zo een dag dat ik weinig tot geen tijd ga hebben om voor de vissen te staan om ze te observeren, want morgen is het feest voor de verjaardag van mijn vader. In de voormiddag moeten we alles klaar zetten en in de namiddag is dan het feest. Afwachten dus wat het gaat geven met de visjes.
Ik ben laat vandaag met het schrijven van mijn tekstje, maar ik ben eerst nog naar de kapper geweest en dat heeft de hele voormiddag geduurd. Met de vissen is alles ondertussen goed. De larven zitten nog op de kegel en trillen er op los. De trotse ouders zijn helemaal donker gekleurd en klaar om de jongen te laten eten van hun slijmhuid. Het koppel Cobalt Blue dat ik in de gezelschapbak heb gezet blijft voorlopig nog in een hoekje zitten, want ze worden elke keer verjaagd door het Marlboro-koppel dat nog in die bak zat. Vermits ik het mannetje van dat koppel enkele dagen apart ga zetten om hem opnieuw te behandelen tegen het kopstaandersyndroom, hoop ik dat het nieuw ingebrachte koppel wat meer kans krijgt om zich te laten gelden. Ik voer nu op twee plaatsen, zodat ze tenminste wat te eten kunnen krijgen, want het mannetje van het Marlboro-koppel verjaagt hun steeds weer. Ondertussen staat er een quarantainebak te draaien om dat mannetje in onder te brengen voor zijn behandeling. Voor de rest is geen nieuws voorlopig nog goed nieuws, hopelijk blijft dat ook zo.
Gisteren was het de grote verhuisdag. Het koppeltje dat zoveel eieren had afgezet en waarvan het mannetje deze keer de eieren heeft opgegeten is terug herenigd. Het blauwe koppel Cobalt Blue is verhuisd naar de gezelschapsbak en vervangen door een koppeltje Marlboro. Hopelijk komen deze beide koppels vlug tot afzetten. Het koppeltje dat zijn jongen had opgegeten om opnieuw af te zetten heeft gisteren een groot deel van de eieren van hun legsel opgegeten. Waarschijnlijk was er met deze eieren iets mis. Zij waren al bezig met afzetten voor ik terug thuis was om de filter uit te schakelen, dus dat zullen eieren geweest zijn die niet bevrucht waren. Toch zitten er nu nog een veertigtal larven op de kegel. Ze worden goed bewaakt door ma en pa. Als alles goed gaat moeten deze larven tegen zaterdag beginnen zwemmen. Hopelijk lukt het deze keer ook om ze te houden want dit zou al een heel mooi nestje zijn om groot te brengen. Ik weet nu natuurlijk ook wel dat ik zal moeten oppassen dat de ouders de jongen weer niet gaan opeten als ze opnieuw zouden gaan afzetten. Daarom ga ik de jongen bij de eerste tekenen van afzetten uit de bak halen en apart van de ouders verder opvoeden. Als ze al maar eenmaal zo ver zijn dat ze artemia eten, dan moet dat lukken. Tenminste dat hoop ik. Binnenkort is er weer de vergadering van de discusvrienden. Altijd heel interessant en dat zal deze keer zeker het geval zijn, want de discusexpert van België komt een spreekbeurt geven over het vangen en overbrengen van wildvang discussen naar België. De week erna kunnen we dan met zijn allen bij hem in de zaak achter de schermen gaan kijken hoe de discussen worden behandeld als ze in quarantaine zitten. Ik denk wel dat daar veel volk naar toe zal komen, hoewel het is voor mensen uit Oost- en West-Vlaanderen natuurlijk niet zo evident om op een maandagavond naar Limburg te komen en daar pas weer laat te vertrekken naar huis. Ze zijn dan al vlug een uurtje of vier onderweg. Je moet als discusliefhebber ook iets over hebben voor je hobby natuurlijk. In ieder geval, ik zal er zeker zijn.
