Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Zoeken in blog
Behandeling van ziekte en pijn
04-06-2006
hernia 1.
Hernia.
Definitie.
Hernia is een uitstulping van de tussenwervelschijf die drukt op een zenuw.
Er bestaan verschillende niveaus waar hernia kan optreden:
De halswervelkolom:slechts 1/7 tegen over de lage rug hernia,later meer daarover.
De borstwervelkolom, slechts 0,5 %, omdat ze minder mobiel is en plattere schijven heeft.
De lumbale wervelkolom, de meest frequente plaats, daar zullen we het nu over hebben.
Wie over meer technische gegevens wil beschikken kan eerst naar Google, Hernia.
We gaan dit allemaal niet herhalen er staat daar voldoende en uitgebreid uitgelegd wat U er moet van weten om de zienswijze van de klassieke geneeskunde te kennen.
Ik zal me dus vooral bezig houden en beschrijven wat U daar niet kunt vinden en me toch de moeite waard lijkt.
Er zijn wel wat mensen die na alles geprobeerd te hebben toch nog baat vinden bij onze benadering van hun probleem.
Voor deze patiënten schrijf ik dus in de eerste plaats, niets belet U van er ook kennis van te nemen, want het kan ook U of een dierbare overkomen.
Eerst een paar opmerkingen over hetgeen ik gelezen heb op Google.
De beschrijving van een hernia lijkt mij correct, ook de aandacht die getrokken wordt over het verschil tussen lage rugpijn en een hernia pijn is belangrijk: de aantasting van een been. Een hernia kan zelfs optreden zonder rugpijn, en een iscialgie zonder rugpijn is dus ook mogelijk.
Belangrijk lijkt mij ook de bemerking dat de zenuw, hier twee belangrijke functies heeft in verband het been: de spier(prikkel gevoel of pijn of vermamming)en de huid.
Tot 80% zou na de operatie genezen zijn? Ik heb daar wel een paar vragen over.
Wat bedoelt men met genezen? Indien dit betekent dat de hevigste pijnen verdwenen zijn, en er geen gevaar meer is voor verlamming verschijnselen, dan kan ik daar wel inkomen. Maar er zijn heel wat mensen die daarna nog klachten hebben, sommigen blijven last of pijn hebben in hun been, anderen klagen van rugpijn, en nog anderen krijgen later een recidief (2 tot 5 %)of een andere hernia op een ander niveau of aan de andere kant. Dat is niet te voorkomen schrijft men. Is dat wel zo?
Hoe zou dat komen? Daar zal ik met een paar voorbeelden later op antwoorden.
4.Er staan daar 7 fabeltjes over hernia, ik kan dat volledig onderschrijven, er zit daar veelwaarheid in.
Hernia is een uitstulping van de tussenwervelschijf die drukt op een zenuw.
Er bestaan verschillende niveaus waar hernia kan optreden:
De halswervelkolom:slechts 1/7 tegen over de lage rug hernia,later meer daarover.
De borstwervelkolom, slechts 0,5 %, omdat ze minder mobiel is en plattere schijven heeft.
De lumbale wervelkolom, de meest frequente plaats, daar zullen we het nu over hebben.
Wie over meer technische gegevens wil beschikken kan eerst naar Google, Hernia.
We gaan dit allemaal niet herhalen er staat daar voldoende en uitgebreid uitgelegd wat U er moet van weten om de zienswijze van de klassieke geneeskunde te kennen.
Ik zal me dus vooral bezig houden en beschrijven wat U daar niet kunt vinden en me toch de moeite waard lijkt.
Er zijn wel wat mensen die na alles geprobeerd te hebben toch nog baat vinden bij onze benadering van hun probleem.
Voor deze patiënten schrijf ik dus in de eerste plaats, niets belet U van er ook kennis van te nemen, want het kan ook U of een dierbare overkomen.
Eerst een paar opmerkingen over hetgeen ik gelezen heb op Google.
De beschrijving van een hernia lijkt mij correct, ook de aandacht die getrokken wordt over het verschil tussen lage rugpijn en een hernia pijn is belangrijk: de aantasting van een been. Een hernia kan zelfs optreden zonder rugpijn, en een iscialgie zonder rugpijn is dus ook mogelijk.
Belangrijk lijkt mij ook de bemerking dat de zenuw, hier twee belangrijke functies heeft in verband het been: de spier(prikkel gevoel of pijn of vermamming)en de huid.
Tot 80% zou na de operatie genezen zijn? Ik heb daar wel een paar vragen over.
