Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
30-08-2009
Live beeld van mijn kweekbakken
Mijn ventje heeft het weer gedaan, hij heeft mijn webcam live op het internet gezet en nu kan iedereen die daarheen surft meekijken hoe mijn vissen het doen. Je kan de link vinden in de rechterkolom onder mijn favorieten, of je klikt gewoonweg hier: http://tashifrodo.ww.com Laat mij maar eens weten wat je ervan vindt. Als het beeld niet zo duidelijk is, dan is het licht nog niet aan boven de bak. Leuk detail.... de vissen hebben gisterenavond eieren afgelegd, dus focus ik nu op deze bak.
Ik heb toch wel een schat van een ventje. Omdat hij weet dat ik mijn vissen graag goed in het oog houd, zeker als ze eieren hebben afgezet heeft hij mij een webcam geïnstalleerd waarmee ik de drie kweekbakken in het oog kan houden, maar ik kan er ook mee inzoomen op een bak en dan doorschuiven naar de andere bakken. Het ding was net geïnstalleerd toen het koppel Cobalt Blue verwoed begon te poetsen. Dat heeft een paar uren geduurd en toen zijn ze ermee opgehouden. Waarschijnlijk kwam dat doordat ik in hun bak een gedeelte van het water had vervangen door osmosewater en daarna, toen ik de pomp terug aangezet heb, is er weer water met een hogere microsiemens bij gekomen. In dat water worden de eitjes toch niets, dus zijn ze er maar mee gestopt. Ik moet nu zo vlug mogelijk opnieuw een grotere verversing doen. De eitjes van het koppel Leopard Snakeskin zijn ook allemaal wit geworden, maar toen zij aan het afleggen waren, heb ik de pomp niet uitgeschakeld. De stroming in het water zorgt er dan voor dat de bevruchting niet goed gebeurt, met het gekende gevolg. Als mijn vissen er nu aan gaan beginnen, kan ik ze van op afstand in het oog houden, zonder ze te moeten storen. Ik kan zelfs foto's maken van het hele gebeuren of een filmpje. Knap hè. Ik ben er dan ook echt blij mee. Hieronder zie je een foto gemaakt met de webcam.
Eergisteren heeft het koppel Leopard Snakeskin eitjes afgelegd in de kweekstelling. Het was een legsel van ongeveer 100-150 eitjes, maar de pomp van de bioloog heeft gedurende het afleggen constant gedraaid, zodat een groot deel van de eitjes wel niet bevrucht zal zijn. Ik had, na het afleggen, een bescherming over de eitjes heen gezet, zodat de ouders ze niet konden opeten, maar omdat er nu zoveel wit zijn geworden heb ik die beschermkegel maar terug weg genomen. Het vrouwtje is toen dadelijk begonnen met de witte eitjes ertussen uit te halen. Hierbij zullen waarschijnlijk de eitjes die nog goed waren ook sneuvelen, want het zijn er niet zo heel veel. In elk geval ben ik blij dat ze opnieuw zijn begonnen met afzetten. Ik kan ze nu nog een paar weken in de kweekstelling laten om te zien of er toch nog nieuwe legsels komen. Vandaag is het ook een week geleden dat het andere koppel eitjes had afgezet. Ik hoop dat het nu niet meer te lang gaat duren voor ze opnieuw een poging gaan doen. Ook het koppel Cobalt Blue lijkt mij stilaan klaar te geraken om af te gaan zetten. Ze hebben in elk geval al heel veel interesse voor de kegel, want ze staan er constant naar te kijken alsof ze willen zeggen: "waarom staat dat ding hier zo in de weg?" Er komen dus weer spannende tijden aan. Intussen ben ik een poging aan het doen om 2 mannetjes van de Rood-Turquoise discussen te koppelen met 2 Marlboro vrouwtjes. Benieuwd of dat gaat lukken. Je moet de vissen hiervoor 6 weken geven om aan elkaar te wennen en dan kan je pas zien of ze elkaar als partner willen.
