Ik ben Ludo
Ik ben een man en woon in Tienen (België) en mijn beroep is bediende.
Ik ben geboren op 05/05/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, fotografie ....
In maart startte ik met fietsen om de conditie wat bij te werken en ondertussen heb ik de smaak reeds goed te pakken. Ik probeer toch minstens één fietsroute te doen in het weekend en tussendoor fiets ik de beentjes soepel rond Tienen.
Julius Caesar kennen we wel allemaal, maar wie was Marcus Probius Burrus. Wel hij was een vooraanstaande inwoner van de vicus te Tienen. Zijn graf is terug gevonden in de 3 tumuli van Grimde. Tumuli zijn Romeinse grafheuvels, waar enkel voorname Romeinse burgers in werden begraven. Ik wilde er wel wat meer over weten en nam deel aan de fietstocht die in het kader van Het jaar X in Tienenwerd georganiseerd. De geschiedenis gaat terug tot het begin van onze tijdrekening. Grafmonumenten in de vorm van aangelegde heuvels komen slechts in enkele gebieden van het Romeinse Rijk voor : Haspengouw, de regio rond Trier, een streek in Engeland en het Donaugebied. Onze fietsgidsen namen ons eerst mee naar Grimde waar we ruimschoots uitleg kregen over de tumuli. Nadien ging het richting Hakendover met vertellingen over Romeinse goden, maagden en dergelijke. Nadien volgden we een stukje Romeinse weg : de heirbaan die vroeger vanuit Trier en Keulen over Tongeren naar Boulogne-sur-Mer liep. Je moet er eens op kijken als je ooit deze wegen eens volgt : ze lopen meestal kaarsrecht door en op de heuveltoppen zijn er flauwe bochten die een correctie in de richting aanbrengen. Aan het Romaanse kerkje van Overlaar zat onze tocht er bijna op. Dat weten we weer bij. Op de markt konden we nog een bezoekje brengen aan de talrijke standjes en kwam je her en der weer Romeinen tegen.
De peren - en appelenpluk is weer van gestart gegaan in ons glooiende Hageland. Tijd om deze route eens onder de loepen te nemen.Attenrode - Wever is een deelgemeente van Glabbeeken ligt slechts op een paar kilometer van mijn woonst. Nabij het prachtige kasteel tussen de boomgaarden pik ik in op de route. We fietsen richting Glabbeek, Kapellen over een oude tramlijn naar Meensel-Kiezegem. Dit nu rustige dorpje beleefde in de oorlogsjaren 44 en 45 zeer donkere dagen. Na razia's van de Duitsers werd 1/10 van de bevolking naar concentratiekampen gedeporteerd. De meesten keerden niet terug. Je kan er ook het fruitbedrijf Vanhellemontbezoeken ; voor deze mensen staan er weer drukke weken op het programma. Hier in deze regio werd Eddy Merckx geboren en heeft hij zijn jonge wielerbeentjes geoefend. Het gaat hier inderdaad behoorlijk bergje op en bergje af. Weilanden wisselen af met boomgaarden en kleine bosjes. Vanop de plateau's zijn de vergezichten adembenemend. Na Kiezegem voert de Dunberg ons naar het hoogste punt op onze route, 93 m boven de zeespiegel. De Herendaalhoeve dateert uit de 17de eeuw. Binkom toont ons de St.- Jan de Doperkerk. Een bosrijke omgeving vooert ons naar Lubbeek. De gotische Sint - Martinuskerk uit 1500 nodigt ons uit tot een terrasje op het marktplein. Dit is ook de eigenlijke startplaats van de route. Hier is voldoende parkeergelegenheid. Met het prachtige nazomerweer heb ik van deze fietsroute kunnen genieten.
Routebeschrijving :Fietsen moet kunnenKaart bestellen :Mediatheek Vlaams- Brabant Aftstand :42 km - Info : bewegwijzering prima, 2 onverharde stroken, voorts goede asfalt en betonwegen Logistiek : voldoende drank en eten meenemen, want buiten Lubeek is er weinig horeca te vinden.