Wat bedoelt men met genezen? Indien dit betekent dat de hevigste pijnen verdwenen zijn, en er geen gevaar meer is voor verlamming verschijnselen, dan kan ik daar wel inkomen. Maar er zijn heel wat mensen die daarna nog klachten hebben, sommigen blijven last of pijn hebben in hun been, anderen klagen van rugpijn, en nog anderen krijgen later een recidief (2 tot 5 %)of een andere hernia op een ander niveau of aan de andere kant. Dat is niet te voorkomen schrijft men. Is dat wel zo?
Hoe zou dat komen? Daar zal ik met een paar voorbeelden later op antwoorden.
4.Er staan daar 7 fabeltjes over hernia, ik kan dat volledig onderschrijven, er zit daar veelwaarheid in.
De reden ervan is niet ver te zoeken, mijn blog voldoet niet meer. Ik presenteer alles mooi en wanneer ik inlog staat alles aan elkaar genaaid, niet leesbaar.
Ik wacht nog enkele dagen op hulp en dan hoop ik opnieuw te starten. Aan de blog makers moet ge toch niks vragen, ze duwen op een knopje en trek je plan maar, soms helpt het maar bij mij niet, het zal wel iets anders zijn.
Binnen enkele dagen, wanneer het probleem opgelost is, begin ik dus een nieuwe serie over allerlei klachten in verband met de wervelkolom. Eerst komt een van de meest voorkomende problemen aan bod: de hernia en wel eerst die van de lumbale wervelzuil. Tot binenkort. Wie zich wil voorbereiden kan even naar: Google, Hernia, gaan kijken, daar vindt U alles wat technisch nodig is om te vergelijken met mijn aanpak van de problemen.
Hyperkinetisch of ADHD.
Er wordt de laatse tijd veel aandacht besteed aan dat probleem en de media zijn er als de kippen bij wanneer de industrie proclameert dat er geen enkel verband bestaat tussen dit syndroom en het veelvuldig gebruik van allerhande elektro en magnetische spelletjes.
Is dat wel zo zeker?
ADHD betekent Attention Deficit Hyperactivity Disorder, vrij vertaalt als Hyperkinetisch Syndroom of onwillekeurige abrupte doelloze bewegingen.
De kenmerken ervan zijn dus.
Hyperkinesie: zeer grote beweeglijkheid.
Hyperactiviteit: altijd druk bezig zijn.
Onvermogen om voldoende aandacht te besteden.
Zowat 4 percent van de kinderen zijn er door aangetast.
Volgens sommige bronnen ontstaat het syndroom rond de ouderdom va n zeven jaar, anderen spreken van veel vroeger, reeds vanaf 2 tot 3 jaar.
Bij een derde van de aangetaste kinderen blijft het syndroom ook bestaan wanneer ze volwassen worden, bij de anderen verdwijnt het.
Het mechanisme.
Volgens de meeste deskundigen gaat het om een neurobiologische stoornis, maar men is er nog niet uit of dit de oorzaak is of een gevolg van de ziekte.
Het zou een probleem van transmitters zijn, dat zijn boodschappers die seinen doorgeven in de hersenen. Dopamine en norpineprine worden vermeld en zouden hier vertraagd werken.
Rilatine wordt als eerste keuze geneesmiddel aangeraden. De bedoeling is het stimuleren van snellere en grotere aanmaak van de ontoereikende neurotransmitters.
Er zijn wel wat nadelen aan verbonden:
Men moet het te vaak toedienen omdat de werkingsduur slechts 2 tot 4 uur bedraagt en er zijn heel wat bijwerkingen van gekend.
Soms probeert men tofranil of andere medicatie.
Homeopathie?
In de homeopathie bestaan een aantal remedies die soms aangewezen zijn, maar dit is per individu uit te zoeken door een ervarene homeopaat.
Oorzaken zijn weinig bekend.
1. Invloed van additieven in de voeding. De E- nummers.
Onder additieven verstaat men o.a. kleurstoffen, smaakverbeteraars, uitzicht aantrekkelijk makers
Andere contaminanten maken er ook deel van uit zoals bewaarmiddelen,
antioxydanten, emulgeer-bind en geleimiddelen en zoetstoffen.
Tartrazine (E102) is zo een kleurstof die bij sommige kinderen schadelijk zou
zijn.
Dr Fenigold, Amerikaans arts, heeft jaren geleden reeds een studie gemaakt over de invloed van additieven in de voeding op ADHD kinderen.
Volgens hem zouden er aanwijzingen zijn dat er een verband bestaat voor sommige kinderen en dit zou dosis gebonden zijn.
In Nederland hebben dergelijke onderzoeken ook plaats gevonden.
Daar tracht men de invloed op ADHD kinderen te onderzoeken door en speciaal dieet te volgen gedurende een paar weken.
Volgens hun onderzoek zou 60 percent van de kinderen gevoelig zijn aan additieven. Het eerste dieet bestaat uit: rijst, kalkoen, peer en sla.
