In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen. Baron Ernst
Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !
Zoeken in blog
Inhoud blog
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Een interessant adres?
Hier staat wat
En nog wat
Het bruidsboeket dat het beter wist
klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst) door Ronald Milo
>
03-01-2008
Sprookjes .. ...
"Er was eens in en land hier heel, heel ver vandaan een man. Een ridder of een baron maar het kan ook een zwerver geweest zijn of een landloper maar het was een man, geen vrouw.
Daarmee wil ik geen waarde oordeel vellen over edelvrouwen of zwerversvrouwen en het is ver van mijn bedoeling om een vergelijking te maken tussen zwerver- of edelvrouwen en zwerver- of edelmannen. Ik bedoel dus maar alleen en zonder verdere bijbedoelingen: dat hij van de mannelijke kunne was.
Hij of in dit geval dus zij had ook een vrouw kunnen zijn. Dat zou aan het verhaal niets veranderen; integendeel misschien zelfs. Maar gezien de anatomische omstandigheden was hij nu eenmaal geen vrouw maar een doodeenvoudige man.
Het was een man. Een doodgewone, doordeweekse man van dertien in een dozijn. Je zou haast kunnen zeggen, voor hen die van wiskundige precisie houden : het was een vrouw -2 + 3, als je verstaat wat ik bedoel. Boven 2 onder 3.
Maar zelfs dergelijke vergelijkingen zijn niet van vooroordelen gespeend. Want het eindseltutaat of in dit geval het verschil is + 1 is en dus positief. Daar waar het in feite objectief, volgens de huidige geldende maatschappelijke maatstaven, nul of neutraal dient te zijn.
Ja, hedendaagse sprookjes dienen nu eenmaal op deze manier te beginnen want anders worden ze algauw als seksistisch pamflet naar de vuilbak verwezen. Er was dus een, ik zeg het nogmaals, zonder seksistische bijbedoeling, een man.
Of laat het ons algebraïsch uitdrukken - dan kan men er zeker geen bijbedoelingen achter zoeken -: gegeven is : " a = man". En gegeven blijft gegeven zou mijn kleinzoon zeggen. Begrijp mij niet verkeerd het zou evengoed mijn kleindochter kunnen zijn die dit gezegd heeft. Het zou aan de inhoud van het verhaal weinig of niets veranderen.
Maar het was dus niet mijn kleindochter maar mijn kleinzoon. Dat hij van mannelijke kunne is doet hier niets ter zake. Voor hem wel natuurlijk want mijn kleinzoon wil onder geen beding een meisje zijn maar voor het verhaal op zich verandert het natuurlijk niets, helemaal niets.
Ik hoor u al zeggen dat mijn kleinzoon slecht opgevoed is omdat hij geen meisje wil zijn. Dat wij hem hadden moeten bijbrengen dat er geen enkel verschil is in maatschappelijke waarde tussen een meisje en een jongen. Dat het dus helemaal niet uitmaakt of hij nu een jongen of een meisje is.
Meer zelfs dat wij de waarheid misschien een klein beetje geweld hadden moeten aandoen en hem voorhouden dat hij misschien beter toch een meisje geweest was omdat hij dan samen met de andere meisjes zou kunnen spelen op familiefeestjes. Iets wat hij nu pertinent weigert. Ook al is hij de enige jongen in de familie, op zijn klein broertje na.
Maar die is nog geen twee en telt dus in de maatschappelijke rangorde niet mee. Althans niet volgens mijn kleinzoon en kleindochters. Hij is lief en dient om mee te spelen en zelfs te vertroetelen maar op de maatschappelijke ladder is deze jongste kleinzoon als het op rangorde aankomt van geen tel. Hij komt helemaal onderaan de ladder.
Dat heeft op zich niets te maken met het feit dat een een jongetje is hoor. Neen zijn tweelingzusje telt op diezelfde ladder ook niet mee. Dus daar zit het al goed..
Aan hen, die dus denken dat ik mijn kleinzoon niet de evenwaardigheid van de geslachten heb uitgelegd, wens ik te zeggen: we hebben het geprobeerd. Gisteren nog heb ik hem met hand en tand uitgelegd dat de bloemetjes volledig evenwaardig zijn aan de bijtjes en omgekeerd.
Mijn kleinzoon keek me diep in de ogen en zweeg een paar ogenblikken en trok een heel ernstig gezicht.
