Wéris (betekenis is uitzichtpunt) is een deelgemeente van Durbuy en behoort tot één van de mooiste dorpen van Wallonië.
Het is vooral bekend voor zijn dolmen en zijn megalietenmuseum (La Maison des Mégalithes).
De Romaanse kerk (11e eeuw), de kasteelhoeve en de huizen in vakwerk en kalksteen zijn evenwel ook een must als je dit dorpje bezoekt.
Iedereen associeert dolmen en menhirs met het oude Gallische rijk en denkt meteen aan figuren zoals Asterix en Obelix, maar het megatalisme dateert van ver voor de tijd van de Romeinen en de Galliërs.
Voor de geïnteresseerden:
Het woordje "menhir" komt uit het Grieks en betekent rechtopstaande steen, "dolmen" betekent stenen tafel en "megalieten" zijn volgens de Griekse literatuur grote stenen.
De witte menhir in Wéris is niet van nature wit, maar wordt jaarlijks wit beschilderd.
Wij bezochten dit dorp in 2015 en het bevindt zich op een kleine 10 km van Durbuy (15 min. met de wagen).
Het wapenschild van Durbuy (zie afbeelding hierna) dateert van 1818.
Omschrijving uit die tijd: "Van zilver beladen met 5 blaauwe dwarsbalken waarover een klimmende rooden leeuw, het schild gedekt met een gouden kroon".
Het was het wapenschild van Gérard de Luxembourg, graaf van Durbuy in 1247.
Het wapenschild is quasi identiek als dat van de provincie Luxemburg en van het Groot Hertogdom Luxemburg en als je goed kijkt zie je dat de leeuw twee rode staarten heeft
Hierna afbeelding van het wapenschild op een "pseudo" zegel "Koffie Hag".
Afbeelding gevonden op 2de hands
Foto genomen op een infobord in volle natuur
(in een bosrijke omgeving in Petithan)
Wapenschild op parkeermeter
Wapenschild op vuilnisbak
Serie wapenschilden op de gevel van La Cannette
Wapenschild op bord straatnaam
Wapenschild op spanddoek Baloise Belgium Tour 2022
De horeca in Durbuy speelt natuurlijk ook graag in op alle hypes van het moment en Halloween mag daar zeker geen uitzondering op maken. Getuige hiervan zijn volgende foto’s.
Wie wil er nu zo sterven?
De pompoenen zijn gelukt dit jaar!
Niet echt uitnodigend zo'n drinkgelegenheid. Wie durft hier binnen gaan?
Een geluk dat ze op het bordje "Halloween" vermelden,
Magazijnen (supermarkten) of grote winkels vind je niet in Durbuy. Daarvoor moet je in Barvaux zijn. Dus op een boogscheut van het kleine stadje (5 minuutjes met de wagen)
Aan voedingswinkels geen gebrek hier: Spar, Aldi, AD Delhaize en Carrefour-Market.
Spar Barvaux is alle dagen open
Carrefour-Market
Aldi
Je vindt er ook andere magazijnen zoals: Bel&Bo - Action - Bristol - Déma Bricolage, Jardin, Déco - Trafic,...
Déma Bricollage, Jardin, Déco - Action - Bristol
De Spar, Bel&Bo en Bristol
De meeste liggen gegroepeerd bij elkaar.
Voor de AD Delhaize moet je de brug van de Ourthe over.
AD Delhaize
Voor nog meer magazijnen en grote winkels moet je richting Marche-en-Famenne (wel 25 min. met de wagen).
Dit treintje brengt je langs oude weggetjes van de stad naar de uitkijktoren en rijdt vanaf het ogenblik dat het goed weer is (kan dus al tijdens de krokusvakantie) tot eind oktober.
Dit treintje heeft geen vaste dienstregeling. Indien dus voldoende toeristen aan boord vertrekt de rit die ongeveer een half uur tot 40 minuten duurt.
In de maanden juli en augustus rijdt het treintje elke dag uit.
Vertrekplaats is op de Place aux Foires in het centrum, rechtover de kiosk.
Je kan ter plaatse zelf je tickets uit de muur halen.