Bij positieve reactie gaat men verder onderzoek doen.
Een tip: mijdt vooral veel zoetigheid.
2. Andere oorzaken, zoals constitutie en erfelijkheid kunnen mee verantwoordelijk zijn; maar dit is nog onvoldoende bewezen.
3. Wat te denken over elektromagnetische oorzaken?
De Game Boy.
Bij het aanschaffen van een Game Boy staat duidelijk vermeld dat men bij kinderen moet opletten op volgende tekens: gevaar voor Epileptie aanvallen.
Let op volgende tekens: stuipen, samentrekkingen van ogen en spieren, bewustzijn verlies, veranderingen van gezichtsvermogen, desoriëntatie en ONGECONTROLEERDE BEWEGINGEN.
Dit laatste is wel zeer kort bij hetgeen we vaststellen bij ADHD.
Men beweert dat kinderen die veel met dergelijke spelletjes bezig zijn of die vaak op de computer spelen sneller gaan reageren en slimmer en actiever zijn, dat is dus positief?
Actiever: daar zit het woord dat ons interesseert.
Mij lijken twee dingen contradictorisch in gans dat geval.
Men spreekt van hyperactiviteit en anderzijds van een gebrek aan dopamine en dergelijke, hetgeen precies het tegenovergestelde betekent, een tekort aan iets tegenover een te veel aan activiteit.
Zou het dan niet kunnen zijn dat de te sterke invloed op de hersenen door al die spelen in een eerste fase de hersenen activiteit ten goede schijnt te komen en bij kinderen de indruk wekt dat ze slimmer en sneller of vroeg rijper zijn dan diegenen die niet zo vaak met die spelletjes bezig zijn.
Maar na enige tijd worden hun hersenen overbelast, ze zijn er nog niet klaar voor, de hersenen zijn nog in volle ontwikkeling en worden overbelast.
De neurotransmitters kunnen niet meer volgen en de eerste symptomen verschijnen.
De praktijk.
Persoonlijk heb ik enkele van die kinderen onderzocht en wat valt op?
1. Vaak slapen ze op een verkeerde plaats, waar ze onder invloed liggen van pathogene elektromagnetische en aardmagnetische straling. Daardoor krijgen ze o.a. een immuniteit probleem, hun algemene weerstand is sterk gedaald.
2. Bij sommigen vertaalt zich dat in allerlei problemen.
Dit kan zich vertalen op allerlei manieren, zoals vaak ziek worden, gevoelig zijn aan elke microbe of virus die in de klas op duikt.
Bij anderen is het vooral een spijsverteringsprobleem of soms voedsel intolerantie. Bij de meeste is er ook een probleem met het zenuwstelsel.
Telkens weer vind ik een verzwakking in het centraal zenuwstelsel, dat is dus precies het tegenovergestelde van hetgeen men beweert.
De hyperactiviteit heeft het zenuwstelsel uitgeput.
3. Met versterkende middelen voor het zenuwstelsel heb ik meer en betere resultaten dan met kalmeer middelen.
De immuniteit opnieuw opbouwen en het verwijderen uit aardstraal netten en alle elektromagnetische stralen veroorzaakt door alle toestellen in en rond de studeer- en slaapkamer geven de mogelijkheid om de nachtrust te herstellen en het zenuwstelsel te laten recupereren. Dan ziet men snel een verbetering optreden en de inname van rilatine kan dan tot een minimum beperkt blijven en vaak na enige tijd volledig af geschaft worden.
Dat is mijn visie over het probleem. Vermijdt het teveel aan activiteit op al die elektromagnetische toestellen.
Een gezonde dosis aan rust en open lucht spelletjes, gekoppeld aan een gezonde natuurlijke voeding zijn beter dan te luisteren naar de reclame voor al dat elektromagnetisch gedoe.
Bescherm uw kinderen en gebruik al die toestellen met mate.