Ondertussen dacht ik aan al de argumenten die in mijn tijd voor het grijpen lagen om te verantwoorden waarom je als jongen geen meisje wilde zijn. Een meisje kon geen gendarme worden, geen soldaat, geen pompier, geen voetbalist, geen gevechtspiloot en tal van die andere op de hoogste maatschappelijke ladder gequoteerde beroepen , die buiten het bereik van de meisjes lagen. Want de maatschappelijke ladder was toen nog een ladder en geen dansvloer.
Maar helaas ( alweer seksistisch ; helaas dient dus vervangen te worden door :"gelukkig maar ") al deze realiteiten zijn ondertussn achterhaald. Binnenkort kent de strijdmacht nog alleen maar vrouwen . En dan wordt het pas oorlog wou ik denken.
Maar ik wist vrijwel onmiddellijk dat ik verkeerd bezig was. Dat is pas een seksistische uitlating ;dacht ik. Dat wou ik nu juist per se vermijden.
Gelukkig kan mijn kleinzoon nog geen gedachten lezen of van die sterke voorgevoelens hebben zoals sommige vrouwen dat kunnen want het is een mannetje. Alweer seksistisch dacht ik.
Zou het dan toch waar zijn dat mijn generatie opgegroeid is met ...dat het verankerd ligt in onze genen die ondertussen uit schaamte snel gemuteerd zijn. ? Ik voelde althans diep met de jongen mee want ook ik zou nooit een meisje willen geweest zijn toen ik zo oud was als hij.
Nu echter, nu de kinderen van huis zijn en de kleinkinderen op bezoek komen en ik door de feministische beweging bewerkt ben en de voordelen van "het nieuwe man zijn" volledig heb ervaren ligt dat enigzins anders maar vroeger zou ik nooit een meisje willen geweeest zijn. Nooit ! Zeker weten ! Ik schaam mij daar diep over omdat ik nu als volwassen nieuwe man besef hoe verkeerd dit was.
Maar als kind ? Ik dacht : al goed zeg , als hij geen meisje wil zijn wat zou dat ? Dat is toch zijn , -zij het weliswaar volgens ons volwassenen verkeerde,- mening, maar voor hem maakt het niets uit. Hij is per slot van rekening toch maar een jongen.
Toen opende mijn kleinzoon plots de eerder verbeten gesloten mond.
-" Zonder te willen seksistisch zijn opa", zei hij.
Ik wist op zijn ouderdom nog geen eens wat seks was laat staan dat ik wist wat seksistisch was ! Vuile manieren ja dat kende ik. Dat vuile manieren ook manieren zijn zou ik pas veel later ontdekken. Ik schreef op de universiteit nog steeds seks met een x ( sex naar analogie met six, van de Sixtijnse kapel weetje wel )
"Nee opa, ik wil geen meisje zijn omdat ik dan misschien kindjes moet kopen".
Voilà zie; de kinderen van tegenwoordig zijn veel beter voorgelicht dan wij in onze tijd. Zij kennen ten minste het verschil tussen een jongen en een meisje. Zij moeten later alleen nog maar leren dat er geen verschil is. Dus net het omgekeerde als in onze tijd. Maar de kleinzoon onderbrak mijn gedachtengang.
" Want opa ik zou met die centjes liever een mooie auto kopen voor mij en mijn vrouw".
Mijn kleinzoon is dus niet van enig aan egoïsme gepaard altruïsme gespeend maar de proef op de som van het verschil was toch niet wat ik er van verwacht had. Over vrouwen zal ik hem toch nog het een en het ander moeten bijbrengen, dacht ik. Zoals het voor een opa hoort zou ik het hem eens via een sprookje duidelijk maken zie. Ik zou eens de verschillen opsommen.
"Er was eens in een land hier heel ver vandaan een dame. Een hele mooie dame... Een ongelooflijk mooie dame ... Ze was zo ongelooflijk mooi dat ....Mijn kleinzoon zat aan mijn lippen gekluisterd en luisterde aandachtig.... maar toen riep mijn kleindochter.
-"Oma, mama .. opa zit hier tegen onze Gert-Jan weer seksistische verhaaltjes over sexy-madammen te vertellen. "
-"Ach , zei oma, met een diepe zucht...laat hem.. het haalt toch niets uit en daarbij kind zolang de mannen alleen maar over mooie vrouwen praten doen ze niets verkeerd."
