Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm : Gedichten 1d

27-08-2007
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik ga maar

in dit licht gedicht
hoort men alleen
de zwakke echo
van gedoofde klokken


lopend over grind,
dat hoort bij rouwen,
graaf ik het graf
van vertrouwen


ik kwam
zag
en verloor


ik ga maar,
stilaan,
weer
op mijzelf
bouwen


27-08-2007 om 11:44 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik nodig jou

kom
kijk toch
je bent zo welkom
in mijn ogen

ervaar de milde blik
die jou aanschouwt
en kleurt
met kristallen bogen



kom maar
geef even je hand
dan zal ik hem
vluchtig raken

mijn vingers
zullen je huid
bespelen

voel dan
het ritme van
de melodie
die we samen
maken



luister
hoor een stem
die het zwijgen
bezingt

geen klank teveel
maar slechts,
ons,
met adem omringt



27-08-2007 om 11:43 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zicht op glas
het is koud
om me heen
als de dageraad
daagt


ik draai de lamp
boven mij hoger
en voel
de verlichtende
warmte


mijn gezicht spiegelt
in de ruiten
van de tuinkamer


als het hoofd
zich wendt,
naar welke kant ook,
is mijn
bleke gezicht
op het glas
geplakt,
zie mijzelf zitten


ik ben niet alleen


27-08-2007 om 11:42 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zwanenzang
mijn pen stokt vandaag
als ik een onbeschreven
blad tracht te ontmaagden


ik worstel met
een vervlogen drang
ben thans aangeland
in het gevreesde bordeel
van verlopen dichters
allen bloot geëtaleerd
op oud roze behang


alwaar woorden
zijn verworden
tot zuchten
en inkt is verdroogd
tot nutteloos zaad


ik hoor, met weerzin,
bij mijn binnenkomst
een wegvliedend
zwanengezang
van een laatste
mislukte daad

27-08-2007 om 11:40 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de vlakte van inzicht
heden, ben ik genood
de toren van uitzicht
te beklimmen

reis met koffers vol
vragen en gedachten
naar de Vlakte van Inzicht
teneinde de wijsheid
te zien, te beminnen

ik bestijg duizend treden
elk bekleed met een
zinderende spreuk
doch boven, geheel buiten
adem aangekomen
stel ik de fundamentele vraag
is zoeken naar de Heilige Zin
niet eindeloos peuren
met een verroeste zaag

ik zie uit over een weidse vlakte
met volledige leegheid gevuld
slechts diep in de einder
ontwaar ik een verlichte tekst
"u doet te veel uw best
keer terug naar uw ploeg
het leven doet de rest"



27-08-2007 om 11:40 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ruggen-tegen-elkaar-liefde

ik lijd aan ons leven
dag in, nacht uit
eenzaamheid groeit
als een gezwel

ziet hij dat wel?


o ja, hij heeft me lief
door alles heen
maar de wijsheid
van een moederhart
wordt ontkend

voelt hij ook mijn smart?


overgave aan wat is,
waarbij het verleden
en heden
niet uitsluitend
door het geweten
wordt opgegeten

maar waar liefde
slechts door geven
wordt gemeten
en rijkdom door
loslaten groeit

zal hij dat nog beleven?


hij raakt mij niet kwijt
ik voel zo, dat hij
aan zichzelf lijdt
maar ziet hij ook
mijn duizend tranen,
mijn, ons eiland
van verdriet
waardoor wij een steeds
kleinere weg banen


27-08-2007 om 11:36 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onder-tussen

zij is niet meer
maar wel zichtbaar
dat doet zeer
was hier nog lang
niet klaar
huil ik keer op keer

zij praat niet
als ik het uitschreeuw
van binnen
mijn handen raken
zo dichtbij
wil haar wekken,
met mijn eigen
leven toedekken

hoe kan dit nu
zo roerloos
ze is toch mooi
nog jong
was dit nu haar leven
nee, ze is er nog,
toch?