Omdat ik de vorige keer gezien had dat het vrouwtje van het koppel in de laatste bak, de jongen aan het opeten was toen ze begonnen te zwemmen, heb ik gisterenmorgen het vrouwtje uit de bak gehaald. Vanmorgen had het mannetje wraak genomen en alle eieren opgegeten. Hij zal zijn buik wel goed vol hebben nu, want het waren meer dan 500 eieren. Waarschijnlijk vond hij het een onmogelijke taak om er alleen voor te zorgen. Ik ga het vrouwtje dus seffens terugzetten. Hopelijk zijn ze zo blij dat ze elkaar terugzien dat ze dadelijk opnieuw beginnen met afzetten. Ofwel gaat zij hem zo over zijn voeten geven dat hij hun kinderen heeft opgegeten dat er voorlopig niets in huis komt van afleggen. In de middelste bak zit het koppel nog heel mooi zijn eitjes te bewaken. Er zijn er wel heel wat wit geworden, maar dat was te verwachten. Dit koppel had al bijna de helft van de eieren afgezet toen ik thuis kwam. Ik was dus heel laat met het uitzetten van de filter. Ik hoop eigenlijk ook op nesten jongen van 40 - 60 stuks. Zeer grote nesten moet je weer gaan opsplitsen en in aparte bakken beginnen opkweken, dus meer verbruik van water en elektriciteit. Mijn rekening zal al wel torenhoog gaan zijn op het einde van het jaar. Gisteren was er vergadering van de club. Er was een voorstelling van een bezoek dat enkele clubleden brachten aan 2 grote openbare aquaria in Parijs. Prachtige beelden om te zien. De clubleden waren ook gaan kijken in aquariumwinkels in Parijs om te kunnen vergelijken met hier. Het aanbod van vissen was daar zeer beperkt, slechts een vijftal soorten, en de prijzen waren verschrikkelijk hoog. De klaargemaakte aquaria die er verkocht werden konden gemakkelijk de eerste prijs winnen in kitcherigheid. Het was allemaal gekleurd grind voor de bodem, namaakplanten in allerlei kleuren en beeldjes in de bakken van koeien, neushoorns, kikkers en meer van die dingen die geen enkele rechtgeaarde aquariumhouder met een stok wil aanraken. Als vis zat er dan in zo een bak een enkel goudvisje. Die dingen werden dan weer verkocht voor meer dan honderd euro voor een bakje van 50 cm. Alle winkels in de buurt hadden eenzelfde aanbod, precies alsof ze allemaal samen hun inkopen deden bij dezelfde leverancier. Heel wat anders dan hier dus waar je een heel uitgebreid aanbod hebt in de winkels en waar de prijzen nog normaal zijn. Vandaag wordt er dus weer verhuisd in mijn bakken. Eerst en vooral het vrouwtje Leopard Snakeskin terug bij haar mannetje, dan het koppel Cobalt Blue in de gezelschapsbak en een van de koppels Marlboro in de kweekbak. Ik ben eens benieuwd wat die gaan doen.
Gisteren was het de 6de levensdag van de jonge larfjes. Ze waren al heel mooi gegroeid en heel erg levendig. Ik had er vrijdag nog een mooie foto van gemaakt. Het is een macro-opname, zodat je de bouw van de visjes al duidelijk kan zien.
Mooi, vind je niet? Gisterenavond zijn de ouders dan opnieuw beginnen afzetten. Dit was waar ik al voor gevreesd had. Toch hebben de jongen nog tot gisterenavond laat rondgezwommen zonder dat de ouders ze iets deden. Ze waren al heel vinnig en konden al heel goed zwemmen. Vanmorgen waren ze echter verdwenen. In de bak zitten nu wel 295 nieuwe eitjes. Vlak nadat het koppel in de middelste bak was beginnen afzetten kreeg het koppel in de laatste bak ook weer zin. Zij hebben maar liefst 508 eitjes afgezet, een recordaantal. Ik heb vanmorgen het vrouwtje uit de bak gehaald en apart gezet bij de Marlboro's. Het mannetje zorgt goed voor de eitjes, dus hopelijk nu ook voor de nieuwe jongen. Nu maar hopen dat er geen verdwijningen meer voorkomen en dat zaterdag alle jongen beginnen zwemmen. Als ik dan nog maar een vierde kan overhouden van alle eieren, dan heb ik nog een heel mooi groot nest om groot te brengen want dat zouden er in totaal nog een tweehonderd zijn. Om de overloop te beschermen tegen induikelende jongen heb ik er nu de kammetjes op staan met daarrond dubbel muggengaas en dan nog de drijfplanten. Om daardoor te geraken moet je al microscopisch klein zijn. De artemia die ik zaterdagavond had opgezet om te laten uitkomen zullen vandaag geen kleine hongerige maagjes moeten vullen. Ik vind het toch wel spijtig dat ik mijn vijf kleine babytjes kwijt ben. Hopelijk komen er een paar honderd nieuwe voor in de plaats. Dat zal een mooi zicht zijn!!! Duim je voor mij?
