Wij waren in Durbuy, ongeveer een week na de overstromingen en konden met eigen ogen de vernietigende kracht van het water vaststellen.
De foto's hierna zijn genomen in het centrum van Durbuy op woensdag 21 juli, de nationale feestdag. Deze dag stond ook in het teken van nationale rouw voor de slachtoffers van de overstromingen in Pepinster, Theux en Verviers.
O.a. de firma Rencon (reinigingsfirma) was er met tal van bestelwagens en wellicht een veelvoud aan personeel aanwezig en druk aan het kuisen.
Overal op het middenplein stonden containers afgeladen vol.
Wat we ons evenwel blijvend zullen herinneren was de alles overheersende stank. Deze staat voor eeuwig in ons geheugen gegrift.
Op bovenstaande foto van de Homaliusrots zie je tot waar het water heeft gestaan. In de poel ervoor ligt er nog veel restafval.
Wagens van de reinigingsfirma's en containers op de parking. Een desolaat beeld.
Deze auto stond tot aan zijn dak onder water en stond er een week na de overstroming nog steeds.
Op de achtergrond zie je ook de buxushaag die nog bruin kleurt van het vuile water.
Dit restaurant was volledig ondergelopen. De beelden spreken voor zich. Personeel een week na de overstroming nog volop aan het werk. Op de voorgrond een container en bakken met flessen en glazen waarvan vele hun weg zouden vinden naar het containerpark.
Op de muur zie je hoe hoog het niveau van het "vuile" water stond.
Een week na de overstroming kolkte de rivier nog altijd.
Zie op de foto hoe hoog het water nog altijd staat + de kleur van het water.
Losliggende kasseistenen (in het park) na het wegtrekken van het water
Vlaggengroet aan de politiekazerne van Durbuy n.a.v. de nationale feestdag en ook een dag van rouw ter nagedachtenis van de talloze slachtoffers van de overstromingen.
Het historisch centrum van Durbuy moet je zeker bezoeken.
De kleine pittoreske straatjes, sommige nog met originele straatstenen geplaveid, nodigen je uit om op onderzoek te gaan en alle hoekjes en kantjes van het oude stadje te ontdekken.
Je vindt hier niet enkel mooie, statische en historische gevels, maar ook een aantal kleine winkeltjes die toeristen lokken.
Veel bezienswaardigheden zijn er niet, maar de Middeleeuwse sfeer maakt veel goed.
Foto boven, aangepaste kledij vereist als je het stadje bezoekt
Na een wandeling door het centrum kan je je dorst laven op één van de talloze terrassen. Want restaurants en cafés, telt Durbuy in overvloed. En als je een kleine of grote honger hebt, ben je hier ook op het goeie adres.
Samen onder één paraplu. Gezellig samen kuieren tijdens een regenachtige dag.
Mooi bronzen beeldje.
De Ourthe
Aan bars geen nood in dit kleine stadje.
Links de Tortuga-bar.
Huis in houtvakwerk.
De brouwerij Marckloff (zie reclamebord rechts op de foto) bestaat ondertussen niet meer. Je kan dit artisanale biertje enkel nog proeven in een plaatselijke drankgelegenheid.
Op de achtergrond vang je een glimp op van de uitkijktoren.
Het plaatselijk biertje. Bestaat in verschillende moutversies.
Een ander plaatselijk biertje is de Marckloff.
Kasteel en op de voorgrond huis met houtvakwerk (typisch voor de Ardennen).
Het kasteel behoort toe aan de adellijke familie d’Ursel en is helaas niet te bezoeken.
Blijkbaar kan je wel een kamer reserveren in één van de vleugels van het kasteel. Kostprijs is mij onbekend, maar voor zij die interesse hebben, feel free
Het werd gebouwd rond 1880 op de plaats waar de burcht van Durbuy altijd had gestaan.
Het bestaat uit 20 kamers.
Ingangshek van het kasteel
Samen met een klein team brouwt de graaf er het plaatselijke biertje Marckloff, een amber-biertje met 6,5 % alcoholpercentage.
De brouwerij was eerst ondergebracht in "La Ferme au Chêne", maar bij de verkoop van dit gebouw aan Marc Coucke verhuisde de hele brouwerij naar het kasteel.
Foto kasteel vanuit een ander gezichtspunt
Het kasteel
(foto genomen van de oever van de Ourthe)
Foto van 14 juni 2022
Foto van 29 juli 2022
Foto van het kasteel vanop het oude kerkhof van Durbuy
genomen op 11 november 2022
Op deze begraafplaats vind je ook de rouwkapel van de familie d'Ursel
De Sint-Niklaaskerk (église Saint-Nicolas) werd gebouwd in de 17e eeuw.
