Twee oude knollen...





Zie ze daar lopen, zij aan zij,
twee oude knollen in de wei;
de ene grijs, de andere bruin;
de ene man, de andere ruin...

Hij komt naar mij : hij ziet mij graag,
of is 't alleen maar voor zijn maag ?
Hij wil dat ik filosofeer
over 't gras, het hooi of over 't weer.

Maar nooit over de politiek
want daarvan wordt ons paardje ziek.
Zijn maag draait om en hij gaat hikken ;
benauwdheid doet hem bijna stikken...

Zijn leven lang geen fluit gedaan
alleen maar 'in de wei gestaan'...
Wat maakt het uit : 'k verzorg hem goed,
zoals je met een paardje doet...

Wij hopen beiden - als dat mag -
nog op een schone oude dag...
Zie ze daar strompelen door de wei :
twee oude knollen , zij aan zij...
          © Fons Wilms 09.05.'09

25-02-2019 om 11:59 geschreven door folion