Ik ben een meisje van acht weken en ben met de papfles grootgebracht door Bieke van "Den Dierenvriend", volgende week zaterdag ga ik naar mijn nieuwe thuis en wat mij daar te wachten staat weet ik nog niet Dit blog is mijn eigen dagboekje waarin jullie mee kunnen lezen en zien hoe mijn leventje van papfleskindje naar "grote" poes verloopt
Zie je wel dagboekje dat mijn poezengevoel mij niet bedrogen heeft
Woendagnamiddag werd ik in mijn reismand gestopt op weg naar de dierenarts, daar kreeg ik een spuitje en ik sliep, als ik stilletjesaan wakker werd was ons ma daar. Ik ocharme nog niet helemaal van deze wereld begon toch al te beseffen dat ik was geopereerd, gesteriliseerd, dan zijn we naar huis gereden, waar ik nog een hele tijd versuft in mijn reismand heb gelegen met ons ma naast mij
ikke ocharme...
nog altijd niet van deze wereld...
dit is vandaag, ik ben er weer helemaal bovenop, vanmorgen terug mijn bandje aangekregen en er werd gene ocharme meer gezegd Zo tot volgende keer dagboekje, maar dan niet meer met zo'n verhaal
Dagboekje, dat is weeral een tijd geleden dat ik je ter poot heb genomen Maar vandaag heb ik mij geamuseerd met het bestuderen van de vogeltjes, vanuit de keuken natuurlijk want het was veel te koud buiten Ons ma heeft er dan maar fotokes van gemaakt
Zo kan ik het vogelhuisje goed in de gaten houden...
Ik heb zelfs een mooie plant om me te camoufleren
Voilà, al een merel in 't vizier, kan er natuurlijk niet aan
Ik zal er maar wat bij gaan liggen...
en dan valt ge natuurlijk van al die inspanningen bijna in 't slaap... Dagboekje, nu ga ik echt wel wat rusten, want van al dat vogeltjes kijken wordt een poes wel moe Volgende week woensdag heeft ons ma weer iets in petto voor mij en ik heb zo'n poezengevoel dat ik daar niet blij ga mee zijn
Dagboekje, vandaag zet ik hier een fotoke van Fleurtje dat mag wel eens, want ze is tenslotte mijn beste maatje. Ze is natuurlijk niet zo'n schoon fotomodel als ik , maar ons ma zegt altijd "de schoonheid zit van binnen". Zo dagboekje, dat was het weer voor vandaag...
Wel dagboekje was dat gisteren een vervelende zondag !!! Mensen doen soms raar hoor, waarom moet je nu van Zomertijd naar Wintertijd gaan, ok we mochten een uurtje langer slapen, maar dat gooit heel mijn bioritme overhoop, eten niet op tijd, 's morgens één uur vroeger licht (ik heb er niets van gemerkt) en 's avonds één vroeger donker (ook niets van gemerkt ). En dan zegt ons ma doodleuk "wel eind maart volgend jaar, juist het omgekeerde", dus in 't kort gezegd weer bioritme overhoop
dus heb ik van de nood een deugd gemaakt
vond ons ma niet zo plezant
maar kom ze mag niet klagen, ze heeft er een paar mooie fotokes aan overgehouden , al zeg ik het zelf , zo dagboekje tot één van de dagen
Dagboekje, een zeer speciale dag, Fleur en ik hebben in de tuin mogen spelen voor Fleur is dat normaal maar voor mij was het 2de keer (maandag de echte 1ste keer maar ons ma had haar fototoestel boven laten liggen ) Dus dan nu een paar fotokes van mijn 2de keer
Fleur, ik heb iets gezien, denk ik...
weet jij wat dat is ??? Och Venice dat is maar een takske
volgen jullie de rode draad
en oops daar ben ik weer
nog eventjes de bloemekes bewonderen...
Fleur, ik geloof dat ik ons ma heb horen roepen Oh ja, niks gehoord !!!
Buitenspelen voor vandaag gedaan, spijtig, hopelijk is het morgen weer droog, dan mag ik terug buiten, dus dagboekje mee duimen hé
dat ik nog in mijn dagboekje heb geschreven, ondertussen is er al veel gebeurd, natuurlijk ben ik ook al gegroeid Vandaag gaat ons ma al wat fotokes zetten, zodat jullie mij toch de afgelopen weken een beetje kunnen volgen
ik lig graag bij ons ma aan de computer dit is van 7 september 30 september, ik heb mijn bandje al aan 10 oktober, op mijn troon en op de vensterbank, ik ben toch een schoon model hé en zo zie ik er vandaag uit, in het Antwerps "een schoon mokkel" je moet dat zo uitspreken: e schoejn mokkel Nu ga ik niet meer zo lang wachten om in mijn dagboekje te schrijven hoor
Dagboekje, ik heb je een beetje verwaarloosd, maar daar was een reden voor Ik geloof dat het maandag de 25ste was, ons ma had een mailtje gehad over een gevonden tijgerpoes en ze moest en ze zou zo vlug mogelijk gaan kijken Zijn jullie nu eerlijk , wat kan ik nu weten over een poes die hier schijnbaar voor mij was geweest, en dat die al vijf maanden verloren was, niks hé !!! Ik geef toe dat ik dat niet zo zag zitten om mijn plaats van 'koningin' te gaan afstaan aan een 'wegloper' Ons ma is dan gaan kijken en ja, mijn vrees werd waarheid, als ze terug kwam had ze Nefri bij, want zo heet ze, is de afkorting van Nefertiti een Egyptische koningin, dus jullie kunnen wel denken hoe ik mij voelde , mijn eerste gedacht was zoals ze in Antwerpen zeggen, "me alle poezen maor ni me de dees". Ik heb die trees direct laten weten dat ikke Veniceke het hier wel voor 't zeggen heb, ze schijnt dat toch te hebben begrepen
Voilà, de aankomst
Ze kreeg al direct een bandje met een belleke
en een nieuwe mand
Wel vervelend want nu moet ik al mijn tantes en nonkels delen met haar, en die bellen met ons ma hoe blij ze allemaal zijn dat Nefri terug is
maar ikke blijf toch numero uno
nu ga ik nog wat rusten, morgen vertel ik verder over de "Little women-bende", dat is weer iets van ons ma
Dagboekje, het is weer zondag en dan valt er niet veel te doen. Maar dat kan ik alvast toch schrijven, ik ben de jonge koningin, Fleurtje een slonzige prinses en ons ma onze onderdaan
Nu zouden jullie eens aandachtig naar de volgende foto moeten kijken ...