Vorige donderdag legde mijn nieuw koppel discussen eitjes af. Het was een heel mooi legsel met zeker 150-200 eitjes. Vrijdag en zaterdag zorgden de ouders heel goed voor hun legsel. Ze wisselden elkaar daarbij voortdurend af. Als een ouder aan het waaieren was, kon de andere op zoek gaan naar iets te eten of gewoon rondzwemmen. Als er eitjes beschimmelden, werden die er mooi tussen uit gepikt om de andere eitjes te beschermen. Zaterdag hebben we de nieuwe UV op de bioloog aangesloten. Omdat er een probleempje was met de starter van de UV moest mijn man een tijdje onder de bakken werken om de herstelling uit te voeren. Heel handig als je een elektricien in huis hebt, die meet gewoon alles na om te zien welk onderdeel niet goed werkt en hij kan dat dan ook herstellen. Door al dat gedoe rond de bak werden de ouders heel erg nerveus en ze hebben hun eitjes opgegeten. De kans dat deze eitjes goed konden uitkomen en opgroeien was volgens mij toch al klein omdat mijn microsiemens 300 was en de PH lag rond de 8. De eigenaar waar ik dit koppel van kocht kweekte op een µS van 150 en een PH van 6,5. Nu de UV is aangesloten, heb ik ook 2 andere koppels in de kweekstelling gezet. Op deze manier kan het nieuwe koppel niet ziek worden door eventuele bacteriën die op de andere vissen zouden zitten. Het nieuwe koppel kwam namelijk uit een stelling waar ook een UV op stond. De UV filter zal ook de eitjes gaan beschermen tegen beschimmelen en de kans op uitkomen verhogen. Als er dan jongen worden overgezet naar een andere bak om op te groeien, kunnen ze een weerstand tegen ziektes opbouwen doordat er op de opgroeibakken geen UV staat. Het enige andere probleem dat zich nog kan voordoen met het koppel Pidgeon Blood Blue is dat de jongen de ouders moeilijk kunnen vinden als ze eenmaal zijn uitgekomen. Dat is bij Pidgeons meestal het probleem. Om dat te verhelpen kun je het waterpeil laten zakken, maar hoe we dit in deze stelling gaan klaarspelen is nog maar de vraag. De bakken zijn namelijk voorzien van een overloopsysteem dat de waterhoogte aangeeft. De enige mogelijkheid om dan te spelen met de waterhoogte is volgens mij om de overloopbuis ergens in de helft door te snijden en de bovenste helft er weer op vast te maken met een soort van mof. Ik ben er niet zeker van of dit wel zou lukken, want als de waterdruk te hoog zou worden als de bak volledig gevuld is, dan kan deze mof toch nog gaan lekken. Tenzij we er een rubberen afdichting aan kunnen vastmaken die het lekken tegengaat. Moest iemand van jullie een dergelijk systeem al hebben uitgetest, dan mag je mij altijd de resultaten laten weten. Ik wil namelijk niet graag iets aan mijn stelling veranderen als ik er niet zeker van ben dat het resultaat ook goed zal zijn. Vandaag ga ik een honderd liter water uit de stelling vervangen door osmosewater. Dat zal de microsiemens weer een stukje omlaag brengen. Als ik dat na een paar dagen dan nog een keertje doe, dan moet het water wel ongeveer goed zijn om te kweken. Vermits de vissen nu toch wel een tijdje rust hebben gehad hoop ik dat ze er dadelijk aan gaan beginnen en dat ze al wat beter weten om te gaan met hun legsel. Cross your fingers, close your eyes and hope for the best.
Toen we daarstraks terug thuis kwamen trof ik in mijn kweekbakken een hele fijne verrassing aan: het koppel Pigeon Blood Blue was aan het afzetten. Nu is het wel zo dat de waterwaardes nog niet optimaal zijn, want de microsiemens en de PH zijn nog aan de hoge kant, maar ik ben toch benieuwd wat er van dit legsel gaat komen. Het is een mooi legsel met ruw geschat toch wel 150-200 eieren. Ik heb geprobeerd om een paar foto's te maken, maar het lukt me niet om er iets fatsoenlijks van te krijgen. Ik wil de vissen natuurlijk ook niet te erg storen, anders zouden ze de eieren wel eens kunnen opeten. Spijtig dat het nieuwe UV-toestel dat ik heb gehaald nog niet is geïnstalleerd op de kweekstelling. Dat zou de kans op beschimmelde eieren al wegnemen. Het wordt nu dus weer spannend afwachten.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog iets gepost heb op deze blog, maar ik heb het ook ontzettend druk gehad. Het nieuwe koppel zit nog in de quarantainebak. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om een rustpauze in te lassen voor alle koppels, zodat ze binnenkort weer vol energie kunnen beginnen aan een nieuw kweekseizoen. Tijdens deze pauze heb ik mijn kweekstelling eens helemaal zuiver gemaakt. Alles is uitgewassen, van vuil en afvalstoffen ontdaan en degelijk uitgespoeld. Je gelooft niet wat er op een half jaar tijd allemaal in zo een bioloog terecht komt van vuil. Ik heb er bijna een ganse week aan gewerkt om alles goed zuiver te maken en goed uit te spoelen. Alles is nu pico bello proper en vrij van nitraten, fosfaten en alles wat een koppel discussen zou kunnen storen bij het grootbrengen van hun jongen. Er is opnieuw een hele cultuur van nitrificerende bacterieën in de bioloog gedaan en hij staat nu te draaien om de baccies de kans te geven om zich te vermenigvuldigen. Morgen gaat het eerste koppel terug in de stelling. Na enkele dagen kan dan het volgende koppel erbij en zo krijgt het nitriet het minste kans om de kop op te steken. Als de stelling terug vol zit met vis, kan ik beginnen met het water aan te passen voor de kweek. Nog even geduld dus en dan is het hopelijk van de eerste keer raak.