Indien U op zoek zijt naar mijn inzichten betreffende koppels die problemen hebben met zwangerschpsmogelijkheden, kijk dan eens opnieuw naar mijn geschreven teksten ,deel 1 en 2 op 28 11 05-04 12 05
Volgens een recent Riziv-rapport, gebruikten in 2004, 170.000 mensen slechts één verpakking van zon geneesmiddel. Het is natuurlijk niet zo dat de inname gelijk verdeeld is onder al deze mensen. Sommigen zullen wel meerdere maanden hun pilletje genomen hebben en anderen helemaal niets, hoe komt dat? Eigenaardig wordt daar niets over geschreven, zogenaamd omdat men het niet zeker weet. Persoonlijk meen ik dat heel veel patiënten waar men een antidepressivum aan voorschrijft, het gewoon niet nemen uit angst. Heel wat van die patiënten gaan dan ten rade bij een homeopaat of een andere alternatieve verzorger. Ik heb dat vaak zelf meegemaakt dat mensen met een hele doos medicamenten aan kwamen, waaronder meerdere antidepressiva, en spontaan zegden: ik neem dat niet hoor, maar mijn dokter weet dat natuurlijk niet, want hij zou kwaad zijn. Het zou de moeite lonen, eens navraag te doen bij de homeopaten, hoeveel percent patiënten ze kennen, die op de hogervermoemde wijze reageren, maar dan zou dat kunnen geinterpreteerd worden als een vorm van erkenning van de homeopatie. Men weet het liever niet en men zwijgt er over, dat is beter voor de farmaceutische industrie. Wat de zelfmoordpogingen betreft zijn er voldoende elementen die aantonen dat vooral bij jongeren men zeer voorzichtig moet zijn met antidepressiva. De meeste patiënten, ook jonge mensen, die ik verzorgd heb voor depressieve neigingen, waren allemaal diep aangetast in hun immuniteit en vaak speelde de plaats van het bed daar een fundamentele rol in. De immuniteit opbouwen, de woning biosaneren en het zenuwstelsel versterken brachten vaak de oplossing.
Denkt U dat die vaccinatie toch onschadelijk is? Niet altijd. Persoonlijk heb ik meerdere kinderen behandeld waar de lever energetisch beschadigd was ten gevolge van de toediening van een vaccin tegen hepatitis B, met alle gevolgen van dien: maag of darmklachten, infectiehaarden, ademhalingsproblemen, moeheid Alleen door een hoog gedoseerde homeopathische verdunning toe te dienen van de nosode hepatitis B werd alles beter. Ook voor andere vaccins waren er soms later ernstige bijwerkingen, vaak ademhalingsproblemen of allergieën, die alleen verbeterden door toedienen van hetzelfde vaccin in hoge homeopathische dosis, waardoor de bijwerkingen verdwenen. En dan heb ik het nog niet over de mogelijke directe schadelijke gevolgen van de vaccinaties, die zijn wel uitzonderlijk maar ze bestaan echt, maar er wordt maar weinig over gesproken in de medische wereld. Indien U dus toch graag al die vaccins laat toedienen, ga dan eens ten rade bij een homeopaat, die kan uw kind dan op voorhand beschermen tegen de nadelige gevolgen van vaccinaties, zonder er de mogelijke voordelen van te verliezen Indien U bij uw kind ondervindt dat het minder gezond blijft na vaccinatie, ga dan ook eens ten rade bij een goed homeopaat, hij kan U helpen. Indien U er meer wilt over weten, lees dan b.v.: De geneeskunde herontdekt van Dr. Jean Elmiger, Ed. Satas, Dilbeek. Nog een voorbeeld. Onlangs had ik nog een mooi voorbeeld van post vaccinatie problemen bij een kind in de familie. De jongen was opgegroeid in een land waar het in de winter vaak zeer koud is, min 25 graden is daar geen uitzondering. Als baby ging men elke dag met hem wandelen gedurende een paar uur. Zelfs in de winter met temperaturen tot min 15 graden werd hij, goed aangekleed, rondgereden in de koets. Tot aan het begin van de vaccinaties was hij nooit ziek. Enige tijd na een reeks vaccinaties begonnen de problemen. Vaak wordt de reden dan gezocht in de aanwezigheid van andere babys in de crèche, maar het kind ging naar geen crèche en kwam niet in aanraking met andere kinderen. Toen ik zijn gezondheid toestand opgemeten had met de Lecherantenne, nog voor de vaccinaties was alles perfect. Omdat ze veraf woonden zag ik het kind gedurende een jaar niet terug. Ondertussen had het alle vaccinaties gekregen ook tegen hepatitis B. Sinds was de kleine altijd ziek. Neus lopen, keelontsteking, veel hoesten en vooral bijna constant lichte diarree en de ene oorontsteking na de andere. Antibiotica en andere therapieën hielpen weinig of niet, men sprak van oorbuisjes te steken, toen kwamen ze naar België. De specialist had het afgeraden wegens de chronische oorontsteking. Ze kwamen toch en ik onderzocht het kind o.a. met de Lecherantenne. Immuniteit sterk gedaald, aantasting van de slijmvliezen, (n.k.o.) en