In verband met een recent dispuut over plagiaat graag wat volgt : het staat u vrij teksten van mij over te nemen of niet. Bij overname lijkt een bronvermelding mij op zijn minst gepast maar doe je het niet ik zal je niet vervolgen ( tenzij men de teksten commerciëel zou uitgeven) . Laat jouw eigen geweten scheidsrechter zijn, dat volstaat voor mij ruimschoots. De foto's hier zijn meestal van het internet gehaald via Google-afbeeldingen en soms bewerkt door mijzelf. In het vervolg zal ik trouwens ook hiervoor een bronvermelding inlassen.
Baron Ernst

Archief per maand

	01-2011
	12-2010
	11-2010
	10-2010
	09-2010
	08-2010
	06-2010
	05-2010
	04-2010
	03-2010
	02-2010
	01-2010
	12-2009
	10-2009
	09-2009
	08-2009
	07-2009
	06-2009
	05-2009
	04-2009
	03-2009
	02-2009
	01-2009
	12-2008
	11-2008
	10-2008
	09-2008
	08-2008
	07-2008
	06-2008
	05-2008
	04-2008
	03-2008
	02-2008
	01-2008
	12-2007
	11-2007
	10-2007
	09-2007
	08-2007
	07-2007
	02-2007
	01-2007
	10-2006
	09-2006
	08-2006
	07-2006
	06-2006
	05-2006

G	Glorious
H	Hilarious
O	Oddish
S	Strange
T	Tempting
W	Weird
R	Realistic
I	Inspirational
T	Talented
E	Explosive
R	Relaxed

M	Magical
I	Irresistible
L	Loud
O	Overwhelming

Hoe het werkt om van je naam een acroniem te maken.? Kijk bij Bojako !

Zoeken in blog

Inhoud blog

E-mail mij

Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.

Een interessant adres?

Hier staat wat
En nog wat

Het bruidsboeket dat het beter wist

klikgevoelige poëzie (het blog van Baron Ernst)
door Ronald Milo >

23-07-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De ingreep *

In een kort hemdje met blote poep
met mijn piemeltje nog in quarantaine
Aan de hand van een zuster
die ik nu "meesteres" zou noemen

Wij gaan eens naar Jesuuke kijken

Dan vanuit een duistere gang
de plotse overgang
naar het schitterend wit licht
waar een groen-gemaskerd Jesuuke mij met een
walmende wolk verstikkende stank bedwelmde

"Vluchten kon niet"

Bij het ontwaken
het aanstekelijk
gejammer van lotgenoten

Levenslange argwaan

Het ras sterft nu langzaam uit
rechtvaardigheid is geschied
maar zachte handen had ze wel

* Het betrof een amygdalectomie=wegnemen van de amandelen. Ik was ongeveer drie jaar maar alle details staan me nu zestig jaar later nog levendig voor de geest. Nooit in mijn leven heb ik me nog zo bedrogen gevoeld als toen.

** Men gebruikte toen nog cloroform dat via een masker werd toegediend

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (8)

31-07-2008

amandelen

Die dag herinner ik me ook nog. Ongeveer dezelfde leeftijd, gelukkig geen nonnen. Maar wel het masker ...

31-07-2008 om 20:11 geschreven door fiep

24-07-2008

oei

ik zat al even op het verkeerde spoor, foei Ronald mij op slechte gedachten brengen Amandelen pijnlijk blijkbaar groetjes

24-07-2008 om 13:08 geschreven door miekemuis en maatje

Ik was negentien toen ze mijn amandelen hebben getrokkken - het was erger dan mijn twee natuurlijke bevallingen, dat geef ik u op een briefke!
Weken nadien een half verlamde tong gehad (met bijbehorend spraakgebrek

) en ongelooflijk veel pijn.
Het was wel DE manier om af te vallen - ik kreeg wekenlang niets door mijn keel.
Er was wel één voordeel - ik heb sindsdien geen last meer van angina of tonsilitis

24-07-2008 om 11:44 geschreven door Bo

Voor mij...

... is de herinnering aan die "ingreep" vooral bewaard in de vorm van talloze ijshoorntjes. Waarschijnlijk om de rest te verdoezelen, want dat zal er voor mij niet anders aan toe gegaan zijn als voor jullie. Verder alles goed, patron?

24-07-2008 om 09:01 geschreven door affodil

...

Ik ben blij dat ik dat nooit heb meegemaakt. Mijn amandelen zitten nog gewoon daar waar ze horen te zitten, alhoewel ze me in vroeger jaren behoorlijk wat last hebben bezorgd. Alles goed met jou? Groetjes van ons uit Nederland

24-07-2008 om 08:05 geschreven door thea

Verdorie Ronald

In het holst van de nacht de meeest morbide herinnering uit mijn kinderjaren terug opgehaald!

24-07-2008 om 01:09 geschreven door Titi

23-07-2008

Die

oude ziekenhuisnonnen deden gewoon hun werk. Werd lijden trouwens niet gepromoot door de kerk? Een beetje pijn moet kunnen. Sadistjes moet men af en toe, wat ze doen dat doet er niet toe, hun pleziertje gunnen. Leven is lijden, het is niet te vermijden. Al zal het krijgen van pijn niet voor ieder levend wezen vergelijkbaar zijn. Mochten dieren kunnen praten dan zouden veel mensen nog meer mensen haten. Misschien zouden ze wel zwijgen uit angst om slaag te krijgen. Of om een andere reden, wie zal het zeggen? Geen enkele zwijgzame zal het uitleggen. Enfin, in stilte zit enorm veel wijsheid. Dat ervaar je vanzelf na verloop van tijd. Het is vaak tussen de regels van een gedicht dat de schoonheid verborgen ligt. Het maagdelijk bladwit wacht geduldig op pennenvruchten. Soms zijn het gewoon tekeningen die het geheel verluchten. Zinloze bedenkingen over voorbije tijden Over strenge nonnen, herinneringen die leiden naar lijden. En zo zijn we terug aan het begin van mijn eerste zin. Eigenlijk wou ik gewoon mijn bewondering voor Ernst zijn dichtkunst uiten. Helaas was mijn schrijfdrang weer niet te stuiten. Waarvoor excuus. Groeten, Uilenspiegel.

23-07-2008 om 23:26 geschreven door Uilenspiegel.

Vakantie,

het was de tijd om amandelen te trekken aan de lopenden band. Ik, zonder piemeltje, hield aan het chloroformmasker een panische angst overja, vluchten kon niet meer! Pure kindermishandeling! Na de slachting met 2 in een bed op de mannenzaal, en zeker niet wenen want de mannen gingen met ons lachen. Nonnentoeren! Meesteressen?? Ge moogt ze hebben, een half leven had ik ze als meesteressen aan mijn been. Maar allez, t waren ook maar menskes van hunnen tijd.... .

23-07-2008 om 22:06 geschreven door Lore

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!