Vanmorgen zaten er nog 5 jongen op de ouders. Eentje is dus gesneuveld. Ze beginnen nu al veel beter te zwemmen en schieten af en toe over en weer tussen pa en ma, precies of ze vangertje aan het spelen zijn. Toen ik gisteren het vuil van de bodem wou hevelen had ik moeite om ze niet mee op te hevelen, want ze zijn verschrikkelijk nieuwsgierig en komen kijken wat die vreemde buis nu eigenlijk in hun bak komt doen. Ze willen er net als pa en ma aan komen pikken om ze te verjagen. Ik kan vanaf zondag beginnen met het voeren van baby-artemia. Eenmaal ze dat eten kan ik na een paar dagen ook beginnen met ander heel klein voer te geven zoals watervlooien of voedertabletjes. Ik had mij al voorzien op diepvries-baby-artemia ingeval mijn kweek niet zou lukken, maar met de kweekschaal die ik gehaald heb denk ik niet dat er veel problemen zullen zijn. Ik ga dus straks een eerste kweek opzetten. Ik heb natuurlijk niet zo heel veel jongen om bij te voeren, maar ze moeten de artemia toch krijgen om goed op te groeien. Hopelijk is er tegen volgend weekend een nieuw legsel dat ik samen met deze vijf babytjes kan laten opgroeien. Ik ben ook nog bezig met op te zoeken wat de gemakkelijkste manier zou zijn om de jongen artificieel op te laten groeien, ingeval de man de jongen ook zou opeten als hij er alleen voor staat. Ik ben ook aan het overwegen om van een volgend legsel een gedeelte te nemen om op die manier op te kweken, als test. Indien de man dan de jongen opeet, heb ik er hopelijk toch nog over van de artificiële kweekpoging. Ik heb daar wel nog een paar dingen voor nodig. Eerst en vooral moet ik er zo veel mogelijk over zien te weten te komen. Toen ik gisteren water ververst had in de bakken, begon het andere koppel eventjes te pikken aan de kegel, maar ze hebben het toch nog niet gewaagd om nieuwe eieren af te zetten. Het blauwe koppel krijgt dan telkens zijn strepen en staat geconcentreerd naar de kegel te kijken, maar daar blijft het bij. Volgende week heb ik het te druk om veel te gaan uitproberen want vrijdag is er de tuindag in Bokrijk en zaterdag hebben we met de hele familie een feestje gepland voor de 85ste verjaardag van mijn vader. Voor dat feestje moet ik nog iets bakken om mee te nemen en met 7 kinderen en hun partners, 12 kleinkinderen met hun partners en 10 achterkleinkinderen, wordt het een hele groep feestvierders. Daartussen door moet ik nog zorgen voor feestversiering en ik moet ook naar de kapper en daar ben je al een halve dag mee kwijt.