de lever. Om zeker te zijn gingen we toch naar de Pediater die inderdaad een dubbele oorontsteking vaststelde, maar toch de operatie wenste af te wachten. Dit was mijn kans. Ik gaf de jongen een hoge dosis homeopatische vaccin tegen hepatitis B en wachtte af. Het duurde niet lang of de reactie volgde. De hoest vermeerderde en leek op kinkhoest, hoesten en braak nijgingen, diarree en lichte koorts. Gelukkig was het na enkele uren over. s Anderdaags was aan de ene kant de oorontsteking verdwenen en twee dagen later was alles in orde. Gedaan met hoesten en neusloop, ook de diarree stopte. Ik gaf nog een immuniteit stimulerend middel mee, en een pentavax met hoge homeopathische verdunning om de negatieve gevolgen van al de vaccinaties te niet te doen en wat bleek? Sindsdien is het jongetje springlevend en is nooit meer ziek. Moet men nu alle kinderen nog een Pneumokokken vaccin gaan toedienen? Nog eentje meer. Elk kind dat sterft is er een te veel en ik weet niet hoe dat kindje er uit zag voordien. Had het ook te veel vaccins gekregen en was de immuniteit niet zodanig gezakt dat het niet bestand was tegen de aanval van de pneumokok? Nam het reeds medicatie voordien? Geen puffer met corticoïden? Om te antwoorden op de vraag of dat kind moest gevaccineerd worden tegen de pneumokok beschik ik niet over de nodige informatie om er correct op te antwoorden. Een ding weet ik zeker: de veelvuldige en te talrijke vaccinaties ondermijnen eerst de gezondheid van heel wat kinderen en sommigen herstellen er nooit helemaal van. Wat doet men dan? Veel medicatie voorschrijven, is dat de ideale oplossing? U ziet dat het niet zo eenvoudig is, maar vergeet niet dat, voorlopig alleen polio vaccinatie verplicht is, gelukkig maar, denk ik dan. Vraag informatie aan uw homeopathische arts, hij kan U bijstaan.
Pneumokokken- en andere vaccins? Dit is een herhaling van een vroeger artikel dat moeilijk terug te vinden is op mijn blog. Ik heb het ietwat aangepast, na de dood van een zesjarig kind ten gevolge van een hersenvliesontsteking veroorzaakt door pneumokokken. Worden de babys tegenwoordig niet te veel en te vroeg gevaccineerd? Ik heb daar toch wel enige bedenkingen over. Het is meermaals gebeurd dat ouders met hun kinderen op raadpleging kwamen met allerlei ziektebeelden ontstaan of verergerd na hun eerste vaccinaties. Tegenwoordig begint men er steeds vroeger aan en verhoogt men stelselmatig het aantal vaccins, vaak in een keer toegediend. Ongetwijfeld heeft dat een aantal voordelen. Men moet een paar keer minder prikken, dus winst ook voor de ouders. Men ontloopt mogelijks een aantal kinderziekten, voor sommige zwakke kinderen ongetwijfeld een goede zaak. Maar zijn er ook geen nadelen, die men ontkent? Voor een homeopaat ongetwijfeld wel. Men weet dat de baby ongeveer zes maanden beschermd wordt door de immuniteit die hij van zijn moeder mee kreeg, daarna staat hij er geleidelijk alleen voor, dus zegt men, moet men hen reeds vroeger beginnen vaccineren. Dat is een wetenschappelijke verdedigbare reden, maar niemand weet of dat kleine lichaam wel in staat is perfect te reageren op de vaccins zonder dat er negatieve of schadelijke bijwerkingen zijn, zijn immuun stelsel is zich juist aan het vormen en een ernstige schok zoals een inenting met meerdere vaccins samen, kan daar misschien verstoring in aanbrengen. Volgens de homeopathische leer is dat wel mogelijk. Voor vaccinaties zou men een onderscheid moeten maken tussen sterke en minder sterke babys. 1. Babys die constitutioneel sterk zijn zullen de vaccinaties ondergaan zonder al te veel schade, maar de vraag is, waren die vaccins bij hen dan wel nodig? Indien ze een van die kinderziekten hadden gekregen zou dat zo erg zijn geweest? Velen onder ons hebben die kinderziekten allemaal ondergaan zonder al te veel schade en hebben op deze wijze een immuniteit opgebouwd en misschien ook een betere weerstand tegen over een aantal andere ziekten. 