de tijd staat stil
onder een wazige stolp
ben er wel
maar verdwaal
in verwarring
als ik de
komende dagen tel

en ik met mijn tranen
de ontkennende waarheid
deel en eindeloos vertel



27-08-2007 om 11:35 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.oud in heden
mijn trillende telelens
zoemt jou dichterbij
wil wel eens zien
hoe vergrijsd jij oogt

zag zo al, gaandeweg,
de kleur verbleken
hoe jouw hoofd
het doorleefd vel
nog kennelijk gedoogt



ik denk zowaar terug
aan mijn ouden van dagen
waar de zoete babbelaar
uit het vierkante blik
dat de schoorsteen sierde,
mijn kinderhart deed opjagen

het was somber in de kamer
van het haast uitgezeten
levenspaar
de eeuwige stilte leek nabij
slechts wachten op de dood,
onderbroken door de gong,
ze waren er voor klaar



ik zie ze graag komen,
kruipen op mijn knie
en omarm hun
onbewuste dromen

zullen zij later nog
mijn schaduw zien
verhalen van wat was

moet haast wel
dacht ik zo
het is de overgave
die ik in hun ogen las





27-08-2007 om 11:34 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kleine marieke
een kleine meis
met krullen
dacht met
woorden over
mij heen

zij dichtte
een lied
in grijze haren
om weer
vorm te geven
aan mijn
uitgewaaierde
eigenwaarde

haar vingers
schreven letters
bouwde lagen
met een schaar
het teveel werd
verdreven

het couplet
was klaar

27-08-2007 om 11:32 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zonnige lindelanen
als je lacht
hoor ik de echo
van je bestaan
ondeugend
maar toch een
onvoorwaardelijk
gaan van blijven



als ik zie in je ogen
en kruitdamp
van pijn
langzaam
zie wegdrijven
droog jij je tranen
en zucht je
zonnige
lindelanen




27-08-2007 om 11:31 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als stuifzand
letters
tot stuifzand
geworden
glijden door mijn
korte vingers

verwaaien
zonder ooit een
woord te vormen
vallen terug
op het strand
waar de oude zee
hen opnieuw
overmant
onderhevig aan
vermaledijde
stormen

ik houd mijn handen op
tot dragen toe bereid
maar zie met lede ogen aan
dat het machteloosheid is
dat door mijn vingers glijdt



27-08-2007 om 11:31 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik zag schimmen
het is nog steeds
zo vreemd
mijzelf in de spiegel
te aanschouwen

wil wel kijken
maar ook weer niet
doet het mij goed
of wellicht berouwen

je weet wel wat ik bedoel
zal ik op die kop lijken
die ik ergens zwevend
boven mijn schouders voel

laatst keken schimmen
heimelijk mee
wilden mijn ogen sluiten
naar believen

kom wees toch gedwee
wij weten veel beter
hoe voor jou te kijken
al was het maar
ons te gerieven

plots drong tot mij door
dat mijn bril ontbrak
op het reflecterend schilderij

ik zag een tevreden mens
nadat het uitzicht was hersteld
het stelde mij dadelijk
op mijn gemak
ja, wat was ik blij

voor even
had ik mijzelf gekweld


27-08-2007 om 11:29 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gedachteloos
haar tenen raken amper het water
van de kronkelige groenige loop
alsof zij de stroom niet wil storen
het heden niet wil kwetsen voor later

de lange haren vallen over
haar blanke schouderlijn
in enkele resterende vlechten
en waar glooiende heupen
verborgen in het jonge gras
haar aan de aarde doen hechten

zo gaat zij verstild op
in de zachte zwoele sfeer
van zomers genot
ik zou haar willen raken;
even meedrijven op haar
gedachteloos vlot


27-08-2007 om 10:01 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.blijvende waarde
in mijn dorp
van zure
druiven
zoekt men
de blanke pit
onder de zoete
blauwen,
die doorgaans
slechts in een
gerimpelde
oude zit

op de kale
bank rond
de oude olm
sterft hij
en valt op
moeder aarde,
deze gerijpte
mens met
zijn blijvende
waarde

