De ochtend begint zoals bij vele mannen in de wasplaats. Met ontbloot bovenlijf en je wangen vol scheerschuim zeg je tegen iedereen die binnenkomt een goede dag: “Moin” in het noorden, “Servus” in Bayern. Een beetje vervelend als je net aan je scheerbeurt bezig bent. Vandaag hebben we Heidekartoffeln gekocht, een zak vol echte originele patatten uit de Lüneburger Heide. We hebben een voorraad voor een heel regiment van het Duitse leger. Nog altijd wordt hier “miss Kartoffel” verkozen, het meisje dat het best op een patat gelijkt: klein hoofd en grote rondingen aan het lijf. Lüneburg is een mooie stad, waar het toerisme welig tiert. Het staat er vol van mooie gebouwen met een typische stijl in baksteen. Het Rathaus, de Alte Kran, de stemmige gevels, alles is er. En Bea heeft er ook haar wol en attributen gevonden voor het breien.