Het nieuwe koppel begint zich al beter thuis te voelen in hun nieuwe omgeving. Ze komen al kijken als ik voer, maar veel eten doen ze nog niet. Als ze niet vlug gaan beginnen eten, zal ik het eens proberen met levend voer. Intussen ben ik de waterwaardes stilaan aan het verlagen in de bak bij de nieuwe vissen en in de kweekstelling. Van zodra er hier een resultaat van komt, laat ik jullie iets weten. Ik ga ook beginnen met vitamines te geven in het water. Ondertussen fris ik mijn geheugen nog een keertje op door alle boeken over discussen die ik heb, nog eens na te lezen.
We hebben dit weekend een nieuw koppel discussen gehaald. Deze keer hebben we de nakomelingen in levende lijve kunnen zien. Ze waren prachtig. Het was wel maar een nest van 7 vissen, maar ze waren perfect van vorm en tekening. Het koppel is een koppel Pidgeon Blood Blauw, maar de nakomelingen zagen er meer uit als Checkerboard discussen. Het vrouwtje van dit koppel is wel niet zo heel mooi, maar het mannetje heeft vorig jaar in Nederland de prijs gewonnen van publiekslieveling op een tentoonstelling. Hier is hij in volle glorie:
Een mooie vis, niet? We hebben ze zaterdag gehaald en ze apart gezet in een quarantainebak. Ze zaten bij de verkoper namelijk op een installatie waar een UV-filter op stond. Ik zal ze dus eerst moeten wennen aan water zonder UV-filter en dan pas aan andere vissen. Bij de verkoper zaten ze op een µS van 800. Ik kon het bijna niet geloven, dus heb ik het meteen nagemeten toen ik thuis kwam en het klopte inderdaad. Zelfs het kraantjeswater hier, dat bol staat van de kalk, heeft niet zo een hoge microsiemens. Ik ga ze dus geleidelijk aan wennen aan ietsje zachter water, voro ik ermee ga proberen te kweken. Benieuwd wanneer het met hun gaat lukken...
Ik heb een reactie gekregen van de verkoper van de filter die lekte. Volgens hem is het enige probleem de rubberen afdichting van de filterkop. Als ik deze rubber zou insmeren met vaseline, dan zou het lekken moeten stoppen. Gisterenavond hebben we dus de rubber eruit gehaald en ingesmeerd en vandaag ga ik hem opnieuw testen. Benieuwd of het klopt. Hopelijk wel, want een nieuwe filter is toch wel tamelijk duur. Er was aan de rubber wel niets te zien van beschadiging of zo, maar ingeval dit niet zou helpen, kan ik altijd nog een nieuwe rubber uitproberen. Vandaag krijgt de kweekstelling weer een grote beurt: alle ruiten afwrijven om aanslag te verwijderen, de overloopbuizen en de bodem natuurlijk ook, dan water verversen en actieve kool in de bioloog bijplaatsen. Er staan rode muggenlarven op het menu vandaag. Het wordt weer stilaan tijd om mijn voorraad diepvriesvoer bij te vullen, want die begint weer goed te minderen. Ik voer meestal met 7 verschillende soorten diepvriesvoer, nl. rode, witte en zwarte muggenlarven, artemia, mysis, krill en discusmix. Op die manier krijgen de vissen elke dag van de week een ander voer. Daarbij geef ik 's morgens nog 3 verschillende soorten droogvoer die ik elke dag afwissel. Er is dus zeker genoeg variatie in hun menu. Sommige vissen zijn niet zo gek van de witte muggenlarven en die blijven ook wel graag boven drijven, terwijl een discus toch liefst zijn voer van de bodem haalt. Een alternatief is natuurlijk mosselvlees, maar dat maakt het water dan weer tamelijk vlug vuil. Ze zijn wel gek op mosselvlees, dus misschien neem ik dat deze keer wel erbij in plaats van de witte muggenlarven. Ik heb ook een kleine voorraad watervlooien en daphnia om af en toe bij te geven in de grote showbak. Dit is dan meer geschikt voer voor de kardinalen of voor jonge visjes. Volgende week ga ik beginnen om mijn waterwaardes te laten zakken. Benieuwd of er koppels zijn die al een poging willen wagen om af te gaan zetten. Volgende week is er natuurlijk ook de verrassing, maar wat dat wordt verklap ik nog niet. Ik denk dat ik de rest van de week maar verlof ga nemen op de blog, dan kan ik maandag dadeliijk beginnen met het grote nieuws te vertellen.
