Wandelen door de Teut

Op de laatste volledige dag van ons verblijf in Midden-Limburg gaan we eerst naar de markt in Genk om daarna nog eens langs de Teut te rijden voor een kleine wandeling.

Wegens tijddsgebrek kiezen we op de parking van natuurgebied de Teut voor de kleinste wandeling met het vaste voornemen om nog eens naar Zonhoven af te zakken voor het grotere werk. Het natuurreservaat de Teut is gelegen in het NO-deel van Zonhoven en is 302 ha groot en vormt eigenlijk een geheel met het natuurreservaat Ten Haagdoornheide. In het gebied vind je naaldbossen, heidegebieden met vennen en beken. Wat de heide betreft zijn alle vegetatietypen aanwezig, gaande van de struikheide op de droge stukken, over dopheide op de vochtige gebieden tot de lavendelheide op de veenbulten. Door het gebied lopen diverse wandelroutes die zeer goed zijn aangeduid.  

 
De Teut

Van natuurgebied naar natuurgebied

Op de derde dag van ons verblijf in Midden-Limburg trekken we naar de Koerselse heide. We rijden van het ene natuurgebied naar het andere, met als apotheose de Teut in Zonhoven. Ook tijdens deze rit is het Limburgse verleden nooit ver weg. Je rijdt onder meer voorbij de replica van de boortoren waarmee André Dumont in de negentiende eeuw de eerste steenkool bovenhaalde in As.

Op weg naar knooppunt 75, in de buurt van recreatiedomein Kelchterhoef, doorkruisen we een eerste natuurgebied: de Tenhaagdorenheide. Aan knooppunt 307 rijden we de Koerselse Heide in, maar eerst brengen we nog een bezoek aan bedevaartplaats 't Fonteintje. Een Koerselse landbouwer bouwde er in de 19de eeuw een kapel. Hij deed dat uit dankbaarheid voor zijn wonderbaarlijke genezing. Tijdens een wandeling op de heide raakte hij verdwaald en tot overmaat van ramp kreeg hij geweldige buikkrampen. De brave man dacht dat zijn laatste uur geslagen was. In de buurt was een bron. Hij dronk van het water en op slag waren zijn krampen verdwenen. Al vlug groeide de plaats uit tot een bedevaartsoord.

Na diverse natuurgebieden te hebben doorkruist, beleven we op het einde van de rit ons hoogtepunt. Links van ons duikt de Teut op. Een prachtig naturgebied van meer dan 300 ha.

 
Koerselse heide

Naar het nationaal park der Hoge Kempen

Het nationaal park van de Hoge Kempen heeft zijn naam niet gestolen. Vlak is het parcours niet. Af en toe krijgen we een helling te verwerken. Niet heel steil, maar wel erg lang. Vooral in de omgeving van Zutendaal was het puffen en zweten geblazen.

Aan knooppunt 74 rijden we richting Zwartberg. Na een lange aanloop van een achttal kilometer komen we aan de mijnkathedraal. Even verderop gaat het richting mijnterrils. Tussen de bossen ligt een breed fietspad en rijden we door een eerste natuurgebied. De eerste kilometers zetten zowat de toon voor de hele route. Lange verbindingsstroken, gevolgd door prachtige heidegebieden en bossen. De route leert ons dat het nationaal park van de Hoge Kempen het best te voet wordt verkend. Met de fiets rijd je meestal aan de rand van het natuurgebied.

 
Hoge Kempen

Door het land van de duizend plassen

Dit jaar trokken we voor onze eerste echte fietsvakantie naar Limburg, een echt paradijs voor de fietser. Mooi aangelegde paden, duidelijke bewegwijzering en een prachtige natuur. Wat wil je nog meer? Vanuit Hengelhoef fietsten we richting Bokrijk.

Ik heb de vijvers die we tegenkwamen niet geteld. Volgens officiële bronnen liggen rond Bokrijk meer dan 1100 plassen. Het waren er in ieder geval veel, zeer veel. De wijers, zoals de vijvers worden genoemd, vormen samen met De Maten een 300 ha groot natuurgebied. De vijvers werden toentertijd aangelegd voor het kweken van vis voor consumptie. De plassen liggen als een lappendeken over Bokrijk. Op enkele kilometers van het einde ligt op de Stiemerbeek de slagmolen. Het bouwwerk dateert uit de zestiende eeuw. Na diverse opknapbeurten is de molen nog steeds maalvardig. Behalve op woensdag en donderdag is het molenhuis alle dagen gratis toegankelijk vanaf 12.30 uur. Op zondag vanaf 14 uur.

 
Bokrijk

Het Solse gat

Afstand: 41 km

Bewegwijzering: via de paddestoelen

Aard parcours: hoofdzakelijk  verharde wegen.