2. Wat kan er gebeuren bij babys die geboren worden met een zwakkere constitutie of met een grotere gevoeligheid voor bepaalde aandoeningen en die geen perfecte weerstand hebben mee gekregen van hun ouders? Die zullen waarschijnlijk baat vinden bij vaccinatie tegen over die bepaalde ziekten waarvoor ze een vaccin kregen, maar hun lichaam reageert minder goed en de vaccinatie zal heel waarschijnlijk, ten minste tijdelijk, het immuun stelsel energetisch verzwakken, waardoor ze risicos lopen. De gevolgen worden dan snel zichtbaar. Enige tijd later verschijnen de eerste tekens: soms lichte koortstoestand, hoesten, neus, keel en oorontstekingen, soms beginnende tekens van allergie die dan vaak overgaan naar astma, ook vormen van voedsel intolerantie zijn mogelijk. Kijk eens rondom U hoeveel kinderen er nu met puffers rondlopen? Allemaal een gevolg van luchtpollutie? Ik heb daar mijn twijfels over. Wat zou er dan moeten gebeuren? Afremmen die vaccinaties. Wanneer het enigszins kan, het aantal vaccinaties beperken, op iets latere leeftijd toedienen en meer spreiden over een langere periode, precies het omgekeerde van hetgeen men nu doet. Sommige vaccins zijn voor bepaalde kinderen echt niet nodig. Een voorbeeld? Neem nu de vaccinatie tegen hepatitis B. Welke baby komt daarvoor in aanmerking? 1. Wanneer de ouders of mensen die regelmatig in contact komen met de baby drager zijn van een nog overdraagbare hepatitis B, ja die zeker. 2. Wanneer het kind in een dubieus milieus vertoefd of bij drugsverslaafden, of alcoholisten, ja dan ook. De andere babys hebben dat niet nodig, misschien later wel in bepaalde omstandigheden, maar ondertussen is hun immuun stelsel helemaal gevormd en kan men de voor en nadelen van die vaccinatie afwegen. 3. Er kan wel een probleem ontstaan wanneer er babys opgevangen worden in een crèche, waar meerdere kinderen aanwezig zijn en waarbij er in een familie hepatitis aanwezig is. Dat wordt een moeilijke vraag en dan is vaccinatie wel aan te raden. Maar ja, zijn er nog babys die niet naar de crèche gaan? Dus toch een probleem. Denkt U dat die vaccinatie toch onschadelijk is? Dat is voor volgende keer.
Er zijn een paar collegas die zich hebben gespecialiseerd in Tibetaanse geneeskunde. In hoever zij daarin bekwaam zijn, zou ik niet kunnen of durven beoordelen. Het zal alvast even moeilijk zijn, zo niet nog moeilijker, als Chinese geneeskunde. Volgens mij, kan men dat niet leren door een aantal boeken te lezen, het vraagt zeker heel wat tijd en offers. Ik ga het nut ervan niet minimaliseren, maar stel mij toch een paar vragen. De mens die in België woont en de Tibetaan die op meer dan 4000 m hoogte woont wat hebben die gemeen? Ik vermoed dat ze heel andere behoeften hebben. Een klimaat kort bij de zee en op geringe hoogte zoals wij dat hier kennen is totaal anders dan leven op grote hoogte en ijle lucht en op een continentaal plateau. Misschien hebben ze wel interessante pillen tegen de hoogte ziekte en kan het interessant zijn voor diegene die eens de Mont Blanc willen beklimmen, maar voor de gewone mens? Ik weet het niet, maar heb toch mijn twijfels. U zult opwerpen, en de Chinese geneeskunde dan? Ergens hebt U gelijk, we zijn geen Chinezen, maar toch staan wij als potentiële patiënten dichter bij de Chinezen dan bij de Tibetanen. Er leven miljoenen Chinezen langs de kust of op geringe hoogte. De eetgewoonten, die vroeger helemaal anders waren schuiven ook meer naar elkaar toe. Acupunktuur, moxibitie en chinese massage, zijn aanvaarbaar voor onze manier van leven. Met de kruiden heb ik wat meer moeite. Er was een tijd dat ik ze ook begon te gebruiken, maar ik ben ermeee gestopt, niet dat ze niet zouden helpen maar het leek mij zo moeilijk om ze correct te gebruiken. Ze bestaan hier in België hoofdzakelijk in pillen en oplossingen. In China worden ze veelal nog geprepareerd en gebruikt in thee. We zijn daar eens in een apoteek geweest, mijn echtgenote als apoteker was sterk geinteresseerd. Zie foto. Er zat daar in de hall een kruiden dokter. Hij ondervroeg de patiënt, keek even naar zijn tong, nam de pols en schreef daar een recept met een zevental kruiden. De patiënt ging de apoteek binnen. De apoteker bekeek het recept, nam in verscheidene bakken een handvol kruiden die hij woog in een speciale balans, en overhandigde die aan de patiën. Bekijk de foto opnieuw. Nu moet U weten dat een correcte voorbereiding van de thee essentiëel is. Men moet o.a. weten, hoelang de kruiden moeten trekken, op welke temperatuur moet de thee gedronken worden, heet, warm, lauw of koud en wanneer moet men die drinken en hoeveel keren per dag. U ziet dat het niet eenvoudig is voor ons Westerlingen om zoiets te doen, bij hen is dat traditie en vormt dat geen enkel probleem. Actueel is er ook bij ons meer controle over import van Chinese medicatie en ik denk dat goed gevormde therapeuten er wel interessante dingen kunnen mee bereiken. Persoonlijk gebruikte ik trouwens de laatste jaren meer dan 300 Braziliaanse planten extracten die speciaal verdund waren in verdunningen van D3, dus 1000 maal, zodat ze nog actief waren maar niet meer schadelijk. Einde van de reis. Later nog iets meer over Italië en Frankrijk en de aardnetten aldaar. Nu terug naar onze geneeskunde.
