Door het bos wandelend merk ik minder mezen die bedelen om eten. Ze kunnen zich beter beredderen dan eerder in de sneeuw. Spijtig het was net zo fijn hen als vriend te hebben. Het eten,wat kruimels brood,nootjes, in mijn hand durfden ze al naderen tot op een halve meter afstand. Bij de boomklevers en andere vinken had je het niet voor,zij zijn veel te schichtig.