Voor onze laatste dag op de Veluwe kozen we voor een fietstocht die we vonden in de fietsbrochure van ons hotel. Die tochten werden, volgens ons, een aantal jaren geleden samengesteld. Van knooppunten is er geen sprake, zij zijn nog gebaseerd op de zogenaamde paddestoelen en dat zorgde af en toe voor wrevel. Op sommige plaatsen werden ze vervangen door de paaltjes met knooppunten. We verlaten landgoed Stakenberg en rijden naar links (Stakenbergweg). Bij P(addestoel)21095 en rijden links de Schotkampweg in. In een bocht naar rechts waar de naam van de straat verandert, rijden we rechtdoor en volgen het schelpenpad. Bij P20218 richting Staverden. We rijden steeds rechtdoor en steken de Stakenberg- en Veenweg over. Bij P20183 gaan we rechts. We slaan de eerste weg links in (Middenweg). Deze gaat over in Oude Garderenweg. Bij P22155, rijden we richting Ermelo. Einde weg voorzichtig oversteken en rechtdoor fietsen door het klaphek. Nu rijden we door een prachtig stukje natuur. Bij P21013, links richting Garderen. Bij P21014 rechts richting Speuld. Bij verhardee weg rechtdoor. Einde weg rechts. Aan het kruispunt slaan we links in richting Drie. Steeds rechtdoor. Bij P21025/001 rechtdoor richting Putten. Bij P25328 rechtdoor richting Solse Gat. We fietsen steeds rechtdoor. Bij P21667 links richting Garderen. Rechts ligt het Solse gat. Over deze plaats bestaan verschillende legendes. Volgens één ervan heeft er ooit een klooster gestaan. Tijdens een hevig noodweer zonk het klooster in de bodem. Het verhaal wil dat de klokken nog steeds worden gehoord tijdens spookachtige nachten. Bij P21219 richting Garderen. We passeren nu de paddestoelen 20261, 21055 en 20307. Bij P20238 links richting Uddelermeer. Aan einde van lang fietspad over de heide autoweg oversteken. Bij P21022 richting Uddelermeer. Bij P21020/001 rechts. Op kruising met voorrangsweg rechtdoor (Jachthuisweg). Links ligt het Uddelermeer. De leeftijd van de waterplas wordt geschat op 15.000 jaar. Einde weg links. Op fietspad blijven rijden. Na ongeveer 200 meter links (Lageveldseweg). Bij viersprong links verharde weg (Schoolpad) volgen. Bij T-splitsing slaan we linksaf. Bij P23301 rechts richting Elspeet. Fietspad volgen door Uddel, richting Elspeet. We rijden tot Elspeet. Door het dorp gaat het richting Nunspeet (Nunspeterwegà. Na wildrooster bij ANWB-wegwijzer 15515 links richting Staverden. Bij P20203 en P20218 rechts (richting Schotkampweg. Bij P21095 rechts. Na 200 meter staan we terug aan de ingang van landgoed Stakenberg.

 
Solse gat

De Hoge Veluwe

Start: ingang park De Hoge Veluwe, Otterlo (ligt op ongev. 30 km van Elspeet)

Afstand: 40 km

Toegangsprijs: 10,50 euro (incl. geleid bezoek aan jachthuis St.-Hubertus), zonder de rondleiding betaal je 7,50 euro

De tweede dag van ons verblijf op de Veluwe maken we de verplaatsing naar het dertig km verder gelegen Otterlo voor een bezoek aan het park De Hoge Veluwe. Het 6000 ha-groot park, tussen Hoenderlo en Otterlo, dat begin de twintigste eeuw aangekocht werd door het echtpaar Kröller-Müller herbergt naast heel wat klein wild, ook het befaamde museum dat gebouwd werd om de enorme kunstcollectie van mevrouw Müller in onder te brengen en het jachtslot Sint-Hubertus. In 1914 werd aan architect Berlage de opdracht gegeven om een jachtslot te bouwen in het noorden van het park. De plattegrond heeft de vorm van een hertengewei. Het duurde zes lange jaren voor het gebouw volledig af was. Op het einde was de architect de bemoeienissen van mevrouw Müller grondig beu en gaf hij er de brui aan. De Belgische architect Henry Vandevelde werkte het gebouw verder af en ontwierp ook heel wat meubilair. Na ons bezoek aan het jachtslot gingen we met de fiets verder op exploratietocht.

 
Veluwe

Door bos en hei

Ons verblijf: Hotel Hampshire

Adres: Stakenberg 86, Elspeet (Nederland)

Ligging: Noordwest Veluwe, prov. Gelderland, ong. 200 km van Antwerpen.

Fietsroute: knooppuntenroute langs bos, heide en water

Knooppunten: 73 - 88 - 89 - 40 - 42 - 43 - 16 - 15 - 12 - 13 - 83 - 82 - 81 - 80 - 57 - 71 - 72 - 73

Lengte: 44 km.

Start: parking hotel

Aard parcours: verharde wegen.