Vandaag koos ik Axel, stadje in het landje apartals uitvalsbasis voor m'n 3de fietstocht. Via knooppunten 66- 62 - 63 - 61 - 50 - 49 - 47 - 46 - 45 ging het richting Absdale. We naderen hier stilaan het eigenlijke thema van deze fietsroute : de Fortenroute. Tijdens de80-jarige Oorlog , zo rond 1630, wierpen de Spanjaarden hier in deze regio een fortenlinie op.Tal van deze forten duiken nog op in het landschap.Het waren vooral aarden wallen, omringd door een gracht. Binnen de wallen was er een primitief kamp voor de soldaten. We passeren de restanten van de forten Sint Jan, Sint Joseph, Sint Jacob, Sint Livinus, Sint Nicolaas en Sint Marcus. Net vanaf de route liggen de restanten van de forten Kijkuit, Nassau en Ferdinandus. Zoals je merkt gaven de Spanjaarden namen van heiligen aan deze forten. Aan de Gentse Poort had ik koning Nobel beloofd dat ik de Vos zou meebrengen indien ik hem vond. De schapen fluisterden me echter in dat ze Reynaert in lange tijd niet meer gezien hadden. In Zuiddorpenodigt het marktpleintje onder de lindenbomen uit tot een terrasje voor een natje en een droogje. Fietsend naar Axel passeren we achter de Watertoren, door het recreatieoordde Smitsschorre. Het is een binnengedijkte en laaggelegen schor en samen met de reeds de eerder genoemde Axelse kreek en de Zwartenhoekse kreek vormt het een 300 ha groot natuurgebied, waar het tof wandelen en fietsen is. Het stadje Axel werd in de geschiedenis reeds vernoemd in 991. Net als Hulst is het een vestingstadje. Veel sporen blijven daarvan niet over. De naam staat voor "elzenbosje". Na een kort bezoekje aan het stadje met o.a. de Axelse Korenmolen, die op zaterdagen en bij voldoende wind, nog granen maalt, verlaten het stadje langs de Axelse Kreek. Behalve langs historischevestingwerken, voert de tocht door polders en langs fraaie kreken met rietvelden, drassige weiden en klien buurtschappen. We treffen veel ardappelvelden aan. De Axelaars worden schertsend erpelkappers (= aardappelkappers) genoemd. Dit herinnert aan het agrarisch verleden, de tijd waarin de mensen na de aardappeloogst, gewapend met een kapper, naar het veld trokken om te proberen hun "kostje" bij elkaar te harken. Ook in deLuntershoekontdekken we nog een prachtig stukje krekengebied.En zo zijn we weer op ons beginpunt in Hulst. Nog even tijd om een verfrissing in de binnenstad en dan terug naar mijn thuishaven in Graauw.
Routeplan : Routeplanner Zeeland en kaart Fortenroute Afstand : 74 km Info : voldoende logistiek Beoordeling : zeer mooie en rustige route met veel natuur en cultuur
Dag 5 - 09/09/2006
Het afscheid naderde en na een laatste ontbijt maakte ik me klaar om "het landje apart " te verlaten en terug naar Tienen te sporen en te fietsen. Ik nam afschid van m'n gastvrouw Rita en schreef nog een bedankje in haar gastenboek. Tijd voor een evaluatie van mijn eerste fietsvakantie :
Het weer : met dank aan de weergoden voor het prachtige nazomertje.
Logies : met dank aan mijn gastvrouw en gastheer van de De Kreek , de uitbaters van Eetcafé Modern en Herberg De Graauw voor de gastvrije ontvangst, het lekkere eten, de vriendelijke bediening en de vriendelijkheid.
De omgeving : woorden schieten te kort, je moet het zelf beleven. Zeeland ziet me zeker terug.