Ons ma had Fleurtje haar haren vanmorgen mooi geborsteld, maar ik vond haar strikske (zo mooi in het midden) maar niks, dus héél die haarbos eens even een nieuw kapsel gegeven, veel beter zo , véél cooler vinden jullie ook niet ? Maar volgens ons ma niet, die was zelfs kwaad, kunnen jullie dat nu geloven ???
In Antwerpen vieren ze "moederkesdag" vandaag, dus wilden Fleurtje en ikke "ons ma" in de bloemekes zetten (ja, sorry, ze is die wel zelf moeten gaan kopen )
maar het is de attentie die telt hé en dat heeft ons ma goed begrepen, want we hebben veel knuffels gehad
Mijn dagboekje nog maar eens in de pootjes genomen, ik voel me al veel beter en eten dat ik kan, ons ma zegt "dat ik de oren van hare kop eet". Zondag, en ik laat jullie zien hoe Fleurtje en ik die doorbrengen
Slapen op een schapevelletje
Fleurtje haar achterste gebruikt als steuntje in de rug
Dagboekje weer even opzij leggen en dan vertel ik over enkele dagen wel weer verder zzzzzzzz... !!!
Heb een paar dagen niets in m'n dagboekje kunnen schrijven, ben wat ziekjes geweest en ons ma was in paniek, zij heeft naar mama Bieke getelefoneerd om raad te vragen. Ik had pijn aan mijn maagske en in mijn darmpjes, maar door wat mama Bieke had voorgeschreven, "jaja die is ook al nen halve dokter hoor !!!", ben ik nu alweer een stukske beter en lig ik op ons ma haar bureau te dutten , nu moet ik veel slapen en eten om terug op krachten te komen
Er is hier veel beweging, het is te zeggen, er staat hier een soort televisie waarin ik een hele dag stomme vissen kan zien rondzwemmen, maar gelukkig maken die geen lawaai
ik denk dat ons ma die vetmest voor als ik groot ben en er dan af en toe eentje kan oppeuzelen
Het zal maar bij dromen blijven denk ik, want ik zie ons ma dat nu niet direct toelaten
Gisteren een vermoeiende dag, ons ma had het in haar hoofd gehaald dat we wat beweging moesten hebben net of Fleurtje en ik dat nog niet genoeg hebben Zodus gingen we met zijn drietjes een spelletje spelen , zie maar naar de gevolgen van "rol met het balletje"
Ben er maar bij gaan liggen
en ben stillekes in slaap gevallen, ben curieus wat ze morgen weer zal uitvinden
Ons ma wil maar foto's maken, maar onders ons gezegd "ze bakt er niet veel van" . Zie nu deze tijdens mijn eten en dan nog met al die rommel erbij, ze zal nog véél moeten leren zoals ik, maar dan op een andere manier
Deze is tof, is mijn eigen huisje waarin ik mij kan terugtrekken als ik zin heb
Kunnen jullie raden waar ik nu weer lig
Na een hele middag met Fleurtje te hebben gespeeld, zijn we met ons drietjes in de zetel gaan zitten
Ik heb mij precies op een verkeerd kussen gelegd
Let nu eventjes goed op , zien jullie op één van de foto's een naam staan , neen, en de mijne mag ze niet gebruiken
Vooruit dat was het alweer, ik moet weer dringend rust nemen, en dan zien we morgen weer wat de dag van vandaag in petto heeft gehad
Nu ga ik me toch even nader verklaren waarom het "ons ma" is, toen ik hier aankwam was er een langharig zwart monstertje , Fleurtje is haar naam,
dus jullie begrijpen dat we ons eerst wat aan elkaar moesten aanpassen, maar dat begint nu aardig te lukken met de hulp van ons ma. Meerdere keren heb ik haar horen roepen "Fleur zwijgen, Venice niet blazen", denk dat ze er een beetje hees is van geworden Er zijn hier al verschillende tantes en nonkel naar mij komen kijken , één ding moet ik toch nog even vertellen, ik hoorde ons ma aan een tante zeggen " ik denk dat Veniceke afstamt van Julius Caesar, die zei ook "ik kwam, zag en overwon", maar ik ben zo niet hoor !!!
En nu ga ik nog wat rusten, dit is toch wel vermoeiend
Na een emotioneel afscheid van mama Bieke, ben ik nu eindelijk thuis. Eerst even rondgekeken of de accomodatie helemaal in orde was Dat bleek allemaal nogal mee te vallen, ons ma, want ik ben hier niet alleen (zal daar morgen nog wel op terug komen ) had alles in orde gebracht voor mijn komst
Dit blog is mijn eigen dagboekje waarin jullie mee kunnen lezen en zien hoe mijn leventje van papfleskindje naar "grote" poes verloopt 
, 