We zijn er nu meer dan ooit van overtuigd: Gelderland is één van de mooiste fietsgebieden in Nederland. De provincie heeft alles in huis om er geslaagde tochten te maken: heide, bossen, water. Wat wil je nog meer? Onze eerste tocht startte op de parking van hotel Hampshire. Na het verlaten van het domein slaan we rechts af. Eén kilometer verder vinden we kp 73 waar we rechts richting kp 88 rijden. We belanden al bijna onmiddellijk op een andere planeet. Onder ons voeten ligt de Elspeetse heide. Zover ons oog reiken kan, zien we heide en nog eens heide. Hier en daar staat ze in bloei. Het eerste dorp dat we tegenkomen is Elspeet. Tijd om een foto te nemen aan een oude hoeve. Op weg naar Gortel doorkruisen we nog een prachtig bos dat in de volksmond ook wel dansend bos wordt genoemd omdat alle rechte bomen gerooid zijn en alleen de krom gegroeide bomen overbleven. In Vierhouten dat maar een voorschoot groot is, maar wel tien gezellige restaurants telt, is het tijd om een ,,terraske'' te doen. Op weg naar kp 83 zien we al van ver het transferium van Nunspeet liggen. Vanop de 30 meter hoge toren heb je een mooi zicht van de omgeving. Vandaar gaat het naar het Veluwemeer. Bij helder weer zie je zelfs Flevoland liggen. Langs uitgestrekte landerijen rijden we opnieuw naar hotel Hampshire. Na ons te hebben verfrist, zijn we paraat voor een burlwandeling met boswachter Kor en zijn vrouw Connie. Voor de wandeling tempert hij al ons verwachtingen. Gisteren was het ronduit schitterend, maar vandaag zit het weer niet mee, zei hij. De herten houden zich bij regen diep schuil in de bossen en zijn niet zo actief. Op de heide lokt Kor de dieren door het nabootsen van hun geluid. Na enkele vergeefse pogingen beantwoorden ze zijn burlen (geluid van de herten). Kor en Connie zijn echte fenomenen. Op een geanimeerde manier beschrijven ze de leefwereld van de dieren. We komen o.a. te weten dat tijdens de bronstijd een mannetje hert 35 tot 40 kg gewicht verliest omdat hij alleen aan de voortplanting denkt. Na de wandeling toont het echtpaar nog een interessante diapresentatie.

 
Veluwe

Door de duinen van Hardelot

Bewegwijzering: sentier des dunes d'écault.

Afstand: 15 km

Start: Hotel du Parc, Avenue 1er, Hardelot

Aard parcours: hoofdzakelijk zandwegen, niet geschikt voor rolstoelers.

Een van de mooiste wandelingen die je in Hardelot kunt maken, is ongetwijfeld Le sentier des dunes d'écault. Je neemt de dijk, richting Boulogne-sur-Mer. Op het einde van de dijk volg je het strand tot voorbij restanten van een bunker. Waar een beekje uitmondt, verlaat je het strand. Na een kleine klimpartij neem je op uw rechterhand het trapje en gaat het verder op en af de prachtige duinen in. Na enkele kilometers kom je op een betonnen weg. Bij de aanleg ervan sneuvelden tijdens de tweede wereldoorlog duizenden joden. Het pad maakte deel uit van de Atlantique Wall. Daar hebben we een schitterend zicht op Hardelot. We blijven de ,,jodenweg'' volgen en negeren alle aanduidingen en komen zo aan het kasteel van Hardelot. Ongeveer één kilometer verder duikt de parking op van ons hotel.

 
Duinenwandeling

Sfeer in en rond Hardelot

Ons verblijf: driesterrenhotel Du Parc maakt deel uit van de Best Westernketen. Adres: Avenue François 1er, Hardelot

Na ons ommetje langs Cap Blanc Nez rijden we terug naar de A16. Voor de eerste péage verlaten we de snelweg en rijden naar ons vakantieadres in Hardelot. De gemeente ligt in het centrum van de Opaalkust en op ongeveer 12 km voorbij Boulogne-sur-Mer. Het kuststadje is nog niet plat gelopen door de toeristen. Het is het ideale oord om de batterijen op te laden.

Hardelot

Wandelen naar de witte kaap

Hoe te bereiken?: vanuit Brugge neem je richting Nieuwpoort. Bij de grensovergang ga je over naar de A16, richting Pas de Calais. Na ongeveer 60 km neem je de afrit Cap Blanc Nez. Je blijft de baan volgen en enkele kilometers voorbij Peuplingues ligt op je rechterhand de mooi aangelegde parking Haute Escalles.

Afstand: 6 km. Aard parcours: niet geschikt voor rolstoelers en sterk heuvelachtig.

Op weg naar ons vakantieverblijf in Hardelot verlaten we onze geplande route voor een wandeling in en rond Cap Blanc Nez. De 134 meter hoge kaap was tijdens de tweede wereldoorlog van groot belang voor de Duitse bezetter. Ze bouwden er waarnemingsposten. Op deze plaats ligt het vaste land maar op ongeveer 30 km van Engeland en ze vreesden dat de Engelsen daar aan land zouden komen. Op het hoogste punt van de klif is nog een restant te zien van een sokkel waarop een jachtradar stond. De hele wandeling is bezaaid met restanten van bunkers. We starten onze wandeling aan de parking van Haute Escalles en gaan langs de baan naar het dorpje waar we rechts de baan volgen. Aan het eerste pad slaan we links in en start onze klim naar het hoogste punt van Cap Blanc Nez. Een steile en lastige klim, maar boven wacht u bij helder weer een schitterend uitzicht. Je ziet de witte krijtrotsen van Engeland en je krijgt via een infobord nog wat geschiedenisles. We dalen dan langs de andere kant van de kaap naar beneden. Aan de frituur volgen we rechts het pad en wandelen richting Wissant. Als we het stadje zien liggen keren we op onze stappen terug en gaan terug naar onze auto. 

Cap Blanc Nez

Vredefeesten sluiten zomer af in stijl

Het eerste weekeinde van september wordt traditiegetrouw het centrum van Sint-Niklaas ingenomen door de warmeluchtbalonnen. De stad viert zo de verjaardag van de bevrijding in 1945. Het werd een totaalspektakel met dans, muziek, wereldmarkt en uiteraard het oplaten van gas- en warmeluchtbalonnen. Hieronder vind je een kleine fotoimpressie.

