rondrit met caravan door het bovenste deel van Duitsland
16-09-2018
Jena bruist!
Op de camping staat ook Ulrike uit Eberswalde. Ulrike is een vriendin van Bea, waarmee ze regelmatig contact heeft via sociale media. We zien ze ook regelmatig terug in Jena. Haar man is in januari overleden op 53-jarige leeftijd. Ondanks het verlies heeft zij haar levensmoed niet verloren. Onze buren komen uit Berlijn en hebben na de Wende gewerkt bij de opzoekingen en archivering van de slachtoffers uit de beide wereldoorlogen. Zo hebben we ook vele boeiende gesprekken over het leven in de voormalige DDR. Jena is in feest. We zijn met ons gat in de boter gevallen. Deze morgen ben ik met mijn plooifiets naar het centrum gereden. De Stadsmusikkapelle bracht met veel bombarie Duitse mars- en fanfaremuziek. De feestsfeer zit er goed in. Overal vind je bier- en worstkramen. Jena bruist en de winkels zijn open. In het grote winkelcentrum zie je het kunstwerk van Zeiss en de Zeiss-toren is altijd te zien.
We zijn aangekomen in Jena in Thüringen. De weg van Brandenburg naar Thüringen ging over Fläming, een streek waar ooit, lang geleden, Vlamingen neergestreken waren. Steden als Herzberge en Lichterveld duiden nog op sporen ervan. Maar meer is er niet. De camping “Unter den Jenzig” in Jena kennen we. Het was een gezellig thuiskomen. Een historische tram doet nog steeds dienst als receptie. Het stikt hier wel van de Nederlanders en je zal ze gehoord hebben. Maar met de Jenzig berg boven onze kop kan er niets stuk. We maken ons klaar voor een paar uitstappen en zeker naar de mooie stad Jena, waar Carl Zeiss zijn optiek ontwikkeld had.
Vandaag hebben we een stevige wandeling gemaakt rond het meer van Groß Leuthen. De lucht is gezond tussen de bomen in het woud en de paddenstoelen beginnen te verschijnen. Meer moet dat niet zijn. We maken ons klaar voor de volgende trip. Morgen verlaten we Brandenburg en rijden naar Thüringen via Leipzig. Het wordt een ritje van 250 kilometer tot in Jena. We worden verwacht op de camping “Unter den Jenzig”. We kennen de camping en zijn uitbater al van eerdere bezoeken.
Een uitstapje naar Lübbenau onder een grijs zonnetje leerde ons het leven op riviertjes en kanaaltjes. Veel lokaal transport gebeurt met de kano. Het toerisme doet er ook aan mee. Lübbenau is een stemmig stadje. En de augurken doen ook mee. Overal vind je er. Ze slaan ze je om de oren. Dit is ook het land van de Sorben, een Slavisch volk dat hier ooit toestroomde.
Volharding en moed zijn twee schone eigenschappen. Vroeg opstaan hoort daarbij. En zo krijgen we mooie beelden van de Märkische Heide in Spreewald. “Der frühe Vogel fängt den Wurm”. Broodjes worden in Brandenburg “Schrippen” genoemd. Op de vraag “Haben Sie ihre Schrippen schon bestellt?” moet men duidelijk ja of neen antwoorden.
Het is prachtig weer en warm. We zitten in Spreewald in Märkische Heide. De camping ligt in Groß Leuthen, een vredig dorpje. De tegenstelling met gisteren is enorm. Hier heerst een en al rust. Vlak aan de camping ligt een meer. Spreewald is gekend voor zijn kanaaltjes en waterloopjes. Zo beweegt hier alles per boot: de postbode doet zijn ronde per kano, de kinderen gaan naar school per boot en de lijken worden per kano naar hun laatste rustplaats vervoerd. Morgen trekken we naar de stad Lübbenau, waar we augurken gaan vinden. En die hebben ze vééél hier!
De tweede dag Berlijn was ook een drukke dag. Trein op, trein af, S-Bahn op en af, metro in een uit, al het verkeer, al het lawaai, … We bezochten het Deutsches Technisches Verkehrsmuseum. We bewonderden de schepen, de vliegtuigen, de treinen, de textielmachines, de radio- en telegrafie, veel te veel om te zien op een halve dag. Dan liepen we de Kurfürsterdamm af. We passeerden ingetogen de plaats, waar op Kerstmis 2016 een terroristische aanslag gebeurde. En de metro bracht ons naar de bekende Alexanderplatz. Berlijn laten we voorlopig voor wat het is, met al zijn grootsheid en drukte. Morgen zoeken we de rust op in Spreewald, 150 kilometer zuidoostwaarts.
Vandaag was het een dagje Pruisen. Potsdam was vroeger het centrum van Pruisen. Koningen, koninginnen en keizers hebben er geleefd. Zo konden we het gekende paleis “Sanssouci” van keizer Frederik bekijken. De edellieden van weleer leefden in pracht en praal. De stad Potsdam is er een zoals zovele. Winkels vind je er in ruim aantal.,