De dag begon met wat bewolking en er stond een stevige wind. Na een goed uurtje fietsen kwam de zon er echter door. De tocht ging via Lamswaarde (zie dag2) om van hieruit zuidelijk naar de polderdorpjes Ter Hole en Vogelwaardete fietsen. Prachtig om dse trek van eenden, reigers en andere vogels te volgen. Polders en kreken wisselen elkaar af, zoals het Koegat, maar de mooiste kreek is zeker " Het Groot Eiland " (ten westen van Hulst). Eeuwenlang kon de natuur hier zijn gang gaan. Door toedoen van kloosterlingen liep dit gebied in de 13de eeuw onder water en ontstond een schorrengebied. Het was voor Hulst een rechtstreekse verbinding met de Westerschelde en belangrijk voor de mosselkweek. Nu is een groot gedeelte terug ingepolderd, maar het natuurschoon is zeker gebleven. We bereiken het vestingstadje. Tijd voor een bezoekje aan een museum ; ik koos voor het Steekmuseum en het Landhuis. Klederdrachten, hoe klompen gemaakt worden, de vlasteelt, de geschiedenis van Reynaert de Vos ... kortom bezienswaardigheden genoeg. Tegenover dit museum ligt het VVV kantoor waar je een filmpje over de geschiedenis van de vestingstad kunt bekijken. De inwendige mens versterken is hier geen enkel probleem en vanop een terrasje op de Grote Markt kun je lekker genieten van het zicht op het stadhuis en de Willibrordusbaseliek. Gesterkt fiets ik verder naar het Nederlands - Belgische Clinge/De Klingewaar het genieten is in het waterwingebied Clingse en Steense bossen: een afwisseling van dennen, beuken en eiken.We bevinden ons op Belgisch grondgebied en dienen hier even de Hulsterlooroute te volgen. Het knooppuntennetwerk van het Waasland zal pas in 2007 klaar zijn. Lees ook eens het verslagje van onze fietsvriend Luk, De Leuke Fietser. Na Kieldrecht pikken we nabijNieuw-Namenterug in op het knooppuntennetwerk van Zeeland. Van hieruit kunnen we de koeltorens van de kerncentrale van Doel goed zien liggen. In Nieuw-Namen kun je op afspraak de Pleistoceengroevebezoeken, maar jammer genoeg voor mij was de beheerder die dag niet aanwezig. Nog eventjes tegen de wind inbeuken om Emmadorp te bereiken. Een bezoekje aan het Bezoekerscentrum Saeftingheloont zeker de moeite : de vormgeving is geïnspireerd op het schorrenlandschap. Nog een koffietje in taverne "Het Verdronken Land" en via de Graauwse kreek bereikte ik mijn thuishaven waar een verkwikkende douche mijn kuiten weer wat verzachte. Ondanks de stevige bries had ik weer van een tof dagje Zeeland genoten. Afgelegde afstand : 74 km. Bewegwijzering prima, voldoende logistiek. Knooppunten : 66 - 59 - 55 - 14 - 58 - 57 - 15 - 44 - 45 - 46 - 47 - 49 - 50 - Hulsterlooroute - 60 - 64 - 65 - 66
Na een stevig en lekker ontbijt en wat info van Rita en Rudy haalde ik de fiets uit de stalling voor een knooppuntenroute. Het toffe is dat je je routes via Routebureau Zeelandzelf op voorhand online kunt plannen. Nummers noteren en op pad. Vanuit Graauwging het door de polders en over de dijken richtingWesterschelde. Ik moest hier denken aan het liedje van Boudewijn de Groot : " Hoe sterk is de eenzame fietser als hij kromgebogen over zijn stuur, zichzelf een weg baant ..." Het eerste dorpje op onze route is het vissersdorp Paal, met zijn pitorreske getijhaven. Het ligt tevens aan de rand van het Verdronken Land van Saeftinghe , een uniek schorrengebied en met zijn 3500 ha een waar paradijs voor vogels, zowel als broed - en als rustplaats. (zie verder dag 3). We fietsen verder noordwaarts en