Vredefeesten

De Donauradweg

Van Passau naar Wenen

Afstand: 350 km

De Donauradweg van Pasau naar Wenen is een echte aanrader voor fietsliefhebbers. Je bent heus niet alleen. Vanaf ongeveer 8 uur 's morgens trekken ze er met honderden op uit. Allen met één doel: Wenen. De route is prima  bewegwijzerd en aan accommodaties geen gebrek en steeds aan een budgetvriendelijke prijs. Wij overbrugden de afstand in vijf dagen en lieten steeds ruimte om de vele mooie grote en kleine steden te bezoeken. Hierna volgt een impressie en, enkele van de vele overnachtingsmogelijkheden. De quotering die we er aan geven is uiteraard onze mening. Iemand anders zal misschien de locatie anders beoordelen. De vermelde prijzen zijn telkens overnachting + ontbijt per persoon.

Dag 1: Sint-Niklaas-Passau

Na een voorspoedige rit met weinig files en af en toe ergernis om de vele wegenwerken op de Duitse wegen kwamen we na ongeveer 11 uur rijden aan in Passau. Deze Duitse stad ligt bijna op de grens met Oostenrijk en wordt ook wel eens de Dreiflüssestadt genoemd omdat de Donau, Inn en Ilz er samensmelten. Eerst gingen we ons inchecken in Jugendherberg Veste Oberhaus dat uitkijkt over de stad. De vestingen ervan dateren uit de 13de eeuw en herbergen ook een museum. Een stralende zon nodigt ons uit om een bezoek te brengen aan de stad.

Passau ligt in de Duitse deelstaat Beieren. De stad heeft een heel oud verleden, getuige ervan de zeer smalle binnenstraatjes. Pronkstuk van de stad is de Dom St. Stephan, een prachtige barokke kathedraal uit de 17de eeuw. Het huisvest het grootste kerkorgel van Europa.

Ons Overnachtingsadres: Veste Oberhaus

Adres: Veste Oberhaus 125, Passau.

Overnachting:30 euro + 4 euro lidkaart (verplicht) 

Pluspunten: Schitterend uitzicht over de stad en een uitgebreid ontbijtbuffet. Op de ruime parking kun je er op een veilige manier uw auto een tijdlang parkeren. Als je terug in Pasau bent, moet je er wel een fikse klimpartij bijnemen.

Minpunten: Te duur. In de buurt zijn er goedkopere alternatieven en zeker even goed, zo niet beter. Alles gebeurt er op automatische piloot. Allesbehalve klantgericht. In het gerenoveerde gebouw is er ook geen lift om uw bagage naar b.v. de vierde verdieping te brengen.

Website: www.passaujugendherberge.de

Naar Passau

Dag 2: Passau-Feldkirchen

Afstand: 65 km

Onze eerste echte fietsdag beloofde niet veel goeds. Er werd gestart onder een zwaar bewolkte hemel en druilerige regen. Aan de brug over de Donau kiezen we voor de linkeroever van de Donau. De eerste twintig kilometers gaat het over een vrijliggend fietspad naast een drukke autoweg. De mooie vergezichten op de rechteroever maken veel goed. De hemelsluizen gaan dicht en het is voiop genieten geblazen. Ter hoogte van het kasteel Obernzell verlaten we de drukke autoweg en gaat het verder langs een autoluwe baan. Even later rijden we Oostenrijk binnen en vergapen we ons aan de mooie landschappen. Donkere wolken hebben de zon verdrongen en het duurt niet lang of we moeten vluchten voor een stortvloed. Een gesloten taverne met een overdekt terras geeft ons onderdak. Daar zoeken we het gezelschap op van een Duits echtpaar. Een cake en een tasje koffie, meer hebben we niet nodig om het ijs te breken. De komende dagen zullen ze als een rode draad door onze fietsvakantie lopen. Het begin van een vakantievriendschap is geboren. Na het voorbijtrekken van de onweerswolken gaan we weer op pad. In de bekende bocht van Schlögen nemen we het veer naar de rechteroever en wie duikt erop. Juist. Het Duits echtpaar. Na op de boot wat foto's te hebben genomen, gaan we ieder onze eigen weg. Een twintigtal kilometer verder rijden we het erf van een bauernhof op voor onze tweede overnachting.

Ons overnachtingsadres: Bauernhof Rechberger-Köning

Adres: Unterlandshaag 60, Feldkirchen (ligt op de Donauradweg)

Overnachting: 22 euro

Pluspunten: prachtige hoeve en kamer. Ontbijt met producten van de hoeve. Vriendelijke ontvangst. Een echte aanrader.

Website: www.bauernhof.at/fingermeissl

Nuttig adres: Restaurant Wögerer, Marktplatz 18, Feldkirchen/Donau met een goede burgerkeuken tegen een gunstige prijs.

Naar Feldkirchen

Dag 3: Feldkirchen-Mauthausen

Afstand: 50 km

Na het ontbijt vertrokken we in Feldkirchen onder een licht bewolkte hemel, maar al vlug priemden de eerste zonnestralen door het wolkendek. Onze tweede fietsdag was de minst interessante. In de buurt van Linz reden we veel te lang langs een zeer lange baan. Als we nog eens de Donauradweg rijden dan gaan we proberen die afstand met alternatief vervoer af te leggen (met trein of boot).