Deze kerk kan vrij worden bezichtigd.
Je vindt dit gebouw in het centrum van Durbuy (zie locatie op infobord foto hieronder), nabij het Recollettenklooster, het mini-golf terrein en de brug over de Ourthe.
Infobord naast de kerk
Ingang van de kerk
Detail van de toren (op uurwerk staat jaartal 1846).
Nog een detail van de toren
Foto genomen vanop de brug over de Ourthe
Zicht op het altaar en de patroonheiligen.
Iets meer in detail
Schilderij van Jezus aan het kruis
Het spreekgestoelte (mooi barok houtsnijwerk).
Dit is de heilige man die er voor zorgt dat
we op 6 december speelgoed en lekkers krijgen
Het koor met orgel (fabricagejaar 1825)
De doopvont uit 1588 met geel koperen deksel.
De soccle is niet de originele. De doopvont werd nl. in 1810 verhuisd
van de kerk van de Recolletten, naar deze kerk.
Een gedenkplaat, hier rust ...
ICY REPOSE LE CORPS DE FEV (L)OVI (S) ….. / EN SON VIVANT ESCHEVIN ……… / FRANCHISE DE DVRBVY ET HAVT ……. / DE LA PREVOTE ET TERRE D(E) (DURBUY) / LEQUEL ET DECEDE LE ……… / ET DEMOISELLE …….. / ……..
Algemeen wordt aangenomen dat dit een grafsteen is van Louis de Xhi‐ gnesse een schepen die stierf in 1730.
Een schilderij met een aantal onbekenden.
Hierboven en hierna nog twee schilderijen
Een andere gedenkplaat of grafsteen (zie uitleg hierna)
ICI REPOSENT LES CORPS DE SIEUR / JEAN LE JOEUNE ECHEVIN DE / LA VILLE DE DURBUI DECEDE / LE .. O…… 1731 ET DE MAD / …………… DUCHESNE / SON EPOVSE / DECEDEE LE / … MARS / 172…
Schepen Lejeune was getrouwd met Marie-Charlotte Du Chesne.
Zij stierf in 1723 en hij in 1731.
Zicht op de kerk vanaf een brug over de Ourthe.
Links op de achtergrond zie je een deel van de Omaliusrots
en tussenin het Recollettenklooster.
En nog een foto vanop de brug over de Ourthe
Kerk en kasteel
Foto van de kerk.
Op de voorgrond: het klooster; op de achtergrond: het kasteel
Het woord Durbuy is samengesteld uit twee Keltische wortels DURO BODIONS of DUROBODIUM, die woonplaats bij de vesting betekenen.
Durbuy doet haar officiële intrede in de geschiedenis in de 11de eeuw.
Het is Jan van Bohemen, graaf van Luxemburg en heer van Durbuy, die haar in 1331 de titel van stad verleent.
In die tijd heeft de stad een versterkte ommuring met een omtrek van 550 meter. Deze is voorzien van torens met kantelen, van schietgaten en van drie poorten, waarvan twee met een ophaalbrug. Een eerste ophaalbrug was te vinden waar de huidige brug aan de Ourthe gelegen is vlak bij de Sint-Niklaaskerk.
De poorten en vestingmuren verdwijnen in de 17de eeuw door toedoen van Lodewijk de XIV.
Aan het stratenplan van Durbuy is sinds de 14de eeuw niets veranderd. Van bovenaf is de omtrek van de ommuring nog steeds goed te zien. Het kasteel is duidelijk te onderscheiden met de woningen die er in een halve cirkel omheen waren gebouwd.
Het stadje in 1870
Het kasteel en omgeving in het begin van de XVIIe eeuw.
Hou je van hagen en mooi uitgesneden groene figuren dan moet je in het Topiary-park (Parc des Topiaires) zijn niet ver van het centrum van Durbuy.
Met zijn 10.000 m² oppervlakte behoort deze siertuin tot het grootst toegankelijke snoeivormpark ter wereld.
Je komt hier van alle soorten constructies tegen die met de hulp van ijzerdraad en veel geduld werden uitgewerkt: Manneken Pis, herten, een olifant, kajakkers, eekhoorns, enz.
Deze vormen in buxus (Buxus sempervirens), maar ook taxus, laurier, hulst en cipres worden regelmatig met de snoeischaar bijgewerkt.