27-08-2007 om 09:59 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.pion
naarmate mijn jaren zich verkorten
begint aan het groeiend inzicht
van sturing in mijn leven
overduidelijk iets te schorten

waar groei nog gepaard gaat
met versterking van het ik
en keuzes mogelijk lijken
blijkt bij vergrijzende haren
de ruimte steeds meer in te dijken
en het geheel minder te verklaren

allengs onbereikbaar voor mij
wordt de grote gang van de rede
als persoon te plaatsen
steeds meer ben ik een pion
waarbij ik soms nog alleen
even de loper mag kaatsen
voor de onzichtbare kracht
die dat voor mij verzon



27-08-2007 om 09:59 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.verscheiden
met leedwezen deel ik u mede
ik zeg u gewoon
dat vredig van ons is heengegaan
dat jij bent overleden

met grote dankbaarheid
ach, gewoon normaal
zullen wij je gedenken
je was een kort verhaal

je was een liefdevol mens
een egotripper voluit
altijd stond je klaar
het interesseerde je geen fluit

een leegte laat je achter
nou ja, vooral een duister gat
je was een voorbeeld voor ons allen
ik was je snel zat

met eerbied dragen wij je weg
hoe sneller hoe beter
droefheid speelt ons parten
ik denk slechts aan de jenever




27-08-2007 om 09:57 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ik, uw meester
als u dit leest,
ik weet het zeker,
ontkomt u niet
aan uw knellend
geweten

u hebt uw meester
hier gevonden
ik hou u voor
"zoek niet meer!
naar het
beter weten

u bedrijft
slechts zonden"
men zoekt het
unieke te vinden
maar draait eeuwig
om een ordinaire
arrogante rotonde



27-08-2007 om 09:56 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hij is niet meer
het muisje
is dood

hij stierf
in de val

door
hongersnood

27-08-2007 om 09:56 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het zadel van heden
soms bekruipt mij het gevoel
geen woorden meer te vinden
en dat ik alles reeds heb verkend
ja, dat is wat ik daarmee bedoel


het leven heeft mij al
zoveel voorgelegd
of door sprakeloze
momenten gedreven
er is zoveel gezegd
en mateloos gezwegen


ik verlang naar het verleden
die stuwende krachten
heb ze allen bereden
ik rust nu in het zadel van heden
met onbepaalde gedachten




27-08-2007 om 09:54 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm


Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zucht van verlichting
is de reden
dat ik schrijf
dezelfde waarom
ik de liefde bedrijf

een dwangmatige verrichting
met een zucht van verlichting

27-08-2007 om 09:53 geschreven door j. v.e. dreyfsandt zu schlamm




  • Gedichten 1

  • Inhoud blog
  • ontmoeting
  • goddelijk moe
  • om de hoek
  • dag
  • ik ga maar
  • ik nodig jou
  • zicht op glas
  • zwanenzang
  • de vlakte van inzicht
  • ruggen-tegen-elkaar-liefde
  • onder-tussen
  • oud in heden
  • kleine marieke
  • zonnige lindelanen
  • als stuifzand
  • ik zag schimmen
  • gedachteloos
  • blijvende waarde
  • pion
  • verscheiden
  • ik, uw meester
  • hij is niet meer
  • het zadel van heden
  • zucht van verlichting
  • de waarheid
  • in de bloementuin
  • zuigende opwinding
  • hooglied
  • in de ban van de meester
  • de filosoof
  • als wegen samenvallen
  • een schim
  • zo gewoon
  • ik, naakt voor u (tweede versie)
  • ik, naakt voor u
  • adem mijn dromen
  • zij ging al
  • vind mij te vinden
  • zachte overgave
  • geboorte van een gedicht
  • verstorven gemis
  • zes quotes
  • galerij der zelfportretten
  • verzameldrift
  • L'image de la Croix
  • achtergebleven
  • seizoengebonden



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!