Voor we ons overnachtingsadres opzoeken brengen we eerst nog een bezoek aan het concentratiekamp van Mauthausen. Een beklijvende ervaring. Op weg naar het concentratiekamp trekt een zeven meter lang kunstwerk onze aandacht. De Poolse kunstenaar heeft er een aantal koppen langs de kant van de weg neergepoot. Hij schreef er o.a. bij ,, Bij elke oorlog verliezen de mensen hun recht om hun eigen lot in handen te nemen. Zij zijn alleen nog kanonnenvlees ofwel worden ze gebruikt door politici...'' Het was een voorsmaakje van wat we te zien zouden krijgen. Onvoorstelbaar hoe wreed de mens kan zijn. In 1938, vijf maanden na de aansluiting van Oostenrijk bij Duitsland, verschenen de eerste gevangenen uit Dachau in Mauthausen. Ze kregen er het hardste strafregime te verduren. Bijgevolg kende het kamp ook het hoogste sterftecijfer. Eind 1942 zaten er 14.000 gevangenen er samengetroept. Het kamp werd in mei 1945 door het Amerikaanse leger bevrijd. Van augustus 1938 tot de bevrijding werden bijna 200.000 mensen naar Mauthausen gedeporteerd. Heel wat landen eren hun oorlogsslachtoffers met een monument.

Nog sterk onder de indruk van wat we gezien hebben, rijden we naar ons overnachtingsadres in Mauthausen. En door wie worden we begroet: juist, onze Duitse vrienden. Al vlug wordt bij het verorberen van een eerlijke fleish- und käseteller, rijkelijk overgoten door bier en schnaps, verbroederd. Het dient gezegd: hoe meer gerstennat er vloeide, hoe beter ons Duits werd. Intussen kregen onze Duitse vrienden ook een naam: Peter en Sabine uit Hattingen. Toeval wou dat we bij onze vorige fietstocht langs de Ruhrvallei in Peters' geboortehuis iets hebben gegeten.

Ons overnachtingsadres: Peterseil's Radl Zimmer

Adres: Reiferdorf 11, 4310 Mauthausen

Overnachting: 22 euro

Pluspunten: ruime kamer, vriendelijke ontvangst, mogelijkheid tot eten van een koude schotel (Fleish- und Käseteller) aan 5,50 euro. Een echte aanrader.

Website: www.zimmer-mauthausen.at

Bezienswaardigheid: Mauthausen Memorial, Erinnerungsstrasse 1

Toegangsprijs: 2 euro

Website: www.mauthausen-memorial.at

Naar Mauthausen

Dag 4: Mauthausen-Melk

Afstand: 80 km

Vandaag staat de langste rit van onze fietstocht op het programma. We willen immers Melk bereiken dat aan de rand van het prachtige Wachau-dal ligt. In Melk staat de wereldberoemde stift dat op de Werelderfgoedlijst van de Unesco staat. We blijven in Mauthausen de linkerkant van de Donau volgen tot in Grein waar we de Donau met het veer oversteken. We vergapen ons opnieuw aan enkele schitterende vergezichten. Al vlug rijden we door Ybbs waar ons enkele mooie gevelschilderingen opvallen. Na ongeveer 70 km doemt aan de overkant van de Donau de Stift op. Enkele kilometers verder staan we in de schaduw van de Stift en houden een mountainbiker tegen met de vraag waar we kunnen overnachten. Het bleek een heel vriendelijke Oostenrijker te zijn die een collega had met een B&B. Na geïnformeerd te hebben of er nog plaats was, loodste hij ons er heen. Na een verfrissende douche brachten we nog een avondlijk bezoek aan de prachtige oude binnenstad.

Ons overnachtingsadres: Hubert Horak

Adres: Wiener Strasse 82, Melk

Overnachting: 24 euro

Pluspunt: ruime kamer.

Minpunt: gemeenschappelijk sanitair

Bezienswaardigheid: de oude binnenstad en de Stift en zijn grote tuin.

Toegangsprijs Stift: 7,70 euro

Naar Melk

Dag 5: Melk-Fürth

Afstand: 50 km

Een stralende zon en het vooruitzicht van een mooie tocht, de dag kan niet meer stuk. Vandaag wordt het een relatief korte tocht omdat we in de voormiddag een bezoek aan de Stift van Melk hebben gepland. Het barokke Benedictijnenklooster is op een rots gebouwd en torent hoog uit boven het Donaulandschap. Na een fikse klim staan we op het binnenplein van het Benedictijnerklooster en kan ons bezoek beginnen. Na een poosje staan we in de marmeren zaal waar we een voorloper zien van de hedendaagse vloerverwarming. De ruimte is immers boven de keuken gebouwd en via een opening in de vloer krijgen de genodigden de nodige warmte. Boven de deur zien we drie openingen (zie foto) waar de muzikanten zich achter bevonden. Naar gelang de stemming van de gastvrouw konden de luiken open of dicht en werd het geluid harder of stiller gezet. Andere blikvangers van het klooster zijn de wereldvermaarde bibliotheek en de kapel. Uit de bibliotheek kunnen boeken worden geleend, maar daarvoor wordt een hele procedure opgestart en moet de abt zijn fiat geven. Daarna brengen we nog een bezoek aan de immense tuin die je zeker moet zien.