Tibetaanse Geneeskunde.
Alhoewel ik heel wat geleerd heb over de Chinese geneeskunde en voornamelijk acupuncturist was, heb ik ook enige kennis opgedaan omtrent de kruiden geneeskunde in China.
Over de Tibetaanse geneeskunde weet ik eigenlijk bijna niets.
Ik heb er ooit kennis mee gemaakt langs een deskundige schriftelijke uitleg door een collega. die zich daarin had verdiept en ze ook gebruikte.
Naast enkele gelijkenissen met de Chinese geneeskunde merkte ik toch voornamelijk grote verschillen op en ik heb het dan ook opgegeven.
Misschien zal ik op het einde van dit artikel ook preciezer zeggen waarom.
Ik ga me nu beperken tot een beschrijving van hetgeen ik heb gelezen en gezien in dat prachtig boek dat ik meenam uit Lhasa.
Tibetan Medical Thangka of the four Medical Tankras.
U ziet al onmiddellijk dat het gaat om een Engelse vertaling, die naast of onder de oorspronkelijke tekst wordt afgedrukt. Vertaalt in 1988.
Gans hun geneeskunde wordt afgebeeld en hier en daar staan enkele woorden geschreven, meestal op de tekening.
TMT = Tibetan Medical Thanka.
(Ik ga de tekst in het Engels overschrijven.)
TMT is a serial medical painted scrolls painted exclusively for the study and beter understanding of the descriptions carried in the 156 chapters og rGyud-bzhi, embracing the fundamental theories, anatomy and physiology, causes of disease, pathology and manifestations, methods for diagnosis, treating principles, medicaments and its nature and applications, food en drink, behaviours and macrobiotics, and medical ethics in Tibetan medical system.
The pictures are vivid, sophisticatedly painted, characterized with special en varied styles.
Unique in the world medical history, such serial medical illustrations are not only treasures of the Tibetan cultural thesaurus, but also gems of the treasure house of Traditional Chinese Medecine.
Het begin, de Four Medical Tantras zou zich situeren in de achtste eeuw.
De vier eerste complexe beelden zijn:
Thangka One: Buddha Kink of Medecine and 1 Ta-na-sdug.
Thangka Two: Physiology And Pathology.
Thangka Three: Diagnosis.
Thangka Four: Traetments.
Ik ga trachten de afbeeelding van de eerste af te drukken.
Daarna volgen de andere tot nummer 80, allemaal in mooie kleuren. Daarna volgen de afbeeldingen van 218 figuren: Dit zijn de afbeeldingen van de legendarische Dokters uit de noord en zuidelijke scholen. Daarna herneemt het boek een voor een de Thangkas in uit vergrote afbeeldingen, met de nodige uitleg. Dit is enig in de wereld. Elke ziekte wordt er uitgebeeld met figuren, planten en dieren, en behandelingsmethoden. Het hoofdstuk over Constitutie en Karakters is ook heel merkwaardig. Zo b.v. kende men ook reeds de hermafrodieten, of biseksuelen. De tekeningen van de zenuwen, bloedbanen, organen en functies zijn indrukwekkend, maar verschillen op sommige punten met de anatomie zoals wij ze nu kennen. Over oorzaken van ziekten bestaat er een uitgebreid overzicht in zeven hoofdstukken, telkens met mooie tekeningen van de zieke en vaak ook van de dokter ernaast. Onderzoek van de tong is ook belangrijk, dat vinden we ook terug in China. De pulsologie. Over het nemen van de pols bestaan er tientallen afbeeldingen. Hier kan ik wel iets meer uit halen. De verklaring van de pols is anders dan in de Chinese geneeskunde, ze spreken ook meer over al de plaatsen op het lichaam waar men de pols neemt en het lijkt wel of men ook aan leken wil aanleren de pols te nemen om er de nodige conclusies uit te trekken. Zo zien we de man de pols nemen bij zijn echtgenote en anders om. De middelen voor behandeling worden ook zeer uitgebreid beschreven. Ze gebruikten niet alleen plantaardige middelen maar ook sommige delen van dieren en vaak ook uitwerpselen ervan. De planten zijn wondermooi afgebeeld in heel fijne tekeningen. Vaak zijn de dieren ook heel bijzonder afgebeeld, allerlei soorten en vaak maken ze een onderscheid tussen het mannelijk dier en het vrouwelijk, niet alleen in de afbeelding maar meer nog in het gebruik van het deel of de excretie van het dier. Een hoofdstuk over drugs en contra indicaties van bepaalde behandelingen en medicatie maakt het overzicht compleet. Acupunctuur maar vooral moxibitie komt ook aan de beurt. Hier vinden we ook vaak andere punten dan in de Chinese geneeskunde. Zo, dat is het belangrijkste uit dit historisch boek. Ik hoop dat het U heeft geïnteresseerd. Indien er mensen zijn die daar meer over weten, graag een seintje. Dank U. Er volgen nog enkele fotos van afbeeldingen uit het boek, indien het mij lukt om ze af te drukken.
