We hebben laatst uitgelegd dat de apostrof een beetje kunstmatig klinkt en oubollig aanvoelt. Toch wordt de apostrof soms nog aangewend als uiting van passie, een gevoel dat opwelt en naar buiten breekt Maar een apostrof kan ook nog gebruikt worden als "manipulator ' van het universum. Het maakt levenloze voorwerpen en dingen levend. Zodra een "ding" door de apostrof rechtstreeks aangesproken wordt , veronderstelt men immers ook dat het voorwerp kan handelen of antwoorden. Een voorbeeld hiervan vinden we bij de Franse dichter Lamartine "Objets inanimés avez-vouz donc un âme ?" (Levenloze dingen hebben jullie een ziel ?) . We verwachten , in gedachten een antwoord. Het is dus de apostrof of in bredere zin de poëzie die levenloze dingen omvormt tot levende wezens.
(wordt vervolgd")
het maakt ons niet bang
slenteren door het kreupelhout
van
kersenboomgaarden
op zoek
naar de strandgapers
van een
lang verleden
de
bruiloft
gevoerd
met bergstroompjes
en
bergtoppen
van een huwelijksbed met
uitzaaiingen
gedrumd in nachten
lang en warm
als door vuur gefolterd struikgewas
als
getroffen door een beroerte
zweet
van ontroering
overal
op
een ivoren dienblad
de
tondels van de poëzie
binnen
armbereik
sterven in een schoendoos
in concubinaat met het woord
|