Na de middag vertrekken we uit Melk. Na wat zoeken rijden we over de Donaubrug naar de linkeroever en doorkruisen de Wachau. De regio is bekend voor zijn wijn en bereiken via de Romantikstrasse pittoreske dorpjes, zoals Spitz, Dürnstein en Stein. Aan de overkant van de Donau duikt de Stift van Göttstein op. Zoals de meeste kloosters is ook deze op een rots gebouwd. Als iemand ons toen had gezegd dat we daar in de buurt zouden overnachten dan hadden we hem voor zot verklaard, maar een uurtje later stonden we na een fikse klimpartij in de schaduw van het klooster. We kwamen er terecht bij een wijnboer in een schitterende omgeving.

Ons overnachtingsadres: Weinhof Parzer

Adres: Ortsstrasse 9, Fürth bei Gottweig

Overnachting: 26 euro

Website: www.tiscover.at/parzer-furth

Pluspunt: Vriendelijke ontvangst, ruime kamers, schitterend uitzicht. Een echte aanrader.

Minpunt: het pension ligt op een grote hoogte. Je moet een goed getrainde fietser zijn om niet van de fiets te moeten.

Bezienswaardigheden: op de route liggen heel wat lieflijke dorpjes.

Naar Fürth

Dag 6: Fürth-Kritzendorf

Afstand: 65 km

Voor onze laatste volledige fietsdag waren de weergoden ons niet goed gezind. Van de eerste tot de laatste kilometer regen, regen en nog eens regen. De Donau lag er mistroostig bij. We hadden geen oog voor het mooie landschap en tijd voor een foto was er zeker niet. Tot overmaat van ramp reden we ons overnachtingsadres zo 'n drie kilometer voorbij. Een troost: de weersvoorspellingen voor de komende dagen waren goed tot zeer goed.

Ons overnachtingsadres: Pension Huber

Adres: Hauptstrasse 90, Kritzendorf (16 km van Wenen)

Overnachting: 32 euro

Pluspunten: ruime kamer met aparte keuken.

Minpunten: Niet bepaald klantvriendelijk

Dag 7: bezoek aan Wenen

Afstand: 16 km

Voor ons eerste tripje naar Wenen waren de weergoden ons gunstig gezind. De regenwolken hadden plaatsgeruimd voor een deugddoend zonnetje. Voor we het Donaukanal opzochten brachten we eerst een bezoekje aan de Stift van Klosterneuburg. Het klooster is niet zo imposant als de Stift van Melk, maar toch de moeite waard. Als je in de buurt van Wenen bent moet je de Stift zeker bezoeken. Het Augustijner-kanunnikenklooster werd al in 1136 gewijd en telt heel wat waardevolle kunstwerken. Daarna ging het langs de Donau en het Donaukanal naar Wenen. Dat we de grootstad naderden wordt snel duidelijk. Het verkeer raast ons rechts voorbij. Aan de Uraniabrücke verlaten we het Donaukanal en rijden rechts de stad in. Wenen verkennen met de fiets is een echte aanrader. Langs de Ringstrasse, waar de meeste interessante gebouwen staan, ligt een breed fietspad. Een van de eerste gebouwen die we bezoeken is de Staatsopern. Tegen 7,50 euro kan je een blik werpen achter de schermen. Alle uren is er een rondleiding. Daarna ging het naar de Heldenplatz waar Hitler de aansluiting van Oostenrijk bij Duitsland aankondigde. Met de oldtimer werd onder leiding van een gids Wenen verkend, een echte aanrader. De rit kostte 18 euro en duurt ongeveer één uur. Bij het terugrijden naar Klosterneuburg werd nog een bezoek gebracht aan het park waar de Weners Johann Strauss eren.

Naar Wenen

Dag 8: naar Schönbrunn

Afstand Kritzendorf-Schönbrunn: 20 km

Het bezoek aan het keizerlijk kasteel Schönbrunn was een van de vele hoogtepunten van onze fietstocht langs de Donau. Als we de stad binnenrijden plukken we al onmiddellijk de vruchten van onze rondrit met de oldtimer. Aan de overkant van de Ringstrasse ontwaren we het standbeeld van admiraal Radeztsky. Even verder rijden we voorbij hotel Imperial waar alle groten der aarde sliepen. Van president JF Kennedy, over Merkel en Poetin  tot Michael Jackson. We zoeken nu de Staatsopera op en kruisen de Ringstrasse en slaan de Operngasse in. Deze drukke straat leidt naar het slot waar keizerin Sissi in de 19de eeuw de touwtjes in handen had. Voor het ontstaan van het slot moeten we teruggaan tot de Middeleeuwen. Keizerin Maria Theresia bouwde het kasteel verder uit. Voor het bezoek van het kasteel en de bijhorende tuinen reserveer je best een hele dag. Al bij het betreden van de gronden worden we overweldigd door de pracht en praal. Voor het bezoek aan het kasteel kun je kiezen tussen verschillende formules. We kozen voor Le Grand Tour en we hebben het ons geen moment beklaagd. In het kasteel mag evenwel niet worden gefotografeerd. Bij het kopen van een ticket krijg je ook het uur mee wanneer je voor het bezoek wordt verwacht wat ons de gelegenheid gaf om de prachtige tuinen te bezichtigen met als pronkstukken de Neptunusfontein en de Gloriëtte van waaruit je een prachtig zicht hebt over de stad. Tussenin werd mijn vrouw nog geïnterviewd door de plaatselijke scouts.