Automaat in het wachthuisje
Toeristentreintje op de Place aux Foires
Het treintje baant zich een weg naar het hoogste punt van Durbuy
Treintje gestationneerd op het hoogste punt van Durbuy, de uitkijktoren "De Belvedere des Cretes" om de toeristen een kans te laten een mooie foto te schieten van het panorama
Wij waren in Durbuy, ongeveer een week na de overstromingen en konden met eigen ogen de vernietigende kracht van het water vaststellen.
De foto's hierna zijn genomen in het centrum van Durbuy op woensdag 21 juli, de nationale feestdag. Deze dag stond ook in het teken van nationale rouw voor de slachtoffers van de overstromingen in Pepinster, Theux en Verviers.
O.a. de firma Rencon (reinigingsfirma) was er met tal van bestelwagens en wellicht een veelvoud aan personeel aanwezig en druk aan het kuisen.
Overal op het middenplein stonden containers afgeladen vol.
Wat we ons evenwel blijvend zullen herinneren was de alles overheersende stank. Deze staat voor eeuwig in ons geheugen gegrift.
Op bovenstaande foto van de Homaliusrots zie je tot waar het water heeft gestaan. In de poel ervoor ligt er nog veel restafval.
Wagens van de reinigingsfirma's en containers op de parking. Een desolaat beeld.
Deze auto stond tot aan zijn dak onder water en stond er een week na de overstroming nog steeds.
Op de achtergrond zie je ook de buxushaag die nog bruin kleurt van het vuile water.
Dit restaurant was volledig ondergelopen. De beelden spreken voor zich. Personeel een week na de overstroming nog volop aan het werk. Op de voorgrond een container en bakken met flessen en glazen waarvan vele hun weg zouden vinden naar het containerpark.
Op de muur zie je hoe hoog het niveau van het "vuile" water stond.
Een week na de overstroming kolkte de rivier nog altijd.
Zie op de foto hoe hoog het water nog altijd staat + de kleur van het water.
Losliggende kasseistenen (in het park) na het wegtrekken van het water
Vlaggengroet aan de politiekazerne van Durbuy n.a.v. de nationale feestdag en ook een dag van rouw ter nagedachtenis van de talloze slachtoffers van de overstromingen.
Het historisch centrum van Durbuy moet je zeker bezoeken.
De kleine pittoreske straatjes, sommige nog met originele straatstenen geplaveid, nodigen je uit om op onderzoek te gaan en alle hoekjes en kantjes van het oude stadje te ontdekken.
Je vindt hier niet enkel mooie, statische en historische gevels, maar ook een aantal kleine winkeltjes die toeristen lokken.
Veel bezienswaardigheden zijn er niet, maar de Middeleeuwse sfeer maakt veel goed.
Foto boven, aangepaste kledij vereist als je het stadje bezoekt
Na een wandeling door het centrum kan je je dorst laven op één van de talloze terrassen. Want restaurants en cafés, telt Durbuy in overvloed. En als je een kleine of grote honger hebt, ben je hier ook op het goeie adres.
Samen onder één paraplu. Gezellig samen kuieren tijdens een regenachtige dag.
Mooi bronzen beeldje.
De Ourthe
Aan bars geen nood in dit kleine stadje.
Links de Tortuga-bar.
Huis in houtvakwerk.
De brouwerij Marckloff (zie reclamebord rechts op de foto) bestaat ondertussen niet meer. Je kan dit artisanale biertje enkel nog proeven in een plaatselijke drankgelegenheid.
Op de achtergrond vang je een glimp op van de uitkijktoren.
Het plaatselijk biertje. Bestaat in verschillende moutversies.
Een ander plaatselijk biertje is de Marckloff.
Kasteel en op de voorgrond huis met houtvakwerk (typisch voor de Ardennen).
Ik ben Erik , en gebruik soms ook wel de schuilnaam de toerist.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotograferen, tuinieren, reizen, lekker uit eten gaan, enz..
De Ardennen zijn onze favoriete bestemming en in het bijzonder Durbuy, de parel van de Ardennen.
Ik ben Erik , en gebruik soms ook wel de schuilnaam de toerist.
