|
Relatieve rustdag, stond er in mijn voorbereiding. Amai, het zweet gutste uit mijn poriën vandaag. De reden? Vaals, het startpunt van de noord-zuid route (zie foto), is het hoogste punt van Nederland. Nu kan het dus nog enkel bergaf gaan (leterlijk) denk je. Ze hebben je hier goed liggen, na iedere klim serveren ze je een schitterende, rechte afdaling (je gaat 40 km/u en meer), waarna je het genot opnieuw in zweet mag omzetten. Mijn benen zijn dus in orde, ook mijn longen.
En nu pas lees ik op de kaart (toeristische info): voor fietsers die graag en goed klimmen. Ik kan dat niet goed - al deden mijn spierkes hun werk - en misschien daarom doe ik het niet zo graag, alhoewel... Het is een uitdaging.
Ik sta op een schitterende camping. Bij een boer. Al is één douche wat weinig. Ze ligt dan nog in de hal van de gemeenschapsruimte en kinderspeelplaats. Je hebt dus geen privé. Maar 't is gelukt, ik ben proper.
Door het beperkte aantal km, kon ik deze namiddag gaan wandelen. Ik was al iets na één op de camping. Ik kon dus rustig mijn tentje opzetten, laten drogen (er was deze morgen veel dauw bij de afbraak, lees 'verpakken'), een doucheke nemen en via een wandelweg in Duitsland naar Vaals city trekken. In Vaals ligt het drielandenpunt, je loopt dus van het ene land in het andere, zonder er op te letten, laat staan iets te voelen. Al stond ik daarnet met een Duits boertje meer dan een kwartier duits-nederlands te praten.
Zo zit ik hier dus op een terrasje te typen. Mijn vingers heten nu 'stylus' en zijn heel fijn. Wat een fietstochtje allemaal kan meebrengen.
Ik krijg een beetje zitvleesproblemen. In dit heuvelend landschap wring je blijkbaar iets meer over je zadel. Morgen is het weer van dat en dat is voor 98 km voorzien. Ik zal best mijn tijd nemen en om de 20 km eens afstappen. Ik moet trouwens naar een bazarke om wat water te kopen. Mijn twee pullekes zijn niet genoeg.
Vandaag een boodschapje aan broer en zussen van Marij die de blog volgen: hou ze een beetje in de gaten, dat ze niet te eenzaam wordt. (Anders mag ik geen trektochtjes, zoals deze, meer ondernemen) Nonkel Luc groet jullie.
Aan allen die dit lezen, een ferme groet. YumperLuc
|