Naar Schönbrunn

Dag 9: naar het Praterpark

Afstand: 20 km

Vandaag staat een bezoek gepland aan een van de vele paradepaardjes van Wenen: het Praterpark met zijn wereldberoemd rad. We rijden langs het Donaukanal tot aan de Uraniabrücke. We rijden over de brug en aan de andere kant vervolgen we onze weg langs het kanaal. Aan de Aspernbrücke verlaten we het kanaal en rijden over de brug naar links. Na enkele honderden meters kom je op de brede, autovrije lanen van het park. In tegenstelling tot de meeste pretparken moet je hier geen toegangsprijs betalen, maar betaal je per attractie. Omdat we geen pretparkbezoekers zijn, houden we het vlug voor bekeken en rijden naar de stad terug. Langs de Ringstrasse lopen we een Vlaams koppel tegen het lijf uit Maldegem. Het paar woonde in Dubai waar leukemie vastgesteld werd bij de vrouw. Voor haar behandeling waren ze naar Wenen verhuisd. Daarna gaat het naar het hart van de stad voor een bezoek aan de 16de-eeuwse St. Stephansdom met zijn 130 meter hoge toren. De juweeltjes van het godshuis zijn het altaar, de preekstoel en de vele praalgraven. Met een bezoek aan de Kärtnerstrasse sluiten we onze reis naar Wenen af.

Naar Prater

Dag 10: terug naar Passau

Klosterneuburg-Passau met de trein

Aan alle mooie liedjes komt een eind. Na een korte nacht, om 6 uur worden we gewekt, gaan we terug naar Passau met de Rad Express Donau. Deze trein rijdt dit jaar voor het eerst en het is een topper. De Oostenrijkse spoorwegen hebben oude treinwagons omgevormd tot fietswagons. Er is ruimte zat om uw fiets in de voorziene rekken te hangen. Enig nadeel is de hoge instaptredes, maar geen paniek. De solidariteit onder de fietsers is groot. Iedereen helpt iedereen bij het in- en uitstappen. Tijdens de vier uur durende treinreis worden heel wat adressen uitgewisseld. De trein rijdt dagelijks tussen Wenen en Passau en vice versa en rijdt van begin april tot eind oktober. Voor de prijs moet je het zeker niet laten. Hij brengt u voor 22 euro van Wenen naar Passau, incl. fietsvervoer. De tickets kunt u op de trein kopen. De trein vertrekt in Wien Franz-Jozefs bf om 7 u. 29 en komt aan in Passau om 12 u. 10. In de omgekeerde richting vertrekt de trein in Passau om 17 u. 19 en komt aan in Wenen om 22 u. 09.

Naar Passau

Fietsen door de Maasvallei

Start: parking Center Parcs Heijderbos, Hommersumseweg 43, Heijen (tussen Venlo en Nijmegen)
Knooppunten: 93 - 26 - 28 - 41 - 45 - 50 - 35 - 36 - 37 - 38 - 14 - 49 - 40 - 41 - 42 - 44 - 26 - 72 - 4 - 71 - 70 - richting 07 (bij het zien van de brug niet linksaf slaan, maar rechtdoor rijden. Enkele honderden meters verder over brug naar centrum Gennep) - 25 - 26 - 93
Afstand: 62 km. De mogelijkheid bestaat om met de auto tot in Gennep te rijden en daar de route op te pikken (richting KP 28). Op die manier wordt de route met zo 'n 8 km ingekort.
Aard van parcours: vlak.
Bron: fietsroutenetwerk stadsregio Arhnem-Nijmegen.

Een vijftal kilometer na onze start rijden we langs de Niers die kronkelend zijn weg zoekt door het Nederlandse landschap. Volgens de toeristische brochures zou zelfs de bever er zijn habitat hebben gevonden. Een tiental kilometer ver ligt de 100 ha grote Mookerplas die ontstond door zand- en grindginning.
In de omgeving van Nijmegen rijden we even langs drukkere wegen, maar we verlaten die vlug om langs kalmere wegen naar de Haterische Overasseltsche Vennen (kp 40) te rijden. Dat ongeveer 520 ha groot gebied ligt ten zuidwesten van Nijmegen en is een absolute aanrader.
Na onze doortocht van dit prachtig natuurgebied krijgen we op onze tocht een tijdlang de Maas als gezel. Op weg naar kp 72 is het over de Maasbrug uitkijken geblazen. Aan de voet van de brug moet je richting Cuyck nemen. In Cuyck, op weg naar KP 70, een bezoek aan de kloostertuin van St.-Agatha. Kenmerkend zijn de speciaal gesnoeide bomen die verwijzen naar religieuze thema's. Daarna gaat het via de verschillende knooppunten terug naar Gennep.