Ter bestemming. Tijdens de stop konden we even tot rust komen, de inwendige mens wat versterken en vooral de bonte menigte gadeslaan. Er heerste daar een enorme bedrijvigheid tussen al die mensen, zowel Tibetaanse als Chinezen. We maakten daar kennis met allerlei nieuwe geuren, die waren er trouwens ook op het vliegtuig. Toen zagen we een van de mogelijke oorzaken ervan. Het was de gewoonte dat men zoveel mogelijk waardevolle stukken overal mee neemt. Zo ziet U op de volgende foto een man bezig met een lange rol stof rond zijn lenden te draaien, die kon meer dan 5 m lang zijn. Na een voorspoedige reis kwamen we terug aan in Shanghai, na een onvergetelijke reis. De komende dagen zal ik nog een aantal fotos publiceren met typische Tibetaanse mensen en zal ik me ook even wagen in het beschrijven van de onwaarschijnlijke maar eeuwen oude geneeskunde al daar.
Er komt een dag dat we terug moeten naar Shanghai.
Heel vroeg in de morgen vertrekken we opnieuw met de jeeps.
We kwamen goed op tijd aan en stonden voor een gesloten deur. De toegang tot het vliegveld was nog niet open, dan maar kamperen buiten en wachten.
Als afscheid kregen we een bol melk. Het was Jakkenmelk.
Ze zag er eerder bruin uit en rook niet zeer aangenaam, ik alleen dronk er van, ik wou dat proeven? Het leek wat zoet, maar niet slecht, echt aangenaam om drinken was het niet, ik drink nochtans graag melk, dit was anders.
De rest van het gezelschap deed alsof en dronk niet, de begeleiders wel.
Eindelijk konden we binnen en mochten vrij snel buiten in afwachting van plaats te nemen in het vliegtuig.
De Amerikanen kwamen er ook aan met een bus. Ze mochten niet mee er was geen plaats genoeg want er was een belangrijke delegatie die voor rang kreeg.
Het was reeds de derde ochtend dat ze er waren, telkens terug naar de stad
Terwijl we wachtten, kwam de delegatie aan, ze kregen een witte sjaal als eerbetoog. Dat deed me terug denken aan ons afscheidsmaal, we hadden er ook een gekregen. Dan mochten wij ook instappen.
Na een lange aanloop kon het vliegtuig nog juist op tijd opstijgen om scheerlings over de bergtoppen scheren op weg naar Shanghai.
Maar eerst opnieuw een lange tussen stop waar we geduldig moesten wachten.
Wanneer het tijd werd om te gaan eten verzamelde iedereen in een grote eetzaal. Er was daar een groep Amerikanen, die er blijkbaar in geslaagd was naar Tibet te komen.
Op verschillende plaatsen aan tafel stonden drie stoelen bij elkaar geschoven en lagen er patiënten die dezelfde problemen kregen als wij, af en toe viel er nog eentje flauw, het was een eigenaardig schouwspel, en ik als dokter kon niets doen Ik wist niet wat ik kon doen en had er ook de kracht niet voor.
Toen vroegen we of er geen dokter in huis was? Ja, er woonde er een.
Wij dus op consult.
Het was een gewezen chirurg, die meer verdiende door in het hotel te verblijven en te leven van de giften van de bezoekers.
Hij kwam het zaaltje binnen, zijn consultatiebureau, in versleten kleren en op zeer versleten schoenen. Hij onderzocht mij en vond niets bijzonders, het is de hoogte ziekte, zei hij.
Toen ging hij naar zijn schamel apothekerskastje, zie foto, en nam er enkele zelf gedraaide pillen uit.
Mijn echtgenote, die zelf apotheker is, kon haar ogen niet geloven, dit was alles dat er was. Ik nam dus, bij tussen posen, een viertal verschillende pillen in en werd inderdaad beter, wat er in zat weet ik ook niet, maar het hielp.