Gisteren heb ik niet veel uitgespookt aan mijn aquaria. Ik ben de ganse dag op stap geweest. Eerst afgesproken met een vriendin waar ik vroeger mee samenwerkte en lekker gaan eten, gezellig gekletst en dan ben ik de stad in gegaan naar de solden, terwijl zij ocharme moest gana werken. Je kent dat, je hebt niets nodig, maar toch kom je nog thuis met iets. Het is spijtig dat de solden zich niet uitstrekt naar aquariummateriaal. Dat zou pas interessant zijn, dan was ik er zeker van de eerste dag al bij. Toen ik gisteren terug thuis kwam heb ik de tweede behandeling gedaan in de kweekstelling. De vissen hebben dat product niet graag, dat kun je zien aan hun eetgedrag. Hoewel ze anders op het eten af vliegen alsof ze uitgehongerd zijn, gaan ze nu met lange tanden proeven van hetgeen je ze voert en ze eten ook niet alles op. Goed dat dit product er maar 48 uren in moet blijven. En dan gaan we zakken... Vermits ik na de behandeling moet water verversen, ga ik al de eerste keer een beetje zakken met de waterwaardes. Niet te veel in een keer, want met medicijnen in je water kun je best zorgen voor een microsiemens boven 250. Indien je dit niet hebt, gaat het medicijn veel sterker werken dan het normaal doet en dat kan dodelijk zijn voor je vissen. Nu mijn vissen weer eens ontwormd zijn hoop ik dat ze terug veel zin gaan krijgen om eieren af te zetten. Ik heb bij een van de koppels bij de waterverversingen al een begin van balts gezien. Intussen wacht ik op bericht van de verkoper van mijn defecte buitenfilter. Normaal gezien moet ik beroep kunnen doen op de garantie vermits de filter nog maar een jaar oud is en de garantie 2 jaar geldig is. De verkopers op Ebay veranderen echter soms van naam en ik weet niet of ze dan nog de garantie toepassen. Nog even afwachten dus. Als ik zo geholpen word gelijk bij Eheim het geval was, dan heb ik niks te klagen. Bij hun kreeg ik dadelijk een nieuw onderdeel toen een van de onderdelen van een nieuw gekochte filter niet goed paste in het geheel. Dat is service waar je op kan rekenen. Natuurlijk moet Eheim zijn reputatie hoog houden. Ik heb ook gezien dat de verkoper waar ik mijn andere buitenfilter heb gekocht, niet meer op Ebay actief is. Daar gaat dus al een garantie. Ik was zojuist even in paniek: ik hoorde plots een vreemd geluid uit de living komen. Toen ik ging kijken bleek dat mijn luchtpomp aangesprongen was en tegen een van de stekkers aan stond te trillen.
Gisteren weer al mijn bakken ververst, zowel de grote showbak, de kleine showbak, de rustbak als de kweekstelling en daarbij nog een kleine uitzwembak zuiver gemaakt om eventueel opnieuw te gebruiken als kweekbak. Ik heb dus mijn handen goed vol gehad. Vandaag zal er niet veel gaan gebeuren aan de aquaria, want het is een uitstapdag. Eerst nog even een boodschap doen en dan naar de markt in Hasselt. Vanmiddag heb ik dan afgesproken met een ex-collega om samen iets te gaan eten. Ik heb dus weinig nieuws, behalve dat er na het volgende weekend waarschijnlijk een nieuwtje te vertellen zal zijn. Voor nu ga ik het nog geheim houden. Vandaag moet ik in de kweekstelling de tweede behandeling geven tegen kieuwwormen. De rustbak moet op vrijdag zijn tweede beurt krijgen. Daarna gaan we weer zakken met de waardes. Benieuwd wat dat gaat geven. Nog een fijne dag iedereen.