Het is nu dag drie sinds het vrijzwemmen van de jongen. Er zijn er in de middelste bak nog 6 overgebleven. Dat is natuurlijk wel een heel klein nestje, maar ik wil toch proberen om te zien hoe het lukt om ze verder groot te brengen. De beide ouders zorgen in elk geval zeer goed voor hun kroostje. Vanmorgen waren een paar van de jongen in een hoekje bovenin de kweekbak aan het rondzwemmen. Ze werden in het oog gehouden door pa die er vlakbij zwom. Hier zie je hoe de jongen er zojuist uitzagen:
Als je goed kijkt zie je 4 jongen op de rugvin van de vader zitten, de andere jongen zitten op zijn andere zijde. De beide sprieten die je ziet zijn de borstvinnen van de moeder die boven hem zwom. De ouders wisselen elkaar nu ook af bij het verzorgen. Gisteren zaten de jongen nog verdeeld op ma en pa. Soms zwemt de ouder die de jongen verzorgt plots weg en dan zie je de jongen die zich niet aan deze beweging verwachtten ineens achterblijven en vlug op zoek gaan naar de ouderdieren. Ik kan mij voorstellen dat het geknibbel van de jongen aan de slijmhuid voor de ouders heel irritant moet zijn, zeker als het gaat om een groot nest gelijk in de andere bak zat de eerste dag. Die beide dieren zaten gewoonweg volgepakt met jongen, ze zaten zelfs tot op hun ogen. Ik dacht er toen aan om een gedeelte van die jongen over te zetten bij de ouders in de middelste bak omdat zij er toch veel minder hadden en zo zou de druk voor het andere koppel iets minder zijn geweest. Als de jongen ongeveer van dezelfde leeftijd zijn, kun je dat namelijk doen. Als het andere koppel volgende week eieren gaat afzetten, dan kan ik dat niet meer doen omdat dan het verschil in leeftijd tussen de beide groepen jongen te groot is tegen dat de nieuwe jongen gaan zwemmen. Het kan natuurlijk ook wel zijn dat als het koppel in de andere bak gaat afleggen, de hormonen die in het water vrijkomen ervoor gaan zorgen dat het koppel dat nu met jongen zit, ook wil gaan afzetten. Dit kan dan voor hun een aanleiding zijn om de jongen op te eten en opnieuw af te leggen om te proberen een groter nest te krijgen. In dat geval zou ik wel weer jongen kunnen uitwisselen tussen de beide koppels. Ik ben echter van plan om het vrouwtje van het koppel dat nu geen jongen meer heeft, na het afzetten te verwijderen zoals ik nog heb gedaan. Moesten de beide koppels gelijktijdig opnieuw gaan afzetten, dan denk ik toch dat ik een deel van het andere nest bij dit koppel ga zetten omdat zij nu een goede broedzorg ontwikkeld hebben. Ik heb gisteren ook weer iets op de overloopbuis gezet om ervoor te zorgen dat er geen jongen meer kunnen worden weggezogen door de stroming in het water. Samen met de drijfplanten moet dit voldoende zijn om de jongen tegen te houden. Hopelijk lukt het hiermee en blijft er niet te veel vuil in hangen zodat de overloop gaat verstoppen en de bakken overlopen. In elk geval is het al sinds gisteren goed gebleven.
Het was echt prachtig om te zien hoe gisterenmorgen de jonge visjes rond hun ouders zwommen. In de middelste bak was het toch een mooie zwerm en in de achterste bak zaten er zoveel jongen op de ouders dat het een ongelooflijk gewriemel was rond hun lichamen. Heel mooi om te zien. Ik heb dat zo even in het oog gehouden om te zien of alles goed ging en ben toen aan het huishouden begonnen. Toen in een paar uurtjes later ging kijken waren het precies minder jongen en in de achterste bak zat het mannetje verstopt tussen de overloopbuis en de zijwand. Het was niet goed te zien of de jongen op hem zaten of ergens in een hoekje. Door de drijfplanten is er nog maar weinig licht in de bakken. Hij bleef daar maar hangen, terwijl in de middelste bak de ouders rondzwommen met hun jongen op hun lichaam. Toen ik terug kwam van de wandeling met de honden zag ik dat er nog maar heel weinig jongen over waren. Toen ik de vissen even in het oog hield zag ik het vrouwtje in de achterste bak de jongen van de zijde van