Gehurkt zit ik op een smal wandelpad. Rechts van mij een prikkeldraad, links massa's paddestoelen in miniformaat afgeschermd van het vroege zonlicht door dichtbegroeide haagbeuk. De vruchtjes worden in mijn kinderlijke fantasie dorpjes en zie, menig architect zou trots zijn zoiets FUTURISTISCH te kunnen bouwen.... Enkele wandelaars lopen op de punten van hun tenen, zwijgend voorbij. En ik droom, nog steeds gehurkt,verder.