Het is heerlijk om te zien hoe goed mijn vissen eten. Ze zijn weer in topvorm en vliegen op het eten af alsof ze de laatste week niets gekregen hebben, en dat terwijl ze mij de oren van mijn hoofd eten. Natuurlijk ga ik wel nog de behandeling afwerken, anders krijg je misschien toestanden gelijk je hebt bij het vroegtijdig stoppen met een antibiotica-kuur. Zo een behandeling is wel belastend voor de vissen, maar ze zijn goed gezond en dat wil ik zo houden, dus moeten alle bacteriën die in het water konden zitten na de dood van mijn Marlboro mannetje, uit het water. Eind van deze week is de behandeling volledig achter de rug. Het wordt tijd dat ik dan opnieuw kan beginnen om mij aan een kweekpoging te wagen. Ik mis de spanning die er altijd is als je eieren hebt in je bak en je moet afwachten wat ervan gaat komen. Mijn koppels zouden nu wel wat meer ervaring moeten hebben met nesten grootbrengen, dus misschien dat ze er nu meer van terecht gaan brengen. Intussen ga ik nog een bak waar jonge vissen in hebben gezeten volledig uitwassen en klaar maken om opnieuw te gebruiken als extra kweekbak. Het is ook weer maandag, dus dat betekent dat vandaag al mijn andere bakken ook nog zuiver gemaakt en ververst moeten worden. Dat is weer een hele karwei, maar mijn vissen zijn er wel altijd heel blij mee. Ik heb de waterwaardes in mijn kleine showbak en in de rustbak een tijdje geleden al verhoogd, maar ik denk dat ik ze nog wat hoger ga maken. Ik zit nu op 400 µS, maar dat mag nog omhoog. Ik wil komen tot een verhouding van 1/5de osmosewater en de rest kraanwater. Ons kraanwater heeft een microsiemens van 670. Als je de berekening maakt, dan kom je uit op een µS van iets meer dan 500. Dat is nog goed doenbaar voor nakweek discussen. Ik ken mensen die hun nakweek op 800 µS houden en toch gezonde vissen hebben. Eigenlijk hebben alleen de wildvang discussen het zachtere water nodig, de nakweek is al van jongs af aan gewoon aan harder water. Ik weet niet of ik ooit al een foto van mijn wildvang discussen op deze blog heb gezet, maar het zijn echt wel hele mooie vissen, kijk maar:
De Brilliant Turquoise discusjes die erbij zwemmen zijn intussen verkocht. Mijn mooiste wildvang vind ikzelf deze:
Is dat geen prachtige vis? Ik hou het meeste van de bruin-rode wildvang, zeker als ze zulke mooie blauwe lijnen hebben gelijk dit exemplaar. Ik ben dan ook heel trots op mijn wildvang. Als het ooit lukt, wil ik er nog twee bij plaatsen in mijn bak. Als ik dan nog een bioloog onder mijn grote showbak zou kunnen zetten, dan zou ik heel blij zijn. Het moet eigenlijk maar een bioloog zijn van 120 liter, want je moet tenminste 1/5de van de inhoud van je bak als bioloog nemen. Mijn showbak is 576 liter bruto. Er zitten alleen de 4 wildvang discussen in, een groep van ongeveer 30 kardinaaltetra's en dan nog een zestal corydoras. Het is een prachtig zicht.
Volgende week moet ik de nabehandeling geven van het medicijn tegen allerlei wormen dat ik vorige week heb toegepast in mijn kweekstelling. Ik hoop dat de vissen daarmee bevrijd zijn van alle mogelijke ziekten die door wormen veroorzaakt konden zijn. Ze eten nog altijd goed en gisteren bij het verversen dacht ik zelfs dat ze meer interesse in elkaar toonden, zelfs met het hardere water. De marlboro die is overgebleven van het koppel is intussen overgezet naar de rustbak, zodat ik de quarantainebak kon uitzetten. Zij zal haar nabehandeling krijgen in de rustbak, samen met de twee koppels die daar nog in zitten en die ook al een behandeling hebben gekregen tegen wormen. Het koppel Leopard Snakeskin/Rood Turquoise dat in die bak zat, kwam pas uit de kweekstelling en kon dus ook nog besmet zijn met hetgeen de dode vis had. Het is gek dat er aan die gestorven vis niets anders te zien was dan dat hij sterk vermagerd was. Ik heb geen witte ontlasting gezien of zo en hij was ook niet donker gekleurd. Hij at alleen niet meer en zat meestal ergens achteraan de bak. Ik heb in een andere kweekbak wel een keertje witte ontlasting gezien, maar dat was één stukje, voor de rest was de stoelgang van de vissen altijd mooi zwart en stevig. Als er een besmetting zou zijn geweest met flagelaten, dan moest de ontlasting wit zijn en slijmerig. Voor zover ik weet kan de vis natuurlijk ook al oud zijn geweest. Wie weet wil het overgebleven vrouwtje nu een koppel gaan vormen met de andere vissen in de rustbak. Ik heb nog al gelezen dat een mannetje er twee vrouwtjes op na hield, bij discussen bedoel ik dus wel. Het is spijtig dat het niet het mannetje is dat is overgebleven, dan kon hij een koppel vormen met het vrouwtje van het andere koppel Marlboro. Ik hoop nu maar dat als alle behandelingen achter de rug zijn en mijn vissen wat zijn bekomen, dat ik dan weer kan genieten van verschillende legsels en liefst ook van jonge visjes.