het mannetje afpikken. Hij stootte haar met zijn kop in de zij om haar weg te jagen, maar ze spuwde het jong niet terug uit. Ik heb haar nog even uit de bak gehaald, maar het was al te laat. Er waren bijna geen jonge visjes meer over, dus heb ik haar maar terug gezet. Wat haar - na al die dagen goed voor haar kroost gezorgd te hebben - heeft doen overgaan tot het opeten van de jongen begrijp ik nog niet goed. Ze kan niet geschrokken zijn van iets, want er was niemand meer in de bijkeuken geweest. Toch heeft ze die hele mooie zwerm van enkele honderden jongen gewoonweg opgegeten. Misschien kon zij de drukte en het geknabbel aan haar slijmlaag niet meer aan en is ze de jongen beginnen opeten om dat te doen stoppen. Ik kan haar dus in het vervolg niet meer in de bak laten zitten als de jongen beginnen te zwemmen. Het klinkt misschien gek, maar het mannetje zag er verdrietig uit. Ik was het in elk geval wel. In de andere bak zijn er ook nog maar enkele jongen over, maar daar zorgen de ouders er zeer goed voor. Waar de rest van de jongen heen is is voor mij ook een raadsel. Ze zullen toch niet een deel van de jongen opeten en de rest goed verzorgen zeker. Ik heb ondertussen nog geen foto's gemaakt van de jongen omdat ik de vissen niet wil doen schrikken met het flitslicht. Ik ga nu maar afwachten wat er gaat gebeuren met de paar jongen die ik nog over heb.
Vandaag is het dus de grote dag, de larfjes moeten nu gaan vrijzwemmen. Dit is een heel spannend moment, want als ze de ouders niet kunnen vinden om van hun slijm te eten, dan zijn ze na een korte tijd verloren. De beide ouders zorgen nu goed voor de twee nesten larven, dus de kans dat ze een van de ouders vinden is al groter dan bij het vorige nest toen ik de moeders heb moeten weghalen. Er is nu gewoonweg het dubbel van ouder om te vinden. Natuurlijk is het ook belangrijk om te zien of ze niet door de afvoer gaan verdwijnen. Om te zorgen dat ze niet te ver naar achter in de bak gaan zwemmen, eenmaal ze hiermee gaan beginnen natuurlijk, heb ik het licht vooraan op de bak geplaatst. De overloop staat achterin, dus dan gaan ze al de verkeerde kant op als ze naar het licht gaan. Door de drijfplanten hoop ik ook dat ze worden tegen gehouden voor ze door de afvoer verdwijnen. Op dit ogenblik zijn er al enkele jongen die een eerste poging hebben gewaagd. Ze zijn door hun ouders ingehaald en op de kegel gezet. Ze zullen nu stilaan allemaal moeten gaan proberen te zwemmen, tot de ouders het opgeven om hun terug te vangen en op de kegel of de buis te zetten. Ik ben tussendoor even gaan kijken omdat de pc was uitgevallen en ja hoor: in beide bakken zitten er jongen op de ouders. In de middelste bak zijn ze al allemaal van de buis af, in de andere bak zitten de meeste larven nog op de buis, maar sommige zitten ook al op de ouders. Dit is prachtig, je zou het in levende lijve moeten zien. Ik schrijf nu telkens een klein stukje bij omdat de pc elke keer uitvalt en zo heb ik toch telkens iets kunnen bewaren. Er is iets mis met de koeling van de computer, waardoor hij telkens uitvalt. Terug naar de visjes. Na een paar dagen moeten de jongen al zo gegroeid zijn dat ze tegen de stroming van de filter in kunnen zwemmen en dus niet meer in de overloop terecht kunnen komen. Hopelijk geraken ze zover, zeker nu het al gelukt is tot dit stadium. In elk geval zullen de ouders van nu af aan goed voor hun kroost gaan zorgen en dat is heel belangrijk bij discussen omdat het bij deze vissen de ouders zijn die de eerste weken moeten zorgen voor hun jongen. Natuurlijk kan ik ze al na een dag of 5 beginnen bijvoeren met vers uitgekomen artemia, maar toch moeten ze dan nog huidslijn van de ouders kunnen eten. Ik durf echter niet meer verder vooruit te denken, dus gaan we gewoon genieten van elk moment dat de jongen er zijn. Ik zal zo vlug mogelijk foto's of een filmpje plaatsen zodat je kan meevolgen hoe het gaat met de beide gezinnetjes.
