Ne schoon Delvooken voor de Debbie

Oeioeioei, ik krijk ni de kop of de staart aan deze blogmasjien. Alzo een ingewikkeld spel. Ik weet ni wie de goei zijn en wie de slecht. Ik had gedacht ik laat de reactions van de lezers op mijne eerste blog eens lezen aan mijn ventje dan kan hij geef mij een beetje uitleg. Want deze morgen zag hij er kalm uit toen Anemoontje zijn baardje had afgedaan. ' Ze is zo verliefd op mijn ventje en ze vertroetelt hem zo erg, dat het ja hoe zegt ge zoiets... ...-vernederend of is het nu vertederend, ik zal eens in de Dikke van der Talen zien- is. Enfin 't is een braaf meiske en wat zij doet moet ik niet meer doen als gij begrijpt wat ik versta.

Dus ik met reactions naar mijn ventje. Hij bekijkt mij, hij leest de reactions en voilà het was gebeur. Ik dacht dat hij ging sterf. Hij werd eerst wit, dan rood en dan blauw met een beetje paarse der in. Nu spreekt hij al vier dagen ni meer maar hij ontplofte bijna. " t'Is altijd hetzelfde met die Vlamingen, ge spreekt één , ik zeg het wel goed één woordje Frans tegen die onnozelaars en ze beginnen onmiddellijk ook Frans te spreken. Hoe willen ze Halle-Vilvoorde-Affligem nu gesplitst krijgen en de faciliteiten afgeschaft, Brussel weer Vlaams, Vlaams-Zeeland en Frans Vlaanderen aangehecht, Parijs en Londen veroverd enz enz....als ze altijd toegeven aan die Brusselaars en consoorten"

Allez zeg, zulke vieze dingen uit de mond van mijnen chéri. Precies ne parler van de président van de Vlaamse Kip-Kap. Ik was zeer kwaad en in mijne wiek geschoot . Ik heb direct aan mamazel Anemone gevraagd om bij mijne man te kruip in zijn bed om hem te kalmeer. Ik was veel te kwaad. Ge moog nog zo ziek zijn als een pladijsken in de lucht zo nen dingen zegt een beschaafd mens niet. Ik denk dat het is van die Pool, mijnheer Jrekel te frequenteer.

Enfin na een kwartiertje was hij kalmeer en lag hij weer schone te slaap in de armen van de Anemoontje. Als ik het zo bezie 't is ne schone koppel die twee. En in feite is het toch schone verdeeld ikke de blabla en de centjes en Anemoontje de Boem Boem en de klein ventjes. Op mijn jaren is ne mens dienen gymnastiek al een beetje beu. De heup doe ne beetje zeer en de knie wil ni meer mee. Ik zie mijn ventje nog graag daare niet envan. Maar ter is ne grens aan van den alles. Twee daag geradbraken voor een minuutje of twee plezier, ge ziet van dare.

Enfin die mamzelle Anemoontje is ne goed gerief en ze ziet mij ventje graag en dat is ne ganse geruststelling voor mij. Ze doet het niet voor de centjes. Want bij de ventjes is dat anders. Al moeten ze een ure sleuren en trekken, die blijf maar geef katoen, maar wie zit met de peer gebak, juste madame. En dan kan ventje twee daag nadien niet meer uit de voeten omdat hij heeft moet presteer en wie mag de gras afrij, juste madame. Nee, nee mij niet gezien hoor, ne goei maîtresse voor de ventje, eentje met wie dat ge ook een beetje overeenkomt en kommischjekens kunt doen. Voilа la solution idéale.

Enfin ik ga stop want ik moet ventje nog wegbrengen naar de baron Debbieken zal zorg voor hem en de trein naar Parijs is binnen een klein uurtje. Anemoontje kindje laat hem nu maar gerust hij zal niet wegloop parbleu en met zo ne klein soutientje op de trein dat is geen zicht. Allez laten we nog een bisou geven aan ons chouken hij ligt zo schoon en zo rustiek. Maar ik durf hem toch niet meepakken Debbieken zal ook wel goed voor hem zorg. Allez vooruit de sacochekens wacht niet !

Bertje de Brie


PS: Vandaag heeft Anemoneken de muziekske gekiest, ik vind het een schone melodieken maar ik versta niet al te goed "la langue de Shakespaere" . Allez toch plezier er mee. Nu op naar de sacochekens.