De nitrietwaarde in mijn kleine showbak was nog prima, goddank. Die kleine Eheim Classic doet dus toch wel goed zijn werk. Natuurlijk is het niet voldoende om altijd te blijven gebruiken, maar voorlopig ben ik wel gered. De nog levende Marlboro ziet er goed uit. Gisteren was ze weer goed aan het eten en ze is prachtig op kleur. Ik moet wel de andere vissen nog wat in het oog houden om te zien of er daar geen ziektesymptomen opduiken, maar voorlopig eten die nog allemaal goed. In mijn grote showbak heb ik algen op de achterwand en de manier waarop die groeien daarop groeienis heel gek. Op de rechterkant van de achterwand staan geen algen, behalve een beetje bovenaan. Aan die kant staat de instroom van de filter en daarvoor staateen grote Echinodorus moederplant. Vanaf het midden en op de linkerkant is de achterwand wel begroeid met algen. De planten staan daar niet zo dicht tegen de achterwand aan en er kan meer licht op vallen. De uitstroom van de filter is ook aan de linkerkant. Heeft dat nu te maken met de hoeveelheid licht of met de uitstroom dat er aan die kant wel algen zijn, ik weet het niet. Telkens als ik vuil afhevel probeer ik wat algen los te maken van de achterwand en ze mee weg te zuigen. Ik denk dat het te maken heeft met het licht in de bak. Nochtans gebruik ik bij de verlichting het systeem dat door Dennerle wordt aangeraden tegen algen, nl. tijdens de middag een lichtpauze inlassen vanenkele uren. Mijn lichten branden dan ook van halftien 's morgens tot 12 uur 's middags, dan gaan ze uit tot vier uur in de namiddag, om dan te branden tot 's avonds half elf. Ze branden dus eigenlijk maar negen uren per dag. De algen kunnen er niet gekomen zijn omwille van te weinig licht, want dan was de bealging juist omgekeerd van wat ze nu is. Te veel licht kan het ook niet zijn, want ik heb maar 2 lampen boven mijn bak branden. Het is wel zo dat aan de kant waar de algen staan, het buitenlicht in de bak kan schijnen. Ik moet dus eens gaan proberen om die kant van het aquarium af te plakken met iets. Nochtans zou de zijruit helemaal bealgd moeten zijn als het daarvan kwam, dus ik denk niet dat dit de reden is. Ik zal mijn nitraat en fosfaat nog eens moeten meten om te kijken wat de Redfieldratio is in mijn bak. Natuurlijk mogen er in de bak wel wat algen groeien, maar ik vind dat er de laatste tijd wat te veel algen op mijn achterwand staan. Op de stukken kienhout kan ik ze regelmatig afschrapen, maar de achterwand is te ongelijk en te ruw om dat te doen. Ik pluk ze dus maar als ze wat langer zijn geworden. In elk geval ga ik vandaag zowel de kweekstelling als de grote showbak verversen.
We hebben gisteren nog geprobeerd om de buitenfilter na te kijken en te herstellen, maar hij blijft lekken. Alle onderdelen zijn zuiver gemaakt en opnieuw in elkaar gezet, maar de pompkop krijgt water binnen en dan begint het er aan alle hoeken en aan de elektriciteitskabel uit te lopen. Ik weet niet wat we nog kunnen doen om dit te verhelpen. Ik denk dat er ergens een barstje moet zijn waardoor het water in de pompkop kan komen. Toen ik gisteren de kweekstelling zuiver had gemaakt en de pomp opnieuw wou opstarten, kreeg die ook al kuren en wou niet meer opnieuw beginnen werken. Na een kwartiertje vanalles geprobeerd te hebben is het dan toch uiteindelijk gelukt. Ik ga nu vandaag nog een ultieme poging doen om de buitenfilter te herstellen, maar als het niet lukt zal ik moeten uitkijken voor een nieuwe, anders gaan mijn vissen het niet lang volhouden in dat water. Seffens eens testen of er nog geen nitriet in zit, want dan moet ik zo vlug mogelijk een deel van het water verversen.
Hij is dan toch gestorven, mijn zieke vis. Ik vind het heel erg dat ik hem niet meer heb kunnen redden. Zijn vrouwtje zwemt intussen nog altijd goed rond en ze eet ook goed. Ik heb haar toch apart gezet en behandeld met Flagelex. Hopelijk komt zij er goed van af. Ze is wel altijd dikker geweest dan het mannetje, want dat was maar een mager ding toen ik hen kocht. Alsof een dode vis nog niet genoeg is, kreeg ik gisterenavond ook problemen met een van mijn buitenfilters. Het is er zo eentje met 4 filterkorven, van het merk Bioforce, die ik gekocht heb op een internetsite waar je alles kan kopen. Toen ik hem had zuiver gemaakt en terug aangesloten, begon er na enkele minuten water te sijpelen uit de plaats waar het elektriciteitssnoer uit de kop van de filter komt. We hebben hem opnieuw open gedaan en alles zuiver gemaakt in de kop van de filter, toen terug in elkaar gezet en opnieuw opgestart... weer hetzelfde. Na enkele minuten begon hij weer water te verliezen. Ik snap niet hoe dat kan komen. Als noodoplossing hebben we nu een Eheim Classic op de bak aangesloten. Dat is eigenlijk niet voldoende filtering voor die bak, maar ik heb er geen andere in reserve. Ik denk dat ik er ook nog een interne filter ga bijhangen om de kans op vorming van nitriet te verkleinen. Ik heb de Eheim wel gevuld met materiaal uit de andere filter, maar je weet maar nooit. Ze zeggen toch dat een ongeluk nooit alleen komt, wel je ziet nu wel dat dit klopt. Hopelijk klopt het niet dat het in drie keer komt.