Met discussen kun je altijd voor verrassingen komen te staan, zo ook gisteren. Ik had het vuil van de kweekbakken afgeheveld en dacht dat dat een goed moment zou zijn om te testen of het koppel uit de middelste bak zijn jongen nog zou opeten. Ik nam dus de beschermdraad van de kegel weg terwijl ik de bakken terug bijvulde. Het vrouwtje begon dadelijk aan de kegel te pikken om de witte eitjes te verwijderen tot ze plots een larfje in haar mond nam. Ik stond met ingehouden adem te kijken wat er ging gebeuren. Ze stond nog wat te kauwen op het jong, maar plots zwom ze weg naar een ander deel van de kegel en daar spuwde ze het terug uit. Je kan je wel indenken hoe blij ik was dat ze het niet opat, want in de middelste bak zijn maar een 40-50 eitjes uitgekomen en de vorige keren at het vrouwtje de eitjes op als ze er aan kon geraken. Ik ben in de loop van de morgen telkens opnieuw gaan kijken of de larfjes er nog waren en ja hoor, ze zaten nog allemaal mooi op de kegel. De ouders hadden intussen al een stukje van de kegel gepoetst. Toen het tijd was voor de wandeling met de honden dacht ik vlug terug te zijn, maar het was zo mooi buiten dat we toch een uur gewandeld hebben. De honden vonden het heerlijk. Bij thuiskomst ik natuurlijk in vliegende vaart de bijkeuken in om te kijken hoe het was met de middelste larfjes en toen ik in de bak keek, viel ik bijna om. De kegel was helemaal kaal. Ik begon al van: "O neen, hebben ze hun jongen nu toch weer opgegeten", toen ik wat dichterbij keek zag ik het volgende :
Het is natuurlijk niet hetzelfde als in de bak ernaast, dit dus:
maar ik ben heel blij dat ze hun jongen niet hebben opgegeten en dat ze de larfjes zo goed verzorgen dat ze ze zelfs hebben verplaatst naar de overloop om te kunnen zorgen dat er geen vuil meer tussen de jongen zit. Er was namelijk op de witte eitjes al wat schimmel gekomen. In het vervolg kan ik de ouders dus gewoon laten zorgen voor hun eitjes zonder dat ik er een bescherming rond moet zetten. Dat is beter omdat een koppel met goede broedzorg dan dadelijk alle onbevruchte eitjes eruit haalt zodat deze niet gaan beschimmelen. Je ziet het, zelfs een koppel dat al een tijdje bezig was met zijn eieren en jongen op te eten kan nog leren om goed voor hun kroost te zorgen. Als alles nu goed gaat zullen ze vanavond of deze nacht moeten beginnen zwemmen. Hopelijk gaat alles dan weer goed en gaan ze vlug op de ouders zitten grazen. In ieder geval: ik ben weer dolblij dat alles tot nu toe zo goed is gegaan. En dan zeggen ze dat een kinderhand gauw gevuld is....
