“Mijn haren komen recht telkens ik hoor verkondigen "dat er te veel auto's zijn".
In een democratie die de mensenrechten respecteert, is vrijheid van verplaatsing één van de grondregels. De welvaartstaat geeft aan heel veel mensen de financiële mogelijkheid om een auto te kopen teneinde van die vrije verplaatsing voor arbeid en handel, sociale verplichtingen en recreatie enzovoort te genieten; eens de Staat criteria gaat opleggen die bepalen wie zich wel met de auto verplaatsen mag en wie niet, of welke verplaatsingen de burgers met de auto mogen doen en welke niet, wordt niet alleen het recht op vrije mobiliteit geschonden, maar ook het gelijkheidsprincipe.
In ons land heeft de Staat gedurende enkele tientallen jaren verkozen hetgeen de auto aan de Staat opbrengt in openbaar vervoer te pompen.
Dit openbaar vervoer is evenwel in de meeste gevallen (85%, zo blijkt) geen waardig alternatief voor de auto: de verplaatsingen (zeker bij verbindingen) duren veel te lang.
Er wordt zeer veel gestaakt, de voorzieningen zijn ondermaats, er zijn veiligheidsproblemen, enzovoort, maar, het openbaar vervoer zorgt voor tewerkstelling en brengt dus verdomd veel op voor de Staat.
Wie een bus bestuurt of op de trein kaartjes knipt staat niet aan de dop en geeft 80% van de loonkost aan de Staat onder de vorm van sociale bijdragen, belastingen, taksen, BTW, accijnzen en zo meer.
Maar door al die jaren al wat de auto opbrengt niet in uitbreiding en verbetering van het wegennet te investeren, is het fileprobleem een permanent probleem geworden. Leuk voor de Staat, want aan al wat de auto extra verstookt en extra verslijt in de file, en op alle werkuren die daar door chauffeurs in loondienst gepresteerd worden, en op elke auto die men moet kopen of laten hertellen ten gevolge van een accident, verdient de Staat vet veel! Er zijn dus niet te veel auto's maar er is te weinig efficiënte infrastructuur! Ik heb beroepsmatig een paar honderdduizend kilometer gereden in West-Europa. Als er in Frankrijk op een ‘Peage’ een probleem was waardoor de snelweg afgesloten werd, boden de ‘Routes Nationales’ waardige alternatieven. Hier? Als er op de E17 ergens een probleem is tussen Deinze en Gent, dan wordt het verkeer via afrit Deinze omgeleid via de N(ationale) 43... een tweebaansweg met om de haverklap lichten en zebrapaden. Resultaat: een file die van Deinze tot Gent reikt.
Er zijn nog heel andere wat mankementen aan het verouderde, inefficiënte systeem.
Ik beperk mij tot drie: Ten eerste zijn de verkeerslichten meestal niet op elkaar afgestemd. Ten tweede is fietsers en auto's op eenzelfde rijweg samenbrengen, enkel van elkaar gescheiden door een witte stippellijn of door niets, gewoon moorddadig! Ten derde zijn de meeste rotondes veel te klein, zodat vrachtwagens met de achterwielen op het fietspad belanden -het fietspad dat de rotonde volgt i.p.v. de voor fietsers veiligste route.
Dus ik zeg niets over de wildgroei aan verkeersborden, de veel te complexe regelgeving en de onzin op gebied van snelheidsbeperkingen.
Tot slot: wie schermt met het argument dat de auto vervuilt, weet maar al te goed dat ook het openbaar vervoer vervuilt (als ik hier de belbusjes zie floreren met een chauffeur en één passagier...) en dat dit probleem slechts tijdelijk is: binnen maximum 20 jaar is aardolie dermate schaars geworden dat de Staat de overstap naar waterstoftechnologie niet meer zal kunnen tegenhouden.
Actueel gebeurt er qua onderzoek bijzonder weinig in ons land, op dat gebied en de reden ligt voor de hand: aan benzine en diesel verdient de Staat enorm veel geld. Hoe men dezelfde inkomsten zal kunnen beuren uit waterstofauto's weet men niet. Ze zitten met de handen in het haar! Stel nu eens dat iedereen kan tanken uit de gracht... Niet dat dit reeds zo is, maar eens het technologisch onderzoek het probleem serieus aanpakt, wie weet wat er zoal uit de bus komt.