bereiken het polderdorp Walsoorden . De waternoodsramp van 1953 liet ook in Zeeuws-Vlaanderen zijn sporen na. Ruim 2600 ha stond blank. De zee overspoelde vruchtbare akkers en maakte slachtoffers. Eb en vloed kregen vrij spel in het gebied rondom Ossenisse, de Kruispolder en de Melo-polder achter Walsoorden. In het kader van de Deltawerken wordt hier heden nog aan gewerkt. Een moumentje werd hier opgericht ter nagedachtenis van de slachtsoffers. Nog even verderopligtPerkpoldermet zijn veerhaven. Voorlopig althans nog, want er zijn plannen om deze plaats om te vormen tot een schorren - en slikgebied. Vanaf het plaatsje Zeedorp gaat het weer landinwaarts door het rustige poldergebied met zijn lange boomdijken, kreken en welen. (lees hier meer over Welen en kreken). Wat ook de moeite loont om te bekijken is het scheepsverkeer dat in of uit de Antwerpse haven gaat. Via Ossenissebereiken weKloosterzande, waar de Standerdmolenop de Groendijk onmiddelijk in het oog springt. Deze werd onlangs gerenoveerd en ingericht als graanmolen. De oudste inscripties gaan terug tot 1781. Ik ging op zoek om een hapje te eten, maar trof hier niet onmiddelijk een cafeetje aan. Dan maar even bij de plaatselijke slager binnen en mevrouw ging voor mij naar de bakker twee huizen verder en maakte me een paar belegde broodjes. Van gastvriendelijkheid gesproken. Hengstdijkis één der oudste Oost-Zeeuws - Vlaamse dorpjes met fraai dorpscentrum "De Schuur" genaamd. Het ligt op een boogscheut van het recreatieoord " De Grote Vogel ". Deze prachtige kreek in de Pauluspolder is een waar fietsparadijs. Op het einde van de kreek ligt het dorpje Kuitaartmet zijn korenmolenVogelzicht, een molen uit 1865 van het zogenaamde Grondzeiler type. Bij de molen hoort ook een maalderij. Ik installeerde me op een bankje en verorberde mijn broodjes terwijl ik naar de vogels keek. Geweldig rustig, dat was pas genieten onder een stralend zonnetje. In Lamswaardeontdekken we de prachtige boerderij" Hof Lamswaarde ". De schuur die een schilddak uit riet heeft dateert uit de tijd tussen 1780 en 1800. De hoeve bevat nog tal van oude elementen, zoals de dorsvloer en het gebinte uit essenhout, is zeker een bezoekje waard. Wie lust er geen lekkere pannekoeken? Zo ja dan moet je hier in de Petrus & Paulushoeve zijn : 70 soorten staan er op het assortiment. Van hieruit is het nog een paar kilometertjes (genoeg om een paar calorietjes van die pannekoeken te verbranden) tot Hulst. Nog even een tussenstop om via knooppunten 62 en 66 mijn thuisbasis te bereiken. Dit stuk loopt over de Liniedijk, een restant uit de 80-jarige oorlog (lees meer in het verslagje van dag 4). Op het einde ligt de "Steenen beer", een gerestaureerde sluis. De boeren waren druk bezig met het rooien van aardappelen en uien, en dit loonde ook wel eens de moeite om gade te slaan. Opvallend ook zijn de standjes langs de kant van de weg nabij de boerderijen : je stopt het geld in een bus en neemt mee wat je nodig hebt : eieren, aarappelen, uien ...
Meer lezen : de route die ik uitkoos doet ook een stukje aan van de " Hof ter Zanderoute " reeds gefiietst door onze vriend Charel. Lees hier nog wat meer over de Zeeuwse Kust
Gereden knooppunten : 66 - 59 - 16 - 9 - 18 - 11 - 19 - 12 - 54 - 14 - 55 - 59 - 66 - Plan :Routebureau Zeeland Afgelegde afstand :70 km Logistiek :voldoende aanwezig Beoordeling :zeer mooie en rustige polderwegen en dijken, slechts sporadisch kom je wat verkeer tegen, prima bewegwijzerd.