Het is toch hopeloos voor mijn zieke vis. Hij wil niet meer eten, is graatmager geworden en drijft nog maar juist rond in de bak. Tot gisterenavond dacht ik nochtans dat hij ging herstellen, want hij begon beter te zwemmen en kwam weer kijken als ik ging voeren. Ik ga hem er seffens uit halen en in een quarantainebak proberen te behandelen. Ik denk niet dat hij de behandeling gaat overleven, maar op deze manier kan hij toch de andere vissen niet ziek maken. Alle andere vissen in de kweekstelling eten goed en zien er nog gezond uit. Ik denk dat de behandeling bij hen gewerkt heeft, maar dat de zieke vis te fel verzwakt was door vermagering om nog terug in orde te komen. Ik ga hem nu behandelen tegen flagelaten. Ik denk niet dat hij het zal halen, maar moest dat toch zo zijn, dan weet ik dat ik alle andere vissen tegen flagelaten moet gaan behandelen. Dan kan ik de eerste maanden mijn kweekpogingen vergeten, want, volgens de bijsluiter, tast Flagellex de voortplanting aan. Dat kan van korte tot lange tijd zo zijn, voordat de vis van deze behandeling herstelt. De zieke vis is al van in het begin dat ik hem kocht aan de magere kant geweest, maar hij at nog en zwom nog heel actief rond. Er was verder niets aan hem te merken, behalve dat hij minder gevuld was dan de andere vissen. Hij kwam ook altijd naar voor om voedsel te vragen en zwom er ook dadelijk naar toe, maar als ik dan even bleef kijken wat hij deed, dan zag ik de laatste dagen dat hij alleen maar keek, maar niet at. Moest de vis het overzetten al niet overleven, dan zal ik de andere vissen heel goed in de gaten moeten houden om te zien of er tekenen zijn van ziekte. Ik heb van dezelfde verkoper ook het koppel Cobalt gekocht. Hopelijk hebben zij ook geen besmetting op zich. De rustbak heeft intussen ook een behandeling gekregen en moet vandaag ververst worden en dan over actieve kool gefilterd om de rest van de medicijnen uit het water te halen. Hopelijk lukt het vandaag weer om alle bakken in een dag ververst te krijgen. Gisteren zijn we op de Limbeurs geweest. We waren daar om 5 na tien en het liep er al vol van het volk. Ik denk dat we volgende keer maar vroeger gaan vertrekken, want dat het eerder open gaat dan op de aankondigingen staat. Ik heb er wat plantjes gekocht die ik in mijn twee showbakken wil bijzetten. Hopelijk vormen die na verloop van tijd ook de drijfvorm en heb ik opnieuw drijfplanten, want ik heb alles uit mijn bakken moeten scheppen omdat er dat vettige vlies tussen lag, waarvan ik vermoedde dat het blauwe alg kon zijn.
Tot nu toe gaat nog alles goed met de vissen in de kweekstelling. Ze eten wel niet met de medicijnen in het water, maar vanavond mag ik alweer 1/4de van het water verversen en filteren over kool. Als de medicijnen eruit zijn zullen ze hopelijk weer beter eten. Het is niet te geloven dat een vis die er zo slecht uitzag als de zieke vis eergisterenavond, zich zo goed kan herstellen en terug levendiger kan worden en beter beginnen zwemmen.Hopelijk herstelt hij nu helemaal en begint hij ook terug goed te eten, eenmaal ik de medicijnen heb verwijderd. Ik ga wel de microsiemens hoger houden de komende paar weken, zodat de vissen kunnen bekomen van de behandeling, voordat de nabehandeling moet gebeuren. Als ze die nabehandeling hebben gehad, dan ga ik nog enkele dagen wachten voordat ik het water terug zachter maak. Het osmosetoestel krijgt dus voorlopig wat rust. Ik heb de koppels die in de rustbak zitten nog niet behandeld. Die koppels zien er wel nog niet ziek uit, en ze eten goed, maar ik wil niet het risico nemen dat ze de besmetting terug gaan brengen in de kweekstelling als ik ze nu niet zou behandelen, want dan begint het hele gedoe weer van voren af aan. Ik heb gewacht om te zien of de behandeling die ik nu heb toegepast op de kweekstelling, wel effect had op de vissen. Als dat niet het geval zou zijn, dan zou ik met Flagellex moeten behandelen en ik wil niet meer behandelingen toepassen dan echt nodig is. Nu is het dus nog even wachten om te zien of de vissen in de kweekstelling ook terug beginnen eten als het water terug gezuiverd is van medicamenten. Als alles dan goed is, kan de rustbak onder handen genomen worden.