Ook in dit park heeft de buxusmot lelijk huis gehouden, maar de parkwachters doen er alles aan om de snoeivormen (topiary) continu bij te werken.
Een beetje reclame kan geen kwaad
Foto genomen in de zomer.
Op de achtergrond zie je delen van de Homalius rots, de kerk en het kasteel.
Het park in de lente met het kasteel op de achtergrond
Op de achtergrond de brug over de Ourthe
Oma en opa lekker samen in de zetel
Liefde is samen paardje rijden
Een zittende olifant van circa 4 m hoogte midden in het park.
Durbuy ligt in het Noorden van Belgisch Luxemburg, in het hart van de Ardennen, aan de rivier de Ourthe.
Hierna een foto met verkeersborden in het centrum van Durbuy, waarop je o.a. kunt aflezen hoever het rijden is naar Luik, naar Marche (= Marche en Famenne), Barvaux, enz.
Op de foto hierboven zie je links onderaan een pijl met verwijzing naar het station van Barvaux. Dit is het dichtsbijzijnde station, want in Durbuy is er geen en passeert er ook geen enkele trein.
Afstand Durbuy centrum en Barvaux station bedraagt +/- 4 km.
Ook een apotheek vind je niet in Durbuy, maar wel in deelgemeenten Barvaux en Bomal.
Durbuy is één van de bekendste stadjes van de Ardennen en telt sinds 1 januari 1977 (= fusie) 12 deelgemeenten: Durbuy zelf, Barvaux, Bende, Bomal, Borlon, Grandhan, Heyd, Izier, Septon, Tohogne, Villers-Sainte-Gertrude en Wéris
De oude stadskern op zich bestaat slechts uit een paar straten en telt niet zo veel inwoners (circa 400).
Het merendeel van de mensen die je dus tegen het lijf loopt zijn toeristen of tweedeverblijvers.
Na een beetje zoekwerk bleek dat er nog geen weblog bestond over Durbuy, dus daar moest iets aan gedaan worden.
Je vindt op het internet wel overal iets aan informatie, maar naar belangrijke, relevante info over Durbuy en omgeving is het wel enige tijd zoeken.
Omdat wij bovendien graag in de Ardennen vertoeven en Durbuy een echte trekpleister is met veel toeristische mogelijkheden, vond ik het dan ook opportuun om een blog over dit stadje te maken.
Vind je op mijn blog niet direct wat je zoekt, geef dan in de rubriek "zoeken in blog" jouw zoekterm in en misschien staat deze informatie wel in eerdere berichten die niet onmiddellijk zichtbaar zijn omdat het aantal getoonde berichten beperkt wordt.
Intro
Er wordt overal gezegd en aangenomen dat Durbuy het kleinste stadje van België is.
Anderen claimen dan weer dat Durbuy het kleinste stadje ter wereld is. Wie gelijk heeft, het zal mij worst wezen, maar Durbuy is een levendig stadje en al jaren een echte aantrekkingspool voor vele toeristen uit zowel binnen -als buitenland en de afwezigen hebben zoals steeds ongelijk.
Durbuy, de parel van de Ardennen, wordt door sommigen ook het nieuwe Knokke van de Ardennen genoemd. Gelukkig liggen de vastgoed -en huurprijzen hier nog niet zo hoog
In deze blog niet enkel aandacht voor pittoresk Durbuy, maar ook voor de deelgemeenten van dit stadje, het historisch centrum, de bezienswaardigheden,het toerisme, maar ook de top 10 wat te doen in Durbuy. Dit laatste netjes opgesplitst in top 5 indoor activiteiten en top 5 outdoor.
Foto gemaakt op het hoofdplein (Place aux Foires)
Blog(s)
Waarom een blog en geen website? Louter en alleen een financieel plaatje. Een weblog is gratis, een website kost jaarlijks geld en als je maar een klein pensioentje hebt is de keuze snel gemaakt
De foto's op deze blog werden quasi allemaal door mij genomen.
Als je een opmerking of reactie kwijt wil over dit blog, aarzel dan niet om mij een mailtje te sturen via het vakje "E-mail mij" (zie rechter kolom).
Neem ook alvast een kijkje op mijn andere weblogs:
Ik ben Erik , en gebruik soms ook wel de schuilnaam de toerist.
Ik ben een man en woon in Galmaarden (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 26/09/1957 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, fotograferen, tuinieren, reizen, lekker uit eten gaan, enz..
De Ardennen zijn onze favoriete bestemming en in het bijzonder Durbuy, de parel van de Ardennen.
Ik ben Erik , en gebruik soms ook wel de schuilnaam de toerist.