Ik had met het slechte augustusweer en deel van mijn vakantie opgeschoven en opteerde voor een korte fietsvakantie in "het landje apart", Zeelanden meer bepaald in Oost - Zeeuws - Vlaanderen. Rond 8 uur nam ik in Tienen de trein om via Leuven naar Sint-Niklaas te sporen. Aankomst aldaar rond 10 uur. Van hieruit loopt er een fietspad over de oude sporrwegbedding Mechelen - Terneuzen. ( bekijk hier oude foto's van de route). De route loopt tot aan de grens over de LF 38b - Dender Waasland. Een kleine 15 km en we zijn inhet vestingstadje Hulst. Bij het naderen van de skyline aan de eerst kreek, brak het zonnetje door het wolkendek. Hulst werd reeds in de 9de eeuw in de geschiedenisboeken vermeld. Rond de middag kwam ik in het stadje toe en wie verwelkomde mij aan de Gentse Poort ; jawel, Reinaert de Vos. Zou hij nog altijd streken uithalen ? Ik had ruim de tijd om me op het VVV kantoor van fietskaarten en dokumentatie te voorzien. Ook de inwendige mens moet versterkt worden en aan restaurants of eetcafés is hier zeker geen gebrek. Een 3,5 km lange wandeling langs de stadswallenlaat ons kennis maken met de 4 poorten die toegang geven tot de stad. Aan het Molenbolwerk ontdekken we de de Stadsmolenen aan de Gentsepoort komen we oog in oog te staan met Reynaert de Vos. Binnen de wallen is er de13de eeuwse Willibrordusbaseliek, met zijn markante torenspits,het Sadhuis anno 1528. Ook buiten de wallen heeft dit stadje heel wat in petto, maar daarover later meer. Rond 16 uur was het tijd om verder door te fietsen naar het polderdorpje Graauw, en stond een beetje versteld van de ruime fietspaden die ze hier hebben. Ik nam mijn intrek in "De Kreek". Rita en Rudy baten er deze "Bed & Breakfast" uit. Na een korte, vriendelijke kennismaking en installatie trok ik er nog even op uit om het dorpje en de omgeving te verkennen. Ik genoot van de rust aan de Graauwse en de Vlaamsche kreek en voelde me volledig ontstressen na al die regendagen. Gewoon prachtig die polders en dijken met hoge populieren afgelijnd. Het vissersdorpje Paal en Emmadorp fluisterden me in dat het een prachtige vakantie zou worden. Gelegenheid ook om mooie foto's van de zonsondergang te maken. Ook de inwendige mens dient versterkt te worden en daarvoor kun je in Graauw terecht in "Eetcafé Modern"of "Herberg De Graauw": democratische prijzen, vriendelijke bediening ..... De planning voor morgen nog wat doorgenomen en dan lekker onder de wol.
De 1ste zondag van september is het traditioneel "gordelen" geblazen in de groene rand rond Brussel. Ik koos voor de startplaats in het druivendorp Overijseom er het 30 km lange mountainebikeparcours af te leggen. De Bosuilroute loopt onder andere door het prachtige Zoniënwouden devallei van de Yse. Bos en natuur, holle wegen, beklimmingen en afdalingen, velden ... kortom een prachtige en afwisselende omloop. We waren weer met velen. De 100.000 van verleden jaar zullen wel niet gehaald worden en daar zal het regenweer wel voor een groot deel tussen zitten. Prima organisatie, vlotte inschrijvingen, politie en seingevers op de gevaarlijke punten, gezelligheid op de rustplaatsen ... Hier kom ik zeker nog eens een andere omloop doen. Zo is er onder meer de Twee Valleienrouteen dede Neroroute . Het was een "toffe" zondag.
Om het blogje nog wat op te fleuren met dit regenachtige weer (wanneer gaat dat eens stoppen), heb ik nog een paar foto's van Landen en omgeving in een slide-show gestopt. Veel kijkplezier.
Vandaag voor de eerste keer aan een georganiseerde tocht deelgenomen. Hapengouw Sportief organiseerde haar "Classic". Ik koos voor het kleine tochtje van 25 km. Met start aan de sporthal van Landen ging de rit over Witborn, Velm, Halmaal, Bevingen en Kerkom en zo terug naar Landen. Voor een impressie van de streek verwijs ik naar m'n berichtje over de Trudo fietsroute verderop in dit blog. Conclussie : tocht meer gericht op omloop voor wielertoeristen. Maar kom we hebben de beentjes kunnen strekken en het bleef grotendeels droog.
