Het lijkt alsof het POORTHUIS de toegang is, naar de kerk en de burcht veel hoger gelegen. De zon tegemoet is de richting...vriendje "reflex"doet zijn ding. De huizen zijn stevig met de gekende natuursteen gebouwd. De smalle straatjes zijn stijl en moeilijk beloopbaar,het is een lust voor de ogen....mijn ogen dan toch. Plaatselijke soorten bloemen groeien zo maar in de voegen.Zij geven kleur aan de grauwe stenen ,het is een gewilde wanorde passend in het geheel. Meer dan een uur ben ik hier aan het klimmen en vrees rechtsomkeer te moeten maken zonder kasteel of kerk te zien van nabij,dit gaat boven mijn petje,ik besef dat de jaren wegen. Op het plein was een terrasje. Een "noisette" zal smaken....is minder vermoeiend.