Gisteren zijn de eieren uitgekomen. Het grootste legsel heeft het zaterdag in de loop van de dag nog goed gedaan. In het kleinere legsel echter zijn er heel veel witte eieren gekomen. Toch zijn hierin nog een veertigtal larven tot ontwikkeling gekomen, wat een doorsnee nest is. Het grotere legsel was gisterenmorgen een wriemelende hoop van kleine larfjes op de kegel. De bescherming stond er nog rond, zodat de ouders de jongen niet konden opeten. Gisterenavond toen we thuis kwamen zaten er heel wat larven plots op de overloopbuis waar ze werden bewaakt door de moeder, terwijl de vader de rest van de jongen op de kegel bewaakte. Ik snap nog niet hoe dat is kunnen gebeuren, tenzij er een kluwentje van jongen van de kegel is gevallen, waardoor de ouders er aan konden geraken. Ik heb toen de bescherming weggenomen en op géén tijd hadden de ouders de jongen allemaal overgebracht naar de overloopbuis en de kegel zuiver gemaakt. Het is niet mogelijk om te zeggen hoeveel van die eieren zijn uitgekomen, want het is gewoon een wriemelende bal van zwarte stipjes. Het zijn er in elk geval veel. Blijkbaar heeft de moeder haar lesje geleerd door haar vorige keer weg te halen van de jongen. Ze verzorgt ze nu zeer goed. Ik ga seffens voorzichtig het vuil afhevelen en water bijvullen en ook de temperatuur van het water lichtjes verhogen. Morgenvroeg moet ik dan de pomp minder hard zetten, zodat de stroming lager is tegen dat de jongen gaan zwemmen. Hopelijk kunnen ze dan door de drijfplanten uit de overloop weg blijven, zodat ik deze keer eindelijk jongen over heb om groot te brengen. Intussen ben ik ook bezig om mijn vissen te gewennen aan droogvoer. De ene morgen geef ik droogvoerkorrels en de andere morgen geef ik vlokkenvoer. De rest van de dag krijgen ze gewoon diepvriesvoer. Ik hoop dat ik op die manier de vissen een nog gezonder menu voorschotel omdat in de vlokken en de korrels allerlei toevoegingen zitten van vitamines en mineralen die de vissen nodig hebben. De soort diepvriesvoer waarin ook plantaardig voedsel zit verwerkt, wordt door deze vissen namelijk niet zo goed gegeten. Ik gaf daarom wel altijd vitamines onder de andere voeding, maar het plantaardig materiaal moet ook in de voeding aanwezig zijn, dus probeer ik het nu zo te doen. Sommige vissen hebben er geen probleem mee gehad, maar andere vissen nemen het even in hun mond en spuwen het dan weer uit. Maar net zoals ik vroeger moest leren om spruiten te eten, zullen zij nu moeten leren om droogvoer aan te nemen. Het zou ook gemakkelijker zijn voor als wij eens met vakantie zouden willen gaan, dan kan onze zoon die nog thuis woont gemakkelijker de vissen voeren zonder al de rompslomp van het ontdooien van het diepvriesvoer en het afspoelen onder de kraan. Indien je namelijk diepvriesvoer geeft dat nog niet ontdooid is, komt ook al het vuile water dat in de blokjes zit mee in je aquarium en zal zo je water snel vervuilen.
Tot nu toe gaat alles prima met de eitjes. Ik heb gisteren, nadat ik de bakken had afgeheveld, de kegel van de middelste bak zo gedraaid dat ik de eitjes beter kan zien. Ik tel er nu 263. Dat is voor dit koppel het grootste legsel tot nu toe. Er zijn ook niet zo heel veel eitjes wit geworden, dus ik denk dat de koppels er beter in geworden zijn. Je kent dat wel, al doende leert men. Hopelijk werkt nu ook de methode die ik toegepast heb zoals ze mij gezegd hebben op de club, om de jongen uit de filter te houden. Morgenvroeg moeten er larven zijn, dat is ook altijd wel een mooi gezicht. Ik ga dan voorzichtig proberen om te zien hoe de ouders reageren als ik de draad van de kegel wegneem. Als ik ze dan een kwartiertje in het oog hou, kan ik wel zien of ze de jongen zouden opeten of niet. Ik kan altijd de draad terug zetten zoals bij het vorige legsel en de daders uit de bak halen. Hopelijk laten ze nu echter de larven gerust, want als ik nu de vrouwtjes moet weghalen hebben de mannetjes het moeilijker om zo een grote nesten groot te brengen. Voorlopig zit ik dus nog met meer dan 600 eieren. Als er soms iemand is die zich wil amuseren met eieren tellen, hier is een foto van een van de laatste legsels:
Wil je al mijn foto's bekijken op het internet, dat kan op deze link: http://s270.photobucket.com/albums/jj88/renestas/ Op deze foto heb ik 375 eitjes geteld. Wie kan beter? Je mag mij altijd je resultaat laten weten. Stel je eens voor dat dit allemaal begint te zwemmen, dat moet een prachtig zicht zijn. Nog enkele dagen geduld...