Toen wij gisterenavond thuis kwamen van het babyfeestje zag het er heel slecht uit met mijn zieke vis. Ik had in de loop van de dag de waterwaardes nog wat verhoogd en het medicijn in het water gedaan, samen met enkele bruissteentjes om een goede luchttoevoer te geven. Nu dreef hij zo maar wat bovenaan in de bak en bewoog nauwelijks met zijn vinnen. Hij dobberde met de stroming mee en ademen deed hij ook maar heel weinig meer en ik dacht dat hij de morgen niet zou halen. Ik had heel weinig hoop dat hij het zou overleven, maar toch heb ik nog wat water ververst in de hoop dat dit zou helpen om hem erdoor te halen. Vanmorgen zwom hij al iets beter, hij drijft niet meer zo met de stroming mee, maar hij heeft precies nog wel wat evenwichtsproblemen. Hij ademt ook al wat beter en zijn vinnen bewegen meer, dus nu heb ik toch weer hoop. Ik denk dat de remedie om hem te genezen van zijn aandoening wat te sterk was voor hem. Nu hoop ik dat hij terug wat beter gaat eten en dat hij toch nog zal herstellen. Een discus is toch wel een heel sterke vis, vind ik. Ik hou mijn hart nu wel vast voor de vissen in de rustbak, want die moet ik ook nog behandelen. Ik heb namelijk vrijdag een koppel uit de kweekbak terug in de rustbak gezet en ik denk dat die ziekte toen al besmettelijk kon zijn. Ik heb ook gezien dat een van de andere koppels in de kweekstelling een stukje witte stoelgang op de bodem van de bak heeft liggen. Voor de rest is de ontlasting van de vissen altijd mooi zwart van kleur. Ik moet dus niet dadelijk gaan denken dat het flagelaten zijn, maar de kans bestaat toch wel. Nu maar goed de ontlasting in het oog houden en hopen dat alles zwart ziet. Hopelijk is het na de behandeling van de vissen vlug weer zo dat ze constant beginnen met afzetten. Ik hou de waterwaardes voorlopig hoog omdat ik na 2 weken nog moet nabehandelen. Moest er daarna geen verbetering zijn in het kweekgedrag, dan denk ik toch dat er nog iets anders scheelt. Ik hoop maar dat ik niet moet gaan behandelen tegen flagelaten, want dan kan ik het de eerste maanden zeker vergeten om nog eieren te hebben. Duimen dus maar dat alles goed zal zijn na deze behandeling.
Gisteren heb ik iets ontdekt dat mij zorgen baart: het koppeltje Marlboro dat in de kweekbak zit is niet in zijn normale doen. Het mannetje zit de ganse tijd in een hoekje en hij is heel lusteloos. Om te voorkomen dat er een ziekte door de ganse kweekstelling gaat verspreiden, moet ik de ganse stelling nu behandelen. Ik filter alle bakken namelijk over één bioloog. Ik denk dat de zeike vis kieuwwormen heeft, hoewel ik er niet helemaal zeker van ben. Hij is ook vermagerd en hij eet niet goed. Het zouden dus ook wel flagelaten kunnen zijn, maar de behandeling voor flagelaten maakt de vissen tijdelijk onvruchtbaar. Ik ga dus maar eerst proberen met Dactycid te behandelen en dan hopen dat hij weer in orde zal zijn. Ik mag nu voorlopig wel vergeten om nog jonge visjes te hebben. Ik heb gisteren de waterwaardes in de kweekstelling al verhoogd, want in water met zo een lage microsiemens kan je geen medicijnen toepassen, dat zou nefaste gevolgen kunnen hebben voor je vissen. Vandaag ga ik dan de waardes nog iets hoger brengen zodat ze hoog genoeg zijn om de medicijnen toe te voegen. En dan maar hopen dat het lukt. Ik denk dat ik de rustbak nu ook zal moeten behandelen, want de vissen die ik vorige vrijdag heb overgezet naar de rustbak kunnen ook al besmet zijn. Dat is natuurlijk niet zo fijn nieuws, zeker niet als Dactycid niet zou helpen en ik Flagellex zou moeten gebruiken. Het enige goede nieuws dat ik dus kan geven is dat onze Caithlyn elke dag schattiger wordt. Het is zo een lieve baby, ze huilt bijna nooit en ze slaapt heel goed. Gisteren waren mijn zoon een schoondochter hier met haar en ik had mijn fototoestel al klaar in de aanslag. Ik zei tegen haar dat oma er een echt fotomodel van ging maken en dit is wat er gebeurde:
Is ze niet het schattigste dat je ooit gezien hebt. Zoals je ziet moest ze om mijn opmerking lachen. Er bestaat toch niets mooiers dan zo een klein babietje. Straks hebben we een feestje voor haar voor een gedeelte van de familie, dus moet ik vlug aan de slag want er is nog veel te doen.