-"Neen," voegde mijn schoondochter er geniepig en met een veelzeggende blik naar mijn zoon, die met een van de twee, in de maatschappelijke rangorde nog niets betekenende, kinderen aan het spelen was, aan toe:" Ze doen dan helemaal niets meer. Alleen maar zeveren ..."
"Janneman jongen",mompelde ik geërgerd, "er was in een ver, heel ver land een engel.. Je weet engelen hebben geen geslacht... "
-"Als ze geen geslacht hebben zijn het toch meisjes" .. zei mijn kleinzoon...".want meisjes hebben ook geen pietje."
-"Meisjes, meisjes "riep de tweejarige kleinzoon, die nog te jong is om in de maatschappelijke rangorde mee te tellen... "meisjes "... en zoals zijn ogen fonkelden leek hij het over iets heel heerlijks te hebben...
Wie ben ik om een kind, zonder maatschappelijke rangorde en dus per definitie spontaan, tegen te spreken....
Ik herbegon. "Kindjes er was dus in een heel, heel ver land een hele mooie schildpad.... "
Reacties op bericht (9)
05-01-2008
...
Het blijkt toch wel verduveld lastig om kleinkinderen van deze tijd sprookjes te kunnen vertellen.
05-01-2008 om 18:48
geschreven door thea
Een betonnen kapsel
maar de ooievaar die erop stond is er met O.L.Vrouw Hemelvaart afgevallen. Bij het loslaten van de tweed trap van de stuwingsraket.
Madre de Dios.
Dit laatste is trouwens de schuilnaam van Fabi waaronder ze "Verdorven sprookjes voor viespeukjes " publiceerde bij Presse des Travailleurs and Bizzy Bees , te Salamancàmanger, in de reeks "Rode Oortjes" ISBN 95.123.526.08, in langzame derde herdruk). Naar het schijnt overweegt een zekere Jeroen B. haar zijn prijs van de Domme Uil , die hij zelf heeft geweigerd omdat hij maar 16.000 euro bedraagt , voor haar verdienstelijk werk door te schuiven.
05-01-2008 om 02:25
geschreven door Ollie
04-01-2008
zware gevolgen
Fabi heft er een betonnen kapsel aan over gehouden ...
04-01-2008 om 22:45
geschreven door hercule poireau
sprookjes
Sprookjes schrijven ziet er moeilijker uit dan gedacht, zou Fabiola ook zo een probleem hebben gehad vraag ik me af
kus Ria
04-01-2008 om 20:32
geschreven door maatje en miekemuis
..
Professor Penis zou over dit verhaal ooit wel eens een paper kunnen schrijven! - het idee borrelt trouwens al een tijdje in zijn hoofd. Prachtig geschreven trouwens.
04-01-2008 om 08:48
geschreven door professor penis
Sprookjes...
... zijn niet meer van deze tijd, wegens kapotgeëmancipeerd.
Verhaaltjes over boze wolven mogen niet meer van de groene jongens, prinsen en prinsessen zijn alleen nog nuttig om de rioolpers van de dop te houden (schreef bijna "uit de goot", maar dan klopt er iets niet) en over jongens en meisjes kan het ook niet meer, omdat je dan in de vangnetten van het gelijkekansenbeleid terecht komt. Dat ver land kan verwikkelingen meebrengen ivm racisme en naar wat lang geleden gebeurde kijkt geen kat meer, want men zou eens iets van de geschiedenis moeten leren! Liever keer op keer weer in dezelfde str**t trappen!
Wie durft zich er dan nog over te verwonderen dat die gasten hele dagen voor de pc hangen?
04-01-2008 om 08:46
geschreven door affodil
*
En nu de reactie van GAIA nog even afwachten!
04-01-2008 om 00:37
geschreven door huismusje/troubadoerke
03-01-2008
Volgens
het vervolg van het verhaal was het volgens mijn kleinzoon een biseksuele hermafroditische schildpad die volgens hem veel beter een transeksuele operatie had moeten ondergaan om in een prins en niet in een prinses te veranderen. Tja .... na enieg uitleg kon ik hem volgen in zijn redenering...
03-01-2008 om 23:34
geschreven door Ollie
vraagje ...
Het was toch geen verwijfde schildpad ?
03-01-2008 om 23:19
geschreven door hercule poireau
- het idee borrelt trouwens al een tijdje in zijn hoofd. 