Vandaag bleef het nog eens droog in het Hageland. Dus nog maar eens de fiets op en ik koos vandaag voor de Landense fietsroute. Deze 42 km lange themaroute start aan het Provinciaal Domein Rufferdinge in het centrum van Landenen doet alle deelgemeentes aan :Attenhoven, Rumsdorp, Neerlanden, Wange, Eliksem, Ezemaal, Laar, Neerwinden, Overwinden, Sint-Gitterdal, Waasmont, Walshoutem, Montenaken, Wezeren, Walsbets. Akkers, boomgaarden en dorpjes wisselen elkaar af. De route is prima bewegwijzerd en in elk dorpje vind je wel een café om de dorst te lessen. (klik op de foto voor uitvergroting)
Meldert en Hoksem zijn deelgemeentes vanHoegaarden gelegen in de vallei van de Mene en de Jordaan, twee zijbeken van de Grote Gete. Hoegaarden is in vorige ritjes reeds ruim aan bod gekomen. De St. - Ermelindiskerk te Meldert kende een rijke geschiedenis. Ermelindis zou overleden zijn in het jaar 600. Zij was van adelijke afkomst. Haar ouders wilden haar uithuwelijken, maar zij verkoos een leven van godsvrucht en maagdelijkheid en vestigde zich in een kluis te Beauvechain. Vluchtend voor de mannen gaf een engel haar in zich te Meldert te vestigen. Ze bouwde een hut te Meldert. 50 jaar na haar dood vond een hoveling van Pepijn van Landen haar graf en bouwde er een kapel. De beenderen van Ermelindis werden opgegraven en in een schrijn geplaatst. Dit werd al vlug voorwerp van volksverering. Door de kerk werd Ermelindis uitgeroepen tot heilige. Ze word aanbeden tegen koorts, lamheid en oogpijn. Oorspronkelijk was de kerk uit de 12de eeuw van Romaanse stijl maar hiervan is enkel de toren overgebleven. In een hoek van het voormalige kerkhof staat de St.-Ermelindiskapel uit de 13de eeuw. In Hoksem volgen we de zuidelijke helling van de Molenbeekvallei. De valleibodems zijn overwegend vochtig tot nat en lenen zich niet tot akkerbouw. Uit de graslanden onstonden spontaan kleurrijke ruigten met hoge forse kruiden zoals moersspirea, kale jonker, riet, zege, kattestaart, valeriaan ... vaak ook werden percelen beplant met canadapopulieren. Het St.- Janskerkje van Hoksem dateert uit de 12de eeuw. Dit Romaanse kerkje heeft naast een haan op zijn torenspits ook een hen prijken; een unicum onder onze Vlaamse kerktorens. We passeren de watermolen op de Molenbeek en duiken weer de natuur in. In het gehuchtje Babelom ontdekken we de prachtige vierkantshoeve, de Carolushoeve, waarvan het poortgebouw met duiventil dateert uit 1760. Na de doortocht in Hoegaarden, waar voldoende logistiek voorhanden is, fietsen we terug richting Tienen en passeren we het gehucht Rommersom met z'n Sint-Servaaskapel, in de volksmond "vlooienkapel" genoemd. De St- Lambertuskerk van Overlaar is één van de oudste Romaanse kerkjes uit het land (12de - 13de eeuw). Ze is opgetrokken in Gobertangesteen. En zo bereiken we via de Paterskerk en Begijnhofterug het Tiense stadscentrum.