Naar Maasvallei

Naar Noordwijk

Afstand: 68 km
Route: bordjes LF1b

Door de duinen

Eindelijk is het zover. Vandaag rijden we door een van de mooiste streken van de Noordzeekust: de Scheveningense duinen.
Na een viertal kilometers belanden we in het Middeleeuwse vestingstad Brielle. In het stadje zijn heel wat verdedigingswerken intact gebleven. Een van de markantste gebouwen is de Sint-Catharijnekerk uit 1417. De afgeplatte toren overheerst de omgeving.
In Maassluis nemen we het veer over de Maas. We volgen even die machtige stroom en ronden er Hoek van Holland. Met de Noordzee als gids komen we al vlug in de duinen van Ter Heijde. Een voorbode voor wat komen gaat. Voor we naar de duinen van Scheveningen rijden, flaneren we over de boulevard van deze Nederlandse kuststad. Een echte aanrader.
Om terug op de LF1-route te geraken gaan we op het einde naar rechts. Op het einde van die straat opnieuw naar rechts. We nemen dan de straat rechtover het VVV-kantoor. Enkele honderden meters verder slaan we linksaf en gaan de duinen in. Voor ons ligt een prachtig landschap. Vergeet niet om even af te stappen en een kijkje te nemen vanop een uitkijkpost. Je ziet een indrukwekkend panorama met enkele vol water gelopen ,,kraters''.
Na de Scheveningse duinen belanden we in de Katwijkse. Die brengen ons naar Noordwijk-aan-zee.
Het kustplaatsje kun je met enige verbeelding het Saint-Tropez van Nederland noemen. Sommige inwoners zijn daar niet zo gelukkig mee. ,,Ze hebben de toeristen hier weggejaagd met al die protserige gebouwen'', zegt een friturist ons. ,,Nu komen alleen nog de rijken'', zegt hij. En inderdaad. Onze gastvrouw vertelt ons dat Bayern München-trainer Louis van Gaal er een optrekje heeft. En dat prins Maurits, zoon van Pieter von Vollenhoven er zijn vrouw gevonden heeft. Twee Nederlandse fietsters kunnen dat alleen maar beamen. Ze hadden de prins en zijn gezin gezien op de boulevard. Ook biergigant Heineken heeft er enkele appartementen opgetrokken. Die zijn makkelijk te herkennen aan de groene daken. In Noordwijk eindigt onze LF1-route en moeten we 's anderendaags zelf onze weg zoeken naar Utrecht.

Lees verder dag 4: Noordwijk-Utrecht

Naar Utrecht

Adieu Noordzee

Op dag 4 verlaten we de Noordzeeroute en trekken het binnenland in. Bij het uittekenen van de route vreesden we het al: de route naar Utrecht was de minst aantrekkelijke. Het stukje dat we langs de Rijn konden fietsen, maakte veel goed. In Utrecht kwamen we in een echte bijenkorf terecht. We werden links en rechts door tientallen tweewielers voorbijgefietst. Rood, groen, oranje. Voor onze noorderburen was dat allemaal hetzelfde.
In de stad zelf was het even zoeken naar ons overnachtingsadres. ,,Het moet ginder ergens zijn'', was de meest gehoorde richting. Na een klein uurtje rondgedoold te hebben, werden we uiteindelijk verwelkomd door onze gastvrouw. Tijdens het drinken van een ,,bakkie'' koffie, wist ze ons te vertellen dat er een muziekfestival was met gratis concerten aan de Utrechtse dom. Ze moest ons dat geen twee keer zeggen. We konden er genieten van een Italiaans koor. Af en toe werd het optreden onderbroken door een enorme plensbui maar dat kon de pret niet bederven.

Lees verder dag 5: Utrecht-Otterlo

Naar Otterlo

Naar Geldermalsen

Afstand: 64 km
Route:  Otterlo - Wijk bij Duurstede - Buren - Geldermalsen

Naar Gelderland

Op dag 6 zakken we af naar Gelderland en rijden we de Betuwe binnen met zijn rivieren de Waal, Lek en Linge. Bij de start in Otterlo moet je wel uit je doppen kijken. Als je de knooppuntenroute volgt en je rijdt naar KP 82 dan zijn er twee routes. De eerste loopt door het Nationaal Park en dus betalend. Er is evenwel een alternatieve KP-route (82)  voorzien. En deze is evenmin te versmaden. Je rijdt kilometers door een natuurgebied, ik vermoed dat het de Edese Heide is.
Even voor Geldermalsen rij je het 600 jaar-oude Buren in. Het stadje mag zich met enige trots Oranjestad noemen. In 1551 trouwde Willem van Oranje er met de steenrijke Anna van Buren-Egmond. In 1986 kreeg het stadje wereldwijd enige bekendheid toen een jonge man aan de Elfstedentocht deelnam onder de naam W.A. van Buren. Later bleek het prins Willem-Alexander te zijn.
In Geldermalsen vielen we opnieuw met ons ,,gat in de boter''. Onze gastheer bleek zelf een fervent fietser te zijn. 's Avonds werden heel wat ervaringen uitgewisseld.
Lees verderdag 7: Geldermalsen-Oosterhout

L
Naar Oosterhout

Naar het Biesbos

Afstand: 22 km
Route: Regiokaart Brabant aan de Biesbosch kp 35 - 1 - 18 - 14 - 20 - 19 - 18 - 1 - 35.
Start: brug over Bergsche Maas in Raamsdonkveer.

Een mini-rondje Biesbosch

Omdat onze vrienden van de Snitt vandaag een tornooi hadden, brachten we een bezoek aan het Biesbosch. In het prachtig natuurgebied wordt niet alleen aan waterrekreatie gedaan, maar ook de wandelaar en fietser komt er aan zijn trekken.
Op een steenworp van Breda vonden we een echte oase. Op de wateren is het een drukte van jewelste. Zover het oog reikt, zie je een groot natuurgebied. Beelden zeggen meer dan woorden. Kijk naar de diapresentatie en geniet.

Lees verder dag 9: Een sprookjesachtige trip.

Naar het Biesbos