Lees ook eens het verslagje van onze fietsvriend Fransuit Laakdal. - (klik op de foto voor het fotoalbum)
Gereden knooppunten: 64 - 13 - 14 - 17 - 16 - 15 - 64 Afgelegde afstand : 22,5 km (GPS) Info : zo goed als autoloos buiten de dorpskernen - enkele stukjes onverhard - enkele stevige hellingen en vals plat - bewegwijzering is OK. - voldoende logistiek Beoordeling : goed (8,5 op 10)
Een stadje in het Hageland dat ik via het knooppuntennetwerk nog niet had bezocht is Landen. Landen ligt als het ware op het knooppunt van 4 provincies : Vlaams - en Waals Brabant, Limburg en Luik. Bezoekerstroeven zijn de archeologische site St.- Gitter en het Bezoekerscentrum Rufferdinge met watermolen . In dit centrum vinden we ook het fietscafé terug en het is tevens de uitvalsbasis voor deLandense fietsroute. Eerst even langs mijn geliefkoosdeIjzerenwegroute.over Melkwezer en Linter om zo de Landense deelgemeenten te bereiken : Neerhespen, Wange, Laar, Overwinden, Rumsdorp en Attenhoven. Stuk voor stuk rustige en landelijke dorpjes. Fotoweer was het deze morgen hier in het Hageland ook al weer niet, het bleef de ganse morgen grijs. Voor foto's verwijs ik daarom naar mijn wandelblog : Grote Getewandeling, Pepijnwandeling, en Kempinnewandeling. Na een kort bezoekje aan de Pepijnstede fietste ik richtng Attenhoven langs een klein pittoresk wegje in het natuurreservaat De Beemden. Een echte oase van rust. De autovrije Velmseweg voerde me naar Halle - Booienhoven, Dormaal en Zoutleeuw alwaar ik de Ijzerenweg vervoegde. In Neerlinter maakte ik nog een ommetje naar het Leeuwerikenveld. , waar Nicole en Jos een Bed & Breakfast evenals een camping runnen. Bij een lekkere kriek praten we wat over de fietsroutes in de streek, over het weer ... en daar plenste een fikse regenbui naar beneden. Jos stelde me voor om me tot in Tienen te voeren. De fiets in het camionetje en op naar mijn startpunt. Zo bleef ik al bij al nog droog. Bij deze Nicole en Jos, bedankt voor jullie gastvrijheid.
Gereden knooppunten: Parking Ijzerenweg knooppunt 60 - 59 - 58 - 54 - 55 - 56 - 57 - 53 - lus Landen - 53 - 52 - 51 - 21 - 50 - 58 - 59 en 60 Afgelegde afstand : 48.3 km (GPS) Info : ongeveer 20 % is autovrij - de rest zo goed als autoloos buiten de dorpskernen - enkele kleine stukjes onverhard - rond Landen enkele kleine hellingen en vals plat - bewegwijzering is OK. - voldoende logistiek Beoordeling : goed (8,5 op 10) wegens de rustige stroken langs de Ijzerenweg en De Beemden.
Alhoewel de weersvoorspellingen niet zo goed waren, trok ik vandaag naar Wezemaal, waar ik maandag dewijngaardwandeling had gedaan. Zo kun je meteen ook lezen wat dit dorpje ons toeristisch te bieden heeft. Eerst richting Wijgmaal , om langs het kanaal Leuven - MechelenTildonk te bereiken. Café "Maritime" is een mogelijke pitstop. Via het Sas van Tildonk en Wakkerzeelfietsen we naar het rockdorp Werchter alwaar ik aan de kerk mijn tank ging bijvullen. Langs de oevers van de Demer loopt een mooi onverhard pad naar het Damiaanmuseum te Tremelo (museum open van 14 u tot 17 u). Een bezoekje aan "onze Grootste Belg" zijn geboortehuis, mag zeker niet ontbreken. Ik fietste via de verbindingslus over Tremelo (mogelijkheid tot het inlassen van een rustpauze) naar Rotselaar . Eens over de Soldatenbrug (knooppunt van tal van themaroutes) bereik je de Donjon Ter Heide , een toren die bij mij het decor van een vampierfilm opriep. Net voor een regenbui bereikte ik rond de middag het startpunt. In Wezemaal kon ik van de gelegenheid gebruik maken om de fietscafés "Wisemael" en "Boeres" wat nader te leren kennen (zie fietscafés) . Een mooie route met voor ieder wat wils : rust langs het kanaal en de Demer, natuurschoon, prachtige historische gebouwen, geschiedenis ...
Gereden knooppunten : Start Wezemaal op het dorpsplein -64 -66 - 30 - 31 - 32 - 28 - 27 - 26 - 72 - 71 - 25 - 69 - verbindingslus Tremelo - 67 - 66 - 64 - dorpsplein Wezemaal. Afgelegde afstand : 39 km (GPS) Info : Ongeveer 35 % is autovrij - enkele onverharde stukjes o.a. langs de Demer, maar goed berijdbaar - goede fietspaden en buiten de dorpjes zijn de wegen zo goed als autoloos - zo goed als vlakke omloop. Beoordeling : goed (8 op 10) - logistiek onderweg is voldoende aanwezig - bewegwijzering vormt geen problemen.
